ความคิดเห็นที่ 1 เปิดตอนมาต่อจากตอนที่แล้วที่สี่คู่ชู้ชื่น ซามู - ไลล่า กับ ซามี - เลย์ลี่เตรียมตัวเข้าพิธีแต่งงานอย่างเป็นทางการตามหลักศาสนาด้วยกัน (โดยมีบักสมิธมองตามด้วยสายตาละห้อยเพราะอยากเห็นพิธีแต่งงานของจริงใจจะขาด แต่เข้าไปดูไม่ได้ เพราะพิธีแต่งงานของจริงมีแต่อิหม่ามผู้ทำพิธี เจ้าบ่าว เจ้าสาว กับญาติผู้ใหญ่ที่เป็นสักขีพยานของแต่ละฝ่ายเท่านั้นถึงจะเข้าร่วมได้) โดยพิธีแต่งงานนั้นจัดขึ้นในห้องหนึ่งในบ้านของเจ้าสาวคือพวกไลล่ากับเลย์ลี่นั่นเอง เป็นห้องเล็กๆ ผนังห้องตกแต่งอย่างงดงามด้วยผ้าทอลวดลายงดงามนับสิบๆ ผืน บนเพดานห้องก็มีผ้าทอแบบเดียวกันแขวนอยู่เช่นกัน ตรงมุมห้องด้านหนึ่งเป็นยกพื้นสำหรับนั่ง มีโต๊ะทำพิธีเล็กๆ ตัวหนึ่งตั้งอยู่ตรงกลาง บนโต๊ะมีคัมภีร์อัลกุรอานหนึ่งเล่มกับถาดแบนขนาดใหญ่หนึ่งถาด ในถาดมีชามใส่น้ำเกลือสองชาม ชามใหญ่ใส่ผงแป้งสาลีหนึ่งชาม กับจานใบเล็กๆ ใส่ขนมปักกับเนื้อจำนวนเล็กน้อยอีกหนึ่งจาน อิหม่ามซึ่งเป็นผู้ทำพิธีนั่งอยู่หลังโต๊ะตัวนี้เอง ไม่นานคู่บ่าวสาวทั้งสี่พร้อมญาติผู้ใหญ่ที่เป็นสักขีพยานในการแต่งงานของต่างฝ่ายก็มาถึง ทั้งหมดนั่งลงตรงที่ว่างด้านข้างโต๊ะด้านซ้ายขวาของอิหม่าม เมื่อคู่บ่าวสาวพร้อมด้วยสักขีพยานของต่างฝ่ายมากันครบ อิหม่ามก็เริ่มทำพิธีทันที โดยเริ่มจากให้คู่บ่าวสาววางมือลงบนคัมภีร์ กล่าวคำสาบานว่าจะเป็นสามีภรรยากันตามธรรมเนียม จากนั้นอิหม่ามก็จะโรยผงแป้งสาลีลงบนศีรษะของเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวเพื่อเป็นการอวยพร นำขนมปัง เนื้อ และน้ำเกลือให้คู่บ่าวสาวแลกกันทาน เท่านี้ก็เป็นอันเสร็จพิธีแต่งงานตามหลักศาสนา (ของดินแดนแถบนั้นในยุคนั้น...ซึ่งรายละเอียดน่าจะต่างจากยุคปัจจุบันในแถบดินแดนของเราพอสมควร) บัดนี้ซามูกับไลล่า และซามีกับเลย์ลี่ต่างเป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์และถูกต้องตามจารีตประเพณีทุกประการแล้ว หลังเสร็จสิ้นพิธี อิหม่ามก็พาคู่บ่าวสาวทั้งสองคู่ออกไปพบญาติๆ ของทั้งสองฝ่ายที่ยืนลุ้นจนตัวเกร็งอยู่ตรงหน้าห้องทำพิธี โดยหลังจากออกมาแล้ว ประดาญาติๆ ฝ่ายเจ้าสาวก็กรูกันเข้ามาแสดงความยินดีพร้อมมอบของขวัญต่างๆ ให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวนำติดตัวกลับไปยังบ้านฝั่งเจ้าบ่าวด้วยกัน ก่อนจะตั้งต้นจัดงานเลี้ยงรื่นเริงกันที่บ้านเจ้าสาวต่อไปจนดึกดื่นค่อนคืน รุ่งขึ้นหลังจากงานเลี้ยง ก็เป็นเวลาที่เจ้าสาวทั้งสองจะต้องจากบ้านของตัวเองเพื่อไปอยู่ที่บ้านของเจ้าบ่าวในฐานะภรรยาและสมาชิกใหม่ของครอบครัวเจ้าบ่าว ไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่กับครอบครัวทุกคนอีก สองแฝดต่างร่ำลาญาติๆ ทุกคนที่มาอวยพรด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ไม่แสดงกิริยาอาลัยอาวรณ์ต่อครอบครัวให้เห็นแม้แต่น้อย แต่ครั้นเมื่อเข้าไปร่ำลาพ่อ สองแฝดก็กลับต้องตะลึง เมื่อพบว่าบิดาบังเกิดเกล้า...ผู้ดุดันโผงผาง หลุดปากทีมีแต่ด่ามากกว่าชมคนนั้น...บัดนี้กำลังร้องไห้จนตัวสั่นระริกน้ำตาไหลเป็นทางอยู่ต่อหน้า จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 00:57:23

