ความคิดเห็นที่ 1 14 : รักฉันหรือรักใคร     ตอนนี้จะเป็นเรื่องของป่วน (เก้า จิรายุ) กับมิลค์ (สุทัตตา อุดมศิลป์) เด็กวัยรุ่น 2 คนที่เป็นแฟนกันโดยป่วนจะเป็นคนที่ชอบแชร์มาก จะทำอะไรก็ต้องถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอ อัพสเตตัสซึ่งมันค่อนข้างจะเป็นวิธีชีวิตของวัยรุ่นปัจจุบันเลยล่ะ  เนื้อเรื่องสะท้อนออกมาได้ดีถึงวัยของการไม่รู้จักยั้งคิด อยากเด่น อยากดัง อยากให้มีคนกดไลค์  จนความอยากดังที่ว่ากลับกลายเป็นการ “ล้ำเส้น” เกินไประหว่างโลกออนไลน์กับชีวิตจริง  แชร์ทุกอย่างแม้กระทั่งสิ่งที่ควรเป็นส่วนตัว  ถึงมันจะเหมือนประเด็นไม่ใหญ่มาก แต่ถ้ามองในฐานะคนมีคู่ สิ่งที่ป่วนอย่างการที่เอาวีดีโอที่มิล์คเล่นอูคูเลเล่ไปอัพขึ้น Youtube ซึ่งมันเป็นสิ่งที่มิล์คตั้งใจทำให้ป่วนคนเดียว มันก็เหมือนกับการทรยศต่อคู่ตัวเองเหมือนกัน และแน่นอนว่ามันไม่ได้จบแค่นั้นมันยังเกิดผลร้ายตามมาอีก  ทั้งหมดทั้งมวลนั้นก็เกิดจากการไม่ยั้งคิดหรือคิดไม่มากพอของพระเอกนั่นเอง  ซึ่งสิ่งที่ผมคิดว่าโดดเด่นมากในตอนนี้คือการตัดต่อเป็นการตัดต่อที่ดูหวือหวาให้ความรู้สึกเหมือนการ์ตูนและรู้สึกแปลกใหม่ดี  แต่นี้ยังไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดว่าแปลกใหม่ที่สุด  สิ่งที่แปลกใหม่ที่สุดในตอนนี้คือ การเลือกตอนจบ  เพราะเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมคิดว่า “เฮ้ย !! นี่มันจบแบบไม่ใช่ GTH เลย” ซึ่งในตอนจบของตอนนี้ก็คือฉากจบของคลิป Youtube ที่ป่วนทำมาขอโทษมิลค์  และจบลงไปอย่างนั้นเลย ! จอมืด ? ทุกคนงง ?? คำถามแรกที่ผุดขึ้นมา ทำไมล่ะ ? พระเอกยังไม่เห็นได้ทำอะไรเป็นการไถ่โทษนางเองเลย ?? ตอนจบไม่เห็นเป็นรูปธรรม ?? จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:54:14

ความคิดเห็นที่ 2    ซึ่งตรงนี้ผมว่ามันสามารถดูว่ามันจบแบบสมบูรณ์แล้วได้เหมือนกัน  แต่ต้องอาศัยการตีความนิดหน่อย   กล่าวคือในตอนสุดท้ายที่พระเอกเลือกที่จะขอโทษนางเอกนั้น  แทนที่จะไปขอโทษโดยตรงพระเอกกลับเลือกที่จะทำคลิปออกมาเพื่อขอโทษ  หรือพอทำคลิปออกมาแล้วพระเอกก็ยังเลือกที่จะไปถามคนในบอร์ด Pantip ว่าจะทำยังไงดีอีก  และมันยังตอกย้ำสิ่งนี้ด้วยคำพูดของนางเอกอีกว่า “พี่ไม่มีมิลค์คนเดียวพี่ไม่เป็นอะไรหรอก มีคนรักพี่อีกเป็นหมื่นเป็นแสนคนในนั้น” ขอโทษแฟนเรื่องการเอาคลิปไปลง Youtube กลับเลือกขอโทษลง Youtube  มันหมายความว่ายังไง ? มันหมายความว่าสุดท้ายแล้วพระเอกยังกลับเอาประเด็นการทะเลาะ การขอโทษ มาเป็นเครื่องมือเรียกเรตติ้งให้ตัวเองอีก  คำตอบมันค่อนข้างชัดอยู่แล้วว่าผู้ชายคนนี้อยากขอโทษเธอจริงๆ หรือยากดังกันแน่ ? มันสมควรที่นางเอกจะให้อภัยหรือไม่  ถ้าเรามองในมุมมองนี้การที่หนังจบด้วยการจบคลิปจึงถือว่าเป็นการปิดประเด็นอย่างสมบูรณ์ด้วยเช่นกัน  โดยไม่ต้องรอให้พระเอกทำอะไรอีก ซึ่งจริงๆตัวหนังก็ตอกย้ำความอยากเด่นอยากดังด้วยฉากฝันหวานของพระเอกเองอีกด้วย จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:56:02

