Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
รายการหนังพาไป"พม่า"วันนี้ ติดต่อทีมงาน

วันนี้รายการหนังพาไป...พม่าต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว

ตอนที่พี่สองคนเข้าไปในวัด แล้วหลวงพ่อท่านบอกให้เห็นใจแรงงานพม่าที่เข้ามาทำงานในประเทศไทย ทำให้เราย้อนมานั่งนึกถึงตัวเอง

ขอเกริ่นก่อนนิดนึงนะคะ...
บ้านเราอยู่ติดชายแดนพม่าค่ะ จากบ้านเราถึงพรมแดนประมาณ 30 กิโลฯ
บ้านเรามีอาชีพทำไร่ดอกไม้เลยมีแรงงานพม่าราวๆ 20 คน(ถูกกฎหมายนะคะ) คือ ชีวิตนี้เห็นชาวพม่าเป็นเรื่องปกติมาตั้งแต่เด็กเลย
เรียนมัธยมคุณครูก็สอนภาษาพม่า ของกิน ของใช้จากพม่า คุ้นชินมาหมดเลย ชินกับชาวพม่ามากกว่าคนไทยซะอีกมั๊ง
ได้ห่างมาก็ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย....

รายการวันนี้ทำให้เรารู้สึกเห็นใจเขามากขึ้นแบบบอกไม่ถูก ลองนั่งนึกย้อนไปหลายเหตุการณ์ที่เคยเจอเราก็ยิ่งสงสาร
เราชอบเก็บเสื้อผ้าที่ไม่ใช้แล้วไปแจกคนงานพม่าในไร่ ทั้งๆที่มันเป็นเสื้อผ้าที่เก่า ไม่สวย ไม่แพง
แต่เขากลับดีใจมาก คืออาการดีใจเหมือนนั่นมันคือของวิเศษสุดๆ เราก็งงนะว่าทำไมต้องดีใจขนาดนั้น
ส่วนลูกคนงานที่ยังเด็กๆเราก็ชอบซื้อเสื้อผ้าตัวละ 5-10 บาทไปให้ เด็กน้อยก็ดีใจซะจนเรารู้สึกเหมือนเป็นนางงาม 555

ตอนเราเด็กๆ มีคนงานพม่าคนนึงเขาตั้งใจจะเก็บเงินไปปลูกบ้านให้แม่เขาที่พม่า พ่อเราเลยให้เบิกล่วงหน้าไป ทีแรกนึกว่าจะเอาเป็นหมื่นๆ แต่เขาใช้แค่ 7000 บาท พอพ่อเราให้เบิกล่วงหน้า เขาดีใจจนร้องไห้ แทบจะก้มกราบ
เราก็คิดนะว่าเงินแค่ 7000 บาทนะไม่ใช่เป็นล้านทำไมต้องดีใจขนาดนั้น (เรานี่เลวนะดูถูกเงิน 7000)
เขาก็รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะกลับมาทำงานชดใช้แน่นอน บ้านเราก็เสี่ยงนะ คิดว่าวัดใจกัน
แต่เขาก็กลับมานะ บ้านเราคงโชคดีด้วยมั๊งที่คนงานในไร่ส่วนใหญ่ขยัน ไม่ลักเล็กขโมยน้อย

มีหนึ่งเหตุการณ์ที่เราจะไม่ลืมจนตาย คือ บ้านพม่าที่อยู่ตรงข้ามถูกไฟไหม้ ไม่รู้ว่าไหม้เพราะอะไรนะคะ
เขาอยู่กันเป็น 10 ชีวิต บ้านมุงหญ้าทั้งหลัง(ไม่รู้ว่าเรียกว่ามุงหญ้ารึเปล่านะคะ)
คนไทยละแวกนั้นก็ไม่ได้สนใจเลย ยืนมองเฉยๆแล้วก็บ่นงึมงำๆว่าจะไปวิ่งหาน้ำมาดับทำไม บ้านหลังนิดเดียว
เราก็ตกใจนะ พ่อแม่เราก็ไม่มีใครอยู่เลย เราก็ได้แต่ยืนมองไฟไหม้บ้านเขา ไหม้ต่อหน้าต่อตาเรา โดยที่เราไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ตอนนั้นอยู่ประมาณ ป.6 พ่อกับแม่เรากลับมา ก็ต่อว่าเราใหญ่เลย ว่าทำไมเราถึงยืนดูเฉยๆ อย่างน้อยก็น่าจะโทรแจ้งดับเพลิงหรือไปบอกผู้ใหญ่บ้านก็ได้
เรารู้สึกผิดมาจนทุกวันนี้ ไม่ได้รู้สึกผิดเพราะว่าถูกพ่อกับแม่ต่อว่า แต่เรารู้สึกผิดเพราะภาพนั้นมันยังติดตา มันแย่มากนะ
ได้แต่นึกย้อนไปว่าทำไมเราไม่เข้าไปช่วย ทำไมเราต้องยืนดูเหมือนที่คนอื่นยืนดู
ต่อให้เราช่วยแล้วมันจะไม่มีอะไรดีขึ้นมาก็เถอะ นึกย้อนไปทีไรก็อยากจะร้องไห้ทุกที
ถึงบ้านเขาจะหลังไม่ใหญ่ ไม่ได้มีข้าวของมีค่าอะไร แต่มันก็คงสำคัญสำหรับเขา อย่างน้อยมันก็ช่วยคุ้มแดดคุ้มฝนได้

