อโนเชาว์ ยอดบุตร

    อโนเชาว์ ยอดบุตร

    เรื่อง: รักของแม่

    ด้วยเหตุจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ในขณะถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง 'รักกันวันละนิด" เมื่อปี 2526 ครั้งนั้นวงการภาพยนตร์ ต้องสูญเสีย อโนเชาว์ ยอดบุตร พระเอกดาวรุ่งที่กำลังพุ่งแรงที่สุดในยุคนั้นไปอย่างน่าเสียดาย ไม่ได้สูญเสียด้วยการตายจาก หากสูญเสียแบบตายทั้งเป็น ตายแบบทั้งทีมีลมหายใจ 17 ปีที่ผ่านไป ความสนใจในเรื่องราวของอดีตพระเอกยอดนิยมคนนี้ก็เลือนหายไปพร้อมกับกาลเวลา จากบุรุษหนุ่มที่มีผู้คนห้อมล้อม ในวันนี้เขาเหลือเพียงผู้หญิงคนเดียวเท่านั้น ที่เฝ้าเพียรวนเวียนดูแลไม่ห่างกาย ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้หวังอะไรไปมากกว่าให้ ผู้ชายคนนี้ มีอาการดีขึ้น ไม่ต้องเท่าเดิมขอเพียงแค่ให้รู้สึกรู้สา ตอบโต้ได้บ้าง แม้สักเพียงเล็กน้อยก็ยังดี บ่อยครั้งที่เธอร้องไห้ บ่อยครั้งที่เธอท้อ แต่เธอไม่เคยหมดหวัง เธอบอกว่าเธอทำทั้งหมดเพราะความรัก เป็นความรักที่ "แม่" พึงมีให้กับ "ลูก" จากความหวังที่เคยเรืองรองว่าลูกชายจะฟื้นจาก "เจ้าชายนิทรา" มาเป็นปกติ

    ถึงวันนี้ คุณแม่อำไพ ยอดบุตร หวังแต่เพียงให้ช่วยเหลือตัวเองได้เท่านั้น ก่อนที่เธอจะหมดลม และหมดแรงดูแลไปเสียก่อน "ใหม่ๆ หวังว่าเขาจะหาย แต่ตอนนี้ไม่แล้ว แค่ให้เขารู้สึกตัว เดิน ทานข้าวได้ก็พอแล้ว อยากให้เขาพูดได้ ให้เขาช่วยเหลือตัวเองได้ เขาต้องการอะไรก็ให้บอก เราจะได้ไม่ห่วงว่าเขาอยาก ได้อะไรเวลาแม่ไม่อยู่ อยากให้เขาเรียกแม่" "เราไม่ทราบว่าเขารับรู้อะไรหรือเปล่า แต่เวลาแตะตัวเขา ห่มผ้าให้เขา หรือมีเสียงดังๆ เขาจะสะดุ้ง เขาจะหัน เขาลืมตา หลับตาได้ ป้อนข้าวเขาก็อ้าปาก ก็กลืนก็อะไรได้ เราก็ไม่กล้าบอกว่าเขารับรู้ได้หรือเปล่า" "หมอบอกว่า สมองเขาเสียมาก ไอ้ที่เสียก็เสียไป เพราะว่าสมองไม่เหมือนของอื่น แต่ว่าจะรอให้ส่วนที่เหลืออยู่ให้ฟื้นขึ้นมา เราก็รอมาตลอด 17 ปี รอให้สมองฟื้นขึ้นมา ต้องใช้ในส่วนที่เหลืออยู่ ถ้าไม่ใช้ไม่พัฒนามันก็จะตายไป"
    "มันบรรยายไม่ถูก นึกถึง ภาพตอนที่เขายังเด็ก นึกๆไปก็เสียดาย" คุณแม่อำไพกล่าวน้ำตาคลอเบ้า "กำลังใจก็ได้จากเพื่อน จากนักแสดงที่เคยไปเยี่ยม ใครนึกถึงก็ไปหา ช่วยกันคนละเล็กละน้อย ตอนนี้ก็มีคุณโกวิท (วัฒนกุล) คอยช่วยเหลือ คนในครอบครัวก็ช่วยกันดูแล"
    "ตอนนี้ดิฉันอายุ 77 แล้ว กังวลมากที่สุดก็อยู่ที่เวลาไม่มีแม่แล้วใครจะดูแลเขา กลัวแม่จะไปก่อนเขา ถ้าแม่ไปก่อนเขา เขาก็จะลำบากมากไม่มีใครดูแล ฝากพี่น้อง เขาทุกวันว่า อย่าทิ้ง ถ้าเราอยู่ก็จะดูแลจนกว่าจะแยกจากกันไป แม่เคยบนไว้ว่า ถ้าเขารับรู้ได้ ทำอะไรได้ แม่จะบวชให้เขา อยากให้เขารับรู้ให้พูดได้ ให้สื่อถึงเราได้ ถ้าหายมาก็จะดีใจมาก ถ้าอธิษฐานขออะไรได้ ก็อยากขอว่า ให้เราเกิดมาเป็นแม่ลูก กันอีก อย่าให้เป็นแบบนี้ ให้เป็นคนที่สมบูรณ์เหมือนกับคนอื่นเขา..." "...เท่านั้นแม่ ก็พอใจแล้ว"

    --------------------------------------------------------------

    ถ้าเพื่อนๆ ได้อ่าน E-mail นี้ แล้วคิดว่ามีคุณค่าในการส่งต่อไป ก็ขอได้โปรดกระทำ ... เผื่อบางทีความรักอันยิ่งใหญ่ของคุณแม่อำไพ ยอดบุตร จะได้รับผลตอบแทนบ้าง ซึ่งควรจะเป็นชาตินี้ ไม่ใช่ชาติหน้า
    http://www.loveconcept.com

    จากคุณ : ผมร้อยตำรวจเอกสมชายปลอมตัวมา - [ 15 ส.ค. 46 23:16:31 ]