ความคิดเห็นที่ 3     พอดูตอนนี้จบความรู้สึกที่ยังหลงเหลืออยู่คือ GTH เลือกแนวทางการจบที่เปลี่ยนไปนะ  หนัง GTH ที่ผ่านมาแทบไม่เคยมีตอนจบให้คิดย้อนแบบนี้เลย ส่วนมากจะเป็นตอนจบปลายเปิดให้ไปคิดต่อกันเองแทนที่จะต้องกลับมาคิดในส่วนเนื้อเรื่องอีกรอบเพื่อจะให้เข้าใจ  หรือนี่คือสัญญาณ ? จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:56:43

ความคิดเห็นที่ 4 21/28 : เรามันก็ผิดกันทั้งคู่นั่นแหละ     ตอนนี้จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักที่กลับมาเจอกันอีกครั้งเมื่อเวลาผ่านไป 7 ปี นั่นคือช่วงอายุ 21 และ 28 เป็นความรักของแหม่ม (คริส หอวัง) กับจอน (ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์) ตัวเนื้อเรื่องใช้วิธีการเล่าแบบ flashback ตัดไปมาระหว่างปัจจุบันกับอดีต  ซึ่งเป็นความรักที่โตขึ้นมาจากคู่แรกอีกหน่อย ทั้งคู่ได้มาพบรักกันจากเล่นหนังเรื่อง Sea You แต่แล้วทั้งคู่ก็เลิกกันเพราะมัน เมื่อนางเอกมีชื่อเสียงขึ้นจากเรื่องนี้และได้ไปประกบคู่กับคนอื่น ทั้งคู่จึงถึงจุดแตกหัก  เรื่องนี้ได้ใส่รายละเอียดการกระทำต่างๆของคู่พระนางเอาไว้มากมาย ซึ่งต้องดูแบบตีความ (อีกแล้ว) เช่นทำการที่นางเอกขว้างตู้ปลาด้วยตุ๊กตาทองหมายความว่าอย่างไร  หรือมันจะหมายถึงนางเอกเป็นคนทำลายความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลง ? ฉากนางเอกลงไปอยู่ในตู้ปลาและมีคนมองเธอและถ่ายรูปเธอมากมาย เปรียบเปรยดั่งว่านั่นคือจอแก้วและจอเงิน ทำให้เธอต้องร้องให้ออกมาเมื่อคิดถึงว่าเธอคิดถึงการแสดงขนาดไหน  เมื่อผ่านจากฉากนี้ไปเธอถึงเลือกที่จะบอกความจริงกับพระเอกว่าเธออยากกลับมาดังอีกครั้ง... จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:57:52

