ความคิดเห็นที่ 1 ไอเดียนี้จริงๆมาจากนาสุนะครับ มีมาตั้งแต่ตอน Fate/stay night แล้ว จากคุณ : CANAAN -428- เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 21:55:55

ความคิดเห็นที่ 2 จะว่าไป ป๋าแกก็เพิ่งรู้ตัวว่าวิธีการแบบนี้ของแก ในที่สุดก็จะลงเอยแบบที่ได้เห็นกัน (หรืออาจจะรู้นานแล้ว เลยแสวงหาปาฏิหาริย์จากจอก หวังว่าจอกจะแก้ปัญหาได้ แต่ระหว่างทางก็สละส่วนน้อยเพื่อช่วยส่วนมากอยู่ดี ถึงแกจะคิดว่าสุดท้ายแล้วถ้าสำเร็จจะช่วยคนส่วนมากได้จริง ๆ ก็เถอะ) เผอิญตัวผมเป็นคนใจเต้าหู้ คงตัดสินใจไม่ได้ตั้งแต่เรือลำแรกแล้วล่ะครับ จากคุณ : ม้าใช้ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 21:58:34

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเอาแค่โจทย์เรือ 2 ลำ คน 500 คนนี่ ไม่ได้บอกขนาดความจุเรือมา (รึบอกในนิยาย? จำไม่ได้) แค่ให้ซ่อมเรือลำเดียว แล้วอีก 200 ที่เหลือก็มาอยู่ลำเดียวกัน หรือให้คนทั้งหมด ช่วยกันวิดน้ำยืดเวลาจม จะได้มีเวลาพอสำหรับซ่อมเรือ 2 ลำได้ แต่อย่างว่าแหละครับ ประเด็นหลักของตอนนี้ เป็น เลือกส่วนใหญ่ สละส่วนน้อยแหละนะ แถมในกรณีนี้ คนในเรือมันเห็นแก่ตัว จะให้ซ่อมเรือฝั่งตัวเองก่อนอีกแน่ะ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 55 22:08:07 จากคุณ : ILoveHusky เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:04:51

ความคิดเห็นที่ 4 ก็ไม่เห็นจะมีอะไรนี่ครับ อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับตรรกะ แต่คือความฟั่นเฟือนในการตั้งเงื่อนไข "ถ้า"ที่ไม่มีขอบเขต จากคุณ : lARtZnolASt เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:14:01

ความคิดเห็นที่ 5 เอาจริงๆคำถามนี้มัดมือชกเกินไปครับ แถมยังไร้เหตุผลสิ้นดี ความเป็นไปได้ที่จะเกิดเหตุการณ์ที่เจ้าของคำถามยกขึ้นมาพูด แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แถมประเด็นจริงๆของคำถามที่ต้องการคำตอบนี้ก็คือ การตัดใจเลือกทำตามตัวเลือกที่มีให้เพียงเท่านั้นอีก ถ้าผมเป็นป๋าคิริสุกุ ผมจะไม่ทำอะไรเลยครับ เพราะผมซ่อมเรือไม่เป็น และไม่เก่งพอจะฆ่าคนได้เป็นจำนวนมากซะด้วยสิ จากคุณ : St.RL เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:17:57

