สถานการณ์ต่างกันครับ จะเอามาเทียบกันแค่ประเด็น "ฆ่า-ไม่ฆ่า" ก็ไม่ถูกนัก
1.กรณีตีอโยธยาแตก: เป็นบริบทความสัมพันธ์ระหว่างกษัตริย์
ในการทำสงครามระหว่างกษัตริย์ในสมัยก่อน ถ้าไม่ได้เคียดแค้นกันมากจริงๆ กษัตริย์จะให้เกียรติกับกษัตริย์ด้วยกันในระดับหนึ่งครับ
เวลารบเสร็จ กษัตริย์ผู้ชนะจะใช้วิธีให้อีกฝ่ายยอมสวามิภักดิ์ อาจมีการนำครอบครัวของฝ่ายที่แพ้ไปเป็นตัวประกันเพื่อเป็นหลักประกันความภักดีของอีกฝ่าย
2. กรณีลักไวทำมูกับไอ้ทิ้ง : เป็นบริบทความสัมพันธ์ระหว่างทหาร-เชลย"ระดับสูง"
การจับกุมนายทหารระดับสูงฝ่ายศัตรูได้โดยไม่ฆ่าทิ้ง ช่วยให้มีโอกาสล้วงข้อมูลสำคัญของอีกฝ่าย ถ้าโชคดีก็อาจยุให้แปรพักตร์ได้ 3. กรณีพระยากำแพงเพชรและออกญา 2 คน: เป็นบริบทความสัมพันธ์ระหว่างผู้บังคับบัญชาและผู้ใต้บังคับบัญชาตามวินัยกองทัพ ในสถานการณ์สงคราม
จะเห็นได้ว่าผู้ถูกลงโทษเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาืที่ปฏิบัติหน้่าที่สำคัญล้มเหลว หรือไม่ก็ทรยศผู้บังคับบัญชา
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 55 10:30:35
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 55 10:28:13
จากคุณ |
:
the scholar
|
เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ค. 55 10:18:59
|
|
|
|