ความคิดเห็นที่ 1 ลงชื่อรออ่านครับ จากคุณ : Pai_Pretend เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:09:33

ความคิดเห็นที่ 2 ในขณะที่ริคเกือบจะเหนี่ยวไกเป่าสมองโอติสอยู่แล้วนั้น ไทรีสก็รีบห้ามเขาเอาไว้ ไทรีส : ริค อย่า อย่าทำเึค้า!! ไทรีส : คาร์ลยังไม่ตาย! เขายังหายใจอยู่เลย! ริคเมื่อได้ยินว่าลูกชายของตนยังไม่ตาย เขาก็ได้สติเลิกล้มความคิดจะฆ่าโอติสแล้วหันกลับไปสนใจลูกตัวเองทันที ริค : เขายังไม่ตาย.. ริค : เขายังไม่ตายงั้นเหรอ?... แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 01:16:55 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:15:59

ความคิดเห็นที่ 3 ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดด มา อยู่ เป็น เพื่อน อีก เช่น เคย สู้ๆ จากคุณ : ตัวอ่อนหนอนผักกาด เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:17:12

ความคิดเห็นที่ 4 ริคผละออกจากโอติสแล้วรีบวิ่งมาดูอาการของลูกชายตน ริค : เขายังหายใจใช่มั้ย?! ริค : แล้วเราจะทำไงกันดี! เราจะทำไงต่อดี.. เราต้อง.. บ้าเอ๊ย ชั้นไม่รู้ว่าจะทำไงต่อไปแล้ว!! ไทรีส : เขายังหายใจ.. แค่สลบไปเท่านั้น ปัญหาคือเขาเสียเลือดไปเยอะมาก เราต้องรีบห้ามเลือดก่อน ไทรีส : เรายังพอช่วยคาร์ลได้ริค เรายังช่วยเขาทัน! ริค : ชะ.. ใช่! เราต้องห้ามเลือดเค้าก่อน ที่รถมีชุดปฐมพยาบาลอยู่ เราต้องรีบพาคารืลกลับไปที่รถด่วนเลย ในตอนนั้นเอง โอติสก็รีบเสนอความช่วยเหลือเพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเอง โอติส : คือ.. ที่ฟาร์มที่ผมอาศัยอยู่ ชายคนที่เป็นเจ้าของที่นั่น ลูกชายของเค้าเคยถูกยิงเข้าที่เท้า โอติส : ตอนนั้นผมเห็นเค้าผ่ากระสุนออกและทำแผลรักษาลูกเขาได้ ตอนนี้เดินปร๋อเหมือนเดิมแล้ว ริคได้ยินเช่นนั้นก็สนใจ ริค : นายคิดว่าเค้าจะช่วยลูกชายชั้นได้มั้ย? โอติส : เค้าไม่ได้เป็นหมอหรอกนะ แต่ผมว่าเค้ารับมือกับเรื่องพวกนี้ได้ โอติส : ที่นั่นอยู่่ห่างออกไปแค่ไมล์กว่าๆเท่านั้นเอง เราคงใช้เวลาเดินทางไม่นาน! จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:31:37

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนครับ สู้ๆ จากคุณ : Intimidate เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:32:37

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อเห็นหนทางที่จะช่วยลูกชายตนได้ ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟริคก็ไม่ขัดข้อง ริค : ประมาณไมล์นึงงั้นเหรอ.. ไหว ชั้นไำปไหว! ไทรีสนายมาช่วยชั้นเอาเสื้อนี่ห่อตัวคาร์ลเอาไว้ที! ริคถอดเสื้อนอกของตนออกมาและห่อคลุมตัวคาร์ลเอาไว้ โดยมีไทรีสคอยช่วย ริค : ช้าๆ.. ช้าๆ.. โอเค.. เมื่อห่อร่างของลูกชายเสร็จแล้ว ริคก็อุ้มคาร์ลขึ้นมาเตรียมจะเดินทางไปยังฟาร์มที่โอติสบอก ก่อนจะออกเดินทางริคก็หันไปสั่งไทรีส ริค : ชั้นจะล่วงหน้าไปที่ฟาร์มนั่น  ไทรีส นายกลับไปที่รถและบอกทุกคนว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าฟาร์มที่ว่านั่นอยู่ห่างออกไปไม่ไกลจริงๆ พวกนายคงตามไปเจอชั้นได้ไม่ยาก ริค : เฮ้ นายน่ะ! ที่ั่นั่นหาเจอได้ไม่ยากใช่มั้ย? โอติสรีบบอกทาง โอติส : มองจากถนนใหญ่ก็เห็น หาไม่ยากหรอก พวกคุณจอดรถกันอยู่ที่ถนนด้านโน้นใช่มั้ย? งั้นก็ตรงมาตามทางหลวงสาย64เรื่อยๆ มันจะอยู่ทางซ้ายมือของพวกคุณ ไกลจากถนนนิดหน่อยแต่ก็หาเจอไม่ยาก! หลังจากบอกทางเสร็จแล้ว โอติสก็ออกเดินนำริคไป โอติส : รีบออกเดินทางเถอะ ตามมาทางนี้! ริค : นำไปเลย ชั้นจะตามนายไป ริค : ไทรีส นายช่วยบอกลอรี่ด้วยนะ ว่าไม่มีอะไรต้องกังวล.. ไทรีส : ได้เลย.. หลังจากแยกกับไทรีส ริคก็รีบวิ่งตามโอติสไป จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:42:51

ความคิดเห็นที่ 7 ทางด้านของไทรีสก็ทำตามที่ริคสั่ง เขารีบวิ่งย้อนกลับไปยังรถเพื่อแจ้งทุกคนให้ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อมาถึงลอรี่ก็รีบวิ่งเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง ลอรี่ : ไทรีส!! ลอรี่ : พวกเราได้ยินเสียงปืน มันเกิดอะไรขึ้น? ทุกอย่างเรียบร้อยมั้ย? ไม่สิ.. แล้วพวกเขาหายไปไหนแล้วล่ะ! ลอรี่ : เกิดอะไรขึ้น?! ทำไมริคกับคาร์ลถึงไม่กลับมาด้วย? พวกเขาไปไหนกัน?! ไทรีส : เราเจอผู้ชายคนนึง เขาเผลอยิงคาร์ลเพราะคิดว่าพวกเป็นซอมบี้ แต่ไม่ต้องกังวลลอรี่ ลูกชายคุณไม่เป็นอะไรมาก ตอนนี้ริคกำลังพาเขาไปที่ฟาร์มของผู้ชายคนนั้น ที่นั่นมีคนที่พอจะช่วยรักษาคาร์ลได้ เขากำลังเดินทางไปกันอยู่!! ลอรี่ : ฟาร์มนั่นอยู่ที่ไหน..? ไทรีส! พวกเขาไปที่ไหนกัน!! ไทรีสไม่ยอมเสียเวลามานั่งอธิบายต่อ เขาตัดสินใจออกเดินทางทันที ไทรีส : ผมรู้ทางไปที่นั่น เอาเป็นว่าเรารีบขึ้นรถแล้วออกเดินทางกันเลยเถอะ!! แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 01:50:51 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:50:09