ความคิดเห็นที่ 2 "ถึงจะเป็นลูกสาวที่ไม่ได้ความ แต่พอคิดว่าจะไม่ได้ดุด่าพวกเจ้าอีกต่อไปแล้ว อยู่ๆ มันก็..." ผู้เป็นพ่อว่ากลั้วเสียงสะอื้น พลางดึงตัวลูกสาวทั้งสองเข้าไปกอดไว้แน่น ภาพประทับใจที่ได้เห็นทำเอาญาติๆ คนอื่นถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ร้องไห้ออกมาตามๆ กัน ทั้งคุณปู่คุณย่า ทั้งลุงป้าน้าอา ทั้งแม่ของสองแฝด ที่กระจองอแงที่สุดเห็นจะเป็นบรรดาน้องชายที่ยังเล็กของสองแฝดที่ร้องไห้ไปพลางเดินเตาะแตะเข้าไปกอดเอวพี่สาวไปพลางราวกับไม่อยากให้จากไปไหน สร้างความประทับใจแก่บรรดาแขกเหรื่อคนอื่นเป็นอย่างมาก เด็กหญิงผู้กลายเป็น "นาง" หมาดๆ ตั้งแต่อายุไม่ทันครบทำบัตรฯ ทั้งสองถึงแก่ตะลึงไปกับกิริยาของพ่อแม่และบรรดาพี่น้องของตนเอง ทั้งตัวมีแต่ความรู้สึกมึนชาทำอะไรไม่ถูก แม้กระทั่งตอนที่ซามูกับซามีช่วยกันประคองขึ้นม้าเพื่อจะพากลับไปบ้านเจ้าบ่าวด้วยกันก็ยังแทบไม่รู้สึกรู้สาอะไร ในสมองมีแต่ภาพผู้เป็นพ่อร่ำไห้กอดตัวเองไว้แน่น ภาพใบหน้าแย้มยิ้มทั้งน้ำตาของแม่กับพี่ป้าน้าอาคนอื่นๆ และเสียงร้องไห้กระจองอแงของน้องๆ ภาพเหล่านั้นเป็นสัญญาณที่แจ่มชัดยิ่งกว่าสิ่งใดๆ ทั้งงานเลี้ยงฉลองแต่งงานที่จัดกันแบบสนุกสุดเหวี่ยงจนกระหึ่มไปทั้งหมู่บ้าน ทั้งเสียงประโคมดนตรีจากขบวนขันหมากของเจ้าบ่าวทั้งสอง ทั้งคำกล่าวถึงคุณธรรมของผู้ครองเรือนในคัมภีร์ผ่านเสียงพูดอันเคร่งขรึมของอิหม่ามผู้ทำพิธี มันยืนยันว่าบัดนี้พวกเธอทั้งสองมิใช่เด็กหญิงคนเดิมในบ้านที่เกิดและเติบโตมากว่าสิบสามปีอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นภรรยาของเด็กชายสองคน และเป็นสมาชิกใหม่ของบ้านอีกหลังหนึ่ง...ซึ่งแม้จะคุ้นเคยกันมาบ้างเพราะรู้จักกันมาแต่เล็กแต่น้อย แต่เทียบกับบ้านของตนเองแล้วยังเรียกว่าห่างไกลนัก ความรู้สึกมึนชาเหล่านี้เกาะกุมร่างกาย เกาะกุมจิตใจของเด็กหญิงทั้งสองไว้แน่น และไม่ยอมหลุดหายไปไหน แม้ว่าขบวนแห่ของเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะเริ่มประโคมดนตรี และเคลื่อนขบวนตรงกลับบ้านของเจ้าบ่าวแล้วก็ตาม ---------------------------------------------------- ฉากตัดอีกครั้ง มายังขบวนแห่เจ้าบ่าวที่พาทั้่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวกลับมาถึงบ้านเจ้าบ่าว โดยหลังลงจากม้าเสร็จ ประดาญาติๆ ฝ่ายเจ้าบ่าวที่จัดที่ทางไว้รอท่าอยู่ก็กรูกันเข้ามาแสดงความยินดีกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวทั้งสองคู่กันยกใหญ่ ก่อนจะเปิดทางสาดพรมให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวได้เดินเข้าไปในบ้าน ระหว่างทางตั้งแต่ออกจากบ้านเจ้าสาวจนมาถึงบ้านเจ้าบ่าวนั้น ทั้งไลล่ากับเลย์ลี่ต่างนิ่งเงียบไม่พูดไม่จากันจนผิดสังเกต ใครถามอะไรก็เอาแต่ตอบกลับแบบถามคำตอบคำ จนซามูเจ้าบ่าวของไลล่าอดประหลาดใจไม่ได้ ต้องเลิกผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวขึ้นดูว่าไลล่าเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วก็ต้องตะลึง เมื่อพบว่าใต้ผ้าคลุมหน้าผืนโตแทบจะคลุมได้ทั้งตัวนั้น เจ้าสาวของตนกำลังร้องไห้กระอืดๆ เป็นวรรคเป็นเวรไม่ยอมหยุดอยู่ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 01:01:35

