ความคิดเห็นที่ 1 จากตอนที่แล้ว ริคได้รับความช่วยเหลือจากเกล็นในการหนีออกมาจากฝูงซอมบี้ในตัวเมือง จนเมื่อมาถึงแคมป์ผู้รอดชีวิตที่ชายป่า ที่นั่นริคได้พบกับลูกเมียที่พลัดพรากของเขาอีกครั้ง ริค : ผม.. ผม เป็นห่วงคุณกับลูกมากเลย เชนผู้ซึ่งรอดชีวิตมาเช่นกันก็ไม่รอช้าที่จะเดินมาทักทายเพื่อน เชน : ดีใจที่ได้เจอนายอีกนะเพื่อน... ริค : โอ้ พระเจ้า!! เชน!! ลอรี่ : เชนช่วยเราออกมาจากเมืองมาจนถึงที่นี่ ถ้าไม่ได้เค้า ชั้นกับลูกก็คงไม่รอด ริคได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งซาบซึ้งในความดีของเพื่อนรัก ริค : ชั้นเป็นหนี้นาย เป็นหนี้นายจริงๆเชน นายคือผู้มีพระคุณของชั้น เชน : อย่าพูดแบบนั้นเลยริค ชั้นสิที่ติดค้างนาย ชั้นทำให้นายต้องถูกยิง ริค : ไม่เป็นไร มันไม่ใช่ความผิดของนาย แล้วอีกอย่างตอนนี้ชั้นก็สบายดีแล้ว เชน : โอเค งั้น.. ให้ชั้นพานายไปดูรอบๆที่นี่ก็แล้วกัน จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:17:06

ความคิดเห็นที่ 2 อีกด้านหนึ่งเกล็นก็กำลังโชว์ของที่เขาหาได้จากในเมืองให้อัลเลนดู อัลเลน : ไหน นายได้อะไรมามั่งเกล็น? เกล็น : ก็มีลูกอมสำหรับพวกเด็กๆ สบู่ ผงซักฟอก แล้วก็กระดาษชำระสองม้วน... อัลเลน : เยี่ยมเลย! ส่วนเชนก็พาริคเดินทัวร์แคมป์พลางแนะนำสมาชิกคนอื่นๆให้รู้จัก เชน : นายคงเจอกับเกล็นแล้ว เขาเป้นคนที่คอยเข้าเมืองไปหาเสบียงและของใช้มาให้พวกเราอยู่เสมอๆ ส่วนอีกคนนั่นคืออัลเลน เขามาพร้อมกับภรรยาชื่อดอนน่า ทั้งคู่มีลูกชายสองคนเป็นฝาแฝดชื่อบิลลี่กับเบน แสบซนน่าดูเชียวล่ะ... เชน : ส่วนที่อยู่บนหลังคารถนั่นคือเดล เขากำลังเฝ้ายามอยู่ อีกคนที่กำลังนั่งกินอยู่ข้างล่างนั่นชื่อจิม ส่วนทางด้านนี้คือแครอลกับลูกสาวของเธอโซเฟีย แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 01:27:37 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:26:41

ความคิดเห็นที่ 3 เชน : นี่คือเอมี่กับแอนเดรีย พวกเธอเป็นพี่น้องกัน เชน : เฮ้ พวกเธอเห็นดอนน่ากับเจ้าแฝดมั่งมั้ย? ดอนน่า : เราอยู่นี่ มีอะไรเหรอ? อ้าว.. นั่นสมาชิกใหม่นี่นา! เชน : ดอนน่า นี่ริค สามีของลอรี่ ดอนน่า : เห็นมั้ยชั้นบอกแล้วว่าเค้าต้องไม่เป็นอะไร! นี่มันช่างเป็นข่าวดีที่สุดเท่าที่ชั้นได้ยินมาในรอบเดือนเลยนะ ดอนน่า : และตอนนี้ชั้นว่าพวกเขาคงจะมีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลยล่ะ ดังนั้นเชนเธอมากับชั้นดีกว่า ปล่อยให้พวกเค้าอยู่กันตามลำพังเถอะ... เชน : ได้เลย... ว่าแล้วดอนน่าก็พาเชนเดินไป ปล่อยให้ครอบครัวได้ใช้เวลาร่วมกันให้หายคิดถึง แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 01:36:42 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:35:41