ความคิดเห็นที่ 5     เมื่อได้กลับมาซ้อมบทด้วยกัน เมื่อได้อ่านบทที่แทบตรงกับชีวิตของทั้งคู่  เช่นบทท่ีว่าเธอแต่งเพลงมาด่าชั้นบนเวที ก็เปรียบเหมือนที่พระเอกด่านางเอกบนเวทีรับรางวัล ในเวลาที่ 7 ปีที่ผ่านมาพระเอกได้รู้แล้วว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดถึงได้เอ่ยออกมาว่า “ตอนนั้นจะหึงไปทำไมวะ...” ในเมื่อจริงๆแล้วนางเอกทำไปเพราะเพื่อไขว้ขว้าโอกาสการแสดงเท่านั้น  แต่นางเอกก็เข้าใจเช่นกันว่าสิ่งที่ตัวเองก็ไม่ถูกและตัวเองก็เป็นต้นเหตุให้พระเอกทำแบบนี้ ดั่งประโยคที่ว่า “ที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะชั้นนี่แหละ” เมื่อทั้งคู่เข้าใจกันและกันยอมรับผิดแล้วจึงนำไปสู่บทสรุปสุดท้ายคือ “เราจะกลับมารักกันได้ไหม” การดูแบบตีความทำให้ตอนนี้รู้สึกน่าค้นหา  แต่เมื่อเรามาดูแบบตัดเรื่องนั้นออกไป  ผมกลับรู้สึกว่ามว่าซันนี่กับคริสยังเล่นได้เคมีไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่ ฉากที่ควรจะพีคสุดอย่างฉากซ้อมบท  อารมณ์ของทั้งคู่ส่งมาไม่ถึงเลย  แต่ผมชื่นชมสายตาของซันนี่ที่มองคริสในตู้ปลานะ มันดูเป็นสายตาที่อาลัยอาวรณ์และมีความคิดมากมายอัดแน่นอยู่ในนั้นจริงๆ ฉากที่ดีที่สุดของคู่นี้สำหรับผมก็คงเป็นฉากจูบละมั้ง ? จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 13:59:11

ความคิดเห็นที่ 6 42.195 : คุณกลัวอะไร     ตัวเลข 42.195 ถ้าใครเป็นนักวิ่งตัวยงคงจะรู้ดีว่านี่เป็นตัวเลขอันยาวไกลของการวิ่งมาราธอนนั่นเอง  ซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้จะต้องเป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับการวิ่งอย่างแน่นอน ซึ่งนักวิ่งที่เป็นตัวหลักในเรื่องนี้ก็คือเขา (นิชคุณ หรเวชกุล) กับหล่อน (สู่ขวัญ บุลกุล) (พอๆกับชายหนุ่มกับหญิงสาวในเรื่องกวน มึน โฮ เลย -___-’ ) ตัวเรื่องใช้การเล่าเรื่องคล้ายละครวิทยุซึ่งทำให้ผมนึกถึง “ใจดีทีวี” ขึ้นมา  ไม่รู้ผู้กำกับได้ไอเดียมาจากใจดีทีวีหรือเปล่า  พระเอกกับนางเอกได้รู้จักกันจากการที่พระเอกวิ่งเข้าใส่นางเอก เอ้ย !! วิ่งชนนางเอก หลังจากนั้นทั้งคู่จึงได้เริ่มมาวิ่งด้วยกัน  เรื่องนี้ก็คล้ายๆเรื่องที่ 2 คือมีการใส่การเปรียบเทียบเชิงสัญลักษณ์เอาไว้หลายที่เช่นกัน อย่างเช่น   การวิ่งส่วนทางคนอื่น : พระเอกของเราเป็นเด็กอ่อนแอ เป็นโรคหอบหืดตั้งแต่เด็ก ถูกหมอสั่งห้ามให้ออกกำลังกาย ถูกคนในครอบครัวสั่งให้อยู่เฉยๆ  แต่พระเอกไม่คิดอย่างนั้นกลับออกมาวิ่งหวังจะมาพิชิตมาราธอน  การวิ่งที่แม้แต่คนสุขภาพทั่วไปมองว่าเป็นสิ่งที่เกินความสามารถเหลือเกิน  ดังนั้นการวิ่งส่วนทางของพระเอกก็หมายความได้ว่า  ผมจะไม่ฟังเสียงคนรอบข้าง  ผมจะไม่ฟังหมอ และจะไม่ยอมตายตั้งแต่อายุยังน้อยด้วย  และแน่นอนว่านางเอกก็ร่วมวิ่งสวนทางไปกับนางเอกด้วย  ตรงนี้สามารถหมายความใหญ่ๆได้ถึงการที่ทั้งคู่กำลังทำสิ่งผิดแปลกจากธรรมนองคลองธรรมของสังคมปัจจุบันนั่นก็คือการที่สาวอายุมากมาคบหนุ่มที่มีอายุน้อยกว่า (มาก) นั่นเอง จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:00:45