ความคิดเห็นที่ 3 เจอแบบนี้เข้าไปซามูก็ถึงกับใบ้รับประทานพูดอะไรไม่ออก หันไปมองซามีที่เดินคู่กับเลย์ลี่ตามหลังมาก็พบเจ้าน้องชายของตัวเองกำลังตีสีหน้าเลิ่กลั่กเหมือนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ทำหน้าตาตื่นอ้าปากพะงาบๆ พลางโบกมือชี้โบ้ชี้เบ้เหมือนคนบ้าไปพลางอยู่ข้างๆ ตัวเลย์ลี่ที่ยืนตัวสั่นริกๆ เป็นลูกนกตกน้ำอยู่ เห็นดังนั้น ซามูก็รู้ทันทีว่าปัญหาที่น้องบังเกิดเกล้าของตัวเองกำลังประสบอยู่คืออะไร ต่างฝ่ายจึงต่างตัดสินใจแก้ปัญหาเฉพาะหน้าแบบฉับพลัน ด้วยการหอบเจ้าสาวของตนเองหลบฉากไปยังที่ลับตาคนในบ้าน แล้วละล่ำละลักถามอย่างเป็นห่วงทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรไป อยู่ๆ ร้องไห้ทำไม "ก็...ก็จะไม่ได้ทักทายพวกคุณพ่อคุณแม่ตอนเช้าอีกแล้วนี่นา" คือคำอธิบายกลั้วเสียงสะอื้นของสองแฝดผู้ปล่อยน้ำตาเม็ดใหญ่ๆ เหมือนน้ำตาตัวการ์ตูนให้หยดเป็นทาง "ไม่ได้กินขนมที่คุณย่าแอบเอามาให้อีกแล้วด้วย...แล้วยังไม่ได้ฟังเสียงคุณปู่ฮัมเพลงอีก..." "เท่ากับว่าพวกเราตอนนี้เหลือกันแค่สองคนในโลกแล้วไม่ใช่รึไง!!" คำตอบทั้งน้ำตาของผู้เป็นภรรยาทำเอาไอ้หนุ่มสองพี่น้องถึงกับขมวดคิ้วมองหน้ากัน ก่อนจะหันไปตั้งต้นปลอบใจภรรยาหมาดๆ ของตัวเองว่าไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ ถ้าเหงาขึ้นมาจะกลับไปเยี่ยมบ้านบ้างก็ได้นี่นา บ้านอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง สองแฝดแย้งกลับทันควันว่า ถึงกลับไปได้ก็ไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันแล้วนี่นา สองหนุ่มเลยเปลี่ยนเป็นปลอบใจด้วยการเอาของกินมาล่ออีกรอบ แต่กลับโดนปฏิเสธเด็ดขาดบอกว่าไม่หิวเลยซักนิด เห็นเจ้าสาวตัวเองออกอาการคิดถึงบ้านขนาดหนักแบบนั้น ไอ้หนุ่มทั้งสองก็ไม่รู้จะทำยังไง นอกจากประคองเจ้าสาวของตนไปยังที่นั่งเจ้าบ่าวเจ้าสาว รอให้บรรดาแขกเหรื่อของงานเลี้ยง (ฝั่งเจ้าบ่าว) เข้ามาอวยพรเท่านั้น ถึงตรงนี้ ภาพก็ฉายให้เห็นประดาผู้คนในงานเลี้ยงต่างรื่นเริงกินเลี้ยงกันอย่างสนุกสนาน ในขณะที่ตรงที่นั่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวกลับบรรยากาศมาคุสิ้นดีเพราะอารมณ์โศกของเจ้าสาว เจ้าบ่าวทั้งสองพยายามพูดก็แล้วพยายามปลอบก็แล้วก็ยังไม่ได้ผล แถมยังโดนบอกปัดอย่างไร้เยื่อใยกลับมาอีกต่างหาก ถึงที่สุด เมื่อหมดปัญญาจะปลอบให้เจ้าสาวของตนอารมณ์ดีขึ้น ไอ้หนุ่มทั้งสองก็แวะไปหาพ่อที่แสดงฝีมือทำข้าวผัดปิลาฟอยู่ในครัว เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง แล้วขอคำแนะนำจากพ่อต่อว่าตัวเองควรจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ดี แต่กลับได้มาแค่คำตอบแบบส่งๆ (เพราะพ่อมัวแต่ห่วงจะโชว์ฝีมือเชฟกระทะเหล็กให้ลูกหลานได้ลิ้มรส) ไอ้หนุ่มเลยต้องกลับที่นั่งแบบมือเปล่า คอยดูแลซับน้ำตาให้เจ้าสาวของตัวเองแบบตามมีตามเกิด