(สปอยนะครับ ลืมบอกไว้ที่ชื่อกระทู้)
มีคนบอกเอาไว้ว่า ทุกๆ 7 ปี ชีวิตของคนเราจะพบกับจุดเปลี่ยน อาจเป็นเพราะวิถึโคจรของดวงดาว การเติบโตและการเรียนรู้ การอิ่มตัวจากสิ่งที่เป็น หรือแม้แต่มันเป็นเวลาที่นานพอที่จะเปลี่ยนแปลง ก่อนที่จะเกิดความซ้ำซากจำเจมากไปกว่านี้
14 วัยแห่งการหาตัวตน
วัย 14 คือวัยแห่งการเรียนรู้ การค้นหาตัวเอง และต้องการให้คนอื่นยอมรับ รวมถึงป่วน ที่แสวงหาตัวตนในโลกอินเตอร์เน็ต ที่การยอมรับตัดสินจากยอด view และจำนวนคนกดไลท์ จนละเลยความสัมพันธ์ในชีวิตจริง แม้แต่ตอนที่รู้ตัวและจะแก้ไข ก็ยังต้องผ่านการโพสคลิป การแชร์และถามความคิดเห็นจากเวปบอร์ด ทั้งที่อีกฝ่ายรอแค่การพูดจากันตรงๆก็พร้อมจะให้อภัย แต่ป่วนก็ไม่สามารถเข้าใจได้
21/28: โลกที่ซ้อนทับกัน
จากโลกอินเตอร์เน็ตกับโลกความจริงใน 14 สู่โลกของคนรักกันสองคนที่ซ้อนทับกันไปมา
โลกของจอนอาจจะอยู่ใต้น้ำ และโลกของแหม่มที่เป็นโลกมายาและชื่อเสียง
ในวัย 21 แม้ว่าจอนจะเข้ามาอยู่ในโลกของแหม่มในช่วงหนึ่ง และแหม่มเก็เคยข้าสู่โลกของจอนในช่วงหนึ่ง แต่ความแตกต่างกัน ทำให้เขาและเธออยู่ในโลกที่แตกต่างได้ไม่นาน และกลับคืนสู่โลกของตัวเอง
ในวัย 28 แหม่มพยายามดึงจอนสู่โลกของเธออีกครั้ง แต่ไม่สำเร็จ จนเธอต้องเป็นฝ่ายเข้าไปยังโลกของจอนแทน และได้เห็นมุมภาพที่ชัดเจนยิ่งขึ้น ในขณะที่จอนอาจยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาก็ไม่ได้ห่างจากโลกมายาของแหม่มไปไหน (ทะเล ก็ยังเป็นแค่อควาเลี่ยม การทำงาน ก็ยังเป็นการแสดงและสื่อสารกับคนดู)
ในที่สุด โลกทั้งสองก็ซ้อนทับกัน ทั้งสองคนอ่านบทละคร (โลกของแหม่ม) ภายใต้อุโมงค์น้ำ (โลกของจอน) และจากบทละครที่เป็นเรื่องแต่ง ก็ค่อยๆกลายเป็นเรื่องจริง
42.195 มุมมองที่เปลี่ยนไป
ในวัย 42 หลายคนชีวิตอาจเริ่มหยุดนิ่ง หล่อนก็คงเป็นหนึ่งในนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะแว่นตาที่แตกทำให้มุมมองเปลี่ยนไป และรองเท้าที่ขาด นำไปสู่รองเท้าคู่ใหม่ ที่มีแนวทางดำเนินชีวิตเปลี่ยนไป
7 km แรกอาจจะผ่านไปง่ายๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก
ที่ 14 km หล่อนเริ่มตระหนักว่าตัวเองต้องการอะไร อยากจะทำอะไร
เมื่อถึงครึ่งทาง ที่ 21 km เป็นจุดที่ต้องยูเทิร์นย้อนกลับ แต่จะเป็นไรไป เมื่อยังมองเห็นคนที่จะร่วมทางกับเราอยู่ไม่ไกล
กิโลเมตรที่ 28 แสงแรกของพระอาทิตย์ ให้ทั้งพลัง และความสดใสที่รออยู่ข้างหน้า
ปีศาจที่ 35 km เป็นเหมือนตัวอุปสรรค์ที่มาตั้งคำถามว่ากำลังทำอะไรอยู่ พร้อมกับพันธนาการหนักอึ้งที่อาจทำให้คนเราท้อง่ายๆ จนหลายคนต้องยอมแพ้
ที่ 42 km เป็นทั้งจุดสิ้นสุดและจุดแสดงความสำเร็จที่พร้อมจะรอทุกคนอยู่ และจะดีขนาดไหนถ้ามีใครสักคนที่คอยประตับประคองเข้าเส้นชัยพร้อมๆกัน
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 55 23:30:44