ความคิดเห็นที่ 1 ที่ไม่ค่อยชอบดูแล้วขัดตาขัดใจ ในการดูครั้งแรก ดูจะเป็นตอนสาม  เพราะรู้สึกแปลกใจที่ผู้กำกับมากฝีมืออย่างพี่เก้งจะเลือกวิธีการเล่าเรื่องโดยใช้เสียงผู้หญิงพากย์ทับกันโต้งๆเลย  มันดูตลกๆ เพราะคาดหวังการเล่าเรื่องอย่างมีชั้นเชิงมากกว่านี้  แถมภูมิหลังของตัวละครยังตื้นมาก ไม่มีที่มาที่ไปที่ชัดเจน ขาดมิติ ขนาดชื่อยังไม่มีเลย ใช้คำว่า"เขา"กับ"หล่อน"  แถมยังรู้สึกว่าเชื่อได้ยากในบท ทำไมหนุ่มหล่ออย่างเขาต้องมาเลือกสาวแก่รุ่นราวคราวแม่อย่าง"หล่อน"  หล่อนมานั่งทำอะไรที่สวนลุม  ทำไมอยู่ดีๆเขาจึงวิ่งสวนทางชาวบ้านมาชนหล่อนเข้าอย่างจัง  ไอ้เด็กหนุ่มคนนี้มันเป็นลูกเต้าเหล่าใคร  งานการไม่มีทำหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ จึงมีเวลามาวิ่งได้ทุกวี่ทุกวัน  ด้วยความที่ขาดมิติเหล่านี้ จึงเชื่อได้ยากว่าทั้งสองรักกันจริงๆ เมื่อมีโอกาสกลับไปดูหนังเป็นครั้งที่สอง ความคิดผมก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง  ผมรู้สึกตกผลึกทางความคิดเล็กๆแม้ว่าจะน้อยนิดมาก แต่กลับอิ่มใจอย่างประหลาดในการดูรอบนี้  จริงอยู่แม้ว่าตอน21/28อาจจะสามารถสะกดผู้ชมให้เชื่อในบท ด้วยชั้นเชิงการเล่าเรื่องที่แยบคายของผกก หรืองานโปรดักชั่นที่ดูสมจริง  แต่ผมกลับพบว่าตอนสาม42.195เป็นตอนที่ประทับใจมากที่สุด เป็นบทสรุปของทั้งสามตอน และคมคายทางความคิดมากที่สุด เปรียบเทียบมาราธอนกับชีวิตและความรักได้อย่างลึกซึ้งและแยบยล  ถึงกลับนึกขอโทษพี่เก้งอยู่ในใจที่ได้นึกดูถูกดูแคลนเมื่อครั้งดูรอบแรก แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 15:32:14 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 10:42:42

ความคิดเห็นที่ 2 reviewแต่ละตอน 14 ความรักของPuppy love เป็นตอนที่ดูง่าย เนื้อหาไม่หนักมาก แต่ดูแล้วเข้าใจ สื่อสารตรงไปตรงมา  เหมาะแก่เด็กในยุคปัจจุบันที่ติดSocial networkกันงอมแงม จนแยกไม่ออกระหว่างสังคมจริงกับสังคมออนไลน์   ป่วนก็คงเหมือนเด็กหนุ่มทั่วไปในวัยเกรียน อยากมีแฟนกับเขาบ้าง คนอื่นคงจะชื่นชมไม่น้อยที่มีแฟนสวยน่ารัก อยากให้มีคนมาชื่นชม อยากให้มีคนมาLike มาFollowกันเยอะๆ อยากได้รับการยอมรับจากสังคม  จนบางทีป่วนคงลืมไปว่ารักมิ้ลค์จริงๆหรือรักคำสรรเสริญเยินยอจากคนรอบข้างกันแน่  พฤติกรรมติดShareเริ่มทำให้มิ้ลค์เบื่อหน่ายพี่ป่วน แต่ยังไม่ถึงกับเลิกราในเริ่มแรก  แต่เด็กสาววัย14เมื่อมีความรัก ก็อยากจะมีแต่โลกส่วนตัวที่มีเพียงเธอและคนรัก  พี่ป่วนสำคัญสำหรับเธอเหนือสิ่งอื่นใด แต่กับป่วนสังคมออนไลน์และการกดLikeอาจสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ามิ้ลค์  ยิ่งนานวันความรักของวัย14ก็ถึงจุดเปลี่ยนเหมือนกับทุกๆคู่บนโลกที่เป็นPuppy love  เพราะสุดท้ายแล้วป่วนก็แคร์สังคมรอบข้างมากกว่ามิ้ลค์อยู่ดี  ประโยคโดนใจในตอนนี้ ผมชอบ"นี่พี่ป่วนแคร์ไอ้หมื่นวิวมากกว่ามิ้ลค์" แม้กระทั่งการแก้ปัญหาความรัก ไอ้ป่วนยังคงเลือกที่จะถามสังคมออนไลน์แทนที่จะถามคนรัก  ตอนอยากขอโทษเจือกไม่ไปขอโทษคนรัก มาขอโทษกับคนที่ไม่รู้จักหน้าคอม ไอ้คนเป็นหมื่นเป็นแสนในจอนั่นมันเคยมารู้จัก มารัก มาแคร์อะไรกับเอ็งบ้างรึเปล่าไอ้ป่วน  บทสรุปของเรื่องก็สมควรแก่วัยแล้วที่ป่วนก็คงต้องเรียนรู้ต่อไปเพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 10:43:48

ความคิดเห็นที่ 3 21/28 ความรักกับ"ความแตกต่าง" ความสนุกอยู่ที่การเล่นในประเด็นความรักกับ"ความแตกต่าง" จอนอดีตพระเอกดาวรุ่งในวัย21ผู้ซึ่งเรียนด้านประมงและไม่เคยสนใจในวงการมายาเลยแม้แต่น้อย แต่เพียงเพราะบทภาพยนตร์ที่ได้เล่นเป็นเรื่องเกี่ยวกับทะเลอันเป็นสิ่งที่เขารักมากที่สุด  ต้องโคจรมาวาดลวดลายการแสดงกับดารารุ่นพี่อย่างแหม่มที่หลงใหลในแสงสีและวงการมายาเหนือสิ่งอื่นใด แค่คาแรคเตอร์ตัวละครก็มันส์แล้วใช่มั้ยล่ะ แหม่มรับบทสาวร็อคสุดห้าวชื่อซี ดันตกเครื่องพร้อมกันกับนักร้องบอยแบนด์สุดติ๋มแห่งF14 สองคนที่ต่างกันราวอยู่กันคนละโลกทั้งในบทภาพยนตร์และชีวิตจริง แถมยังเกลียดกัน ต้องมาติดเกาะอยู่ด้วยกันสองคน ช่างสะท้อนเรื่องราวในชีวิตนอกจอของทั้งคู่ ราวกับว่าลอกบทกันมา เพียงแต่ว่า....พัฒนาการของความรักในชีวิตจริงช่างสวนทางกับบทบาทในหนังSea you  ในหนังSea you จากคนเกลียดกันสองคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจนกลายเป็นคนรักกันในชีวิตจริง  อาศัยอยู่บ้านเดียวกันราวกับติดเกาะ จนเริ่มทะเลาะกัน เกลียดกัน อาฆาตกัน แยกทางกัน เพียงเพราะความหึงที่จอนมี จึงทำให้แหม่มต้องกลับไปสู่จุดเดิม และเพราะความที่ไม่รู้จักพอของแหม่มนี่แหละที่มันเป็นต้นเหตุของความหึง แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 15:35:57 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 10:45:35

ความคิดเห็นที่ 4 แหม่มรักในวงการมายา อยากดัง อยากมีคนรักชื่นชม อยากมีเงินทอง มีกระเป๋าแพงๆ แหม่มจึงดิ้นรนทำทุกอย่างให้ได้งานที่เธอคิดว่าทำแล้วดัง  ส่วนอีกคนรักเพียงโลกใต้น้ำและสัตว์น้ำ ไม่เคยแยแสในเกียรติยศแห่งวงการมายาแม้แต่น้อย ถึงขนาดกล้าบอกเลิกกลางงานแจกรางวัล อันเป็นเหตุให้ฝ่ายหญิงอาฆาตมาจนทุกวันนี้    ดูรอบแรกผมชอบตอนนี้มากที่สุด เพราะการใช้สัญลักษณ์มากมายในเรื่องบอกความหมายเราทุกอย่าง รวมถึงการเปลี่ยนฉากโดยมีจุดเชื่อมแบบเท่ๆอย่างที่เล่าไปแล้ว  ฉากที่น่าสนใจฉากหนึ่งคือแหม่มยืนถือไมค์ถามคำถามใส่จอนหน้าตู้ปลาขนาดยักษ์  สื่อให้เห็นถึงความต่างอย่างคนละโลกของอดีตคู่รัก  คนนึงมีชีวิตอยู่ท่ามกลางฝูงปลา กั้นกลางด้วยกระจก อีกคนนึงยืนอยู่บนเวทีราวกับดารา(ก็ดาราจริงๆแหละ แม้ว่าจะตกกระป๋องไปแล้ว) มีเด็กๆนับสิบคนจ้องมองเธออยู่ราวกับเธอกำลังแสดงละครอะไรซักอย่างให้ชม  สื่อให้เห็นชีวิตที่ช่าง"แตกต่าง"ของคนรักกันได้แบบกระแทกใจสุดๆ จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:04:46

