ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะ มณีขอเข้ามาเป็นของสวยๆงามๆในกระทู้นี้นะคะ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 02:47:36

ความคิดเห็นที่ 2 ^ ^ เราว่าน่ากลัวยิ่งกว่าTHE SHOCK จากคุณ : จำนำ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 03:50:18

ความคิดเห็นที่ 3 มานั่งแป้แล้นรอฟัง จากคุณ : จะยอมตาย หมายให้เกียรติดำรง เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 04:03:54

ความคิดเห็นที่ 4 ความคิดเห็นที่ 2     ^ ^ เราว่าน่ากลัวยิ่งกว่าTHE SHOCK จากคุณ : จำนำ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 03:50:18   ว๊ายยยย ขอตบซักทีนึงเถอะ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 04:09:54

ความคิดเห็นที่ 5 แฮ่~ รอคนแตกกระทู้ใหม่อยู่เลย เพราะอันเก่าเข้ายากมาก T T ไหน ๆ เข้ามาก็ยังไม่มีคนเล่า ขอประเดิมด้วยเรื่องเบา ๆ ก่อนแล้วกันเนาะ เีรื่องนี้เกินสิบปีแล้ว ตอนงานศพพ่อเราก็มีการอยู่เป็นเพื่อนศพ เนื่องจากจัดงานที่ต่างจังหวัด ญาติ ๆ ก็มาจากต่างจังหวัดกัน เลยอาศัยค้างกันที่ศาลาตั้งศพเสียเลย แน่ล่ะว่าคนอยู่เยอะแยะ เรื่องฆ่าเวลาก็หนีไม่พ้นตั้งวงไพ่^ ^" (เป็นตัวอย่างไม่ดี ไม่ควรกระทำตามนะคะ) ก็เลื่อนม่านเหล็กลงมาครึ่งนึงแล้วเริ่มวงกัน ราว ๆ ตี 1 - 2 อยู่ ๆ ก็ไฟตกกระพริบ ๆ หลายครั้ง เลยมีคนนึงไปเลื่อนม่านเหล็กขึ้นแล้วมองไปรอบ ๆ ก่อนดึงม่านลงแล้วเดินกลับมานั่งที่วงแล้วบอกว่า ทำไมวัดมันมืดจัง เค้าไม่เปิดไฟกันเลยหรือไำง ก็ไม่มีใครติดใจอะไรเล่นต่ออีกสักพักก่อนจะนอน พอเช้ามาคนที่อยู่ใกล้ ๆ วัดก็เข้ามาถาม เมื่อคืนไฟดับทั้งหมู่บ้าน ทั้งวัดก็มืด แต่ทำไมเห็นไฟที่ศาลานี้ติดอยู่หลังเดียว ก็ตาโตกันใหญ่ เพราะแน่ใจว่าไม่ได้ยินเสียงเครื่องปั่นไฟ ทั้งวัดก็มืด ถ้าปั่นไฟไม่น่าจะปั่นให้แค่ศาลาเดียวนะ >< ไม่ค่อยน่ากลัวเนาะ งั้นอีกนิด เมื่อก่อนตอนไปอยู่บ้านญาติ เค้าทำที่ดินเป็นบ่อเลี้ยงกุ้ง พื้นที่แถวนั้นกับรอบบา้านก็จะโล่ง ๆ ไม่มีต้นไม้ใหญ่อะไรเลย บ้านแต่ละหลังก็อยู่ห่างกันมาก ๆ ไกลลิบทีเดียว ตอนนั้นเราอยู่กับญาติที่เป็นเด็กด้วยกัน 2 คน  ดึกมากแล้วเราก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อ ก็เลยนึกว่าว่าพ่อมาตะโกนเรียก สงสัยมารับแล้ว เลยดีใจรีบร้องขานรับไปว่า จ้า แล้วรีบเปิดประตู ปรากฎว่าไม่มีใครอยู่เลย ออกไปมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นอะไรนอกจากความมืด เลยรีบปิดประตูแล้วไปนั่งใกล้ ๆ หิ้งพระซะเลย แล้วบ้านหลังนั้นก็ชอบเห็นอะไรแปลก ๆ นะ มีครั้งนึงนั่งดูทีวีอยู่กับพี่ตอนห้าทุ่ม เปิดแอร์อยู่กันสองคนทั้งบ้าน พี่นอนติดผนังอีกฝัง เรานั่งเล่นพิงผนังอีกฝั่ง แล้วหางตาเราเหลือบไปเห็นคล้ายมือขาวซีดโผล่ออกมาจากห้องน้ำ เราก็เงียบแล้วค่อย ๆ คลานกระดื้บ ๆ ไปหาพี่ ด้วยความกลัวก็เลยยืนมือไปจับขาพี่ เท่านั้นแหละ พี่ร้องกรี๊ดดดดเลย เพราะมือเราเย็นเจี๊ยบ แล้วรายการที่ดูอยู่ก็รายการผี จากคุณ : AMA-chun เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 04:28:35

ความคิดเห็นที่ 6 อ้าว .. แตกกระทู้แล้วเหรอคะ แต่เราชอบกระทู้เดิมมากกว่า แบบว่า ขลังดีเวลาคลิกเข้าไปอ่าน จากคุณ : ลำเนา เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 08:18:49

ความคิดเห็นที่ 7 กระทู้นี้ต้องมีพี่นะคะ . จากคุณ : อ้วนตุ่มแตก เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 09:11:16

ความคิดเห็นที่ 8 มาต่อเรื่องที่ 4 เลยคงเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วล่ะเพราะไม่มีเรื่องจะเล่าแล้ว ฮ่าๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผมชื่อใหม่สมัยอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่6 เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับต้นโพธิ์กลางสระน้ำในค่าย เรื่องก็มีอยู่ว่า โรงเรียนที่ใหม่เรียนเนี่ยเป็นโรงเรียนวัดแนววิถีพุทธอะไรประมาณนี้ ทางโรงเรียนจึงได้จัดกิจกรรมเข้าค่ายพุทธธรรมขึ้น ที่จังหวัดชลบุรี ไม่ขอเอ่ยถึงชื่อสถานที่แล้วกัน (ผมรู้) ทางโรงเรียนก็เดินทางตามปกติจนถึงสถานที่ พอมาถึงวัดที่ว่าแล้ว พอเข้าไปใหม่ก็เล่าว่า มันเห็นต้นโพธิ์ต้นใหญ่มากกลางสระน้ำซึ่งสระน้ำที่ว่านี้มีขนาดกว้างจากต้นไม้ถึงริมสระก็ประมาณ 4-5 เมตร มันก็ไม่ได้คิดอะไรก็เดินผ่านไป และทั้งวันนั้นมันก็ทำกิจกรรมของทางค่ายตามปกติ จนตกกลางคืนทุกคนก็นอนหลับกันหมด แล้วใหม่มันก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา มันได้ยินเสียงเหมือนใครเคาะถาดอะไรอยู่ที่ห้องครัวของทางค่ายซึ่งอยู่ไกลประมาณ 40-50 เมตร     ใหม่มันก็ปลุกเพื่อนมาฟังด้วย (ซึ่งมันบอกตอนนั้นไม่มีใครแน่ไฟปิดมืดสนิทหมด) เพื่อนมันชื่อโต้งนอนอยู่ข้างๆใหม่ก็บอกได้ยินเช่นกัน แต่โต้งก็บอกใหม่ว่า "เขาคงทำอาหารเตรียมสำหรับพรุ่งนี้ล่ะมั้ง" ใหม่ก็คิดว่า "คงไม่ใช่หรอก นี่มันดึกๆดื่นๆใครจะมานั่งทำอาหาร"   ทั้งคู่ก็ไม่ได้คิดอะไรก็นอนหลับไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นในคืนแรก จนคืนที่2 ก็เช่นเคยทุกคนนอนหลับสนิทกันหมดใหม่ก็เช่นกัน จนมันสะดุ้งตื่นในตอนดึกอีกที เพราะโต้งเขย่าตัวปลุกใหม่แล้วบอกว่า "เฮ้ยใหม่พากูไปห้องน้ำ ทีกุปวดฉี่วะไม่ไหวแล้ว" ใหม่ก็สะลึมสะลือบอก "มืงก็ไปบอกครูดิ มาบอกอะไรกุล่ะ" โต้งบอก "ครูเขาหลับกันหมดแล้วกุไม่อยากไปปลุกกลัวโดนด่า" โต้งก็ตื้ออยู่ได้สักพักใหม่ก็ตกลงไปเป็นเพื่อนโต้ง จะขออธิบาย เรื่องห้องน้ำนี้หน่อย คือตึกที่นอนกันกับห้องน้ำเนี่ยอยู่ฝั่งตรงข้ามกันแต่ต้องเดินผ่านต้นโพธิ์ต้นนี้ไปประมาณ  70-80 เมตรได้ ใหม่กับโต้งก็เดินผ่านต้นโพธิ์ต้นนี้ ซึ่งเวลาตอนนั้นทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ากี่โมง แต่ที่ใหม่รู้คือ มันมืดมากแถวนั้นไม่มีไฟเลย เขาปิดกันหมดมีแต่แสงจันทร์ที่ยังพอให้มองเห็นได้ และทั้งคู่ก็เดินมาถึงห้องน้ำ ห้องน้ำเป็นลักษณะเป็นรางยาวไว้สำหรับให้ ผช ฉี่กัน โต้งมาถึงก็รีบวิ่งเข้าไปฉี่อย่างไว ส่วนใหม่ก็เห็นเก้าอี้ไม้อยู่หน้าห้องน้ำก็นั่งรออยู่หน้าห้องน้ำระหว่างที่ใหม่นั่งอยู่แบบสะลึมสะลือหาวเป็นพักๆหางตาก็เหลือบไปเห็น ผ้าสีขาวพริ้วผ่านหางตาไปใหม่มันก็หันไปอย่างไวเลย "อะไรวะ?.." ใหม่มันก็ไม่ได้คิดอะไรคงตาฝาดเพราะหาวล่ะมั้ง ใหม่ก็นั่งก้มหน้ามองพื้นสะลึมๆอยู่ก็นึก "โต้งไมมันนานจังวะ" ระหว่างที่คิดอยู่ผ้าสีขาวพริ้วนี่ก็พริ้วเหนือตามัน มันตกใจ ก็เงยหน้าขึ้นมา ไม่มีอะไร ด้วยความที่มันตกใจ โต้งก็โผล่มาพอดี "ปะเสร็จละ" ใหม่ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรหรอก ระหว่างทางกลับแน่นอนว่าทั้งคู่ต้องเดินผ่านต้นโพธิ์ต้นนี้แน่นอน และแล้วทั้งคู่ก็เดินมาถึงต้นโพธิ์นี้ ระหว่างที่เดินนั้น ฟุบ!!ภาพที่ใหม่เห็นมันเล่าว่าเป็น ผู้หญิงผมยาวใส่ชุดขาว (ตามคอนเซ็ป) หน้าซีดๆห้อยหัวลงมาจากต้นโพธิ์ตัดหน้ามันๆเห็นแบบนั้นปุปมันรีบก้มหน้าหลับตาหยีทันทีขาแข็งไปเลย ส่วนโต้ง...พอ ฟุบ!! เจ้าโต้งก็วิ่งโกยหนีไปทิ้งให้ใหม่อยู่คนเดียว ทำให้ใหม่อยู่ในสถานการณ์ที่สุดจะบรรยาย ใหม่คิดในใจ "ไอเพื่อนเวรทิ้งกุได้นะ กลับไปกุเล่นมืงแน่" มันเล่าว่า มันยืนแข๊งหลับตาหยีอยู่อย่างนั้นประมาณหลายนาทีก็คิดว่า "คงไม่มีอะไรแล้วมั้ง ลืมตาแล้วรีบวิ่งให้ไวที่สุด" ใหม่ก็ค่อยๆลืมตาเงยหน้าช้าๆ ปรากฎว่า ผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่บนพื้นห่างกับตัวมันประมาณ 10 ก้าว มันบอกเหมือนในหนังเลยคือ ผมยาวปิดหน้าชุดสีขาวยาวลงมาเท้าไม่ติดพื้น!! มันเห็นแบบนั้นมันก็หลับตาหยีอีกครั้ง ในมือกำหมัดไว้แน่น มันก็คิดในใจ "ลืมตาขอให้หายไปเถอะ" (จะโกย) แต่พอลืมตาขึ้นมากลับเห็นผู้หญิงใกล้เข้ามาอีก จาก10ก้าวเป็น 5 ก้าว ทีนี้มันก็หลับตาหยีอีก ในใจรีบท่องเลย "นะโม ตัสสะฯ" แต่ขามันยังแข็งกำหมัดอยู่ ระหว่างท่อง มันบอกได้ยินเสียงเหมือนได้ยินในจิต ว่า "เธอชื่ออะไร" ใหม่เล่าว่าเสียงเค้าหวนๆมาก ใหม่ก็พูดในใจจากที่มันเล่านะ "ชื่อใหม่ครับ" จากนั้นใหม่ก็เล่าว่า มันได้ยินเสียงเธอเนี่ยรอบๆตัวมันเลยเหมือนเขาเดินรอบตัวมันแต่มันไม่กล้าลืมตามอง แล้วก็ถามผ่านจิต เกี่ยวกับประวัติส่วนตัวไม่ว่าจะเป็น มาจากไหน เป็นใคร ชื่อจริง นามสกุล หลายอย่างมันเล่า ตอนนี้มันบอกมันฉี่รดกางเกงแล้ว ถามไปสักพัก เธอก็ถามคำถาม "รู้จักคนชื่อxxxไหม~" ใหม่ก็บอก "ไม่รู้ครับ" ซึ่งเป็นคำถามสุดท้ายแล้วเสียงก็เงียบไป ผ่านไปอีกหลายนาทีใหม่ตั้งสติได้ก็คิดในใจ "ลืมตาขอให้ไม่อยู่เถ้อ นะโม ตัสสะฯ"  ลืมตาปุปไม่เห็นแล้ว มันเห็นเช่นนั้น ก็พยายามก้าวขาออกไปแล้วก็วิ่งแต่วิ่งได้ไม่สุด เพราะมันยังกลัวมันไม่กล้าหันกลับไปมองเลย วิ่งตรงไปที่ตึกนอนอย่างเดียวแล้ว ลงนอนห่มผ้าทั้งๆฉี่รดอย่างนั้นเลย ใหม่ก็เห็นโต้ง นอนอยู่ตบพั้ว! "สัสมืงทิ้งกุ รู้ไม๊กุเจอไรสัสแม่ม" วันต่อมาใหม่ก็ไปเล่าให้ครูฟัง ครูตกใจก็พามันไปหาหลวงพ่อๆ ก็เล่าให้ฟังว่า "เคยมีหนุ่มสาววัยรุ่นทะเลาะกันเพราะผู้ชายไปมีใหม่ ผู้หญิงรู้เข้าเลยมาแขวนคอฆ่าตัวตายที่ต้นโพธิ์ต้นนี้แหละ แล้วที่โยมเขาถามว่า "รู้จักคนชื่อxxx" ไหม เป็นเพราะโยมเขาเฝ้ารอให้แฟนเขากลับมาโยมเขาเลยชอบถามเกี่ยวกับประวัติส่วนตัว คนเจอมาหลายคนแล้วโยม" จากนั้นหลวงพ่อก็รดน้ำมนต์ให้ใหม่กับโต้ง ขากลับใหม่ก็เดินผ่านต้นโพธิ์ต้นนี้แล้วก็ไหว้ก่อนกลับบ้านในวันสุดท้าย.....จบบบบบบ!!! ---------------------------------------------------------------------------------------- เรื่องนี้ใหม่เล่าให้ผมฟังหลอนมากครับเพื่อนผมนี่เจอแต่อะไรก็ไม่รู้และเป็นคนใกล้ตัวผมด้วย และนี่ก็คงเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วล่ะครับที่ได้ฟังจากเพื่อนของผม ที่หลอนและน่ากลัว ต้องให้เจ้าตัวที่โดนมาเล่าครับจะสนุกและหลอนกว่าผมฟังมาอีกทีจากปากมันก็ เล่าได้ประมาณนี้ไม่เข้าใจตรงไหน ก็ลองถามผมมาได้นะครับ แต่เรื่องก็ประมาณนี้แหละครับ ขอบคุณครับ ^^ แก้ไขคำพูด แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 09:46:45 จากคุณ : Winters16 เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 09:37:04

