ความคิดเห็นที่ 1 ถูกต้องค่ะ ไม่เพียงแต่ ผู้ชายรักแม่เวอร์ ผู้หญิงอย่างเรา ๆ ก็รักแม่เวอร์ ยอมเลิกกับแฟนได้เหมือนกัน 5555 จากคุณ : ท้องฟ้าน้ำทะล เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 17:54:46

ความคิดเห็นที่ 2 ก็จริของเชา แต่คงเป็นคู่แม่ลูกที่คนดูไม่รัก จากคุณ : กบใต้กะลา เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 17:55:51

ความคิดเห็นที่ 3 ที่เขาตำหนิคือบทมันขาดๆ เกินๆ เหมือนเีขียนบทละครตอนเมา จะอ้างชีวิตจริงหรือไม่ใช่โลกอุดมคติอะไรก็เหอะ มันควรมีเหตุผลให้พอเข้าใจได้ นี่ละครให้คนดูๆ แล้วอิน ไม่ใช่เรียลลิตี้ เขียนบทได้เลอะเทอะ นึกจะใส่อะไรก็ใส่ จากคุณ : Edna Mode เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:00:53

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าต่อให้รักมากแค่ไหน ถ้าเข้ากะพ่อแม่ กะญาติเราไม่ได้ มันก็จบบบบ จากคุณ : june_ju เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:02:12

ความคิดเห็นที่ 5 เขาไม่ได้วิจารณ์เรื่องนิสัยตัวละครอย่างเดียวยังวิจารณ์พฤติกรรมประหลาดๆอีกด้วย เช่นการเดินเีรียงแถวมาให้พระเอกปฏิเสธในงานศพแม่ คงไม่มีผู้หญิงคนไหนทำ จากคุณ : atiporn เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:04:18

ความคิดเห็นที่ 6 ในชีวิตจริงอ่ะมีแน่นอน  แต่นี่มันละครน่าจะมีกึ๋นหน่อย  ไม่ใช่เขียนโต้งๆโดยไม่ให้อะไรกับคนดูเลย จากคุณ : Tomorrow I will love you เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:05:18

ความคิดเห็นที่ 7 บางครั้ง ครอบครัว ก็ต้อมาก่อน แม่ก็เช่นกัน แต่ละครเรื่องนี้ดูไม่น่าตื่นเต้น ตั้งแต่ต้นจนจบ ซ้ำไปซ้ำมา แล้วความรักของผู้หญิงทั้งสามคนก็หนักแน่นไม่พอ ที่มีอุปสรรคเข้ามาก็ท้อ ตามหลักความเป็นจริง น่าจะ เอาความดี เข้าสู้ ว่าผู้หญิงคนนี้ ก็รักและดูแลลูกของแม่ ได้เหมือนกัน จากคุณ : May_aromdee เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:06:48

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาอ่าน   จากคุณ : ย่าอ้วนแพน เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:09:58

ความคิดเห็นที่ 9 ผมเห็นด้วยกับ ความเห็นนี้นะครับ ความคิดเห็นที่ 1     อันที่จริง ไม่ได้บอกนะคะว่าแม่แบบ แม่จินดาจะไม่มีอยู่ในโลก มีน่ะมีแน่นอนค่ะ คนเป็นล้านๆ ก็ย่อมจะมีคนที่แตกต่างอยู่แล้ว เพียงแต่ที่ติติงความไม่สมเหตุสมผลของเรื่องนี้คือ บทสรุปที่ออกมา ละครสรุปชัดเจนเบ็ดเสร็จจนเกินไปรึเปล่า ที่จะยัดเยียดความผิดให้นางเอกสาวทั้ง 3 คนแบบจัดเต็ม  ในขณะที่อันที่จริงในเรื่อง นิสัยของแม่จินดา นั้นก็ควรจะมีบทสรุปในตัวมันเองด้วยเช่นกัน อย่าลืมว่า แม่จินดา รักลูก ถูกต้อง แต่แม่รักลูกแบบผิดวิสัย รักแบบรังแกลูก บทไม่สรุปผลกระทบให้เห็นถึงข้อเสียตรงนี้ของแม่เลยหรือ?   แน่นอนว่า 3 สาว ก็ไม่ได้ทำตัวถูกต้องนัก ความอดทนต่ำ แช่งแม่แฟน หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ทั้ง 3 คนกลับได้บทสรุปที่ดูแย่และผิดอยู่ฝ่ายเดียว ทั้งที่ไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มกระทำซะงั้น ที่จริงเรื่องนี้ถ้าจะให้สมเหตุสมผลจริง คุณเองควรจะสะท้อนแง่คิด และบทสรุปของแม่จินดาด้วยว่า คนที่เป็นแม่นั้น หากรักลูกผิดวิสัย หรือกีดกันลูกทุกวิถีทางแล้วถึงขนาดล้มงานแต่งลูกตัวเอง 2 ครั้ง แกล้งป่วย อารมณ์แปรปรวน เป็นแม่ที่ไม่มีวุฒิภาวะทางด้านอารมณ์เลย ไม่มีการให้เกรียติพ่อแม่ฝ่ายตรงข้ามแม้แต่น้อย คนแบบนี้ ต้องได้รับจุดจบแบบไหนด้วยเช่นกัน  ไม่งั้นเรื่องนี้ดูกี่ทีก็ทำให้รู้สึกลำเอียงได้อยุ่ดีว่า  หากแม่ผู้ชายเป็นคนแบบแม่จินดาแล้ว ฝ่ายหญิงทำอะไรไม่ได้ แก้ไขอะไรไม่ได้ นอกจากคุณต้องอดทนอยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของพ่อแม่ตนเองมันถูกต้องหรือ? ข้อนี้ต่างหากที่มันไม่สมเหตุสมผล หนำซ้ำยังต้องให้นางเอกทั้งสามคนกลับมาง้อคืนดี เหมือนยอมรับเต็มๆว่าตนนั้นผิดทุกประตู ไม่แค่นั้น เหมือนบทละครมักง่ายและลำเอียงเกินไป ตอนท้ายเรื่องมีแต่ภาพแม่จินดาที่น่าสงสารออกมาโกยเรตติ้ง เพื่อลบเลือนให้คนดูลืมภาพการกระทำอันน่าเกียจของแม่จินดาก่อนหน้านั้นไปโดยสิ้นเชิง(ซึ่งก็ยังดี ที่แม่จินดากลับมาคิดได้ทัน)  แต่ยังไงควรรับผิดชอบกับการกระทำก่อนหน้าของตนเองด้วยไม่ใช่หรือ? แบบนี้ถึงจะพูดได้เต็มปากว่าให้แง่คิดดีๆได้จริง  หรือถ้าจะสะท้อนให้เห้นว่า เรื่องนี้ไม่มีใครถูกใครผิดหรอกนะ มันเป็นแค่เรื่องของจังหวะ เวลา ที่ลงตัวหรือไม่ลงตัวแค่นั้นเอง ก็ยังจะดีซะกว่ามาสรุปเรื่องง่ายๆว่า นี่คือความรักแท้ของแม่และพระเอกที่มีความกตัญญู ส่วนผู้หญิงสามคนที่เหลือนั้นผิดเต็มๆ ยังไงๆ ก็ไม่ขอถอนคำพูดว่า เรื่องนี้ สอนให้เรารู้เรื่องเดียวคือ  เรื่องความกตัญญูของลูกไม่ว่าแม่จะเป็นไง  แค่นั้นแหละ ปล. คุณผู้เขียนหรือผู้แต่ง ก็ควรเปิดโลกทัศน์ เปิดมุมมองการให้ข้อคิดดีๆ ในหลายๆด้านแก่ผู้เสพบ้างนะคะ ไม่ใช่ปิดหูปิดตาลำเอียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจนขาดความสมเหตุสมผลในบทสรุปนั้นๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 13:14:46 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 13:08:07 จากคุณ : glamor   เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 13:02:37 จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:15:59