ความคิดเห็นที่ 4 ตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว แต่ริคยังคงนั่งอยู่ที่หน้ากองไฟ พลางมองดูแหวนแต่งงานบนนิ้วของตัวเอง ก่อนที่อีกครู่หนึ่งลอรี่จะออกจากเตนท์มานั่งข้างๆเขา ริค : ดีใจจังที่คุณยังเก็บแหวนเอาไว้ ไม่มีมันแล้วผมรู้สึกตัวเปล่าเล่าเปลือยยังไงก็ไม่รู้... ริค : แล้วนี่คาร์ลหลับไปแล้วเหรอ? ลอรี่ : ใช่ หลับซักที.. ลอรี่ : หลังๆมานี่คาร์ลไม่ยอมนอนเลยถ้าชั้นไม่อยู่ข้างๆเขา ชั้นเองก็ไม่กล้าให้เขาอยู่ห่างสายตาเหมือนกัน... ริค : พวกคุณคงเจออะไรมาเยอะ.. ลอรี่ : ใช่... ริค ชั้นขอโทษนะที่ทิ้งคุณไว้อย่างนั้น ริค : ไม่เอาน่าลอรี่ ผมเข้าใจสถานการณ์ดี การมาที่แอตแลนต้ามันจะทำให้คาร์ลปลอดภัยมากกว่า ถ้าผมเป็นคุณ ผมก็ทำแบบนี้... ลอรี่ : พวกเค้าบอกว่าให้ผู้อพยพส่วนหนึ่งไปรวมตัวกันที่โรงพยาบาล แต่จากที่คุณเล่ามา แสดงว่าทุกคนคงหนีจากที่นั่นไปไม่เกินหนึ่งอาทิตย์หลังจากพวกเราออกมาจากเมือง ริค : คุณทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว เพื่อคาร์ล ผมดีใจมากเลยรู้มั้ยที่ได้รู้ว่าเชนอยู่คอยช่วยเหลือพวกคุณจนมาถึงที่นี่ ลอรี่ : ถ้าไม่ได้เขา ป่านนี้ชั้นไม่รู้ว่าเราจะเป็นยังไงบ้าง ในตอนนั้นเองลอรี่ก็สังเกตุเห็นแผลที่มือของริค ลอรี่ : มือคุณ... ริค : แผลจากเข็มน้ำเกลือน่ะ ไม่หนักหนาอะไรหรอก.. ลอรี่ : อ้อ.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:53:13

ความคิดเห็นที่ 5 ริคชี้ไปทางเชนที่นั่งเฝ้ายามอยู่บนหลังคารถ ริค : เขาต้องอยู่บนนั้นทั้งคืนเลยเหรอ? ลอรี่ : นั่นแหละดีแล้ว โชคดีอีกอย่างที่พวกซอมบี้ไม่ค่อยผ่านมาแถวนี้เท่าไหร่ มากสุดที่เราเคยเจอในคราวเดียวคือสามตัว ลอรี่ : ไม่มีใครหลับสนิทอีกต่อไปแล้ว ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น พวกเราทั้งหมดจะต้องลุกขึ้นมาเพื่อป้องกันแคมป์ ลอรี่ : เรามีปืนแค่สองกระบอก ปืนพกของเชนกับไรเฟิลของเดล แต่ยังดีที่มีพลั่วอยู่ ใช้ตีเข้าที่หัวหยุดพวกมันได้ดีพอสมควร.. ลอรี่ : แต่ก็อย่างที่บอก พวกมันไม่ค่อยผ่านมาแถวนี้บ่อยเท่าไหร่... เมื่อพูดจบลอรี่ก็เอนหัวลงซบไหล่สามี ก่อนจะรู้สึกได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง ลอรี่ : ริค.. คุณตัวสั่นนี่... ริค : ตลอดสองวันที่ผ่านมา ผมเฝ้ากังวลอยู่แต่เรื่องการตามหาคุณกับลูก และเอาชีวิตรอดมาให้ถึงที่นี่ให้ได้ ริค : ผมไม่มีเวลาที่จะรู้สึกกลัวเลย... แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 04:29:19 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:04:05

ความคิดเห็นที่ 6 คืนนั้นขณะที่ลอรี่และคาร์ลหลับไปแล้ว แต่ริคยังคงหลับไม่ลง แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาและพบว่าลูกเมียของตนยังอยู่ตรงหน้า ทุกอย่างไม่ใช่ความฝัน เขาก็ยิ้มออก จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:09:13

