 |
[Fate/zero] Special Drama CD 1
|
 |
ดราม่าซีดีคราวนี้ไม่มีเสียงให้ฟังนะคะ หาไม่เจอ555
แต่เราแปลมาจากภาษาอังกฤษอีกทีค่ะ ซึ่งบอกไว้ก่อนว่าสกิลการแปลเราออกจะมั่วๆ คืออ่านแล้วเข้าใจแต่ไม่เคยเขียนแปลออกมาเป็นภาษาไทยค่ะ
ดราม่าซีดีนี้มาจากนิตยสาร Comptiq ฉบับที่ 2008.09, 2009.02, 2009.07 และ 2010.02 และนักพากษ์ก็เป็นกลุ่มเดียวกับที่พากษ์อนิเมะ ดังนั้นน่าจะถือได้ว่าเป็น Official เนอะ
ที่เขาแปลอังกฤษมามีทั้งหมด 4 แผ่นค่ะ แต่เขาแปลไม่หมดซักทืเลยได้แต่รอๆอยู่
CD1: Dreaming Lady ไอริเลือกเสื้อผ้าให้เซเบอร์
CD2: Unhesitating People รินกลับบ้านช้า คิเรย์เลยออกไปตามหา
CD3: The Outsiders’ Performance ทีมไรเดอร์กับไทกะ เข้าช่วยลูกหมา
CD4: Eat in Taishan คิเรย์กำลังหม่ำ มาโบโทฟู ในร้านอาหารจีนสุดโปรดของเฮียแก แล้วป๋าคิริก็เดินเข้ามาสั่งเมนูเดียวกัน(อันนี้คืออันที่เขาแปลไม่จบ)
เราลองแปลแผ่นแรกดู หืดขึ้นคอกันเลยทีเดียว เราพยายามแปลเพราะใจรักเรื่องนี้ล้วนๆ อาจจะแปลไม่ตรงเป๊ะทุกคำ ถ้าผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ
CD1: Dreaming Lady
[FZ] CD1 Track 1
Kiritsugu: เอาล่ะ เท่านี้ก็คงจะพอแล้ว สำหรับการเตรียมพวกอุปกรณ์เครื่องมือที่จะเอาไปด้วย
Irisviel: มีอะไรอย่างอื่นที่เราต้องเตรียมเอาไปอีกหรือเปล่าคะ?
Kiritsugu: อืมม.. คงเป็นพวกเสื้อผ้า?
Irisviel: เสื้อผ้า?
Kiritsugu: ชุดที่เธอใส่อยู่เป็นปกติทุกวัน มันออกจะเป็นที่เตะตาเกินไปในประเทศญี่ปุ่น เพราะว่าแม้จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ประเทศนั้นก็ยังอ่อนไหวง่ายต่อวัฒนธรรมของประเทศอื่นน่ะ
Irisviel: อา เป็นแบบนั้นนี่เอง
Kiritsugu: ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อเซอร์เวนท์หรือมาสเตอร์คนอื่นๆ แต่ทั้งนี้ก็เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหายุ่งยากต่างๆ ดังนั้นการทำตัวให้กลมกลืนกับคนอื่นจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น
Irisviel: ที่รักคะ คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ เพราะว่าใน 200 ปีที่ผ่านมานับตั้งแต่สงครามจอกเริ่มต้นขึ้น พวกเราไอน์สเบิร์นก็ได้มุ่งหน้าสู่เมืองฟุยูกิเพื่อที่จะมีส่วนร่วมเป็นหนึ่งในนั้น พวกเรารู้กฏระเบียบทั้งหมดเป็นอย่างดีและในครั้งนี้ก็เช่นกัน พวกเราจะปฏิบัติตามกฏของที่นั่นค่ะ
Kiritsugu: นั่นก็จริงล่ะนะ
Irisviel: ดูเหมือนว่าคุณกำลังพยายามสอนผู้เชี่ยวชาญอยู่นะคะ
Kiritsugu: [หัวเราะ]
Irisviel: อย่างไรก็ตาม แม้พวกเรายังไม่ได้ใช้ความพยายามมากนักในการศึกษาวัฒนธรรมของคนญีปุ่น เราก็เตรียมพร้อมทุกอย่างเอาไว้แล้ว
Kiritsugu: หืมม? ไอ้นี่มันอะไรน่ะ?