ความคิดเห็นที่ 8 ทางฝั่งของริค หลังจากวิ่งออกมาพ้นเขตป่า ทั้งสองก็มาถึงยังฟาร์มที่โอติสบอก แม๊กกี้ : นั่นใครน่ะ? โอติส : ไม่มีเวลาอธิบายแล้วแม๊กกี้ พ่อเธออยู่ไหน? แม๊กกี้ : อยู่ในบ้านโน่นน่ะ.. เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย? โอติส : เดี๋ยวชั้นค่อยเล่าให้ฟังทีหลัง! โอติสรีบวิ่งพาริคไปยังตัวบ้าน ที่นั่นชายชราคนหนึ่งได้เปิดประตูออกมาต้อนรับทั้งสอง เฮอร์เชล : มีอะไรกันน่ะ!? เกิดอะไรขึ้น? โอติสรีบแจ้งเหตุให้เจ้าของบ้านได้รับรู้ โอติส : เด็กผู้ชายคนนั้นถูกยิง ผมอยากให้คุณช่วยเขาที! เฮอร์เชล : งั้นรีบพาเขาเข้าไปข้างในเลย ถูกยิงตรงไหนล่ะนั่น? อาการแย่แค่ไหน? จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 01:57:02

ความคิดเห็นที่ 9 เฮอร์เชล : โอติส นายช่วยชั้นถอดเสื้อเจ้าหนูนี่ออกทีซิ! เดี๋ยวชั้นต้่องผ่าเอากระสุนออกมาจากตัวเค้า เฮอร์เชล : มีดนี่เอาไปลนไฟฆ่าเชื้อ แล้วอย่าลืมหยิบขวดแอลกอฮอลล์มาด้วยล่ะ เฮอร์เชล : โอเค.. ชั้นคิดว่าทุกอย่างน่าจะโอเคแล้ว กดเข้าไว้โอติส กดเขาเอาไว้!! การรักษาพยาบาลได้เริ่มขึ้นโดยที่ริคได้แต่นั่งมองอยู่ห่างๆด้วยความเป็นห่วง จนกระทั่งทนดูต่อไปไม่ไหวเขาจึงหลบเดินออกมารอข้างนอก และในตอนนั้นพวกคนอื่นๆในแคมป์ก็เดินทางมาถึงพอดี ลอรี่ : ริค!! ลอรี่ตะโกนเรียกพร้อมกับวิ่งมาหาริค ลอรี่ : เค้าอยู่ไหนริค คาร์ลอยู่ไหน? ลูกเราเป็นยังไงบ้าง!! แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 02:05:41 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 02:04:33

ความคิดเห็นที่ 10 ริค : ผู้ชายในบ้านกำลังพยายามช่วยเค้าอยู่ ดูเหมือนทุกอย่างกำลังไปได้สวย.. ริค : อย่างน้อยตอนนี้คาร์ลก็หยุดเลือดไหลแล้ว.. ลอรี่ : โอ..ริค แล้วเราจะทำไงกันต่อไปดี?... ริค : ไม่รู้สิลอรี่.. ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน.. ในระหว่างที่ริคกับลอรี่กำลังปลอบใจกันและกันอยู่นั้น เกล็นก็มองมายังมือของไทรีสและแครอลที่เกาะกุมกันด้วยสายตาไม่พอใจ.. ในขณะนั้นเองเฮอร์เชลก็เดินออกมาจากบ้านและแจ้งผลการรักษาให้ทุกคนได้ทราบ เฮอร์เชล : ชั้นผ่ากระสุนออก ทำแผลและห้ามเลือดให้เขาเรียบร้อยแล้ว เจ้าหนูนี่โชคดีมากที่กระสุนแค่แฉลบเข้าไปที่กระดูกหัวไหล่เท่านั้น ได้มุมพอดีเป๊ะ เฮอร์เชล : เพราะถ้าแค่กระสุนเฉียงลงไปอีกแค่องศาเดียว มันจะเจาะทะลุปอด และถ้ามันเป็นแบบนั้นแล้ว ชั้นคงไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้ เฮอร์เชล : เขายังสลบอยู่ แต่อาการก็ดูคงที่ดี ตอนนี้ที่พวกเราพอจะทำได้คือรอและอธิษฐานให้เขาฟื้นขึ้นมาอย่างปลอดภัยเท่านั้น ริค : ขอบคุณมากครับคุณ.. ขอบคุณจริงๆ.. เฮอร์เชล : ชั้นชื่อเฮอร์เชล กรีน แล้วก็อย่าเพิ่งมาขอบอกขอบใจอะไรชั้นเลย ตอนนี้นายเอาเวลาไปสวดมนต์ภาวนาให้ลูกชายได้สติขึ้นมาดีกว่า เฮอร์เชล : พระเจ้าเองก็คงจะไม่ได้ให้พรใครมาเป็นเดือนแล้ว ดังนั้นครั้งนี้ท่านคงจะพอเมตตาเรามั่ง.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 02:22:55

ความคิดเห็นที่ 11 มาแล้วววววว เย้ ๆ จากคุณ : Empty Lady เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 02:24:44

ความคิดเห็นที่ 12 หลังจากความตึงเครียดคลี่คลายลงแล้ว ทั้งหมดก็พากันเข้ามารวมตัวในบ้านของเฮอร์เชลเพื่อแนะนำตัวทำความรู้จักกัน เฮอร์เชล : ชั้นชื่อเฮอร์เชล ที่นี่คือฟาร์มของชั้น พวกนายสามารถพักอยู่ที่นี่ได้ตามสบายจนกว่าเจ้าหนูที่ถูกยิงจะอาการดีขึ้น เรามีอาหารเหลือเฟือ ผลผลิตของเราเองทั้งนั้น เพราะตลาดปิดแล้วเราเลยไม่รู้จะเอาไปขายใคร และในบ้านนี้ก็มีห้องว่างอีกหลายห้อง เชิญพักกันได้ตามอัธยาศัย เฮอร์เชล : เอาล่ะ ต่อไป.. ชั้นจะแนะนำให้พวกนายได้รู้จักกับสมาชิกในครอบครัวของชั้น เฮอร์เชล : นี่คือเลซีย์ ลูกสาวคนโตของชั้น เฮอร์เชล : ส่วนคนนี้ลูกชายชั้น อาร์โนลด์ เฮอร์เชล : แล้วที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็แม๊กกี้ ลูกสาวคนกลาง เฮอร์เชล : อีกคนก็ลูกชายคนเล็กของชั้น บิลลี่ เฮอร์เชล : เด็กสาวสองคนที่อยู่ตรงนั้น คนผูกแกละชื่อซูซี่ ส่วนอีกคนคือเรเชล แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 05:51:45 แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 02:33:26 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 02:32:14

