ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 3 ลางร้าย ในโลกอนาคตที่ตอนนี้วิวัฒนการของมนุษย์ก้าวล้ำไปจนถึงขีดสุด  จนทำผู้คนมากมายต่างพากันโหยหาอดีตมากขึ้น ผู้คนในยุคอนาคตนี้ใช้สมองในการทำงานมากกว่า 80% จึงทำให้ร่างกายอ่อนแอลง ดังนั้นธุรกิจที่เฟื่องฟูในยุคนี้คือ คลีนิคเครื่องแห่งความฝัน ที่มีไว้บริการให้ผู้คนเลือกเข้ารับการบำบัดจิตใจ โดยสามารถเลือกที่จะเข้าไปใช้ชีวิตในความฝันของอดีต เช่นการใช้ชีวิตในชนบทที่สงบเงียบ ที่ซึ่งมนุษย์ยังต้องใช้แรงกายในการทำงาน ซึ่งผู้คนในอนาคตนี้เคยได้อ่านเจอตามเว็บเพจต่างๆ ซึ่งบริการนี้ไม่ใช่เฉพาะมนุษย์เท่านั้นที่นิยมเข้ามาใช้บริการ แม้แต่หุ่นยนต์ก็ยังชื่นชอบเช่นกัน "พี่ไม่ยอมออกจากเครื่องแห่งความฝันมาหลายเดือนแล้วนะ ชั้นชักกังวลมากขึ้นทุกทีแล้วสิเนี่ย" หุ่นยนต์แมวผู้หญิงสีเหลืองกำลังสนทนากับชายหนุ่มอีกคนอยู่ "อาจเป็นเพราะโดราเอมอนใช้ชีวิตในยุคอดีตมามากเกินไปก็ได้ โดรามี่" เซวาชิแสดงความคิดเห็น... แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:07:31 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:04:03 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:17:49

ความคิดเห็นที่ 2 ปกติแล้วผู้ที่เข้าใช้บริการเครื่องแห่งความฝันจะถูกเก็บตัวมิดชิดอยู่ในห้องส่วนตัว ไม่มีใครสามารถเข้าไปรบกวนได้ ยกเว้นแต่เจ้าตัวประสงค์อยากจะออกมาเอง หรือว่าเกิดเหตุฉุกเฉินเท่านั้น "ฉันเคยได้ยินมาว่า บางคนที่เข้าใช้เครื่องนี้นานมากเกินไป จะเริ่มไม่สามารถแยกแยะความเป็นจริงกับความฝันออกจากกันได้ เหมือนลืมว่าแท้จริงแล้วกำลังอยู่ในยุคไหนกันแน่" เซวาชิพูดพลางนึกถึงเรื่องที่เค้าเคยได้ยินมา ในขณะนั้นเองมีเสียงจากชายแก่อีกคนกล่าวแทรกเข้ามา "อย่างที่พวกเธอเข้าใจนั่นแหล่ะ แม้แต่ทางคลินิคของเราเองก็ไม่สามารถจะหยุดเครื่องแห่งความฝันกลางคันได้ มันเป็นการละเมิดข้อตกลงระหว่างเรากับคนไข้" "พี่ไม่ได้เป็นคนป่วยนะหมอ" โดรามี่พูดขึ้นมาด้วยความไม่พอใจนัก "เอาเถอะ ยังไงเราก็เรียกทุกคนที่เข้ามารับการบำบัดที่นี่ว่าคนไข้อยู่ดี ยังไงเราก็ต้องรอเจ้าตัวเค้าเลือกที่จะกลับออกมาเองอย่างเดียวเท่านั้นแหล่ะ พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ" ชายแก่ที่ถูกเรียกว่าหมอกล่าวตัดบท แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:08:02 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:04:56 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:18:21