ความคิดเห็นที่ 5 ฉากต่อมา ฉากที่แหม่มเขวี้ยงตุ๊กตาทองใส่ตู้ปลาที่บ้านจอนแตกกระจายน้ำทะลัก สื่อให้เห็นว่าแหม่มกำลังทำลายสิ่งที่จอนรักและหวงแหน(ตู้ปลา)ด้วยอำนาจของวงการมายา(ตุ๊กตาทอง)  จนสุดท้ายจอนก็กลับไปอยู่ในโลกของจอน คือเป็นนักประดาน้ำแสดงโชว์ป้อนอาหารปลาในอคาเรี่ยม  ขณะที่แหม่มยังคงวนเวียนในวงการบันเทิงแม้จะไม่เปรี้ยงเมื่อเก่า  จนวันนึงเธอกลับมาหาจอน ไม่ใช่เพราะยังรักจอน แต่เพราะเธอยังรักในแสงสีแห่งวงการมายา อย่างที่เธอสารภาพออกมาตรงๆ ซึ่งผมมองว่าก็ไม่ผิดอะไร เพราะมันก็ธรรมดาของคนที่มีLifestyleคนละอย่าง  จอนก็รู้อยู่แต่แรกแล้วว่าแหม่มเขาเป็นคนอย่างนี้ คือจอนเลือกเองแต่แรกที่จะคบกับเธอคนนี้ ทั้งที่รู้ว่าต่างกัน สุดท้ายแล้วแหม่มก็ไม่ได้เล่นSea you2 เธอหมดหวัง เธอคงอยากจะรู้นักว่าไอ้ตู้ปลายักษ์นี่มันดียังไง  อดีตชายคนรักของเธอถึงได้หลงใหลมันมากมายเพียงนี้ เธอจึงลองใส่ชุดประดาน้ำลงไปเดินทอดอาลัยใต้น้ำอยู่นานสองนาน  แต่แล้วเธอก็พบว่าในโลกของจอนกับโลกของเธอ แท้จริงยังมีบางอย่างที่แอบเหมือนกัน เช่นแสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูปของนักท่องเที่ยวที่ชื่นชมเธอไม่ต่างอะไรไปจากนักแสดงตัวเล็กๆคนนึง เมื่อจอนมาเห็นแหม่มในสภาพนั้น อาจจะสงสารหรือระลึงถึงอดีตอันหอมหวานหรืออย่างไรไม่ทราบ จึงดำลงไปช่วยพาแหม่มขึ้นมาจากตู้ปลา อันเป็นที่มาของฉากซ้อมบท จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:06:56

ความคิดเห็นที่ 6 ความจริงจอนเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าถึงซ้อมบทไป แหม่มกับเขาก็ไม่ได้เล่นอยู่ดี  และเมื่อจอนได้อ่านบท sea youภาคสอง ข้อความมากมายในนั้นได้กินใจเขามาก มันทำให้ความทรงจำดีๆเก่าๆในอดีตค่อยๆผุดขึ้นมาในใจ  จอนเองระลึกได้ว่าเพราะเหตุนั้น ทุกอย่างจึงเป็นแบบนี้  เพราะหึงในวันนั้น เราสองจึงต้องลงเอยกันอย่างนี้  ภาพในหนังตัดสลับไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบัน เล่าเรื่องทุกรายละเอียดได้อย่างครบถ้วน ลงตัว โดยเฉพาะฉากจูบก่อนอาทิตย์ตกดินบนเรือนั่น   บทพูดในสคริปต์แต่ละถ้อยคำ แต่ละวรรคตอนมันช่างล้อชีวิตของทั้งคู่อย่างน่าตลกปนสมเพช  ตอนนี้ความทรงจำทั้งคู่เริ่มย้อนกลับ ภาพมากมายในอดีตผุดขึ้นมาอีกครั้ง ขณะที่กำลังซ้อมบทหน้าตู้ปลาในอควาเรี่ยม  ในฉากมีทั้งภาพน้ำทะเลปลาเล็กปลาใหญ่อันเป็นตัวแทนของจอน ขณะที่ผกกก็เจตนาเล่นกับแสงสีมากมายที่เกิดจากการสะท้อนของกระจกในอควาเรี่ยม ตกกระทบและสาดส่องลงบนใบหน้าของทั้งคู่อันเป็นตัวแทนของวงการมายา ตอนนี้ดูเหมือนว่าความรู้สึกของจอนเริ่มจะวิ่งกลับไปสู่จุดเดิมอีกครั้ง  จากเกลียดแหม่ม ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจตัวเอง  เริ่มคิดถึงเรื่องดีๆในอดีต เริ่มคิดถึงการให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่  ช่างน่าประหลาดที่บทพูดใน Sea you2 มันช่างเหมือนกับความคิดในส่วนลึกของเขาในขณะนี้ เช่น "ตอนนั้นเราจะหึงเธอ ไปทำไมวะ" "ไม่เจอกันนาน เป็นไงบ้าง" "เราไม่เคยรู้สึกเลยว่าเธอจากไปไหน"  ขณะที่ผมไม่รู้ว่าแหม่มเองยังคิดเหมือนกันกับจอนหรือเปล่านะในฉากนี้  แต่คิดว่าน่าจะยัง  เพราะยังสนใจแต่เรื่องการได้กลับไปเล่นหนัง Sea you2ต่อ แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 15:41:14 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:08:38

ความคิดเห็นที่ 7 สุดท้ายแหม่มรู้ความจริง เลยกลับมาทวงถามจอนว่ามาช่วยซ้อมบทเพื่ออะไร  ทั้งที่รู้ว่าไม่ได้เล่น  เป็นที่มาของฉากจบอันแสนคลาสสิคตามสไตล์GTH "นี่เราจะกลับมาคบกันเหมือนเดิมได้ไหม" หากแต่คำพูดนี่มันออกจากปากจอนไม่ใช่แหม่ม  สรุปความรักของทั้งคู่แม้ว่าจะเคยจบกันไม่ดี แต่ก็เพราะความรักอีกนั่นแหละที่ทำให้เริ่มต้นใหม่ได้เสมอ  ความแตกต่างไม่เคยเป็นอุปสรรคกับทุกๆคู่รัก  ความไม่เข้าใจกันต่างหากที่เป็นอุปสรรค   ผมชอบอีกฉากคือฉากกอดที่เทียบกันให้เห็นระหว่างกอดในตู้ปลา กับครั้งแรกที่กอดกันในสตูดิโอ มันซึ้งกินใจผมมากแม้ว่าทั้งคู่จะกอดกันคนละสถานที่คนละเวลา จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:09:38

ความคิดเห็นที่ 8 42.195 ความรักกับ"ระยะห่าง" หากคุณไม่ใช่พวกที่เป็นนักวิ่งอยู่แล้ว เมื่อมีใครสักคนมาถามว่า"คุณจะสามารถวิ่ง42กิโลได้ไหม" คำตอบในใจของทุกคนคงจะตอบเหมือนกันหมดทั้งโลกคือ "ไม่มีทางเป็นไปได้"  เรื่องที่สามนี่นับว่าเป็นบทสรุปของทั้งสามตอน เป็นใจความใหญ่ที่สุดของ รัก7ปีดี7หน เลยก็ว่าได้ เพราะหลายๆฉากในตอนนี้มีการเทียบเคียงให้เห็นเนื้อเรื่องของสองตอนแรกด้วย จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:12:07

