PANTIP.COM : A12620898 ไขข้อข้องใจ รักคุณเท่าฟ้า จ้า [ละครไทย]

ความคิดเห็นที่ 16

คือ คุณAkita Nosho ค่ะ จะบอกว่า ถ้าคนดูทุกคนเค้าดูละครเรื่องนี้แล้วสามารถคิดได้แตกฉานแบบคุณ ก็คงดีค่ะ
ต้องยอมรับว่าอย่างหนึ่งว่า การทำละครให้คนดู สิ่งสำคัญที่สุดนอกจากเรื่องการถ่ายทอดอารมณ์ของนักแสดงแล้วอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยคือ การตัดต่อเนื้อเรื่องหรือการเรียบเรียงและการสื่อสารให้คนดูเข้าใจถึงแก่นของเรื่องนะคะ
แต่แปลกว่าทำไมคนดูส่วนใหญ่กลับไม่สามารถเข้าใจแก่นแท้ที่ละครเรื่องนี้ต้องการจะสื่ออย่างที่คุณบอกเลยละค่ะ ดังนั้นย่อมเป็นไปได้ว่า ละครเรื่องนี้ยังไม่สามารถสื่อให้คนดูคิดตามอย่างที่คุณบอกได้แม้แต่น้อย

เพราะกับละครเรื่องนี้ คนดูคิดตามได้แค่ว่า แม่พระเอกร้ายกาจมาก หวงลูกเกินเหตุ(เข้าใจว่ามีจริงๆ)เหมือนเป็นคนโรคประสาท อารมณ์รุนแรงมาก และมีลูกชาย(พระเอก)ซึ่งเป็นคนรักแม่มาก กตัญญู ไม่กล้าแม้แต่จะขัดใจแม่ เพราะกลัวขัดใจไปแล้วแม่จะเสียชีวิต เหอๆ (ในอีกมุมภาษาบ้านๆดูเหมือนเป็นลูกแง่ ไม่รู้จักโต ติดแม่ ตัดสินใจอะไรไม่ได้ ไม่เด็ดขาด ขาดความเป็นผู้นำโดยสิ้นเชิง) ส่วนผู้หญิงทั้ง 3 คนถ้ามองในมุมผู้หญิงเหมือนกัน ยิ่งในยุคสมัยนี้ ความรักไม่ใช่เรื่องที่ต้องอดทนยินยอมแต่เพียงฝ่ายเดียว(ดาวพระศุกร์ หายากยิ่งแล้ว แต่คงพอมี) หากแต่มันเป็นเรื่องของการเข้าอกเข้าใจกัน เห็นใจซึ่งกันและกัน ซึ่งถือว่าพิมมีความเข้าใจและเห็นใจในตัวพระเอกมากพอแล้วนะ(สำหรับเรา แหมยอมเสียหน้าตัวเองและพ่อแม่พี่น้องล้มงานแต่งแค่ 2 ครั้งเอง เหอๆยอมให้พ่อตัวเองโกรธเพื่อได้คบกับพระเอกต่อไป) แต่พระเอกก็ยังไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์ให้ดีขึ้นได้อยู่ดี อ่ะหยุดอยู่ตรงนี้ก่อนนะ ถามว่าถ้าในบทจะเขียนให้พิมเลิกกับพระเอกไป(พิมเป็นฝ่ายบอกเลิก)ซึ่งเราว่าพิมไม่ผิด และพิมไม่ใช่ฝ่ายผิด พิมควรจะได้เจอคนที่ดีกว่าพระเอกไหม? ทำไมบทต้องเขียนให้พิมรอพระเอกขนาดผ่านไป 2 ปีแล้ว(พระเอกเปลี่ยนแฟนไปแล้วถึง 2 คน)ยังรอไปขอคืนดีในงานเผาศพ แค่ตรงนี้ก็ไม่เมคเซ้นแล้วอ่ะคะ ถามว่าบทเขียนแบบนี้ต้องการสื่ออะไรให้คนดูทราบค่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการสื่อว่า เนี่ยเด๋วตอนสุดท้ายพิมเสียใจกับการกระทำของตนเองที่ไม่อดทนพอและเสียดายพระเอกมากเพราะพระเอกดีมากจึงยังรอและขอคืนดีอย่างงั้นหรือ? ถ้าจะให้สมเหตุสมผล บทควรเปลี่ยนให้พิมไปมีชีวิตที่ดีแต่งงานแต่งการไปซะก็จบ ซึ่งบทไม่เลือกกระทำเช่นนั้น เพราะอะไร? ก็ไม่เพราะบทต้องการให้พิมกลับมาขอคืนดีกับพระเอกไง(พูดง่ายๆอวยพระเอกเว่อร์ไง)