ความคิดเห็นที่ 3 ระหว่างที่เซวาชิและโดรามี่กำลังขับรถเหาะกลับจากคลีนิค จู่ๆก็เกิดฝนตกหนักขึ้นมา "ฝนตกตอนหน้าหนาวเนี่ยนา ไม่เห็นกรมอุตุฯ เตือนเลยแฮะ" เซวาชิ บ่นพึมพำ ทันใดนั้นเองรถเหาะอีกคันหนึ่งได้ปาดหน้าเขาทั้งคู่ "เอี๊ยดดดด" เสียงเบรคดังสนั่น รถเหาะทั้งคู่จอดสนิท "ขับภาษาอะไรกันเนี่ย" เซวาชิโวยวาย "ใจเย็นๆเซวาชิ" โดรามี่รีบห้าม ประตูรถเหาะคันที่ปาดหน้าค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ ชายวัยกลางคนท่าทางน่ากลัว รูปร่างสูงผอมก้าวเดินลงมา "ขอโทษนะเจ้าหนู ฉันชื่อ ดาตั้น เกือบทำพวกนายเจ็บซะแล้วสิ" ดาตั้นกล่าวอย่างเป็นมิตร "แต่จริงๆแล้วฉันเปิดไฟเลี้ยวมาแต่ไกลแล้วนะ พวกนายสงสัยมัวแต่เหม่ออยู่มั้ง" ดาตั้นไม่วายเหน็บแนม "พูดให้มันดีๆนะ นี่นายอยากจะหาเรื่องใช่มั้ย" เซวาชิชักเดือด "เซวาชิอย่าวู่วามน่า" โดเรมี่ไม่อยากจะมีเรื่อง "เฮ้ นายชื่อเซวาชิเหรอ! ใช่ โนบิ เซวาชิ หรือเปล่า" ดาตั้นถามด้วยท่าทางร้อนรน "ใช่ ฉันเอง นายรู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ" เซวาชิตอบโต้ "พอถามข้อมูลที่คลีนิค รู้ว่านายออกมาแล้ว ฉันก็รีบตามหา ไม่นึกว่าจะบังเอิญมาเจอกันแบบนี้ มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย" ดาตั้นกล่าว "นายเป็นใครกันแน่" เซวาชิเริ่มสงสัย "ไม่สำคัญหรอกว่าฉันเป็นใคร แต่ฉันว่านายต้องสนใจเรื่องที่ฉันจะคุยด้วยแน่ๆ ไปคุยกันที่เงียบๆดีกว่า" ดาตั้นพูดพลางทำท่าจะเข้าไปในรถ "เอาไงดี เซวาชิ" โดรามี่ถามด้วยความไม่แน่ใจ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:08:34 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:06:45 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 15:05:49 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 00:08:36 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 00:07:40 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:18:36

ความคิดเห็นที่ 4 "ถ้านายไม่บอกว่านายเป็นใคร และมีธุระอะไร เราจะไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น" เซวาชิยืนกรานพลางทำท่าจะกลับไปขึ้นรถตัวเองเหมือนกัน "เฮ้อ เด็กๆก็อย่างนี้แหล่ะน้า เอาล่ะๆ ถ้าชั้นจะบอกพวกนายว่า ชั้นรู้ว่าทำไมโดราเอม่อนถึงไม่ออกมาจากเครื่องแห่งความฝันซักที นายจะสนใจมั้ยน้า" ดาตั้นพูดเีรียกร้องความสนใจขึ้นมา "ว่าไงนะ!" เซวาชิและโดรามี่ตะโกนออกมาพร้อมกัน แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:11:31 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:19:40