ความคิดเห็นที่ 9 ทำไมตอนนี้ถึงใช้คอนเซปการวิ่งมาราธอนมาเล่าเรื่อง? - ผกกต้องการสื่อความหมายเทียบเคียงความรักกับคำว่า"ระยะห่าง" เพียงแต่ว่าไม่ใช่ระยะห่างที่หมายถึงความไกล  แต่ระยะห่างในตอนนี้หมายถึงระยะห่างระหว่างอายุ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งห่างกันถึง18ปี อันนี้ไม่เท่าไหร่ ถ้าเป็นฝ่ายชายที่มากกว่า หากความท้าทายของเรื่องนี้กลับเป็นฝ่ายหญิงที่อายุมากกว่าคนรักรุ่นราวคราวลูกถึง18ปี (42/24)  ใครๆที่ฟังพล็อตเรื่องเมื่อเริ่มแรกก็คงจะอดขำไม่ได้  และก็จะตามมาด้วยคำว่า"เป็นไปไม่ได้" เฉกเช่นเมื่อมีคนถามคุณเรื่องวิ่งมาราธอน  ความรักของคนก็ไม่แตกต่างกัน ฉันใดฉันนั้น ที่คนทั่วไปไม่สามารถวิ่งมาราธอนได้ ไม่ใช่เพราะเขาทำไม่ได้ แต่เป็นเพราะเขาไม่เคย"เชื่อ"ว่าตัวเองทำได้ต่างหาก จึงไม่ได้เริ่มลงมือทำ  เมื่อคุณต้องการจะทำสิ่งใดให้สำเร็จก็แล้วแต่ถ้าคุณขาด BELIEVE คุณก็ไม่มีวันเริ่มต้น Start ได้  สังเกตให้ดีในตอนนี้จะมีการกล่าวถึงหลายๆคำที่มีความหมายเช่น จุดเริ่มต้น Start , จุดเปลี่ยนในชีวิต Turning point , เส้นชัย Finish จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:13:31

ความคิดเห็นที่ 10 ทำไมนางเอก"หล่อน"ในเรื่องถึงไปนั่งซึมเศร้าอยู่ที่สวนลุม? - อันนี้ผมตอบไม่ได้  ผมรู้แค่บางทีคนเราก็อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศในวันเซ็งๆบ้าง ดังนั้นการที่หล่อนไปสวนลุมก็อาจจะไม่แปลกอะไรแม้จะไม่ได้ไปรำไท้เก็กเหมือนเหล่าอาม่าคนอื่นๆ  ก็คนมันว่าง ลาออกจากงานเพราะตัดเศร้าไม่ได้ เลยจมกับอดีต ไม่คิดจะเริ่มใหม่ จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:17:33

ความคิดเห็นที่ 11 ทำไมอีตาเด็กหนุ่มต้องวิ่งมาชนหล่อน มันดูจงใจเกินไปไหม? - ครับ จะว่าบังเอิญก็ดูจะไร้น้ำหนักเกินไปสำหรับพี่เก้ง คงไม่เขียนบทอะไรอ่อนๆเช่นนั้นแน่  เพราะวิ่งชนอย่างเดียวไม่พอ ยังทะลึ่งวิ่งสวนทางชาวบ้านอีก  จริงๆแล้วเด็กหนุ่มคนนี้(ต่อไปนี้จะเรียกว่าเขาละกัน เพราะพี่เก้งดันไม่ตั้งชื่อ) รู้จักหล่อนมาตั้งนานแล้ว เพราะหล่อนอยู่ในทีวี เป็นใครก็รู้จัก แถมหล่อนเคยถามเขาว่า มาสวนลุมทุกวันหรือเปล่า เขาตอบแต่เพียงว่า"ถ้าเป็นหมาก็คงรู้จักเสาไฟทุกต้นแล้ว"(กวนดีแท้) ดังนั้นเขาเห็นหล่อนมาสวนลุมทุกวัน ด้วยความที่แอบชอบมานานก็หาวิธีจีบสาวรุ่นใหญ่โดยตั้งใจวิ่งชนอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:18:12

ความคิดเห็นที่ 12 ทำไมต้องวิ่งสวนทางชาวบ้าน? - ใครที่ไปสวนลุมประจำก็จะรู้ เพราะปกติเขาวิ่งวนซ้ายกันอยู่แล้ว เพราะมันจะมีหลักกิโลเมตรบอกระยะทาง แต่การที่ทั้งสองร่วมวิ่งสวนทางด้วยกันมันเปรียบเปรยเหมือนการคบกันระหว่างสาวสูงวัยกับหนุ่มน้อย  ซึ่งคนปกติไม่มีใครเขาทำกัน  หล่อนเองก็ถามเขาว่าทำไมต้องวิ่งสวนทาง เขาตอบแต่เพียงว่า"ก็เขาไม่ได้ห้ามนี่ครับ"  อืม มันก็จริง  ก็เขาไม่ได้ห้ามนี่ว่าการคบกันของคู่รัก ผู้หญิงห้ามมีอายุมากกว่า จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:19:07

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วที่วิ่งชนอาม่าถือถาดส้มล่ะ แปลว่าอะไร? - ดูเผินๆอาจดูเหมือนมุกตลกฝืดๆของพี่เก้ง หรือบางคนอาจตีความได้ว่าหากแต่มัวสนใจพื้นถนน7ฟุตข้างหน้าโดยไม่มีสติสตังเลย ก็อาจเจ็บตัวได้สักวัน  แต่ถ้ามองให้ลึกกว่านั้น อาม่าที่เดินผ่านอุปมาดั่งความชราที่เป็นอุปสรรคที่ขวางกั้นการคบกันของทั้งคู่  เมื่อยิ่งคบกันนานเท่าไหร่หล่อนก็อาจพบกับอุปสรรคที่ว่ามากขึ้นเท่านั้น และมันก็อาจทำให้หล่อนต้องเจ็บอีกครั้งเหมือนที่หล่อนชนอาม่าจนล้มแขนถลอกได้เลือดไปอีกข้าง  แต่แม้ว่าหล่อนจะพบอุปสรรคจนต้องเจ็บตัวแต่สิ่งที่ได้มาก็คือต้องซื้อส้มใช้คืนให้อาม่า แถมเหลือมากินกันเองต่อ(ฮ่า)  หลายคนคงรู้จักคำว่า"ส้มหล่น" ก็เหมือนกับหล่อนที่แม้จะเจ็บแต่ก็ได้ส้มหล่น(หนุ่มอ่อนกว่าแถมหล่อขั้นเทพ) จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:21:52

ความคิดเห็นที่ 14 สังเกตความเปลี่ยนแปลงอะไรไหม หลังจากหล่อนพบเขาครั้งแรก? - วันแรกก่อนที่หล่อนจะพบเขาโดยบังเอิญ หล่อนดูเป็นคนที่ระเกะระกะมาก ขนาดรองเท้าแตะยังใช้เท้าเขี่ยออกจากตู้  แต่พอหล่อนได้พบกับชายหนุ่มรูปงาม หล่อนก็เริ่มจะปิ๊งและอยากกลับมาทำตัวให้สวยสดใสถึงแม้วัยจะไม่เอื้อแล้วก็ตาม  ดูได้จากฉากวันต่อมาที่หล่อนบรรจงหยิบรองเท้าแตะออกจากตู้อย่างละเมียดละไม รวมถึงแต่งหน้าทำผมให้สวย ราวกับคนละคนกับเมื่อวาน เพียงเพราะหล่อนก็อยากให้ดูดีในสายตาเขา แถมหล่อนก็อยากจะออกไปวิ่งทุกวันเพราะจะได้เจอเขา จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:25:43

ความคิดเห็นที่ 15 ดอกกุหลาบสีแดงมีไปทำไม? - อาจฟังดูตลกถ้าใครซักคนบอกว่าถ้าวิ่งมาราธอนได้สำเร็จแล้วจะซื้อดอกไม้เป็นรางวัลให้ตัวเอง  แต่จริงๆเป็นเชิงสัญลักษณ์มากกว่า ช่อดอกกุหลาบนั้นแทนความหมายถึงความรักที่เขามีให้หล่อน  เขาตั้งใจว่าถ้ายังวิ่งมาราธอนไม่สำเร็จ เขาจะไม่เปิดดูดอกกุหลาบนั้นอีก หมายถึงถ้าเขาจีบหล่อนไม่สำเร็จเขาก็จะไม่มีความรักใดๆอีก  การวิ่งมาราธอนของเขาจึงหมายถึงความพยายามในการจีบสาวใหญ่วัย42 ที่ต้องวิ่งจาก0ไปถึง42 และถ้าทำสำเร็จก็ได้พบกับดอกกุหลาบแดงช่อนั้นอีกครั้ง  ในขณะที่ฉากใกล้จบ ก่อนที่หล่อนจะเปลี่ยนใจกลับไปวิ่งอีกครั้ง หล่อนได้ซื้อดอกกุหลาบแดงอีกช่อไว้มอบให้เขาเช่นกันเพราะหล่อนตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าคราวนี้หล่อนพร้อมแล้วที่จะวิ่งไปกับเขา วิ่งไปให้ถึงเส้นชัยเคียงข้างเขาไปด้วยกัน หมายถึงหล่อนเปิดใจแล้ว กล้าแล้วที่จะกลับมาคบเขาอีกครั้งในฐานะคนรัก จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:27:16

