อับราฮัมยอมทำตามที่ริคบอกโดยไม่โต้แย้ง แม้จะไม่ค่อยเห็นด้วยก็ตาม
อับราฮัม : ชั้นจะคอยจับพิรุธหมอนี่ดูแล้วกัน ต่อให้จริงๆแล้วชั้นจะคิดว่ามันไม่น่าจะมีอะไรก็เถอะ..
ริค : ขอบใจ..
ริคกลับเข้ามาในรถ
แอนเดรีย : แอบไปคุยอะไรกันมาน่ะ?
ริค : ก็แค่อยากจะให้มั่นใจว่าทุกคนยังเหลือสติและวิจารณญาณกันอยู่.. ริค : ชุมชนที่ปลอดภัย เต็มไปด้วยอาหารการกิน และพร้อมจะอ้าแขนต้อนรับคนแปลกหน้าอย่างพวกเรางั้นเหรอ? ริค : ต่อให้พยายามยังไง ผมก็ทำใจเชื่อไม่ลงจริงๆ..
แอนเดรีย : คุณแน่ใจเหรอว่าคุณพยายามแล้ว? ชั้นรู้จักคุณดีนะริค มันผ่านมาเกือบหกเดือนแล้วนับแต่เรื่องคราวนั้น แต่ความหวาดระแวงของคุณมันไม่เคยน้อยลงเลย..
ริค : ที่คุณว่ามาก็ถูก แล้วมันผิดตรงไหนล่ะที่ผมจะเป็นแบบนั้น?
แอนเดรีย : คุณเป็นคนรอบคอบระแวดระวัง นั่นทำให้คุณเป็นผู้นำที่ดี และทำให้เราทั้งหมดอยู่รอดกันมาได้นานขนาดนี้ ชั้นไม่เถียงเรื่องนั้นหรอกนะ.. แอนเดรีย : ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ถ้าคุณไม่อยากเชื่อ ก็ไม่ต้องเชื่อ คุณอยากจะเป็นทุกข์อยู่ตลอดเวลาก็ไม่มีใครว่า.. แอนเดรีย : แต่อย่าไปทำลายความหวังของคนอื่น..
จากคุณ |
:
Evageline A.K. Mcdowell
|
เขียนเมื่อ |
:
28 ต.ค. 55 02:07:36
|
|
|
|