 |
The Last Macchiato โดย เอกสิทธิ์ ไทยรัตน์ เจ้าของผลงาน รวมเรื่องสั้นจิตหลุด (my mania) , บทภาพยนตร์ 13 เกมสยอง , บอดี้ศพ 19 ฯลฯ
ร้านกาแฟเป็นหนึ่งในธุรกิจไม่กี่ชนิดที่ลูกค้าเข้าไปใช้บริการแล้วจะนึกอยากก่อกบฏยึดร้าน! อารมณ์คล้ายไปนั่งจิบที่ไหนแล้วตกหลุมรักบรรยากาศจนเกิดคิดร้ายนึกดาร์คอยาก มีร้านกาแฟแบบนี้บ้าง (ซึ่งหากเป็นธุรกิจอื่นจำพวกร้านขายเสื้อผ้า เราคงแค่อยากหอบเสื้อไปหมดร้าน หรือถ้าเป็นโชว์รูมรถยนตร์ อย่างมากเราก็แค่ขับคันที่ชอบพร้อมจูงมือพริตตี้คนที่ปลื้มกลับบ้านไปด้วยเฉยๆ)
สิ่งที่ผลักดัน จุดเปลี่ยน และแรงบันดาลใจที่เปลี่ยน ลูกค้า ให้กลายเป็น เจ้าของกิจการ นั้น ขนาดผู้คร่ำหวอดในแวดวงร้านกาแฟยังต้องลูบหนวดสารภาพว่า เป็นได้ทั้งการเห็นแจ้งในรสพระธรรม เป็นปริศนาธรรมอันยากจะตีความ ไล่ยาวไปถึงอาจเป็นการหลงผิดจนถูกบาปกรรมตามทันกันเลยทีเดียว
The Last Macchiato ของคุณเอกสิทธิ์ เล่าถึงการเปลี่ยนผ่านที่ว่า ด้วยประสบการณ์ที่คนจิบกาแฟแทบทุกคนต้องเคยประสบ คือ การที่เราหลงรักการดื่มกาแฟ เครื่องดื่มนี้วิวัฒนาการกลายเป็นเรื่องดีๆ ในชีวิตประจำวันของเรา และเมื่อแรงบันดาลใจเกิดขึ้น เราก็นึกอยากอยู่กับมันในทุกวันของชีวิต ทีนี้พอมันหายไป...เราก็เลยต้องทำอะไรสักอย่าง แรงบันดาลใจในการเปิดร้านกาแฟนั้นมีทั้งแบบด้านบวก อย่างตัดสินใจใช้เงินเก็บสานฝันด้วยการลาออกจากงานประจำมาเปิด หรือในด้านลบอย่างที่ปรากฏในการ์ตูนเรื่องนี้คือ กาแฟเจ้าโปรดไม่สามารถให้บริการได้...เลยต้องเปิดร้านเพื่อสนองความต้องการของตัวเองเอง
เมื่อหารสชาติที่ชอบมาดื่มไม่ได้ ร้านประจำเกิดหายตัวไป หรือไปกินที่ต่างแดนมาแล้วหากินแบบนั้นที่บ้านเกิดไม่ได้ ก็มีคนรักกาแฟมากมายบนหน้าประวัติศาสตร์ที่ลุกขึ้นมาพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสแล้วเปิดร้านเสียเอง
แม้จะถูกนำเสนอแบบล้ำจินตนาการ (ชนิดที่ถ้าอ่านไปเดาไปก็จะเดาผิดไปตลอดทาง) ทว่าประเด็นของการ์ตูนกลับผูกติดอยู่กับความเป็นจริง ซึ่งเป็นคำถามที่หลายคนสงสัยคือ เราต้องรักธุรกิจนี้ขนาดไหนก่อนที่จะตัดสินใจเปิดมัน หากนำไปถามผู้คร่ำหวอดอาจได้คำตอบเป็น แค่ใจรักมันยังไม่พอ ซึ่งเป็นคำตอบที่สอดคล้องกับคำตอบที่การ์ตูนเรื่องนี้จะมอบให้กับคนอ่าน...
ครับ ต่อให้รักจนหมดหัวใจแต่แค่ หัวใจ อย่างเดียวมันยังไม่พอจริงๆ...
จากคุณ |
:
ขอรบกวนทั้งชุดนอน
|
เขียนเมื่อ |
:
27 มิ.ย. 55 14:04:56
|
|
|
|
 |