ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มั่นใจว่าเป็นกฎเดียวของ Umineko รึเปล่านะ ถ้าใช่ก็ ต้องเป็น บทบัญญัติ 10 ประการของนอกซ์ และ 20 ประการของแวนไดน์ เครดิทผู้แปลท่าน Luz[iuez] จากบอร์ดฮิกุนะครับ โรนัลด์ เอ นอกซ์   เป็นสมาชิกขององค์กรทางศาสนาของบริตช์(British) และเป็นนักเขียนนวนิยายสืบสวน ในปี 1929 เขาได้ทำการตีพิมพ์ “กฏ 10 ข้อ” ขึ้น เพื่อเป็นสิ่งนำทางนักเขียน และสามารถเรียกได้ว่าเป็นยุคทองของนวนิยายสืบสวนเลยทีเดียว 1.ฆาตกรจะต้องเคยปรากฏตัวในช่วงแรกเริ่มของเรื่อง ไม่ใช่ปรากฏตัวทีหลังและผู้อ่านจะต้องยอมรับ 2.ปริศนาจะต้องถูกคลี่คลายด้วยเหตุผลและความเป็นจริง โดยไม่มีเวทย์มนต์หรือไสยศาสตร์และความเชื่อมาเกี่ยวข้อง 3.ห้องลับหรือทางลับควรจะมีเพียงเส้นทางเดียวเท่านั้น 4.ห้ามให้ยาพิษที่ยังไม่ถูกค้นพบหรืออธิบายตามหลักวิทยาศาสตร์และความเป็นจริงไม่ได้ 5.ไม่ควรมีชาวจีนอยู่ในเรื่อง (เฉกเช่นเปาบุ้นจิ้น) 6.นวนิยายสืบสวนควรอิงความจริง การคลี่คลายคดีจะไม่มาจากอุบัติเหตุหรือลางสังหรณ์ของนักสืบ 7.นักสืบจะต้องไม่ใช่คนร้าย หรือเป็นคนจุดชนวนการฆาตกรรม 8.นักสืบจะต้องไม่แสดงร่องรอยต่อผู้อ่านมากเกินไป เพื่อที่ผู้อ่านจะได้สร้างการวิเคราะห์ด้วยคนเอง 9.เพื่อนโง่ๆของนักสืบ อย่างเช่นวัตสัน จะต้องไม่ปกปิดความคิดเห็น ไหวพริบเพียงเล็กน้อยของเขามีน้อยกว่านักอ่านส่วนใหญ่เสียอีก 10.พยายามอย่าใช้ตัวละครที่เป็นฝาแฝด หรือถึงใช้ คนใดคนหนึ่งจะต้องไม่ปรากฏตัวขึ้นในเรื่อง จากคุณ : dreammeen เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 08:55:07

ความคิดเห็นที่ 2 http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/K2794477/K2794477.html ลองอ่านนี่ดูครับ จากคุณ : WarHammer เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 08:55:23