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้ว ต้องเกิดความอยากตอบกระทู้นี้ และอยากให้ผู้เขียนบท เปิดโลกทัศน์ของตัวเองบ้าง รับฟังคำวิจารณ์ของผู้ชมเพื่อพัฒนาฝีมือการเขียนบทละครให้มีพล็อตเรื่องให้น่าสนใจ ใช้ภาษาให้มีวรรณศิลป์มากกว่านี้หน่อย จากคุณ : happy birdy เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:24:19

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยค่ะ สามีเราอีก 1 คน ที่รักแม่มาก รักแม่ยิ่งกว่าเราด้วย และเราเองเหมือนนางเอกคนที่ 2 (คุณเชอรี่) ที่ก็รักแม่มากเหมือนกัน ระหว่างแฟนกับแม่ ก็เลือกแม่ แต่เราโชคดีที่ได้แม่สามีดี จึงไม่มีเรื่องอะไรอย่างในละครค่ะ จากคุณ : mookiebear เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:29:15

ความคิดเห็นที่ 12 "ที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ผู้เสพเข้าใจเจตนาการสื่อสารของผู้สร้าง" เเปลก เขียนเเบบไม่ให้คนดูเข้าใจ จะเขียนทำไมนี่ ดูจากความคิดของฃคนเขียนบท รู้เลยทำไมละครจากทีมงานค่ายยูท่าถึงเเย่ลงทุกวัน ดนเขียนบทที่เอาเเต่ใจตัวเอง ไม่ฟังใคร ไม่ตามสังคม อยู่เเต่ในโลกตัวเองเเบบนี้ ดูจะทำให้ค่ายเ้เย่ลงนะ จากคุณ : น้ำค้างเเก้ว เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:03:16

ความคิดเห็นที่ 13 ดูถูกคนดูนะครับผมว่า คนดู ดูแล้วไม่ชอบ มันก็เป็นรสนิยมของแต่ละคน คนเขียนบท ไม่อยากถูกวิจารณ์ ก็อย่ามาเขียนบทเลยครับ จากคุณ : I love Galaxy S3. (โตน-จุลพจน์) เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:08:00

ความคิดเห็นที่ 14 บทห่วยก็ยอมรับว่าบทห่วยสิฟะ ยากอะไร จากคุณ : หัตถาครองพิภพ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:14:04

ความคิดเห็นที่ 15 ขอนอกเรื่องนิดหนึ่ง เคยจำได้ว่า หลังจากกัปตันเลิกกับพิม พิมก็ลาออกจากทำงานแอร์ใช่หรือเปล่า พอมาดูตอนท้ายอีกที เหมือนพิมไม่ได้ลาออกจากทำงาน ยังคงทำงานเป็นแอร์โฮสเตสอยู่ เลยงง จากคุณ : ดอกเดซี (ดอกเดซี) เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:18:10