ความคิดเห็นที่ 9 ความเห็นที่ 8 สยองมากอะ จาก 10 ก้าว ขยับเป็น 5 ก้าว น่ากลัวจริง ๆ ไหน ๆ มาเล่ากันต่อในกระทู้นี้แล้ว ขออนุญาตเพิ่มอีกสัก 1 เรื่อง เป็นเรื่องเกี่ยวกับเจ้าที่ของที่บ้านแม่เราเอง ซึ่งเราก็ยังอยู่ ณ ปัจจุบันนี้ค่ะ ตอนนั้นเราเรียนอยู่ ม.5 (นานมาก ๆ แล้ว) เรากลับบ้านมาอ่านหนังสือพร้อมลูกพี่ลูกน้องที่อยู่ปี 3 จุฬา เราอยู่บ้านกันสองคนค่ะ พ่อแม่เราไปทำงานน้องเราทำกิจกรรม สักห้าโมงครึ่ง ถึง หกโมง เรากับพี่ก็อ่านหนังสือกันเงียบ ๆ เพราะเป็นช่วงสอบปลายภาค พื้นบ้านชั้นบนของเราเป็นพื้นไม้ เราจะจำเสียงฝีเท้าทุกคนได้ นั่ง ๆ กันอยู่ดี ๆ เราก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่ชั้นบนในห้องที่อยู่ด้านหลัง อ่าน ๆ ไปเดินมาอยู่บนห้องที่อยู่เหนือเราขึ้นไป เราเงยหน้าขึ้นมอง หันมาสบตากับพี่ พี่เรากลืนน้ำลายอึกใหญ่ เพราะเราอยู่กันแค่ 2 คนข้างล่าง แล้วใครจะไปเดินข้างบนไปได้ ยิ้มให้กันเจื่อน ๆ เราบอกพี่เราว่า "เจ๊ ในบ้านมันแบบว่า ... ร้อนเนาะ เราไปเดินเล่นผ่อนคลายสมองกันดีกว่า เจ๊ไปมั้ย" พี่เราหันมายิ้ม "เออดีเลย อยากพักสายตาอยู่พอดี ปวดตาไปหมดแล้ว" และเราทั้งคู่ก็กระโจนไปประตู วิ่งออกนอกบ้าน และไม่กลับเข้าบ้านจนกว่าจะมีใครกลับมา เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ขำ แม่บอกว่าจะไปกลัวอะไรเค้า เค้าใจดีออกนะ "แม่เคยเห็นเค้าด้วยเหรอ" "ไม่ได้เห็นจะจะหรอก แค่ฝันถึงเฉย ๆ ท่านเป็นคนแก่ เป็นผู้หญิง" หลังจากวันนั้น เราก็ไม่ได้ยินเสียงเดินอีกเลย ------------------------------------------------------------------ จนกระทั่งเราเรียนจบและทำงาน โรงแรมนั้นแหละค่ะ ที่มีพี่เสื้อขาวกับสตรีในตำนาน ช่วงนั้นเราเข้าบ่าย เข้างาน 14.00-23.00น. กว่าจะกลับถึงบ้านก็เที่ยงคืน ตี 1 ตื่นอีกทีก็ 10.00น. มีมานอนเก็บชั่วโมงอีกหน่อยตอนช่วง เที่ยงถึงเที่ยงครึ่ง บ่ายโมงตื่นมาแต่งหน้า และออกไปทำงาน เป็นแบบนี้ทุกวัน วันหนึ่งเรานอนตอนช่วง เที่ยงวันอยู่ค่ะ ส่วนแม่เราอยู่ข้างล่าง กำลังจะตื่นแล้วแต่ก็เป็นอีกเช่นเคย ลุกไม่ขึ้น คิดว่าคงนอนทับเส้นอะไรสักอย่าง พยายามลืมตาก็ไม่เห็นใคร เรารู้ค่ะว่าใกล้เวลาที่จะต้องตื่นแล้ว ก็พยายามจะลุก พยายามตะโกน พยายามดันเอาตัวเองออกมาให้ได้ ผลที่ได้คือเหนื่อยเปล่า เราเริ่มโมโห พยายามขยับมือ ขยับขา ตะโกนด่าเสียมากมาย จู่ ๆ ประตูที่อยู่ด้านซ้ายมือของเราก็เปิดออก เราก็อุ่นใจคิดว่าแม่มา ที่ไหนได้ เป็นหญิงชรา ผมประบ่า ขาวไปทั้งหัว ตาโต ผิวขาว ท่าทางมีอำนาจและดูดุเหลือเกิน เราเห็นแค่ครึ่งตัวบนเพราะเค้าโผล่มาแค่ครึ่งตัวจากประตู มองเราและพูดด้วยเสียงทรงอำนาจว่า "ตั้งสติสิ มัวแต่ดิ้นอยู่แบบนี้เธอจะหลุดไปได้ไหม ก็รู้อยู่แล้วว่าเหนื่อยเปล่า ตั้งสติให้ดี กำหนดจิตซะ เข้าใจนะ" เราคิด "เออว่ะ คราวนี้ลืมพุทธโธ ไปได้อย่างไรเนี่ย" เราหยุดทุกอย่างแล้วสูดลมหายใจเข้า พุทธ ผ่อนลมหายใจออก โธ กำหนดอยู่ 2 ครั้งเท่านั้น ตัวเรากระเด้งออกมาจากเตียง จนแม่ที่เปิดประตูเข้ามาจะมาปลุกตกใจ ว่าทำไมเราพุ่งพรวดออกมาแบบนั้น อาบน้ำเสร็จเราแต่งหน้าอยู่เราก็เล่าให้แม่ฟัง คำตอบที่ได้ก็คือ "เจอกันแล้วเหรอ แม่ฝันเห็นอยู่หลายครั้งเลย ลักษณะแบบที่ว่ามาเนี่ยแหละ ดูดุ ๆ และมีอำนาจ" ไม่ได้อยากเจอซะหน่อยอะ ออกแนวกลัวด้วยซ้ำไป แต่ก็ขอบคุณที่มาช่วยค่ะ ทุกวันนี้ทำบุญเราก็อุทิศให้เจ้าที่ ที่บ้านแม่เราทุกครั้ง รวมถึงผีบ้านผีเรือนด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 10:18:47 จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 10:16:09

ความคิดเห็นที่ 10 #4 ต่ำ จากคุณ : จำนำ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 10:20:26

ความคิดเห็นที่ 11 ของเราไม่ค่อยน่ากลัวนะ เพราะเรื่องมันไม่ได้น่ากลัว เรื่องของเรื่องก็ไม่ได้มีอะไรมาก แค่ลุงเราเสีย แล้วในวันเผาหลานสาวอายุประมาณ 2 - 3 ขวบ (ลูกของลูกชายลุง)จู่ ๆ ก็ร้องไห้ขึ้นมา แล้วเดินไปทางเมรุ ลูกพี่ลูกน้องเรา (พ่อเด็ก) เค้าก็จับ บอกอย่าขึ้นไปลูก ไปไม่ได้ หลานเรามันก็ร้องไห้ใหญ่ บอกว่าจะไปหาปู่ ปู่กวักมือเรียกอยู่ จะไปหาปู่ ปู่ยืนอยู่นั่นไง ญาติ ๆ ขนลุกกันทั้งศาลา จากคุณ : Furious+Rivery เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 10:22:37

