Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ู^^.......ธรณีนี่นี้ใครครอง......ส่งหลังไมค์ถึงไร่คุณย่า......^^ ติดต่อทีมงาน

กราบสวัสดีคุณย่าที่เคารพ

ก่อนอื่นหนูขอเรียนให้ทราบว่า  หนูเดินทางกลับถึงกรุงเทพเรียบร้อยแล้วค่ะ  ด้วยบริการแสนประทับใจของสายการบ้น Seven Seas  ถึงแม้ว่าจะเป็นตั๋วโปรศูนย์บาทที่จองไว้ข้ามปีแล้วก็ตาม  ต้องขอขอบคุณผู้บริหารที่เล็งเห็นความสำคัญของลูกค้าทุกระดับชั้น  ขอบคุณจริงๆค่ะ

และกว่าคุณย่าจะได้รับหลังไมค์ของหนู  การขยายเครือข่ายสัญญาณ TrueMove H 3G+  ตำบลที่  7,299 ของประเทศไทยก็คงจะดำเนินการกันเรียบร้อยแล้ว

คุณย่าคงจะได้ฉลองล๊อกอินใหม่พันทิปด้วย Samsung  Notebook  Series 9 ที่คุณชาร์ลได้ฝากมาให้คุณย่าไว้ใช้งานในไร่เป็นแน่

หนูเข้าใจคุณย่านะคะว่าเทคโนโลยีเหล่านี้เป็นสิ่งที่คุณย่าปฏิเสธมาโดยตลอด  แต่หนูหวังว่าคุณย่าจะยอมรับและใช้มันให้เกิดประโยชน์ได้อย่างแน่นอน  เพราะหนูเชื่อว่าคุณย่ารู้จักที่จะใช้และสามารถควบคุมมันได้ค่ะ

คุณย่าจะสามารถเพิ่มช่องทางในการขายผลผลิดในสวนในไร่ด้วยการขายออนไลน์  ซึ่งจะทำให้การขยายฐานลูกค้าเป็นไปอย่างรวดเร็วกว้างไกล  อีกทั้งยังสามารถแลกเปลี่ยนถ่ายทอดประสบการณ์และหาความรู้ด้านการเกษตรเพิ่มเติมได้ด้วยการถ่ายทอดสดผ่านเทคโนโลยี 3G

อาทิเช่น การสาธิตวิธีการ ปลูกกล้วยอย่างไรให้ได้เมีย   โดยมีพี่อาทิจเป็นวิทยากร  ซึ่งคาดว่าจะเป็นที่สนใจของบรรดาเกษตรหนุ่มโสดอย่างแน่นอน

อิอิ  หนูล้อเล่น  คุณย่าอย่าบอกพี่อาทิจนะคะ  หนูเกรงว่าไปไร่คุณย่าศุกร์หน้า  หนูอาจได้รับประทานรองเท้าลอยแก้วฝีมือพี่อาทิจ  ไม่อยากแย่งบั่กต๊อดมันค่ะ

คุณย่าคะ  การไปไร่คุณย่าครั้งที่สองของหนูคราวนี้เหมือนกับได้ไปฟินแลนด์เลยค่ะ  คือมันฟินมาก  มันใช่เลย   เวลาสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็วจริงๆ

หนูได้หัวเราะ  ร้องไห้  ซึ้ง  ประทับใจ   หลากหลายอารมณ์กันเลยทีเดียว

หนูขอออกตัวก่อนนะคะว่า  จุดประสงค์ที่หนูไปที่ไร่  เพราะหนูอยากไปจิกหมอน  ไปแทะขาเตียงค่ะ  ชิวิตหนูทำงานเหนื่อย  เครียดมาแล้วห้าวัน  หนูไม่อยากได้สาระอะไรแล้ว   คือสาระมันเยอะแล้วน่ะคะ  สารพัดสารพันไม่รู้อะไรต่อมิอะไรให้คิดให้ทำ   หนูต้องขอโทษคุณย่าด้วยนะคะที่อาทิตย์ที่แล้วหนูอาจแสดงกริยาไม่ดีต่อคุณย่า  เช่นแอบนั่งหลับตอนคุณย่าสั่งสอน  หรือโชคดีถ้ามีพี่อาทิจนั่งอยู่ด้วย  หนูก็เหล่หน้าหล่อๆของพี่อาทิจแก้เบื่อโดยที่ไม่ค่อยได้ฟังคุณย่าซักเท่าไหร่