ความคิดเห็นที่ 7 และแล้วก็เช้า.. ริคที่เพิ่งตื่นก็เดินงัวเงียออกมาบิดขี้เกียจ ยืดเส้นยืดสายที่หน้าเต๊นท์ และในตอนนั้นเชนก็เดินมาทักทายยามเช้า เชน : อรุณสวัสดิ์คู่หู ริค : ไงเพื่อน ชั้นคิดว่านายจะยังไม่ตื่นซะอีก เมื่อคืนนายอยู่เวรจนเกือบเช้าเลยไม่ใช่เหรอ? เชน : เกล็นมาแบ่งไปครึ่งกะน่ะ แต่ยังไงก็เถอะ ปกติชั้นก็นอนไม่ค่อยเยอะอยู่แล้ว เชน : นายอยากจะอาบน้ำมั้ย? ในรถของเดลมีฝักบัวด้วยนะ ถึงน้ำที่สูบมาจะเป็นน้ำจากในบึงก็เถอะ ก็ยังดีกว่าไม่มี.. ริค : เพื่อนเอ๋ย ชั้นชอบอาบน้ำฝักบัวยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น คิดว่าชาตินี้จะไม่มีโอกาสแล้วซะอีก... เชน : รีบไปอาบซะ เร็วๆเข้าล่ะ วันนี้เราสองคนต้องออกไปล่าสัตว์กันอีก จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:18:58

ความคิดเห็นที่ 8 หลังจากอาบน้ำจนเสร็จ ขณะที่ริคกำลังจะเดินออกมานั้นเขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นใครบางคนกำลังเข้ามาในรถ ริค : โอ้ เฮ้! ริค : มาเงียบๆแบบนี้ผมเกือบหัวใจวายตายแน่ะ.. เดล : นายเป็นสามีของลอรี่ใช่มั้ย? ริค : ใช่ครับ เดล : ฟังนะ.. ชั้นไม่อยากจะจุ้นจ้านอะไรหรอก แค่อยากให้รู้ไว้่ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาลอรี่เป็นห่วงนายมาก เธอรู้สึกแย่มากกับการที่ทิ้งนายไว้ในโรงพยาบาล มากจนไม่เป็นอันทำอะไรเลย เดล : แต่เชน.. เขาก็เป็นคนดีนะ ช่วยอะไรๆเราเยอะ เขาดูแลลอรี่กับลูกอย่างดีตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ แต่... เขาไม่ได้ดีใจกับการที่นายรอดกลับมาซักเท่าไหร่หรอก ชั้นดูออกว่าเขาชอบลอรี่ ชั้นรู้มาตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน... ริค : อยากบอกว่าผมซาบซึ้งนะกับคำแนะนำของคุณ แต่สบายใจเถอะ เชนเป็นเพื่อนผม ทั้งหมดที่คุณเห็นผมว่าเขาก็แค่ทำไปเพราะอยากจะมั่นใจว่าลอรี่ปลอดภัยเท่านั้นเอง เดล : ถ้าเป็นชั้น ชั้นจะกันหมอนั่นไว้ห่างๆเมียตัวเองเลยล่ะ!! ริค : โอเคๆ ผมจะจำเอาไว้ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:27:43

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อออกมาจากรถ ริคก้เห็นเชนกำลังยืนคุยกับลอรี่ที่กำลังจะไปซักผ้าอยู่ ภาพที่เห็นนั้นไม่มีวี่แววใดๆที่ทำให้เขารู้สึกเอะใจแม้เพียงซักนิดว่าเพื่อนสนิทกำลังคิดไม่ซื่อกับเมียตัวเองตามคำบอกเล่าของเดล ริค : ตาแก่ฟุ้งซ่านเอ๊ย... ระหว่างนั้นเชนก็หันมาเห็นริคพอดี เชน : พร้อมรึยังเพื่อน เราควรจะไปกันได้แล้วนะ ริค : นายพร้อมชั้นก็พร้อมล่ะ... ริค : ฝากทางนี้ด้วยนะ ซักให้สะอาดๆเลยล่ะ ลอรี่ : ชั้นจัดการเองค่ะที่รัก.. ลอรี่ : เอ่อ.. แล้วคุณรู้รึยังว่าจะไปล่าตัวอะไร? ริค : เราวางแผนกันไว้แล้ว รักคุณนะที่รัก แล้วเจอกัน ลอรี่ : ชั้นก็รักคุณค่ะ ระวังตัวด้วยนะ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:44:36

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อสามีเข้าป่าไปแล้ว ลอรี่ก็หันไปหาคาร์ลที่กำลังวิ่งไปไหนซักที ลอรี่ : คาร์ล จะไปไหนน่ะ? คาร์ล : ผมจะไปตักดินเล่นกับโซเฟียที่ท้ายรถทางนั้น! ลอรี่ : โอเค เดี๋ยวแม่จะไปซักผ้ากับดอนน่าและแครอล ลูกกับโซเฟียคอยดูเอาไว้ถ้าอัลเลนบอกให้เข้าไปหลบในรถ ก็รีบไปนะ คาร์ล : โอเคฮะแม่.. หลังจากสั่งเสียลูกเสร็จแครอลและดอนน่าก็เดินมาสมทบ ดอนน่า : ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกลอรี่ เอมี่กับแอนเดรียจะคอยดูเด็กๆให้อีกแรง แครอล : ใช่ สองคนนั้นยอมทำทุกอย่างแหละเพื่อจะได้ไม่ต้องซักผ้า เอมี่ : เจ๊โครตรู้ใจอ่ะ! ดอนน่า : อย่าพูดคำหยาบต่อหน้าเด็กๆสิยะ! เอมี่ : โอ้ โทษที! เอมี่ : ระวังตัวกันด้วยล่ะ ลอรี่ : ก็ระวังตัวกันเป็นปกติอยู่แล้วล่ะ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:53:10