ความคิดเห็นที่ 5 ภายในร้านกาแฟ เซวาชิ โดรามี่ และ ดาตั้น กำลังนั่งคุยกันอยู่ในมุมเงียบๆ มุมหนึ่ง "ไม่ใช่ว่าโดราเอม่อนไม่อยากออกมา แต่เค้าออกมาไม่ได้ต่างหาก" ดาตั้น เปิดฉากด้วยประเด็นที่น่าสนใจ "แล้วนายรู้ได้ยังไง" เซวาชิถามด้วยความสงสัย "เรื่องมันค่อนข้างซับซ้อน เอาจริงๆแล้วมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับชั้นโดยตรงหรอก... ถ้านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดที่จะสั่นคลอนความเป็นอยู่ของมนุษยชาติได้" ดาตั้นพูดไปพร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด ขณะเดียวกัน ในคลีนิคเครื่องแห่งความฝันที่โดราเอม่อนนอนอยู่นั้น ก็เกิดเสียงคล้ายกับอะไรซักอย่างระเบิิด หลังจากนั้นไม่นานนักเสียงเอะอะโวยวายก็ดังขึ้นที่บริเวณเคาท์เตอร์ "แย่แล้วค่ะ แย่แล้วค่ะ คุณหมอโยเฮย์" พยาบาลสาวรีบวิ่งมาด้วยความตกใจ "เกิดอะไรขึ้น แล้วเมื่อกี้เสียงอะไรดังมาจากโซนห้องคนไข้น่ะ"โยเฮย์ถามกลับไปเพราะตนก็ได้ยินเสียงดังที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี่เองเช่นกัน "คนไข้ที่เป็นหุ่นยนต์หมายเลข ac1103 เสียชีวิตแล้วค่ะ" พยาบาลตอบคำถามโดยที่ยังไม่หายตกใจ "อะไรนะ เธอหมายถึง หุ่นยนต์ที่ชื่อ โดราเอม่อน เสียชีวิตแล้วงั้นเหรอ" โยเฮย์ทำหน้าตาตกใจ "แล้วสาเหตุล่ะ!" โยเฮย์ถามพลางรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่เกิดเหตุ "ดูจากร่องรอยเบื้องต้นแล้ว เหมือนมีอะไรก็ไม่รู้ระเบิดออกมาจากส่วนหัวของคนไข้ค่ะ" พยาบาลพยายามอธิบาย "บ้าจริงๆ มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย ระบบของคนไข้ลัดวงจรเหรอ ไม่น่าเป็นไปได้" โยเฮย์บ่นพึมพำ "และที่สำคัญ หายนะกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว" โยเฮย์คิดในใจ... ------จบบทที่ 3------------ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 10:14:37 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 00:26:46 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:20:10

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อเลยจ้า..... จากคุณ : ขนมจีนของน้องบีน (bestmdt1) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:47:21

ความคิดเห็นที่ 7 โดเรม่อนไรดราม่าจัง จากคุณ : sittichai007 เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:59:39

ความคิดเห็นที่ 8 สนุกดี จากคุณ : ผมจะรู้ได้ไงว่าใครอยู่ข้างหลัง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 55 23:59:57

ความคิดเห็นที่ 9 รอๆๆๆ ค่ะ ^^ จากคุณ : fulllove4ever เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 00:05:57

ความคิดเห็นที่ 10 เวนกำ โดราเอม่อนผมโดนระเบิดสมองซะงั้น -**- จากคุณ : benztomhiphop เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 03:53:35

ความคิดเห็นที่ 11 มาต่อให้ไวเลยค่าาาาา กะลังเพลินเลย จากคุณ : natchii เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 09:36:32

ความคิดเห็นที่ 12 ต่อเลย จากคุณ : gus9642 เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 16:24:22

ความคิดเห็นที่ 13 ว้า พรุ่งนี้ไปกรมทหารแล้ว จะหาอ่านได้ที่ไหนล่ะเนี่ย รีบเอามาลงให้หมดเลยได้ไหมครับ ว่าแต่ ทำไมต้องให้โดราเอมอนตายด้วยยยยยยยยย !!!!!1 จากคุณ : มาร์ค ยู ฮัน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 16:34:39

ความคิดเห็นที่ 14 จขกท. หายไปไหนมาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนน ปล. น้องสาวของโดราเอมอน ชื่ออ่านออกเสียงว่า โดรามิ/โดรามี่ นะครับ จากคุณ : Snicket เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 23:21:12

ความคิดเห็นที่ 15 ช่าสงสารน้องม่อนจังค่ะ จากคุณ : Trisha Foster เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 23:37:32

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณคห.ที่ 14 ครับ จะทำการแก้ไขตามที่แนะนำมา จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 10:03:36