ความคิดเห็นที่ 12 ของเราเป็นเรื่องสมัย ม.ปลาย ค่ะ ช่วงนั้นชอบชวนเพื่อนๆ เล่นผีเหรียญอยู่บ่อยๆ ซึ่งบางครั้งก็เจอวิญญาณนักเรียนที่เคยรถคว่ำลงข่าวมาก่อน แต่ไม่ได้มาแบบน่ากลัวอะไรแต่ครั้งนี้ที่เราเล่นจำไม่ลืมเลยค่ะ โรงเรียนที่เราอยู่เป็นโรงเรียนที่มีประวัติว่าเคยเป็นสนามรบมาก่อน และเคยเกิดอุบัติเหตุรถนักเรียนคว่ำ ลือกันว่ามีนักเรียนเสียชีวิตใกล้ๆ ช่วงที่เกิดเหตุอยู่บ่อยๆ มีอยู่วันหนึ่งที่โรงเรียนมีกิจกรรม พอเสร็จกิจกรรมก็เลยเล่นกันสักตาก่อนกลับบ้าน วันนั้นวิญญาณที่มาเข้าชื่อแปลกๆ เป็นชื่อแบบโบราณๆ การใช้ภาษาก็โบราณมาก จนเราและเพื่อนๆ แทบจะไม่เข้าใจ แต่ที่รู้เรื่องคือ เค้าเป็นทหาร และดูจากภาษาแล้วคงมาจากยุคเก่าแน่ๆ เราถามไปว่า " ท่านต้องการสื่ออะไรคะ ถึงมาคุยกับพวกเรา" เหรียญก็ไปหยุดที่ตัวอักษรต่างๆ ซึ่งก็เป็นแบบโบราณและเข้าใจยากเหมือนเดิม เราเลยบอกว่า "ขอโทษค่ะ พวกเราไม่เข้าใจ เดินอีกรอบได้มั้ย" เหรียญก็ยังวนเวียนไปที่คำเดิม ซึ่งเป็น "ณ ข ฆ ....." สลับกับคำไทยปัจจุบัน แต่ยังจับใจความไม่ได้ แต่ที่จับใจความได้ คือเค้าด่าพวกเร่า "โง่" ด้วย 55+ หลังจากโดนด่า ก็นั่งมึนกันจนจะเลิกเรียน เพื่อนๆ ก็จะกลับบ้าน ก็เลยจะเชิญออก แต่เชิญเท่าไหร่ก็ไม่ออก เหรียญยังวิ่งวนอยู่อย่างนั้นและวิ่งเร็วขึ้นๆ จนมีเพื่อนผู้ชายมาทัก " เฮ้ย เล่นไรกันวะ ในนั้นมีผีรึไงวะ?" พอเพื่อนทักเสร็จ เหรียญนั้นหยุดวิ่งทันที ทั้งที่เกือบจะถึงทางออกแล้ว " เดี๋ยวจะทำบุญไปให้นะคะ ยังไงขอเชิญออกก่อน เพราะพวกหนูจะไม่มีรถกลับแล้วค่ะ" เราบอกไปอย่างนั้น แต่เหรียญยังคงนิ่ง บรรยากาศรอบตัวเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว ไม่รู้ทั้งกลุ่มรู้สึกไปเองรึป่าว เพื่อนที่นั่งดูอยู่เห็นท่าไม่ดี บอกว่า "โดนแล้วแหงๆ ดันมีคนมาทักแบบนี้" แล้วเพื่อนคนนั้นก็เลยชวนเพื่อนอีกคนเดินออกไปนอกห้อง สักพักพอเพื่อนนั้นกลับมาปรากฏว่าเหรียญเดินไปในช่องออก และพวกเราก็ได้กลับบ้าน ก่อนกลับถามเพื่อนคนนั้นว่าไปทำอะไรมา เพื่อนบอกว่า ไปจุดธูปไหว้พระ บอกว่าขอให้เพื่อน ๆ ได้กลับบ้านก่อน แล้วจะให้เพื่อนทำบุญไปให้ค่ะ ..... แยกย้ายกันกลับบ้านตามปกติ แต่พวกเราไม่ได้ไปทำบุญกันค่ะ นี่เลยกลายเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้นเอง... จากคุณ : ตกโกซอลรัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 10:48:53

ความคิดเห็นที่ 13 ขอเล่าต่อนะคะ อิอิ หลังจากวันนั้นเราและเพื่อนๆ ก็เรียนกันตามปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอสามวันต่อมา เพื่อนบอกว่า รู้สึกแปลกๆ เหมือนมีใครมาเคาะห้องนอนแต่ก็ไม่เจอใคร ตอนแรกเราก็ยังไม่คิดอะไร จนมาเจอกับตัว ปกติเราเจอผีอำอยู่บ่อยๆ แต่ไม่น่ากลัวเท่าครั้งนี้ คืนนั้นเรานอนกับน้องสาว ห้องนั้นเป็นเตียงคู่ค่ะ แล้วอยู่ๆ เราก็เห็นแม่เดินเข้ามานอนข้างๆ เราก็เลยเอามือคว้าจะกอดแม่ แต่อยู่ๆ แม่ก็หายไป มือที่จะคว้าแม่ตกลงโดนเงาดำๆ เงานั่นก็ย้ายไปที่ปลายเตียง เลยเห็นชัดๆ ว่าเป็นเงาคน แล้วเงานั่นก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนสูงติดเพดาน แล้วเราก็เห็นภาพชัดมากขึ้น จนเห็นเป็นตัวคนเลย เงานั้นเป็นผู้ชายตัวดำๆ ใหญ่ๆ ใส่โจงกระเบนแดง ค่อยๆ ทาบตัวลงมาด้านข้างเตียง เราก็พยายามจะสะกิดน้องเราที่นอนตะแคงอยู่ แต่เราขยับตัวไม่ได้ เรียกก็ไม่มีเสียง ตอนนั้นเราก็คิดว่า นี่ฝันรึป่าว? ก็เลยหลับตาลงสักพัก ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ผู้ชายคนนั้นมานอนตะแคงอยู่ตรงหน้าเราแบบ จ้องหน้าเราตาเขม็ง เราก็แน่ใจแล้วว่าใช่แน่ๆ ก็เลยเริ่มท่องนะโม ท่องนะโม แล้วเค้าก็ไม่หยุด ทีนี้เริ่งดึงขาเราแรงๆขึ้นๆ จะกระชากเราลงจากเตียง เราก็พยายามจะสวดมนตร์ต่อ แต่เสียงผู้ชายคนนั้นตะคอกใส่เราว่า "สวดดังๆ!!" ในใจเราคิด เอาแล้วไง ผีไม่กลัวบทสวด แถมบอกให้สวดดังๆ ด้วย จะทำไงดีหละ... แล้วทีนี้เราก็ได้ยินเสียงผู้หญิง พูดว่า "พอแล้ว อย่าทำเค้า" เราก็เลยหันตามเสียงไป เห็นผู้หญิงนั่งห้อยขาอยู่บนตู้เสื้อผ้า ตอนนั้นเราคิด "ห๊ะ ยังมีอีกตัวหรอเนี่ย" ผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามาหาเรา ใบหน้าปกติดีทุกอย่าง เราไม่รู้ว่าคนนี้จะเป็นคนที่เรานึกว่าเป็นแม่เราตอนแรกรึป่าว ผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามาบอกเราว่า "อย่าหยุดสวดสิ ต้องทำบุญ สวดมนต์บ้าง เดี๋ยวเค้าก็ปล่อย" ตอนนั้นเราเลยรีบสวดให้ดังขึ้น เริ่มสวดชินบัญชร แล้วเหตุการณ์ทั้งหมดก็กลับเป็นปกติ พอลืมตาขึ้นอีกครั้ง เราพบว่าตัวเองนั่งอยู่ข้างเตียง เห็นน้องสาวนอนตะแคงเหมือนที่เห็นเมื่อกี๊ แต่ผ้าห่มเรากระจัดกระจายเหมือนโดนดึง เราก็เลยพอเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เราลุกขึ้นยืนแต่ขาไม่มีแรงทำให้เราล้มลงไปอีกครั้ง สงสัยจะโดนดึงจนขาอ่อนหมดแล้ว... พอลุกขึ้นได้ เดินได้แล้วเราเปิดคอมและออนเอ็มทันที ตอนนั้นเกือบเช้าแล้วเลยเล่าให้เพื่อนฟัง แบ่งปันความหลอนให้เพื่อนฟังต่อ 555+ แล้วกลุ่มเราก็นัดกันไปทำบุญ แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกค่ะ ลุงคนนั้นมาเยี่ยมเราอีกครั้งตอนมหาลัย แต่มาแบบไม่ดุแล้ว แค่มายืนดูปลายเตียง แต่เรานอนเตียงสองชั้นและอยู่ชั้นบน ลุงแกยืนตัวสูง หรือลอยขึ้นมาเราไม่แน่ใจ เพราะวันนั้นเราเหนื่อยมากเลยบอกแกว่า อย่าพึ่งกวน เดี๋ยวทำบุญให้ แล้วก็ไม่เจอแกอีกเลยค่ะ จากคุณ : ตกโกซอลรัน เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 11:52:18

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาฟังค่ะ จากคุณ : บัวลอยน้ำใส เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 13:01:41

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบฟังและชอบอ่านมากๆค่ะ  แต่ก็กลัวมากด้วยเช่นกัน จากคุณ : ทึกทักเอาเองว่าใช่ (MoneJan) เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 13:16:10

ความคิดเห็นที่ 16 #10 ด่าตัวเองทำไมคะ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 13:36:34

ความคิดเห็นที่ 17 Furious+Rivery ถ้าอยู่ในเหตุการณ์จริงมณีคิดว่ามันคงหลอนแปลกๆพิลึกนะคะ แต่ถ้าเป็นผีญาติกันมณีไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่อย่างน้อยคงคุยกันรู้เรื่อง อิอิ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 13:38:28

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องนี้เป็นเรื่องของแม่เราค่ะ แม่เจอบ่อยมาก เมื่อประมาณเกือบ 30 ปีที่แล้ว แม่เราได้เปิดกิจการโรงแรมแห่งนึงในจังหวัดทางใต้สุดของประเทศ สมัยก่อนนั้นยังไม่เจริญขนาดนี้ ทางด้านหน้าจะเป็นโรงแรม ด้านหลังจะเป็นที่จอดรถ แล้วหลังที่จอดรถแม่เราสร้างเป็นบ้านไว้อยู่เองกับพวกลูก โรงแรมของพวกเรา ก็จะได้ตั้งศาลพระภูมิเจ้าที่ไว้คอยให้ปกปักรักษา ตามความเชื่อของคนสมัยก่อน เปิดกิจการได้หลายปี คืนหนึ่งแม่เราได้กลับมานอนพักเวลาประมาณ ตี 1 พอแม่เราเคลิ้มๆได้สักพัก  ก็ได้ยินเสียงเรียก "จู จู" (ชื่อแม่เรา) แม่เราก็ลุกขึ้น ออกมาดูว่าใครมาเรียกคิดว่าลูกน้องมาเรียก ไม่เห้นมีใคร ก็หันหลังกลับ จะเข้าห้องไปนอนต่อ ตอนที่หันหลังกลับมา ตกใจแทบช๊อค มีผู้หญิงคนแก่อิสลามนั่งอยู่ที่โต๊ะรับแขก แม่เราก็ถามว่า "เม๊าะมาทำอะไร มีอะไรหรือเปล่า" แต่ตอนนั้นแม่เรารู้แล้วว่าเป้นเจ้าที่เคยมีคนบอกแม่แล้ว เจ้าที่เป็นอิสลาม เม๊าะบอกว่า "รีบไปดูที่ชั้น 5เร็ว มีคนตาย" แม่เราหายง่วงทันทีทันใด รีบเดินเข้าไปปลุกพ่อ แล้วก็รีบขึ้นไปดูที่ชั้น 5 กับพ่อและพี่ชายคนที่ 2 พอขึ้นไปมีห้องนึงเปิดประตูพอดีพ่อเราก็เข้าไปถาม มีอะไรกัน(พ่อเราเป็นตำรวจ) เห็นผ้าปูที่นอนโรงแรมห่อร่างเหมือนคน สรุปว่า มีแขกมาเลย์เปิดห้องไว้ 1 ห้องเมื่อตอนเย็น แล้วทีนี้เขามาตกลงธุรกิจสีดำกับเพื่อนที่เป็นคนไทยสงสัยจะหักหลังกัน เพื่อนคนไทยเอายาพิษใส่ในเหล้าให้คนมาเลย์กิน พอคนตาย กำลังจะเอาไปทิ้งและจะออกทางด้านบันไดหนีไฟพอดี(ตอนนั้นยังไม่มีกล้องวงจรปิด) แล้วพ่อ แม่ พี่ชาย ลูกน้องก็เดินเข้ามา   แม่บอกเราว่า เม๊าะเขาไม่ทำอะไรหรอก พอมีอะไรเกิดเรื่องขึ้น เม๊าะก็จะมาบอกแม่ทุกครั้ง อย่างพี่ชายคนโตขับรถชน ตอนนั้นกลางวันอยู่ แม่นั่งกินข้าว อยู่ๆก็มีเสียงแว่วมาว่า หมูโดนรถชน แม่เราก็ ใครพูดไรเนี่ย อีกพักนึง โรงพยาบาลก็โทรมาบอกว่า พี่เราโดนรถชน เรื่องแม่เราอาจจะไม่น่ากลัวเท่าไหร่  แต่ใครมาบ้านเราก็เสียวสันหลังกันทุกคน ^^ แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 13:43:12 จากคุณ : ความรักสีขาว เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 13:40:09

ความคิดเห็นที่ 19 @คุณหญิงมณีจันทร์ เพราะงั้นถึงได้ไม่น่ากลัวไงคะ แบบว่าเป็นญาติกันเลยไม่รู้สึกกลัวเท่าไหร่ แถมไม่ได้เห็นเองด้วย จากคุณ : Furious+Rivery เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 14:03:05

