เมื่อหันไปมองก็พบว่าไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นริคนั่นเอง
เชน : พระเจ้า ขอทีเถอะ.. อย่าย่องมาเงียบๆแบบนี้ได้มั้ย!
ริค : โทษที... ชั้นก็แค่ไม่อยากจะให้ทุกคนตื่นน่ะ
เชน : งั้นคราวหน้าก็ช่วยโยนก้อนหินหรือส่งสัญญาณอะไรให้ชั้นรู้ตัวก่้อนบ้าง จู่ๆก็ย่องมาไม่ให้สุ้มให้เสียงแบบนี้นายจะทำชั้นหัวใจวายตายนะรู้มั้ย เชน : โดยเฉพาะหลังจากเกิดเรื่องเมื่อตอนกลางวัน
ริค : นั่นล่ะ.. อันที่จริงชั้นก็กะว่าจะมาคุยกับนายเกี่ยวกับเรื่องนั้น
เชน : โอ้..
ริค : ชั้นว่าเราควรจะย้ายที่ตั้งแคมป์ มันไม่ฉลาดเลยนะที่มากระจุกตัวกันอยู่ใกล้ๆกับเมืองที่มีแต่ซอมบี้เต็มไปหมด ริค : มันอันตรายเกินไป
เชน : นายจะบ้าเหรอ? เชน : ทำแบบนั้นถ้าเกิดรัฐบาลเริ่มกระจายความช่วยเหลือพวกเค้าก็หาเราไม่เจอน่ะสิ เชื่อเถอะ อยู่ที่นี่ดีที่สุดแล้ว การกระจายความช่วยเหลือมักจะเริ่มที่เมืองใหญ่ๆก่อนเสมอ และถ้าเราอยู่ใกล้ๆตัวเมืองเอาไว้พวกเค้าก็จะหาเราเจอได้ง่ายขึ้น
ริค : แล้วไอ้ความช่วยเหลือที่นายว่ามันจะมาเมื่อไหร่ล่ะเชน วันพรุ่งนี้? อาทิตย์หน้า? เราไม่มีทางรู้ได้เลย แต่อย่างนึงที่ชั้นรู้แน่นอนคืออากาศมันเริ่มจะหนาวมากขึ้นทุกที และสถานการณ์มันกำลังแย่ลงเรื่อยๆ ริค : นี่ยังไม่นับรวมเรื่องทีเ่พิ่งเกิดขึ้นเมื่อตอนกลางวันอีก เราเสี่ยงเกินไปที่จะอยู่ที่นี่
จากคุณ |
:
Evageline A.K. Mcdowell
|
เขียนเมื่อ |
:
23 ส.ค. 55 01:26:39
|
|
|
|