ความคิดเห็นที่ 16 คนเราเมื่อถึงจุดหนึ่งก็จะพบกับความเปลี่ยนแปลง? - ฉากนี้เทียบเคียงกับตอน21/28ของคริสกับซันนี่ ตรงที่กล่าวถึงจุดเปลี่ยน Turning point นักวิ่งทุกคนเมื่อวิ่งถึงครึ่งทางก็ต้องu turn เพื่อกลับไปยังเส้นชัย เทียบเคียงได้กับจอนกับแหม่มเมื่อคบกันหวานชื่นเมื่ออายุ21 พอถึงจุดเปลี่ยน ความรักที่มีต่อกันกลับสวนทางเหมือนตอนวิ่งมาราธอนแล้วต้องu turn สวนทางกลับเส้นทางเดิมที่เคยวิ่งมา  สัญลักษณ์ในฉากนี้ใครสังเกตดีๆจะเห็นเมฆดำทะมึนพร้อมฟ้าแลบเปรี้ยงๆอยู่ไกลๆตอนกม.ที่21 อันหมายถึงความทุกข์ความเศร้าเริ่มมาเยือนเราเมื่อเราถึงจุดเปลี่ยน  และอาจมีฝนโปรยปรายระหว่างทางที่วิ่ง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:29:19

ความคิดเห็นที่ 17 ทำไมเขาถึงบอกให้หล่อนคอยดูพระอาทิตย์ที่ กมที่28? - ฉากนี้ก็เทียบเคียงกับตอน2เช่นกัน จอนและแหม่มถึงจุดสูงสุดทั้งงานและความรักเมื่อตอนอายุ21 ก่อนจะเริ่มมีปัญหาจนทะเลาะกัน จนความรักและการงานเริ่มถอยหลังเมื่อผ่านพ้นกมที่21เป็นต้นมา  แต่เมื่อทั้งคู่ปรับความเข้าใจจนกลับมาคบกันใหม่เมื่อตอนอายุ28 ก็เปรียบเหมือนฟ้าหลังฝนและรุ่งอรุณของวันใหม่ที่หล่อนมาพบเมื่อตอนวิ่งมาถึงกม.ที่28พอดี แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 20:55:52 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:33:52

ความคิดเห็นที่ 18 ฉากบันไดหนีไฟกับความหมายท่ี่ซ่อนอยู่ - เมื่อเขามาตามตื้อหล่อนถึงคอนโดอยู่หลายครั้งหลายครา หล่อนพยายามหักห้ามใจไม่ออกไปพบเขา จนในที่สุดหล่อนทนไม่ไหว อยากจะออกไปเคลียร์ให้รู้แล้วรู้รอด เมื่อหล่อนออกไปหาเขาก็พบว่าเขาได้ลงลิฟท์ไปแล้ว ทั้งคู่มองเห็นกันเพียงเสี้ยววินาทีก่อนประตูลิฟท์จะปิดลง   แทนที่หล่อนหรือเขาจะกดลิฟท์รอบใหม่เพื่อกลับขึ้นมาอีกครั้งหรือไม่ก็ลงไปเจอกันที่ล็อบบี้  ทั้งคู่กลับเลือกที่จะวิ่งไปทางหนีไฟ  หล่อนต้องวิ่งลง ขณะที่เขาก็กำลังวิ่งขึ้นมา ทั้งคู่มาพบกันที่ตรงกลาง อันหมายถึงสาวใหญ่ที่อายุสูงวัยกว่ายอมวิ่งลงจากวัยของตัวเองเพื่อมาพบเขาที่อายุน้อยกว่าซึ่งวิ่งขึ้นมาจากชั้นที่ต่ำกว่าเพื่อไปพบหญิงที่อายุมากกว่านั่นเอง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:35:52

ความคิดเห็นที่ 19 "ฉันก็แค่อยากวิ่ง แต่ฉันไม่อยากเหนื่อย" - หล่อนก็แค่อยากมีรักอีกครั้ง แต่หล่อนไม่อยากเจ็บ แค่สามีเพิ่งเสียไปเมื่อ5เดือนก่อนก็ทำหล่อนทุกข์พออยู่แล้ว  การได้พบกับเขาคนนั้นและได้ออกวิ่งไปด้วยกันทุกเช้า อาจพอช่วยเยียวยาแผลในใจหล่อนได้ชั่วคราว แต่ท้ายที่สุดแล้วจุดเปลี่ยนที่หล่อนเจอมา(สามีตายเพราะคำพูดของหล่อนที่บอกให้เปลี่ยนไฟลท์) ก็กลับมาฉุดรั้งให้หล่อนจมอยู่กับอดีตอยู่ดี "ถ้าคุณอยากวิ่ง คุณวิ่งกิโลเดียวก็พอ แต่ถ้าคุณอยากพบชีวิตใหม่ คุณค่อยมาวิ่งมาราธอน" - จริงๆแล้วคำพูดนี้ไม่ได้เกิดจากการประดิษฐ์คำเก๋ๆของผกก  แต่มันเป็นประโยคที่ปรมาจารย์นักวิ่งชาวเช็กโก Emil Zatopek เคยกล่าวไว้ว่า If you want to run, run a mile. If you want to experience a different life, run a marathon. หล่อนก็เช่นกัน ถ้าหากว่าหล่อนแค่อยากมีรักเพื่อลืมทุกข์แบบขำขำ หล่อนรักเขาแค่ชั่วคราวก็ได้ แต่หล่อนก็จะยังติดบ่วงอดีตอยู่จนตาย  แต่ถ้าหล่อนอยากมีชีวิตใหม่ หล่อนต้องกล้าที่จะคบกับเขาอย่างจริงจังตลอดไป แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 20:27:37 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:37:49

ความคิดเห็นที่ 20 ปาดรออ่านต่อครับ จากคุณ : eiiy.a4yOb เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:37:55

ความคิดเห็นที่ 21 ฉากสนทนากันตรงทางหนีไฟ - เมื่อถึงจุดนี้ที่ความในใจของหล่อนพรั่งพรูออกมา นางก็ถึงบางอ้อทันทีว่าแท้จริงแล้วไม่ใช่เหตุบังเอิญที่หล่อนกับเขาได้พบกัน หากแต่เป็นเหตุที่เกิดจากความพยายามของเขาคนนั้นแต่แรก เขารู้จักหล่อนก่อนที่เขาจะวิ่งชนหล่อน แม้หล่อนจะยังไม่เข้าใจนัก แต่เขาก็ไม่เคยละความพยายามแม้แต่น้อย หล่อนคิดอยู่แล้วว่าถ้าขืนหล่อนยังปล่อยตัวปล่อยใจให้รักเขาต่อไป วันนึงก็ต้องเสียใจอยู่ดี ชายหนุ่มไม่สน เขาสนแค่เพียงว่าวันนี้ที่คบกัน ทั้งเธอและเขายังไม่มีเรื่องต้องเสียใจ เพราะเขาไม่เคยกลัวอนาคต เขาสนใจแต่ปัจจุบัน ดั่งเช่นที่เขาสนใจแต่ทาง7ฟุตข้างหน้าแล้ววิ่งผ่านมันไปก็แค่นั้น   แต่สุดท้ายหล่อนก็ยอมแพ้ตัวเองแล้ววิ่งกลับขึ้นไปชั้นบนเหมือนเดิม ก็คือกลับไปสู่จุดเดิม จุดที่ไม่อยากจะคบเขาอีกต่อไป จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:39:07

ความคิดเห็นที่ 22 ทำไมหล่อนจึงไม่กล้าที่จะเริ่มความรักครั้งใหม่? - หล่อนก็เหมือนกับป่วนในตอน14 (ตอนแรก) คือ เพราะความที่แคร์สังคมมากกว่าแคร์คนรัก  จริงๆหล่อนก็รักเขา เขาก็รักหล่อน แต่ที่หล่อนรักเขาต่อไปไม่ได้ นอกจากคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ต่อหน้าศพสามีแล้ว คือหล่อนกลัวสังคมรอบข้างมากกว่า หล่อนกลัวคนอื่นๆจะรับไม่ได้ ครอบครัวเขาก็รับไม่ได้ ครอบครัวหล่อนก็รับไม่ได้ ก็ขนาดสายรุ้งเพื่อนสนิทยังทำใจรับประเด็นนี้ไม่ได้เลย  หล่อนไม่แคร์เขา แต่หล่อนแคร์คนรอบข้างมากกว่าเขา   แต่ชายหนุ่มกลับยังคงไม่หวั่นไหวในคำครหาใดๆของคนรอบข้าง ดั่งเช่นที่เขาวิ่งสวนทางคนอื่นๆที่สวนลุมและไม่ฟังคำคัดค้านของคนในครอบครัว แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 15:25:38 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:40:19