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องของเราเอง เมื่อวันปีใหม่ ปี 53 พ่อเราป่วยหายใจไม่ออก เข้าโรงพยาบาล นอนโรงพยาบาลอยู่ 3 วัน พอวันที่ 4 ตอนเวลาประมาณ 1 ทุ่ม 20 เรากำลังเก็บร้านจะกลับบ้านตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่ใต้แล้ว มาแต่งงานย้ายมาอยู่ตะวันออกกับสามี แล้ววันรุ่งขึ้นตอนเช้า ก็จะขึ้นรถกลับใต้ ไปเยี่ยมพ่อ วันนั้นวันที่พ่อเราเสีย เราเป็นคนสุดท้ายที่ได้คุยกับพ่อ ตอนเก็บของอยู่นั้น พ่อโทรมา พูดกับเราว่า "ทำอะไรอยู่ ขายของดีๆนะ พ่อรักลูกนะ" พ่อโทรมาอวยพรเรา แล้วก็วาง เราก็รีบเก็บของ ตอนนั้นท้อง 8 เดือนแล้วด้วย  รู้สึกใจไม่ดี ป้าแฟนเดินมาคุยด้วย เราพูดว่า "ไม่อยากรับโทรศัพท์จากทางบ้านตอนดึกเลย กลัวเจอเรื่องไม่ดี"  ตลอดทางที่กลับบ้านนั้น รู้สึกใจหวิวๆชอบกล พอ2 ทุ่ม เบอร์พ่อโทรมาหา เราก็รับ แต่ไม่ใช่เสียงพ่อ เป็นเสียงคุณหมอ พูดว่า "คุณแหววใช่มั้ยครับ ญาติคุณลุงวิจิตร์ใช่ไหม รีบมาโรงพยาบาลด่วนเลยครับ คนไข้หัวใจหยุดเต้นแล้ว รีบเลยนะครับ" ตอนนั้นมือสั่นไปหมด รีบโทรตามพี่ชายให้ไปโรงพยาบาล สรุป พ่อเสียตอน 2 ทุ่ม ปั๊มหัวใจไม่ขึ้น ตอนเช้า นั่งรถทัวร์กลับ เวลาประมาณ 9 โมงกว่า อยู่บ้านบึงแล้ว ได้กลิ่นน้ำอบไทย หอมลอยเข้าจมูก ทั้งที่บนรถทัวร์ไม่ค่อยมีคนในรอบเช้า ถามแฟนว่า แกได้กลิ่นน้ำอบไหม แฟนว่าไม่ได้กลิ่น พอถึงงานศพอีกวันนึง ตอนเดินลงจากรถ พอดีพี่สาวกำลังยกข้าวไปตั้งหน้าโลง เราก็เดินตามไป จะไปจุดธูปบอกพ่อ เห็นเงาดำ วูบ วูบ ผ่านหน้าไป 2 ที ตามพี่สาวไปที่โลง คิดในใจ เอาแล้วกรู คืนสุดท้าย คนมากันเยอะมาก พวกเรานั่งกินข้าวต้มอยู่ที่โต๊ะริมสุด ใกล้กับบัวที่เก็บกระดูกของวัด เรานั่งหันหน้าให้พอดี อื้อหือ เห็นคนยืนกันเต็มกำแพงวัด เห็นแวปเดียว แล้วรีบหันกลับมาหันไปใหม่ ไม่มี สักพัก พี่สาวนั่งอยู่กับหลานชาย พูดอยู่ดีๆ ก็ร้องไห้ออกมา ยกมือไหว้ข้างตัวเรา พูดว่า ป๊า อย่ามาแบบนี้ ลูกกลัว เราก็ เอาแล้วกรู ถามพี่สาว พูดแบบอ้อมๆ กลัวหลานจะกลัว ถามว่า เห็นแบบไหน บอก เห็นเป็นเสื้อมีเนคไท (ชุดที่ใส่ในโลง) ยืนข้างๆแกอ่ะ พอเราจะกลับ ยืนหน้าศาลา รอแฟนขับรถมารับ รู้สึกขนลุกทั้งตัว แล้วรู้สึกได้ว่า มีคนมาลูบหัว แล้วเราพูดว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ลูกมาใหม่ วันนี้ลูกเหนื่อยมาแล้ว ลูกรักป๊านะ คนข้างๆหันมามองกันเป็นแถว คงกลัว ตอนทำพิธีจะเผาศพ ยืนถวายผ้าไตร เหมือนพ่อมายืนข้างตัว ขนลุกตลอด ตอนเสร็จงาน เรายืนถือรูปพ่อมีผู้ใหญ่ท่านนึง เดินมาหา แล้วพูดกับเราว่า อีหนู พ่อเอ็งห่วงเอ็งมากเลยนะ ยายเห็นพ่อนั่งข้างเอ็งตลอดเวลาเลย เราเลยพูดว่า พ่อไม่ต้องห่วงลูกนะ ไปสบายนะ ไม่ต้องห่วง ตอนหลัง แฟนมาเล่าให้ฟัง หลังจากกลับมาถึงจันทบุรีแล้ว ว่า เขาเห็นพ่อนั่งอยู่ข้างเรา ตอนเรานั่งกินข้าว แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร คิดว่าพ่อคงห่วงเรามากๆ แก้ไขคำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 14:15:13 แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 14:14:19 แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 14:13:22 จากคุณ : ความรักสีขาว เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 14:09:18

ความคิดเห็นที่ 22 เฮ้ย ตามไปอ่านทู้แรกด้วย ชอบนักเรื่องผี!! จากคุณ : i can't do it !! เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 14:33:55

ความคิดเห็นที่ 23 ตามมาอ่านด้วย อันนี้ก็น่ากลัวดี..ผีแอร์ฯ จากคุณ : Massabout เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 14:59:16

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านมาเยอะแล้ว ขอผมบ้างแล้วกัน ตัวผมเนี่ยเจอมาเยอะแล้วครับ เจอตั้งแต่เด็กๆตอนอนุบาล ตอนบวชเณรก็เจอ แต่ขอเล่าตอนไปนอนบ้านแฟนเก่าเนี่ยแหละครับน่ากลัวสุดๆตั้งแต่เคยเจอผีมา สมัยผมเรียน ป.ตรี ผมคบกับแฟนคนนี้ บ้านเธออยู่ท่าเรือ อยุธยา ไปบ้านเธอมาหลายครั้งแค่ไปส่ง แต่ยังไม่ได้ไปนอน แล้วสุดท้ายก็ได้มีโอกาสได้ไปนอน บ้านแฟนจะเป็นลักษณะ บ้านมีใต้ถุน ทุกคนจะนอนบนบ้านหมด ครั้งแรกไปนอนผมนอนใต้ถุนบ้านคนเดียว อันนี้ไม่เจออะไร หลับปกติยันเช้า แต่เรื่องมันมาเกิดครั้งที่2เนี่ยแหละ ขึ้นไปนอนบนบ้าน วันนั้นกลับมาส่งแฟนดึกครับจากที่เรียน พ่อแม่แฟนเลยให้ผมนอนที่บ้าน(ไม้ทั้งหลัง) โดยนอนชั้นบนซึ่งทุกคนจะนอนข้างบนหมด จะขึ้นชั้นบนต้องขึ้นบันไดผ่านระเบียงนั่งเล่นแล้วถึงจะเข้าบนบ้าน ชั้นบนจะเป็นห้อง2ห้อง เป็นห้องแฟนกะห้องน้องชายแฟน กลางบ้านจะเป็นเสาตั้งทีวีดู พ่อกะแม่จะนอนกางมุ้งนอนตรงทีวี  ระยะระเบียงนั่งเล่นถึงจุดที่พ่อแม่นอน ห่างประมาณ7-8ก้าว คืนนั้นพ่อแม่ให้ผมนอนตรงระเบียงนั่งเล่นกางมุ้งนอนให้ พอสามทุ่มปุ๊ป ทุกคนก็ปิดไฟเข้ามุ้งนอน ที่บ้านนอกเนี่ยจะปิดไฟนอนกันหมดแล้วจะมืดไม่มีแสงไฟที่ไหนส่องเข้าบ้าน ได้เลย บ้านก็ปลูกติดๆกันแท้ๆ   พอแฟน น้อง ก็เข้าห้องนอนไป ผมก็นอนในมุ้งหน้าระเบียงมีพัดลมตัวหนึ่งคอยพัดให้ ในขณะที่ผมกำลังเคลิ้มหลับนั้นเอง ผมได้ยินเสียงคนเดินในบ้าน ผมก็ผงกหัวขึ้นมาดู เห็นเป็นผู้หญิง(เห็นแค่ครึ่งตัวเพราะมันมืด)นุ่งผ้าถุง กำลังเดินกวาดบ้านอยู่กลางบ้าน ผมก็ งงคิดในใจว่า อะไรวะแม่มากวาดบ้านอะไรตอนมืดๆวะ และผมก็อ้าปากจะเรียก แม่ ยังเรียกชื่อ ไม่แม่เต็มคำเลยด้วยซ้ำ ออกเสียงว่า แมะ ดีกว่า เท่านั้นผู้หญิงคนนั้น โยนไม้กวาดทิ้งลงพื้น วิ่งตับๆๆมาทางผม แล้วอ้อมไปทางเหนือหัวผมแล้วก็มุดมุ้งเข้ามาหาทางด้านขวาของผม ตอนนั้นผมได้ยินตัวผู้หญิงปะทะกับตัวผมดัง ตึง จากนั้นตัวผมเองเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าดูดครึ่งซีกด้านขวาที่โดนผู้หญิงปะทะพุ่งชนผม ตอนนั้นผมรู้เลยว่าเธอต้องการจะเข้าสิงผม(พูดดูเวอร์ๆแต่ในใจคิดแบบนั้นจริง) หูผมได้ยินเสียงวื้ดตลอดที่อยู่กับผู้หญิงคนนี้(คุณลองนึกถึงเสียงหนังสตาร์เกตที่ ตัวละครเปิดอุโมงค์มิติแล้วมุดมิติเข้าไป)ตอนนั้นที่โดนชนผมหลับตาแล้วครับ มีเสียงผู้หญิงคนนั้นที่กวาดบ้านอยู่กลางบ้านพูดกับผมที่หูข้างขวาของผมด้วยน้ำเสียงที่เย็นแล้วช้าๆโคตรน่ากลัว (นึกถึงหนังเวลาตัวละครบาดเจ็บหนักๆร้องขอความช่วยเหลือ) กับหูข้างขวาของผมว่า ช่วยด้วย ช่วยด้วย เข้าไม่ได้ ช่วยด้วย ช่วยด้วย เข้าไม่ได้เธอพูดซ้ำๆแบบนี้กับผม  ตอนนั้นผมแข็งใจตอบ ผู้หญิงคนไปทันทีเลยว่า ออกไป กูไม่ให้เข้า ผู้หญิงคนนี้ก็พูดแบบเดิมอีก ช่วยด้วย เข้าไม่ได้  ผมก็ตอบไปในใจ ออกไปไม่ให้เข้า เท่านั้นแหละครับผู้หญิงคนนั้นเธอกลายเป็นกลุ่มควันสีขาว พุ่งลอยออกไปนอกบ้าน พร้อมกับเสียงวื้ดที่หายไป ตอนนั้นผมไม่กล้าขยับตัวไปไหนเลยครับนอนหลับตานิ่งๆในใจท่อง นะโม ตัสสะๆ พุธโธ ธัมโม วนๆยังงี้แหละ(ตอนโดนหลอกทำไมกูไม่ท่องวะ) ซักพัก กล้าลืมตาขึ้นมาผงกหัวขึ้นมาแล้วมองไปทางมุ้งแม่กะพ่อแล้วเรียกชื่อแม่ แม่ แม่ พ่อเขาได้ยินก็เรียกแม่ๆ บอกว่าผมเรียก แม่เขาก็มุดมุ้งออกมาพอแม่เดินมาใกล้มุ้งผม ผมถึงกล้ามุดมุ้งออกมาครับ แม่เขาถามผมว่าเรียกเขาทำไม หน้าเขาก็ งงๆกับผม แล้วพ่อก็มุดมุ้งตามออกมา แฟนผม น้องแฟน ก็เปิดประตูห้องออกมาดูผม พอผมเดินไปใกล้แม่ ผมก็บอกเขาว่า แม่ ตั้งใจฟังดีๆนะ ผีหลอก ตอนนั้นแหละ แทนที่แม่จะเครียดกับผม พอผมพูดกับแม่แบบนั้น แม่แฟนฮาผมซะงั้นครับ เรียกว่าฮาบ้านแตก ยังหันไปหัวเราะกะพ่ออีกว่า ฮ่าๆๆ บอกว่าผมโดนผีหลอก ฮ่าๆๆ เวรกำ ผมนิ่งอะทำอะไรไม่ถูก ตอนนั้นนะกลัวผีมากๆ พ่อแฟนก็บอกมาๆ ไปนอนห้องน้องแฟน โอ้ย บ้านนี้ไม่มีอะไรหรอก ไปๆ นอนห้องไอ้เพชร(น้องแฟน)ก็แล้วกัน คืนนั้นผมไปนอนห้องน้องแฟน เปิดไฟนอนทั้งคืน เช้ามาก็ออกไปเรียนส่งแฟนเข้าเรียนแล้วก็กลับมานอนที่หอ โทรไปบอกเพื่อนว่ากูลาวะวันนี้ไม่ไปเรียนกูไม่สบาย กูโดนผีหลอก ผมนอนอยู่ที่หอคนเดียว นอนเอาผ้าคลุมโปงทั้งวันเลยข้าวปลาก็ไม่ออกไปกิน กลัวไปหมด พึ่งรู้เลยว่าจับไข้หัวโกร๋นมันเป็นแบบนี้นี่เอง วันหลังพอผมไปส่งแฟนที่บ้าน (คราวนี้ผมไม่นอนด้วยแล้ว) แฟนก็ยอมเล่าให้ฟังว่า ข้างบ้านมีทำบุญบ้าน(บ้านติดๆกัน) ก็มีคนทรงมาทำพิธี เขาก็บอกเพื่อนแม่ว่า มีใครบางคนอยู่บนบ้าน แต่ไม่รู้ว่าใคร ครอบครัวแฟนผมทั้งบ้านอยู่ที่บ้านที่ทำบุญหมดครับ ผมเองยังคิดอยู่เลย นอนบ้านเขาโดนผีหลอกไม่รู้ว่าผีบ้านผีเรือนหรือเปล่าหรือว่าผมเป็นคนไม่ดี ปกติผมเจอเรื่องพวกนี้บ่อยมากน่ากลัวก็มี แบบ ปกติก็มีทั้งนั้นครับ เจอแบบน่ากลัวผมจะรู้สึกไม่ดีทั้งนั้น หลัง 25 มานี่ผมไม่เคยเจอเลย(ดีเหมือนกัน) เนี่ยแหละครับเรื่องผีที่น่ากลัวที่สุดของผม ตั้งแต่ผมเจอผีมา (ปล.ผมโดนผีหลอกแม่จะฮาทำไม) แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 16:18:08 แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 55 16:02:56 จากคุณ : โดนหลอกมาครั้งนี้น่ากลัวที่สุด (PresidentYO!) เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 16:01:43