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมากๆเลยครับ ที่แปลมาให้อ่าน เคยได้ยินมาว่ามีแบบ comics ด้วย ไม่คิดว่าจะได้อ่านเลยครับ จากคุณ : Ghostroach เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 02:57:23

ความคิดเห็นที่ 12 ระหว่างทางพวกแม่บ้านก็พากันพูดคุยกัน แครอล : ชั้นแทบจะรอไม่ไหวแล้วนะ อยากรู้จริงๆว่าเสื้อผ้าจะหอมแค่ไหนหลังซักด้วยผงซักฟอกยี่ห้อใหม่ที่เกล็นได้มาจากในเมือง ลอรี่ : อันที่อยู่ในรถของเดลมันก็พอใช้ได้นะ ดับกลิ่นได้นิดหน่อย แต่ก็ยังตุๆอยู่ดี.. ดอนน่า : คุณพระคุณเจ้าช่วย ดูพวกเธอคุยกันสิ ตื่นเต้นกับผงซักฟอกใหม่ อะไรมันจะไร้สาระได้ขนาดนี้! ลอรี่ : แหมดอนน่า เราก็ไม่ได้ถึงขั้นจะจัดงานเลี้ยงซักหน่อย ก็แค่คาดหวังถึงความเป็นไปได้ที่เสื้อผ้าของพวกเราจะมีกลิ่นที่สะอาดขึ้นเท่านั้นเอง แค่ได้ใส่เสื้อที่หอมขึ้นอีกนิดมันก็น่าดีใจมากแล้วในเวลาแบบนี้ ดอนน่า : ชั้นก็แค่ไม่เข้าใจน่ะ ว่าทำไมในขณะที่คนอื่นๆพากันออกไปล่าสัตว์หาเสบียง แต่พวกเรากลับต้องมานั่งซักผ้าหลังขดหลังแข็ง หลังจากทุกอย่างกลับเป้นปกติ ชั้นจะไม่สงสัยเลยถ้าพวกเราจะไม่มีสิทธิ์เลือกตั้งอีกต่อไป ลอรี่ : นี่พูดเล่นใช่มั้ยเนี่ย.. ลอรี่ : ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าสำหรับเธอมันจะรู้สึกเหมือนโดนกดขี่ยังไง แต่ชั้นยิงปืนไม่เป็น ไม่เคยแม้แต่จะลองด้วยซ้ำ และด้วยความสัตย์จริง ชั้นก็ไม่ไว้ใจให้พวกผู้ชายมาซักผ้าให้เหมือนกัน ริคน่ะ แค่เครื่องซักผ้ายังใช้ไม่เป็น ลองให้มาซักมือแบบนี้เค้าคงเสียสติไปเลยล่ะ ลอรี่ : เราทำงานนี้ ไม่ใช่เพราะเราเป้นผู้หญิง เราทำเพราะเราต้องทำ มันจำเป็นต้องทำ.. ดอนน่า : อะไรก็เถอะ... จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:08:28

ความคิดเห็นที่ 13 ตัดมาทางกลุ่มเด็กๆที่กำลังเล่นกันอยู่ โซเฟีย : คาร์ล เธอว่าพ่อชั้นจะกลับมามั้ย? คาร์ล : พ่อเธอตายแล้วไม่ใช่รึไง? โซเฟีย : ใช่... แต่พ่อของเธอก็ยังกลับมาได้เลยนี่นา... คาร์ล : พ่อชั้นไม่ได้ตายซักหน่อย! เค้าแค่ไม่สบาย เราเลยต้องให้เค้าอยู่ที่โรงพยาบาลเค้าจะได้หาย โซเฟีย : เหรอ.. โซเฟีย : .... โซเฟีย : ชั้นคิดถึงพ่อจัง... แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 03:15:41 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:14:52