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเราเจอแบบนี้... *กุมขมับ* เอ่อ... ตอนแรกก็ต้องช่วยเรือลำที่จี้ตัวเราไปอย่างช่วยไม่ได้นั่นแหละ ก็เข้าใจอยู่อะนะ  ใครก็อยากเอาชีวิตรอด ระหว่างซ่อมก็ขอให้คนในเรือดูวิธีซ่อม + บอกขั้นตอนไปด้วย  เผื่อกรณีเดิม ๆ เกิดจะได้ช่วยเหลือตัวเองได้  ไม่ได้เต็มร้อยไม่เป็นไร  อย่างน้อยก็ได้เห็นผ่านตา แล้วถ้าเป็นไปได้  จะขอให้เรือลำที่เราซ่อมอยู่  หาทางติดต่อเรืออีกลำ  เพื่อให้เรืออีกลำแจ้งเข้ามาว่าเสียยังไงตรงไหน  แล้วแนะนำวิธีซ่อมเบื้องต้นไป  ยื้อเวลาไม่ให้เรือจมให้นานเท่าที่จะทำได้  เวลาเดียวกันก็ขอย้ายคนมาเรือฝั่งนี้  มากที่สุดเท่าที่เรือจะพอรับไหว จากนั้นซ่อมพอให้เรือทางนี้อยู่ตัว  ไม่ต้องเสียเวลาซ่อมเสร็จ  เอาแค่แน่ใจว่าไม่ล่มแน่แล้ว  ค่อยรีบไปซ่อมเรืออีกลำจนเสร็จ  แล้วค่อยกลับมาซ่อมเรือลำเดิม แต่ถ้าถูกบังคับให้ซ่อมเรือลำที่จี้เรามาจนเสร็จก่อน  ก็จะทำ  เราห่วงชีวิตตัวเองเหมือนกันนะ  พอซ่อมทางนี้เสร็จ  ก็จะย้ายไปซ่อมทางโน้นต่อ  ถ้าเรือยังไม่ล่มนะคะ โอ้ย  ภารกิจซ่อมเรือ  เหนื่อยวุ้ย ! (พิมพ์ ๆ ไปชักไม่รู้ตอบนอกเรื่องหรือเปล่า) ขอ edit นิดนึง  ถ้ามันถูกกำหนดมาว่า "ไม่ว่ายังไงก็ช่วยได้ลำเดียว  ยังไงก็ไม่ทัน  ไม่รอด  อีกลำล่มชัวร์"   แบบนี้....เราขอถือว่าเป็นคำถามขี้โกง  ทำอะไรไม่ได้เลย    ไม่เปิดโอกาสแก้ปัญหาเลยจริง ๆ *ปาดเหงื่อ* แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 55 22:26:53 จากคุณ : realEVE เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:22:51

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นตูคงกระโดดหนีลงทะเลไปเลย จากคุณ : หมาป่าเงอะงะ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:28:01

ความคิดเห็นที่ 8 เราคิดว่าคนแต่งเขาก็คงกินอาหารคล้ายๆ กันกับเรานี่ล่ะ ( เพียงแต่เป็นแบบอาหารญี่ปุ่นมั้ง ) แต่แนวคิดคนเราคงไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน  และเราคงคิดได้ไม่ไกลขนาดนั้น  เพราะเราก็ "ใจเต้าหู้"  เช่นเดียวกันกับคุณม้าใช้ ( ถูกใจสำนวนนี้จังค่ะ  เห็นภาพชัดมาก ) และคำถามนี้  มันจำกัดสถานการณ์เกินไป  เป็นเราคงได้แต่อ้าปากค้าง  ตอบไม่ถูก  ไปไม่เป็นเหมือนกัน  ยิ่งการคิดอะไรซับซ้อนแถมเชิงตัวเลขแบบนั้น  มันไม่ถนัดตัดสินใจค่ะ  ทุกวันนี้แค่กินเนื้อหมูเนื้อปลา  ยังรู้สึกว่าตัวเองบาปและเห็นแก่ตัวเลย  สาอะไรกับให้ไปคิดทำเรื่องแบบนั้นกัน จากคุณ : หงส์อรุณ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:34:04

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าเอาตามทฤษฎี ยังไงมันก็สละส่วนน้อยช่วยส่วนมากอยู่ดีครับ เพราะตอนทีเราสละคนน้อยตอนแรกที่เสียไป200 นั่นก็ตายไปแล้ว แต่เขาเอาภาพรวม500คนตอนแรกมาโยงปั่นหัวคิริเล่นมากกว่า ถ้าผมยึดคติแบบป๋าแกละก็ผมไม่เอาจำนวน500คนแรกมาคิดให้เปลืองสมองแล้ว แต่จะดูจากตอนนั้นเป็นหลัก เพราะถ้าไม่ตัดสินใจช่วยอะไรเลย ไงๆก็มีแต่เรือจมทั้งคู่อยู่ดี ถ้ามันยังมีครั้งที่สาม แยกตัว มีคนมาลักพาตัวอีก ผมคงด่าแล้วว่าจะแยกออกมาอีกทำซากอะไร เพราะมันนอนเซนส์มากเ (เอาจริงๆโจทย์มันก็โคตรพิลึกด้วยละ ในเมื่อเรือสองลำในตอนแรก มีเรือลำหนึ่งจมไปแล้ว แล้วคนมันจะแยกไปนั่งอีกเรือได้ไงฟะ!?) พูดไปมาตรการที่เลือกช่วยของป๋านี่ เอาจริงๆ พอมาคิดๆแล้วก็ค่อนข้างผิวเผินจริง ๆ เพราะเลือกแต่ช่วยสถาณการณ์เฉพาะหน้ามากกว่า ที่จะ"ช่วย"ให้คนรู้จักป้องกันตัวเองจากภัยต่างๆ (ผมมองว่าการช่วยน่ะมีหลายแบบ แต่เราจะรู้ตัวหรือไม่ว่านั่นคือการช่วยหรือเปล่าน่ะอีกเรื่อง) แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ในความจริงการไอ้ทำอย่างนั้นมันยากอะนะ ซึ่งก็จะไปว่าป๋าแกไม่ได้ด้วย =3=" จากคุณ : G.IX เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:36:36

