จริงๆ หนังเรื่องนี้ น่าจะเป็นหนังที่มีพล๊อตเรื่องที่น่าสนใจ แต่กลับดูแล้วไม่อิ่ม ปัญหาคือการตัดต่อ การร้อยเรื่องเข้าหากัน....มันไม่สมเหตุสมผล
1. "วุฒิ" ตัวละครที่ดูนิ่ง และเก็บ "ความผิดเอาไว้" รอให้อีกผ่าย "ยกโทษ" ซันนี่คุมอารมณ์เจ้าปัญหาไว้ได้เกือบตลอดเรื่อง
วุฒิจึงเป็นลูกไล่ของทินในทุกฉาก ฉากที่ดีที่สุดคือฉากเดินขึ้นไปดาลฟ้าไปหาพี่ทิน และคุยกันแบบมันส์ๆ ผมว่าฉากนี้ ซันนี่กับอนันดาเล่นได้ธรรมชาติมาก
ตลอดเรื่องทั้ง 2 ตัวละคร ใช้คำพูดแทนตัวเองว่า "กู" และ "มรึง" แต่จะมีบางประโยดที่ วุฒิ เรียก "พี่ทิน" มันคือการแสดงความเคารพต่อคำว่า "พี่"
อีกฉากที่ส่งอารมณ์ คือฉากที่วุฒิบอกว่าพ่อเสียแล้ว ทินระเบิดอารมณ์ทำไหมไม่บอกกู แล้วก็ชกต่อยกัน วุฒิตอบโต้ชกบ้าง แต่ก็มี "ความผิดซ้อนอยูู่" แล้วตบหน้าตัวเองหลายครั้ง ว่า" มรึงก็ได้แต่เตะกู ตีกู พอใจป่าว" ฉากนี้เป็นการบอกว่า "กูทำผิดอยู" ซันนี่เล่นดี กับอารมณ์ที่ผิดติดตัวมาตลอด
2. ทิน ตัวละครที่ดู กร่าง กาก ผมว่าอนันดา ยังทำไม่ถึง ดูว่ากำลังเปลี่ยนบุคลิกแค่นั้น ยกเว้นฉากดราม่า หลังฉากที่ชกต่อยกับน้องแล้ว แล้วตนเองร้องไห้แบบผู้แพ้ ใช่เลยอนันดาเก็บอารมณ์เสียใจเอาไว้ มีเรื่องของพ่อ ของเจน (เมียทิน) และความสำมาเลเทเมาของตนเองมาเกี่ยวข้องด้วย
ตัวละครตัวนี้มีปมอยู่ในตัว แต่เข้าใจว่าการเขียนบท การตัดต่อ สำหรับตัวละครตัวนี้น่าจะทำได้มากกว่านี้
3. น้ำ กับเจน และพ่อ เป็นเพียงตัวละครที่พูดถึง ความศรัทธา ความผิด การยกโทษให้ผู้อื่น และยกโทษให้กับตนเอง
หรือว่าเราต้องไปดูอีกรอบ จึงจะเข้าใจสารที่ผู้กำกับกำลังจะบอก
ปล. เป็นหนังอีกเรื่องที่น่าสนใจครับ
จากคุณ |
:
appendiculata191
|
เขียนเมื่อ |
:
27 ส.ค. 55 15:22:57
|
|
|
|