Irisviel: ที่คุณพูดว่า "อะไร" น่ะมันหมายความว่ายังไงคะ นี่เป็นเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของคนญี่ปุ่น และถ้าพวกเราใส่ชุดพวกนี้เราก็จะได้ไม่ดูแปลกแยกในฝูงชนไงคะ
Kiritsugu: อุ.. เธอไปหาเจ้านี่มาจากที่ไหนกัน?
Irisviel: ฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ...คิดว่านี่น่าจะเป็นของที่หัวหน้าตระกูลรุ่นเมื่อไม่นานมานี้ได้มาและซ่อนเอาไว้ในปราสาทน่ะค่ะ...
Kiritsugu: ผมเสียใจด้วยนะ ไอริ แต่ว่าเดี๋ยวนี้คนญี่ปุ่นเขาไม่ได้ใส่กิโมโนกันเป็นเรื่องปกติแล้ว
Irisviel: อ้ะ? จริงเหรอ!?
Kiritsugu: อืม ผู้หญิงญี่ปุ่นที่มีอายุหน่อยอาจจะยังใส่อยู่บ้าง แต่ว่า ไอ้พวกที่มีลวดลายสะดุดตาเยอะๆ มักจะเอาไว้ใส่กันตอนช่วงปีใหม่หรือในการฉลองเมื่ออายุครบถึงช่วงหนึ่งเท่านั้นน่ะ
Irisviel: น่าเสียดายจัง..ทั้งที่เนื้อผ้าและโครงสร้างลวดลายเหล่านี้ ฉันพึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกแท้ๆ อยากจะลองใส่ดูสักครั้งจัง
Kiritsugu: เดี๋ยวนี้ประเทศญี่ปุ่นสมัยใหม่มีคนที่ใส่เสื้อผ้าแบบตะวันตกเยอะขึ้น เธอไม่จำเป็นต้องทำตามต้นฉบับทุกกระเบียดนิ้วกับของแบบนี้หรอกนะ
Irisviel: อื้ออ..งั้นก็เอาเถอะ ไม่เป็นไร แต่ว่า.. แล้วพวกเราจะทำยังไงดีล่ะ?
Kiritsugu: งั้นคราวหน้าที่ผมออกไปข้างนอก ผมจะเลือกซื้อพวกเสื้อผ้ามาให้คุณบ้างแล้วกันนะ
Irisviel: คุณจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ !
Kiritsugu: หืมม์? ทำไมล่ะ?
Irisviel: แบบนั้นก็ไม่สนุกน่ะสิ
Kiritsugu: หรือว่าเธออยากจะเลือกเสื้อผ้าด้วยตัวเอง?
Irisviel: .....ไม่ได้เหรอคะ?
Kiritsugu: ก็ไม่มีเหตุผลที่จะทำไม่ได้นี่นา
Irisviel: อย่างน้อย ฉันก็อยากจะลองเลือกดูเองว่าเหมาะหรือเปล่า อือ..ทำแบบนั้น..จะโอเคไหมนะ?
Kiritsugu: เข้าใจแล้วล่ะ ผมจะไปหาพวกแคตตาล็อกมาให้นะ
Irisviel: ขอบคุณนะ คิริทสุงุ !