ความคิดเห็นที่ 7 ปีศาจกิโลเมตรที่ 35 : คนที่ไม่เคยออกกำลังกายหนักๆอาจจะไม่เข้าใจ  คนที่เคยออกกำลังกายหนักๆจนถึงจุดๆหนึ่งผมเชื่อว่าทุกคนจะต้องเคยถามตัวเองแน่นอนว่า “เรากำลังทำอะไรอยู่วะ ?” ผมเป็นคนที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง เคยอ้วนมาด้วย  และผมก็เป็นคนที่เลือกออกกำลังโดยการวิ่งเหมือนกัน  เมื่อคุณวิ่งถึงระยะทางระยะทางหนึ่งที่คุณใกล้จะหมดแรง  แต่มันยังไม่ถึงจุดหมายที่คุณตั้ง คำถามจะดังก้องอยู่ในหัวคุณ  “จะวิ่งให้ถึงทำไม หยุดเถอะ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว เรามาวิ่งทำไมวะ เรากำลังทำอะไรอยู่วะ ?” แน่นอนว่าถ้าถึงตรงนี้คุณไม่สามารถ Keep Focus ตัวเองไว้กับจุดมุ่งหมายแล้วละก็  คุณจะต้องยอมแพ้อย่างแน่นอน  เปรียบเหมือนการใช้ชีวิตถ้าเราหลงทาง หรือตอบปีศาจไปแล้วละก็คุณก็จะแพ้ทันที   ฉากขวดน้ำตก : ตอนแรกผมนั่งนึกตั้งนานว่าฉากขวดน้ำตกนั้นหมายถึงอะไร  เพราะฉากนี้เป็นฉากที่นานมากน่าจะสื่อถึงอะไรแน่ๆ มัวแต่โฟกัสถึงขวดน้ำจนลืมนึกว่าฉากนี้ในความเป็นจริงมันยาวนานเพียงเสี้ยววินาที  แต่นางเอกกลับคิดอะไรมากมายทั้งกลัวพระเอกเกลียด กลัวพระเอกด่าทอ มันก็หมายความว่าเมื่ออยู่ในภาวะกดดันเราสามารถคิดอะไรต่างๆเกี่ยวกับคนที่เราแคร์ได้มากมายอย่างไม่น่าเชื่อ  เพียงเพราะกลัวเขาคนนั้นไม่สนใจ  ทั้งๆที่ช่วงเวลานั้นมันผ่านไปแค่ “ขวดน้ำตก” เท่านั้นเอง จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:02:21

