[Spoil SAO #12] ดูตอนนี้แล้วนึกถึงกลอนบทนี้ขึ้นมาเชียว...{แตกประเด็นจาก A12690973}
|
|
ใครทันได้เรียน "วรรณลักษณ์วิจารณ์" น่าจะรู้จักกลอนบทนี้ดีนะครับ
เป็นกลอนที่บอกถึงความรู้สึกของ "ลูกที่ต้องจากไปก่อนวัยอันควร" ได้ดีเชียวล่ะ 
========================================
คำสัญญาของลูกน้อย
========================================
แม่จ๋าแม่อย่าเสียใจ แม้ลูกจากไป
ลูกนี้จักหมั่นมาเยือน
ลูกจักมากับแสงเดือน มาอยู่เป็นเพื่อน
ยามแม่นั่งชมจันทร์เพ็ญ
กายลูกแม่คงไม่เห็น แต่จิตลูกเร้น
อยู่ใกล้กายแม่ตลอดกาล
ลูกแอบในน้ำลำธาร ยามแม่ลงสนาน
ลูกเข้าสัมผัสรัดกาย
เมื่อแม่ร้อนรนกระวนกระวาย อาศัยพระพาย
ลูกพลิ้วมาช่วยพัดวี
หากแม่มีทุกข์ทับฤดี เงี่ยฟังดนตรี
เถิดลูกแฝงในสำเนียง
ฟังเถิดแม่นั่นคือเสียง ซึ่งลูกรักเพียง
ดวงใจของแม่ปลอบประโลม
ให้แม่คลายทุกข์คลายโทม- มนัสนำใจโน้ม
เคลิบเคลิ้มไปตามเสียงเพลง
ยามแม่รู้สึกวังเวง ลูกจักบรรเลง
เคล้าเสียงจักจั่นเรไร
ฟังเถิดมิใช่เสียงใคร เพราะลูกอาลัย
รักแม่จึ่งร้องเรียกหา
ยามแม่คิดถึงลูกยา จงมองบนฟ้า
แม่จักเห็นดาวไกลลิบ
นั่นแหละคือตาลูกกระพริบ อยู่ในแดนทิพย์
เพ่งจ้องมองแม่ไม่วาย
ยามแม่หลับนอนผ่อนคลาย จงหลับให้สบาย
ลูกรักมาอยู่ด้วยเสมอ
แม่คิดถึงลูกแม่เพ้อ ลูกสดับเสียงละเมอ
ได้ยินชัดถ้อยชัดคำ
เพื่อให้แม่สุขลูกนำ จิตเข้าไปทำ
ให้แม่บังเกิดความฝัน
ว่าลูกอยู่ในสรวงสวรรค์ เป็นสุขชั่วนิรันดร์
ทุกข์ร้อนห่อนได้แผ้วพาน
ลูกจักให้แม่ฝันนาน เพราะความฝันหวาน
นั้นทำให้แม่สุขใจ
โอษฐ์แม่เผยอยิ้มละไม ก่อนลูกจากไป
ลูกจุมพิตแม่แล้วลา
แม่คงสะดุ้งฟื้นตื่นผวา เหลียวมองไขว่คว้า
ด้วยคิดว่าลูกนอนเคียง
ลูกมิได้อยู่บนเตียง เพราะว่าเป็นเพียง
ความฝันที่แม่ฝันเพลิน
แม่คงเรียกขวัญอัญเชิญ เทพเจ้าเขาเขิน
ให้ช่วยอำรุงลูกรัก
อ้า! เทพผู้ทรงสิทธิ์ศักดิ์ เมื่อได้ปกปัก
ลูกแล้วจุ่งคุ้มมารดา
โรคภัยอย่าได้บีฑา แม่ยอดบูชา
ของลูกน้อยแต่ผู้เดียว
======================================
ลาก่อนหนูยุย แม่หนูน้อยผู้งดงามไม่จีรังดั่งน้ำค้างยอดหญ้าในยามเช้า ขอให้ได้กลับมาเจอปาป๊ากับมาม้าอีกนะ
| จากคุณ |
:
Drake  
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 ก.ย. 55 23:56:50
|
|
|
| 
