ความคิดเห็นที่ 1 วิถีชีวิตแบบโลกน่าเบื่อหน่ายนี้มีจุดที่น่าสนใจ ในโทริโกะเล่ม 8 จรดเล่ม 12 เมื่อ โทริโกะ (พระเอก) กับ โคมัตสึ (เพื่อนของโทริโกะที่เป็นพ่อครัว) ได้มีโอกาสไปทานอาหารในร้านของ ป้าเซ็ตสึ (แม่ครัวระดับสมบัติของชาติ) วันนั้นป้าเซ็ตสึได้ทำเมนูซุป โดยเล่าว่า “คู่หูของเธอเคยนำซุปนี้มาให้ทาน เธอติดใจในรสชาติเลยพยายามทำเลียนแบบจนได้ออกมาเป็นซุปที่ทั้งสองได้ทานวันนี้”   ป้าเซ็ตสึว่านี่คือ “ซุปเซ็นจูรี่” และของเลียนแบบที่เธอทำนั้นถือว่ายังไม่สมบูรณ์... เมื่อป้าเซ็ตสึถามว่าอยากลองทานซุปของจริงไหม โทริโกะกับโคมัตสึจึงรีบเก็บกระเป๋าบุกไปยังทวีปน้ำแข็ง “ไอซ์เฮล” ทันที ภายใต้อุณหภูมิติดลบ 50 องศาและอุดมไปด้วยสัตว์ร้ายนานาชนิดนี่จึงเป็นนรกน้ำแข็งสมชื่อ ในสมัยโบราณที่ยังไม่มีตู้เย็น ที่นี่เป็นเสมือน “ตู้เย็นตามธรรมชาติ” ให้นักล่าอาหารยุคเก่านำวัตถุดิบที่หาได้มาแช่เย็นเก็บรักษาไว้ โดยทุกๆ  100 ปี ใต้ภูเขาน้ำแข็งจะเกิดการปะทุของก๊าซมีเธนไฮเดรต ซึ่งความร้อนของมันจะกลั่นเอาของเหลวจากวัตถุดิบทั้งหมดที่แช่อยู่ในน้ำแข็งออกมา กลายเป็นที่มาของซุปในตำนานที่มีให้กินแค่ชั่วชีวิตละครั้งเท่านั้น นอกเหนือไปจากต้องต่อสู้กับธรรมชาติอันโหดร้ายแล้ว พวกโทริโกะยังต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่หมายตาซุปแสนอร่อยนี้ จนกลายเป็นประสบการณ์ที่โหดดิบชนิดเล่นเอาโทริโกะเกือบตาย ส่วนโคมัตสึเองก็สะบักสะบอมไปตามๆ กัน แลกกับผลที่ได้คือซุปในปริมาณเพียงน้อยนิด โคมัตสึเป็นผู้ที่ได้ดื่มซุปนั้นและตั้งใจจะปรุงเลียนแบบมันขึ้นมาให้จงได้ ความน่าสนใจของศึกซุปเซ็นจูรี่คือ “ระดับความเข้มข้นของแรงบันดาลใจ” ป้าเซ็ตสึเองเรียกว่ามีฝีมือระดับขึ้นหิ้ง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังทำซุปที่เคยได้ชิมมาได้ไม่สมบูรณ์ ส่วนโคมัตซึเป็นแค่เซฟของโรงแรมระดับ 5 ดาว (ในเรื่อง – ระดับ 5 ดาวถือว่ายังเก่งแค่กลางๆ เพราะความหรูหราของโรงแรมมีถึงระดับ 10 ดาวโน้นเลย) แต่หลังจากบากบั่นอยู่นาน ในที่สุดโคมัตสึก็ทำซุปที่สมบูรณ์ได้สำเร็จ ป้าเซ็ตสึตั้งประเด็นว่า ตนได้ชิมซุปแค่ในฐานะของฝาก ส่วนโคมัตสึต้องบุกป่าฝ่าดงเกือบตายกว่าจะได้กิน นั่นทำให้เกิดเป็นแรงบันดาลใจที่สดใหม่ เดือดพล่าน และเร้าร้อนกว่า จนนำมาซึ่งความสำเร็จในท้ายที่สุดหลังจบจากศึกนี้ โทริโกะกับโคมัตสึก็ยังออกเที่ยวหาวัตถุดิบใหม่ๆ  ยิ่งกินยิ่งแข็งแรงและแข็งแรงขึ้นเพื่อรับมือกับประสบการณ์ที่ท้าทายกว่าเดิมต่อไปไม่รู้จบ ย้อนกลับมาคิดตามดูช้าๆ จะพบว่า การที่ใครสักคนจะหันมาเลือกทานอาหารเพื่อสุขภาพนั้น มักเริ่มจากการที่เรารักการมีชีวิตที่ดี  ซึ่งย่อมไม่ได้หมายถึงชีวิตที่อุดอู้อยู่แต่ในห้องเรียนหรือที่ทำงาน แต่หมายถึงการออกไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ ได้ผจญภัย เดินทางไกล พบปะผู้คน เสพสื่อบันเทิงต่างๆ (หนังสือ หนัง เพลง) และตกหลุมรักบางสิ่งบางอย่างบนโลกใบนี้ การเข้าสังคมมีส่วนช่วยกระตุ้นให้เราหันมากินดีเพื่อให้ตัวเองดูดี (ผอม หล่อ สวย) เราจะกินดีเพื่อให้สุขภาพแข็งแรงพอจะไปเที่ยวไกลๆ ได้ทันทีที่พร้อม เราจะกินดีเพื่ออายุยืนยาวจะได้อยู่กับสิ่งที่เรารักไปนานๆ เราจะกินดีเพราะเราตกหลุมรักใครสักคนจึงอยากจะเป็นคนที่ดีกว่าเดิม ไล่ยาวไปถึงเราอาจหันมาเริ่มกินดีเพราะการ์ตูนสักเรื่องบอกกับเราว่าควรทำอย่างนั้น... คนเราจะไม่เริ่มต้นกินดี...หากยังไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร เราต้องมีทัศนคติและวิถีการดำเนินชีวิตที่ดีเสียก่อน จึงจะมองเห็นคุณค่าของการกินดีเพื่อมาสนับสนุนรูปแบบชีวิตที่เราอยากใช้ ประเด็นที่การ์ตูนโทริโกะกำลังพูดถึงไม่ใช่เรื่องใหม่ แบบเรียนสมัยประถมก็เคยพูดถึงอยู่ก่อนแล้ว คุณครูทุกท่านต่างรู้ดีว่า “แค่สอนว่าทานอะไรแล้วสุขภาพดีเฉยๆ คงไม่ช่วยกระตุ้นให้เรานึกอยากนำเรื่องจุกจิกนี้ไปใช้ในชีวิตประจำวัน จึงต้องให้เหตุผลให้เราอยากสุขภาพดีประกอบไปด้วย” ซึ่งการออกไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ ช่วยมอบแรงบันดาลใจที่ทั้งสดใหม่ เดือนพล่าน และเร้าร้อนไม่ต่างกับที่โคมัตสึได้รับจากการออกไปตามหาซุปเซ็นจูรี่ จึงไม่น่าแปลกใจที่หลักสูตร “อาหาร 5 หมู่” จะถูกบรรจุไว้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา ส.ป.ช. – สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต คุณครูท่านสอนไว้ตั้งแต่อ้อนแต่อ่อนว่า “อย่าอยู่เพื่อกิน แต่โปรดเลือกกินเพื่ออยู่อย่างมีความสุข” เราไม่ต้องถึงขั้นจำให้ได้ว่า เคยเรียนวิชานี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่วันนี้หันมาเริ่มต้นสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตให้สมกับที่เคยร่ำเรียนมา เพื่อให้คุณครูได้ปลาบปลื้มใจกันดีกว่า จากคุณ : ขอรบกวนทั้งชุดนอน เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 16:49:10