ความคิดเห็นที่ 13 เฮอร์เชล : ส่วนนี่ก็คือโอติสกับแฟนของเค้าแพทริเชีย ความจริงสองคนนี้อยู่่ห่างออกไปอีกฝั่งของถนน แต่ตอนนี้บ้านของพวกเราปลอดภัยกว่า ดังนั้นเขาเลยจะมาอยู่ที่นี่จนกว่าเรื่องราวทุกอย่างจะสงบเรียบร้อย เฮอร์เชล : สำหรับพวกเราก็มีกันแค่นี้.. แต่รอบๆยังมีพวกสัตว์ที่เราเลี้ยงไว้และแปลงเกษตรอีก เฮอร์เชล : เลซีย์ เธอช่วยพาพวกเขาเดินดูให้รอบๆทีนะ พวกเขาจะได้คุ้นเคยกับที่นี่ได้ไวๆ เดี๋ยวชั้นจะขอตัวเข้าไปดูอาการเจ้าหนูนั่นซักหน่อย เผื่อว่าเขาจะต้องการอะไร.. ซึ่งเลซีย์ก็ตอบรับอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก เลซีย์ : เอาเถอะ.. ไงก็ได้.. แล้วพรรคพวกของริคก็ออกเดินดูสถานที่โดยรอบ โดยมีเลซีย์เป็นไกด์คอยนำทาง เลซีย์ : นี่คือลานกว้างหน้าบ้านของเรา เดินตามชั้นมาเลย ชั้นจะพาคุณไปดูสวนหลังบ้านต่อ.. ในตอนนั้นอัลเลนก็ขอตัวนั่งรออยู่ที่บ้านไม่ไปด้วย อัลเลน : เอ่อ.. จะว่าอะไรมั้ยถ้าชั้นกับลูกๆจะขอนั่งรอตรงนี้.. ชั้นไม่ค่อยชอบเดินเท่าไหร่น่ะ.. แอนเดรียได้ยินเช่นนั้นก็อาสาจะช่วยดูแลลูกแฝดทั้งสองให้อัลเลน แอนเดรีย : เดี๋ยวชั้นช่วยดูแลบิลลี่กับเบนให้ก็ได้อัลเลน ที่นี่มีวัวด้วยนะ ชั้นว่าพวกเด็กๆคงอยากจะเห็นวัวตัวเป็นๆ.. เบน : วัว! วัว! ผมอยากดูวัว! อัลเลน : งั้นก็โอเค ไอ้หนู ไปกับน้าแอนเดรีย อย่าดื้อนะ! บิลลี่และเบนวิ่งนำหน้าไปแล้ว แต่แอนเดรียยังคงยืนมองดูอัลเลนผู้ซึ่งเอาแต่นั่งซึมเศร้าหมดอาลัยตายอยากด้วยความเป็นห่วง.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 02:46:55

ความคิดเห็นที่ 14 ในขณะที่คนอื่นๆพากันเดินชมสถานที่พักแรมใหม่ ทางฝั่งของลอรี่และริคก็เป็นห่วงลูกเกินกว่าจะทำอะไร ได้แต่นั่งเฝ้ารอให้คาร์ลตื่นอยู่ข้างเตียง ลอรี่ : เขาดูหลับสนิทอย่างมีความสุขมากเลย.. หวังว่าเขาคงจะกำลังฝันดีอยู่นะ.. อย่างน้อยมันก็คงพอจะช่วยให้เขาได้คลายความตึงเครียดจากโลกความจริงอันแสนโหดร้ายนี้ได้.. ริค : ถ้าเขาหลับอย่างนี้ไปจนกระทั่งเรื่องบ้าๆนี่จบลงแล้วค่อยตื่นมาก็คงจะดี.. ลอรี่ : จะบ้าเหรอริค!! พูดอะไรน่ะ เราไม่ได้อยากให้คาร์ลตกอยู่ในอาการโคม่านะ!! ลอรี่ : อย่าพูดอะไรที่มันน่ากลัวแบบนั้นได้มั้ย! ริค : ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น!! บ้าเอ๊ย..! ผมก็แค่ไม่อยากให้เค้าต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เท่านั้นเอง.. ริค : มันผิดมากนักเหรอที่ผมจะไม่อยากให้ลูกเจอเรื่องร้ายๆ.. ริค : ให้ตายเถอะลอรี่ ผมก็แค่เป็นห่วงเค้ามาก เป็นห่วงเค้ามากเหลือเกิน... ว่าแล้วสองผัวเมียก็กอดปลอบใจซึ่งกันและกัน ริค : ผมรักคุณนะลอรี่.. ผมไม่รู้ว่าที่ผ่านมาผมจะแสดงออกให้คุณรับรู้ได้มากน้อยแค่ไหน แต่ผมรักคุณจริงๆ รักแต่เพียงคุณเสมอมา ริค : ถ้าไม่มีคุณแล้ว ผมก็คงไม่มีแรงใจจะฝ่าฟันทุกอย่างมาได้ถึงขนาดนี้.. ลอรี่ : โอ..ริค ชั้นก็รักคุณค่ะ ลอรี่ : ชั้นรักคุณมาก รักคุณมาก... แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 08:14:06 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 02:58:37

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาทักทายยามดึกทุกท่านครับ : D จากคุณ : flamefox เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:01:01

ความคิดเห็นที่ 16 ลงชื่อเป็นกำลังใจคะและมาเก็บทู้ไว้ จากคุณ : นาเรเซรัน เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:14:09

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาลงชื่อ ว่า คืนนี้ขอติดตามด้วยคนครับ ^_^ จากคุณ : SilverAngel เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:16:18

ความคิดเห็นที่ 18 อีกด้านหนึ่งที่ลานกว้าง ขณะที่โอติสกำลังนั่งซึมเศร้ารู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเองอยู่นั้น ไทรีสก็เดินเข้ามาหาเขา ไทรีส : ไง.. ตกลงนายชื่อโอติสใช่มั้ย? โอติส : ใช่.. ไทรีส : ชั้นไม่รู้ว่านายรู้จักชั้นหรือยังนะ ชั้นไทรีส.. ไทรีส : นายโอเคมั้ย? โอติส : ไม่ค่อยโอเค.. ปกติแล้วแค่แมลงวันผมยังไม่เคยตีเลย.. ใช่ จริงอยู่.. ผมอาจจะเข้าป่าไปเพื่อล่าสัตว์ แต่ถ้าไม่ใช่เพื่อเอามากินแล้ว ผมก็ไม่เคยคิดจะยิงอะไรมั่วซั่ว ผมเกลียดความรุนแรง.. โอติส : แต่ดูตอนนี้สิ.. ผมยิงเด็กนั่น.. ผมเข้าใจความรู้สึกของริคดีว่าทำไมเขาถึงเดือดดาลอยากฆ่าผมขนาดนั้น และถ้าเด็กคนนั้นตาย ผมก็คงจะยอมให้เค้าฆ่าผมให้ตายตามไป มันคงเป็นโทษทัณฑ์ที่เหมาะสมกับความผิดแล้ว.. โอติส : แถมตอนนี้ เราก็ยังไม่รู้เลยว่าเด็กคนนั้นจะฟื้นขึ้นมาอีกมั้ย.. ไทรีส : นี่ฟังนะ.. มันก็จริงที่ว่านายทำเรื่องไม่ดีลงไป แต่ต่อให้ฆ่านายให้ตายมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก.. สิ่งที่เกิดขึ้นมันก็แก้ไขไม่ได้แล้ว ชั้นเองก็เป็นห่วงคาร์ลมาก แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรที่เราสองคนจะช่วยได้อยู่ดี.. ไทรีส : ริคเองต้องแบกรับความเครียดหลายต่อหลายอย่างทุกวัน เราทุกคนเองก็เช่นกัน เราเพิ่งพากันหนีออกมาจากหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยพวกซอมบี้ หนึ่งในเพื่อนของเราเสียภรรยาไปที่นั่น และถัดมาหนึ่งอาทิตย์ลูกชายริคก็โดนยิง ไทรีส : นั่นเป้นสาเหตุว่าทำไมเขาถึงได้สติแตกแบบนั้น.. โอติส : หมู่บ้านเหรอ..? ใช่หมู่บ้านวิลไชร์มั้ย? ผมกับแพทริเซียอาศัยอยู่ที่นั่นมาก่อน จนกระทั่งเกิดเรื่องบ้าๆนี่ขึ้น เราพยายามหนีไปแอตแลนต้าแต่ก็ไปไม่ถึง สุดท้ายก็เลยมาตั้งหลักกันอยู่ที่นี่.. โอติส : นี่มันภัยพิบัติชัดๆ.. ตอนที่พวกมันบุกเข้ามาในหมู่บ้าน ผมกับแพริเชียเกือบจะเอาตัวรอดออกมาไม่ได้ โอติส : เราไม่มีทหาร ไม่มีกองกำลังความมั่นคงคอยดูแลเหมือนในเมืองใหญ่.. ไทรีส : อันที่จริง จากที่ได้ยินมากจากปากคนอื่นๆ เค้าบอกตรงกันนะว่าสถานการณ์โดยรวมที่แอตแลนต้าน่ะเลวร้ายสุดแล้ว โอติส : อ้าว จริงเหรอ! ผมกับแพทริเชียตั้งใจว่าพอเข้าฤดูร้อนก็จะเดินทางไปที่นั่นอยู่.. เราคิดว่ามันจะปลอดภัยกว่าอยู่ข้างนอกนี่ซะอีก.. โอติส : บ้าจริง.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:17:14

