|
สั้นๆเลย "บท"
ยาวมาอีกหน่อย...
ไดอะล็อคดีแล้ว ทันสมัยมาก ธรรมชาติด้วย ไม่ได้ยัดเยียดจนเกินไป
แต่ลีลา ชั้นเชิง เดินเรื่อง ไม่แซ่บ
คือ มันแบนๆ ซื่อๆเกินไป นึกอยากจะให้ตัวนี้ มารู้เรื่องนี้ ก็เขียนมันซื่อๆ ง่ายๆเกินไป
นึกอยากให้ตัวนี้ มาเจอตัวนี้ ก็อยู่ๆจับมาวางเจอกัน เอาง่ายเลย
เรียกว่า มองงานบทปุ๊ป รู้ทันทีว่า...
1 ไม่มีเวลาในการทำงานมากพอ
2 จากข้อหนึ่ง มันจึง ไม่มีช่วงให้โอกาสสมองนักเขียนได้ทำงาน จินตนาการมันจึงไม่เกิด (ก็เลยอย่างที่เห้น จับมาชน จับมาชน ไม่งั้นเนื้อเรื่องมันไม่แมทช์กัน แต่ความเร่ง ไทมมิ่งมันต้องชนกันแล้ว ปมมันต้องเสนอแล้ว ณ ไทม์นี้ๆนะ มันก็เลย เอาๆ มาเจอกันซะ จบนะ 5555)
3 แต่ดูบทแล้ว ก็รู้ได้อีกเหมือนกันว่า คนเขียนก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีของเอาเสียเลย เพราะแก้ไขจุดด้อย ด้วยการใส่ไดอะล็อคที่โดนๆ มาในจังหวะที่ใช่ ในหลายๆฉ่อต ...แปลว่า เขาก็รู้ ว่าดราม่าจะแซ่บ ต้องอะไรบ้าง...แต่มันคงเพราะ งานมันด่วนจัด จินตนาการมันไม่เดินเพราะงานมันบีบด่วนเกินไป ลีลาในการนำเสนอมันจึง บ้านๆมากกกกกกกก
| จากคุณ |
:
007-s  
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 ก.ย. 55 10:49:50
|
|
|
|
ใครเป็นนักวิเคราะห์ ช่วยด้วยค่ะเรื่องไฟมาร