ความคิดเห็นที่ 25 มีใครใจดีเล่าเรื่องผีแอร์ให้ฟังหน่อยค่า ไม่กล้าฟังอ๊ะ เค้ากลัว >.< จากคุณ : Sun Thou เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 16:14:04

ความคิดเห็นที่ 26 กระทู้แบบนี้ไม่ต้องโพสต์รูปได้ป่ะ รูปอะไรก็หลอนหมดอ่ะ แบบแค่เลื่อนมาเจอรูปมันก็ตกใจแล้ว จากคุณ : นักแปลเท้าปุย เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 16:24:37

ความคิดเห็นที่ 27 เห็นรูป หัวใจจะวาย จากคุณ : discover_darkside เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 17:07:49

ความคิดเห็นที่ 28 #16 รอยหยักในสมองไม่มีเลยนะ หัดพัฒนาสมองหน่อย หัดใช้สมองบ้างเพิ่มรอยหยักในสมอง ขอโทษคนอื่นๆด้วยคะ เราแค่ตามอ่านจากกระทู้ที่แล้ว แล้วมาอ่านต่อกระทู้นี้เฉยๆนะ จากคุณ : จำนำ เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 21:32:16

ความคิดเห็นที่ 29 เลี้ยงกุมารใช่มั้ยคะ กุมารของวัดดังเลยแหละ ด้วยความที่เราอยากรู้ แล้วก็ทำงานทางด้านเงินๆทองๆด้วยก็เลยลองเช่ามาดู วันแรกที่เอามาเลี้ยงจุดธูปไหว้เอาเข้าบ้าน ไฟตกเฉยๆซะงั้นอะค่ะ พอตกกลางคืนก็ได้ยืนเสียงวิ่งรอบห้องเลย พื้นเป็นไม้ได้ยินชัดแจ๋ว แล้วหมา(นอนอยุ่บนเตียง)ก็เห่าไม่หยุดทั้งคืน เราอยู่บ้านคนเดียวปกติแฟนจะอยู่ด้วย แต่วันนั้นแฟนกลับดึก ก็บอกว่า'' วันนี้อยู่คนเดียวนะ มาเล่นเป็นเพื่อนกันก้ได้นะลูก'' พูดเฉยๆน่ะ ไม่ได้คิดไรมาก เพราะเค้าก็บอกว่าให้ชวนกุมารคุยอยุ่แล้ว เรานั่งพิงโซฟาอยู่ สายเชือกที่ดึงม่านมันเด้งจากกำแพงเอง แล้วเด้งไปเด้งกลับ เหมือนมีคนดึงเล่น เรางี้สตั๊นไป5 วิ 555 จากคุณ : minijane เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 22:18:55

ความคิดเห็นที่ 30 การอ่านเรื่องผีนี่มันหลอนนานกว่าฟังเค้าเล่าอย่าง The Shock จริงๆค่ะ บางประโยคมันยังติดหัวอยู่เลย อย่างของกระทู้ก่อนเรื่องของคุณรันเวย์ ประโยคที่ "แวบแรกที่ลืมตา เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผูกคอตาย ตาเขม็ง มือเกร็ง เสื้อสีดำ จ้องหน้าเรา" คือมันยังติดหัวอยู่เลย ยิ่งคิดก็ยิ่งนึกตาม ช่วงนี้หลอนๆไปเลย ขนาดว่าฟัง The Shock หลายอาทิตย์ติืดกันยังไม่หลอนเท่านี้ แต่ก็ยังอ่านน่ะนะ - - จากคุณ : ACE OF WANDS เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 01:21:17

ความคิดเห็นที่ 31 #28 อย่าด่าตัวเองอย่างนั้นซิคะ ขอโทษทุกคนนะคะ มณีก็ตามอ่านอยู่ค่ะ ชอบมากๆค่ะ>< จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 01:51:40

ความคิดเห็นที่ 32 PresidentYO! เวลาเกิดเรื่องจริงคงไม่มีใครมีสตินึกออกว่าต้องทำอะไรหรอกมั้งคะ ถึงนึกออกว่าต้องสวดมนต์แต่ถ้าสวดแล้วมันไม่ไปนี่น่ากลัวกว่้าเดิมอีกนะคะ แอร๊ยยย์ สรุปก็ไม่รู้ว่าหญิงนุ่งผ้าถุงนั้นคือใครใช่มั้ยคะ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 01:58:38

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ^ ช่วยไปเกิดใหม่เลย เดี๋ยวจะใส่บาตรไปให้ แล้วไม่ต้องบอกว่าด่าคัวเองอีกนะ คนไม่มีสมองอย่างหล่อนชั้นไม่อยากยุ่งด้วยไปไกลๆเลย จากคุณ : จำนำ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 05:57:27

ความคิดเห็นที่ 34 กระทู้เรื่องผี ดราม่า ตบตี มิตรภาพ? จากคุณ : ไผ่พริ้ว (PyDE) เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 11:18:26

ความคิดเห็นที่ 35 ผีดราม่า -*- จากคุณ : ไม่ได้สักที เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 11:40:43

ความคิดเห็นที่ 36 ความคิดเห็นที่ 32 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน PresidentYO! เวลาเกิดเรื่องจริงคงไม่มีใครมีสตินึกออกว่าต้องทำอะไรหรอกมั้งคะ ถึงนึกออกว่าต้องสวดมนต์แต่ถ้าสวดแล้วมันไม่ไปนี่น่ากลัวกว่้าเดิมอีกนะคะ แอร๊ยยย์ สรุปก็ไม่รู้ว่าหญิงนุ่งผ้าถุงนั้นคือใครใช่มั้ยคะ สรุปเลย ผมไม่รู้จริงๆครับที่บ้านก็ไม่ได้บอกอะไร แต่เคยถามพี่ที่รู้จักกันเขาเป็นพราหม์ที่ตั้งศาลพระภูมิเป็นหมอดูด้วย เล่าเหตุการณ์ที่เจอให้เขาฟัง เขาก็บอกว่าวิญญาณผู้หญิงที่เจอน่าจะเคยพบเจอหรือมีความรู้จักกันมาก่อนหรือไม่งั้นก็คลื่นของเราจูนติดกับเขาพอดีครับเลยได้เจอกัน ส่วนตัวผมเองแต่ก่อนอยู่บ้านก็นอนห้องพระครับแต่ก็ยังเจอโดนหลอกผีในบ้านนะแหละ อันนี้ไม่น่ากลัวเท่าไหร่เพราะผมแข็งใจสู้กับมัน ต้องบอกก่อนว่าผมนอนห้องพระที่บ้านก็ใช่ว่าจะทำตัวดีนะครับ อ่านหนังสือโป๊ เปิดหนังโป๊ เตะบอลโชว์ในห้องพระซะงั้น มีแบบพาแฟนมานอนห้องพระยังเกือบจะXXXกัน(กรรมจริงๆบาปทำไรต่อหน้าพระ) เจอบ่อยๆ มาเคาะห้องตอนผมเล่นคอมอ่านการ์ตูนโป้ มาแบบ ก๊อก ๆ ๆ เงียบ ผมก็อ่านต่อไม่ไปเปิดประตูห้อง(ปกติที่บ้านถ้าพ่อแม่มาเคาะห้องต้องเรียกชื่อผมครับไม่เรียกก็ไม่เปิด) อ่านต่อมา ก๊อก ๆ ๆ อีก แบบนี้ประจำ เคยเฉลียวใจอยู่ที(จริงๆโดนเคาะห้องน่าจะเฉลียวใจเดินไปเปิดดูแล้ว) ก๊อกๆๆ เดินไปเปิดดู หน้าผมเหวอๆนะครับ ทั้งบ้านปิดไฟนอนหมดแล้วแล้วใครมาเคาะห้อง เดี๋ยวถ้าว่างจะมาเล่าเรื่องที่ผมเจอต่อนะครับ ตั้งชื่อเรื่องแล้วกัน เจอดีที่ห้องพระ(ห้องนอนตัวเอง) ถึงคห.ต่างๆหยุดทะเลาะกันทีครับ มาเล่าเรื่องผีกันดีกว่า จากคุณ : PresidentYO! เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 12:37:17

ความคิดเห็นที่ 37 ผีแอร์ฯ ภาค ร้อยแก้ว  เป็นเรื่องของรุ่นน้องคุณตี่ตี๋ วีเจเดอะช๊อค ที่ทำงานเป็นแอร์อยู่สายการบินหนึ่งซึ่งเป็นสายการบินระหว่างประเทศ ขอใช้นามสมมุติแทนรุ่นน้องคนนั้นว่า คุณ ป แล้วกันนะ เริ่ม ------------------------------------------------------------        ป. ได้เข้าทำงานเป็นแอร์โฮสเตส บนสายการบินแห่งหนึ่ง ด้วยความเป็นพนักงานใหม่ จึงไม่ค่อยรู้เรื่องเก่าๆของสายการบินนี้มากนัก ป และเพื่อนทำงานอยู่เกือบเดือนก็จะมีเหตุการณ์แปลกๆระหว่างเที่ยวบินอยู่ เช่น หลังม่านที่เป็นที่เตรียมอาหารของผู้โดยสาร หากแอร์ฯจัดวางอาหารไม่เสร็จ แล้วผละไปทำธุระอย่างอื่น พอกลับมาใหม่ จะพบว่าถาดอาหารมีการเตรียมเรียบร้อยแล้ว พร้อมเสิร์ฟให้ผู้โดยสาร  ซึ่งไม่ได้เกิดครั้งเดียวแต่เกิดขึ้นหลายครั้งตลอดระยะเวลาที่ ป. ทำงานสายการบินนั้น เมื่อสอบถามใครๆ ก็ไม่มีใครรับว่าได้จัดการงานแทนเพื่อน                จนมาวันหนึ่ง ช่วงไฟล์กลางคืน ระหว่างที่ผู้โดยสารทุกคนนอนกันหมด ไฟเครื่องบิน เหลือสลัวๆ ระหว่างที่ ป เดินไปส่วนหลังม่านนั้น ป เห็นส่วนขา กับชายกระโปรง และ เสี้ยวหน้าผลุบหายเข้าไปหลังม่าน ป แปลกใจ เพราะในจำนวนพนักงานชายหญิงรวมกัปตัน ทุกคนจะทราบว่าเที่ยวบินนี้ ใครขึ้นมาบ้าง แต่ ป.ไม่คุ้นหน้าแอร์คนนั้นเลย ป รีบตามเข้าไปในระยะเวลาห่างกันไม่ถึง สามสิบวินาที เมื่อเข้าไปก็ไม่มีใคร ป. เข้าใจว่าเธอคนนั้นคงหายไปอีกฝั่งของม่าน ได้แต่เก็บความสงสัยไว้                ช่วงว่างเหล่าแอร์ฯได้คุยกัน มีการกล่าวถึงเหตุการณ์แปลกๆ บนเครื่อง แอร์ฯซึ่งเป็นชาวเอเชีย แต่ไม่ใช่คนไทยได้พุดลอยติดตลกว่า ดีเหมือนกัน จะได้สบาย มีคนมาทำงานแทน แล้วต่างคนก็แยกย้ายไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดเล่นๆนั้น                จนกระทั่งถึงเที่ยวบินที่ ป. จดจำมาถึงทุกวันนี้  วันนั้น แอร์สาวชาวเอเชียผู้นั้น กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาหา ป สะกิด พูดจาด้วยเสียงตระหนก สั่นเทา  ว่าถูกผีหลอก ป ถามกลับว่าอะไรยังไง เพื่อนแอร์คนนั้นจึงเล่าว่า  ระหว่างที่เธอเข้าไปหลังม่านนั้น เพื่อเตรียมอุ่นอาหารให้กัปตันขับเครื่องบิน จังหวะที่เปิดเตาไมโครเวฟ  บนจานรองภาชนะเธอเห็นหัวผู้หญิงคนหนึ่ง บนผมประดับที่ติดผมที่เธอจำได้ติดตาว่าเป็นสัญลักษณ์ ของสายการบินแห่งนี้ หัวนั้นยิ้มให้เธอ!            เธอกระพริบตาสองสามทีหัวนั้นยังอยู่ เธอปิดกระแทกฝาเตาแล้วรีบออกมา พร้อม ชวน ป ไปเป็นเพื่อนเอาอาหาร  ป กับ เพื่อนสาวไปหลังม่านนั้นแบบกล้าๆกลัว หยิบแซนวิชออกมาได้ก็เผ่นแน่บไปเคาะห้องนักบิน กัปตัน(เป็นชาวต่างชาติ)เปิดออกมาแล้วก็ถามเมื่อเห็นสองคนหน้าซีด  ป กับ เพื่อนเล่าให้กัปตันฟัง กัปตันถึงกับวางหน้าที่ให้นักบินสำรอง พร้อม เล่าให้ฟังว่า            แอร์ฯคนนั้นเป็นพนักงานเก่า ทำงานมานาน จนมาวันหนึ่งระหว่างที่เธอเตรียมอาหาร เธอได้เกิดอาการหัวใจวายเฉียบพลันเสียชีวิตหน้าเตาไมโคเวฟนั่นเอง กัปตันได้พูดกับแอร์ชาวเอเชียคนนั้นเป็นภาษาอังกฤษว่า เขาคงมาล้อเล่น พร้อมหัวเราะ           ป.ทำสายการบินนั้นได้สามเดือนก็ออก ------------------------------------------------------------------- ถอดความได้เท่านี้  ฟังจะได้อรรถรสกว่า จากคุณ : Massabout เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 13:48:07