ความคิดเห็นที่ 16 ผู้เขียนก็แร๊งงใช่เล่นเลยนะนี่ 555 เรื่องแม่แบบนี้มีจริงเราไม่เถียง เป็นการเปิดโลกทัศน์ให้หลายๆคนที่ไม่เคยพบเจอแม่ประเภทนี้ก็โอเค แต่เราดูมาจนจบเรื่องยังไม่เข้าใจเลยว่าคุณอยากจะสื่อสารอะไรกับคนดู อะไรคือประเด็นหลักที่ต้องการนำเสนอในละครเรื่องนี้เหรอ 1.สื่อว่าแม่คือผู้มีพระคุณของลูก แม่คือคนเดียวที่รักลูกมาก - เรานึกว่าจะมีไพ่ใบสุดท้ายที่ทำใ้ห้รู้สึกว่า สุดท้ายก็ไม่มีใครรักเราจริงเท่าแม่้ เราชอบตอนที่แม่ปลอบลูกสาวที่ป่วยเป็นมะเร็งนะ ฉากนั้นแสดงให้เห็นถึงความเข้มแข็งของแม่ดี แต่บทบาทของแม่ที่มีต่อกัปตัน เราว่าบทมันอ่อนไปน่ะ สรุปก็คือแม่แค่หวงลูกชาย แล้วมาคิดได้ตอนจบ ลูกชายก็เหมือนจะรักแม่มาก แต่พอตอนจบ(ตามในบทละครจริงๆก่อนโดนตัด) ที่หนูดีถามว่าคิดถึงแม่มั้ย กลับบอกว่าไม่คิดถึงแล้วเพราะมีหนูดีให้คิดถึงแล้ว ตกลงพระเอกรักแม่จริงมั้ย แล้วความรักของแม่ในเรื่องนี้ได้สอนอะไรให้เราบ้าง เพราะนอกจากความรักที่มากเกินไปจนทำให้ลูกต้องเป็นทุกข์ถึงสามครั้งแล้ว สุดท้ายแม่ก็จากไปโดยไม่ได้แสดงอะไรให้ผู้ชมรู้สึกซาบซึ้งในความรักระหว่างแม่กับลูก(พระเอก)เลย 2.สื่อว่าคนที่รักเราจริง จะอยู่เคียงข้างเราทั้งยามสุขและยามทุกข์ - สามสาวทิ้งพระเอกไป มีเพียงหนูดีคนเดียวที่อยู่เคียงข้าง สุดท้ายเลยมาลงเอยกับหนูดีซะงั้น แต่ขอโทษนะคะ คุณหนูดีเค้ามาทำงาน ได้เงินนี่คะ ไม่ใช่ว่ามาช่วยด้วยใจบริสุทธิ์โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ถ้าคุณกัปตันเลือกเค้ามาเป็นแฟนแต่แรก(ก่อนแม่คิดได้) ก็คงโดนแม่ขัดขวาง แล้วก็โดนทิ้งเหมือนเดิมอยู่ดี ก็เลยงงว่าทำไมพอเพลงอุ่นใจขึ้นมา ที่ร้องว่า "แต่มีคนเพียงหนึ่งคน คนเพียงหนึ่ง คน เขาไม่เคยไปไกล ก็คือเธอเพียงผู้เดียว เธอเพียงผู้เดียว ที่ไม่จากไปไหน" ทำไมถึงนึกถึงหนูดีขึ้นมาได้ล่ะ 3.สื่อว่าผู้หญิงเราควรรักศักดิ์ศรีมากกว่าความรัก - ตอนแรกก็เข้าใจอย่างนั้น ดูแล้วก็รู้สึกว่าแม่ทำผิดจริงๆ รักลูกมากเิกินไป สาวๆแต่ละคนเค้าก็ลูกมีพ่อมีแม่ จะรักศักดิ์ศรีของตัวเองก็ไม่ผิดอะไร แต่ที่ไหนได้ พอมาถึงวันเผาศพ แต่ละคนกลับมาโทษตัวเองกันทั้งนั้นว่ามีความอดทนไม่มากพอ เอ่อ จะสื่อว่าอดทนไม่มากพอที่จะรอวันที่แม่เธอตายเนี่ยนะ ฟังแล้วเพลียมาก ละครบางเรื่อง แม่ตัวอิจฉาแย่กว่านี้อีก บางคนก็บังคับลูกให้แต่งงานเพื่อเงิน บังคับให้ลูกทำชั่ว แต่พวกนั้นเค้าก็เจอจุดจบกันทั้งนั้น เป็นการสอนให้คนดูรู้ว่าการกระทำนี้ไม่ดี แต่เรื่องนี้ ตอนจบมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง แฟนเก่าสามคนกลับรู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดซะอย่างนั้น ตลกดี จากคุณ : ทาสผู้ซื่อสัตย์ของท่านซิเรียส เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:19:46

ความคิดเห็นที่ 17 คิดต่าง สร้างพล้อตหักมุม ไม่ตามสูตรละครหลังข่าวมันก็ดี   แต่ในความเป็น "ละคร" คุณขาดทั้งชั้นเชิง และความละเอียดอ่อน เพราะหน้าที่หลักของ"คนเขียนบทละคร" มันคือการทำให้คนดูเข้าใจ รู้สึก เห็นใจ "ตัวละคร" ผ่านละคร! ไม่ใช่ด้วย "คำชี้แจง" คนเขียนน่าจะเปิดโลกทัศน์ หันไปศึกษางานคนอื่น คนที่เขาเขียนตัวละครเลว ๆ ให้คนเสียน้ำตาให้อย่าง "เรยา" หรือ "อีแพง" ที่มันมีบริบทแวดล้อมให้เข้าใจได้ทุกอย่างในตอนจบ โดยไม่ต้องมีคำชี้แจง เขียนบทแบบนี้  รู้สึกกับคำวิจารณ์แบบนี้  ตอบกลับแบบนี้  มีแต่ลงเหวอย่างเดียว! จากคุณ : mayawriter เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:20:19

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องจริงมันน่าจะปรับบทเป็นกัปตันกลับไปง้อสาวๆ แต่ 3 คนนั้นไม่มีใครเล่นด้วย กัปตันเลยเสียเซลฟ์ไปพักใหญ่ เป็นโรคเครียดลงกระเพาะ ต้องเข้าโรงพยาบาลไปเจอหนูดีอีกครั้ง หนูดีแอบชอบมาดเท่ห์ๆ ของกัปตันหนุ่มใหญ่มานานแล้วจึงคอยดูแลและให้กำลังใจ จนกัปตันตกหลุมรักหนูดีในที่สุด เพราะความรักความห่วงใยของเธอช่างคล้ายกันกับความรักของแม่ที่เพิ่งจากไป ... อะไรอย่างเนี้ย อยากเปิดโลกทัศน์ให้คนเขียนบทบ้าง จากคุณ : ซามิ้นยาหอมประจำบ้าน เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:22:20