ความคิดเห็นที่ 19 หลังจากเฝ้าดูอาการของอัลเลนมาระยะหนึ่ง ในที่สุดแอนเดรียก็อดรนทนไม่ไหวตัดสินใจเข้าไปพูดกับเขาให้รู้เรื่อง แอนเดรีย : เฮ้ เด็กๆ.. ไปเล่นกับโซเฟียแล้วก็อาแครอลก่อนไป.. น้ามีเรื่องจะต้องคุยกับพ่อของพวกเธอ.. บิลลี่ : ฮะ.. เมื่อเด็กๆไปแล้วทั้งสองก็เริ่มคุยกันตามประสาผู้ใหญ่ แอนเดรีย : อัลเลน เรามีเรื่องต้องคุยกันให้รู้เรื่อง.. อัลเลน : หือ..? มีอะไรเหรอ? แอนเดรีย : ชั้นอยากจะให้คุณคิดถึงพวกเด็กๆให้มากขึ้น คุณต้องเข้มแข็งเพื่อพวกเขานะ ชั้นรู้คุณกำลังเศร้า กำลังเสียใจ และมันก็ไม่ผิดที่คุณจะรู้สึกอะไรเช่นนั้นกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่ถึงจะอย่างนั้น.. ลูกๆก็ยังต้องการคุณนะ.. แอนเดรีย : คุณจะเอาแต่ซึมกระทือแบบนี้ไม่ได้! แต่ทว่าคำปลุกใจของแอนเดรียกลับให้ผลไม่ตรงกับที่เธอคาดหวัง เมื่ออัลเลนกลับแสดงออกถึงความเกรี้ยวกราดออกมาด้วยน้ำตาคลอเบ้า อัลเลน : นี่เธอต้องการอะไรจากชั้นกันหา! จะให้ชั้นลืมเหรอ? ให้ชั้นเลิกเศร้างั้นเหรอ? ทำไมเธอไม่พูดมาตรงๆเลยล่ะว่า่ "เลิกขี้แยได้แล้วไอ้ตุ้ด" จะได้จบเรื่องจบราวไม่ต้องพูดพล่ามให้ยืดเยื้อ อัลเลน : ชั้นเพิ่งจะเสียเมียชั้นไปนะ นังสาระแนแบบหล่อนดีเลิศประเสริฐศรีมาจากนรกขุมไหนกันถึงได้เสนอหน้าอวดดีสู่รู้มาบอกกับชั้นว่าควรจะรู้สึกยังไงหรือทำตัวยังไง อัลเลน : ไปตายซะ! แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 03:31:01 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:28:34

ความคิดเห็นที่ 20 แอนเดรีย : ว่าไงนะ!! คุณคิดว่าชั้นไม่รู้หรือไงว่า่มันรู้สึกแย่แค่ไหนที่ต้องเสียคนที่เรารักไปน่ะ? เผื่อคุณจะลืม ชั้นเองก็เพิ่งเสียน้องสาวไปนะ!! ดังนั้นชั้นคิดว่านังสู่รู้คนนี้นี่แหละที่รู้ดีที่สุดว่าความเสียใจมันเป็นยังไง! ชั้นรู้ดีว่าคุณกำลังเผชิญกับอะไร! ชั้นเคยเอาแต่นั่งซึมกระทือ ร้องไห้ทั้งวันตอนที่เอมี่ตาย อีกนิดเดียวอัลเลน.. อีกนิดเดียวชั้นก็จะเป็นบ้าแล้ว!!! แอนเดรีย : แต่คุณไม่มีเวลาจะมาฟูมฟายกับมันมากเท่าชั้น คุณยังมีบิลลี่กับเบนต้องดูแลนะ!! เด็กสองคนนั้นต้องการพ่อ!! และชั้นก็กำลังพยายามจะช่วยคุณอยู่นี่ไง เฮงซวยเอ๊ย!! อัลเลน : แต่เมียชั้นตายทั้งคนนะ!! แอนเดรีย : ใช่.. เมียคุณตาย น้องสาวชั้นก็ตาย เชนก็ตาย จิมก็ตาย พ่อแม่ชั้นก็คงตายหมดแล้ว ทุกคนที่ชั้นเคยรู้จักป่านนี้ก็คงตายกันหมดแล้ว!! แอนเดรีย : เพื่อนชั้น ครอบครัวชั้น เพื่อนร่วมงานชั้น ทุกคน!! แอนเดรีย : เราต่างก็อยู่โดยแบกรับความเศร้านี้ไว้อัลเลน.. ความตายโอบล้อมเราทุกคน และมันก็กำลังคืบคลานตีวงแคบเ้ข้ามาเรื่อยๆ โดยที่เราไม่สามารถยับยั้งอะไรได้เลย!! แอนเดรีย : สิ่งเดียวที่เราพอจะทำได้คือทำใจยอมรับมันซะ และตอนนี้.. ลูกชายทั้งสองของคุณ เพื่อพวกเขา คุณต้องทำใจให้ได้!! ยอมรับความจริงซะ!! แอนเดรีย : พวกเขาต้องการคุณ คิดถึงลูกเอาไว้ พวกเขาต้องการคุณ!!! อัลเลน : สิ่งเดียวที่ชั้นคิดเกี่ยวกับพวกลูกๆอยู่ทุกวันในตอนนี้ ชั้นคิดได้แค่ว่าพวกเขาจะโตขึ้นโดยไม่มีแม่! เติบโตขึ้นและหลงลืมความทรงจำเกี่ยวกับแม่ของพวกเขาไปทีละน้อย จนในที่สุดพวกเขาก็คงจะจำไม่ได้แม้กระทั่งว่าแม่ตัวเองหน้าตาเป็นยังไง อัลเลน : แค่คิดถึงมันเท่านั้น ชั้นก็เจ็บปวดจนอกแทบจะแตกตาย อัลเลน : คนอย่างเธอไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าชั้นรู้สึกยังไงอยู่ ไม่ต้องมาตีหน้าปรารถนาดีให้คำแนะนำ มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาหรอก! อัลเลน : หมดธุระแล้วก็ไปซะ ชั้นอยากอยู่คนเดียว.. แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 05:47:40 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:48:30