ความคิดเห็นที่ 10 คิริก็เลือกทางถูกแล้วนี่ครับที่ต้องช่วยคนส่วนใหญ่ไว้ก่อน เพราะถ้าเทียบด้วยจำนวนภัยพิบัติเท่าเทียมกันแล้วเลือกช่วยคนส่วนน้อย มันจะกลายเป็น 100 =>  60/40 40 => 25/15 15 => 9/6 6 => 4/2 2 => 2/0 0 => นี่ภัยยังเหลืออีก 1 ครั้งด้วยนะ ระหว่าง 0 คนกับ 9 คน คิดว่าตัวเลือกไหนดีกว่ากันล่ะครับ ? ตัวเลือกในนั้นดันไปเทียบผู้ที่สูญเสียกับผู้ที่ช่วยเหลือได้ มันเลยดันเป็นช่วยได้ 9 กับสูญเสีย 491 มันต้องเทียบว่าระหว่างช่วยได้ 9 สูญเสีย 491 กับ ช่วยได้ 0 สูญเสีย 500 จะเลือกอย่างไหน นี่เอาแบบไม่มีทางเลือกอื่นนะ ถ้ามนุษยชาติมันจะหาเรื่องให้ตัวเองตายไปทีละครึ่งตลอดไม่เข็ดล่ะก็ ปล่อยให้มันสูญพันธ์ไปเถอะ หรือถ้ามีภัยธรรมชาติที่รุนแรงขนาดทำให้มนุษย์ครึ่งนึงต้องตายบ่อยขนาดปั๊มมนุษย์ขึ้นมาไม่ทันก็ปล่อยให้มันสูญพันธ์ไปเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 55 22:41:39 จากคุณ : Autumn2reason เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:36:54

ความคิดเห็นที่ 11 บอกคนในเรือใส่เสือชูชีพรอไปก่อน เด๋วติดต่อขอความช่วยเหลือมาให้ จากคุณ : poopup เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:39:31

ความคิดเห็นที่ 12 ผมงงว่ามันจะเพิ่มเงื่อนไขถูกจับเป็นตัวประกันให้ซ่อมเรือทำไมมากกว่า เพืื่อให้ตอบว่าใครขวางทางตรู ตรูก็จะเจื๋อนทิ้งงั้นหรือ ในเมื่อเลือกแล้วว่าจะช่วยเหลือลำใหญ่กว่า เรือลำเล็กยังไงก็อัปปางตายหมู่อยู่ดี ค่าเท่ากัน จากคุณ : Fatkun เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:41:26

ความคิดเห็นที่ 13 ผมว่าปัญหามันมองโลกบัดซบเกินกว่าที่มนุษย์จะสามารถหาทางแก้ได้ครับ แต่โลกมันก็อาจจะบัดซบแบบนั้นจริงๆก็ได้ คิริทสึงุเองก็คงรู้อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นถึงได้ไขว่คว้าหาปาฏิหาริย์ไงครับ แต่ผมมองว่าคิริทสึงุที่มีความคิดฆ่าคน 200 คนเข้ามาในหัวทันทีก็เลือดเย็นไปหน่อย ถ้าเป็นผมผมคงไม่ได้คิดถึงการฆ่าคนส่วนน้อยในทันที แต่มองหาเงื่อนไขอื่นๆในโจทย์ก่อนครับ แต่ก็อีกนั่นแหละ โจทย์มันตั้งใจแบบนั้นอยู่แล้ว สุดท้ายก็ได้แต่เดินตามมันอยู่ดี แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 55 22:42:07 จากคุณ : Kaito_Dash เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 22:41:41

