ฮัลโหลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล...
หลวยกิ๊กกี้เข้ามารายงานตัวรอบดึกมากกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ ^^
(ต้องโทษยัยมังกรที่เปิดประเด็นเรื่องการอ่านอักขระโบราณ ปร้าแกบอกว่าต่อให้ไม่มีคนไทยอ่านได้แล้วปร้าแกก็ไม่แคร์...เหอๆๆๆ เล่นเอาสาวอักษรอย่างข้าพเจ้าปรี๊สสสสสสสสสสสสสสส เลยเถียงกะปร้าอยู่เป็นนาน จนผลสุดท้ายจึงได้ข้อสรุปว่า...ปล่อยปร้าแกไปเต๊อะ คราวหลังถ้าคิดไม่เหมือนชีก็จะไม่เถียงแระ เมื่อยปาก...แถมเปลืองเวลานินทา เอ๊ยยย...บ่นถึงอูฐอู๊ดน้อยๆ 
)
ก็...จะบอกเพื่อนๆ ว่าวันนี้กิ๊กเจออูฐอู๊ดน้อยๆ นะคะ วันนี้พ่อเจ้าประคุณทรง shirt สีออกน้ำตาลเหลืองๆ ลายสก็อต แขนสั้น กะกางเกงขาสี่ส่วนค่ะ ^^ เพื่อนๆ คนอื่นเค้าฟันธงว่าที่รักน่าจะไม่สบาย เพราะดูหน้าตาอิดโรย แต่กิ๊กว่ายังไงที่รักอูฐน้อยหอยสังข์ก็ยังหล่ออยู่ดีแฮะ วันนี้ผมฮียาวหน่อยนะคะ แต่หน้าตาเกลี้ยงเกลา ผิวสวยชะมัดยาด หน้าเนียนจริงๆ (เล่ามาถึงตรงนี้ก็ชักหมั่นไส้แฮะ) คอก็ขาวววววว (ชะอุ๊ย...โทษทีค่ะแอ๊บแตกไปหน่อย อะคริ อะคริ แต่ขาวจริงๆ ให้ตายเถอะ) 
วันนี้...พ่อเจ้าประคุณไม่ได้สอนค่ะ เพราะเหมือนจะเนือยๆ บอกไม่ถูก (อาจไม่สบายจริงๆ เพราะปกตินี่พูดจนลิงหลับทีเดียว...^^) เห็นมีเพื่อนบอกว่าวันนี้อูฐอู๊ดน้อยๆ นั่งมอร์เตอร์ไซค์มา... ไม่ได้เอารถมาเหมือนปกติ
กิ๊กได้คุยกะพ่อคุณนิดหน่อย...ได้ความว่า...
พี่หนิงคะ... พี่ดริวบอกว่าขนมที่ฝากมาให้อร่อยมากกกกกกกกกกนะคะ (ฮีบอกว่าชอบอันที่เป็นชาเขียว...แล้วทำหน้าชวนฝันด้วยแฮะ ท่าทางจะอร่อยจริงๆ) แล้วก็ถามอยู่นั่นว่ามันชื่ออะไร... (เอ่อ...คือ...ที่รักคะ...กิ๊กกี้อ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออกอ่ะค่ะ ที่รักถามเค้าแล้วเค้าจะไปถามใครอ่ะ) แล้วฮีก็บอกว่าของเด็กๆ ก็ท่าทางจะอร่อยดี...เห็นกินกันเอร็ดอร่อย... (ยังดี...ที่พ่อไม่บอกว่าอร่อยมากกกก ผมชิมแล้ว เหอๆๆๆ)
แล้วกิ๊กก็บอกเรื่องที่ขอให้พี่เปลี่ยนหัวข้ออธิษฐาน...ฮีก็ยิ้มออก พยักหน้าหงึกๆ แล้วก็บอกว่าขอบคุณพระเจ้า... ^^ พี่หนิงก็อธิษฐานต่อไปนะคะ
อืมมมม...นอกจากนี้...ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ...นอกจากว่า...กรี๊สสสสสสสสสสสสส
อันนี้เป็นเสียงลือเสียงเล่าอ้างนะคะ...ว่า..."ที่รักน้อยๆ ของพวกเราเพิ่งรับงานเบื้องหลังมาทำชิ้นนึง" วันนี้ฮีแบกเป้สีเหลืองแปร๊สสสสมาด้วย สะพายไว้ตลอดเลยด้วยหวงยิ่งกว่าหวงเมียอีกละมัง...หึหึ... และก็เสียงลือเสียงเล่าอ้างอีกล่ะค่ะว่า...ในนั้นพี่ท่านใส่กล้องไว้...เลยหวงนักหนา...คาดว่าก่อนหน้าอาจเพิ่งไปทำงานอะไรมา... วันนี้เห็นฮีคุยโทรศัพท์บ่อยๆ ด้วย...ก็เลยคาดว่า...ข่าวนี้อาจเป็นไปได้นะคะ ^^ ฮูเร่...