ความคิดเห็นที่ 8 Finisher1988 : ทำไมสู่ขวัญจึงเมมชื่อนิชคุณว่า Finisher1988 ถ้าคุณลองเอาตัวเลข 1012 - 1988 ดูละก็จะได้ค่าเท่ากับ 24 นั่นเอง 1988 ก็คือปีเกิดของพระเอก เหมือนเป็นการเตือนตัวเองของนางเอกไม่ให้ลืมว่าพระเอกอายุห่างกับเธอขนาดไหน  ส่วน Finisher ก็คงจะหมายถึงเธอเชื่อว่าพระเอกจะทำสิ่งนี้ (วิ่งมาราธอน) ได้สำเร็จในซักวันหนึ่งอย่างแน่นอน   “อย่ากลับมา อย่ากลับมา” : ฉากนี้เป็นฉากที่ผมชอบคุณสู่ขวัญที่สุดในเรื่องแล้ว  เพราะฉากก่อนหน้านั้นได้แสดงถึงอาการสับสนของเธอ ทั้งเก็บของเข้าเก็บของออก  เดินไปมา หยุดมองรูปครอบครัวเธอ เธอคงจะคิดถึงว่าครอบครัวเธอจะรับความสัมพันธ์แบบนี้ได้หรือเปล่ากระมัง  จนมาถึงฉากที่เธอกดโทรเข้ามือถือสามีเพื่อฟังเสียงที่เคยอัดเอาไว้  เธอนั้นคิดมาตลอดว่าเธอเป็นต้นเหตุให้สามีตายเพราะเธอสั่งให้สามีเปลี่ยนไปไฟลท์กลับมา  ดังนั้นการที่บอกอย่ากลับมา  ก็เหมือนเป็นการอุปมาว่าถ้าสามีเธอยังมีชีวิตอยู่เธอคงจะบอกให้เค้าอย่าเพิ่งกลับมา  แต่มันก็สามารถตีความได้อีกอย่างว่าความทรงจำเก่าๆอย่ากับมาทำให้เธอเศร้าเลยนะ เธอกำลังจะมีชีวิตใหม่แล้ว...         จริงๆนอกจากฉากพวกนี้ในเรื่องก็ยังใส่อะไรไว้อีกมากมายแต่คิดว่าน่าจะเป็นประเด็นเล็กๆแล้ว  งั้นเรามาพูดถึงการแสดงกันดีกว่า  เรื่องการแสดงต้องบอกว่าผิดคาดมาก  เพราะสำหรับผมแล้วคู่นี้แสดงได้ดีที่สุดในทั้ง 3 คู่จริงๆ ทั้งๆที่เป็นนักแสดงหน้าใหม่กันทั้งคู่  และก่อนมาดูผมก็คาดหวังกับคู่ที่ 2 มากกว่าด้วยซ้ำ (คริส - ซันนี่)  คุณสู่ขวัญแสดงแสดงบทสาววัย 42 ที่ต้องการการดูแลออกมาได้ดีมาก โดยเฉพาะฉากที่เธอพูดโทรศัพท์คนเดียวผมแอบน้ำคลอเลยล่ะ และนิชคุณก็แสดงออกมาได้ดีเช่นกัน ทั้งคู่ดูเข้ากันสุดๆ  แต่เสียดายนิดนึงตรงฉากที่ทะเลาะกันตรงบันไดยังสร้าง Impact ได้ไม่มากพอ  ถ้าฉากนั้นมาเต็มผมคงให้เต็ม 10 เลย จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:03:36

ความคิดเห็นที่ 9     สิ่งที่เป็นประเด็นใหญ่ที่สุดเรื่องนี้เลยก็คือความกลัวของนางเอก  ไม่ว่าจะเป็นความกลัวในอดีตที่คิดว่าตัวเองเป็นสาเหตุทำให้สามีตาย  ความกลัวสังคมไม่ยอมรับการมีแฟนเป็นเด็กหนุ่ม  ความกลัวว่าจะวิ่งมาราธอนไม่สำเร็จ  กลัวทำให้พระเอกเสียใจ  กลัวการเริ่มชีวิตใหม่ หรือแม้กระทั่งกลัวการก้าวไปข้างหน้า และหนังก็แสดงให้เห็นว่าคนที่จะเอาชนะความความกลัวพวกนี้ได้  ไม่มีใครนอกจากตัวเธอเอง เพราะสุดท้ายแล้วทุกสิ่งทุกอยากเกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเราเองทั้งนั้น   "อยากรักต้องไม่กลัวคำว่าเสียใจ"       ตัวหนังนั้นเน้นย้ำเสมอถึงการเริ่มต้นใหม่  ชีวิตใหม่  การก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเอง  ก้าวข้ามครรลองของสังคม  การอยู่กับปัจจุบัน ไม่ยึดติดกับอดีต ก้าวไปข้างหน้า  มองไปยัง 7 ฟุตข้างหน้าและก้าวไปเพื่อให้ได้ไปเห็นสิ่งใหมๆใน 7 ฟุตถัดไป นี่แหละการใช้ชีวิต    “เพราะชีวิตของเรายังคงเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน” จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:04:39