แต่เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเหตุการณ์ปลูกผักทำให้หนูประทับใจมากค่ะ  ที่พี่อาทิจให้คุณย่าไปลงผักต้นแรกน่ะค่ะ จุดเริ่มต้นของการเป็นเกษตรกรอย่างเต็มตัวของพี่อาทิจ บรรยากาศมันช่างอบอุ่นจริงๆค่ะ  น้องณีก็น่ารักไม่เกรียนเลย  ลงมาช่วยปลูกผักอย่างเต็มใจแม้จะแบบไม่ค่อยจะรู้ตัว  หนูว่าถ้าวันนั้นน้องณีเกรียน  เสียบรรยากาศแน่นอน

ที่สำคัญมันทำให้หนูได้รู้ว่าการปลูกผักเค้าต้องเอาต้นกล้ามาลงที่แปลงผัก  ไม่ใช่การเอาเมล็ดพันธ์มาหว่านๆไว้อย่างที่เคยเข้าใจ  ( ทำให้หนูต้องเข้าไปถามอากู๋เพิ่มเติมด้วย  ปกติอากู๋หนูเอาไว้ถามเรื่อวชาวบ้านน่ะค่ะ  ) คุณย่าจะว่าหนูโง่ก็ได้นะคะ  ในชีวิตก็เคยปลูกแต่ถั่วเขียวบนสำลีเท่านั้น  วิธีการปลูกผักหนูเพิ่งทราบจริงๆ   และก็รู้สึกดีที่เราได้รู้อะไรซึ่งเคยคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจำเป็นและไกลตัว  แต่การที่จะมีไว้ประดับสมองก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้ทำให้รกสมองว่างๆของหนูเท่าไหร่เลยค่ะ

คุณย่าคะ  หนูสงสารพี่อาทิจจับใจเลยค่ะ   ภาพที่พี่อาทิจปลูกกล้วย ( ป่า )  เขียนจดหมายถึงพ่อ  แสดงถึงความมุ่งมั่นความตั้งใจ  และความหวัง  แต่ผลที่ออกมาเป็นแบบนี้  เป็นใครก็คงจะรับไม่ได้

ที่่สำคัญพี่อาทิจคงรู้สึกเหมือนถูกเพื่อนหักหลัง  มันไม่ใช่แค่เสียเหงื่อ  เสียแรง  เสียกำลังใจ  หรือเสียหน้า    คำพูดที่พี่อาทิจพูดกับแก็งค์บั่กต๊อดตอนที่เข้ามาขอโทษ  กินใจหนูสุดๆเลยค่ะ  คุณย่าคงไม่ได้ยินค่ะ  พี่อาทิจบอกว่า " ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องไม่กี่ชั่วโมง  ชั้นเขียนจดหมายบอกพ่อกับแม่  เล่าให้ท่านฟังว่าชั้นรักที่นี่มาก  และก็รักเพื่อนร่วมงานที่นี่มากแค่ไหน  ชั้นบอกท่านว่า  เพื่อนร่วมงานของชั้นเป็นคนใจดี  และก็เป็นคนจริงใจกับชั้นมาก  ถึงแม้ว่าชั้นจะไม่ได้ระบุชื่อกับท่านว่าเป็นใคร  แต่พวกนายก็รู้ใช่มั๊ย  ว่าชั้นหมายถึงพวกนายสามคน "  โหยย  หนูเสียน้ำตาไปหนึ่งช้อนโต๊ะเลยค่ะคุณย่า  แต่ก็เข้าใจบั่กต๊อดนะคะ มันก็เสียใจและรักพี่อาทิจมาก   หนูแอบมองดูแล้วซึ้งมากๆค่ะ

ตอนแรกที่หนูยังไม่ได้ยินพี่อาทิจพูดประโยคนี้  หนูคิดว่าพี่อาทิจอีโก้สูงจัง  ยอมรับความผิดพลาดไม่ได้  เป็นคนก็ต้องมีผิดมีพลาดเป็นเรื่องธรรมดา  อย่าได้ไปยึดติดกับคำสรรเสริญเยินยอ  ขนาดรุกเทวดาท่านยังงมขวานผิดด้าม   แต่ตอนนี้หนูเข้าใจพี่อาทิจแล้วค่ะ

เอ่อคุณย่าคะ  แล้วตกลงกล้วยป่ากับกล้วยบ้านมันต่างกันยังไงคะ  หนูก็ยังดูไม่ออก  ก็เห็นเหมือนๆกัน   แล้วอย่างนี้นางตานีป่ากับนางตานีบ้านจะมีหน้าตาหรือสไตล์การแต่งตัวเหมือนกันมั๊ยคะ ตอนแรกหนูจะถามคุณย่าตั้งแต่ตอนที่ทุกคนรู้ว่าเป็นกล้วยป่า  แต่เหตุการณ์ณ.จุดนั้นมันสุดแสนจะตึงเครียด  ขนาดหนูยังอึ้ง  ยืนขาแข็งเป็นใบ้เลยค่ะ คุณย่าดุมากกกกค่ะ   พี่อาทิจก็หน้าเสีย ไม่กล้าถามใครเลยค่ะ  ถ้าคุณย่าไม่ลืมรบกวนหลังไมค์ตอบหนูด้วยนะคะ  ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ


รบกวนฝากคุณย่าบอกน้องณีด้วยนะคะ  เมื่อวันอาทิตย์น้องณีน่ารักมาก รู้สึกผิดรู้จักคิดมากขึ้น   พี่เห็นแล้วดีใจจริงๆ  คาดว่าพี่คงได้ปาหมอนสมใจในเร็วๆนี้   แต่ตอนนี้พี่อยากปาหมอน ( ทอง ) ใส่หน้ายัยทองประศรีซะจริงๆเลย    อิปลวกเอ๊ย

อ่ะ  ลืมชมอีกอย่างนึงค่ะ  คุณย่าเลี้ยงน้องณีมาดีมากๆ  น้องนีไม่ใช่เป็นเด็กแก่นกะโปโลทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง  แต่น้องเป็นแม่บ้านแม่เรือนมากๆค่ะ  ทำกับข้าว  ชุนผ้า  ซักผ้า  สุดยอดค่ะ   ดูแลผู้ป่วยก็ได้

เอ่อ  คุณย่าคะ  ตอนที่คุณย่าสอนวิธีการเช็ดตัว  หนูดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจค่ะ  คิดว่าถ้าได้ลงมือปฏิบัติเองน่าจะเข้าใจได้ง่ายขึ้น  ถ้าพี่อาทิจป่วยอีก  คุณย่าสอนหนูแบบสอนน้องณีด้วยนะคะ

สุดท้ายนี้หนูอยากจะบอกว่าหนูมีความสุขมากค่ะที่ได้มาอยู่ที่ไร่คุณย่า  แม้ว่าจะต้องเจอเหตุการณ์ต่างๆมากมาย  ยิ่งเรื่องพี่อาทิจด้วยแล้วหนูแทบตั้งตัวไม่ทันเลย  ทุกอย่างรวดเร็วมาก  หนูเกลียดครอบครัวยัยทองสุดๆค่ะ  คอยดูนะ  หนูจะไปเปิดเซเว่นแข่ง   ตั้งตู้คาราโอเกะหยอดเหรียญด้วย   ให้ร้านมันเจ๊งไปเลยค่ะ


อ๊ากก  เกือบลืมเรื่องสำคัญที่อยากบอกค่ะ  จุดประสงค์หลักของการส่งหลังไมค์มาเลยล่ะคะ   คือหนูรู้สึกชอบทุกๆคนในไร่นะคะ  โดยเฉพาะแก็งบั่กต๊อด   แต่ไม่รู้คุณย่าจะทราบล่ะป่าว  บางครั้งพวกเค้าก็พูดจาตลกไม่เข้าเรื่องค่ะ   ประเภทเดอตี้โจ๊กน่ะคะ  ซึ่งหนูรู้สึกไม่ชอบเลย  หนูไม่ได้โลกสวยน่ะคะ   ชินพอสมควรค่ะ  แต่หนูรู้สึกว่ามันไม่เข้ากับบรรยากาศดีๆในไร่  มันทำให้ความสวยงามของไร่คุณย่าดร๊อปลงไปนะคะ   รบกวนคุณย่าเตือนๆพวกเค้าด้วยค่ะ  เพราะหนูรักไร่นี้นะคะ  หนูถึงพูด   ถ้าคุณย่ารู้สึกว่าหนูก้าวก่ายหรือบังอาจมาแนะนำคุณย่า  หนูก็ต้องกราบขอโทษด้วยค่ะ



ลป.สำคัญมากกว่า  ฝากบอกพี่อาทิจด้วยนะคะ  เพราะเหมือนพี่อาทิจจะยังไม่ค่อยแน่ใจในเหตุการณ์วันเกือบเสียตัว   พี่อาทิจยังบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่ค่ะ  เย้ๆๆๆๆ  ดีใจด้วยค่ะ   หนูยืนยันได้ค่ะ   วันนั้นยัยทองแกะกระดุมไม่ได้  เล็บหักซะก่อน  ไม่ต้องขอบคุณหนูก็ได้นะคะ  ที่หนูแอบเอากาวตราช้างติดกระดุมไว้  หนูทำไปเพราะรักและห่วงค่ะ


แค่นี้ก่อนนะคะคุณย่า  เดี๋ยวตัวอักษรเกิน 1000  จะส่งหลังไมค์ไม่ได้ค่ะ


                                      รักทุกคนในไร่ค่ะ  ( ยกเว้นอิตาไพฑูรย์กับยัยตุ๊ )

                                                     หนูปิ่น

 
 

จากคุณ : อุ้งมือแมว
เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 06:46:45

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com