แต่สองแฝดก็ยังอารมณ์ไม่ดีขึ้นเลย สองหนุ่มเลยตัดสินใจแวะไปหาแม่กับญาติผู้หญิงคนอื่นๆ ที่มีประสบการณ์แต่งงานต้องจากบ้านเดิมของตัวเองมาเหมือนกัน พวกแม่ๆ ป้าๆ น้าๆ ก็บอกว่าตอนแต่งงานเข้าบ้านสามีใหม่ๆ น่ะ ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็เป็นแบบนั้นกันทั้งนั้นแหละ ญาติผู้ชายคนอื่นๆ ก็เข้ามาช่วยเสริมว่า เวลาแบบนี้นี่แหละ คือเวลาที่สองหนุ่มต้องแสดงให้ภรรยาเห็นว่าตนเองพึ่งพาได้ในฐานะสามีคนหนึ่ง ให้อีกฝ่ายหลงหัวปักหัวปำจนลืมความเหงาไปเลยได้ยิ่งดี สองหนุ่มได้ยินญาติๆ ให้คำแนะนำดังนั้นก็ได้แต่ตีหน้าเซ็งเป็ดเดินกลับมานั่งข้างๆ เจ้าสาวของตนที่นั่งเบ้หน้าขอบตาแดงช้ำเหมือนพร้อมจะระเบิดร้องไห้ได้ทุกเมื่อ สีหน้าของสองเจ้าสาวทำเอาบรรดาญาติๆ กับแขกๆ ที่ผ่านไปผ่านมาตรงหน้าประตูห้องต่างแสดงสีหน้าเป็นห่วง ซามูกับซามีเห็นดังนั้นก็กลัวว่าบรรดาญาติๆ กับแขกเหรื่อจะเป็นห่วงเจ้าสาวจนงานกร่อยไปอีกคน จึงค่อยๆ เอาผ้าคลุมหน้าลงคลุมหน้าของสองแฝดไว้เพื่อไม่ให้แขกหรือญาติคนอื่นมองเห็นได้ นั่งเงียบกันไปครู่ใหญ่ ซามูกับซามีก็คิดว่าไลล่ากับเลย์ลี่น่าจะสงบใจลงได้บ้างแล้ว จึงตั้งต้นช่วยกันพูดปลอบเจ้าสาวของตัวเองขึ้นอีกครั้ง แต่กลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรจากเจ้าสาวทั้งสองเลย ไม่มีแต่แต่อาการรับรู้ว่าพวกเขากำลังพูดด้วยอยู่ด้วยซ้ำ สองเจ้าบ่าวเห็นผิดสังเกต จึงออกปากทักอย่างแปลกใจแกมเป็นห่วงว่าเป็นอะไรไป ทว่า คำตอบที่สองหนุ่มได้รับจากการเอ่ยปากถามอย่างเป็นห่วงนั้น...กลับเป็นเสียงกรนดังสนั่นของสองแฝด ผู้บัดนี้เข้าสู่นิทรารมย์ทั้งท่านั่งด้วยความเหนื่อยล้าจากงานเลี้ยงและพิธีการที่มีเกือบตลอดทั้งวันไปแล้วซะนี่!! กิริยานั่งหลับเป็นตายของสองแฝดทำเอาไอ้หนุ่มทั้งสองถึงกับน็อตหลุด (แหงละ ตัวเองอุตส่าห์หาทางปลอบให้หายเสียใจแทบเป็นแทบตาย ถึงขนาดเทียวไปเทียวมาถามคนโน้นคนนี้ทีว่าจะปลอบยังไงให้สาวหยุดร้องได้ เจ้าตัวดันมานั่งหลับหน้าตาเฉยซะนี่ ไม่แปลกที่ไอ้หนุ่มสองคนจะน็อตหลุดเอาแบบนี้) ในใจเกิดอารมณ์อยากประทุษร้ายคนขึ้นมาทันควัน...โดยเฉพาะสองสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ของตัวเอง คิดได้ดังนั้น ไอ้หนุ่มทั้งสองก็ลุกพรวดขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย แล้วขนเอาหีบใบใหญ่ กองผ้าห่มหนาหนักเป็นสิบๆ ผืน กับถ้วยชามดินเผาหอบเบิ้มเริ่มมาตั้งกองซ้อนกันจนสูงเลยหัวสองแฝดไป แกล้งจัดกองให้เอียงเล็กน้อยไปทางสองแฝดในลักษณะจะล้มมิล้มแหล่ แล้วเอาไม้สองท่อนมาค้ำยันไว้ไม่ให้ล้ม โดยปลายไม้ด้านที่ติดพื้นนั้นทับอยู่ชายผ้าคลุมหน้าของสองแฝดนั่นเอง เรียกว่าหากสองแฝดทะเล่อทะล่าตื่นแล้วลุกพรวดไม่ทันระวังละก็ มีหวังโดนหอคอยผ้าปนถ้วยชามล้มโครมลงมาใส่เป็นแน่แท้ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 01:03:35