ความคิดเห็นที่ 10 สรุป : นี่คือจุดเปลี่ยน ?     หนังเรื่องนี้เรียกได้ว่า  “เป็นก้าวใหม่” ของ GTH ก็ได้ละมั้งเพราะเรียกได้ว่าตัวหนังมีการเสนอแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัดไม่ว่าจะเป็นการจบแบบต้องมาคิดย้อน  หรือการใส่การเปรียบเทียบเชิงสัญลักษณ์เอาไว้มากมายในเรื่อง  เป็นความพยายามของ GTH ที่ต้องการทำหนังให้ลึกขึ้น แต่ก็นั่นแหละการทำหนังให้ลึกขึ้น  มันจะกลายเป็นหนังที่ยากขึ้นตามไปด้วย และคนจะตามเรามาได้ยากขึ้นเช่นกัน เมื่อเราพยายามสร้างหนังที่ลึกขึ้น  มันอาจจะทำให้เราลืมมุมมองที่ตื้นไปด้วยเช่นกัน และอย่างที่เห็นผมว่าเรื่องนี้เน้นอะไรที่ลึกเต็มไปหมด จนลืมพิถีพิถันความตื้นไป  ผลก็คือคนที่ดูเรื่องนี้แบบไม่คิดอะไรมากกลับรู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่สนุกเท่าไหร่ เช่นตอนแรกก็ต้องกลับไปคิดถ้าไม่คิดจะกลายเป็นว่าเรื่องนี้จบแบบค้างๆ หรือเรื่องที่ 2 เคมีของคู่พระนางมันยังไม่เข้ากันพอ จนการดูแบบธรรมดามันให้ความรู้สึกว่าตอนนี้มันไม่มีอะไรเท่าไหร่  มันไม่อิน ไม่ทำรู้สึกร่วม และก็แน่ล่ะดูตื้นก็ยังไม่สนุก  พอเวลาดูลึกมันก็ไม่ทำให้ความรู้สึกสนุกเพิ่มขึ้นมาซักเท่าไหร่  แค่รู้สึกว่ามันน่าค้นหามากขึ้นก็เท่านั้นเอง  แต่ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นใหม่ แต่จะเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่ดีขึ้นหรือแย่ลงก็ต้องคอยดู  แต่สำหรับผมก้าวนี้มันไม่สวยเท่าไหร่  ก็อย่างที่ว่าแหละ   ทุก 7 ปี “ค่ายหนัง” มักมีการ “เปลี่ยนแปลง” ดังนั้นเราจึงต้องคอยดูกันต่อไป จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:06:01

ความคิดเห็นที่ 11 **การดูแบบตีความนั้นไม่จำเป็นว่าสิ่งที่ผมเขียนจะเป็นสิ่งที่ผู้กำกับสื่อออกมาจริงๆ  จริงๆผู้กำกับอาจจะไม่ได้ใส่เมสเสจอะไรมาในสิ่งที่ผมตีความก็ได้  หรือไม่ก็เค้าอาจจะใส่ไว้อีกแบบก็ได้  ทุกอย่างขึ้นอยู่กับมุมมอง  โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน :D **ใครอยากอ่านบทความพิเศษของรัก 7 ปีดี 7 หน เก็บตกสำหรับสาวก GTH ตามต่อได้ที่นี่ จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:08:02

ความคิดเห็นที่ 12 บทความนำมากจาก [วิจารณ์] รัก 7 ปีดี 7 หน : ทุก 7 ปี “ค่ายหนัง” มักมีการ “เปลี่ยนแปลง” http://ibluetus.com/2012/07/31/review-sevensomething/ ยังมีบทความท่น่าสนใจอื่นๆอยู่อีก เช่น [Special] รัก 7 ปีดี 7 หน : เก็บตกสำหรับสาวก GTH ถ้าสนใจลองมาอ่านได้ครับ http://ibluetus.com/2012/07/31/sevensomething-special-for-gth-fans/ จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:18:52