ความคิดเห็นที่ 23 เชือกผูกรองเท้าขาด - ทันทีที่ฉากเชือกผูกรองเท้าขาด จุดเปลี่ยนของเธอในยกแรกก็คืบคลานเข้ามา  เมื่อจดหมายต่างๆที่มีชื่อสามีส่งมาถึงเธอ รูปภาพเก่าๆ และคำสัญญาเมื่อสามีตายคอยฉุดรั้งไม่ให้เธอมีโอกาสได้เริ่มต้นใหม่  และที่เธอโทรเข้าเบอร์เก่าสามีเพียงเพราะอยากได้ยินเสียงสามีและอยากย้อนเวลากลับไปแก้ตัว จึงได้แต่บอกสามีเธอไปใน Voice message ว่า"อย่ากลับมาๆ" เพราะถ้าวันนั้นเธอไม่เร่งเร้าให้สามีกลับมา สามีคงไม่ตาย แต่ในเมื่ออดีตมันแก้อะไรไม่ได้  มันก็ควรจะทิ้งไว้ข้างหลังแล้วก้าวต่อไปมิใช่หรือ  ความแตกต่างระหว่างฉากผูกเชือกรองเท้าในครั้งแรกที่ขาดกับผูกเชือกครั้งที่สองก่อนจะกลับไปวิ่งมาราธอน ต่างกันที่ฉากแรกหล่อนดึงเชือกอย่างเร่งรีบและแรงทำให้เชือกขาด ก็สื่อถึงว่าเพราะตัวหล่อนเองนั่นแหละที่ใจร้อน อยากจะเจอสามีไวไว สามีจึงต้องจากไป  เทียบกับตอนหลัง ที่ก่อนเธอออกไปวิ่งอีกครั้งเธอค่อยๆบรรจงดึงเชือกนั้นอย่างละมุนละหม่อมและใจเย็น มันแสดงให้เห็นว่าเธอเรียนรู้มันอย่างไรตั้งแต่เธอรู้จักกับนักวิ่งคนนั้น แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 55 16:01:25 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:41:35

ความคิดเห็นที่ 24 จุดเปลี่ยนอีกครั้งของหล่อน - เมื่อแม่ของหล่อนมาเยี่ยมเธอด้วยความเป็นห่วง ได้มีโอกาสทำอาหารด้วยกัน กินด้วยกัน พูดคุยกัน และเมื่อในที่สุดเธอรู้ความในใจจากปากแม่เธอเอง กำแพงที่ขวางกั้นหล่อนกับเขาคนนั้นแท้จริงแล้ว หล่อนเองต่างหากที่เป็นคนสร้างกำแพงนั้นขึ้นมา  ความกลัวต่างๆนานาแท้จริงแล้วไม่มีอยู่จริง  แม่ของหล่อนก็เป็นเหมือนแม่ของลูกๆทุกคนบนโลกที่เพียงแค่ไม่อยากเห็นหล่อนต้องจมปลักกับความทุกข์ ไม่ทำงานทำการ  เพียงแค่แม่ของหล่อนได้รับรู้ว่ายังมีใครบางคนคอยดูแลช่วยเหลือเธอบ้างในบางเวลาที่เธอเหงา แค่นั้นก็พอเพียงแล้วมิใช่หรือ มันคงไม่สำคัญอะไรหากว่าชายคนนั้นอาจจะดูอายุน้อยกว่าถึงรุ่นราวคราวลูก หรืออาจจะไม่ได้รักหล่อนไปจนแก่เฒ่า และถึงแม้จะเป็นความสุขของลูกสาวเพียงชั่วคราวแต่มันก็คงจะดีเสียกว่าปล่อยให้ลูกสาวสุดที่รักอยู่กับความเหงาไปจนวันตายเพียงเพราะคำสัญญาสุดท้ายที่ให้ไว้เมื่อสามีจากไป เมื่อหล่อนได้ฟังดังนั้น หล่อนรู้สึกโล่งใจราวกับยกภูเขาออกจากอก หล่อนแทบอยากจะออกไปวิ่งมาราธอนทันทีเมื่อได้เห็นเสื้อตัวนั้นที่เขาฝากแม่มาให้ และการกลับไปวิ่งมาราธอนอีกครั้งของเธอก็หมายถึงการเปิดใจยอมรับความสัมพันธ์อย่างคนรักกับเขาคนนั้นอีกครั้ง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:43:09

ความคิดเห็นที่ 25 ปีศาจกิโลเมตรที่35 "ใครใช้ให้พวกมรึงมาวิ่ง?" - เมื่อเรากำลังทำอย่างไรซักอย่างที่ยากลำบากและเป้าหมายยังอยู่ไกลเกินกว่าที่เคยไปถึงเช่นการวิ่งมาราธอนครั้งแรกในชีวิตสำหรับนักวิ่งหน้าใหม่  เราอาจจะนึกภาพไม่ออกเลยว่าเราจะไปยืนอยู่ตรงนั้น(เส้นชัย)ได้อย่างไร  มีแต่ความเหนื่อยล้าอ่อนแรงทางร่างกายและจิตใจที่กำลังรุมเร้าเข้ามาป่วนเราเมื่อวิ่งมาถึงกมที่35 อันที่จริงผู้เขียนเองก็ยังไม่เคยวิ่งได้ถึงกิโลเมตรที่35 เพราะผู้เขียนเคยวิ่งอย่างเต็มที่ก็แค่ฮาล์ฟมาราธอนหรือ21กม แค่นั้นก็เรียกได้ว่า"หมดแล้วซึ่งทุกสิ่ง"ก็ว่าได้ เมื่อเข้าเส้นชัย ผมเองก็จินตนาการไม่ออกเช่นกันว่าไอ้เจ้าปีศาจที่ว่า หน้าตามันเป็นอย่างไร แต่คิดว่าปีศาจตัวนี้ไม่มีใครสร้าง คนที่สร้างปีศาจคือตัวเอง  ปีศาจเกิดขึ้นจากจิตใจที่เริ่มลังเล เริ่มไม่แน่ใจว่าที่ทำอยู่เนี่ย มันใช่เหรอ? มันจะทำได้เหรอ? แล้วทำไปเพื่ออะไร?  ชายหนุ่มคนนั้นเขาต้องพ่ายแพ้ต่อปีศาจในการวิ่งเมื่อปีก่อนหรือที่เขาเรียกว่าDNF(แข่งไม่จบ) อาจจะพูดได้ว่าเป็นเพราะความอ่อนด้อยประสบการณ์ยิ่งนักของผู้ที่ไม่เคยผ่านมาราธอนแล้วจู่ๆนึกสนุกลงไปวิ่งก็อาจไม่ผิดนัก  เตรียมตัวแค่1สัปดาห์ ก่อนแข่งไม่กินข้าวกินน้ำ คิดเสียแต่ว่าวิ่งให้สุดฝีเท้าจะได้ถึงเส้นชัย ให้มันจบๆไปไวไว  เปรียบได้กับเด็กหนุ่มผู้อ่อนต่อโลกและความรักยิ่งนัก  พอชอบใครขึ้นมาก็คิดแต่ว่าอยากจะจีบเธอคนนั้นให้ติดไวไว ไม่อดทนรอคอยที่จะเรียนรู้ ฝึกฝน พัฒนาจนแก่กล้าพอที่จะยืนระยะได้ นักวิ่งหน้าใหม่อย่างเขาในปีแรกก็ไม่ต่างกัน  ผิดกับนักวิ่งผู้ซึ่งเจนสนาม เขาอาจจะวิ่งไม่เร็ว แต่ยืนระยะได้เพราะเขารู้จักเฉลี่ยพลังงานที่มีจนวิ่งได้ถึงเส้นชัย เปรียบไปก็เหมือนความรักที่ไม่ต้องรีบร้อน ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เหนื่อยก็พักหยิบน้ำสักแก้วที่จุดให้น้ำ เดินบ้าง วิ่งบ้าง อาจจะช้าแต่รับรองว่าถึงเส้นชัยแน่ มันไม่สำคัญว่าเราจะตอบคำถามปีศาจนั้นว่าอย่างไร เพราะในเมื่อเส้นชัยรอเราอยู่ข้างหน้าแล้ว เรามีหน้าที่เพียงแค่ไปให้ถึง  ดั่งเช่นในตอนสุดท้ายที่เขาถามหล่อนว่า"แล้วคุณตอบปีศาจกมที่35ไปว่าอย่างไร" หล่อนไม่ตอบ กลับลุกขึ้นวิ่งนำหน้าเขาแล้วเข้าเส้นชัยไปด้วยกัน จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:46:10