ความคิดเห็นที่ 21 ทาฝั่งของริคกับลอรี่ก็เอาแต่เฝ้าดูอาการของลูกจนเผลอหลับไปทั้งคู่ มาตื่นอีกทีเมื่อเฮอร์เชลเดินมากระซิบบอกข่าวดีเข้าที่ข้างหู เฮอร์เชล : ลูกชายนายฟื้นแล้ว.. ริค : โอ ขอบคุณพระเจ้า!! ริคและลอรี่รีบวิ่งไปหาลูกทันที ริค : ลูกพ่อ.. พ่อดีใจจริงๆที่ลูกฟื้นแล้ว!! คาร์ล : หมวกผม.. หมวกผมหายไปไหน... ริค : ลูกเป็นไงบ้าง ยังเจ็บตรงไหนอยู่มั้ย? คาร์ล : เจ็บไหล่มากเลย.. ลอรี่ : ไม่เป็นไรนะลูกนะ เดี๋ยวก็หายจ๊ะ... แต่ถึงแม้จะเจ็บตัว แต่คาร์ลก็ยังเอาแต่เป็นห่วงหมวก คาร์ล : ห้ามใครมาเอาหมวกผมไปนะ.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 03:55:32

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาติดตามด้วยคนครับ ^^ จากคุณ : Orb`Ab เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 04:06:07

ความคิดเห็นที่ 23 ในตอนนั้นไทรีสก็เดินเอาหมวกมาให้ ไทรีส : ไม่ต้องห่วงไอ้หนู ชั้นเก็บเอาไว้ให้แล้ว.. คาร์ล : ขอบคุณมากครับไทรีส!! ไทรีส : ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อย ชั้นดีใจมากกว่าที่เห็นเธออาการดีขึ้น.. หลังจากนั้นไทรีสก็บอกกับริคถึงเรื่องที่ตนไปคุยกับโอติสมา ไทรีส : เอ่อ ริค.. ชั้นอยากจะบอกว่าโอติสเขารู้สึกผิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น คือเขาก็ดูไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนะ ชั้นหวังว่านายจะ.. ริค : แล้วจะให้ชั้นพูดอะไรกับเค้าล่ะ "เฮ้.. ไม่เป็นไรพวก นายยิงลูกชั้นปางตาย" งั้นเหรอ ไม่มีทาง ชั้นทำเป้นไม่ถือสาหาความไม่ได้หรอก ไอ้สิ่งที่เขาทำมันไร้ความรับผิดชอบสิ้นดี.. ริค : ถ้าเค้าระมัดระวังซักนิด ก็ควรจะดูใ้ห้ดีก่อนจะยิงปืนใส่อะไรก็ตามที่อยู่ในป่า.. ไทรีส : ชั้นว่าเขาไม่เจตนาน่า.. คาร์ลซึ่งได้ยินพวกผู้ใหญ่คุยกันก็เพิ่งจะไดรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง คาร์ล : ผมโดนยิงเหรอครับ?.. แล้วใครยิงผมกัน..? ริค : คือ. ตอนเราอยู่ในป่า ผุ้ชายชื่อโอติสเค้าเผลอยิงลูกโดยไม่เจตนาน่ะ.. ลอรี่ : แต่ไม่เป็นไรแล้วจ๊ะ.. ตอนนี้ลูกปลอดภัยแล้ว  ทุกอย่างเรียบร้อย.. ริค : ใช่เลย เพราะโอติสช่วยพาลูกมาที่นี่ ให้ลุงเฮอร์เชลทำแผลให้ ลูกเลยปลอดภัยแล้ว เราจะพักกันที่นี่จนกว่าลูกจะหายดี ยังมีคนหน้าใหม่ๆรอให้ลูกออกไปรู้จักอีกเยอะเลยนะ.. คาร์ล : ดีครับ ผมอยากรู้จักเพื่อนใหม่! แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 04:10:22 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 04:09:49

ความคิดเห็นที่ 24 ในขระนั้นเองแครอลก็พาโซเฟียเข้ามาเยี่ยมคาร์ลด้วย แครอล : ขอที่ให้แขกตัวเล็กๆเพิ่มอีกคนด้วยได้มั้ย?.. โซเฟียเค้าอยากมาเยี่ยมคาร์ลน่ะ.. ริค : เข้ามาได้เลยแครอล ผมกับลอรี่ว่าจะออกไปหาอะไรทานพอดี พวกคุณอยู่เป็นเพื่อนคาร์ลทีนะ.. ลอรี่ : อย่าซนมากนะลูก พอน้าแครอลกับโซเฟียไปแล้วก็นอนพักผ่อนซะล่ะ.. เมื่อลอรี่กับริคออกไปแล้ว แครอลกับไทรีสก็มองดูเด็กๆทั้งสองคุยกันอย่างมีความสุข แครอล : ดูพวกเขาสิ.. แครอล : สองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกันมันช่างน่ารักจริงๆ.. ไทรีส : เราไปรอหน้าห้องเถอะ ปล่อยให้พวกเด้กๆคุยกันไป.. ไทรีสพาแครอลออกไปรอข้างนอก ปล่อยให้โซเฟียคุยกับคาร์ลตามลำพัง โซเฟีย : ตอนโดนยิงมันเจ็บมากมั้ย? คาร์ล : ไม่รู้สิ ชั้นจำไม่ได้ มันก็คงเจ็บนิดๆล่ะมั้ง แต่ชั้นว่ามันต้องทิ้งแผลเป็นไว้ใหญ่มากแน่ๆ โซเฟีย : เจ๋งเลย แผลเป็นเซ็กซี่ดีออก คาร์ล : เซ็กซี่? เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันแปลว่าอะไร.. โซเฟีย : เธอก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะแหละ! คาร์ล : ก็ใช่ แต่ชั้นไม่ใช่คนที่พูดมันออกมานี่! โซเฟีย : มันคงเป็นขั้นกว่าของคำว่าน่ารักมั้ง ชั้นว่านะ.. คาร์ล : แต่แผลเป็นมันไม่น่ารักนะ.. โซเฟีย : ชั้นดีใจนะที่เธอไม่เป็นอะไร.. ว่าแล้วโซเฟียก็จูบแก้มคาร์ลจ๊วบใหญ่ ทำเอาคาร์ลต้องรีบเช็ดน้ำลายออกจากหน้าด้วยความเขิน คาร์ล : ยี้.. แหวะ!! จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 04:20:52