ความคิดเห็นที่ 13 ครับ ^__^ จากคุณ : KiLLMovie เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:19:29

ความคิดเห็นที่ 14 อ่าน Blog ของ จขกท แล้ว ผมชอบที่วิจารณ์ เรื่อง มั่นใจว่าคนไทยเกิน 1 ล้านคนเกลียดเมธาวี – ตัดสินใครด้วยสิ่งไหน ? โดนจริงๆ แล้วมันใช่เลยสำหรับสังคมปัจจุบัน และ Webboard อันโด่งดัง web นึง จากคุณ : jedijoke เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:36:18

ความคิดเห็นที่ 15 เพิ่งอ่านแค่ตอนแรก ชอบที่วิจารณ์ไว้มากๆค่ะ เดี๋ยวขอจองที่ไว้ก่อนนะ :) จากคุณ : เมื่อไหร่จะได้ไปเที่ยวอีกคะ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 14:47:42

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อเช้าเพิ่งเข้าไปอ่านมาเองค่ะ จขกท. วิจารณ์ดีค่ะ ชอบๆ ^^ จากคุณ : Ta - PaPPeR - WaHn เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:02:36

ความคิดเห็นที่ 17 พึ่งได้มีโอกาสดูเรื่องนี้เมื่อวานนี้ เป็นหนังไทยที่ดี อีกเรื่องหนึ่งเลยสำหรับผมนะ ส่วนตัว ชอบความรู้สึก และอินกับความรักของคู่ที่สอง ขอบคุณสำหรับบทวิเคราะห์คับ จากคุณ : โนฮาร่าคุง เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:05:22

ความคิดเห็นที่ 18 เต็ม5 เราให้5.5 จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:10:55

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณครับ อ่านแล้วอยากเข้าไปเก็บรายละเอียดอีกรอบ จากคุณ : jimmy_iammai เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:10:58

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านที่วิจารณ์เรื่อง เมธาวี แล้วชอบจัง กระแสไหลตามกันแบบนี้ เคยเจอตอนสมัยเรียนนะ คิดว่ามันน่าจะมาจากการที่ยังเด็กเกินไป ยังคิด ยังแยกแยะไม่เป็น เราเลยต้องไหลตามกระแสที่คนส่วนใหญ่ในห้องเรียนคิดกัน แต่พอจบมาแล้ว แล้วได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ได้เข้าใจในหลายๆเรื่อง ว่าบางเรื่องก็ไม่ได้เป็นความจริงเลย และมีอีกหลายเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นจริง แต่อารมณ์ตอนนั้น เกลียด โกรธ เชื่อตามๆกันไปโดยที่ไม่เคยคิดเองเลย พอได้มานั่งคุยกัน ขอโทษกัน หรือบางเรื่องก็ลืมๆไปแล้ว เพื่อนบางคนที่เคยทะเลาะกันจะเป็นจะตาย สุดท้ายกลับมาสนิทกัน รักกันมากกว่าตอนเรียน แต่เดี๋ยวนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในสังคมเด็กๆ อีกต่อไป จากคุณ : Moment Sweet เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 16:01:53

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบค่ะ โดยเฉพาะความเห็นเกี่ยวกับค่ายหนัง มันคงยากจริงๆ ที่จะบาลานซ์ลึกตื้น หรือจะเอาทั้งเงินทั้งกล่อง เป็นหนังที่เราชอบเลยล่ะค่ะ จากคุณ : อินทวา เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 16:08:31

ความคิดเห็นที่ 22 รึว่า ฉากตรงทางหนีไฟจะ impact จขกท ได้มากว่านี้ ถ้าไม่มีคำว่า "แอนมัม"  จากคุณ : Ezlo เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 16:10:34