ความคิดเห็นที่ 4 แก้เผ็ดเสร็จ ไอ้หนุ่มสองคนก็ค่อยทุเลาแค้นลงบ้าง ต่างออกจากห้องโชว์ตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวออกไปเดินเล่นข้างนอกอย่างสบายอารมณ์หน้าตาเฉย ตอนนั้นเองที่พ่อของไอ้หนุ่มเดินมาเจอเข้าพอดี จึงจัดการลากตัวลูกชายทั้งสองไปทันควันบอกว่ามี "ของขวัญแต่งงาน" จะให้ สองหนุ่มจึงตามไปดู ปรากฏว่าเป็นเรือหาปลาลำใหญ่สองลำซึ่งสองหนุ่มอยากได้มานานนั่นเอง ภาพเรือหาปลาลำใหม่เอี่ยมสองลำตั้งอยู่ต่อหน้าทำเอาไอ้หนุ่มทั้งสองถึงกับห้ามสีหน้าตะลึงแกมดีใจไว้ไม่อยู่ ด้วยไม่นึกว่าคนขี้ตืดระดับทะเลยังเรียกพี่อย่างพ่อตัวเองจะยอมควักเนื้อซื้อของขวัญแพงระยับระดับนี้ให้จริงๆ ต่างหันไปละล่ำละลักขอบคุณพ่อ (ผู้บัดนี้ตีสีหน้าหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้อยู่ข้างๆ ลำเรือเพราะรู้สึกเหมือนโดนลูกชายบังเกิดเกล้าทั้งสองหลอกด่าเรื่องขี้เหนียว) เป็นการใหญ่ ดีใจกันไปได้ไม่เท่าไหร่ เสียงปึงปังโครมครามชุดใหญ่ก็ดังสนั่นมาจากในห้องที่สองเจ้าสาวนั่งอยู่ พริบตาถัดมา สองแฝดไลล่ากับเลย์ลี่ก็แล่นพรวดออกมาจากประตูห้อง สีหน้าฉายแววตื่นตระหนกแกมโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงชนิดไม่ปิดบัง หันมาเห็นซามูกับซามีปุ๊บก็ซอยเท้ายิกๆ ตรงมาหมายจะเอาเรื่องที่บังอาจมาแกล้งกันได้ แต่ซามูกับซามีกำลังดีใจเรื่องเรือลำใหม่ประจำตัวกันเกินกว่าจะอารมณ์ขุ่นตามสองแฝดไปด้วยได้ กลับหันมาร้องเรียกให้สองแฝดเข้ามาดูเรือลำใหม่ของตัวเองอย่างร่าเริงซะอีก ท่าทางดีใจสุดเหวี่ยงของไอ้หนุ่มทั้งสองทำเอาสองสาวถึงกับชะงักค้างอยู่กับที่ ก่อนที่สีหน้าบึ้งตึงจะค่อยๆ คลายลงเป็นสีหน้าอึ้งๆ งงๆ ปนเอ๋อๆ เพราะถูกทั้งซามูกับซามีเข้ามาแย่งกันเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้เกี่ยวกับเรือใหม่ให้ฟังอย่างตื่นเต้นเป็นชุดๆ จนสมองตามไม่ทัน ได้แต่พยักหน้าเออออไปกับสามีหมาดๆ ของตนเองทั้งสองคนกับบรรดาญาติๆ ของสามีคนอื่นๆ ที่เข้ามารุมล้อมแสดงความยินดีเท่านั้น ---------------------------------------------- ฉากตัดอีกครั้ง มายังช่วงหลังพิธีแต่งงานผ่านไปและไลล่ากับเลย์ลี่ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของซามูกับซามีอย่างเป็นทางการในฐานะภรรยาและสมาชิกใหม่ของครอบครัวแล้ว ทั้งสี่คนต่างหอบหิ้วเรือหาปลาลำใหม่เอี่ยมของพวกตนออกไปทอดแหจับปลากันเป็นวันแรก ซึ่งก็สามารถจับปลาได้เป็นจำนวนมากด้วยฝีมือทอดแห (ที่ดูยังไงก็เหมือนลากอวนกันมากกว่า) ระดับพระกาฬของไลล่ากับเลย์ลี่ และฝีมือแจวเรือระดับสปีดเร็วกว่านรกของซามูกับซามี จำนวนปลาที่มากมายถึง 7 ชะลอมใหญ่ๆ สร้างความพอใจให้กับทั้งสี่คนเป็นอันมาก ไลล่ากับเลย์ลี่ถึงกับละเมอเพ้อพกว่าถ้าจับปลาได้มากขนาดนี้ทุกวันแล้วเอาไปขายที่ตลาดได้ทุกวันจนเก็บเงินมากพอจะเอาไปขายในเมืองไกลๆ ได้ละก็ อนาคตเศรษฐินีใหญ่ก็ไม่ใช่ความฝันอีกต่อไปแล้ว คิดได้ดังนั้น ทั้งคู่ก็โผเข้ากอดสามีวัยเด็กของตนเองเข้าเต็มที่ แล้วบรรจงจุมพิตที่พวงแก้มเสียฟอดใหญ่ เล่นเอาทั้งซามูกับซามีถึงแก่หน้าแดงด้วยความเขินปนดีใจต่อการแสดงความรักของภรรยาของตนเอง "นี่ซามู ชั้นอยากได้บ้านหลังใหญ่ๆ นะ!!" เสียงไลล่าร้องบอกสามีอย่างร่าเริง เล่นเอาซามูถึงกับอึ้งไปชั่วขณะว่าอะไรจะใจเร็วกันขนาดนั้น "ส่วนชั้นอยากเลี้ยงน้องนกยูง น้องลิง แล้วก็น้องเสือในสวน!!" ไลล่าตะโกนขึ้นบ้างพร้อมฉีกยิ้มกว้าง ทำเอาซามีถึงกับซีดบ่นว่าจะให้เลี้ยงเสือน่ะขอทีเหอะ แต่ทั้งคู่ไม่อยู่ในอารมณ์จะฟังเหตุฟังผลอะไรอีกต่อไปแล้ว เด็กสาวทั้งสองกอดคอสามีตนเองไว้แน่น พร้อมหมุนตัวเหวี่ยงไปมาอย่างร่าเริงสุดขีด พร้อมกับร้องตะโกนบอกความฝันในอนาคตเมื่อได้เป็นเศรษฐีชนิดไม่หยุดปาก ทั้งเรียกวงดนตรีมาเล่นเพลงทุกวัน ส่วนตัวเองกับน้องสาวและสามีทั้งสองคอยเป็นลูกคู่ร้องรับพร้อมเต้นรำคลอจังหวะเพลง ทั้งความฝันอื่นๆ อีกมากมายที่ปรารถนาจะทำให้เป็นจริงร่วมกัน "มาใช้ชีวิตสนุกสนานด้วยกันทุกคนเลยนะ!!" - จบตอนที่ 26 - จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 01:11:15