ความคิดเห็นที่ 25 ขณะที่ลอรี่กำลังออกมายืนผ่อนคลายอารมณ์อยู่นอกบ้านนั้น เดลก็เข้ามาชวนเธอคุย เดล : ลอรี่? ลอรี่ : หือ.. ว่าไงเดล? เดล : ชั้นมีเรื่องที่อยากให้เธอรับฟังเอาไว้ แค่ฟังเท่านั้นไม่ต้องเถียง ชั้นแก่เกินจะมีแรงมาทะเลาะอะไรกับเธอแล้ว เพราะฉะนั้นชั้นจะพูดธุระของชั้นให้เสร็จ และหลังจากนั้นเราก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องมาพูดถึงเรื่องนี้กันอีก.. เดล : ริคเป็นเหมือนกระดูกสันหลังของกลุ่มเราในตอนนี้ เป็นเพียงคนเดียวที่เราจะพอพึ่งพาฝากฝังอะไรได้ และเขาก้รู้ซึ่งถึงจุดนี้ดี นั่นเป้นสาเหตุที่ว่าทำไมเขาถึงไม่เคยแสดงออกถึงความกลัวในจิตใจออกมาเลย เขาเก็บกดมันเอาไว้เพราะเขารู้ว่ามันจำเป้นต้องทำ เดล : ชั้นไม่รู้ว่าเธอกับเชนเคยมีอะไรกันลึกซึ้งแค่ไหน ชั้นไม่รู้ว่าเธอให้ความหวังเขาไปแค่ไหน แต่ถ้าเด็กในห้องคนนั้นเป้นลูกของเชน ไม่ใช่ริค ชั้นขอร้องล่ะ เก็บความลับนั้นไว้ ให้มันตายลงหลุมศพไปพร้อมกับเธอเลย เดล : เรื่องนี้จะทำร้ายริคอย่างแสนสาหัส มันอาจทำให้เขาเสียสติไปเลย และเราไม่ต้องการให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น เดล : ที่มาพูดนี่ชั้นไม่ได้จะมากล่าวหาอะไรเธอ ดังนั้นไม่ต้องแก้ตัวอะไร ชั้นแค่มาพูดถึงสิ่งที่ชั้นคิดและมาขอร้อง และชั้นจะยินดีเป็นอย่างยิ่งหากเธอจะยอมรับฟัง หลังจากหมดธุระเดลก็เดินล่วงหน้าไปยังโต๊ะอาหารเพื่อเตรียมทานมื้อค่ำ เดล : ชั้นคิดว่าอาหารเย็นพร้อมแล้วล่ะ เหลือเพียงลอรี่ที่ยังคงยืนครุ่นคิดไตร่ตรองถึงคำพูดของเดลอย่างเป็นกังวล แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 04:35:11 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 04:34:25

ความคิดเห็นที่ 26 บนโต๊ะอาหารทุกคนกำลังร่วมทานมื้อค่ำกัน พวกริคดูจะตื่นตาตื่นใจกับบรรดาอาหารสดที่เค้าไม่ได้ลิ้มรสมานานเป็นอย่างมาก ริค : เฮอร์เชล ขอบอกเลยนะว่าผมประทับใจมาก อาหารทุกอย่างมันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ริค : ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกตอนที่ไทรีสมาเจออาหารกระป๋องของเราเป็นครั้งแรกแล้วล่ะ ลอรี่ : ชั้นขอแบ่งเอาขึ้นไปให้คาร์ลก่อนดีกว่า.. เดี๋ยวจะหมดซะก่อน.. ไทรีส : ผมต้องบอกเลยนะว่าครั้งนี้ประทับใจผมกว่าครั้งแรกที่เจอพวกริคอีก ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ผมว่าคนที่เราจะเจอต่อไปครั้งหน้าคงทำโต๊ะจีนเลี้ยงเราแน่ๆเลย.. บนโต๊ะอาหารนั้น เกล็นยังคงมองไปทางไทรีสและแครอลด้วยสายตาเศร้าสร้อย ซึ่งนั่นก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาของแม๊กกี้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาไปได้.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 04:45:18

ความคิดเห็นที่ 27 จนเมื่อทานอาหารเสร็จ แม๊กกี้ก็ตามออกมาหาเกล็นที่นั่งอยู่บนชานบ้าน แม๊กกี้ : นายชื่อเกล็นใช่มั้ย?.. เอ่อ.. ทำไมนายเอาแต่จ้องแฟนของพี่มืดคนนั้นไม่วางตาเลยล่ะ เกล็น : หา?.. แม๊กกี้ : เมื่อกี้ตอนกินมื้อค่ำ นายเอาแต่มองผุ้หญิงคนนั้นตลอดเลย.. แม๊กกี้ : ชั้นเห็นนายมองเธออยู่ตลอด มีปัญหาอะไรกันรึเปล่า? เกล็น : ชั้นชอบแครอล.. ชอบตั้งแต่ก่อนที่ไทรีสจะมาถึงซะอีก ถึงเธอจะอายุมากกว่าชั้นพอสมควร แต่ชั้นก็ชอบเธอ.. เกล็น : พอจู่ๆไทรีสก็โผล่มาแล้วทั้งสองก็คบกัน มันทำให้ชั้นหงุดหงิดที่ตัวเองไม่ยอมเดินหน้าำทำอะไรก่อนหน้านั้น.. แม๊กกี้ : อืม.. ว่าแล้วเีชียว..ก็หล่อนออกจะสวย เกล็น : มันไม่ใช่อย่างนั้น.. ชั้นหมายถึง ใช่..เธอก็สวยอยู่ แต่ในเวลานี้มันดูเหมือนทุกคนต่างก็มีคู่กันหมดแล้ว และโลกในตอนนี้ก็ไม่ได้มีผู้หญิงโสดให้เลือกได้มากมาย.. เกล็น : ประเด็นหลักๆเลยก็มีแค่ว่า ชั้นไม่อยากจะต้องมาเหงาอยู่คนเดียวแบบนี้อีกต่อไปแล้ว.. อย่างน้อยถ้าชั้นจะต้องตายจริงๆ ก่อนตายชั้นก็อยากจะมีอะไรกับผุ้หญิงซักครั้งสองครั้ง เท่านั้นก็คงตายตาหลับ.. เกล็น : โอ..พระเจ้า ชั้นพูดอะไรออกไป ขอโทษนะ ชั้นไม่ได้ตั้งใจจะพูดจาน่าเกลียดอะไรแบบนี้.. แต่ผลตอบรับจากแม๊กกี้กลับเกินกว่าที่เกล็นคาดเอาไว้ แม๊กกี้ : งั้นเรามาฟิทเจอริ่งกัน.. แม๊กกี้ : ถ้านายต้องการอย่างนั้น ก็มาทำกันเลย เกล็นถึงกับเหวอ เกล็น : อะไรนะ!! แม๊กกี้ : แฟนชั้นทิ้งชั้นไป.. บางทีตอนนี้ก็อาจจะตายไปแล้ว แต่จะอยู่หรือตายก็เถอะ ยังไงเค้าก็เป็นได้แค่ไอ้งี่เง่าอยู่ดี ส่วนนายก็เป็นหนุ่มโสดคนเดียวที่ไม่ใช่ญาติที่ชั้นไำด้พบเจอในรอบเดือน และที่นายว่ามามันก็ถูก เราไม่ได้มีตัวเลือกมากนักหรอกในตอนนี้.. แม๊กกี้ : ดังนั้น เวลาแบบนี้ถ้าไม่ทำตัวให้ใจกล้าหน้าด้านเข้าไว้ ลงท้ายก็คงได้ตายแบบตัวคนเดียว.. เกล็น : อืม.. มีเหตุผล แม๊กกี้ : งั้นมาฟิทเจอริ่งเถอะ ถ้านายอยากน่ะนะ.. เกล็น : ชัวร์.. อยากแน่ล่ะ.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 05:02:50