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องต่อไปของเป็นเกิดขึ้นตอนที่เราเรียนอยู่ ม.5 ลูกพี่ลูกน้องของเราอายุห่างจากเราเยอะ ด้วยความที่พี่เค้าเป็นผู้ชายห่าม ๆ ชอบแกล้ง ชอบแหย่ เราจะไม่ค่อยชอบคุยกับเค้า จับเราโยกหัวบ้าง จี๋เอว ตีก้น หลัง ๆ เราจะพยายามไม่พบ และไม่คุยกะเค้าเพราะชอบแกล้งและเราก็ตอบโต้แบบแสบ ๆ ตอนเราอยู่ม.4 ครอบครัวเค้าช็อคเมื่อรู้ว่าพี่ชายคนนี้ป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือดขาว ตอนนั้นเค้าอายุ 32 ปี กำลังสร้างตัว เค้ามารักษาตัวรับคีโมที่โรงพยาบาลรัฐมีชื่อในกรุงเทพฯและพักที่บ้านเราตลอด ส่วนใหญ่จะไม่คุยกัน และเราจะเลี่ยง ๆ เพราะไม่อยากให้เค้าทะเลาะกับเราและรู้สึกแย่ ๆ ร่างกายก็ไม่โอเค โดนน้องป่วนอีกก็คงไม่ดี ความทรงจำที่ดีที่สุดกับพี่ชายคนนี้คือ วันหนึ่งนั่งดู Music Vidio เพลง Heal The World ของ Micheal Jackson ด้วยกัน เราร้องไห้ (ซึ้งเกิ๊น) เค้าหัวเราะและเอามือมาโยกหัวเราแบบขำ ๆ ปนเอ็นดู ป่วยอยู่ 1 ปีพี่เค้าก็เสียชีวิตไป เราช่วยงานศพเค้าอยู่ 7 วัน ก่อนเอาศพขึ้นเมรุเราก็จุดธูปบอกเค้า "ไปดีนะ ไม่ต้องห่วงอะไรหรอก อยากได้อะไรก็บอก จะทำบุญไปให้ แต่ห้ามมาสภาพแย่ ๆ นะ ไม่งั้นแช่งจริง ๆ ด้วย ไหน ๆ จะมาแล้วบอกเลขเด็ดหนูด้วยล่ะ เข้าใจนะ" ตอนนี้ลืมไปสนิทว่าพี่ชายคนนี้ขี้แกล้งแค่ไหน เพียงแต่รู้สึกว่าเราไม่เคยทำอะไรดี ๆ ให้เค้าเลย วันหนึ่งเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์อยู่คนเดียวบนบ้าน พื้นบ้านชั้นบนเป็นไม้ เวลาใครเดินจะมีเสียงฝีเท้า แผ่นไม้จะยวบลงนิดหน่อย วันนั้นอากาศร้อน เราเปิดประตูกว้าง และปิดเสียงคอมพ์เพราะกลัวว่าจะรบกวนคนอื่น เปิดเพลงเป็นเพื่อนเบา ๆ เล่นเกมส์อยู่ เราได้กลิ่นธูป (หลอกตัวเองว่าข้างบ้านไหว้เจ้า) เราได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินเข้าประตูมาและหยุดยืนอยู่ข้างหลังเรา เราไม่ได้หันไปมองเพราะกำลังเมามันส์กับเกมส์ คิดว่าเป็นน้อง ชวนให้น้องนั่งใกล้ ๆ แต่ทุกอย่างเงียบสนิท เราหันไปมองข้างหลังทุกอย่างว่างเปล่า มองไปข้างนอก ไฟปิดทุกห้อง มีเพียงแต่ห้องของเราเท่านั้นที่เปิดอยู่ เราลุกขึ้นเดินหาคนทุกห้องเลยค่ะ วิ่งลงมาข้างล่าง ถามคนในบ้านว่าเมื่อกี้มีใครขึ้นบ้านมาไหม คำตอบคือไม่มี ทุกคนนั่งดูข่าวกันอยู่ เราไม่กล้าขึ้นไปบนบ้านอีกเลยค่ะ คืนนั้นก็ฝัน ฝันว่าอิพี่ชายตัวแสบนั่งหัวเราะอย่างถูกอกถูกใจ พูดกับเราไปหัวเราะไปอย่างมีความสุขมาก " กลัวมากเลยเหรอ ก็เห็นแก่น ๆ นึกว่าจะห้าวไม่กลัวอะไรเลย ไม่ได้มาหาในสภาพแย่ ๆ นะห้ามแช่ง และก็ไม่ได้อยากได้อะไรด้วย มีความสุขดีอยู่แล้ว แค่จะบอกว่า ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ระคายใจและทะเลาะกันมาตลอด แต่เวลาแกล้งเราแล้วสนุกมาก มากจริง ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ๋า" เรามองเค้านิ่ง ๆ "ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม สบายดีนะ" (ในชีวิตไม่เคยพูดกันดี ๆ เลย เวลาพูดกันก็จะห้วน ๆ แบบนี้เพราะไม่ถูกกันมาตลอด) "ไม่แล้ว สบายดี มีความสุข อ้อ ก่อนไปจะบอกก่อนนะ ตามสัญญา ......(บอกตัวเลขมา 2 ตัว)....." แล้วเราก็สะดุ้งตื่น แถมด้วยความที่เป็นคนไม่เล่นหวยเล่นตัวเลขอะไรเลยเราก็ไม่เข้าใจว่า บอกเลขอะไรมาว้า กว่าจะมาเก็ตก็วันหวยออก ตรง ๆ 2 ตัวนั้นเลยค่ะ และเราก็ฝันถึงเค้านับครั้งได้ ฝันถึงเค้าทีไร ถ้าเค้ามาแนวนิ่ง ๆ อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์าจะมีเรื่องซวยตลอดเลย วันแรกที่เราพบกับแฟนเรา (สามีในปัจจุบัน) เราฝันถึงพี่ชายคนนี้ "พี่ไปแล้วนะ มีคนดูแลแล้วหนิ จะได้ไม่ต้องห่วงแล้ว เป็นเด็กดีล่ะ" ตอนนั้นเราไม่เข้าใจว่าเค้าพูดอะไร จนกลับมาคิด ก็ตอนที่เราแต่งงานกับสามี และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราฝันถึงเค้า ทุกวันนี้เวลาฟังเพลง Heal The world ทีไร เราจะร้องไห้ทุกที ไม่ใช่ซึ้งแล้วนะคะ คิดถึงพี่ชายจอมแกล้งมากกว่า แก้ไขพิมพ์ผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 55 15:03:48 จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 15:03:12

ความคิดเห็นที่ 40 ความคิดเห็นที่ 33     ^ ^ ช่วยไปเกิดใหม่เลย เดี๋ยวจะใส่บาตรไปให้ แล้วไม่ต้องบอกว่าด่าคัวเองอีกนะ คนไม่มีสมองอย่างหล่อนชั้นไม่อยากยุ่งด้วยไปไกลๆเลย จากคุณ : จำนำ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 05:57:27   พูดจาแปลกๆ ไม่อยากยุ่งแต่เธอก็เริ่มกัดคนอื่นก่อนนี่คะ แถมใช้คำพูดดูถูกคนอื่นแบบหยาบคายด้วย เป็นคนสร้างเรื่องแล้วยังลอยหน้าลอยตาด่าคนอื่นอีก นิสัยเสียจริงๆ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 23:13:50

ความคิดเห็นที่ 41 มณีอยากเล่าบ้างจังเลยค่ะ แต่ไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องผีเลย (ไม่รู้ว่าโชคดีหรือร้าย) แต่เอาจากคู่สร้างคู้สมมาโพสได้มะ รับประกันว่าหลอนมากๆค่ะ อ่านตอนเข้าห้องน้ำหลอนจนฉี่ไม่ออกเลยค่ะ >< จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 55 23:26:14