Kiritsugu: [หัวเราะ]
Irisviel: แล้วก็… เราต้องคิดเผื่อเธอด้วยนะคะ
Saber: …อือ…
Kiritsugu: ไม่ต้องห่วง ผมจะสั่งให้ไมยะเตรียมเอาไว้ให้เอง
[เปิดประตูแล้วออกไป]
Irisviel: ขอโทษนะจ้ะ เซเบอร์
Saber: ไม่เป็นไรหรอก ตั้งแต่ต้น ข้าก็ไม่ได้กะที่จะตัดบทสนทนาของพวกเจ้าหรอก แต่ถึงอย่างงั้น ..ข้าคิดว่ามาสเตอร์คงพยายามกลบเกลื่อนความรำคาญที่เห็นข้า
Irisviel: …อา…
Saber: ไอริสฟีล ข้าขอโทษจริงๆที่ข้าแสดงความไม่พอใจออกมาแบบนี้
Irisviel: ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ที่เขาแสดงออกอย่างตรงไปตรงมาและปฏิบัติต่อเธอด้วยทัศนคติของเขาแบบนั้น คงจะเป็นการแสดงความเคารพเธอในแบบของเขาน่ะ พยายามเข้าใจเขาหน่อยนะจ้ะ
Saber: นักเวทอย่างคิริทสุงุกับอัศวินที่ยึดมั่นในความบริสุทธิ์และความสูงส่งไม่มีทางที่จะยอมรับวิธีการของอีกฝ่าย...สินะ?
Irisviel: เอาเถอะ ตอนนี้เรามาลืมเรื่องพรรค์นั้นไปก่อนแล้วกันเนอะ !
Saber: หะ?
Irisviel: แค่ตอนนี้ไง นะ? พอเราไปถึงเมืองฟุยูกิเมื่อไหร่ เราจะต้องแต่งตัวตามวัฒนธรรมพื้นเมืองของที่นั่นนะจ้ะ
Saber: อุ..เอ่อ..แบบนั้นมัน
Irisviel: ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะใช้เสื้อผ้าที่เรามีอยู่แล้วในปราสาท แต่คิริทสุงุบอกว่ากิโมโนมันคงเอามาใส่กับตอนนี้ไม่ได้
Saber: …แสดงว่าท่านอยากจะใส่มันจนกระทั่งเมื่อครู่นี้สินะ
Irisviel: แน่นอนสิจ้ะ ! เซเบอร์เองก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน น่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้ใช่ไหมจ้ะ?
Saber: …ต้องขออภัยด้วย ข้าไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ ชีวิตส่วนใหญ่ของข้าหมดไปกับการใช้เวลาบนหลังม้าในทุ่งราบ และข้าจะแต่งตัวอย่างดีเฉพาะเวลาที่มีแขกมาเยือนหรือเวลาที่ข้าต้องเข้าร่วมพิธีการใดๆเท่านั้น
Irisviel: เป็นแบบนั้นนี่เอง…ดีล่ะ !
Saber: ห่ะ?
Irisviel: ถ้าอย่างงั้น เราก็ต้องใช้โอกาสอันดีนี้ลองเสื้อผ้าหลายๆแบบเนอะ
Saber: ห๊ะ?!
Irisviel: ก็เซเบอร์อุตส่าห์มีร่างกายอีกครั้งแล้ว หากในอดีตเธอต้องเป็นเช่นนั้น เราก็น่าจะสนุกกับการแต่งตัว ในขณะที่เรายังสามารถทำได้นะจ้ะ
Saber: อา…อุ ข้าต้องขออภัยจริงๆ ที่ไม่อาจคงอยู่ในร่างวิญญาณได้
Irisviel: ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นนี่จ้ะ
Saber: ข้าไม่ต้องการรบกวนท่านเรื่องเครื่องแต่งกาย ตราบใดที่เสื้อผ้ามันไม่เด่นเกินไปและใส่ได้พอดี...
Irisviel: แบบนั้นไม่ได้นะ! เธอจะต้องปกป้องฉันตลอดเวลาที่อยู่ในญี่ปุ่นใช่ไหมจ้ะ? ถ้าอย่างงั้นเธอก็จะต้องแต่งตัวให้ถูกต้องนะ
Saber: อา… รับทราบค่ะ
Irisviel: เพราะฉะนั้น~ฉันคิดว่าน่าจะยังมีเสื้อผ้าเหลืออยู่อีกในห้องเก็บของอีกนะจ้ะ~
Saber: …ไอริสฟีล ดูเหมือนว่าท่านจะอยู่ใกล้ความเป็นมนุษย์มากกว่าข้าอีกนะ
แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 19:46:22
| จากคุณ |
:
หมาป่าเงอะงะ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 มิ.ย. 55 19:44:54
|
|
|
| |