ความคิดเห็นที่ 19 เอามาจาก FB คนเขียนบทเหรอคะ นอกจากเขียนบทได้ห่วยขั้นเทพแล้ว ยังมีทัศนคติอีเดียดอีกด้วยนะเนี่ยคนเขียนบทคนนี้ การที่มีคนวิจารณ์ว่าคุณเขียนบทห่วย แล้วคุณฝากข้อความนี้มาเปิดโลกทัศน์คนที่วิจารณ์คุณ มันอีเดียตมากเลยนะ บอกตรงๆ ส่วนใหญ่คนที่วิจารย์งานเขียนบทคุณ เพราะว่ามันเป็นบทที่ไม่สนุก มันไม่มีเหตุผลที่มาที่ไป เป็นบทที่อ่อนด้อยในความคิดเห็นของคนดู ซึ่งคุณมองว่าคนที่วิจารณ์งานของคุณในแง่ลบคือคนโลกทัศน์แคบเหรอ ไม่ใช่มั๊ง แล้วเหตุผลที่คุณเอามาอ้างว่า มันมีแม่ลูกแบบนี้จริงๆ ในโลกนี้ จริงๆ ก็ไม่ค่อยเห็นมีใครบอกนะว่ามันไม่มีแม่ลูกแบบนี้ในโลก ในโลกนี้มีแม่ลูกเป็นล้านๆ แบบน่ะ คุณจะเขียนยังไงก็ได้ไง ไม่มีใครเถียงหรอกนะ จริงๆ คนเขียนบทน่าจะพิจารณาตนเองมากกว่านะ แทนที่จะคอยมาจ้องว่าคนที่วิจารณ์คุณว่าโลกทัศน์แคบน่ะ จากคุณ : ความหมายแท้จริงของความเป็นแม่ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:25:33

ความคิดเห็นที่ 20 ดูสิดู  ขนาดเราๆเป็นแค่คนดูยังคิดพล๊อตได้ดีกว่าเลยเห๊อะ ตามคห.18 ก็ยังเข้าท่าและดูสมเหตุสมผลกว่าเลยนะ คิดดู จากคุณ : glamor เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:40:12

ความคิดเห็นที่ 21 เข้าใจแล้วว่าที่ผู้จัดว่าไม่ใช่ละครตลาดก็เพราะละครเรื่องนี้ มันเป็นแบบนี่เอง ละครตลาดคือคล้ายๆ ละครน้ำเน่า มีพระเอก นางเอก ตัวอิจฉา พระเอกนางเอกแต่งงานตอนจบ เราดูเรื่องนี้นะ เราชอบ เราว่าที่มันไม่ใช่ละครคนชอบเพราะ 1. เอาแม่มาเป็นตัวนำ มันไวต่อความรู้สึกสำหรับสังคมไทย แม่แบบนี้มีอยู่จริงๆ แน่นอน ถ้าเทียบแม่จินดาเป็นแม่แบบลำยอง คนดูจะไม่ด่าโดยรวมของละครเรื่องนี้แต่จะด่าตัวลำยองแทน  แต่แม่จินดาเป็นแม่ที่คล้ายชีวิตจริงคือ รักลูก รักหลาน มีเพื่อนฝูง เพื่อนๆ รักแก พี่แดง เพื่อนแกดูแหวๆ (แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีเชียว) คนทำงานบ้าน ทุกคนไม่ได้อยู่ข้างแม่จินดา  ห้ามโน้นนี่ ไม่ชักนำให้จินดาทำเรื่องร้ายๆ กับผุ้หญิงของลูก แต่แม่จินดาไม่เคยเชื่อ ชีวิตจริงคนไม่เชื่อมันก็ไม่ทำตามจริงๆ นะ แบบนี้แหละคนดูเลยอึดอัด แม่จินดาไม่ได้ร้ายกับทุกคน  เวลาแกกอดลูก คุยกับเพื่อน คุณโฉมฉายแสดงเป็นแม่ที่รักลูก ห่วงใยได้ดี แกหวง แกร้ายเฉพาะกับผู้หญิงของลูกเท่านั้น คนดูเลยพูดได้ไม่เต็มปากว่าเกลียดแม่จินดาหรือจะยังไงดี  ส่วนแม่แบบลำยองเป็นแม่ที่เลวโดยสันdan คนดูด่าได้เต็มปากและเกลียดเข้าไปในใจ  เรื่องนี้เราว่าคุณโฉมฉายเอาอยู่นะ ปกติไม่ได้บทเด่นขนาดนี้ นี่เล่นในแบบให้ด่า คนบ่น คนรำคาญได้  คนดูไม่รู้จะด่าแม่จินดาแบบไหนดี ความรู้สึกอึดอัดของคนดูเลยด่าโดยรวมของละครแทน 2. เป็น พลอย ชมพู่ และเชอรี่ คนคาดหวัง เพราะตำแหน่งของเขาคือ นางเอก ผู้ชมก็ต้องลุ้นและหวังอย่างยิ่งทุกคนต้องสมหวัง นางเอกอะต้องได้กับพระเอกสิ แต่ไม่มีใครได้พระเอก กองเชียร์ผิดหวัง แต่ถ้ามองว่าทั้งสามคนเป็น นักแสดง พวกเขาแสดงตีบทแตกเลยนะ แล้วมันก็เหมือนชีวิตจริงได้มากกว่า ชีวิตจริงไม่ว่าจะสวย เก่ง ชาติตระกูลดี ฯลฯ ทุกคนต้องมีเรื่องผิดหวังในชีวิตทั้งนั้น ไม่ว่าจะในเรื่องอะไรก็ตาม 3. อาจจะจิตวิทยา ชื่อเรื่องละคร รักคุณเท่าฟ้า ถ้าคนไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร เราว่าร้อยทั้งร้อยต้องคิดว่าเป็นเรื่อง รักโรแมนติก โรแมนติกคอมเมอดี้ คงไม่มีใครคิดว่าจะออกมาเป็นแนวเสียดสีสังคมไทยเล็กๆ เราขออนุญาตเรียกว่าเสียดสี แต่เป็นการเสียดสีแบบคนมีการศึกษา 4. ส่วนเรื่องอื่นๆ โน้นนี่ ที่บางคนว่าไม่สมเหตุสมผล ยกตัวอย่างเช่น ทำไมหนูดีถึงไม่ไปงานศพ พี่แดงแต่งหน้าทำไมหลังทำคีโม ฯลฯ อันนี้ต้องยอมว่ามันคือละคร ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาแย้ง นอกจากคำว่ามันคือ ละคร อะเน๊อะ คนทำเขาจะทำยังไงก็ได้ให้ เพราะมันคือละคร 5. เหนือสิ่งอื่นใด สุดท้ายแล้วตอนจบก็เป็นละครที่จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง สำหรับเราก็เป็นละครที่ feel good นะ คือตัวธีระก็ได้เจอกับคนที่แม่พอใจ ถ้ายังมีข้อสงสัย ทำไมเป็นยังงี้ ทำไมเป็นยังงั้น ตกลงธีระลงเอยกับหนูดีไหม ไม่นะต้องมีภาคต่อ มันมึนๆ อะ ถ้ามีข้อสงสัยใด โปรดมองข้อ 4  มันคือ ละคร อะค่ะ  ..เราชอบแนวนี้นะ แปลกแหวกแนวไปจากละครที่เคยดู อะไรอีก นึกไม่ออกแล้วค่ะ ^_^ จากคุณ : ม่องเท่ง เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:54:47

