 |
อยู่ในช่วงศึกแคสเตอร์ริมแม่น้ำค่ะ หลังจากเซเบอร์ใช้เอ็กคาลิเบอร์แล้ว ทำให้ป๋าแกคิดถึงสหายในยุคโบราณ
ขอลากเผื่อสปอยนะคะ เพราะไม่มีในอนิเม
กาลครั้งหนึ่งนานมา
มีบุรุษผู้โง่เขลาน่าขบขัน แม้ว่ากายเขาจะกอปรจากดินโคลน แต่ใจเขากลับตั้งมั่นที่จะยืนหยัดทัดเทียมกับเทพเจ้า แน่นอน ความอหังการ์ของเขานำความโกรธเกรี้ยวมาสู่ทวยเทพในแดนสวรรค์ บุรุษนั้นถูกลงทัณฑ์และสิ้นชีพ กระทั่งถึงวันนี้ ราชาวีรชนยังไม่อาจลืมภาพความทรงจำเมื่อยามที่เขาจากไปด้วยน้ำตานองหน้าได้
เหตุใดเจ้าจึงร่ำไห้? ราชาวีรชนเอ่ยถาม หรือเป็นเพราะว่า.. ยามนี้ เจ้าสำนึกเสียใจที่เลือกอยู่ข้างข้ากระนั้น?
มิใช่เช่นนั้น... เขากล่าว " หากข้าสิ้นไป จะมีผู้ใดอีกสามารถเข้าใจท่าน? ใครอื่นอีกจะบุกฝ่าเคียงข้างท่าน? สหายข้า... เมื่อข้าตระหนักได้ว่าท่านจักต้องอยู่เดียวดายนับแต่นี้ ข้าไม่อาจไม่หลั่งน้ำตา..."
เมื่อนั้น เมื่อมองบุรุษผู้อหังการสูดลมหายใจครั้งสุดท้าย ราชาไร้ผู้เปรียบก็เข้าใจ... วิถีทางซึ่งบุรุษนี้ได้ดำรงชีวิตมา...บุรุษผู้เป็นมนุษย์ หากปราถนาจะก้าวข้ามมนุษยชาติ...เป็นสิ่งทรงคุณค่าและเจิดจรัสยิ่งกว่า สมบัติใดๆที่เขาครอบครอง
เจ้าผู้โง่เขลาซึ่งเหยียดแขนไขว่คว้าสิ่ง ที่มนุษย์ไม่อาจเอื้อมถึงเอย... ไม่ว่าจะในสรวงสวรรค์หรือบนมีพื้นพิภพ... มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ควรค่าแก่ความพินาศของเจ้า และหาใช่ใครอื่นไม่ นอกจากข้า กิลกาเมชผู้นี้
สู่อ้อมกอดข้าเถิดชายผู้เจิดจรัสดั่งมายา ข้าได้ตัดสินใจแล้ว กษัตริย์สีทองอร่ามหายตัวไปในค่ำคืนเมฆมองยามราตรี, ทิ้งไว้เพียงเสียง หัวเราะแกมเย้ยหยันในชะตาชีวิตไว้เบื้องหลัง
บทพูดนี้ของคุณ Kross_ISC แปลไว้ค่ะ อยู่ในฉบับนิยาย
ถ้ามีน่ะ...เรียกคะแนป๋าได้อีกโขเลย //กัดผ้าเช็ดหน้า
| จากคุณ |
:
Lina (แก้วรมณีย์)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 มิ.ย. 55 14:35:46
|
|
|
|
|
จากFate Zeroตอนที่23 คำพูดนี้ พูดถึงเขาคนนั้น