ความคิดเห็นที่ 26 สรุป หนังตอนสุดท้ายนี่ประทับใจผมมากเมื่อดูจบรอบสอง อาจพูดได้ว่า แท้จริงแล้ว มาราธอน เป็นมากกว่ากีฬาหรือการแข่งขัน  มาราธอนเป็นเหมือนปรัชญาการดำเนินชีวิตของมนุษย์  ดั่งที่เสียงผู้หญิงที่คอยบรรยาย เช่น "เส้นชัยไม่ได้มีไว้แค่สำหรับคนที่เข้าที่1 แต่เส้นชัยมีไว้สำหรับทุกคน ไม่ว่าจะเข้าที่1หรือที่1500 จะมีเสียงปรบมือและความยินดีคอยต้อนรับให้ทุกๆคนที่เข้าเส้นชัย"อะไรประมาณนี้แหละ ดังนั้นมาราธอนไม่ใช่การแข่งขันกับผู้อื่น แต่มาราธอนคือการแข่งกับตัวเอง หรืออีกประโยคที่ว่า  "สำหรับหล่อนแล้วอดีตและความทุกข์นั้นไม่มีอยู่จริง มีแต่เพียงการก้าวผ่าน7ฟุตข้างหน้า เพื่อพบกับการเปลี่ยนแปลงใน7ฟุตถัดไป"  ทั้ง3ตอนในรัก7ปีดี7หน ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่าคล้ายกับทุกช่วงชีวิตของคนทั้งทางด้านความรัก การงานหรือชีวิตส่วนตัว ที่กล่าวถึง ความเชื่อBelieve การเริ่มต้นStart อุปสรรคTrouble จุดเปลี่ยนTurning point มิตรภาพRelationship และเส้นชัยFinish การใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ทั่วไปมันเลี่ยงไม่ได้เลยที่จะไม่เจอกับทุกสิ่งเหล่านี้  หากแต่ต้องยิ้มสู้เพื่อรอรับการเปลี่ยนแปลงและพยายามmove forwardมันไปเรื่อยๆจนพบกับของขวัญและความยินดีที่เส้นชัย และเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อจะStartอีกครั้งในสนามต่อไป จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:48:21

ความคิดเห็นที่ 27 เกร็ดน่ารู้ของมาราธอน 1.ประวัติของมาราธอนโดยคร่าวนะครับ อาจจะเพี้ยนบ้างไปดูในGoogleอีกทีแล้วกัน - เมื่อราว490ปีก่อนคริสตกาล กองทัพชาวกรีกพุ่งรบกับกองทัพแห่งเปอร์เซีย ณ สมรภูมิ ที่ชื่อว่าทุ่งมาราธอน ซึ่งอยู่ห่างขึ้นไปทางตอนเหนือของเอเธนส์ราว 26ไมล์ สุดท้ายกองทัพกรีกสามารถพิชิตกองทัพเปอร์เซียได้สำเร็จ  ทหารผู้หนึ่งเป็นคนส่งสาส์นนามว่า Pherdippides ได้รับคำสั่งให้นำข่าวแห่งชัยชนะกลับไปบอกยังเมืองหลวงทันที เขาวิ่งกลับมายังเอเธนส์เพื่อแจ้งข่าวนี้ให้เมืองหลวงทราบ  เขาไม่หยุดพักเลยตลอดการวิ่งระยะทาง26ไมล์385หลานี้  ตามประวัติบันทึกไว้ว่าเมื่อเขาวิ่งมาถึงเอเธนส์พร้อมกับแจ้งข่าวได้สำเร็จ เขาก็สิ้นใจทันที  ยุคต่อมาการวิ่งมาราธอนจึงเป็นการจัดวิ่งเพื่อเฉลิมฉลองและเป็นเกียรติแก่กองทหารผู้มีชัยในสงคราม รวมถึงบรรจุอยู่ในการแข่งขันโอลิมปิคครั้งแรกที่กรีซโดยมีระยะทางเท่ากับ26ไมล์385หลาหรือถ้าเทียบเป็นกิโลแล้วก็คือ42.195 kmนั่นเอง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:51:37

ความคิดเห็นที่ 28 2.กฏของไมโล - ไมโลเป็นตำนานโบราณของกรีกที่เป็นชื่อของนักมวยปล้ำผู้ซึ่งไม่เคยแพ้ใคร เขาเป็นนักกีฬาที่มีชื่ออยู่ระหว่าง 532-516 ปี ก่อนคริสตกาล ไมโลมีวิธีการฝึกร่างกายของเขาให้แข็งแกร่งตามหลักการง่ายๆด้วยการฝึกยกลูกวัวทั้งตัว ชูขึ้นเหนือหัวทุกๆวันและลูกวัวซึ่งจะเติบโตและมีน้ำหนักมากขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป ก็ย่อมเป็นการทำให้ไมโลแข็งแกร่งขึ้นทีละน้อยอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไมโลไม่ได้ยกลูกวัวเมื่อวานแล้วรุ่งขึ้นไปยกแม่วัว เพียงแต่ยกลูกวัวเท่านั้นแต่ยกทุกวัน   เปรียบไปก็เหมือนกับเรื่องราวความรักของหล่อนและเขา ทีแรกหล่อนก็กลัวว่ายิ่งหล่อนแก่ขึ้นทุกปีๆ ความรักของหล่อนก็ยิ่งลำบากไปตามวัยที่เพิ่มมากขึ้น  แต่เด็กหนุ่มกลับคิดว่าถึงแม้หล่อนจะแก่ขึ้นทุกปีๆ แต่ด้วยความรักที่สั่งสมมากขึ้นทุกๆวัน ก็ยิ่งทำให้หัวใจของเขาและหล่อนแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น  อย่าลืมว่าไมโลไม่ได้ยกวัวตัวใหม่ ไมโลยกแต่วัวตัวเดิมทุกวัน สมมติพอผ่านไป10ปี วัวก็ตัวเดิม จำนวนครั้งที่ยกก็เท่าเดิม แต่วัวตัวใหญ่ขึ้น50กิโล แสดงว่าไมโลก็มีพลังมากขึ้นเท่านั้น เช่นเดียวกันระยะห่างระหว่างอายุของหล่อนกับเขา แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ทั้งเขาและหล่อนอาจจะแก่ขึ้น แต่อย่าลืมว่าหล่อนกับเขาก็ยังอายุห่างกันแค่18ปีเหมือนเดิม จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 11:54:06

ความคิดเห็นที่ 29 จบแล้ว  ขอบคุณทุกคนครับที่หลงเข้ามาอ่าน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะครับ จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:02:01

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณค่ะ...เข้าใจแล้ว ตอน3ลึกซึ้งมาก เดี๋ยวจะกลับไปดูหนังใหม่อีกรอบ จากคุณ : ความไม่ธรรมดาจากความธรรมดา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:02:49

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณมากคับ ละเอียดและมีแง่มุมที่ไม่ทันนึก ชอบคู่ที่สองมากๆ สะเทือนความรู้สึกดี จากคุณ : โนฮาร่าคุง เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:05:56

ความคิดเห็นที่ 32 จขกท.  วิเคราะห์ ได้ลึกซึ้งมาก จากที่ เราไปดูมา เกิน 4 รอบ ยังคิดได้ไม่ลึกซึ้งเท่านี้เลย .... ชอบมาก สงสัยคงจะต้องจัดไปอีก รอบ >_< หลังจากอ่าน ที่ จขกท. วิเคราะห์ จากคุณ : ฝ้าย (แมวขี้อาย) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:10:49

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ ขอบคุณ จขกท มากมายนะคะ จากคุณ : lovelypinky เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:14:09

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณมากค่ะ อ่านจบแล้วอยากกลับไปดูอีกรอบหนึ่ง คิดว่าเข้าใจตอน 3 มากแล้ว พอมาอ่านแบบนี้ เรายังดูและคิดไม่ถึงไปอีกหลายฉากเลย วิเคราะห์ละเอียดมากค่ะ ^^ จากคุณ : Ta - PaPPeR - WaHn เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:17:49

ความคิดเห็นที่ 35 เพิ่มเติมค่ะ ครั้งแรกตอนที่"เขา" วิ่งสวนทางมาชน "หล่อน" เพราะวิ่งหลบเพื่อนอาม่าที่รำไทเก๊กอยู่อีกด้านนึงค่ะ เพราะต้องแอบวิ่งไม่ให้ที่บ้านรู้  กลัวเพื่อนม่าไปฟ้องม่า ขนาดถุงเท้าและชุดวิ่งก็ต้องเอาซุกไว้ในรถ จากคุณ : usdank เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:19:47

ความคิดเห็นที่ 36 วิเคราะห์ได้ดีมากเลยครับ ขอบคุณที่แบ่งปันมุมมองครับ จากคุณ : eiiy.a4yOb เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 12:57:11