ความคิดเห็นที่ 22 ใช้ความสามารถใจการแถ ...เอ๊ย พยายามอธิบายให้คนดูเข้าใจ ไปเขียนบทเรื่องหน้าดีกว่านะคะ จะสร้างสรรค์กว่า จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 19:57:30

ความคิดเห็นที่ 23 เขียนบทแล้วสื่ออารมณ์ให้คนดูคิดตามไม่ได้...ต้องพิจารณาตัวเองก่อนดีกว่านะคะ ไม่ใช่โทษทุกสิ่ง ทุกอย่าง ยกเว้นตัวเองอย่างนี้...เฮ้อ  อย่างนี้เรียก"รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองชัด ๆ " ส่วนตัวแล้วดีใจนิดนึง  เพราะดูแค่ตอนแรก ๆ และก็แวะมาดูช่วงของชมพู่อีกนิดหน่อย เมื่อคืนก็ไม่ได้ดู...ถือว่าบุญแล้วมั้งเพราะอ่านจากกระทู้ที่วิจารณ์ก็เหลือประมาณแล้ว... จากคุณ : กิมจิในไหปลาร้า เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 20:05:47

ความคิดเห็นที่ 24 คนเขียนบทคิดอย่างนี้ ละครถึงได้เพลีย ตลอดที่ดูมาจนจบ ดูไปบ่นไปเหมือนหลายๆทู้ หลายๆความเห็น แต่ก็ยังดูนั่นแหละค่ะ ^^ และแอบคิดว่า คุณหน่อยก็เป็นนักแสดง เคยแสดงหลายๆเรื่องนะ ประสบกบการณ์ก็น่าจะมีมาพอสมควร ถึงแม้เพิ่งจะมาเป็นผู้จัดก็เหอะ จับบทละครนี้มาทำ ได้อ่านก่อนนำมาทำ หรือ ควบคุมละครเรื่องนี้ทั้งหมด ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับบทเลยหรืออย่างไร ว่ามันขาดๆเกินๆอย่างหลายๆความเห็นที่ได้ตำหนิมา ในฐานะตัวคุณหน่อยเองก็เป็นนักแสดงคนนึง ประสบการณ์งานแสดงไม่ได้สอนอะไรเลยหรือคะ ถึงได้ทำละครแบบนี้ขึ้นมาให้คนดูด่าได้เยอะขนาดนี้ จากคุณ : footbear เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 20:16:31

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นด้วยกับ*คห.17 ค่ะ...สร้างความแตกต่างนะดี แต่บทละครขาดซึ่ง"ชั้นเชิง" ที่จะทำให้คนดูเชื่อและอิน ละครบางเรื่องของไทย และอีกหลายต่อหลายของเกาหลี(อ้างอิง) แม่ตัวเอก ร้ายและหวงลูกแบบนี้ก็มีเยอะ ... พระเอกนิสัยแย่กว่านี้ก็แยะไปค่ะ แต่บทมันมีชั้นเชิง มีความสมเหตุสมผล ที่จะชักจูงให้คนเชื่อ เข้าใจ และเห็นใจตัวละคร ปล. รักคุณเท่าฟ้า ...เราก็ไม่ได้ดูเต็มๆ ทุกตอนหรอกนะ จะวิจารณ์ก็พูดไม่เต็มปาก แต่เท่าที่เคยดูและเห็นผ่านตามาบ้าง(ไม่มาก) บอกตามตรง ว่าเสียดาย ดาราคุณภาพคับจอค่ะ จากคุณ : nikanda เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 20:41:49