ความคิดเห็นที่ 42 เครดิต คู่สร้างคู่สม เรื่องจากคุณ สาธินี/จันทบุรี --------------------------------------- เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวของฉันเมื่อ30กว่าปีที่แล้ว พวกเราใช้ชีวิตในกรุงเทพฯมีความสุขตามอัตภาพของครอบครัวเกษตรกร แต่เมื่อพี่ชายเรียนจขและเข้ารับข้าราชการกรมสรรพวุธได้ 6 เดือน เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น วันนั้นพี่ชายกลับจากที่ทำงานแล้วไปสังสรรค์กับเพื่อนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก พลบค่ำพอกลับถึงบ้านเขาเห็นแม่ยืนกวาดบ้านอยู่เลยถามแม่ว่า "แม่รักผมหรือเปล่า" แล้วจังหวะที่แม่หันไปหานั้น เสียงปืนก็ดังขึ้น "โป้ง" พวกเราทุกคนที่กำลังดูทีวีอยู่ในบ้านหันไปหาต้นเสียงพร้อมกัน พลันเห็นร่างของพี่ชายล้มฟุบลงตรงนั้น พี่ชาย "ยิงตัวตาย" โดยไม่มีใครทราบสาเหตุ เมื่องานศพเสร็จสิ้นไปก็เหลือไว้แต่ความทรงจำว่าที่นี่เคยเกิดเหตุการณ์เศร้าสลดขึ้น... แต่เรื่องไม่ได้จบอยู่แค่นั้น เพราะ 2 ปีต่อมาได้มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นกับ "ลูกสาวป้าพร" ซึ่งบ้านเราอยู่ไม่ไกลนัก หลังจากลูกสาวป้าพรกลับจากทำงานในค่ำวันหนึ่ง เขาเปลี่ยนไป พูดจาแปลกๆ บอกปวดหัวมากปวดแทบทนไม่ได้ แล้วบอกป้าพรให้ปิดประตูหน้าต่างให้สนิท คืนนั้นทั้งคืนลูกสาวป้าพรไม่นอนเลย มีอาการหวาดระแวงตลอดเวลา ป้าพรชักเริ่มสงสัยแล้วว่าต้องมีอะไรสักอย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้นกับลูกสาวแน่ๆ ลูกสาวป้าพรอยากเจอกับแม่ของฉัน ร่ำร้องหาแต่แม่ของฉันจนป้าพรต้องคอยปลอบใจและบอกว่ารอตอนเช้าก่อนจะให้คนไปตามให้ รุ่งเช้าเมื่อลูกสาวป้าพรเห็นแม่ฉันก็คลานเข้ามาก้มลงกราบ ร้องไห้ กอดแม่แล้วถามว่า "แม่จำผมได้ไหม ผมลูกแม่ไง ดีใจมากที่แม่มาหาวันนี้ ผมโดนหมอผีเรียกเอาวิญญาณไปขังไว้นานแล้ว เพิ่งจะหนีออกมาได้ หมอผีได้ให้ลูกศิษย์คนนึงมาเอาชิ้นส่วนของร่างกายตอนที่ฆ่าตัวตายและเรียกวิญญาณไปขังไว้เพื่อใช้งาน ไม่ได้มีแต่ผมคนเดียวนะ ยังมีวิญญาณอื่นๆด้วย ทุกวิญญาณทุกข์ทรมาณมากใครทำบุญมาให้ก็ไม่ได้รับ" "แล้วทำไมถึงหนีมาที่นี่ล่ะ" ป้าพรถาม "ผมรู้ว่าป้าช่วยผมได้ เพราะป้าก็มีความรู้เรื่องนี้อยู่" พี่ชายของฉันบอก "แล้วทำไมถึงปวดหัวมาก" "ก็เพราะผมยิงที่หัว หมอผีรู้ว่าผมมีจุดอ่อนอยู่ที่หัว เวลาเรียกเลยมำให้ปวดหัวมาก" "แล้วเขาเอาไปขังไว้เพื่อใช้งานอะไร" "ให้ไปสิงคนที่อ่อนแอ คนที่ดวงตก และเมื่อไม่มีใครช่วยได้ ญาติๆของคนนั้นจะได้ไปตามหมอผีคนนี้มาทำพิธีให้ ซึ่งหมอผีจะเรียกค่าตอบแทนเท่าไหร่ก็ได้" พี่ชายบอกให้ป้าพรช่วยปลดปล่อยวิญญษณให้กับเขา เขาทุกข์ทรมาณเหลือเกิน 3ทุ่มกว่าของคืนวันถัดมา อยู่ดีๆหมาก็หอนแ้ละลูกสาวป้าพรก็ปวดหัวหนักขึ้น...ร้องว่า "เอาอีกแล้ว เขาเรียกอีกแล้ว ปวดหัวเหลือเกิน" เขาเอามือกุมที่หัวและบอกป้าพรว่าหมอผีให้ผีตายโหงมาตาม แต่ป้าพรบอกว่าไม่เป็นไร เพราะได้เอาสายสินจน์ผูกไว้รอบบ้าน รวมทั้งที่คอลูกสาวป้าพรด้วยแล้วในเวลานั้นน่ากลัวมาก หมาหอน ส่วนลูกสาวป้าพรก็ร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด แม่ฉันปรึกษาป้าพรว่าจะทำอย่างไรดี ก็สรุปว่าต้องพาพี่ชายในร่างลูกสาวไปให้หลวงพ่อที่วัดช่วย ระหว่างทางไปวัดต้องผ่านซอยบ้านหมอผีคนนั้นพี่ชายในร่างลูดสาวป้าพรกลัวมาก เขาก้มลงกับพื้นรถเพื่อหลบอะไรบางอย่าง พอถึงวัดก็พากันเข้าไปกราบหลวงพ่อ พี่ชายน้ำตาไหลขอให้พระช่วย หลวงพ่อบอกว่าไม่เป็นไรแล้วนะ อยู่ด้วยกันที่นี่แหละ แล้วหลวงพ่อก็ทำพิธีปลดปล่อยวิญญาณให้กับพี่ชายได้เป็นอิสระ แต่ก่อนที่พี่ชายจะออกจากร่างลูกสาวป้าพร เขาบอกแม่ว่า "ผมรักแม่นะ ให้น้องบวชเณรให้ด้วย...ผมทำบาปไว้มาก การฆ่าตัวตายเป็นบาป ผมจะอยู่ที่นี่เพื่อสร้างกุศล บาปกรรมจะได้เบาลง ที่สำคัญวันโกน วันพระในช่วงเวลากลางคืนถ้าไม่จำเป็นอย่าออกจากบ้าน เพราะพวกเล่้นของจะปล่อยของ ถ้าใครดวงตกหรือมีเคราะห์อาจโดนของที่พวกเขาปล่อยได้" และบอกอีกว่าอยากจะช่วยวิญญาณที่โดนหมอผีคนนั้นขังไว้ พวกเขาทรมาณมาก แล้วพี่ชายก็ออกจากร่างลูกสาวป้าพรไป เมื่อลูกสาวป้าพรได้สติก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง เข้าจำได้แค่ออกจากที่ทำงานและเดินกลับบ้านมาถึงสามแยก พอเจอหมาดำตัวนึงแล้วก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย เรื่องนี้เป้นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวฉันและหลังจากนั้นอีกไม่นานก็ได้ข่าวว่าหมอผีที่เคยจองจำวิญญาณของพี่ชายเป็นมะเร็งที่คอตาย หมดเวรหมดกรรมกันเสียที ฉันหวังว่าวิญญาณที่ถูกกักขังรวมถึงผู้ที่ทรมาณทั้งหลายเหล่านั้นคงจะได้รับอิสระแล้ว ------------------------------ สรุป 1.ทำไมพี่ชายถึงค่าตัวตายอ่ะ    2.ที่แท้หมอผีหากินวิธีนี้เองเหรอ ------------------------------ ปอลอ รีบพิมพ์ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ และขอบคุณเจ้าของเรื่องกับคู่สร้างคู้สมค่ะ จากคุณ : คุณหญิงมณีจันทร์ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 00:04:29

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านของคุณ เลขาหน้าใส แล้วจะร้องไห้ จากคุณ : till_the_end เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 03:56:58

ความคิดเห็นที่ 44 กลับเข้ามาอ่านอีกที คุณ Till_the_end ไม่เป็นไรนะคะ โอ๋ โอ๋ค่ะ ในชีวิตเราไม่มีพี่ชายเลยค่ะ บ้านเรามีลูกสาว 2 คน พี่ชายลูกพี่ลูกน้องคนนี้ก็ไม่สนิทกัน กลั่นแกล้งกันตลอด จนเค้าเสียไป เราเองก็รู้สึกแย่ที่ไม่ได้ทำดีอะไรกับเค้าเลย สำหรับเค้า เค้าคงไม่ได้ติดใจอะไรแล้วค่ะ และคงอโหสิให้เราจนหมด ทุกวันนี้ทำบุญเราก็ยังอุทิศให้เค้าเรื่อย ๆ นึกถึงเค้าอยู่ตลอด จะมาสนิทกันตอนเค้าตายไปแล้วซะงั้น สำหรับเรื่องของคุณหญิงมณีจันทร์ที่เล่ามา หมอผีที่เอาวิญญาณมานั้น เราเคยได้ยินมาว่าทำแบบนี้จริง ๆ ตอนเราเด็ก ๆ แม่ก็ห้ามไม่ให้ออกจากบ้านวันพระ และวันโกนเช่นกัน ยิ่งพอเริ่มโพล้เพล้ แม่จะเรียกเข้าบ้านทันที รวมทั้งสอนเรากับน้องด้วยว่า วันแบบนี้ห้ามออกมาเวลาโพล้เพล้ เค้าปล่อยของกัน (ตอนเด็ก ๆ เราก็ไม่เข้าใจว่าของที่ว่านี้คือของอะไร ตอนนี้เราเข้าใจแล้วค่ะ) ว่าง ๆ จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ กระทู้ซีรี่นี้ดีจริง ๆ เล่าเกือบจะครบหมดทุกเหตุการณ์ที่เจอมาในชีวิตแล้ว อิอิ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 08:50:25

ความคิดเห็นที่ 45 ออิย่าหาว่าเราเจือกเลยนะคะ เท่าที่ดูเหมือนตอนแรกคุณจำนำกับคุณมณีจันทร์จะคอมเม้นแหย่กันเล่นๆรึเปล่าคะ ทำไมจู่ๆดราม่าได้ ดีกันเถิดน้า แล้วมาฟังเรทาองผีต่อดีกว่าเนอะๆ จากคุณ : BonuZzo (BonuZzo) เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 13:29:36

ความคิดเห็นที่ 46 มู้วายยังคะ เล่าบ้างนะคะ เอาคร่าวๆ จำรายละเอียดมากไม่ได้แต่ประมาณนี้ เพราะผ่านมาหลายปีแล้วเหมือนกัน ไปเที่ยวภูเก็ตกับครอบครัวค่ะ ได้พักโรงแรมฟรี ตัวห้องสบายดีค่ะ แต่ห้องน้ำที่เข้าเพื่อจะลงว่ายในสระนี่ให้ความรู้สึกหลอนมากอ่ะ แปลกยังไม่มืดดีแต่มันเงียบอ่ะ คนก็ไม่ค่อยมี คือเอาเป็นว่าบรรยากาศใช้ได้เลย แต่.. ที่เจอมันไม่ใช่ห้องน้ำริมสระ >< กลายเป็นห้องพักเองค่ะที่มีอะไรๆ(หรือเปล่า) เรื่องคือพี่เราก็เอาพวกเครื่องมาส์กหน้ามามาส์กหน้าให้น่ะค่ะ แล้วพอแห้งเราก็ไปล้างที่อ่างล้างหน้าในห้องน้ำ แล้วที่นี้ตอนล้างหน้า น้ำก็มีไหลหยดลงมาบ้างที่ตามข้อศอกอย่างนี้อ่ะค่ะ ก็เปื้อนไปรอบๆอ่าง เสร็จปุ๊บไม่คิดไร ไหว้พระนอนปกติ แล้วก็ฝัน ฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนเตียงในห้องพักที่เรานอนนั่นแหละค่ะ(มีสองเตียง) แล้วมีผู้ชายสองคนนั่งขนาบข้าง ผู้หญิงผมดำยาวไว้หน้าม้าดูดีนะคือแบบแต่งตัวหน่อยๆ ชุดออกดำๆประมาณนี้(ดีที่มาดีT T) ตอนแรกเป็นชายแปลกหน้าคนอื่นที่นั่งขนาบข้างคล้ายๆว่าเป็นลูกน้องเขาหรือแฟนก็ไม่ทราบ แต่ไปๆมาๆกลายเป็นพี่สาวเราที่นั่งข้างผู้หญิงคนนั้นซะงั้น ซ้ายคนขวาคนเลย แล้วเราก็ยกมือไหว้เขา แบบในฝันเหมือนห้องนั้นของเค้า เราก็เลยไหว้เค้า ผู้หญิงคนนั้นก็แบบหงุดหงิดนิดๆ บอกประมาณชั้นไม่ค่อยชอบเธอ ไม่อยากรู้จัก เธอทำห้องน้ำเลอะ แบบเราไม่เรียบร้อย- -" แต่กะพี่เราสองคนที่นั่งข้างเค้า เค้าไม่ว่าไร ไอเราก็งง แต่ก็แบบตกใจดูเค้าไม่ค่อยชอบเราจริงๆ ฝันแค่นั่นค่ะ แล้วก็เช็คเอาท์ออกไปเข้าโรงแรมใหม่ คือมันเหมือนฝันลอยๆไม่คิดไรมาก แล้วพอมาโรงแรมใหม่ก็นึกขึ้นมาได้ ที่แปลกคือฝันในห้องที่นอนโรงแรมเมื่อคืน เลยเล่าให้พี่สาวฟัง(แบบไม่คิดไรมากในตอนแรกT T) อื้้อหือ...ไคลแมกซ์มันอยู่ตรงนี้เลยค่ะ- -" พอเล่าไป พี่เราบอกว่าเฮ้ยจริง น้องทำห้องน้ำที่อ้างล้างหน้าเป็นคราบเลย แบบเต็มเลย พี่เค้าตื่นมาเพื่อเตรียมตัวอ่ะค่ะ เพราะต้องเช็คเอาท์และลงไปทานข้าวเช้าโรงแรม ซึ่งตอนนั้นเรากำลังนอนอยู่ พี่บอกว่าที่อ่างล้างหน้าอ่ะ เป็นคราบแป้งเต็มเลย เลอะมาก คือเกิดจากที่เราล้างหน้านั่นแหละค่ะ แล้วเลอะบริเวณอ่างน้ำซึ่งตอนนั้นมันยังไม่แห้งไง เราก็ไม่สังเกตุเห็นเป็นน้ำอยู่ พอแห้งก็เป็นคราบเลย เราก็เถียงบอกเราเข้าไปไม่เห็นเลย พี่บอกก็ชั้นล้างให้หมดแล้วไง รอยคราบแป้งอ่ะ กลัวเลยทีนี้ พี่อีกคนที่นอนอีกเตียงก็บอกให้หยุดพูด เค้านอนพักอยู่แต่ฟังไปด้วย เรากะพี่อีกคนก็ถามว่าทำไมเค้าบอกมีภาพผู้หญิงโผล่เข้ามาในความคิดเลยตอนเค้าหลับตา เราเลยยิ่งกลัวเข้าไปอีก พี่เราเลยบอกเห็นไหมไม่ยอมทำความสะอาดให้เรียบร้อย เลยบอกไม่รู้จริงเพราะตอนล้างมันเป็นน้ำ>< ดีนะที่มาเตือนแบบเบาะ >< (อาจเป็นเพราะไหว้เจ้าที่ก่อนนอนด้วยเพราะเป็นคนกลัวผีมาก) จบค่ะ>< จากคุณ : Cape PunWA เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 17:35:21