ความคิดเห็นที่ 14 ระเบิดเรือให้เหลือเรือลำเดียวแล้วซ่อมซะ คน 300 คนนั้นก็ไม่มีเรือให้แยกแล้ว โหดไปมั้ย = = จากคุณ : HiNoKami เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:18:04

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าเลือกช่วยส่วนใหญ่ ฆ่าส่วนน้อยไปเรื่อยๆ ก็จะกลายเป็นแบบอาเชอร์หัวขาว สุดท้ายตัวเองก็ยืนอยู่บนยอดของซากศพขนาดใหญ่ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 55 23:29:24 จากคุณ : Kyo3 เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:27:58

ความคิดเห็นที่ 16 คำถามตัวเลือก2ช้อย กับคำถามแนว what if ไม่สิ้นสุด ต่อให้เป็นประเด็นไหน มันก็ชวนให้เกิดข้อคิดได้ทั้งนั้นแหละครับ (ถ้าคนจะคิดนะ) กรณีนี้ของผม ถ้าจะพยายามหาคำตอบที่ฉีกตรรกะก็คือไม่เลือกครับ    จับคนมาไว้รวมกันก่อน ไม่ต้องแบ่งแยก200หรือ300 หน้าที่ของผมคือซ่อมเรือ1ลำ  ส่วนหน้าที่ในการเลือกคน ผมให้แก่งแย่งหรือหาทางรอดกันเอาเอง  ผมไม่เข้มแข็งขนาดตัดสินชีวิตใครได้ จากคุณ : Aya+EVE เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:28:19

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าคิดตามโจทย์แบบนี้ช่วยฝ่ายมาก-ฝ่ายน้อยมันก็ตายกันเกือบหมดอยู่ดี ถ้าเป็นผมคงคิดแต่ว่าจะทำยังไงให้เสียน้อยที่สุดทำที่ความสามารถตัวเองทำได้ เพราะถ้าไม่เลือกเลยก็ต้องเสียหมดอยู่ดี จากคุณ : Arata เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:43:47

ความคิดเห็นที่ 18 ฆ่าคนให้หมดโลกง่ายกว่ามั้ย (เหมือนตัวร้ายที่คิดจะทำลายโลกเรื่องอื่นๆ) จากคุณ : PromZero เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 55 23:58:43

ความคิดเห็นที่ 19 จริงๆแล้วตรรกะมันผิดสามัญสำนึกด้วยละ แต่ไหนๆก็มีคนมองในมุมคณิตศาสตร์ให้ไปแล้ว ผมขอลองเสนออีกมุมในเชิงเศรษฐศาสตร์ง่อยๆดูแล้วกัน ถ้าเราสมมติว่าเหตุการณ์แบ่งส่วนนี้จะเกิดทุกครั้งอย่างเท่าเทียมกันทั้งสองกรณี นั่นหมายความว่าการตัดสินใจครั้งแรกเรา"ลงทุน"ไป200เพื่อให้ได้มา300 กำไร100 รอบสองเราก็ทำเหมือนเดิม ลงทุนไป100เพื่อให้ได้มา200 กำไร100 การลงทุนครั้งที่สองจะไม่เอา200แรกมาคิด เพราะถือเป็น sunk cost ซึ่งลงทุนไปแล้วและได้กำไรมาแล้วอีกต่างหาก การตัดสินใจครั้งที่สองต้องเอาเงื่อนไขที่มีอยู่มาคิดเท่านั้น ซึ่งก็จะได้แค่สองแบบคือ (ลงทุน100ได้200 | ลงทุน200ได้100) ซึ่งถ้าเราเลือก 200 ในตอนต้น ผลในครั้งที่สองจะเป็น (ลงทุน80ได้120 | ลงทุน120ได้80) ซึ่งเท่ากับว่าแค่รอบที่สอง ผลลัพท์ที่ดีที่สุดของเราก็ต่างกัน 200-120=80 แล้ว ยังไงทางเลือกสละ200ในทีแรกก็ยังดีกว่า หรือถ้าเราโกงโดยไม่บอกผู้เลือกว่าถ้าเลือก 200 ทีแรกจะไม่มีการแบ่งส่วนอีกแล้ว การตัดสินใจนี้ก็ถือว่าสมเหตุสมผลอยู่ดีเพราะเลือกจากสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนั้น และเมื่อถึงคราวเลือกครั้งทีสอง(โดยมีกฏว่าไม่แบ่งอีกแล้ว) การตัดสินใจในรอบแรกก็ถือว่าเป็น sunk cost เพราะลงทุนไปแล้ว ดังนั้นในรอบที่สองเราก็ยังคงเหลือทางเลือกเป็น (ลงทุน100ได้200 | ลงทุน200ได้100) ไม่ใช่ (ลงทุน300ได้200 | ลงทุน400ได้100) อยู่ดี แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 55 00:12:10 จากคุณ : YF-01 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:04:36