ความคิดเห็นที่ 26 คุณอยากจะเขียนบท ทำละครอะไรแบบไหนไม่มีใครว่าหรอกค่ะ แต่ควรจะคิดนิดนึงว่างานที่คุณทำออกมาน่ะ มันให้ประโยชน์อะไร กับคนที่เค้ารอดู รอสนับสนุนคุณอยู่บ้าง ทำละครถ้าไม่คิดถึง "คนดู" จะทำมาให้ "ดู" ทำไมคะ ละครที่ดี ก็ควรจะให้ข้อคิดที่ดีกับผู้ชมค่ะ จะมากหรือน้อย จะในแง่มุมใดมุมหนึ่งก็แล้วแต่ แต่ละครเรื่องนี้ เีราไม่เข้าใจค่ะว่าต้องการจะบอกอะไรกับเรา เราเป็นคนหนึ่งที่ดูเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ดูกันทั้งบ้านเลยด้วย เพราะอยากจะเปิดรับละครแนวใหม่ๆ บ้าง เห็นว่าเรื่องนี้มีพล๊อตแตกต่าง คงจะเปิดแนวทางใหม่ๆ ให้กับละครไทยได้บ้างจึงอยากเป็นกำลังใจให้ ใครจะว่ามันเพลียยังไง เราจะดูไปบ่นไปยังไง ก็ยังดูจนจบ (บางกระทู้ยังแอบไปแก้ต่างให้เบาๆ ตอนนี้รู้สึกสียใจ ไม่น่าเสียเวลา) เพราะหวังว่าในที่สุดแล้วคงจะมีบทสรุปที่สมเหตุสมผล พอที่เราจะรับพฤติกรรมแปลกประหลาดทั้งหลายของตัวละครได้ แต่สุดท้ายแล้วตอนจบก็ทำให้เราเปลี้ยยิ่งกว่าเดิม เหตุผลของแม่ที่กีดกันความรักของลูกยอมลงทุนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง เพราะคิดว่าไม่มีใครรักลูกเท่าตัวเอง แค่นั้น!! บทสรุปสำหรับลูกดีเด่น ที่บอกให้เรารอดูนักหนา คือ... การที่แฟนเก่าทั้งหลายพากันมาขอคืนดี แต่จบลงที่พวกเธอไม่ดีพอ! ที่เหลือก็มีแต่ฉากพระเอกร้องไห้เีสียใจ คิดถึงแม่ เราไม่ได่ว่าไำม่ดี แต่นี่มันเยอะไป ทั้งเรื่องก็รู้แล้วว่ารักแ่ม่มาก ทำดีที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องเสียใจเวิ่นเว้อ สรุปแล้วละครเรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกว่า ทำมาเพื่อจะโชว์ จะขายพระเอก อย่างอื่นก็แค่เติมเข้ามาให้มันเป็นละครและัต้องส่งเสริมให้พระเอกฉันดีโดดเด้ง แต่ที่ผิดหวังที่สุดคือสิ่งที่ผู้ประพันธ์มาลงไว้ใน FB  โดยเฉพาะประโยคเหล่านี้ "ที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ผู้เสพเข้าใจเจตนาการสื่อสารของผู้สร้าง" แต่..พี้นฐานของการสื่อสาร คือการทำอย่างไรให้ผู้รับสารเข้าใจสิ่งที่ผู้ส่งสารต้องการจะสื่อสารไม่ใช่หรือ?? "แม่และพระเอกในละครเรื่องนี้มิใช่แม่และพระเอกในอุดมคติที่คุณอยากให้เป็นและเคยพบเห็นในละครก่อนและหลังข่าว!!......เป็นเพียงการยกตัวอย่างชีวิตของคนที่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้" ........... "รบกวนนำข้อความนี้ไปโพสต์ต่อให้ทีเพื่อเปิดโลกทัศน์ให้กับผู้เสพ" หมายความว่า...ฉันอยากเขียนอะไรฉันก็เขียน คนดูจะได้ไม่ได้อะไรฉันไม่สน? นอกจากนั้นคุณยังตำหนิคนที่ชมผลงานของคุณว่าโลกแคบใจแคบ? ถามจริงๆเถอะค่ะ คุณเห็นคนดูเป็นอะไร เราไม่มีสิทธิเลือก ไม่มีสิทธิวิจารณ์ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรมา ดีหรือไม่ดี ก็ต้องทนดูกันไปงั้นหรือ คุณอยากให้พวกเราเปิดโลกทัศน์ เปิดใจยอมรับผลงานของคุณ แล้วตัวคุณเองเปิดใจรับความคิดเห็นของคนอื่นหรือยัง? ไม่แปลกใจเลยที่ละครเรื่องนี้ออกมาเป็นแบบนี้ ต่อจากนี้ไปเรื่องไำหนที่มีชื่อคุณเป็นผู้ประัพันธ์หรือเขียนบทโทรทัศน์ ดิฉันคงไม่ดูอีกต่อไป เพราะูมันคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาอะไรให้ดีขึ้น ในเมื่อคุณไม่เปิดใจรับฟังอะไรเลย ปล.บ่นซะเต็มที่เพราะเราดูแบบให้โอกาสจริงๆ เจอแบบี้ขอพิมพ์จนพอใจ เพราะจากนี้ไปคงไม่มีโอกาสได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับละครของผู้เขียนคนนี้อีก จากคุณ : ผิดหวังจริง..อะไีรจริง (melodygang) เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:14:58

