|
เติบโตจากแดนอีสาน ทีมงานถามว่า 'คนอีสานน่ารักจริงหรือเปล่า?' มินรีบตอบขึ้นทันที จริงค่ะ..(หัวเราะเสียงดัง) มินก็เป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ที่ชีวิตไม่ได้หรูหรา ฟู่ฟ่ามาก ครอบครัวมินก็เป็นครอบครัวธรรมดาที่อบอุ่น มินรู้สึกว่ามินดีใจที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้ เราโชคดีมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกคุณพ่อคุณแม่มีพี่ชายคนนี้ คือเวลาพูดถึงครอบครัวมินก็จะมีความสุข เวลามินเหนื่อยมินก็จะโทรหาป๊าโทรไปอ้อนโทรทุกวันวันละหลายๆ รอบ คุยกับกับป๊า เล่นไร้สาระ บ่นไปด้วย คุณพ่อเป็นเหมือนเพื่อนเป็นทุกอย่าง มินเล่าว่า พื้นเพมินเป็นคนอีสาน เกิดและเติบโตในจังหวัดขอนแก่น แต่ทางอากงเป็นคนกรุงเทพฯ มีเชื้อสายจีน แน่นอนเธอภาคภูมิใจในความเป็นอีสานแต่ด้วยวัฒนธรรมที่เปลี่ยนไปทำให้ชาวเมืองยุคใหม่ไม่ค่อยได้ติดต่อกันด้วยภาษาพื้นเมืองเสียเท่าไหร่ ที่บ้านไม่พูดภาษาอีกสานกับมิน มินก็จะชอบบ่นทำไมไม่พูดกันมินอยากพูดได้ คือโรงเรียนมินก็ไม่พูดภาษาอีสานแต่ว่าจะพูดกันเป็นโจ๊ก คำสั้นๆ หัวเราะๆ ตั้งแต่เด็กแล้วมินอยากพูดได้ แต่ว่าสังคมที่เราอยู่เขาไม่พูดกัน เป็นอีสานเวอร์ชั่นแอดวานซ์แต่ว่าเราฟังออกทุกคำ เพราะว่าผู้ใหญ่รุ่นพ่อรุ่นแม่เราเขาจะพูดกัน ส่วนรุ่นเราจะน้อย โต้ตอบได้เป็นประโยคสั้นๆ แต่ถ้าให้พูดประโยคยาวๆ เลยพูดไม่ได้ มันก็เหมือนภาษาอังกฤษที่ต้องหัดพูดโต้ตอบกัน หญิงสาว เล่าว่า คนอีสานเป็นตลกนะเกือบทุกคนเลย จะมีความขี้เล่น อะไรก็ได้อย่างไรก็ได้ ใช้ชีวิตง่ายๆ สบายๆ แต่ว่าพอเราไปอยู่กรุงเทพฯ ก็อาจต้องปรับเปลี่ยนการวางตัวขึ้นนิดหนึ่ง ให้มันดูเป็นทางการขึ้นมาหน่อย แต่ว่าความเป็นตัวตนของเราก็ยังเหมือนเดิม ความเป็นอีสานก็ยังเป็นคนเหมือนเดิม นอกจากนี้ มินก็เผยความลับเล็กๆ ว่า เธอเป็นคนติดหนังสือการ์ตูนมาตั้งแต่เด็กๆ ถึงขั้นไม่ได้อ่านจะนอนไม่หลับเลย มีการ์ตูนเป็นห้องสมุดเลย ห้องนอนมินครึ่งหนึ่งเป็นการ์ตูนญี่ปุ่นเรียงเป็นตับ โคนันตั้งแต่เล่ม 1 - เล่มสุดท้าย ขึ้นมาหน่อยเป็นรันม่า, ครอบครัวตัวฮอ ตอนเด็กๆวันไหนไม่อ่านการ์ตูนนอนไม่ได้นะ เป็นคนขี้กลัว หัวเตียงมีไฟไว้อ่านหนังสือ คืออ่านจนหลับ มินเป็นคนขี้กลัวในความมืด มินบอกว่านอกจากการ์ตูนจะให้ความสนุก ยังส่งเสริมให้เป็นคนมีจินตนาการใช้ชีวิตในมุมมองใหม่ๆ ที่รู้สึกสนุกได้ในทุกๆ เรื่อง แน่นอนแหละให้ความสนุก ให้ความร่าเริง เพราะเราอ่านการ์ตูน เราจะชอบจินตนาการ มินเป็นเด็กที่ชอบวาดรูป สำหรับมินเราเห็นคนทะเลาะกันเป็นเรื่องตลกได้ เคยเห็นการ์ตูนที่ทะเลาะกันแล้วเป็นหน้าโกรธๆ ตลกๆ ไหมนั้นแหละ เห็นคนเป็นมุมมองแบบนั้น เห็นคนคาแรกเตอร์เป็นการ์ตูน เป็นเด็กมีจินตนาการ เพ้อเจ้อ ช่างฝัน (หัวเราะ) โตมาทุกคนก็จะบอกว่ามินเป็นเด็กไม่เคยโต คือหน้าที่ความรับผิดชอบเราก็เป็นส่วนหนึ่ง แต่ในเรื่องความเป็นส่วนตัวเวลาเราคุยกับคนรู้จักอยู่ในมุมที่เราไม่ต้องรับผิดชอบเราสบายๆ เราก็จะเป็นมุมที่เด็กมากดูเหมือนไม่โต มิน หยอดทิ้งท้ายว่า แต่ตอนนี้ต้องอ่านหนังสือเรียนอย่างเดียว เพราะว่าขึ้นปี 4 แล้วเรียนค่อนข้างยาก
จากคุณ |
:
ชิโนมิยะ เร็น
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ส.ค. 55 14:30:17
|
|
|
|
|