ความคิดเห็นที่ 14 อีกด้านหนึ่งในป่า ริคกับเชนก็กำลังมองหาสัตว์ที่จะล่ามาเป็นอาหาร เชน : ตอนแรกชั้นตั้งใจว่าจะพาลอรี่กับคาร์ลมาหาพ่อแม่ของเธอที่นี่แล้วชั้นก็จะกลับไป ชั้นคิดว่าเรื่องบ้าๆนี่จะจบในไม่กี่สัปดาห์ เลยไม่ได้เอาอาวุธติดตัวมาเพราะไม่อยากไปอธิบายกับหัวหน้าเรื่องขโมยปืน ริค : เพื่อนเอ๊ย ถ้านายเห็นอย่างที่ชั้นเห็นว่าเมืองเป็นยังไงไปแล้วในตอนนี้ นายจะเลิกกังวลเรื่องกฎระเบียบไปเลย ชั้นว่าทุกอย่างไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วล่ะ.. เชน : อย่าพูดแบบนั้นสิเพื่อน นี่ยังไม่ใช่จุดจบซักหน่อย ริค : ไม่รู้สิ แต่มันดูแย่ว่ะ.. เชน : ยังไงก็เถอะ ชั้นดีใจนะที่นายเอาปืนพวกนี้มา ช่วยได้เยอะเลย.. เชน : ที่นี่เรามีแค่ไรเฟิลของเดลและปืนพกของชั้น ไรเฟิลต้องใช้ในการเฝ้ายามตลอดเวลา ครั้นจะมาล่าสัตว์ด้วยปืนพกมันก็ยากสุดๆ เชน : ที่ผ่านมาเราเลยกินกันแต่อาหารกระป๋องที่เกล็นไปเอามาจากในเมืองเท่านั้นเอง ริค : เอ้อ.. พูดถึงเกล็น หมอนั่นบ้ามากเลยที่เสี่ยงชีวิตเข้าไปในเมืองทุกวันเพื่อลูกกวาดกับกระดาษทิชชู่ ชั้นไม่ได้จะว่าหรอกนะ เค้าก็ช่วยชีวิตชั้นไว้และสิ่งที่ทำมันก็เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม แต่ก็นะ... เชน : ชั้นก็ไม่รู้ว่าเขาทำได้่ยังไง แต่ดูเหมือนว่าเกล็นรู้วีธีที่จะเอาตัวรอดจากพวกนั้นได้ก่อนที่มันจะรุมกินโต๊ะเขา ในตอนนั้นเองเชนก็เห็นบางอย่าง เขาหยุดพูดและส่งสัญญาณให้ริคเงียบ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:28:03

ความคิดเห็นที่ 15 สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของทั้งสองคือซอมบี้ตัวหนึ่งซึ่งกำลังรับประทานกวางอย่างเอร็ดอร่อย ซึ่งมันก็เพลิดเพลินกับการกินมากซะจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าริคกับเชนมายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว ริค : ดูสิ.. มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรายืนอยู่ตรงนี้.. เชน : นายว่าจะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะแย่งกวางมาจากมัน? ริค : แล้วนายว่ากวางนั่นมันจะยังกินได้อยู่มั้ยล่ะ? จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:33:38

ความคิดเห็นที่ 16 ปาดๆ ยังไม่นอนหรอครับ เดี๋ยวผมอยู่เป็นเพื่อน จากคุณ : Rule_Of_Rose เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:38:39

ความคิดเห็นที่ 17 ขออนุญาตปาด ผมชิ่งไปนอนก่อนครับ เป็นกำลังใจให้ และขอบคุณที่สปอยครับผม จากคุณ : เด็กน้อยด้อยปัญญา เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:41:06

ความคิดเห็นที่ 18 กลับมาทางด้านของสามสาวแม่บ้านที่กำลังซักผ้ากันอยู่ ลอรี่ : แครอล เธอไม่ต้องจ้องระวังตลอดเวลาแบบนั้นก็ได้ พวกมันเคลื่อนไหวช้าจะตาย เอาเป็นหันไปดูรอบๆทุกห้านาทีก็ยังได้นะ.. แครอล : ชั้นก็แค่อยากจะดูให้รอบคอบน่ะ.. ดอนน่า : นี่ มาคุยเรื่องที่มันบันเทิงใจกันมั่งเถอะ.. ลอรี่ เธอเจอกับริคได้ยังไงเหรอ? ลอรี่ : แหม เรื่องมันน่าเบื่อนะ ถ้าชั้นเล่าพวกเธอจะพากันหลับเปล่าๆ ดอนน่า : เล่ามาเถอะน่ะ ชั้นก็อยากจะงีบอยู่พอดี ลอรี่ : ก็ได้ๆ แต่ชั้นเตือนเธอแล้วนะว่ามันน่าเบื่อ ลอรี่ : ริคมีน้องชายชื่อเจฟ เขาอายุเท่ากับชั้นเพราะชั้นอ่อนกว่าริคสองปี และชั้นรู้จักกับเจฟตอนปีสุดท้ายไฮสคูล ดอนน่า : โอเค มันเริ่มจากน้องชายก่อนสินะ ชั้นฟังอยู่ๆ... ลอรี่ : บ้าเหรอ.. ชั้นกับเจฟแค่เพื่อนกัน ลอรี่ : เจฟชวนชั้นไปงานปาร์ตี้ปีใหม่ วันนั้นริคพ่วงไปด้วยในฐานะคนดูแล ชั้นเจอกับริคที่นั่น ตอนนั้นเขากำลังจะไปสอบเข้าวิทยาลัยตำรวจ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:43:30