ความคิดเห็นที่ 37 เป็นการรีวิวที่ลึกซึ้งมาก ดิฉันไปดูยังไม่นึกรายละเอียดขนาดนี้ เพราะัตั้งใจไปดูนิชคุณด้วยเฉพาะ แต่หลังจากที่อ่านกระทู้นี้แล้ว มันช่างกินใจเหลือแสน จะกลับไปดูอีกครั้งแน่นอนค่ะ =] จากคุณ : อิงฟ้าคีรตา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 13:12:54

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณมากๆๆคะ จากคุณ : สวยสงบ แต่ตบไม่ยั้ง เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 13:17:58

ความคิดเห็นที่ 39 สั้นๆ กินใจค่ะ จากคุณ : noneasy2go เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 13:20:15

ความคิดเห็นที่ 40 จขกท เขียนเก่งจังค่ะ อ่านแล้ว รู้สึกดีมากค่ะ จากคุณ : bobby_bee เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 13:22:32

ความคิดเห็นที่ 41 จขกท. วิเคราะห์ได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง อยากเก็บรายละเอียดได้แบบนี้จัง แต่พอ "เขา" ออกมา ใจมันก็ไปอยู่ที่ "เขา" หมดและ อิอิ จากคุณ : domidomi เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 13:37:53

ความคิดเห็นที่ 42 สุดยอดมาก สุดยอดจริงๆ เราไม่ค่อยชอบดูนังรัก แต่ไปดูรัก7ที เรารู้สึกมันลึกซึ้งนะ แต่อธิบายไม่ถูกว่ามันเป็นยังไง จขกท.สุดยอดจริงๆ แต่กิ้ฟเค้าหมดแล้วขอโทษนะฮ้าบบบบ จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 14:26:01

ความคิดเห็นที่ 43 "ความแตกต่างไม่เคยเป็นอุปสรรคกับทุกๆคู่รัก  ความไม่เข้าใจกันต่างหากที่เป็นอุปสรรค" ชอบประโยคนี้ของ จขกท ค่ะ จากคุณ : **คิดถึงเหมือนกัน** เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 16:00:37

ความคิดเห็นที่ 44 (สปอย์เต็มๆค่ะ) ไปดูมา 2รอบ ชอบทั้ง3ตอนเลยค่ะ >..< แต่แอบชอบตอนที่ 3 มากนิดนึง 555 ทั้งสองครั้งที่ไปดู สะดุดตอนเริ่มต้นที่หล่อน นั่งทอดอาลัย ที่สวนลุมฯ  ทำให้อยากรู้ว่า สาเหตุอะไรที่ทำให้หล่อนดูหมดอาลัยและทุกข์หนักขนาดนี้ และคิดว่า พี่เก้งได้แอบเฉลยในหนังแล้วนะคะ ที่หล่อนได้เดินผ่านกลุ่มคนที่จับคู่เต้นรำ ทำให้เห็นถึงความแตกต่างของอารมณ์ ระหว่างหล่อนกับบรรยากาศของคู่รักที่มาเต้นรำ แถมยังเป็นคู่รักที่อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าอีกต่างหาก (อันนี้รู้ตอนที่เฉลยว่าหล่อนทุกข์เพราะสูญเสียสามี ทำให้คิดว่า อ๋อ จริงๆ ก็แอบบอกแต่ต้นแล้วนี่ ^^ ) ก่อนที่จะถูกเขาวิ่งชน และได้ทำให้ชีวิตของหล่อนเปลี่ยนไป .. ^^ นอกจากฉากที่ได้เห็นต้นขาขาวๆ ของเขา ได้กรี๊ดตอนที่เขาใส่รองเท้าให้หล่อน ลมพัดผม  ตอนจับแก้ม ฯลฯ แล้ว ก็ชอบฉากนี้มากค่ะ ^^ 55555 จากคุณ : aNISS เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 16:11:35

ความคิดเห็นที่ 45 ขอช่วยคิดนะคะ ดูสองรอบเหมือนกัน ^^ จาก คห. 23 ที่ตอบ Voice message สามีเธอซ้ำๆ  ว่า"อย่ากลับมาๆ" ดิชั้นเห็นว่า นอกจากอยากจะย้อนเวลาไปบอกสามีไม่ให้กลับมาเสียชีวิต หล่อนคงอยากพูดกับ(วิญญาณ)สามีว่า "อย่ากลับมา(หลอนกันอีกเลย)" ขอฉันมีชีวิตใหม่เถอะ .. เชื่อว่าลึกๆ เธอคงกำลังเรียกร้องหาสิ่งนี้ อีกอย่างหนึ่ง คนช่วยที่ กม.35 ของ "เขา" เป็นนางพยาบาลธรรมดา แต่คนที่มาช่วย "หล่อน" เป็น เด็กน้อยเนตรนารีรุ่นจิ๋วเหลือเกิน คืออีกสัญลักษณ์หนึ่งที่บ่งบอกว่า หล่อน แสวงหาผู้ช่วยวัยเยาว์อยู่ ^^ อีกอย่างหนึ่ง ตลอดเรื่อง เขา คุยกับหล่อนเหมือนจะบอกว่า เขาไม่แคร์คนอื่น เขาไม่สนว่าคนในครอบครัวจะคิดดอะไร เขาอยากวิ่งก็วิ่ง อยากชอบหล่อนก็คบ แต่ ในท้ายที่สุด แทนที่จะเลือกเอาชุดสมัครวิ่งมาราธอนมาให้หล่อนเอง (ทั้งเรื่องเขาเคยขึ้นห้องมาหลายครั้ง - ยามไม่ได้เข้มงวดกับเขา) เขาฝากมากับแม่ของหล่อน ดิชั้นคิดๆ แล้วมีนัยหลายอย่าง ข้อแรก แม่จะเดาไม่ออกหรือว่าชายหนุ่มคนนี้คือใคร? แม่รู้เรื่องหมดแล้วจากสายรุ้ง ข้อสอง ถ้าแม่เลือกจะทิ้งเซ็ตสมัครวิ่งมาราธอนไป หล่อนก็ไม่มีทางรู้ เขา - - > ผมรอได้ (รอเจอแม่) / ผมขอให้แม่คุณตัดสินใจ แม่ มอบเซ็ตสมัครวิ่งมาราธอน ให้หล่อน - - > มอบชีวิตใหม่ ป.ล. ชอบมุก Full House ซอง-ฮะเย-คะโย มากกกกกกจริงๆ จากคุณ : tatawife เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 17:54:58

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณ จขกท วิเคราะห์ได้ลึกซึ้งมากๆ เราดูมาหลายรอบ ยังคิดไม่ได้ขนาดนี้เลย แต่เราชอบ 42.195 มากจริงๆ เป็นหนังที่ทำให้เก็บมาคิด สอนชีวิต และสร้างแรงบันดาลใจมากๆค่ะ จากคุณ : greenpeacegirl เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 18:41:12

ความคิดเห็นที่ 47 เราดูไป 2 รอบ ยังคิดอะไรไม่ได้เท่า จขกท. เลย ชอบตอนบันไดหนีไฟ ตอนที่ "หล่อน" จับหน้า "เขา" เราคิดว่าเด็กคนนี้มันน่าถะนุถะหนอม มากๆ 555+ จากคุณ : pleumpleum เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 18:58:37

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุณมากค่ะ ละเอียดยิบ ปรบมือให้เลยสำหรับ การดูไปคิดไป จากคุณ : ผู้กอง เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 19:40:48

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่แน่ใจนะว่า จขกท.คิดลึกไปหรือเปล่า แต่จากที่ดูตอนที่ 3 งานวิ่งนี้น่าจะอ้างอิงถึง standard chartered marathon เพราะใช้เส้นทางเดียวกันโดยวิ่งจากถนนสนามชัยข้ามสะพานปิ่นเกล้าขึ้นทางลอยฟ้าไปทางพุทธมณฑลแล้วกลับตัว และจุด 28กม.อยู่ที่สะพานพระราม 8 รวมทั้งถ้าวิ่งด้วยความเร็วปกติ(9-10กม/ชม) ก็จะเห็นพระอาทิตย์ขึ้นที่จุดนี้พอดี จึงเห็นว่ามันอาจจะแค่บังเอิญไปเหมือนเลข 28 ในเรื่องที่สองก็เป็นได้ ส่วนเรื่องปีศาจกิโลเมตรที่ 35 เป็นอาการชนกำแพง (hitting the wall) หรืออาจจะเป็นอาการ Bonk ซึ่งนักวิ่งมาราธอนที่เตรียมตัวมาไม่ดีมักจะเกิดอาการช่วงกิโลเมตรที่ 35-36 ค่ะ หารายละเอียดเพิ่มเติมของทั้งสองอาการได้ในอากู๋ค่ะ จากคุณ : cheng (aristocrat) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 22:44:23

