เราเคยโดนตบตอนเด็กประมาณนั้นเหมือนกันนะ แต่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าการตบหน้าเป็นเรื่องร้ายแรงจนมาคุยกับเพื่อนตอนโตแล้วนี่แหละ -*- แล้วก็ไม่ได้คิดโกรธย้อนหลังด้วย คือคิดว่าเหมือนการโดนตีธรรมดา แค่มันมาอยู่ที่หน้าเท่านั้นเอง
ส่วนตัวเราไม่เคยสงสารนพนภาเลยซักแว้บ ถึงบท 2 วันนี้จะส่งให้ดูหน้าสงสารก็เถอะ ไม่สนับสนุนการมีหลายผัวหลายเมียในทุกกรณี แต่ถ้าเราเป็นผู้ชายแล้วมีเมียอย่างนพนภาเราก็อยากหนี มันก็จริงที่ผ.อ.เป็นผู้ชายโคตรห่วย เจ้าชู้ เกาะเมียกิน แต่มันก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่เมียหลวงจะทำอะไรก็ไม่ผิด เมียอย่างนพนภาเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาให้ผ.อ.ไปเร็วขึ้น เหมือนมุนินทร์เร่งให้บ้านนี้แตกเร็วขึ้นนั่นแหละ ความเป็นแม่ก็ไม่มี ตอนผ.อ.มาโรงพยาบาลถามว่าต้องเป็นยังไงก็ยังจะมากัดเรื่องเมียน้อย คือมันใช่เวลามั้ย? ลูกเกือบโดนข่มขืนยังจะมาหวงว่าผัวไปหาเมียน้อยรึเปล่าอีก ถ้ามีความเป็นแม่กว่านี้ในหัวคงมีแต่ความเป็นห่วงลูก แล้วที่พูดกับลูกหลังกลับมาจาโรงพยาบาลอีก เข้าใจความเจ็บปวดของต้องเลย แต่ก็ไม่ได้เห็นใจจนมองข้ามความเกรียนที่ผ่านมาของต้องได้นะ
นี่ยังแค่เรื่องในบ้านนะคะ ยังไม่นับที่นพนภาส่งคนไปข่มขืนมุตตา แล้วยังขู่ฆ่าอีก อย่าเอาแต่เห็นใจเรื่องโดนแย่งผัว(ซึ่งพร้อมจะไปทุกเมื่ออยู่แล้ว) จนลืมว่าสิ่งที่นพนภาทำมามันเกินไปจริงๆ แล้วยังผิดกฎหมายด้วย (มุนินทร์ก็เหมือนกัน)
ดูเรื่องนี้แล้วอย่าไปเชียร์ใครเลยค่ะ ไม่มีใครดีกว่าใคร ผิดทุกคน ยกเว้นวีกิจกับแม่ 55
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 55 03:24:11
จากคุณ |
:
No Sense of Humor
|
เขียนเมื่อ |
:
14 พ.ย. 55 03:20:17
|
|
|
|