ความคิดเห็นที่ 17 บทที่ 4 ผู้มาเยือน ตัดกลับมาที่โลกปัจจุบัน หลังจากที่ โนบิตะ ไจแอนท์ และ ซูเนโอะ ได้่ทำการติดต่อกับ เดคิสุงิ พร้อมกับอธิบายเรื่องจดหมายจากโดราเอมอนแล้ว ทั้งหมดก็ได้นัดเจอกันที่กระทรวงวิทยาศาสตร์ที่ เดคิสุงิ ทำงานอยู่ในวันรุ่งขึ้น "ที่นี่ใหญ่โตเป็นบ้าเลยแฮะ" ไจแอนท์พูดด้วยความตื่นเต้น "นี่เป็นแค่ส่วนหน้าเท่านั้นนะ ความเป็นจริงแล้วชั้นเคยได้ยินมาว่าด้านในอลังการกว่านี้อีกเยอะ แต่นอกจากเจ้าหน้าที่แล้ว เค้าไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าไปเด็ดขาด ไม่แค่นั้นยังมีข่าวลือแปลกๆเกี่ยวกับการทดลองลับๆของที่นี่ด้วย แต่มันก็แค่ข่าวลือน่ะนะ" ซูเนโอะพูดอย่างผู้รู้ จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 11:11:40

ความคิดเห็นที่ 18 "อ๊ะ เดคิสุงิ มาโน้นแล้ว" โนบิตะร้องทัก เด็กหนุ่มหน้าตาดีและดูท่าทางฉลาดสุขุม กำลังเดินมาหาพวกโนบิตะพร้อมกับหญิงสาวที่ดูสูงวัยกว่าพวกเค้าเล็กน้อย "ไม่ได้เจอกันนานเลยนะพรรคพวก" เดคิสุงิกล่าวทักทายด้วยประโยคทั่วๆไป... "ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์ออกมาเจอพวกเรา ชั้นรู้ว่างานนายต้องยุ่งมากแน่ๆ" โนบิตะทักทายกลับไปด้วยรอยยิ้ม "ไม่เป็นไรๆ ชั้นขอแนะนำให้พวกนายรู้จักกับหัวหน้างานของชั้น ดอกเตอร์ มิโยโกะ" เดคิสุงิกล่าวถึงหญิงสาวที่เดินมากับเค้า "สวัสดีจ๊ะ ชั้นได้ยินเรื่องของพวกเธอจาก เดคิสุงิ บ่อยๆ รวมไปถึงเรื่องของหุ่นยนต์ที่ชื่อ โดราเอมอนด้วย" มิโยโกะ ยิ้มทักทายกับพวกโนบิตะ "มันฟังดูวิเศษและเหลือเชื่อมากๆเลยนะ ที่พวกเธอได้ใช้ประสบการณ์ดีๆกับหุ่นยนต์ที่มาจากโลกอนาคตแบบนั้น" เธอกล่าวถึงเรื่องของโดราเอมอน... แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 12:31:28 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 11:39:56 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 11:38:06 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 11:37:15