อีกเหตุการณ์นึงคือ น้องชายเรา(ตอนนั้นประมาณ 5 ขวบ)หายออกไปจากไร่ คือ เขาวิ่งไปเล่นไร่ข้างๆแล้วไม่ยอมบอกใคร
บ้านเราตกใจมากช่วยกันตามหา คนงานพม่าทุกคนเขาช่วยแบบแทบพลิกแผ่นดิน ทั้งดำน้ำหา(น้ำตกในไร่)
ทั้งวิ่งหาตามถนนใหญ่ ซอกซอย วิ่งไปตามแทบจะทุกไร่ละแวกนั้น และอีกหลายๆเหตุการณ์ที่ได้เห็นน้ำใจของเขา

ตอนเด็กๆเรายอมรับว่าเราก็ไม่ค่อยชอบเขานะ เราฟังเขาไม่รู้เรื่อง แต่พอโตมาก็ไม่ได้อคติอะไรแล้ว
เราก็ใช้ชีวิตปกติ ซื้อขนม ของกิน ของใช้กับพ่อค้าแม่ค้าพม่าตลอด ถ้าเราพูดจาดี คุยดี แถมให้กระจาย
ละแวกบ้านเรานี่ มีพม่ามาปลูกกระท่อมอยู่เยอะมากเลย เขาก็น่ารักดีมีผักก็เอามาแบ่งให้ตลอด
เวลามีเทศกาลอะไรเขาก็จะมีขนม(ของพม่า)มาให้ตลอด ถึงมันจะไม่ค่อยถูกปากเราก็เถอะ
บางครั้งจ้างเขามาตัดต้นไม้หน้าบ้าน พอตัดเสร็จเขาไม่เอาค่าแรงเลย เขาขอแค่กางเกงเก่าๆซักตัว รองเท้าเก่าๆซักคู่

แต่ก็มีไม่น้อยนะที่คนไทยเอาเปรียบเขา ใช้งานหนักเกินไป กดค่าแรง แม้กระทั่งบางอาชีพที่ชอบรีดไถเขา เพียงเพราะเขาเป็นพม่า เขามาอาศัยเราอยู่
แค่นั่งรถสองแถวจากบ้านลงไปในตัวเมืองนี่ก็เห็นได้บ่อยแล้ว ขูดรีดเขา ทั้งๆที่เขามีบัตรถูกกฎหมาย
ถ้าเรานั่งอยู่ในรถสองแถวคันนั้นด้วย ตอนเป็นเด็กเราก็แค่มองจิกๆ แต่พอโตมาหน่อยก็กล้าทักบ้างท้วงบ้าง แต่ก็แอบกลัวนะ

หลายคนอาจจะเคยเจอทั้งคนดี คนไม่ดี แต่เราคงโชคดีที่ไม่ค่อยเจอคนไม่ดี
หลายๆครั้งที่เห็นคนทำท่าทางรังเกียจในหลายเหตุการณ์ หลายสถานที่ ก็ได้แต่มอง
แค่เขาต้องมาทำงานไกลบ้านไกลครอบครัวขนาดนี้ก็น่าสงสารแล้วนะ

เราไม่ได้คิดว่าพม่าไม่มีคนไม่ดีนะ แต่เราไม่ค่อยเจอเลยไม่รู้จะเล่าอะไร
จะเจอเป็นพวกเรื่องเล็กๆน้อยๆที่คนทั่วไปเจอแบบนั้นมากกว่า
อันนี้เล่าจากประสบการณ์ตัวเอง ก็เลยอาจจะมุมแคบไปนิดนึง

เราว่าทุกเชื้อชาติก็มีทั้งคนดี คนไม่ดี. ถ้ามันไม่เหนือบ่ากว่าแรง ก็อยากให้เห็นใจกัน
ยังไงก็เกิดมาเป็นคนเหมือนกัน เราดีใจเสียใจเป็น เขาก็ดีใจเป็นเสียใจเป็นเหมือนกัน

ขอบคุณรายการหนังพาไปที่ทำให้เราอยากเรียนภาษาพม่าให้เก่งขึ้น จากที่พูดได้งูๆปลาๆและทำให้เราอยากไปเที่ยวพม่า ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน(มากๆๆๆๆ)


ปล.นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งที่สองในชีวิต เราเรียบเรียงไม่เป็น ใช้ภาษายังงงๆวนไปวนมา ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยไว้ด้วยค่ะ

จากคุณ : หนูน้อยกลางไร่ส้ม
เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 00:17:55

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com