<<<<< อิงกระแสละครธรณี มาอวดของดีที่บ้านเกิดกัน >>>>>
|
 |
นั่งดูละคร "ธรณีนี่นี้ใครครอง" แล้วคิดถึงบ้านจัง ยิ่งฉากที่มีภูเขาและดอกไม้สวย ๆ หมอกลงยามเช้าแล้วยิ่งคิดถึงบ้าน ละครเรื่องนี้เนื้อหาดีมาก พูดถึงการเกษตรกรรม การใช้ชีวิตพอเพียงตามพระราชดำริของในหลวงของเรา และที่สำคัญที่สุดปลุกสำนึกความรักบ้านเกิด ทำให้คิดถึงและอยากกลับบ้านที่สุดเลย
บ้านเราอยู่ภาคเหนือ จังหวัดเชียงราย เป็นหมู่บ้านเล็กๆในโครงการอุทยานแห่งชาติดอยหลวง มีภูเขาที่ยาวสุดลูกหูลูกตา คาบเกี่ยวกับอีกหลายจังหวัด เข้าไปข้างในจากตัวหมู่บ้านมีน้ำตกปูแกง ที่กองถ่ายต่าง ๆ ชอบไปถ่ายทำหนังและละครมาแล้วหลายเรื่อง
พอตอนดูฉากที่คุณย่านั่งอยู่ตรงระเบียง อยู่ ๆ ก็นึกอยากจะอวด ว่าภาพที่เห็นในละครนั้นในประเทศไทยมีอยู่จริง บ้านเรางัยล่ะ สวยยังกับภาพฝันเลยทีเดียว อากาศก็เย็นสบายตลอดปีเพราะอยู่ติดภูเขา นึกถึงตอนเป็นเด็กปิดเทอมไปเยี่ยมตายาย ปั่นจักรยานไปตลาดตอนเช้า ไม่อยากจะบอกว่าตลาดที่นี่วายเร็วมาก เจ็ดโมงเช้าก็ไม่มีอะไรขายแล้ว เพราะคนเค้าจะต้องไปทำสวนทำนากัน ขี้เกียจตื่นสายเป็นอด
หมู่บ้านของเราโดยมากทำอาชีพปลูกข้าว หอมและกระเทียม ปลูกผลไม้ประจำภาคคือ ลิ้นจี่ ลำไย แต่ที่เป็นของขึ้นชื่อเลยคือสัปปะรดนางแลหรือภูแลนั่นเอง สัปปะรดพันธ์ุนี้น่าตาขี้เหร่มาก คือลูกมันจะเล็ก สีไม่สวยซีด ๆ ด้วยซ้ำ แต่รสชาดอย่าบอกใครเชียว หวาน หอม กรอบ อร่อย เห็นในกรุงเทพฯ มีขายเหมือนกัน แต่ไม่อร่อยเท่า
ถัดไปอีกประมาณ 60 กิโลเมตร ก็จะมีสถานที่ท่องเที่ยวประจำจังหวัดคืออุทยานแห่งชาติดอยตุง คิดว่าหลายๆ คนคงเคยไป มีดอยแม่สลองที่มีดอกนางพญาเสือโคร่งหรือชื่อพระราชทานใหม่ชมพูภูพิงค์ (ซากุระเมืองไทย) ยิ่งเล่ายิ่งยาว กลัวจะมีคนไล่ไปห้องบลูซะอีก แล้วเพื่อน ๆ ล่ะค่ะ มีแรงบันดาลใจจากละครเรื่องนี้บ้างไหม ว่าเมืองไทยเรานี้แสนดีนักหนา เห็นแล้วอบอุ่นใจทุกครา และที่บ้านเกิดมีอะไรบ้างเอามาอวดกัน...
ขอบคุณเจ้าของรูปค่ะ
| จากคุณ |
:
อาทิตย์ในสายหมอก 
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ก.ค. 55 10:23:54
|
|
|
| 