ความคิดเห็นที่ 3 “กฏ 20 ข้อเพื่อการเขียนนวนิยายสืบสวน” ( ต้นแบบถูกตีพิมพ์ลงนิตยสาร American Magazine และ ในหนังสือ Philo Vance ซึ่งรวมข้อเท็จจริงต่างๆเอาไว้ด้วย) โดย S.S Vandine (นามแฝงของ Willard Huntington Wright) 1.ผู้อ่านจะต้องมีโอกาสที่เท่าเทียมกับนักสืบในการไขปริศนา ร่องรอยหรือคำบอกใบ้นั้นจะต้องถูกบรรยายได้ละเอียดและชัดเจน 2.จงอย่าวางกลลวงกับนักอ่าน ยกเว้นซะเกิดว่าคนร้ายกำลังวางอุบายกับนักสืบ 3.จงอย่าได้มีความรัก เพราะงานของนักสืบคือการผดุงความยุติธรรม ไม่ใช่การช่วยเหลือคู่รักที่พลัดพลาด 4.นักสืบหรือผู้ช่วยรวมถึงตำรวจจะต้องไม่ใช่คนร้าย 5.การสืบหาคนร้ายจะต้องเป็นไปด้วยความตั้งใจจริงและใช้เหตุผล ห้ามอาศัยความบังเอิญ โชคช่วย หรือ อุบัติเหตุ 6.ในเรื่องๆหนึ่ง ควรจะมีนักสืบมาไขคดี นักสืบจะไม่ใช่นักสืบหากเขาไม่ทำการสืบสวน 7.ในนวนิยายสืบสวนควรจะมีศพ และฆาตกร 8.การไขปริศนาควรจะมาจากความเป็นจริง 9.นี่คือความจำเป็น ในเรื่องนั้นต้องการนักสืบเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้ว 10.คนร้ายจะต้องเคยปรากฏตัวออกมาในส่วนใดส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่อง ไม่ใช่ตัวละครอื่นที่อยู่ๆก็เพิ่งมา 11.ผุ้แต่งไม่ควรเลือกคนใช้เป็นคนร้าย และควรเลือกบุคคลที่มีความมั่งคั่งหรือเป็นชนชั้นสูงด้วย 12.คนร้ายควรจะมีเพียงคนเดียว แต่สามารถมีคนสมรู้ร่วมคิดได้ แต่ฆาตกรนั้นจะมีเพียงผู้เดียวเท่านั้น (คนร้าย = ฆาตกร) 13.ในนวนิยายสืบสวนไม่ควรมี มาเฟีย องค์กรลับ หรืออื่นๆ และในความเป็นจริงที่สวยหรู คนร้ายจะต้องมีโอกาสทัดเทียมกับนักสืบ 14.ตามแบบแผนของคนร้ายจะต้องสามารถอธิบายได้ด้วยเหตุผลและวิทยาศาสตร์ ไม่มีเหตุที่จะต้องใช้สิ่งที่แพงๆหรือเลิศหรูอลังการมากเกินไป 15.ความจริงของปริศนาจะต้องชัดเจนอยู่ตลอดเวลา โดยมีเงื่อนไขว่าคนอ่านมีไหวพริบพอที่จะมองปริศนาออก 16.นวนิยายสืบสวนไม่ควรมีลูกเล่นทางประโยคมากเกินไป ประโยคควรสั้น ง่าย และชัดเจนต่อสถานการณ์ 17.ผู้เชี่ยวชาญทางอาชญกรรมไม่จำเป็นต้องแบกรับความรู้สึกผิด เพราะฉะนั้น คนร้ายในนวนิยายสืบสวนควรจะเป็นมมือสมัครเล่นที่ฆ่าคนทั้งๆที่ยังความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่ 18.เรื่องราวการสืบสวนไม่ควรจบลงด้วยการฆ่าตัวตายหรืออุบัติเหตุ 19.คนร้ายควรลงมือด้วยแรงจูงใจที่เป็นเรื่องส่วนตัว(ความแค้น ความรัก) ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องส่วนรวมที่ยิ่งใหญ่เกินจำเป็นเช่น สังคม เศรษฐกิจ ประเทศ 20.ในนวนิยายสืบสวนมีสิ่งที่ไม่ควรกระทำ ดังนี้ A.การนำก้นบุหรี่ที่เหลือจากที่เกิดเหตุหรือยี่ห้อของบุ่หรี่มาเปรียบเทียบบุคคลที่สงสัย B.การปลอมตัวหรือการนำแง่ของไสยศาสตร์มาขู่ให้คนร้ายจำนน ( ในขณะที่เปาบุ้นจี้ยังใช้วิธีนี้) C.การปลอมแปลงลายนิ้วมือ D.การนำหุ่นปลอมมาใช้เป็นข้ออ้างการคงอยู่ (พยานที่อยู่) E.มีข้อสันนิษฐานที่กล่าวว่าคนร้ายคือคนในวงใน เพียงเพราะสุนัขไม่ยอมเห่าตามสัญชาตญาณ F.มีฝาแฝดคนใดคนหนึ่งเป็นคนร้าย มีคนที่เป็นผู้บริสุทธิ์หน้าตาเหมือนบุคคลน่าสงสัย G.การใช้หลอดยาพิษที่ส่งผลต่อโรคผิวหนัง และรุนแรงจนตายได้ในทันที H.ห้องปิดตายของคนร้าย ถูกทำลายด้วยการพัง(หรือถีบ)ประตูเข้าไป I.ใชการเชื่อมโยงทางคำพูด หรือการจับผิดจากการพูด เพื่อสาวความผิด J.รหัสลับทางจดหมายที่สามารถแกะรอยจนไปถึงความจริงได้ แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 08:56:25 จากคุณ : dreammeen เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 08:55:25

ความคิดเห็นที่ 4 โคนันหลังๆ หลุดกรอบจากกฏพวกนี้ไปหลายตอนเหมือนกัน จากคุณ : Vortex เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:04:45

