 |
### [ความเห็นที่แตกต่าง] จันดารา : ปฐมบท [ความสุดที่ไม่สุด] >>> [ไม่สปอยล์]
|
 |
หลังจากได้ยินเสียงเล่าลือในแง่ของความ "แรง" ต่อตัวหนังจากรอบเพรสเมื่อวาน วันนี้ก็ได้รับชมด้วยตาตนเอง และพบว่ามันหาได้เป็นหนังที่ "แรง" ธรรมดาไม่ แต่บอกได้คำเดีัยวว่า "แรงเอี้ยๆ"
ความแรงของหนังจัีดว่าอยู่ในระดับท็อปฟอร์มของหนังไทยในยุคใหม่ ที่เน้นเรื่องราวเชิงวอีโรติค-สังวาส แม้แต่เวอร์ชั่นต้นฉบับก็คิดว่ายังไม่แรงเทียบเท่า ในยุคสมัยที่สังคมเปิดรับเรื่องเพศมากขึ้น "หม่อมน้อย" ก็เหมือนเป็นผู้กล้าที่จะมาท้าสังคม และเปิดเผยเ้บื้องลึกเบื้องหลังของ "กามราคะ", "กิเลส", "ตัณหา" ที่มาพร้อมโศกนาฎกรรมได้อย่างโจ่งแจ้ง และตรงไปตรงมา !!!
แต่ก็น่าเสียดายในตัวหนังที่แม้จะจัดเต็มด้วยโปรดักชั่นอลังการงานสร้างทุกกระเบียดนิ้วหรือจัดชุดนักแสดงคุ้นตามากหน้าหลายคนมาเซ็ทใหญ่แค่ไหน ก็ยังไม่ทำให้ผม "อิน" กับตัวหนังได้แม้แต่น้อย
หนึ่งคือเรื่องของการแคสติ้ง ผมพบความไม่สมเหตุสมผลในตัวนักแสดงหลายคนที่เข้ามาร่วมเล่นเรื่องนี้ ต่างจากงานเรื่องก่อนๆอย่าง "อุโมงค์ผาเมือง" หรือ "ชั่วฟ้าดินสลาย" ที่พบความลงตัวมากกว่านี้
ยังคิดอยู่ว่าถ้า "มาช่า" ไม่ปฎิเสธบทคุณบุญเลื่องไป จะออกมาเข้มข้นกว่านี้หรือไม่ แต่ไม่ใช่ว่า "หญิง-รฐา" จะเล่นได้ไม่ดี เธอคือคุณบุญเลื่องในยุคใหม่ที่จัดจ้านไม่แพ้ "คริสตี้ ซุง" เพียงแต่เสน่ห์ที่ถูกขับออกมา มันยังไม่ใช่เสน่ห์ที่ร้อนแรง พอๆกับ "คริสตี้" นั่นเอง ทำให้ฉากที่ต้องอาศัยความงามทางเรือนร่าง, พลังทางเพศ, การเปิดเผยเนื้อหนังมังสา ยังดูกั๊กไปกั๊กมา อย่างน่าเสียดาย แต่ชอบในส่วนของการจีบปากจีบคอปั้นคำให้ดูเป็นผู้ดีของเํธอ เป็นตัวละครที่มีมิติน่าสนใจ แต่หญิงอาจจะยังไม่ใช่ที่สุดของบทนี้
จุดด้อยที่บอกได้ตามตรงว่าทำให้หนังดูเนือยและไม่แข็งแกร่งในอารมณ์โดยตรงก็คือ "มาริโอ้" ที่บ่อยครั้งโดนความกล้าและน่ารักของ "นิว ชัยพล" กลบความเด่นเสียหมด อารมณ์ความกดดันหรือการใช้สายตา่ สีหน้าท่าทาง การพูดจา ยังไม่ได้ถือว่าสามารถดึงดูดอารมณ์ผมให้จมปรักต่อปมของตัวละคร "ไอ้จัน" แต่อย่างใด เพราะทุกทีที่ "มาริโอ้" มีบทพูดหรือต้องแสดงความหนักหน่วงในตัวออกมาทางสีหน้าก็ดี หรือการพูดก็ดี มันก็ยังดูเป็น "มาริโอ้" ที่ยังทำหน้าเดิม หน้าเดียว จากที่เราเห็นมาแล้ว ในหลายๆเรื่อง นี่ยังไม่พูดถึงช่วงบรรยาย ที่เกร็งเสียงเสียจนไม่เป็นตัวของตัวเองและดูประดิษฐ์ตั้งใจเกินไป "มาริโอ้" อาจจะชั่วโมงบินน้อยกับการรับบทใหญ่แบบนี้ แต่ก็ถือเป็นก้าวที่สำคัญในการพัฒนาต่อไปกับบทใหญ่ๆในอนาคต
"ตั๊ก บงกช" คือส่วนที่พิเศษที่สุดที่หนังมอบให้ การแสดงของเธออาจจะไม่ได้เรียกว่าทำให้ผู้ชมตาค้าง เพราะเธอจะทำให้ผู้ชมตาค้างในสปิริตของเธอเสียมากกว่า 80 % ของเรื่อง นับเป็นอีกก้าวของการแสดงที่เธอได้ทำให้เราเห็นว่า "มืออาชีพ" หน้าตาเป็นอย่างไร ถือเป็นหนังที่แรงที่สุดในชีวิตของเธอก็ว่าได้
ส่วนนักแสดงรายอื่น อาทิ "พิงกี้" ที่มีช่วงเวลาปรากฎในหนังค่อนข้างน้อย แต่ผมก็ว่ายังดูไม่เหมาะสมเท่าไหร่กับบท "ไฮซิน" หรือจะบทแม่ของ "จัน" ก็ตาม แต่การแสดงของพิงกี้ ก็ไม่ทำให้น่าเป็นห่วงเท่าไหร่ แม้จะไม่แตกต่างจากที่เราเห็นเธอในละครทีวีภาคค่ำ ภาคเย็นทั้งหลายนัก บทของเธอยังไม่มีจุดเด่นเท่าทีึ่ควร อาจจะเพราะหนังไม่ได้เน้นให้ความสำคัญอะไรมาก เพียงเป็นไม้ประดับเรื่องให้ดูมีมิติขึ้นมาก็เท่านั้น ...