ความคิดเห็นที่ 5 ก็เป็นอันจบเนื้อเรื่องของ "เจ้าสาวลำดับที่สาม" โดยสมบูรณ์นะครับสำหรับตอนนี้ ซึ่งก็เรียกได้ว่าเป็นฉากจบที่ให้อารมณ์ "Happily Ever After" เอามากๆ เลยทีเดียว (คิดไปคิดมา นับว่าโชคดีนะเนี่ยที่สี่คู่ชู้ชื่นคู่นี้อยู่ในยุคก่อนทะเลอารัลจะแห้งขอดเป็นทะเลทรายอย่างในยุคปัจจุบัน ถึงได้ฉากจบแบบแฮปปี้เอนดิงก์ได้...นี่ถ้าเกิดหลังจากนี้ซัก 80 หรือ 100 ปีนี่คง "Happily Ever After" ไม่ออกกันแน่ๆ ) อนึ่ง ตัวหนังสือตรงแถบด้านข้างของภาพหน้าสุดท้ายในความเห็น 4 นั้นเขียนไว้ว่า "ตอนต่อไป คู่สามีภรรยาที่ทุกท่านรอคอยจะได้ออกโรงอีกครั้ง!!" ชวนให้ลุ้นจริงๆ แฮะว่าจะเป็นคู่คาร์ลุค - อามีร่าหรือเปล่า (ถึงโดยส่วนตัวจะรอลุ้นอยากเห็นเรื่องราวของทาลัสกับบักสมิธมากกว่าก็เถอะ...แต่อีกด้านหนึ่งก็เข้าใจละนะว่าเรื่องระหว่างสองคนนี้มันใหญ่ คงใช้เวลาเคลียร์กันนานพอดูแน่ๆ) ยังไงก็รอติดตามชมในตอนต่อไปอีก 2 เดือนข้างหน้ากันนะครับ :) จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 01:14:25

