แม่นางมังรั่ว เพิ่งเข้าบ้านมา ไล่อ่านเม้นท์ เห็นแม่นางมังรั่วมายั่วยวนต้องขอตอบกลับสักหน่อย
ร่วมทุกข์ หากแม่นางดูอย่างไม่อคติจะเห็นว่าตอนรั่วซี หัดขี่ม้ากับองค์หญิงมองโกล (จำชื่อไม่ได้) เกือบตกม้าตาย องค์ชายแปดเข้าไปช่วยทำให้รั่วซีงงงวย แอบละเมอตอนอยู่คนเดียว
ตอนรั่วซี นั่งคุกเข่า องค์ชายแปดก็ไปย่ะไปกับองค์ชายสิบสี่ แต่ช้าไปก้าวเดียว องค์ชายสี่แกเสียบเสียก่อน ไม่งั้นไอ้ท่ากางเสื้อคลุมกันฝนให้น่ะต้องเป็นขององค์ชายแปดแน่นอน
เป็นใครก็ตามหากมีแฟน อย่างรั่วซีก็ต้องระแวง เพราะนางหวานกับทุกคน ชอบแอบส่งสายตากับองค์ชายสี่ ทำเคอะทำเขินต่อหน้าเวลาเจอองค์ชายสี่แม้จะอยู่ที่วังองค์ชายแปดก็ตาม ถ้าเป็นเรานะคงล่ามโซ่ไว้แล้ว หล่อนจะเอาเหตุผลขึ้ระแวงขององค์ชายแปดเป็นเหตุให้รักร้างได้อย่างไร
ผู้ประพันธ์ สร้างบุคลิคให้องค์ชายแปดน่าสงสาร ถึงจะเก่ง สมาร์ท รูปหล่อ แต่ชาติกำเนิดของมารดาต่ำต้อยกว่าคนอื่น ด้วยความทะเยอทะยานให้หลุดพ้นจากปมด้อยเรื่องชาติกำเนิด จึงมีแรงมุมานะ สร้างตัว สร้างกลุ่มก๊วนที่มีองค์ชายเก้า สิบ และสิบสี่ เป็นผู้หนุนให้ได้ครองบัลลังก์ แต่สุดท้ายก็แพ้ไปทุกเรื่อง ทั้งตำแหน่ง และความรัก แต่ความเป็นคนดี มีคุณธรรม เคารพกติกายอมอยู่ใต้ปกครองขององค์ชายสี่ แต่องค์ชายสี่ใจร้ายคอยระแวงและกลั่นแกล้ง นี่แหละเป็นมูลเหตุที่ชอบองค์ชายแปด ถึงแม้จะรู้ว่าแพ้ในที่สุด
อ่านให้เข้าใจนะแม่มังรั่ว เราว่าคุณป้าแองฯ กับเรา เห็นรูปทองขององค์ชายแปด ก็นะคนดีก็เห็นคนดี ใช่มั้ยคะคุณป้าแองฯ
++บ้านเลขที่ 260++ [[{{เคหาสน์คนรัก แอนดริว]]}}.....คุณเข้าไม่ผิดบ้านค่ะ...นี่คือ เคหาสน์คนรักแอนดริว จริง ๆ{แตกประเด็นจาก A12596928}
หาแนวร่วมอยู่ค่ะ แถมพี่14ด้วยอีกคน ตอนแต่งชุดชาวมองโกลเฮียแกน่ารักมาก
รู้สึกแกจะเป็นม้านอกสายตาของหลวยแฮะ ชอบอ่ะ มนุษย์นอกกฎเกณฑ์ อ๊ากกกกกก ><
แก้คิดถึงได้ค่ะพี่ ผิดกับอูฐ คิดถึงก็ไม่เคยได้ยลโฉมฮีตามฝาผนังอื่น นอกจากฝาบ้านนี้
