แหว่ว เกือบไปแล้วเกือบไปซะมีชวนไปงานวันเกิดเพื่อน ลืมไปเลยรับปาก พอนึกขึ้นได้รีบบอกเลยจ้ะว่าไม่ไปแล้ว ซะมีงงแล้วถามว่าทำไม ไม่กล้าบอกเรื่อง จริงเลยตะกุกตะกักไปว่า "รู้สึกเหมือนคล้าย ๆ จะปวดท้อง" เฮ้อโล่งอกเกือบไปแล้ว เกือบอดดูตอนสำคัญ แต่โล่งใจไม่ถึงสองวิ ซะมีหันมาถาม "แล้วไอ้ที่มันคล้าย ๆน่ะ มันปวดจริงหรือเปล่า"ตอบไงดีวุ๊ยวันพระวันเจ้าด้วยไม่อยากโกหกซ้ำซ้อนใช้วิธี พี่ทิจแล้วกันไม่พูดไม่จา เอามือกุมท้องทำตัวงอ 45 องศา จบ ตอนนี้เขาไปแล้ว
เห็นพรรคพวกหลาย ๆ คนไปซุ่มโป่ง ไปขุดรูอยู่ บางคนเกิดมาไม่เคยขึ้นต้นไม้ ไหงวันนี้อุตสา่ห์กระดื๊บ กระดื๊บ ขึ้นไปสิงสถิตย์อยู่บนต้นส้ม ระวังเถอะตอนขึ้นน่ะขึ้นได้ แต่ตอนลงมันจะลงไม่ได้เอา เพราะขาแข้งมันอ่อนแรงขึ้นมาเฉย ๆ ซะยังงั้น
ส่วนเราไม่หรอกจ้ะอย่าชวนซะให้ยาก อายุขนาดนี้แล้ว เดี๋ยวเด็กมันจะถอนหงอกเอา ขอยืนรับลมอยู่หลังพุ่มต้นเข็มตรงทางขึ้นเรือนน่ะจ้ะแอบดูพ่อทิจเขาอุ้มแม่ณีเข้าห้องไป แล้วก็จะไปทำทีว่าช่วยแม่แก้วแกเก็บกวาดบ้านตรงใกล้ ๆ ห้องน้องณี ชนิดหูก็ตะแคง มือก็ตะกายสอดส่องหาร่องรูไปเรื่อย ๆ (รู้สึกเหมือนอุบาทว์กว่าไปซุ่มในสวนอีกเนอะ)
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 55 18:33:50
จากคุณ |
:
แม่เมืองกาญจน์
|
เขียนเมื่อ |
:
วันเข้าพรรษา 55 18:31:23
|
|
|
|