ความคิดเห็นที่ 20 คำถามนี้ตอบง่ายมาก  ถ้าตอบเเบบไม่หล่อ เอาความจริงเข้าว่า   ก็คือ "เรือไหนก็ได้ ที่เราโดยสารอยู่"   เเค่นี้ล่ะ   ต้ิองเอาตัวเองก่อนอยู่เเล้ว ในเมื่อคนที่ซ่อมได้คือเราคนเดียว งั้นตัวเราก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อนไม่งั้นก็จบเห่ จากคุณ : Fate Linegod เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 00:40:48

ความคิดเห็นที่ 21 เสียส่วนน้อยเพื่อส่วนมาก ผมก็ทำแบบนั้นครับ แต่เมื่อส่วนน้อยที่ว่ามันไม่น้อยเลย จากที่คิริมันสละมา คือสละ 1-10 เพื่อ พัน ถึงหมื่น การสูญเสียมันไม่มากเท่ากัน แต่นี่สละ 200 - 300 มันไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินได้ด้วยแนวคิดเดิมๆ จากคุณ : แมวดำช้ำรัก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 01:20:13

ความคิดเห็นที่ 22 เราซ่อมเรือลำไหนเราก็รอด เพราะเราอยู่บนเรือที่เราจะซ่อม จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 01:22:34

ความคิดเห็นที่ 23 ให้ฆ่าคนล้านคนเพื่อช่วยคนๆเดียว แต่ถ้าไม่ทำอะไรคนทั้งล้านหนึ่งคนต้องตายผมก็ว่าถูกตามทฤษฎีครับ แต่เอาจริงๆไม่ต้องฆ่าก็ได้ แค่แอบหนีไปช่วยอีกฝั่งก็พอแล้ว คนธรรมดาจะเอาอะไรมาสู้กับจอมเวทย์เมพได้ จากคุณ : Greaty O-U!! เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 01:48:34

ความคิดเห็นที่ 24 โจทย์มันไม่ใช่นะครับ ถ้าตามข้อมูลที่ให้มา ตรรกะท้ายสุดมันเทียบผิด ถ้าจะเทียบควรจะเทียบจำนวนคนที่เราช่วยได้ของแต่ละรอบรวมกัน เทียบกับคนที่ตายในแต่ละรอบรวมกัน ตามโจทย์ที่ให้มา สัดส่วน รอด/ตาย คือ 60/40 รอด 300 + 180 + 108 + 64.8 = 652.8 ตาย 200 + 120 +   72 + 43.2 = 435.2 เอาแค่ 4 รอบ เทียบกันแล้ว จำนวนที่เราช่วยมันมากกว่าจำนวนที่เราปล่อยให้ตาย จากคุณ : nemoatlantis (NemoAtlantis) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 03:58:42