ความคิดเห็นที่ 19 ลอรี่ : เธอก็คงพอรู้นะ ช่วงเวลาส่งท้ายปีเก่า ชั้นก็เหงาๆอยู่คนเดียว ไม่มีใครให้จูบรับปีใหม่ และริคก็ดูสมบูรณ์แบบซะเหลือเกิน.. ลอรี่ : เราก็เลย... ลอรี่ : หลังจากนั้นเราก็ติดต่อกันเรื่อยมา จนเค้าจบจากวิทยาลัยตำรวจ ในขณะที่ชั้นเหลืออีกหนึ่งปี แต่ในที่สุดชั้นก็เรียนไม่จบ... ลอรี่ : หลังจากออกจากมหาวิทยาลัย ชั้นก็กลับมาอยู่ที่บ้าน และช่วงนั้นล่ะที่ความสัมพันธ์ของเราสองคนเริ่มจริงจังขึ้น ลอรี่ : เรื่องราวหลังจากนั้นพวกเธอคงพอจะเดาออกได้ไม่ยาก.. ลอรี่ : ไงล่ะ น่าเบื่อใช้ได้เลยใช่มั้ย? แครอล : ชั้นต้องขอบอกเลยนะ ว่าพวกเธอทั้งคู่ดูดีมากเวลาอยู่ด้วยกัน ลอรี่ : เราเคมีตรงกันน่ะ.. เรามีในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ เราตอบสนองกันได้ทุกเรื่อง เข้าใจกันทุกเรื่อง ในที่สุดงานซักผ้าก็เสร็จสิ้น ดอนน่า : โอเค.. มา กลับแคมป์กันเถอะ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:53:36

ความคิดเห็นที่ 20 ขอตัวไปนอนก่อนครับ ไม่ไหวจิงๆสัปงกไปหลายรอบละครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ ผมโหวตให้แล้วนะครับ นิทราราตรีสวัสดิ์ครับ ทุกท่าน จากคุณ : Ghostroach เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:54:19

ความคิดเห็นที่ 21 ระหว่างที่สามสาวกำลังเดินกลับไปยังแคมป์นั้นเอง ซอมบี้ตัวหนึ่งซึ่งเดินร่อนเร่อยู่แถวนั้นก็เห็นพวกเธอเข้าและเดินตรงไปหาดอนน่า.. อัลเลน : ระวัง!! สิ้นเสียงคำเตือนนั้นทั้งลอรี่และแครอลแสดงออกถึงความรักเพื่อนด้วยการวิ่งหนีกระจายไปคนละทิศคนละทาง ปล่อยให้ดอนน่ารับแขกเพียงลำพัง อัลเลน : ดอนน่า หลบ! อัลเลนตะโกนบอกดอนน่าให้หลบเพื่อจะได้ยิงซอมบี้ตัวนั้นได้ แต่ดอนน่าก็ตกใจเกินกว่าจะขยับไปไหน อัลเลน : บ้าจริง!! หลบเร็ว!! จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 03:57:28

ความคิดเห็นที่ 22 ในตอนนั้นเองวีรบุรุษหัวหงอก ลุงเดลก็เข้ามาช่วยดอนน่าเอาไว้ได้ทัน เดลใช้ขวานฟันหัวซอมบี้ตัวนั้นจนขาดออกจากคอก่อนจะยืนพักเหนื่อย เดล : แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก.. ดอนน่า : เดล.. ชั้นไม่รู้.. ไม่รู้... คุณช่วยชีวิตชั้นเอาไว้... เดล : ไม่เป็นไรน่ะ แฮ่ก.. เรื่องเล็กน้อย.. หลังจากเหตุการณ์สงบพวกเด็กๆก็พากันวิ่งมาหาแม่ด้วยความเป็นห่วง คาร์ล : แม่!!! จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:01:57