ความคิดเห็นที่ 5 5.ไม่ควรมีชาวจีนอยู่ในเรื่อง (เฉกเช่นเปาบุ้นจิ้น) 7.นักสืบจะต้องไม่ใช่คนร้าย หรือเป็นคนจุดชนวนการฆาตกรรม - สองข้อนี้แปลกๆนะเราว่า  -_-' 3.จงอย่าได้มีความรัก เพราะงานของนักสืบคือการผดุงความยุติธรรม ไม่ใช่การช่วยเหลือคู่รักที่พลัดพลาด - เวร มีแฟนไม่ได้อีก อย่างซวย 4.นักสืบหรือผู้ช่วยรวมถึงตำรวจจะต้องไม่ใช่คนร้าย - สงสัยกฎนี้ใช้ไม่ได้ในประเทศไทย  เพราะตำรวจไทย......(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) บางข้อมันแปลกๆอยู่น้า  -_-' จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:10:49

ความคิดเห็นที่ 6 เหอๆ โคนันเล่นซะหลายข้อ ข้อห้ามนะ จากคุณ : haina เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:11:19

ความคิดเห็นที่ 7 ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว สมัยนี้เทาๆ กันทั้งนั้น ไม่แยกขาวดำชัดเจนเหมือนเมื่อก่อน  จากคุณ : aonesung เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:15:38

ความคิดเห็นที่ 8 #5 ของ Knox ข้อ 3 สาเหตุที่ไม่ให้มีเพราะคนฝั่งเอเซียมักมีเรื่องที่ชาวตะวันตกไม่เข้าใจมาเกี่ยวข้อง เช่น ยาพิษแบบไร้สีไร้กลิ่น หรือวิชาสกัดจุด ทำให้คนอ่านตีความสับสนได้ ส่วนข้อ 7 นี่ ป้องกันวิธีหักมุมแบบสิ้นคิด ฉบับ Revise มีอยู่ใน Link คห.2 แต่แบบ Original ก็ตามคห. 1 ครับ #1 กฏเดียวกัน แต่ Umineko คงไม่ได้เป็นอนิเมะต่อแล้ว เลยไม่ได้ถึงตอนใช้บัญญัติ 10 กับ 20 ข้อ มาใช้แก้ไขปริศนาบนเกาะ จากคุณ : Vortex เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:23:54

ความคิดเห็นที่ 9 กฎพวกนี้ไม่ได้สร้างเพื่อให้เรื่องราวสนุกขึ้นหรอกนะครับ แต่สร้างเพื่อให้ผู้อ่านมีสิทธิ์ในการไขปริศนาเช่นเดียวกับนักสืบในเรื่อง เพราะงั้นพวกข้อห้ามคนเอเซียก็เพราะแนวคิดและความรู้ของคนต่างภิ่นมันไม่เหมือนกัน(มั้งนะ) แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 09:39:06 แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 09:33:18 จากคุณ : dreammeen เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:32:23

ความคิดเห็นที่ 10 7.ในนวนิยายสืบสวนควรจะมีศพ และฆาตกร นักสืบจิ๋วคอยนาน รักษากฏข้อนี้เป็นอย่างดีมาตลอด จนคนน่าจะตายหมดเมืองไปแล้ว จากคุณ : Lemonade4-0 เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 09:32:56

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่ต้องโคนันหรอกครับ งานนิยายสืบสวนเก่าๆดังๆที่ผมสัมผัสอย่างงานของ Sir Arthur Conan Doyle, Maurice Leblanc, Agatha Christie, G. K. Chesterton ผมว่าหลายเรื่องหลายตอนก็แหกกฏเหมือนกันนะ ทำให้รู้สึกเลยว่ากฏพวกนี้ไม่ได้ขลังเลยแม้แต่น้อย กฏ 3 ข้อของหุ่นยนตร์ของ Isaac Asimov ยังดูขลังมากกว่า #10 โคนันน่ะมีหลายคดีมากที่ไม่มีคนตายนะครับ จนคนอ่านบ่นกันด้วยซ้ำว่าคดีกิ๊กก๊อกไป ~ Step into Fascination Trap of Infatuation KISS ~ จากคุณ : Enixma เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 10:59:08

ความคิดเห็นที่ 12 เราสามารถใช้กฎพวกนี้ ในการตีความ Hyouka ตอนที่ 9 และ 10 ได้ใช่ไหมครับ... จะได้เตรียมศึกษาเอาไว้คิดตามไอ้โฮทาโร่มันไปด้วยเลย... จากใจจริง จากคุณ : PB ลูกพ่อ Kahn เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 11:13:47