ความคิดเห็นที่ 19 "เอาเป็นว่าตามสบายละกันนะ เดี่ยวชั้นขอตัวไปทำงานต่อก่อน" มิโยโกะกล่าวพร้อมกับจากไป... "นายดูจดหมายนี่แล้วคิดว่ายังไงบ้าง เดคิสุงิ" โนบิตะพูดถึงจดหมายจากโดราเอมอนพร้อมกับยื่นจดหมายให้กับเดคิสุงิดู เดคิสุงิใช้เวลาพักหนึ่งในการพินิจพิเคราะห์จดหมายนั้น ทุกคนต่างนิ่งเงียบ "ฮะๆๆ ชั้นว่านี่มันเป็นแค่เรื่องล้อเล่นจากใครสักคนแน่ๆ" เดคิสุงิพูดขึ้นมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ "ทำไมนายถึงคิดอย่างนั้นล่ะ" ไจแอนท์ถามด้วยหน้าตาฉงน "คิดดูสิ ถ้าเกิดโดราเอมอนกำลังตกอยู่ในอันตรายจริงๆ ทำไมเค้าจะต้องติดต่อมาหาโนบิตะด้วยล่ะ เค้าน่าจะบอกกับตำรวจในโลกอนาคตไม่ดีกว่าเหรอ" เดคิสุงิแสดงความคิดเห็น "เค้าอาจจะมีเหตผลอะไรบางอย่างที่ทำอย่างนั้นไม่ได้หรือเปล่า" โนบิตะแย้ง "อีกอย่างชั้นว่าลายมือมันก็เหมือนกับของโดราเอมอนมากเลยๆนะ" โนบิตะพยายามยืนยัน "ตอนแรกๆชั้นก็คิดแบบนายนะ เดคิสุงิ แต่ชั้นยังคิดเหตุผลไม่ออกว่า ใครจะมาล้อเล่นเรื่อง โดราเอมอน เค้าทำไปแล้วได้อะไรขึ้นมา ดังนั้นเรื่องนี้มันน่าจะมีมูลอะไรอยู่บ้าง" ซูเนโอะพูดขึ้นมา "เอาเหอะ สมมติว่าถ้ามันเป็นเรื่องจริง แล้วพวกนายจะทำยังไงต่อไป จะไปหาโดราเอมอนในโลกอนาคตเหรอ" เดคิสุงิ พูดพลางเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ "อย่างที่พวกเรารู้ดี หลังจากโดราเอมอนจากไป ช่องทางของไทม์แมทชีนในลิ้นชักห้องโนบิตะก็ถูกปิดตายไป ใช่มั้ยล่ะ" เดคิสุงิพูดแล้วมองไปที่หน้าโนบิตะ "ใช่ เพราะอย่างนี้ไง พวกเราถึงต้องมาขอคำปรึกษาจากนาย" โนบิตะตอบคำถาม "เราคิดว่านายพอจะหาทางพาพวกเราไปโลกอนาคตได้" ซูเนโอะกล่าวขึ้นมา "ฮะๆๆ" เดคิสุงิหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง "พวกนายคิดว่าเราอยู่ในยุคไหนกัน ชั้นจะบอกอะไรให้นะ ในยุคของพวกเรา เทคโนโลยียังไปไม่ถึงขนาดสร้างไทม์แมทชีนได้หรอก พวกนายคิดอะไรเพ้อเจ้อเกินไปหรือเปล่า" เดคิสุงิพยายามอธิบาย "งั้นพวกเราควรจะทำยังไงกันดี ชั้นก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากหรอกนะ ชั้นแค่อยากจะช่วยเพื่อน ถ้าโดราเอมอนตกอยู่ในอันตรายจริงๆ" ไจแอนท์เริ่มโมโหนิดๆ จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 12:26:04

ความคิดเห็นที่ 20 "มันมีเรื่องไม่สมเหตุสมผลเยอะไปหมดจากที่พวกนายเล่ามา เช่น จดหมายนั่น ถูกส่งมาได้ยังไง ถูกส่งมาจากโลกอนาคตจริงๆเหรอ และอีกหลายๆอย่าง ดังนั้นชั้นสรุปว่ามันเป็นเพียงเรื่องแกล้งกันเล่นเท่านั้นแหล่ะ" เดคิสุงิ ยังยืนยันคำเดิม "โทษทีนะ ชั้นมีงานต้องทำอีกเยอะ คงต้องขอตัวก่อนล่ะ" "นายจะไม่ลองช่วยคิดอีกนิดนึงเลยเหรอ เดคิสุงิ เก็บจดหมายนี่ไว้ก่อนก็ได้นี่" โนบิตะพยายามโน้มน้าว พร้อมกับยื่นจดหมายให้เดคิสุงิ "ไม่ล่ะ ชั้นไม่มีเวลาว่างมาคิดเรื่องไร้สาระอย่างนี้หรอก" เดคิสุงิพูดพลางหยิบจดหมายจากมือโนบิตะมา และขยำมันทิ้งพร้อมกับลุกขึ้นและเดินออกไป "นายทำอะไรน่ะ!" ไจแอนท์ตะโกนพร้อมกับเข้าไปผลักเดคิสุงิดังโครม เดคิสุงิล้มลงไป ทุกคนในกระทรวงวิทยาศาสตร์เริ่มมามุงดู โนบิตะและซูเนโอะพยายามห้ามไจแอนท์ไว้ จากนั้นไม่นานยามก็มาลากตัวพวกโนบิตะออกไปข้างนอก "ชั้นมองนายผิดไปจริงๆ เดคิสุงิ" ไจแอนท์ไม่วายตะโกนทิ้งท้าย ก่อนจะโดนลากออกไป จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 12:45:40