ความคิดเห็นที่ 47 กระทู้วายแล้วหรอคะ อยากอ่านอีกอ่า >_< จากคุณ : zombitzh เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 17:05:33

ความคิดเห็นที่ 48 กระทู้เงียบเลยครับ - - ไม่มีเรื่องมาแชร์นะ แต่มีเรื่องสงสัยครับ ใครเคยไหมแบบว่าอยู่บ้านแล้วแบบได้ยินเสียงลูกแก้วไหลกระทบพื้น แก็ก แก็ก ๆ ๆ ๆ ๆๆๆๆๆๆ ถี่จนหยุดไป กับเสียงเหรียญที่คล้ายๆเหมือนกับการดีดสปริง งืด~ ผมไปหาข้อมูลหาอ่านเซิร์ชจากกูเกิ้ลพบว่ามีคนพบและได้ยินเสียงเหล่านี้บ่อยมาก มันเป็นปริศนาว่าเสียงเหล่านั้นมันคืออะไร และค้นพบอีกว่า หลายเรื่องที่ฟังจากรายการเดอะช็อคเนี่ย มีคนเล่าถึง เสียงลูกแก้วเนี่ย พอสมควรเลยจากที่ผมฟังมา มันเลยทำให้ผมสนใจในเรื่องตรงนี้มากว่ามันคืออะไรกันแน่ เพื่อนๆลองบอกมาหน่อยสิว่า ที่บ้านคุณมีอะไรแบบนี้หรือเปล่า มาแชร์ประสบการณ์กันครับ แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 55 09:18:20 แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 55 09:17:35 จากคุณ : Winters16 เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 55 23:19:41

ความคิดเห็นที่ 49 .48 เคยเสิชหาเหมือนกันค่ะ และเคยได้ยินบ่อยๆ แต่คิดว่าเป็นเพราะอยู่หอหรือคอนโดมาตลอด ในกรณีเป็นบ้านไม่แน่ใจ แต่ถ้าจากเหตุการณ์ปกติทั่วไปของชาวคอนโด มันจะมีเสียงแบบนี้เวลาที่เราถอดกางเกงแล้วมีเศษเหรียญตกลงมาจากกระเป๋ากางเกงอ่ะค่ะ เราเป็นบ่อย 55 แต่บางทีดึกๆ ได้ยินเสียงจากห้องข้างบนแปลกๆ ในเวลาเดิมๆ ทุกวันก็พยายามไม่คิดมากค่ะ -"- ไม่ได้ช่วยให้รู้เพิ่มขึ้นเลย 555 จากคุณ : zombitzh เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 11:21:57

ความคิดเห็นที่ 50 #48 ไม่เคยค่ะ เคยได้ยินแต่เสียงสวดมนต์ ตอนนั่นอยู่บ้านคนเดียวด้วย จากคุณ : Spring Rolls เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 13:43:15

ความคิดเห็นที่ 51 #ความคิดเห็นที่ 38 อ่านแล้วซึ้งมากเลยค่ะT T ถึงคุณจะบอกว่าไม่ค่อยถูกกัน แต่ดูแล้วพี่ชายคนนั้นน่าจะรักและเอ็นดูคุณเลขาหน้าใสมากๆเลยนะคะ เพียงแต่แสดงออกในแบบฉบับของเขาเท่านั้นเอง^^ จากคุณ : basic_LES เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 19:57:41

ความคิดเห็นที่ 52 คุณ basic_LES เราเพิ่งมาทราบในภายหลังจากที่เค้าเสียชีวิตไปแล้วล่ะค่ะ เข้าใจเลยค่ะว่ามันเป็นการแสดงออกของเค้าที่เราไม่ชอบเอาเสียเลย ตอนอยู่บ้านเดียวกันช่วงที่เค้ารักษาตัวอยู่ เวลาเรากลับบ้านเย็น ๆ เค้าก็จะแอบถามจากคนอื่นว่าเราไปไหน เรียนพิเศษเหรอ ส่วนวันไหนที่เค้าไปหาหมอ ไปให้คีโม เราจะแอบถามจากแม่เราว่าเค้าเป็นอย่างไรบ้าง หมอว่าอย่างไร ช่วงสุดท้ายในชีวิตเค้านับว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขนะคะ 3เดือนก่อนที่เค้าจะเสีย เค้าไม่รับยาอะไรอีกต่อไปแล้ว คุณหมอให้กลับมาพักที่บ้าน 3 วันก่อนที่เค้าจะเสีย ครอบครัวเค้าพาเค้าไปเที่ยวที่ภูเก็ต ทุกวันนี้เรายังมีรูปใบนั้นอยู่เลย หน้าตาที่มีความสุขยิ้มสู้กล้องของเค้า ก่อนจะ"เดินทางไกล" ในชีวิตเราไม่มีพี่ชายแท้ ๆ เลยสักคน เพราะเรามีแต่น้องสาวแท้ ๆ คนนี้แหละค่ะที่ทำให้เรารูสึกได้ว่าเค้าคือพี่ชายของเราจริง ๆ ขอบคุณทั้งคุณ Till the End และคุณ basic_LES นะคะ &^^ ว่าง ๆ จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ งานเข้าอีกแล้วง่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 55 12:00:41 จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 11:02:30

ความคิดเห็นที่ 53 คุณซัน: เราก็เคยสงสัยนะคะ ว่าเสียงเหรียญตก หรือสปริงตกไปที่พื้นนั้นคือเสียงอะไร แต่ไม่เคยค้นหาคำตอบ เพราะกลัวเจอคำตอบที่เราไม่อยากจะเจอ เล่าต่ออีกหน่อยนะคะ พอแต่งงานกับสามีเราก็ฝันถึงเด็กบ่อย ๆ มาจับชายเสื้อเราบ้าง มาเรียกเราว่าแม่บ้าง เราคิดว่าเราคงเครียดเรื่องลูกมากเกินไปเราก็เลยไม่ได้ใส่ใจ แต่งงานได้ 2 ปีเราก็ตั้งครรภ์แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว วันที่โทรไปบอกแม่ แม่ด๊ใจมาก "ถึงว่าสิ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วฝันว่าเด็กผู้ชายมาขออยู่ด้วย และบอกว่าจะมาเป็นหลาน" เราคลอดลูกชายค่ะ ช่วงเล็ก ๆ ยังไม่ครบขวบจะมีวันพระบางวันที่งานเข้า หนักสุดคือธันวาคม 2553 จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันคริสมาสต์อีฟ ลูกเราหลับไปแล้วตั้งแต่ 21.00น. หลังจากลูกหลับเราก็จะเริ่มทำธุระส่วนตัวอื่น ๆ เช่นเล่นคอมพ์ ออนเฟส จน 23.00 น. เราถึงจะเข้านอนพร้อมสามี หัวถึงหมอนเท่านั้นแหละค่ะ ลูกร้อง ร้องหน้าแดงไม่หยุด เราก็ปลอบอยู่นาน จนหยุดร้องและหลับต่อบนบ่าเรา พอได้จังหวะก็วางลง ก็เที่ยงคืนกว่า ตีหนึ่งกว่าตื่นอีกแล้ว ร้องไห้แบบเดิม ปลอบอยู่เกือบ 1 ชั่วโมง วางลงก็ร้อง สรุปคืนนั้นเราไม่ได้นอน ตื่นมาปลอบลูกทุกชั่วโมง จนตีห้าเราเริ่มรู้สึกว่าร่างกายไม่ไหวแล้วจริง ๆ ที่ห้องเราจะแขวนท้าวเวสสุวรรณไว้ (เป็นยักษ์ถือกระบองที่จับผีลงนรกค่ะ) เราจะล้มทั้งยืนอยู่แล้ว เอามือกำท้าวเวสสุวรรณไว้ อธิษฐานในใจว่า "ท่านคะ โปรดช่วยดูแลลูกชายของดิชั้นด้วย ใครที่มารบกวนจนทำให้นอนไม่ได้ ขอให้เค้าออกไป แผ่เมตตาก็แผ่ให้หลายครั้งแล้ว โปรดบอกให้เค้าออกไปด้วยเถอะค่ะ เพราะถ้าลูกโดนกวนอีกที หนูจะแช่งไม่ให้ได้ไปเกิดแล้ว" หัวถึงหมอนก็หลับไปเลยค่ะ สามีตื่นโทรมพอกันเพราะตื่นมาช่วยปลอบลูกตลอด จน 7 โมงเช้าเราก็ตื่นมาเจอแม่เรา แม่ถามว่าได้นอนบ้างไหม ได้ยินเสียงหลานร้องตลอดเลย "ไม่ได้นอนเลยค่ะแม่ ตื่นทุกชั่วโมงเลย" "อ้อ แม่จะบอกว่า เมื่อคืนวันพระ" "ว่าแล้วว... " "มีอีกเมื่อคืนแม่ฝันถึงคุณป้า (ที่เสียชีวิตไปแล้ว) ว่าแกมายืนอยู่หน้าบ้านกับเด็กผู้หญิง 1 คน ขอมาพักด้วย 1 คืน พ่อก็เปิดประตูให้เค้าเข้ามา และให้เค้ามานอนในห้องที่ลูกนอนอยู่" (ห้องของเราแต่ก่อนเป็นห้องว่างค่ะ เพราะแต่งงานออกไปอยู่ที่บ้านสามี 2 ปี) "ถึงว่าสิแม่ ลูกร้องทั้งคืนเลย หนูจะน็อคอยู่แล้วอะ แม่กำลังจะออกไปทำบุญ ฝากอุทิศให้ป้าเค้าด้วยนะคะ" แม่เราทำบุญและอุทิศให้เรียบร้อย ส่วนเรากลับไปสลบต่อ ฝากให้คุณตาดูหลานอีก 1-2 ชั่วโมง จนลูกเราครบ 2 ขวบก็ไม่มีเหตุการณ์แย่ ๆ อีกเลย บางครั้งเอาลูกไปทำบุญ ลูกก็หัวเราะอยู่คนเดียว หัวเราะแบบกิ๊ก ๆ กั๊ก ๆ ถูกอกถูกใจอะไรสักอย่าง พอเรากับสามีหันไปมองก็พบแต่ความว่างเปล่า ได้แต่มองหน้ากันแบบงง ๆ บางทีลูกยกมือไหว้อะไรก็ไม่ทราบ แล้วพูด "ธุ" พอเราถามเค้าว่าชี้ ๆ ไปในอากาศ เราคิดว่าเราคงมองไม่เห็นเหมือนที่เค้าเห็น ตอนนี้เริ่มพูดเยอะแล้วค่ะ ถ้าเค้าทำอะไรแปลก ๆ เราจะพยายามไม่ถามเค้า เช่น ไหว้ใครลูก หัวเราะอะไร เพราะกลัวคำตอบของลูกจริง ๆ เลยค่ะ ^^ บางอย่างไม่รู้จะดีกว่า เราไม่จำเป็นต้องรู้ไปหมดทุกอย่างในโลกหรอกเนาะ จากคุณ : เมย์ (เลขาหน้าใส) เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 12:35:56

ความคิดเห็นที่ 54 บอกแล้วให้ตั้งห้องเล่าเรื่องผี ^^! จากคุณ : ARMIERO เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 15:50:58

ความคิดเห็นที่ 55 เข้ามาอ่านต่ออีกรอบค่ะ ดีใจที่กระทู้ยังไม่วาย อยากให้เข้ามากันอีกเยอะๆ นะคะ ชอบอ่านมาก อยากให้เปิดห้องผีโดยเฉพาะด้วยเหมือนกัน เพราะน่าจะมีคนสนใจเยอะนะคะ ป.ล. เราก็เคยเล่าไว้ในกระทู้ห้องแป้ง ตอนนั้นเป็นกระทู้แนะนำด้วยค่ะเรื่องที่เค้าต่อผมแล้วมีคนมาทวงผมคืน เป็นกระทู้มหากาพย์เลยทีเดียว ใครอยาก shock ลองตามไปอ่านกันต่อได้ที่ http://topicstock.pantip.com/woman/topicstock/2011/06/Q10738536/Q10738536.html แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 55 17:12:48 จากคุณ : Godzilla Hunter เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 16:57:56