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าใครได้อ่านนิยายเชอล็อก โฮล์ม ตอนเปิดตัวครั้งแรก (A Study in Scarlet) ก็แหกกฎเรื่องการเปิดตัวคนร้ายแล้ว แถมเซอร์อาเธอร์ เขียนได้น่าตกตะลึงมากที่จับคนร้ายได้แบบทันทีทันควันแบบนั้น... จากคุณ : pae2010 เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 11:28:43

ความคิดเห็นที่ 14 ผมไม่เห็นว่ากฏพวกนี้มันมีความสมเหตุสมผลที่สมควรปฏิบัติตามซักกะนิด ผมเห็นว่ามันเป็นเพียงความคิดเห็นและแนวทางหรือรสนิยมของคนตั้งหรือแต่งมันแค่นั้นเอง จากคุณ : เส้นสายนี้มีพลัง เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 11:35:35

ความคิดเห็นที่ 15 คห.14 กฎพวกนี้จำเป็นมากๆครับในกรณีกับเรื่องที่ต้องให้คนอ่านไขปริศนาร่วมกับตัวนักสืบได้ ไม่งั้นก็เหมือนหลายๆตอนของโคนันที่มันกั๊กหลักฐานไว้คนเดียวนั่นแหละ คนอ่านได้แต่เดาว่าใครเป็นคนร้าย ต้องรอโคนันเฉลยอย่างเดียว = = ซึ่งในกรณีนี้ที่ผมยกตัวอย่างก็คือ Umineko ครับ เพราะเล่นจบ 8 บทมันก็ไม่เฉลยอยู่ดี....(ปล่อยคนอ่านให้ไขกันเอง) แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 14:20:00 แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 14:17:56 จากคุณ : dreammeen เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 14:17:27

ความคิดเห็นที่ 16 บางข้อผมเห็นด้วยนะว่า 'ผู้อ่านจะต้องมีโอกาสที่เท่าเทียมกับนักสืบในการไขปริศนา' ไม่ใช่ให้ตัวเอกเจออะไรซักอย่างแล้วบอกว่า "นี่แหละ อย่างนี้นี่เอง สาเหตุของเรื่องนี้ก็คือ..." แล้วตูจะรู้มั้ยว่ามันเห็นอะไร อย่างที่ไม่เห็นด้วยก็เช่นตำรวจต้องเป็นคนดี ทั้ง ๆ ที่ย้ำนักย้ำหนาว่านักสืบต้องอ้างอิงจากเรื่องจริง ดังนั้นตำรวจอาจจะเป็นพวกคนร้ายก็ได้ ถ้าอย่างนั้นนักสืบก็ต้องใช้ปัญญาในการแฉทั้งตำรวจและคนร้ายไปพร้อมกันเลยสิ หรือพวกชนชั้นสูงหรือคนรวยไม่ควรเป็นคนร้ายก็ไม่เห็นด้วย ยิ่งพวกคนรวยเป็นคนร้ายสิ มันแสดงถึงอุปสรรคที่นักสืบต้องเอาชนะให้ได้ด้วยสติปัญญา ไม่ใช่กำลัง (หรือกลัวจะแต่งเรื่องไม่ได้เพราะอุปสรรคมันมากและซับซ้อนเกินระดับที่คนธรรมดาจะแต่งเรื่องให้นักสืบเอาชนะคนรวยด้วยปัญญาอย่างเดียวได้ ?) และอีกหลายข้อที่มักจำกัดเพราะเป็นนิยายนักสืบ ผมว่าถ้าเนื้อเรื่องมันสมจริงแล้วนักสืบสามารถเอาชนะได้ด้วยสติปัญญา ผมว่ามันจะสนุกกว่าอิงกฏพวกนี้นะ เพราะมันแสดงให้เห็นถึงความเหนือชั้นของผู้แต่งที่สามารถเอาชนะเรื่องพวกนี้ได้ด้วยสติปัญญา ไม่ใช่ดวงดีหรือฟลุคน่ะ กฏของนิยายนักสืบผมว่าก็เหมือนกับกฏของการ์ตูนยุคเก่าที่พระเอกเป็นพวกโลกสวย มีพลังมิตรภาพ และชนะเสมอ อะไรแบบนั้นนะ แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 15:07:48 จากคุณ : Autumn2reason เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 15:05:20

