[SPOIL] Ojamajo Doremi 16 Naive บทที่ 4

ชื่อบท: เรื่องของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวันปีใหม่ ฉบับเต็ม

- เข้าสู่ช่วงวันหยุดฤดูหนาว
- โมโมโกะไปเซี่ยงไฮ้กับคุณพ่อ (อีกครั้ง) อมปุทำงานและเรียนภาษาอังกฤษ ฮาซึกิอยู่กับครอบครัว ไอโกะว่างแต่ก็ยังซ้อมกีฬาทุกวัน

- 1 มกราคม 2007 หลังมื้อเช้า คุณพ่อของโดเรมีชวนครอบครัวไปศาลเจ้าประจำเมือง และแวะชมโรงเรียนสตรีคาเรนที่ป๊อบจะสอบเข้าช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์
- เมืองมิโซระมีบ้านเรือนเพิ่มขึ้นกว่าเมื่อก่อน
- คุณพ่อเล่าว่าศาลเจ้าที่จะไปเป็นที่วิ่งเล่นของเด็กๆ เพราะที่ว่างลดลง และสวนสาธารณะก็มีรถเยอะ
- ศาลเจ้าประจำเมืองตั้งอยู่มาอย่างน้อยสองร้อยปีตั้งแต่สมัยเอโดะ ร่มรื่นดี แต่วันนั้นคนไม่ค่อยเยอะ
- ป๊อบได้เขียนป้ายขอพรให้สอบเข้าได้

- วันที่ 2 ช่วงบ่าย เริ่มงานพิเศษที่บ้านเวทมนตร์ พวกโดเรมี 3 คนเตรียมถุงนำโชค โมโมโกะทำเค้ก ส่วนอมปุจะมาได้ช่วงเย็นวันที่ 3
- แลกเปลี่ยนคำอวยพรปีใหม่กันพอเป็นพิธี

- วันที่ 3 อมปุฝากเครื่องรางจากศาลเจ้าหน้าสถานที่ทำงานให้โดเรมีนำไปให้ป๊อบ ส่วนไอโกะให้ดินสอที่มีตัวเลขพิมพ์อยู่เพื่อการเดาข้อสอบ ฮาซึกิให้เข็มกลัดตราโรงเรียนสตรีคาเรน โมโมโกะให้ทาร์ตสตรอว์เบอร์รีและทาร์ตมะม่วง แถมยามาอุจิที่มารับขนมที่ร้านยังพกเครื่องรางที่บ้านมาให้ด้วย
- โดเรมีเล่าเรื่องศาลเจ้าประจำเมือง ทุกคนเงียบ ยามาอุจิกับไอโกะมีท่าทางแปลกๆ โดเรมีเริ่มระแวง
- ฮาซึกิเล่าว่ามีคนได้ยินเสียงเด็กจากบริเวณนั้น
- ยามาอุจิบอกว่าตั้งใจจะไปศาลเจ้าอยู่พอดีและชวนทุกคนไปด้วยกัน
- ที่ศาลเจ้ามีเสียงเด็กจริงๆ ยามาอุจิมองไม่เห็น แต่บอกว่าเสียงเหมือนกำลังลำบากหาอะไรสักอย่าง ตนไม่รู้สึกอันตราย และน่าจะมีมากกว่าหนึ่งคน
- กลับมาที่บ้านฮารุคาเซ่ ทุกคนซาบซึ้งกับน้ำใจของพวกเพื่อนๆ มาก ป๊อบได้รับกำลังใจอย่างยิ่ง

- วันที่ 4 พวกโดเรมีไปถามความคืบหน้าจากยามาอุจิ ได้ความว่ายามาอุจิกลับไปที่ศาลเจ้าเมื่อช่วงเช้าและได้สอบถามเจ้าอาวาส ท่านบอกว่าไม่เคยได้ยินว่ามีของหาย แต่พวกเด็กๆ ที่เคยมาวิ่งเล่นหายหน้าไปจากศาลเจ้า
- ฮาซึกิสันนิษฐานว่าเด็กๆ อาจจะทำอะไรบางอย่างเสียหาย แต่ยามาอุจิบอกว่าเจ้าอาวาสไม่พบความผิดปกติ แถมท่านยังอยากให้เด็กมาวิ่งเล่นอย่างร่าเริงมากกว่าจะมัวสนใจเรื่องแบบนั้นด้วย
- หลังจากนั้น พวกโดเรมีนัดเจอกันที่ศาลเจ้าในสภาพแม่มดฝึกหัด (ยกเว้นอมปุที่ยังไม่ได้เป็นแม่มดฝึกหัด)
- ฮาซึกิได้ยินเสียงเด็ก ส่วนไอโกะกับโมโมโกะได้ยินเสียงผู้ใหญ่ และโดเรมีเห็นเด็กตัวเล็กๆ เดินไปมา
- โมโมโกะเข้าไปถามไถ่ แต่เด็กไม่สนใจ ทันใดนั้น...
- มีเสียงออกมาจากสิงโตหินคู่ (ภาษาญี่ปุ่นเรียกต่างกันว่า Komainu กับ Shishi ใครมีข้อมูลเพิ่มเติมวานบอก) พวกโดเรมีจึงเข้าไปพูดคุย สรุปว่ามีเด็กมาปีนป่าย ทำให้ขาหลังของ Komainu หัก (แต่ Komainu ไม่ได้โกรธอะไร) พวกเด็กๆ จึงมาตามหาขาหลังดังกล่าว
- สรุปตกลงกันว่าให้พวกโดเรมีใช้เวทมนตร์นำขาหลังของ Komainu ไปให้เด็กคนที่ทำหัก เพื่อให้เด็กคนนั้นนำมาขอโทษกับเจ้าอาวาสเอง เด็กคนนั้นจะได้หมดเรื่องค้างคาใจ
(จบบทที่ 4)

(มุมโฆษณา)
บทที่ 5 "นางฟ้าผู้คุ้มครองยาดะ" เพิ่งอ่านไป 2 หน้า แต่แค่ชื่อบทก็มีแววหวานเลี่ยนแล้ว โปรดติดตาม!

(แถม)
ชื่อบทที่ 6 "เซนต์วาเลนไทน์"
ชื่อบทที่ 7 "จงไล่ตามพระจันทร์"
[...สมแล้วที่ฮาซึกิขึ้นปกเล่มนี้ ส่วนที่เหลือสงสัยจะมดขึ้นจนจบเล่ม]

แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 15:18:16

แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 15:13:47

จากคุณ	: หญิงหน้าเศร้า
เขียนเมื่อ	: 25 ส.ค. 55 14:13:29