ความคิดเห็นที่ 28 ทางด้านไทรีส ก็ได้เวลาสะสางคดีเด็ดของลูกสาวตัวเอง ไทรีส : มานี่เลยแม่ตัวดี เรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน!! จูลี่ : ป๊ะป๋า..!! ไทรีส : ไม่ต้องมาป๊ะป๋าเลยยัยตัวแสบ อย่ามาคิดว่าทำอะไรแบบนี้ใต้จมูกพ่อแล้วจะลอยนวลไปได้นะ พ่อแค่ยังไม่มีเวลามากพอจะเล่นงานเธอเท่านั้นเอง! ไทรีส : พ่อมีอะไรต้องทำเยอะแยะ และไม่อยากจะต้องมาเสียเวลาไปกับการระแวงว่าพวกเธอสองคนจะแอบไปทำอะไรกันตอนไหน ไทรีส : อยากจะท้องโตนักใช่มั้ย? แค่นี้ยังอันตรายกันไม่พออีกหรือไง? พ่อไม่รู้นะว่าริคกับลอรี่รับมือกับเรื่องการมีลูกได้ยังไง แต่นั่นมันเรื่องของเขา ไทรีส : พ่อรู้ว่าพวกเธอกำลังมีความรัก พวกเธอเป็นวัยรุ่น แต่มันยังไม่ถึงเวลา คิดให้ดีๆก่อนจะทำอะไรลงไป ไทรีส : แล้วก็เลิกล้วงควักกันซักที!! หลังจากไทรีสไปแล้ว สองหนุ่มสาวก็บ่นซุบซิบกันสองคนถึงแผนการบางอย่าง คริส : เห็นมั้ย ชั้นถึงบอกเธอแล้วไง ว่าเราควรจะลงมือทำตามที่เราวางแผนกันไว้ได้ซักที ชั้นอยากอยู่กับเธอไปจนชั่วกัลปาวสานนะ ชั้นไม่อยากให้พ่อเธอคอยมาเป็นมารหัวใจเราแบบนี้ จูลี่ : ชั้นรู้.. ชั้นแค่อยากให้แน่ใจว่ามันถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วจริงๆ.. คริส : เอาเถอะจูลี่ เล่นตามเกมของเธอไปก่อนก็ได้.. แต่ชั้นจะไม่ยอมรอไปทั้งชีวิตหรอกนะ.. จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 05:12:50

ความคิดเห็นที่ 29 อีกด้านหนึ่งบริเวณคอกม้า เฮอร์เชลก็กำลังเล่าถึงประวัติความเป้นมาของที่นี่ให้ริคฟัง เฮอร์เชล : ที่นี่เคยเป็นของพ่อชั้น ชั้นเกิดและโตมาในฟาร์มนี้.. แต่ไม่เคยมีซักวันเลยที่จะรู้สึกชอบมัน ชั้นอยากเป็นสัตว์แพทย์ และนั่นคืออาชีพของชั้น ชั้นรักษาทั้งสัตว์ใหญ่สัตว์เล็ก ทำมาได้อยู่หลายปี เฮอร์เชล : แต่หลังจากที่เมียชั้นตาย ธุรกิจชั้นก็เริ่มแย่ลง เพราะเธอเป็นคนที่คอยบริหารงานต่างๆ ชั้นแค่ทำงานกับพวกสัตว์เท่านั้น.. เฮอร์เชล : ขาดเธอไปซักคน ชั้นก็เหมือนแขนขาดไปสองข้าง.. ริค : เสียใจด้วยครับ นานเท่าไหร่แล้วที่เธอจากไป.. เฮอร์เชล : เกือบหกปีได้แล้วล่ะ.. หลังจากนั้นไม่นานพ่อชั้นก็ตาย ชั้นเลยต้องกลับมาดูแลฟาร์มนี้อีกครั้ง เฮอร์เชล : เพราะชั้นรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ชั้นควรจะทำ.. เฮอร์เชล : มาถึงตอนนี้ ชั้นก็ทำงานนี้มาได้เกือบห้าปีแล้ว มันก็เป็นงานสุจริตน่ะนะ.. และในที่สุดชั้นก็ได้รู้ว่าทำไมพ่อชั้นถึงได้รักงานนี้นัก.. มันไม่มีอะไรที่จะสบายใจและมีความสุขไปกว่าการได้อยู่ในที่ของตัวเอง เป็นเจ้านายตัวเอง.. ได้รู้ว่าอาหารที่กินเข้าไปทุกวันนั้นมาจากไหน.. เฮอร์เชล : โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์เช่นนี้ มันก็ยิ่งทำให้ชั้นรู้สึกว่าตัดสินใจไม่ผิดที่กลับมาอยู่ที่นี่.. ริค : ใช่เลย.. ดูเหมือนคุณจัดการทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ได้ลงตัวมาก.. แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 08:18:39 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 05:28:11

ความคิดเห็นที่ 30 เฮอร์เชล : พวกคุณอยู่ที่นี่กันได้ตามสบายนะ จนกว่าคาร์ลจะหายดี เพราะด้วยสภาพของเขาในตอนนี้ ผมไม่แนะนำให้คุณพาเขาออกไปตากแดดตากฝนหรอก อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ตอนนี้ เฮอร์เชล : ในบ้านอาจจะมีห้องไม่พอสำหรับพวกคุณ ยังไงบางคนก็อาจต้องนอนในรถไปก่อน แต่เรามีอาหารเหลือเฟืิอ และที่สำคัญคือคุณไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่.. ในตอนนั้นริคก็นึกถึงโรงนาที่เขาเห็นขึ้นมาได้ ริค : แล้วโรงนาล่ะครับ? เราขอย้ายเข้าไปอยู่ในนั้นได้มั้ย? พวกเราบางคนไม่อยากจะเข้าไปนอนเบียดกันในรถอีกแล้ว.. และคำตอบของเฮอร์เชลก็ทำให้ริคได้รับรู้ว่า ที่ฟาร์มแห่งนี้ ยังห่างไกลจากคำว่า "ปลอดภัย" มากเหลืือเกิน.. เฮอร์เชล : โรงนาเหรอ?.. คุณไม่อยากไปที่นั่นหรอกเชื่อสิ.. เฮอร์เชล : เราเก็บพวกคนตายไว้ในนั้น.. . . To be continued.. ติดตามตอนต่อไปได้วันพรุ่งนี้ครับ.. :-) จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 05:35:34

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณครับ ลุ้นว่าใครจะไปเผาโรงนา ^^ จากคุณ : Orb`Ab เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 05:41:01

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีคุณ Pai_Pretend, ตัวอ่อนหนอนผักกาด, Intimidate, Empty Lady, flamefox, นาเรเซรัน, SilverAngel และคุณ Orb`Ab นะครับ ขอบคุณที่อยู่รอติดตามถ่ายทอดสดรอบดึกกัน ตอนนี้อย่างที่เห็น บทสนทนาโหดมาก ทั้งเยอะและยาวเพราะเป็นตอนที่บรรดาตัวละครเพิ่งเจอคนใหม่ๆและปรับความเข้าใจกัน ก็เลยคุยกันเยอะเป็นพิเศษ ผลก็เลยต้องลากโพสยาวจนเกือบเช้าแบบนี้ ยังไงติดตามกันต่อไปนะครับ หลายท่านคงเริ่มเห็นความแตกต่างระหว่างการ์ตูนกับซีรีย์แล้ว เพราะตัวละครหลายตัวยังอยู่ ไม่ได้มีชะตากรรมแบบเดียวกับในซีรีย์ ดังนั้นเนื้อเรื่องย่อมแตกต่างแน่นอน  ขอให้สนุกกับการติดตามครับ :-) แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 06:02:23 จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 05:44:19

ความคิดเห็นที่ 33 ตามมาจนจบจนได้^^ จากคุณ : pool Net เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 07:15:50

