สถานี 4 ภาค หนังอีกเรื่องที่ขอส่งกำลังใจให้ถึงแม้จะเงียบมาก

สถานี 4 ภาค เป็นหนังที่ว่าด้วยเรื่องของสังคมประเทศไทย
ผู้กำกับมีผลงานเรื่องก่อนคือ คนจนผู้ยิ่งใหญ่ แต่ไม่ค่อยได้รับเสียงตอบรับมากนักและปีนี้ผู้กำกับก็สร้างเรื่องสถานี 4 ภาคให้คนดูหนังกลุ่มเฉพาะได้รับชมกัน

ผมได้มีโอกาสนั่งชมนั่งเรื่องนี้ในวันสุดท้ายของการฉายในโรงภาพยนตร์ลิโด
ในความรู้สึกแรกบอกได้เลยว่าไม่ใช่ทางของผมเลยหนังเเนวนี้
แต่ซื้อตั๋วดูก็เพราะคำบอกเล่าของผู้กำกับหน้าโรง
"ผมทำหนังเพราะอยากจะเล่าในสิ่งที่ผมอยากเล่า ถ้าไปขอทุนทำก็มีแต่ธุรกิจ"
และก็รู้มาว่าผู้กำกับทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สร้างหนังปีล่ะ1 เรื่องตามที่ใจของ
เขาได้ฝันเอาไว้

นี่แหละที่ทำให้ผมตัดสินใจซื้อตั๋วหนังทั้งที่คิดว่าไม่อยากจะดูเลยด้วยซ้ำไป

หนังเล่าถึงตัวตนสังคมของคนยากจน 4 ภาคของประเทศไทย
ตีความจากในหนังนะครับว่าเป็นคนจน แต่ละเรื่องมีความสมดุลของชีวิตเป็น
อย่างมาก สุขได้แค่ไหน ทุกข์มีแค่ไหน ทั้งหมดนี้มันคือมนุษย์
และมนุษย์ก็ต้องทนอยู่ต่อไปเพื่อวันข้างหน้า

บทภาพยนตร์ได้แรงบันดาลใจมาจากนวนิยายหรือเปล่าอันนี้จำไม่ได้
แต่ผมไม่สนใจตรงนั่น ผมสนใจวิธีการ การทำงานร่วมกับชาวบ้านที่ไม่รู้จักการ
แสดงเลย วิธีการนี้ คุณต้อยอุรุพงศ์ ผู้กำกับหนังสั้นที่โด่งดังเคยใช้มาเหมือนกัน
แต่คุณสืบผู้กำกับหนังสถานี 4 ภาค มีความสนุกกับการทำงานกับชาวบ้าน
มีความตั้งใจจากสิ่งที่ตัวเขาคิดจะทำ และสุดท้ายหนังก็สำเร็จมาอย่างภาค
ภูมิใจ

ตัวหนังถ้าจะเปรียบว่าเป็นหนังเฉพาะกลุ่มไหมผมก็ว่าน่าจะใช่นะครับ
แต่ตัวหนังในเรื่องนี้มันมีพลังบางอย่างที่ทำให้ผมคอยคิดตลอดเวลา
ว่าสุดท้ายมันจะจบอย่างไร และก็จริงครับตามสูตรหนังแนวนี้ จบแบบ
ปลายเปิด คือให้เราได้คิดต่อ และมันก็ได้ผลจริง ๆ ผมออกมาจากโรงหนัง
ขับรถไป ต้องคิดตลอดทางว่า

"ใจผู้กำกับมันทำด้วยอะไร ทำไมเขาถึงรักหนังขนาดนั้น"
นั่นเป็นความคิดแรกนะครับ

"ใจของผู้กำกับเค้าคิดอะไร ทำไมทำหนังแบบนี้ออกมา"

"ใจของผู้กำกับเค้าคิดการไกลมากที่จะทำให้เรารู้สึกเขาใจสังคมมากกว่าที่เราเป็นอยู่"

และคำตอบของสิ่งที่คิดทั้งหมดคือ หนังเค้าเจ๋งมากอ่ะ เค้าเล่าเรื่องของคนยาก
จนในหลายด้านที่ทำให้เราต้องกลับมามองตัวเองว่า
"ที่ตูมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ได้ ยังสบายกว่าใครบางคนที่เราไมได้พบเจอ"

มันอาจจะเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่มันสะท้อนความคิดให้เราได้รับรู้ว่า
"ความจนมันโหดร้ายกับชีวิตคนเสมอ แต่เราจะขนะความจนได้ยังไง"

สิ่งสุดท้ายที่อยากจะบอกให้กับผู้กำกับ
ผมปลื้มใจแทนคุณนะครับ เพราะฝรั่งที่นั่งชมอยู่ด้านหน้าผม
เขาตั้งใจดูหนังมาก และพอหนังจบเขาก็นั่งฟังการสนทนาระหว่างผู้กำกับกับ
คนดูจนจบ ผมไม่รู้นะว่าเขาคิดอะไร แต่ผมรู้อย่างเดียวคือ

ผมปลื้มแทนคุณสืบมากที่มีคนต่างชาติประมาณ 7 คนตีตั๋วหนังของคุณ
แทนที่จะดูเรื่องอื่น

จากคุณ	: KiLLMovie
เขียนเมื่อ	: 22 มิ.ย. 55 01:23:25