ความคิดเห็นที่ 21 หลังจากเหตุการณ์สงบลง เดคิสุงิก้มลงไปเก็บจดหมายที่ตนขยำทิ้งขึ้นมาเปิดอ่านอีกครั้ง "ทำอย่างนี้แล้วจะดีจริงๆเหรอ เดคิสุงิ" มิโยโกะซึ่งเดินเข้ามาข้างหลังเดคิสุงิะพูดขึ้นมา.... "นี่เป็นทางที่ดีที่สุดแล้วครับ ดอกเตอร์ เรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นในโลกอนาคต มันอันตรายเกินกว่าจะให้เด็กอย่างพวกเค้าไปเสี่ยงกับมัน" เดคิสุงิพูดโดยที่สายตาของเค้าก็กำลังมองข้อความในจดหมายอยู่... "พูดอย่างกับตัวเองไม่ใช่เด็ก" มิโยโกะพูดยิ้มๆอย่างเอ็นดู "ผมจะจัดการกับเรื่องนี้เอง นี่เป็นจดหมายจากโดราเอมอนแน่นอน นึกไม่ถึงว่าเรื่องที่เราคาดการณ์ไว้ จะเกิดขึ้นเร็วเพียงนี้นะครับดอกเตอร์" เดคิสุงิพูดพร้อมกับเดินไปกับมิโยโกะ "จะช้าจะเร็วมันก็ต้องเกิด ดีที่พวกเราทำการทดลองนี้มาเป็นเวลาพอสมควรแล้ว แต่ติดที่ว่ามันยังไม่สมบูรณ์ 100%" มิโยโกะพูดถึงเรื่องการทดลองลับๆของกระทรวงฯ "ผมสามารถแก้สมการสุดท้ายได้แล้วครับดอกเตอร์ เมื่อคืนนี้เอง หลังจากที่พวกโนบิตะติดต่อมา ผมก็รู้ตัวดีว่า ไม่มีเวลาอีกแล้ว" เดคิสุงิพูดพร้อมกับมองหน้ามิโยโกะ "จริงเหรอเนี่ย!" มิโยโกะอุทาน "สมการที่เราให้นักวิทยาศาสตร์หัวกะทิกว่า 20 คนแก้มาเป็นเวลาหลายเดือน กลับกลายเป้นเด็กชั้นมันธยมปลายอย่างเธอที่แก้มันได้" มิโยโกะยังไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน "เรารีบไปที่ห้องทดลองกันดีกว่าครับดอกเตอร์" เดคิสุงิพูดพลางเร่งฝีเท้า "เดี๋ยวก่อน ชั้นลืมบอกเธอไป ผอ.ให้ชั้นมาตามเธอไปที่ห้องเค้าหน่อย มีแขกระดับพิเศษรอพบกับเธออยู่" มิโยโกะเพิ่งนึกขึ้นมาได้ "แขกระดับพิเศษ?" เดคิสุงิทำหน้าแปลกใจ "ใช่ เป็นคนที่เธอคาดไม่ถึงทีเดียวล่ะ" มิโยโกะพูดยิ้มๆแบบมีเสศนัย -----------จบบบที่ 4---------------- แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 55 13:04:04 จากคุณ : Babilon เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 13:02:26

ความคิดเห็นที่ 22 มิโยโกะนี่ใช่ สาวจากภาคแดนเวทมนตร์ (version โลกคู่ขนาน) รึเปล่าเนี่ย 55 จากคุณ : Snicket เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 15:03:44

ความคิดเห็นที่ 23 รอ อีกแล้ว.... จากคุณ : ขนมจีนของน้องบีน (bestmdt1) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 20:44:09

ความคิดเห็นที่ 24 ชวนติดตามมาก...... ตอนแรกไม่นึกว่าจะมันส์ รอๆๆๆๆ จากคุณ : plenoinarak เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 09:04:09

ความคิดเห็นที่ 25 หลงเข้ามาซะงั้น ตอดแงมเลย จากคุณ : jazpada เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 13:07:11

ความคิดเห็นที่ 26 รอๆๆๆ บทที่ 5 ค่ะ มาเมื่อไหร่ แวะบอกเราหลังบ้านได้รึเปล่าคะ แบบว่า รีเฟรชจนเหนื่อยแระ ^^ จากคุณ : fulllove4ever เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 13:52:05