ความคิดเห็นที่ 6 จบแฮปปี้ก็ดีแล้วววว.... (เคสอกหักของบักสมิธยังติดตาอยู่เลย) จากคุณ : Reko-J เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 02:45:25

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณ คุณ Drake มากค่าา ^ ^ คุณพ่อร้องไห้นี่คิดถึงในซีรี่ย์ญี่ปุ่นหลายๆเรื่องเลย 55555 อ.โมริแอบให้ลุ้น แต่คิดว่าไม่น่าใช่บักสมิธ T T คาใจอ้ะ จากคุณ : momo lawleit เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 03:40:56

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณที่มาแปลให้อ่านค่ะ  สองสาวน่ารัก+กวนโอ้ยมากๆเลย  ^ ^ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 05:44:11

ความคิดเห็นที่ 9 บักสมิธเอ๋ย ถ้าอยากรู้ว่าพิธีแต่งเป็นยังไงก็หาเจ้าสาวมาแต่งด้วยซะเลยเซ่ จากคุณ : Ariadust เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 07:51:17

ความคิดเห็นที่ 10 ปกติไม่ได้ดูเรื่องนี้ หลงเข้ามาเพราะคุณ Drake ทำสปอยล์นี่แหละ ภาพสวย และเนื้อเรื่องน่ารักดีจังเลย จากคุณ : ลูซี่ โมโนสโตน เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 09:48:55

ความคิดเห็นที่ 11 ของไทยเมื่อไหร่เล่ม 3 จะออก T_T (เราไม่ได้พลาดไปใช่มั้ย!?) ขอบคุณ จขกท นะคะ รอตอนต่อไป...คิดถึงคาร์ลุคกับอามีร่ามาก ๆ >_< จากคุณ : Furious+Rivery เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 10:52:28

ความคิดเห็นที่ 12 เราอ่านรวมเล่ม ดังนั้น อยากอย่างเรื่องของคาร์ลุค - อามีร่าคะ  ให้โตเป็นหนุ่มหล่อ ๆ เลย จากคุณ : ผึ้งน้อยafet เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 11:08:20

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ^ ลองไปดูชั้นหนังสือ เออแฮะเล่ม 3ยังไม่ออกนี่หว่า ดันไปแนะนำการ์ตูนเรื่องนี้แล้วบอกไทยออกถึงเล่ม3 - - จากคุณ : maniastyle เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 11:10:17

ความคิดเห็นที่ 14 *_*  ตอนใหม่อีก 2 เดือนเชียว นานจัง จากคุณ : แมวอ้วนตัวลาย เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 12:06:41

ความคิดเห็นที่ 15 ชื่อตอนช่างเหมาะเหม็งจริงๆ จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 13:10:57

ความคิดเห็นที่ 16 เราก็อยากเห็นคาร์ลุคโตไวๆอ่ะ หล่อแน่ๆ ปล.ขอบคุณ คุณ Drake มากๆค่า จากคุณ : shiro-chan เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 15:21:07

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากนะคะ เล่าได้สนุกมากๆเลยค่ะ รอเล่มต่อไปอยู่ค่ะ จากคุณ : k.lover เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 09:58:58

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่มีใครนึกถึงปาริญาบ้างเหรอคะ? จากคุณ : renren เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 12:48:44