ความคิดเห็นที่ 27 ที่เขาว่านั้นก็ดูเข้าข้างตัวเองเกินไป.. เขียนพล็อตได้แย่สุด ๆ ยิ่งตอนที่ด่าลูกสาว ลูกชาย ต่อว่าลูกเขย เราว่าขาดเหตุผล และเป็นคนที่แย่มาก คนแบบนี้ที่สุดในโลกความจริงต้องถูกทอดทิ้งแน่นอน ใครจะทนกับแม่ที่ไม่ดีได้ ที่เขาสำนึก เพราะเธอเจ็บป่วย, โดดเดี่ยว ส่วนพยาบาล ใช่ค่ะ ทำตามหน้าที่ โอบอ้อมอารี ดิฉันว่าหาได้เยอะแยะตามโรงพยาบาลรัฐที่มีพยาบาลที่จิตใจดี เขียนบทได้เข้าข้างพระเอกมาก คนแย่ ๆ แบบนี้สมควรโดนทิ้งเสียด้วยซ้ำ เข้าตำรา หล่อแต่อย่าเอาเป็นสามีเด็ดขาด.. จากคุณ : รุ้ง7สี เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:22:08

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่งเห็นชัดๆ ว่า บทละครห่วย ต่อให้ดาราแม่เหล็ก คุณภาพทะลักจอยังไงก็เอาไม่อยู่ ก็ เรื่องนี้นี่แหละ จากคุณ : Travel Animal เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:26:44

ความคิดเห็นที่ 29 ลองไปเรียนรู้จากคนเขียนบทมุกเหลี่ยมเพชรหน่อยก็ดี ก่อนหน้านั้นโดนวิจารณ์มาเยอะจากละครเรื่องก่อนๆ จนพัฒนาปรับปรุงได้รับคำชมจากมุกเหลี่ยมเพชรจนได้ หรือไปเรียนจากคนเขียนบทปิ่นอนงค์ เขียนยังไงให้ตื่นเต้น สมเหตุสมผลและอะไรที่อยากสอนก็แทรกอย่างเนียนๆ ไม่ใช่ยัดเยียดแบบไร้ศิลปะแบบนี้ ถ้าไม่เปิดกะลาที่ครอบโลกตัวเองก็คงจมอยู่ในกะลาต่อไปนั่นแหละ จากคุณ : jedi2543 เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:41:54

ความคิดเห็นที่ 30 การที่หลายๆคนไม่ชอบบทละครที่เขียนมา เพราะการสื่อสารที่คนเขียนพยายามจะสื่อมีปัญหาไม่ใช่การตีความของ คนดูมีปัญหานะคะ คนดูละครคือผู้ชม คนเขียนคือผู้นำเสนอผลงานหน้าที่ของละครคือโน้มน้าวด้วยวิธีใดก็แล้วแต่ ให้ผู้ชมตีความไปในทิศทางเดียวกับที่ต้องการจะสื่อ เปิดใจให้กว้างบ้าง เชื่อว่าคนดูสามารถเข้าใจเรื่องแม่แบบกัปตันนั้นมีจริงและผู้ชายแบบพี่ธีร์ก็มีอยู่ทั่วไปได้ แต่บท จะต้องสมเหตุสมผลมีความหนักแน่นชัดเจน จนคนดูไม่ต้องมาตั้งกระทู้วิจารณ์อย่างหนักหน่วงแบบนี้ ฝีมือการเขียนบทไม่มีปัญหานะคะปรับแก้ได้ค่อยๆเรียนรู้วิธีการสื่อสารและปรับปรุงในงานหน้า แต่ทัศนคติส่วนตัว นี่น่าเป็นห่วงที่สุด รับความคิดเห็นของคนอื่นบ้างอะไรที่ถืออยู่ก็วางลง ถือไปก็หนักเปล่าๆไม่ได้คุณค่าและประโยชน์ ต่อตัวเองเลย จากคุณ : Jusmina เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:56:03

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่ขอวิจารณ์เรื่องบท แต่วงเล็บได้มั้ยว่าแอบเพลียเหมือนกัน = =' แต่เหนด้วยอย่างยิ่งว่าครอบครัวต้องมาก่อน แม่กับแฟน แน่นอนว่าต้องเลือกแม่อยู่แล้ว มีแฟน แต่แฟนเข้ากับครอบครัวไม่ได้ ยังไงก้อไปกันไม่รอด จากคุณ : PWF* ~ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 22:27:43

ความคิดเห็นที่ 32 "ที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ผู้เสพเข้าใจเจตนาการสื่อสารของผู้สร้าง" ขอต่อประโยคข้างบนอีกนิด "เพราะดูละครแล้ว น่าจะเข้าใจได้ไม่ยากว่า คนเขียนบทไม่ได้คิดเยอะขนาดคนดู เริ่มเขียน แล้วก็เขียนให้จบไปซะ ยังไง ยังไง ก็ต้องมีคนดู ทั้งเคน ทั้งพลอย เชอรี่ ชมพู่มาเล่นด้วยกันทั้งที" จากคุณ : Pidchayut เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 07:43:41

ความคิดเห็นที่ 33 อืมมมม เคยดูซี่รี่เกาหลีทางทรูวิชั่น "สมาคมเมียหลวง"  100 กว่าตอน ตัวละครกว่า 80%  เป็นคนไม่ดี    ไอ้ที่เลวมาก ๆ ก็มี   แต่ดูแล้วรู้สึกอิน และเข้าใจที่มาที่ไป  ว่าทำไมเค้าถึงได้ทำอะไรแบบนี้ แต่ละฉากที่เกิดขึ้น  มันเป็นเหตุและผลของกันและกัน คิดว่าคนเขียนบทเค้าคงได้มีการวางแผน วางโครงเรื่องไว้อย่างดี ก่อนจะลงมือเขียนในรายละเอียด  มันถึงได้รับกันไปหมด   ไม่มีตรงไหนให้เวลาดู ต้องใส่เครื่องหมายคำถามไว้เลย การนำเสนอมีชั้นเชิงอย่างมืออาชีพ แต่สำหรับ "รักคุณเท่าฟ้า"    มันเป็นอะไรที่ตรงกันข้ามเลย ไม่ทราบว่าวิธีการทำงานของคนเขียนบทเรื่องนี้เป็นอย่างไรนะคะ นึกอะไรได้ตอนไหนก็ใส่ลงไป  เหมือนที่มีบางคนวิจารณ์ไว้หรือเปล่า เขียนคนเดียว หรือแยกกันเขียนแล้วค่อยเอามารวมกัน ถ้าพอมีเวลา  ลองหาซี่รี่เรื่องนี้ดูนะคะ  เป็นซี่รี่เรื่องที่เยี่ยมที่สุดในความคิดส่วนตัวนะ ที่สำคัญ  นักแสดงเค้าแสดงกันสมจริงมาก  ใส่อารมณ์กันสุดๆ เล่นไม่ต้องห่วงสวยกันเลย  ดูมา 2 รอบแล้ว จากคุณ : โมงยามแห่งความสุข เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 09:32:01