การแสดงของนักแสดงในหนังส่สวนข้างต้นนี้คือส่วนที่ทำให้ผมรู้สึก ว่าหนังไปไม่สุด บางคนเล่นใหญ่ เล่นเยอะ (อาทิ รัดเกล้า, คุณเจี๊ยบ ศักราช, หญิง) บางคนเล่นน้อย (อาทิ มาริโอ้) บางเล่นเดี๋ยวเล่นเยอะ เดี๋ยวเล่นน้อย (อาทิ ตั๊ก บงกช) มันก็ฉุดอารมณ์กันไปมา ส่งเยอะ แต่กลับมาน้อย มันเป็นอารมณ์ที่เหมือนจะพีคแต่ถูกกดลงในตัวเอง ทำให้บางซีนที่ควรจะพีคมากกว่านี้ กลับไปไม่ถึงจุดที่ผมต้องการเท่าไหร่
เรื่องโปรดักชั่น หลายคนว่าไม่น่าเป็นห่วง แต่สำหรับผม ฉากหรือเซ็ทสถานที่ดูอลังการงานสร้าง องค์ประกอบศิลป์ละเมียดชัดเจน แต่ฉากต้นเรื่องอย่างไฟแดงนับถอยหลัง (โผล่มาได้อย่างไร) หรือรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ อย่าง เลือดกลบปาก ที่ออกมาเหมือนน้ำส้มร้อยเปอร์เซ็นต์ตรามาลี ยังไงยังงั้น เลือดในเรื่องนี้คือสิ่งที่ออกมาฆ่าตัวหนังที่สุด เพราะมันควรจะเนียนมากกว่าจิตรกรรมฝาหนังหรือโคมไฟแชงดาเลียย้อนยุคดึกดำบรรพ์ในบ้านเสียอีก เรียกว่าละครฉลอง ภักดีวิจิตร ยังทำเลือดได้เนียนกว่านี้ (อันนี้เป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่เห็นแล้วขัดใจ แต่คงไม่มีผลต่อการดูกับใครหลายคน)
อาจจะว่าผมจับผิืดมากไป ก็จริงครับ เรื่องนี้เปิดใจดู มันไม่ได้ มันต้องมีอะไรเล็กๆน้อยๆให้เราต้องตามดูอยู่เรื่อง เพราะด้วยความที่มันเป็นหนังย้อนยุค และรายละเอียด มันก็ต้องมีบ้างที่เราจะต้องสอดส่องมองหา Error ต่างๆ ซึ่งนอกจากจะ Error ในตัวบทที่ไม่อินตามแต่อย่างใด เพราะนักแสดงไม่ใช่และไม่สุดแล้ว ยังมาเจออะไรเล็กๆน้อยๆอย่างที่บอก ผมก็เลยไม่ฟิน
สิ่งที่สุดและฟินสำหรับผมก็คือการได้เห็นนม และก้น ก้น และนมนี่แหละ แต่บางคนที่คิดว่าจะเห็นก็ไม่ได้เห็น เฟลนะ !!!...
ยังไงก็แล้วแต่คนชอบครับ คุยกับเพื่อนๆในทวิตเตอร์ เพื่อนๆชอบเยอะ แต่สำหรับผม ต้นฉบับลงตัวกว่า ไม่ต้องแรงสนั่นโลก แต่ก็ทำให้เรื่องราวดูน่าติดตาม กดดัน น่าสนใจได้
แต่ถ้าถามว่ารอดู "ปัจฉิมบท" ไหม ++ ต้องรอแน่ๆอยู่แล้วครับ อยากจะดูการผจญภัยของ............. นั่นแหละ กิกิ
| จากคุณ |
:
Filmzlap   
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ก.ย. 55 01:30:18
|
|
|
| |
