วันนี้เป็นตอนที่ มีนานุช และ มัสยาเจอกัน ทั้งสองเลยพูดกันภาษากลอนน่ารักดี
พี่คิดถึงและเป็นห่วงน้องรู้ไหม
น้องดีใจที่ได้เจอพี่มัสยา
ได้เจอกันมันก็คงถึงเวลา กลับบ้านเราที่จากมาตั้งหลายวัน
แต่ตัวน้องยังอยากอยู่ที่นี้ น้องได้เจอคนดีดีอยากที่ฝัน
จริงหรือน้องตัวพี่ก็เหมือนกัน มนุษย์นั้นบางคนช่างแสนดี
...........................................................................................................
มีนานุชพยายามขอพี่สาวอยู่ต่อที่เมืองมนุษย์ ซึ่งพี่สาวตกลง
หากกลับไปคงไม่ได้มาอีกแล้ว คงใจแป้วต้องคิดถึงเพื่อนเพื่อนฉัน
ตัวพี่เองก็อาลัยอยู่เหมือนกัน อาจารย์นั้นเป็นคนดีที่สุดเลย
ถ้าเช่นนั้นจะกลับไปทำไมเล่า
ความลับเราสักวันหนึ่งคงเปิดเผย
ขอสักเดือนให้น้องทำความคุ้นเคย แล้วจะยอมกลับไปเลยพร้อมพี่ยา
น้องขอเพียงเวลาสักเท่านี้ แล้วยินดีกลับไปอย่างพี่ว่า
น้องจะยอมรักษาคำสัญญา
พี่จะยอมให้น้องยาได้สมใจ
และหลังจากนั้นทั้งมัสยาและมีนานุชไปเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำ ทั้งสองยังคงพูดภาษากลอน
ข้างในนี้เขาว่ามีสระว่ายน้ำ
เหมือนทะเลสีครามของเราไหม
เข้าไปดูรู้แจ้งประจักษ์ใจ
ไปเถอะพี่รีบเข้าไปให้เร็วพลัน น้องกังวลกลัวคนรู้เราเล่นน้ำ
ดึกดื่นแล้วคงไม่มีใครมาตาม
งั้นต้องห้ามคนเข้าท่าจะดี
สระว่ายน้ำเป็นเช่นนี้เองหรือเล่า
น้ำดูใสคล้ายบ้านเราเลยจริงไหม ลงไปว่ายเล่นสักนิดจะเป็นไร
พี่ลงไปเมือไหร่น้องลงตาม
บทกลอนจากละคร รักนี้หัวใจมีครีบ ตอนที่4