ความคิดเห็นที่ 25 ตามความคิดเห็นส่วนตัวก็คงช่วย200คนที่ลักพาตัวเราไปนะเเหละเพราะอยู่ใกล้เราสุด ไม่รู้ว่าระหว่างตะกายไปเรืออีกลำเราจะโดนฉลามคาบไปก่อนหรือป่าว แล้วเวลาเลือกช่วยเรือ300คน กลับมีเวลาฆ่าคนบนเรือ200คน+ตะกายไปเรืออีกลำ จะบอกว่าเวลาเลือกเรือ200คนไม่มีอะไรให้ทำเพิ่มได้เลยหรือ คำถามมันเริ่มปวดตับก็ตอนมีคำถามซ้อนนี่ละ คิริซึงุ เลือกโดยไม่รู้ว่ามีคำถามซ้อน มันก็เหมือนคนเราไม่รู้อนาคตก็เลือกสิ่งที่ตัวเองเชื่อ ถ้าตราบใดคำถามยังอยู่กับโลกจริง โลกที่ไม่มีพลังพิเศษ ผมก็คงว่าอะไรกับการเลือกของ คิริซึงุ ไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 55 08:35:59 จากคุณ : Cosmopolite เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 08:26:17

ความคิดเห็นที่ 26 ผมว่าตรรกะมันเหมือนเด็กเถียงเอาชนะกันยังไงบอกไม่ถูก ถาม: ซ่อมเรือไหนก่อน ตอบ: "เลือก A" ถาม: โอ้ แต่อีกลำไม่ให้คุณไปน่ะ ฟังแล้วรู้สึกกวนตีนมากกว่า จากคุณ : Munch เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:21:00

ความคิดเห็นที่ 27 แค่ตอนที่กำลังคิดก็คงล่มหมดแล้วครับ ในเมื่ออยากจะช่วยคน ก็ช่วยเท่าที่ทำได้ คงคิดไกลขนาดนั้นไม่ทัน เรือลำไหนที่เรายืนอยู่ ก็ช่วยลำนั้นก่อนแหละ ไม่ว่าจะรอดมาได้กี่คน อย่างน้อยก็ได้พยายามทำแล้วให้ถึงที่สุด การช่วยเหลือคน ไม่จำเป็นต้องดูที่ปริมาณก็ได้ครับ ดูที่ความตั้งใจจริงก็พอ เอ๊ะ ผมตอบผิดเรื่องรึเปล่าเนี่ย แฮะๆ จากคุณ : รู้รึเปล่าว่าเค้าคือแมว เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 12:32:55