ความคิดเห็นที่ 23 เดล : ชั้นกำลังตัดฟืนอยู่ ได้ยินเสียงเธอร้องเลยรีบวิ่งมา.. ในตอนนั้นเอง ซอมบี้ที่หัวหลุดไปแล้วก็ยังไม่สิ้นฤทธิ์ มันยังลืมตาและส่งเสียงร้องออกมา ดอนน่า : มันยังไม่ตายยยยยยยยย!!! จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:04:12

ความคิดเห็นที่ 24 อีกด้านหนึ่งสองหนุ่มเชนกับริคก็กำลังชั่งใจว่าจะแย่งกวางจากซอมบี้ดีหรือไม่.. ริค : ชั้นไม่อยากจะคิดเลยนะว่าในกวางนั่นมันจะมีเชื้อโรคอะไรอยู่มั่ง แต่ชั้นไม่กินมันแน่นอน ครอบครัวชั้นก็ไม่กินด้วย เชน : ชั้นว่าชั้นเห้นด้วยกับนายนะ... เชน : นายเคยเห้นพวกมันใกล้ๆแบบนี้มาก่อนมั้ย? ริค : สองครั้ง แต่ไม่เคยได้ดูนานขนาดนี้ พวกมันจะเล่นงานชั้นทุกที... ในตอนนั้นเองซอมบี้ก็เพิ่งจะสังเกตุเห็นว่ามีคนมาเกาะกระจกมองดูตนดินเนอร์ มันจึงเงยหน้าและตั้งท่าจะเข้าไปเชื้อเชิญสองหนุ่มมาร่วมเป็นอาหาร ริค : เฮ่ย.. ไม่ดีละ.. ริคหยิบขวานคู่ใจออกมาเฉาะหัวมันทันที ริค : ชั้นไม่อยากให้มันตามเราไปหรอกนะ และในตอนนั้นเองทั้งสองก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น เชน : แคมป์!!! จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:09:10

ความคิดเห็นที่ 25 ทั้งสองรีบวิ่งกลับมาที่แคมป์ทันที และเมื่อมาถึงลอรี่ก็วิ่งเข้าไปกอดริคอย่างเสียขวัญ ริค : ลอรี่! ริค : คุณกับคาร์ลไม่เป็นไรนะ เกิดอะไรขึ้น? ลอรี่ : มันออกมาจากป่า พยายามจะฆ่าพวกเรา มันเกือบจะกินดอนน่าแต่เดลมาช่วยเอาไว้ได้ทัน เค้าตัดหัวมันออก แต่มันก็ยังไม่ตาย เราเลยต้องยิงมัน ลอรี่ : โอ... ริค มันน่าขยะแขยงที่สุด.. อัลเลน : มาลากไอ้นี่ออกไปทิ้งให้พ้นทางเถอะ.. แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 04:13:03 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:12:28

ความคิดเห็นที่ 26 ริค : ไม่เป็นไรนะ โอเคแล้ว ทุกอย่างโอเคแล้ว... ริคพูดพลางกอดปลอบใจเมียตนเองในขณะที่คนอื่นๆพากันแยกย้ายไป เหลือเพียงเชน.. ที่ยังคงมองดูเพื่อนของตนปลอบใจเมียรักด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความรู้สึกอันยากจะบรรยาย... . . To be continued.. ติดตามต่อวันพรุ่งนี้นะครับ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:18:32

ความคิดเห็นที่ 27 คุณGhostroach, คุณเด็กน้อยด้อยปัญญา, คุณRule_Of_Rose ขอบคุณมากเลยครับที่มาอยู่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจ ยังไงตื่นมาแล้วอย่าลืมมาติดตามต่อให้จบตอนนะครับ :-) จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 04:23:03

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับ กำลังสนุกเลย จากคุณ : Tail_Killer เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 06:21:47

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณมากครับ เคยอ่านนานมากแล้ว จนจำไม่ได้ว่าอ่านถึงตอนไหน จากคุณ : Colony เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 07:19:51

ความคิดเห็นที่ 30 สุดยอดครับ จขกท. จากคุณ : น้ำหมึกกลับด้าน เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 07:25:33

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณครับ จากคุณ : paramedian เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 07:35:09

ความคิดเห็นที่ 32 เหอๆ จขกท ทำผมนั่งรอทั้งคืนเลยอ่ะ (ฮ่า) ">  v<) ยิ่งอ่านยิ่งติด 55+ ปูลู ผมว่างดการปาดเพื่อความลื่นไหลในการอ่านกันจะดีกว่าไหมคับ * w*) จากคุณ : jUbKoB* เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 07:39:20

ความคิดเห็นที่ 33 Post ต่อไปนะคะ ลุงเดลนี่เผือกเรื่องชาวบ้านกะ ไม่ถูกกะเชนเหมือนเดิม  ในซีรีย์ยังมีทึ่มา เพราะว่าไปเห็นเชนส่องปืนมาทางริค จากคุณ : w2w เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 08:11:26