ความคิดเห็นที่ 2 ของดี กะของมีประโยชณ์ มันไม่เหมือนกันนะครับ ของดี/ม่จำเป็นต้องมีประโยชณ์ จากคุณ : diguall เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:40:00

ความคิดเห็นที่ 3 คห.2 ผมมองว่า ของมันดีได้ เพราะมันมีประโยชน์หรือมีคุณค่า (ต่อบางสิ่งบางอย่าง) นะครับ อย่างน้อยของดี ๆ ในเรื่องโทริโกะ เนื้อเรื่องก็พยายามบอกอยู่เสมอแล้วว่าของเหล่านั้นกินแล้วดีต่อร่างกายจริง ๆ น่าจะเรียกว่า ของอร่อย กับ ของดี ไม่เหมือนกัน จะถูกกว่านะครับ เพราะของอร่อยหลายครั้งก็มักไม่ใช่ของดี และของดีหลาย ๆ อย่างแม้มีประโยชน์แต่ก็ไม่อร่อย จากคุณ : นักกวีจากเงามืด เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 20:26:11

ความคิดเห็นที่ 4 คนเราจะมีความสุขได้    ท้องต้องอิ่มก่อน ความสุขเริ่มจากการมีกิน แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 55 20:40:48 จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 20:40:17