ความคิดเห็นที่ 23 เราดูรอบแรก ชอบ 21/28 มาก คงเพราะมันฮา ซึ้ง เศร้า ครบรศดี แต่พอดูรอบสอง และสาม .............เราชอบ 42.195 มากกกกกกกกกก เป็นอะไรที่เยี่ยมมาก พาร์ทนี้ สอนใจอะไรหลายๆอย่าง เห็นภาพโดยใช้การวิ่ง แทนการสอนใจเรา ดูจบแล้ว เราอยากพิสูจน์ตัวเอง ให้ชีวิตมีเป้าหมายและข้ามผ่านมันไปให้ได้ เต็ม 50 ให้ 42.195 ค่ะ จากคุณ : lovekawee เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 16:27:02

ความคิดเห็นที่ 24 ผมเห็นด้วยและชอบประโยคนี้จากบทความคุณมาก **การดูแบบตีความนั้นไม่จำเป็นว่าสิ่งที่ผมเขียนจะเป็นสิ่งที่ผู้กำกับสื่อออกมาจริงๆ  จริงๆผู้กำกับอาจจะไม่ได้ใส่เมสเสจอะไรมาในสิ่งที่ผมตีความก็ได้  หรือไม่ก็เค้าอาจจะใส่ไว้อีกแบบก็ได้  ทุกอย่างขึ้นอยู่กับมุมมอง  โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน :D จากคุณ : มอโก๊ะคลี เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 17:11:40

ความคิดเห็นที่ 25 ถึง คห. 22 ฉากแอนมัมผมก็ชอบนะ  ฮ่าๆ จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 19:26:25

ความคิดเห็นที่ 26 ผมเห็นด้วยกับคู่ที่ 2 , คริสกับซันนี่..ทั้งคู่ยังส่งอารมณ์ได้ไม่ถึงกันเท่าไหร่ โดยเฉพาะฉากซ้อมบทการแสดง ดูแล้วมันยังไม่อิน จะว่าเพลงประกอบมันไม่เข้าก็ไม่ใช่ แต่เหมือนมันขาด ๆ เกิน ๆ ไงไม่รู้ ส่วนคู่ที่ 3 นี่ ผมชอบมากที่สุด ได้ข้อคิดอะไรหลาย ๆ อย่าง เอาไว้เตือนตัวเอง "เพราะชีวิตของเรายังคงเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน" ขอบคุณ GTH ที่สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ออกมาครับ. (ไม่เสียทีที่เป็นสาวก ^^) จากคุณ : หล่อน้อย แต่น่ารัก เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 21:24:53

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่หวั่นแม้ว่ากระทู้จะ spoil อ่านจบแล้ว ยังไงก็จะหาเวลาว่างไปดู จากคุณ : แมงโม เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 23:05:22

ความคิดเห็นที่ 28 แอบขำตอนคุณสู่ขวัญ "ไม่คิดว่าจะต้องมานอนบนถนนพระสุเมรุ ตอนอายุ 42" จากคุณ : มะลิ บาน บาน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 19:47:29

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแบบผ่านๆๆๆๆ ไม่ใช่ไม่อยากอ่าน แต่ยังไม่ได้ดู ^^ จากคุณ : darkskyandsea เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 20:45:21

ความคิดเห็นที่ 30 จขกท.เขียนดีมาก ช่วยเปิดมุมมองใหม่ๆ และขยายความคิดจากทีั่คิดไว้เล็กๆให้กระจ่างขึ้น จากคุณ : +ฟ้างามยามค่ำ+ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 19:45:24

ความคิดเห็นที่ 31 เขียนดีอย่างงี้ ขออนุญาตนำเนื้อความบางส่วน ไปขยายเป็นบล็อกนะจ๊ะ เนื่องจาก จขกท. ไม่ได้เขียนลงบล็อกจ้า จากคุณ : หอมกร เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 22:21:06

ความคิดเห็นที่ 32 งั้นขอเอาลงบล็อกแก็งค์เพิ่มอีกช่องทางแล้วกัน เก็บไว้เป็นที่ระลึก จะได้อ่านวันหลังด้วยนะๆ จากคุณ : หอมกร เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:08:44

ความคิดเห็นที่ 33 ได้เลยครับคุณหอมกร แค่ใส่เครดิทกลับไปยังบล็อคผมด้วยก็พอครับ :) จากคุณ : Bluetus K เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 21:56:49