ความคิดเห็นที่ 17 คห.16 ให้กิฟเลยครับ ถูกใจประโยคของท่านมาก พูดไปแล้วคิดถึงเกมฟินิกส์ ไรท์เลยครับ การร่วมมือกันเพื่อต้องเจอกับพวกที่สามารถเหนือกว่ากฎหมายนี่(แต่ไอ้หมอนี่ไม่ใช่นักสืบนินะ) จากคุณ : dreammeen เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 15:23:48

ความคิดเห็นที่ 18 ยกแค่ตัวกฏมาแบบนี้หลายๆคนจะยอมรับไม่ได้ก็ไม่แปลกครับ เพราะมันต้องอธิบายด้วยว่าแต่ละกฏมีความสำคัญยังไงบ้าง ถ้าจะแต่ง "นิยายนักสืบ" กฏพวกนี้จำเป็นครับ เพื่อให้ผู้อ่านที่เก่งๆสามารถไขคดีได้เองก่อนจะมีการเฉลย ไม่อย่างงั้นมันก็จะเป็นแค่ "นิยายที่เกี่ยวกับนักสืบ" ไปเฉยๆเท่านั้นเอง แต่กฏบางข้อมันก็ไม่จำเป็นแหละ เพราะยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว #16 คนรวยไม่ควรเป็นคนร้ายนี่บอกไว้ตรงไหนครับ?? หรือถ้าที่เอาๆมาแปะกันแปลผิด ให้อ่านจากอันนี้ครับ http://gaslight.mtroyal.ca/vandine.htm ปล.แต่เอาเข้าจริงๆ นิยายนักสืบที่ดังๆก็แหกกฏกันทั้งนั้น หรือจะบอกว่ามันดังได้เพราะแหกกฏเป็นว่าเล่นดี แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 15:41:58 จากคุณ : บักจืดจาง เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 15:36:27

ความคิดเห็นที่ 19 พูดง่ายๆคือแต่งให้ผู้อ่านคล้อยตามสินะ แล้วก็อย่าใส่อะไรที่ไม่เกี่ยวข้องมากเกินไป อย่างเรื่องรักๆใคร่ๆ จากคุณ : BT82 เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 15:37:54

ความคิดเห็นที่ 20 #18 อ๊ะ ขอโทษที ผมดันอ่านข้อ 11 กับ 13 ปนกันในหัวผสมกันจนกลายเป็นว่าคนรวยหรือชนชั้นสูงไม่ควรเป็นคนร้าย คนร้ายจะต้องมีโอกาสทัดเทียมกับนักสืบ แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 55 15:54:04 จากคุณ : Autumn2reason เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 15:51:29

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นด้วยแค่สองข้อนี้ค่ะ -ความจริงของปริศนาจะต้องชัดเจนอยู่ตลอดเวลา โดยมีเงื่อนไขว่าคนอ่านมีไหวพริบพอที่จะมองปริศนาออก -ผู้อ่านจะต้องมีโอกาสที่เท่าเทียมกับนักสืบในการไขปริศนา ร่องรอยหรือคำบอกใบ้นั้นจะต้องถูกบรรยายได้ละเอียดและชัดเจน ส่วนข้อนี้ยังก้ำกึ่งอยู่ -ปริศนาจะต้องถูกคลี่คลายด้วยเหตุผลและความเป็นจริง โดยไม่มีเวทย์มนต์หรือไสยศาสตร์และความเชื่อมาเกี่ยวข้อง ยกเว้นไสยศาสาตร์พวกที่ดูเป็นเวทมนตร์ เราว่าความเชื่อมันยังใช้อธิบายการกระทำได้หลายๆอย่างนะ เพราะมันก็เป็นศาสตร์จิตวิทยานั่นแหละ ขอแค่อธิบายออกมาแล้วสมเหตุสมผล ยอมรับได้ก็พอ ส่วนบางข้อจะเอาไปเปรียบกับการ์ตูนอย่างโคนันก็ไม่ได้นะ เพราะการ์ตูนมันก็ต้องมีลำดับในการเล่าเรื่อง ให้คนอ่านได้ตื่นเต้นไปกับมันด้วย มันก็ต้องกั๊ก ผสมความอลังการความเวอร์ไปด้วย จากคุณ : ACE OF WANDS เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 17:55:49

ความคิดเห็นที่ 22 ตัวตนของ ศจ.โมริอาตี้ใน เชอร์ล้อคโฮล์ม ก็แหกกฎแล้วนะ เพราะแรงจูงใจพี่แกไม่ได้มาจากการแก้แค้น หรือความรัก แต่มาจากเรื่องความทะเยอทะยาน จากคุณ : eagle1000 เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 03:09:10