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านมา 100 ตอน กลุ่มเก่าๆตายบานเบอะเหลืออยู่แค่... จากคุณ : A... เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 08:48:30

ความคิดเห็นที่ 35 ถ้าสปอยทุกวัน วันละตอน ใช้เวลา 3 เดือน กว่า  น่านับถือ สุดยอดเลย ปล.เลิกอ่านถึงตอน ริคหนีกลับเข้าคุก จากคุณ : lucaman เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 09:15:58

ความคิดเห็นที่ 36 ใกล้ ถึงตอน ดราม่าแล้วอ่ะ จากคุณ : seventoonแห่งโลกมืด เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 09:42:30

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณนะครับ :) จากคุณ : SONIM เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 11:03:37

ความคิดเห็นที่ 38 เชนเริ่มออกลาย NTR เมียริค จากคุณ : Worakorn เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 11:20:01

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณครับ กำลังสนุกเลย จากคุณ : เหมียวน้อย มู๊ด..มู๊ด เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 12:32:04

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณมากมายครับ รู้อยู่แต่ว่ามันสร้างจาก comic แต่ไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้ผ่านตาด้วยซ้ำ ขอบคุณอีกครั้งครับ จากคุณ : alarmmode เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 12:49:57

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาขอบคุณด้วยนะคะ ปกติมีล็อคอินก็ไม่ค่อยใช้ :) ขอบคุณที่อุตส่าห์มานั่งแปลและลงรูปให้อ่านกันนะคะ ไม่เคยอ่านในการ์ตูนมาก่อนแต่ดูในซีรีย์ครบแล้ว ได้มาอ่านในการ์ตูนด้วยก็ได้เห็นอีกมุมนึงของหนังค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ^^ จากคุณ : Luv_Brit เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:07:48

ความคิดเห็นที่ 42 Thank u...... จากคุณ : Eragonman เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:12:45

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณมากๆเลยค่ะะ อยากอ่านอยู่พอดีๆๆๆๆ สนุกมากมาย ติดตามๆ'w') จากคุณ : คาราคาสเตอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:20:42

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณครับ จากคุณ : บ้านผมมองออกไปเห็นภูเขา เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:27:32

ความคิดเห็นที่ 45 นับถือน้ำใจ จขกท. มากค่ะ กำลังรอดูซีรี่ส์ซีซั่น 3 อยู่ ไม่เคยดูเป็นการ์ตูนเลยนะเนี่ย จากคุณ : nannan47 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:31:48

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมากครับที่นำมาแบ่งปัน จากคุณ : นามนับได้ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:43:03

ความคิดเห็นที่ 47 อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจัง รออ่่านตอนต่อไปอยู่นะคะ ขอบคุณจ๊า จากคุณ : ฟูฟ่องล่องลอย เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 16:02:40

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุณมากๆค่ะ มาลงชื่อ  รอตอนต่อไปนะคะ จขกท  ;) จากคุณ : joyly_polly เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 16:25:16

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณนะคะ รอตอนต่อไปอยู่น้าา ^__^ จากคุณ : hotz_sunday เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 17:42:30

ความคิดเห็นที่ 50 25# ปากลอรี่น่าเกลียดมาก จากคุณ : Demo_Boy เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:11:14

ความคิดเห็นที่ 51 ถ้าเป็นเราเราคงไม่รู้จะทำไง มันดูหดหู่สิ้นหวังอ่ะ จากคุณ : แม่นางคำ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:48:34

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ton_ck เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 21:04:47

ความคิดเห็นที่ 53 ติดตามตอนที่ 4 ได้ที่กระทู้นี้ครับ :-) จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 01:04:35

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณครับ จากคุณ : จันปราชญ์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 12:43:30

ความคิดเห็นที่ 55 เคยเห็นซีรีย์ผ่านตาแว๊ปๆ มาอ่านคอมมิคแบบนี้แล้ว คงจะต้องหาซีรีย์มาดูซะแล้ว ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ทะเล (a-zz) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 10:09:46

ความคิดเห็นที่ 56 ติดตามต่อไป นุกมากๆครับ ขอบคุณที่นำมาใหอ่านนะครับ จากคุณ : เจ้าบ๊องส์บนที่ราบสูง เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 14:08:08

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : nuanapa เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 08:28:01

ความคิดเห็นที่ 58 สนุกครับ ตามอ่านอยู่ ^^ จากคุณ : สมาเฮียร์ (thaicomtc) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:12:29