ความคิดเห็นที่ 28 สิ่งที่เค้าจะสื่อผมว่าไ่ม่ใช่ตรงนั้นนะครับ ผมว่าสิ่งที่เค้าจะสื่อมันน่าจะเป็นเรื่องที่ว่าคิริทสึงุคิดฝังหัวมาตลอดว่าการแก้ปัญหาทุกอย่างจำเป็นต้องมีผู้เสียสละ ปัญหาจึงจะแก้ไขได้ ดังนั้นคำตอบของคิริทสึงุจึงเป็นการฆ่าคนส่วนน้อยทันที ทั้งที่คำตอบที่เกิดขึ้นมันไม่จำเป็นจะต้องจบลงด้วยการเสียสละคน 200 คนเลย จอกเองก็ไม่ได้บังคับด้วยว่าคิริทสึงุต้องฆ่าคน 200 เพื่อแก้ัปัญหา แต่ด้วยอุดมการณ์ที่ฝังหัวของแกทำให้คิดว่ามันไม่มีทางออกอื่นแล้ว ถ้าไม่เสียสละก็แก้ปัญหาไม่ได้ จึงตัดใจฆ่าทิ้งทันที สิ่งที่จอกหรือผู้แต่งจะบอกคือถ้าเราฝังหัวว่าโลกนี้มันมืดเกินซะจนคิดว่าถ้าไม่เสียสละก็แก้ไขอะไรไม่ได้อย่างเดียว จุดจบก็จะเป็นแบบป๋านี่แหละ คือต้องเสียสละไปเรื่อยๆ ในใจป๋าเองก็คิดว่าต้องมีการเสียสละเสมอ ซึ่งความจริงแล้วหลายๆ อย่างอาจจะแก้ไขได้โดยไม่เสียสละ แต่ป๋าไม่เคยเชื่อแบบนั้น ป๋าไม่เคยเชื่อว่าจะสามารถพูดให้พ่อตัวเองกลับใจได้ ป๋าไม่เคยเชื่อว่านาตาลีจะหาทางออกอื่นได้ ป๋าไม่เคยเชื่อว่าสิ่งดีๆ ในโลกนี้จะเกิดขึ้นได้โดยไม่มีใครเจ็บ สุดท้ายเพราะในใจลึกๆ ป๋าไม่เคยมองเห็นภาพเลยว่าโลกเราจะดีขึ้นได้โดยไม่มีการเสียสละคนส่วนน้อยเกิดขึ้น แม้แต่จินตนาการในหัวยังทำไม่ได้ สุดท้ายจึงมี scene นึงที่จอกบอกกับป๋าว่าสิ่งที่ป๋าหวังจะขอพรแต่ไม่สามารถจินตนาการออกมาได้ จอกไม่สามารถทำได้ เลยกลายเป็นว่าความปราถนาที่ป๋าขอพรได้ต้องมีการเสียสละเท่านั้น ดังนั้นคำถามทั้งหมดที่เกิดขึ้น ขอแค่มีครั้งเดียวที่ป๋าคิดว่าไม่ต้องเสียสละก็อาจจะแก้ปัญหาได้ แค่นั้นปัญหา What-if  ของจอกก็จบ แต่ป๋าไม่สามารถคิดแบบนั้นได้ ทางที่ป๋ามุ่งไปจึงมีแต่เหวเท่านั้น อุดมการณ์ที่แข็งกล้าเสียจนยัดเยียดไปว่าสิ่งนี้เท่านั้นที่ถูกต้อง การเสียสละจำเป็นเสมอ นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้คิริทสึงุพัง ทางเลือกของป๋าไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่จอกหรือนาสุเองกำลังจะชี้ให้เห็นว่าอุดมการณ์ที่แข็งกล้าซะจนยัดเยียดว่าโลกต้องแก้ปัญหาด้วยวิธีตัวเองเท่านั้น ยัดเยียดว่าโลกนี้มันเป็นอย่างที่ตัวเองคิด นั่นแหละคือสิ่งที่จะทำให้คนพัง ลองดูไรเดอร์วิถีการใช้ชีวิตคือการเรียนรู้และรับรู้โลกไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเห็นทะเลหรือจนกว่าจะตาย โดยไม่ยัดเยียดว่าโลกต้องเป็นยังงั้นยังงี้ตามที่ตัวเองคิด มองโลกด้วยความท้าทายและอยากเรียนรู้ ตัวนี้แหละที่ผมคิดว่าเป็นคาแร็กเตอร์ที่เ้ค้าเสนอมาให้เป็นด้านสว่างที่ควรเจริญรอยตาม ลองนึกภาพดูถ้าเป็นไรเดอร์คำถามแบบเดียวกัน อเล็กคงตอบทันทีเลยว่า "ถ้ามันจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้น ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไป ยังไงข้าก็ได้ลองทำในสิ่งที่อยากทำแล้ว" โดยไม่เสียใจเลยที่โลกไม่เป็นอย่างที่คิด ปล. ทั้งหมดเป็นความเห็นส่วนตัวที่ผมเอาไปยัดเยียดให้ผู้แต่งเหมือนกัน แต่คิดว่าสิ่งที่ได้จากเรื่องนี้ก็ประมาณนี้แหละ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 55 23:59:30 แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 55 23:53:47 จากคุณ : Mariel เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 23:53:13

ความคิดเห็นที่ 29 ^ น่าเสียดายนะครับ เพราะว่าประวัติศาสตร์ไม่มีคำว่า If จากคุณ : St.RL เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 01:06:06

ความคิดเห็นที่ 30 เลือกช่วยคนที่รักที่สุดก่อน ถ้าอยู่เรือลำแรกก็แล้วไป ถ้าอยู่อีกลำ ก็พยายามไปให้ได้ ลองเปรี้ยงสักคนหนึ่งดูถ้ามันมากเรื่องนัก ที่เหลือช่างมัน มีมือมีเท้าก็ลองพยายามเอาตัวรอดกันไปก่อนนะปิดทางกันน้ำเข้า วีดน้ำก็น่าจะไหว อย่ามาโบยให้เราอย่าเดียวดิ ไว้ถ้ายังไงหลังจากนั้นถ้าไม่เหลือบ่าวกว่าแรงก็จะช่วยล่ะนะ จากคุณ : sec chan เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 23:03:41