ที่นี้ตัดมาที่พระเอก ถ้าในความจริงนะพระเอกรู้อยู่แล้วว่าแม่เป็นแบบนี้ ควรทำบทให้พระเอกได้รับบทเรียนจากพิม จนไม่สามารถมีความรักกับผู้หญิงคนไหนได้อีก(เหมือนตอนเลิกกะอุ้ม ไม่กล้ามีแฟน) เนื่องจากไม่อยากซ้ำรอยเดิมและทำให้ผู้หญิงผิดหวัง(ซึ่งกับพิมมันหนักหนาพอดูเลยนะ ถึงขั้นจัดงานแล้วล้ม2 ครั้งซ้อนจนพิมบอกเลิกก็ไม่แปลก) แต่ที่แปลกคือพระเอกเลิกกะพิมไม่เท่าไร่ และรู้สึกยังไม่เข็ดนะ แต่กลับเป็นว่า พระเอกก็ยังคอยมองหาแฟนคนต่อไปคืออุ้มได้อีก(ไวมาก)แล้วก็จบลงแบบเดิม จนมาข้าวตู ยอมรับว่า 2 คนหลังอาจจะไม่หนักหนาเท่าไร่ แต่ไม่ทราบว่าต้องการสื่ออะไรให้คนดูทราบค่ะ? เท่าที่ทราบคือ สื่อว่าเพราะแม่จินดานั่นแหละเป็นประสาทจนแฟนลูกคนถัดๆมาทนไม่ได้ (ก็ต้องยอมรับว่ามันสื่อแบบนั้นจริงๆ) ที่นี้หยุดตรงนี้ไว้ก่อน ถามต่อว่า ละครไม่ได้สื่อให้คนดูได้เข้าใจเลยว่า ผลกรรมของแม่จินดาที่ทำตัวร้ายกาจกับสาวๆนั้น ตัวเองได้รับผลกรรมอะไร แต่ละครดันมาสื่อให้เราเห็นว่า ลูกทอดทิ้งแม่ (ช่วงที่แม่จินดาโวยวาย เหวี่ยง วีน อยู่คนเดียว ฉี่ อึราด ) คือตรงนี้ละครสื่อให้เราเห็นว่าทำไมลูกถึงปล่อยให้แม่อยู่แบบนี้ถูกต้องไหมค่ะ(เพราะมีตอนที่เพื่อนแม่มาเยี่ยมแล้วตำหนิลูกๆไง แต่ละครไม่ได้สื่อให้เราเห็นว่า ผลจากการกระทำของแม่จินดาที่สมควรได้รับนั้นคืออะไร? ต่อจากนั้นมาก็เปลี่ยนเป็นบทดราม่า เศร้าโศก เรียกน้ำตาเรื่องความรักของแม่และความดีของลุกทันที ตรงนี้แหละคะ ที่จะถามว่า เพราะอะไรบทถึงส่งให้แม่จินดากลายเป็นคนดีไปโดยไร้ซึ่งความผิด คุณบอกว่าผลกรรมของแม่จินดาคือการที่ลูกปล่อยให้แม่อยู่คนเดียว ซึ่งไม่ถูกต้องอีกอยุ่ดี เพราะแม่เป็นคนไล่ลุกๆออกไปเองโดยที่ลุกไม่ได้ตั้งใจทำ คือสรุปกลายเป็นความผิดลูกๆซะงั้น ถ้าอยากให้ดูสมเหตุสมผล ตรงนี้บทควรให้แม่จินดาตอนที่อยุ่คนเดียว ได้ย้อนคิด ทบทวนไตร่ตรองว่า เพราะอะไรนะตัวเองถึงต้องมาอยู่ในสภาพเช่นนี้ ทำไมลูกๆหนีหายไปจากเรานะ เราทำตัวแย่ยังไง ช่วงนี้ต่างหากเป็นช่วงที่บทละครควรชี้ให้คนดูเห้นว่า นี่แหละคือผลกรรมของแม่จินดาแล้วละ เพราะเธอเหวี่ยง วีน อารมณ์แปรปรวนแบบนี้ ทำรลายความรักของลูก ทำให้ลูกผิดหวัง จึงทำให้ตัวเองเป็นที่น่ารังเกียจ เอือมระอาต้องอยู่คนเดียว และพออยุ่คนเดียวได้ทบทวน จึงได้รู้ว่าตนนั้นผิด เกิดสำนึกขึ้นมา ตอนนี้ต่างหากที่บทหายไปค่ะ จริงๆแค่เพิ่มบทตรงนี้เข้ามา เนื้อเรื่องจะดูดีกว่าเดิมเยอะมาก(ไม่ต้องดราม่าเพิ่มให้แดงต้องมาเป็นมะเร็งเกือบตายแล้วแม่ถึงคิดได้หรอก เพราะแบบนี้ก็เท่ากับว่าคิดได้เพราะลุกป่วย แล้วก็ไม่มีการสำนึกผิดในสิ่งที่ตนกระทำกับใครสักกะคนหมายถึงสาวๆนะ) เห็นไหมค่ะว่า บทลำเอียงหรือไม่อย่างไร ก็สุดแท้แต่จะพิจารณาเถอะค่ะ เมื่อยมือแล้วสุดๆอ่ะ
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 19:05:22

จากคุณ : glamor

เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:54:47