ความคิดเห็นที่ 50 #49 เราว่านี่แหละที่ทำให้เราคิดว่าเค้าทำหนังออกมาได้ดี เพราะเค้าเอารายละเอียดจริงพวกนี้มาเปรียบเทียบเพื่อให้ข้อคิดกับคนดูได้ อย่างปีศาจกิโลเมตรที่ 35 "เขา" ก็คงเป็นอาการเดียวกับที่คุณว่านี่แหละค่ะ เพียงแต่หนังเค้าเปรียบเทียบถึงจิตใจของคนที่กำลังเกิดอาการแบบนี้ว่าเหมือนเจอปีศาจ จขกท ถึงบอกว่า "ปีศาจตัวนี้ไม่มีใครสร้าง คนที่สร้างปีศาจคือตัวเอง" แล้วก็เอามาเปรียบต่ออีกกับชีวิตของ "เขา" และจากที่คุณบอกมาทำให้เราได้รู้คำตอบอีกอย่างว่า ทำไมต้องเป็นปีศาจกิโลเมตรที่ 35 ไม่ใช่ 25 27 หรือ 30 ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : คุณหนูอารมณ์ร้าย (กะผู้ชายไต้หวัน) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 23:27:44

ความคิดเห็นที่ 51 ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว มันมีสปอยมาแล้ว นึกถึงมุขนี้ขึ้นมาทีไรก็ฮากระจายมันทุกที "ซอง ฮเย คโย" เราหลุดขำก๊ากกก เกือบตายยยยยยย จากคุณ : อิงฟ้าคีรตา เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 00:22:59

ความคิดเห็นที่ 52 คห ๔๙ เราว่า กม ๒๘ ที่พระอาทิตย์ขึ้น เราว่า มันเหมือยช่วงอายุเราอ่ะค่ะ ๒๘ เรียนจบมีงานทำเริ่มใช้ชีวิตแบบสบายๆ มีเงินใช้ เหมือนพระอาทิตย์ขึ้นในวันใหม่ สดใส มองไปข้างหน้า ส่วน กม ๓๕ ......ถ้าเรามาถึงครึ่งชีวิตแล้ว เรายังไม่มีจุดหมายข้างหน้า เราก้จะเกิดปีศาจในใจถามเราเหมือนกันนะว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ฟะ ชอบพาร์ท 42.195 จริงๆค่ะ ขอบคุณบทวิเคราะห์ดีๆค่ะอ่านอีกก็อยากดูอีกรอบที่ ๕ จากคุณ : lovekawee เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 00:28:50

ความคิดเห็นที่ 53 คมคายมากๆค่ะ ไปดูมาสองรอบ ยังเก็บประเด็นได้ไม่ครบเท่า จขกท. เลย ทำเอาอยากไปดูอีกรอบเสียจริงๆ ปกติเป็นทั้งแฟนตัวยงของ GTH และเป็นซูเปอร์แฟนของนิชคุณ เขิน >//< ไปดูครั้งแรก ยอมรับว่าคาดหวังกับหนังของ GTH ที่มากกว่านี้ แต่พอกลับมาอ่านแง่มุมที่หลายๆท่านวิเคราะห์ หนังเรื่องนี้ กลับเป็นก้าวที่แปลกใหม่ของ GTH และเป็นหนังที่มากกว่า หนังรัก และมากกว่าแค่แรงบันดาลใจ กลายเป็นว่า หลงรักหนังเรื่องนี้ และตัวละครทุกๆตัวไปซะแล้ว สิ่งที่ชอบอีกอย่างของหนังเรื่องนี้คือ การเล่าเรื่องของแต่ละช่วงอายุ ช่วงอายุที่แตกต่าง เราก็จะให้ความสนใจที่แตกต่าง ดังเช่นแง่มุมของความรัก ก็แตกต่างเช่นเดียวกัน ขอบคุณที่มาแบ่งปันสัญลักษณ์มากมายที่แฝงไว้ด้วยความหมายของการใช้ชีวิตนะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 01:16:28 จากคุณ : tixjubz เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 01:15:11

ความคิดเห็นที่ 54 ผมเห็นแย้งตรงความเห็นที่ 15 นะครับ เรื่องดอกกุหลาบ ผมว่าเรื่องนี้มันก็ความหมายตรงตัวอยู่แล้ว ว่าตัวละคร ซื้อเป็นรางวัลให้ตัวเอง(ถ้าวิ่งสำเร็จ) อย่างของพระเอก เค้าก็ซื้อไว้ตั้งแต่ยังไม่เจอนางเอก พอวิ่งไม่สำเร็จในครั้งนั้น เค้าก็ทิ้งไว้ในเก๊ะ เลยตามเลย หรือกรณีของนางเอก ก็ซื้อไว้ก่อนที่ตัวเองจะลงวิ่งจริง เอาวางไว้บนเก้าอี้ที่ห้อง เพื่อตอนกลับมาจะได้เปิดมาเจอรางวัลของตัวเอง ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับความรักของทั้งคู่นะครับ เกี่ยวกับการตั้งเป้าหมายมากกว่า จากคุณ : pitthanet เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 10:43:18

ความคิดเห็นที่ 55 คุณ Bluetus K ใน pantip เคยวิเคราะห์ไว้เหมือนกันครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A12449927/A12449927.html และเท่าที่ตามอ่านมา กระทู้เกี่ยวกับ หนังเรื่องนี้ ผมเห็นด้วยกับประโยคนี้ของคุณ Bluetus K มากๆ "**การดูแบบตีความนั้นไม่จำเป็นว่าสิ่งที่ผมเขียนจะเป็นสิ่งที่ผู้กำกับสื่อออกมาจริงๆ  จริงๆผู้กำกับอาจจะไม่ได้ใส่เมสเสจอะไรมาในสิ่งที่ผมตีความก็ได้  หรือไม่ก็เค้าอาจจะใส่ไว้อีกแบบก็ได้  ทุกอย่างขึ้นอยู่กับมุมมอง  โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน :D" จากคุณ : มอโก๊ะคลี เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 14:55:38

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านแบบตาค้างปากค้างเลย เราเข้าใจว่ามันเกี่ยวกับชีวิต เกี่ยวกับความรัก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรขนาดนี้อ่ะค่ะ ประทับใจจังค่ะ ยิ่งรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ยิ่งน่าไปดู แล้วก็อยากไปดูอีกรอบจัง ..จะตอบแทนความประทับใจยังไง ให้กีบนะคะ ^o^ จากคุณ : smlul6m6m เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 15:52:52

ความคิดเห็นที่ 57 สุดยอดจริงๆครับคุณ brightcd ผมชอบ 42.195 โดยเฉพาะหลังจากได้มาดูแข่งมาราธอนในโอลิมปิกรอบนี้ด้วย ยิ่งเข้าใจมากขึ้นเลยทีเดียวครับ จากคุณ : TASoccer เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 18:06:47

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านแล้วอิน อิอิอิ ขอบคุณครับ จากคุณ : +ฟ้างามยามค่ำ+ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 21:00:29

ความคิดเห็นที่ 59 น้องปันปัน น่ารัก สุดๆ ทั้งบทก็น่ารัก หน้าตาน่ารักสุดๆอยู่แล้ว หุหุ จากคุณ : jeafish (jeafish) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 23:23:54

ความคิดเห็นที่ 60 ตอนที่ 3 พอเข้าใจ บางส่วนที่ผู้กำกับพยายามจะสื่ออยู่บ้าง แต่ ก็ยังเก็บรายละเอียดไม่ครบเท่า จขกท เลยคะ อ่านแล้ว ทำให้อยากกลับไปดูอีกรอบ ^^ จากคุณ : akikosang เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 08:17:44

ความคิดเห็นที่ 61 ลึกซึ้งครับ จากคุณ : vanmui เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 55 17:14:59

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากค่ะ ตอนแรกที่เห็นกระทู้นี้ บอกตรงๆ ว่า ขอไปดูก่อนนะแล้วจะกลับมาอ่าน พอกลับมาอ่านแล้ว เข้าใจขึ้นมากเกี่ยวกับทุกตอน (เราก็ชอบตอนที่ 2 มากที่สุด , แล้วก็ตอนที่ 3 และ 1 ตามลำดับ อ่านรีวิวหลายๆ อย่าง เข้าใจได้เยอะจริงๆ ค่ะ) ขอบคุณสำหรับอาการตบโต๊ะด้วยความทึ่ง พร้อมร้อง อ้อ..อย่างนี้ก็ได้เนอะ ...รู้สึกเหมือนอ่านเฉลยหนังฆาตกรรมสืบสวน 55 ปล.songhaekyo อ่านชัดเป๊ะว่า ซองฮะเยคะโย จริงๆ 5555555 ขำมาฉากนี้ จากคุณ : Angel_Gracious เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 55 07:44:58