ความคิดเห็นที่ 34 มาลงชื่อว่าติดตามอ่านทุกตอนครับ ขอบคุณมากนะครับที่มาโพสให้อ่านรวมถึงแปลให้ด้วย ยังไงก็อย่าหักโหมมากนะครับ ฉบับ comic นี่เดินเรื่องฉับๆๆ ดีจริงๆ จากคุณ : Pipatz เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 07:31:56

ความคิดเห็นที่ 35 เชนไม่อยู่แล้วใครจะเป็นแกนนำไปเปิดประตูโรงนากันนะ จากคุณ : acidgalz เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 08:27:46

ความคิดเห็นที่ 36 ฟาร์มในเกม แชปเตอร์ 1 รึปล่าวนี่........ จากคุณ : Reivin เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 09:17:01

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณครับ... จากคุณ : นาย 17 อดีตเด็กหลังห้อง เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 09:50:48

ความคิดเห็นที่ 38 เกล็น ชอบ แครอล ฟังและดูแปลกๆ สำหรับคนดูซี่รีย์มาก่อน แต่ในซี่รีย์นะ ผมว่าแม๊กกี้สวยสุด จากคุณ : ผมเป็นวอเกอร์ (ดวงดาวแพรวพราวบนฟ้าที่แสนไกล) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 10:05:55

ความคิดเห็นที่ 39 สำหรับคนไม่เคยอ่านหรือดูซี่รี่ย์ แบบ ผม ถือว่าสนุกมากได้ลุ้นดี เพราะไม่รู้จะเกิดอะไรต่อ จากคุณ : nattapon86 เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 10:22:53

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณมากค่ะ คุณจขกท.แปลดีจริงๆ เราเห็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษยาวๆ ก็ขี้เกียจอ่านแล้วอ่ะ -_-" แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 10:25:49 จากคุณ : แม่ดอกคำปู้จู้ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 10:25:19

ความคิดเห็นที่ 41 สนุกมากครับ ขอบคุณมาก จากคุณ : taroteer เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 10:56:30

ความคิดเห็นที่ 42 post จาก ตี 1 ถึง ตี 5 ครึ่งเลย  สวดยวด มาก .... ดูซีรีย์แล้ว ก็ยังไม่รู้เลยครับว่าจะเกิดอะไรต่อ ...   เรื่องค่อนข้างจะแตกต่างกันพอสมควร แต่ก็ยอมรับว่าคนเขียนบท ก็เจ๋ง ปรับไป ปรับมา ก็ยังสนุกไม่แพ้กัน แต่เดินเรื่องอืดกว่า หนังสือมากเลย จากคุณ : จินหยง เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 11:05:48

ความคิดเห็นที่ 43 ชักมีลางสังหรณ์ว่าใครสักคนจะทะลึ่งไปเปิดประตูโรงนาในเร็วๆนี้แหละ จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 11:28:44

ความคิดเห็นที่ 44 สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ทะเล (a-zz) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 12:56:36

ความคิดเห็นที่ 45 คริส กับ จูลี่ จะไปเปิดประตูโรงนาหรือเปล่านะ (เดาเอา) จากคุณ : Alucard [Dracula] เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 13:45:09

ความคิดเห็นที่ 46 ถ้าเล่นเกมจะเข้าใจเฮอร์เชลมากขึ้นนะว่าทำไมต้องเก็บพวก walkers ไว้ด้วย จากคุณ : alcalshel เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 14:13:51

ความคิดเห็นที่ 47 การ์ตูนกะ series  ต่างกันราวๆ 50% ได้เลยนะเนี่ย บางอันก็เป๊ะๆบางอันก็แบบว่าอะไรว๊า~~ จากคุณ : flamefox เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 14:35:36

ความคิดเห็นที่ 48 แบบการ์ตูนสนุกกว่านะเนี้ย จากคุณ : บีแชยอง เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 14:59:21

ความคิดเห็นที่ 49 สนุกมากๆเลย ไม่เคยดูซี่รี่มาก่อน อ่านไปลุ้นไป^^ จากคุณ : supersun_v เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 15:24:40

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณครับ จากคุณ : บ้านผมมองออกไปเห็นภูเขา เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 15:51:03

ความคิดเห็นที่ 51 ตัวละครเยอะดี มีเรื่องในลุ้นตลอดเวลา แต่ใน Comic แอนเดรีย ดูเข้มแข็งดีนะ จากคุณ : เจ้าชายกระต่ายป่า เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 17:32:33

ความคิดเห็นที่ 52 ให้ลุ้นได้ทุกตอนซิน่า ไม่ใช่ว่าเกล็นจะไปฟิจเจอร์ลิ่งกันในโรงนานะ จากคุณ : ton_ck เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:25:43

ความคิดเห็นที่ 53 ถึงได้ดูซีรี่ย์มาแล้ว  แต่ก็ชอบเวอร์ชั่นคอมิคมากๆเลยค่ะ(รายละเอียดแตกต่างกันพอสมควร)   ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่า ป.ล.ตี๋เกล็น  !!  กับแม็กกี้  เฮ่อ ช็อตทำร้ายจิตใจรอบสองฮ่าๆ หวังว่าคงไม่มีใครไปทำอะไรบ้าๆอย่างเปิดโรงนานะ(ยังไม่ได้เล่นเกม walking dead เลย  ไม่รู้เนื้อเรื่องในเกมจะเป็นไงบ้าง) พอเจอที่ดีๆ ที่พอจะอยู่ได้กลับต้องเสียมันไปทุกทีสิน่า !? จากคุณ : แมวหัวส้ม เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 20:11:37

ความคิดเห็นที่ 54 จากที่ตามอ่านคอมมิคมาถึงตอนนี้ ภาพรวมดูสดใสกว่าซีรีย์พอสมควรเลยแฮะ... ในตี้ริคแทบไม่มีศึกภายในมาปั่นหัวเลย อาจเพราะเชนมันม่องไปตั้งแต่แรกๆ ด้วยอ่ะนะ... ตอนหน้า... เดาว่ามันต้องมีบางคนไปฟิทเจอริ่งกันแถวๆ โรงนาชัวร์  อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ยังขยันทำกันเหลือเกิน 555+  จากคุณ : จิบเดียวก็ซึ้งแมน เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 21:30:02

ความคิดเห็นที่ 55 สนุกอีกแล้ว เข้ามาอ่านรบดึกของอีกวัน ขอบคุณนะค่ะ จขกท. จากคุณ : bioppa เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 23:34:36

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณมากนะครับ ยังไม่ได้ดูซีรี่ย์เหมือนกันครับ แต่ดูท่าคงมีดราม่ากับไทรีสแน่ๆ เหมือนพวกลูกๆจะวางแผนทำไรกับไทรีส ที่ไม่ดีสุดๆเลย จากคุณ : SilverAngel เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 00:52:24

ความคิดเห็นที่ 57 ติดตามตอนต่อไปได้ที่กระทู้นี้ครับ จากคุณ : Evageline A.K. Mcdowell เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 01:14:52

ความคิดเห็นที่ 58 ขอบคุณ คุณ Evageline A.K. Mcdowell มากๆค่ะที่อัพให้ได้ติดตาม.... นี่ตามอ่านมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ ตื่นเต้นไปในแต่ละตอนมากกกกกกก จากคุณ : Je Vriendje เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 55 13:18:14

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณค้า จากคุณ : nuanapa เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 08:51:44

ความคิดเห็นที่ 60 สนุกและน่าติดตามอย่างเช่นเคยครับ ^^ จากคุณ : thaicomtc เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 00:22:24