หลายรอบกับ "รหัสลับดาวินชี่" ผมเคยเสียน้ำตาให้กับหนังเรื่องนี้ครับ (Spoil)
|
|
เห็นมีคนตั้งกระทู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ตัวเองก็ชอบเรื่องนี้ค่อนข้างมาก ซื้อ DVD เก็บไว้ แล้วเอามานั่งดูแล้ว ดูอีก
จำได้ว่าตอนดูรอบที่ 2 ดันมาเสียน้ำตาตอนฉากสุดท้ายที่แลงดอนเดินตามเส้นกุหลาบเพื่อแก้ไขปริศนา จนสุดท้ายไปหยุดที่ปิรามิดหน้าพิพิธภัณฑ์ลูฟ แล้วภาพก็ดิ่งลงไปให้เห็นที่เก็บศพของแมรี่ แม็กดาลีน
อยู่ดี ๆ น้ำตามันก็ไหลไม่รู้ตัวเลยครับ
เหมือนเราได้ค้นพบปริศนาและความหมายที่มันยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก เราเดินทางตามหา ฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ นานา
สุดท้ายกลับมาอยู่ที่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวทุกอย่าง
ทั้งดนตรีที่ค่อย ๆ บรรเลงและเพิ่มเสียงขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของแลงดอนที่ครุ่นคิดและสังหรณ์ใจว่าทุกสิ่งที่เค้าค้นหาจริง ๆ แล้วมันอยู่แค่เบื้องหน้าของเค้า
สุดท้ายกับการคุกเข่าต่อเบื้องหน้าความลับอันยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ
จำได้ว่าฉากนี้ทำน้ำตาไหล ขนลุกเลยทีเดียว
กับโรเบิร์ต แลงดอน นักวิชาการด้านสัญศาสตร์ที่ตั้งคำถามกับพระเจ้าตลอดเวลา
กับปริศนาที่ช่วยให้เค้าค้นพบว่าความจริงมันคือเรื่องธรรมดา เรื่องธรรมชาติของมนุษย์
ผมอ่านหนังสือ 2 รอบ ดูหนังอีก4-5 รอบ ไม่ได้รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ยอดเยี่ยมอะไร แต่กลับทำให้รู้สึกว่ามันเหมือนเติมเต็มจินตนาการจากนิยายยอดนิยมให้คนคนหนึ่งรู้สึกเต็มอิ่มกับการเสพความบันเทิงชนิดหนึ่ง
กับคำถามที่ว่า
"แล้วคุณจะทำลายศรัทธาของผู้คนเหล่านั้นหรือไม่"
ผมว่ามันยอดไปเลยครับ
| จากคุณ |
:
เสชาคริต  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ต.ค. 55 11:16:38
|
|
|
| 