พวกเราก็เอาใจช่วยอูฐน้อยๆ ด้วยนะคะ...ถ้าเพื่อนคนไหนทำได้ก็ช่วยอธิษฐานขอพระเจ้าให้การงานที่อูฐน้อยกลอยสวาททำอยู่สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี...ขอให้ฮีหายป่วย มีพลังและสติปัญญาในการทำงานให้เป็นผลดีนะคะ ^^
อืมมม...ส่วนเรื่องน่ารักที่พ่อคุณทำวันนี้...ก็...^^ แฮ่... อูฐอู๊ดน้อยๆ ทักกิ๊กกี้ด้วยค่ะ (เฮ้อออ...น่าสมเพชตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย แต่เค้าทักก็เอามาเพ้อ เหอๆๆๆ) 
พ่อคุณนั่งโต๊ะตรงข้ามกิ๊กพอดี แล้วบังเอิญไม่มีคนนั่งบัง แล้วอูฐน้อยเห็นกิ๊ก (แต่พอดีกิ๊กกำลังเก๊ก นั่งก้มหน้าอยู่) พี่ท่านก็เลยเอามายกขึ้นมาโบกหยอยๆ (กรุณานึกถึงเวลาที่คนเค้ามาโบกทางให้เครื่องบินก่อนเทียบกับงวงช้างนะคะ จะเห็นภาพมาก หุหุ) กิ๊กก็เลยเงยหน้าขึ้นมอง (แหม...ตัวเองละก็...อันที่จริง เค้าก็รู้แล้วล่ะว่าตัวเองนั่งอยู่ทางนั้น เค้าเก๊กอยู่หรอก)
แล้วก็เลยยกมือสวัสดีฮีไป...พ่อสุดหล่อก็เลยส่งยิ้มหวานๆ ให้หนึ่งที (ฮ่าๆๆ อันนี้คิดเองล้วนๆ ว่าหวาน... กรุณาใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะฮะ) แล้วก็บุ้ยบ้ายไปทางยัยพี่แม่...(แปลจากภาษาอูฐเป็นภาษาไทยได้ว่า...ช่วยเรียก "พี่ยะ" ให้อูฐอู๊ดน้อยๆ หน่อยจิ เค้าจาหวัดดีพี่ยะอ่ะ ^^) กิ๊กก็เลยสะกิดสาวเจ้าให้น้องอูฐได้หวัดดีสมมโนอูฐ... ^^
อ้ออออ...แล้วก็...วันนี้มีพี่คนนึงเอารูปไปให้พ่อเจ้าประคุณเซ็นต์ให้...ปกติฮีจะต้องแสดงอิทธิฤทธิ์อูฐน้อยเซย่า... เหวี่ยงวีนหรือไม่ก็บ่นเป็นอูฐกินกระถิน (แล้วเจอใบกระถินแก่) แต่วันนี้ทราบว่าพี่ท่านไม่บ่นเลยแฮะ...แถมยังบอก "ขอบคุณ" พี่เค้าอีกที่ยังเก็บรูปที่ถ่ายคู่กะฮีเอาไว้... โถๆๆๆ พ่อเจ้าประคุณเอ๊ยยยยยย...อะไรจะรู้ตัว เอ๊ย...กลัวตกกระป๋องขนาดน้านนนน แต่ฟังแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้นะคะ คงคิดถึงพวกเราบ้างเหมือนกันล่ะน่า...(เหอๆ เข้าข้างตัวเองได้อีก...) สรุปว่าเห็นหน้าฮีแล้วก็ชื่นใจนะคะ เฮ้ออออออออ... อยากเห็นฮีบ่อยๆ เนอะ
เอ้อ... พี่ไรคะ... ตุ๊กตาของพี่...กิ๊กลืมเอาไปให้อูฐน้อยอ่ะค่ะ วันนี้กิ๊กก็เลยไปบอกฮีว่าจะฝากพี่ยามเอาไว้...แต่พ่อเจ้าประคุณก็บอกว่าให้ใส่กล่องไว้ได้ไหม (เข้าใจว่าจะหวงกลัวคนขโมยหรือไม่ก็กลัวฝุ่นจับ หรือเลอะน่ะค่ะ) พอกิ๊กบอกว่าไม่มีกล่อง...เฮียก็เลยเปลี่ยนใหม่เป็นให้ใส่ถุงสองชั้นแล้วก็ฝากพี่อีกคนไว้ (สรุปว่าหวงจริงๆ แฮะ...ขนาดว่ายังไม่เห็นเลยนะเนี่ย...) แต่จะว่าไปกิ๊กสังเกตหลายครั้งแล้วนะคะว่าพ่อคนเนี้ยะ...เค้าหวงข้าวของของเค้าจริงๆ (ไม่ได้หวงแบบว่างกนะคะ เหมือนหวงแบบหวงว่าเป็นของเค้ามากกว่า...) ได้ยินอย่างนี้แล้วคนทำตุ๊กตาชื่นใจไหมคะ 
++บ้านเลขที่ 231++ [[{{เคหาสน์คนรัก แอนดริว]]}}....รวมปร้าขาเม้าส์ (ต่อ){แตกประเด็นจาก A12368015}
ขอบคุณนะค้าบบบบบ
ฮี่ๆ
) แต่คราวก่อนก็ไม่เห็นท่าเล่นนะคะเพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านเนื้อเพลงอยู่ พอเงยหน้าอีกทีพ่อก็เล่นจบแล้ว 
) แต่ทว่าความฝันของสมทรงก็ต้องพังทลาย เพราะเมื่อเพลงขึ้นพี่ฟักก็ชูมือพ่อหนุ่มน้อยขึ้นๆ ลงๆ ประกอบจังหวะเพลง แถมยังร้องเป็นเสียงรับ แบบว่า ฮู้...ฮู... (อารมณ์คล้ายๆ ร้องเพลงรับน้องเล็กน้อย...) 
)