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าคนเขียนบทคิดว่า ต้องการแต่คำชมและคำปลอบใจก็แล้วแต่ล่ะ ถ้าคิดว่าเสียงวิจารณ์ที่ออกมามันคับแคบก็เชิญเขียนบทเช่นนั้นต่้อไปเถิด คุณเขียนเรื่องสร้างมา แต่ไ่ม่คิดจะสื่อหรือถ่ายทอด เรื่องมันก็ขาด ๆ เกิน ๆ แบบนั้นแหล่ะค่ะ เรื่องนี้จริง ๆ พล็อตมันน่าสนใจและควรจะสอนอะไรคนดูได้อีกเยอะ แต่เลือกที่จะไม่ทำก็ช่วยไม่ได้ค่ะ ที่เขาจะไม่พอใจกัน จากคุณ : riamus เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 10:34:02

ความคิดเห็นที่ 35 รบกวนนำกระทู้นี้ไปโพสต์ต่อให้ที เพื่อเปิดโลกทัศน์ให้กับผู้เขียนบท จากคุณ : melodygang เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 11:15:01

ความคิดเห็นที่ 36 บทละครเดี๋ยวนี้มันก็แปลกนะ จากที่ควรจะสื่อสารให้คนดูรู้เรื่องจากละคร คนดูกลับต้องมาตั้งกระทู้ถาม ให้คนที่อ่านเรื่องย่อแล้วมาช่วยตอบ หรือแย่กว่านั้น...ผู้จัดละคร หรือ คนเขียนบท ถึงกับต้องใช้โซเซียลเน็ตเวิร์คมาอธิบายย้อนหลัง ถ้าบทละคร และผู้กำกับ ไม่สามารถสื่อให้เห็นถึงความคิด และเรื่องราวของละครทั้งหมด ก็ควรจะถือว่าทำงานไม่ประสพผลสำเร็จใช่หรือไม่ จากคุณ : ZainZara เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 14:12:51

ความคิดเห็นที่ 37 ดูมาตั้งแต่ตอนแรก จริงๆเรื่องนี้ชอบที่นางเอกแต่ละคนมีจุดยืนของตัวเอง ไม่หมือนตัวละครนางเอกทั่วไป ทั้งสามคนกล้าที่จะเดินจากไปเมื่อโดนข่มเหงน้ำใจ ไม่ได้มงายกับความรัก   พลอยที่โดนทิ้งที่งานแต่งตัวเองสองครั้งขนาดนั้นและไม่อยากเสียใจอีกไม่ไปก็แปลกแล้ว  เชอรี่ที่ยืนหยัดเพื่อเกียรติของพ่อกับแม่ตัวเอง ชมพู่ที่ไม่อยากโดนทิ้งเป็นตัวสำรองเสมอไป ชอบมากที่ละครกล้าที่จะนำเสนอผู้หญิงไทยสมัยใหม่ ผู้หญิงที่รักศักดิ์ศรีตัวเองมากกว่าความรัก ไม่ได้ยอมผู้ชายไปหมดทุกเรื่อง มันคือความจริงคือสิ่งที่ผู้หญิงไทยสมัยนี้น่าจะเป็น ......มาโมโหก็ตอนจบ ศักดิ์ศรีหายหมด ทั้งสามคนมาโทษตัวเองขนาดนั้น บอกว่าตัวเองผิดที่ไม่รอและไม่อดทน ทั้งๆก็ไม่ได้มีใครเคยเลวร้ายกับแม่พระเอกเลย ตอนที่เชอรี่บอกว่าตัวเองผิดที่ที่มีทิฐิ....โหปกป้องบุพการีตัวเองมันผิดตรงไหน พลอยบอกว่าตัวเองไม่อดทน....โดนทำลายงานแต่งตัวเองสองครั้ง ทนได้ก็แปลกแล้ว.... มันเหมือนกับบุคลิกนิสัยทั้งสร้างมาทั้งเรื่องอยู่ๆมาเปลี่ยนไปวินาทีสุดท้าย มันไม่ make sense เลย งงสุดๆ ผู้หญิงที่เข้มแข็งเหล่านั้นหายไปไหนหมด?? คนเขียนเข้าใจความเป็นผู่้หญิงบ้างรึเปล่า เรื่องนิสัยแม่จินดายังพอรับได้นะ คนเราที่ใช้อารมณ์เหนือเหตุผลมีมากมาย ไม่ได้มีใครถูกผิด มันแค่โลกความเป็นจริงที่คนรักกันแต่สถานการณ์และคนรอบข้างไม่อำนวย ส่วนตัวละครคุณเคนและคุณแม่ถ้าเคยได้อ่าน Oedipus complex theory ของ Sigmund Freud (นักจิตวิทยาผู้ค้นพบคอนเซปต์ของ unconscious mindหรือจิตใต้สำนึก) จะเช้าใจว่ามันเป็นเรื่องทั่วไปของมนุษย์เรา แต่ตอนจบ.....มันเหมือนเรือล่มเมื่อใกล้ฝั่งจริงๆ จากคุณ : Miss Fluffy เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 05:23:50