|
วางโจทย์ของเรื่องมาได้น่าสนใจดีครับ แต่ตอนแรกนึกว่ามาแนวตลกอย่างเคย ฉากตอนเปิดเรื่องก็ยังเอาฮา หมวดเข้วิสามัญเริ่มทะ:-) ๆ แต่ก็ยังนึกว่าเป็นตลกร้ายอยู่ พอเจอฉากย้อนอดีตโป้งลูกพี่ โอเค แนวเครียด =__="
โดยรวมแล้วก็ยังอ่านสนุกนะครับ การลำดับช่องก็ไหลลื่นดี ใช้มุมกล้องหลากหลายขึ้น (ถ้าไม่ได้คิดไปเอง = v =a) มีฉากรุนแรงพอควร (เอาปืนกรอกปากกันจะ ๆ ผมว่าแรงครับ) ฆ่าตัวละครทำคนอ่านอึ้งเป็นพัก ๆ ฉากโป้งลูกพี่ผมว่าทำได้ดีเลยครับ และในแง่การเล่าเรื่องถือว่าใช้คุ้ม เล่าแค่นั้นก็พอรู้คร่าว ๆ แล้วว่าโฆสิตเป็นใครมาจากไหน มีปมในใจอะไร
เทียบกับเรื่องก่อน คาแร็คเตอร์ของซีรี่ย์สุภาพบุรุษจะติดตาและเข้าถึงได้ง่ายกว่าเพราะมันฉูดฉาดมีสีสันกว่า และตัวเอกครองตำแหน่งตัวเดินเรื่องแบบเดี่ยว ๆ เลย ในขณะที่เรื่องนี้เดาว่าจะใช้วิธีเดินเรื่องจากหลายทางหลายตัวละครก่อนจะค่อย ๆ มาบรรจบกันในที่สุด (สินะครับ) วิธีนี้ผมคิดว่ายากกว่าเดินเรื่องด้วยตัวเอกคนเดียวมาก ๆ และต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่คนอ่านจะอินกับตัวละคร แต่ถ้าร้อยเรื่องให้ดี ๆ ตัวละครจะขายออกยกก๊วนเลย
เท่าที่อ่านมาตอนนี้ชอบหมวดเข้ครับ ผมชอบการสร้างตัวละครชายของคุณ Blurly ที่ "หน้าเห่ย ๆ แต่มันก็เท่ได้" นี่แหละ = v =
จะรออ่านตอนต่อไปนะครับ
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 55 01:26:33
| จากคุณ |
:
bluemouse  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ก.ย. 55 01:23:34
|
|
|
|
นักบุญล่าทรชน Lesson 2 : ตัวนำพาความตาย{แตกประเด็นจาก A12664302}
