ความคิดเห็นที่ 1 3. แนะนำหนังสือ WAR TALK ของนักประพันธ์หญิงชาวอินเดีย อรุนด์หตี รอย นักเขียนหญิงชื่อดังและนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชนของอินเดียกล่าวว่า รัฐบาลสหรัฐกำลัง "ทำสงครามต่อต้านการก่อการร้ายที่จอมปลอม" ซึ่งส่งผลให้ชาวสหรัฐต้องสูญเสียเสรีภาพและประชาธิปไตย รอยกล่าวในช่วงไม่กี่เดือนก่อนว่าจำเป็นต้องมีการรณรงค์เพื่อให้ "ประชาชนแข็งขืนต่อรัฐบาลอย่างมีเป้าหมาย" เพื่อต่อต้านบริษัทที่ได้รับสัมปทานในการบูรณะอิรัก ซึ่งก่อนหน้านี้ รอยเคยรณรงค์ในช่วงเดือนต.ค.ปี 2002 เพื่อให้ประชาชนคัดค้านการที่สหรัฐจะทำสงครามกับอิรัก "เราจำเป็นต้องตั้งเป้าหมาย เราจำเป็นต้องจัดทำรายชื่อของบริษัททุกแห่งที่ได้ทำสัญญาก่อสร้างในอิรัก เราจำเป็นต้องแยกบริษัทกลุ่มนี้ออกมา เราต้องเปิดโปงบริษัทเหล่านี้ และปิดบริษัทเหล่านี้" รอยซึ่งมีอายุ 41 ปีกล่าวในงานแถลงข่าวที่นิวยอร์ค ซึ่งเป็นงานที่จัดขึ้นเพื่อพูดถึงหนังสือรวบรวมเรียงความเล่มใหม่ของเธอที่มีชื่อว่า War Talk โดยผู้จัดงานนี้คือศูนย์พิทักษ์สิทธิทางสังคมและเศรษฐกิจ ซึ่งเป็นองค์กรด้านสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศที่มีสำนักงานใหญ่ในนิวยอร์ค รอยกล่าวว่ากฎหมายบางฉบับเช่นกฎหมายรักชาติของสหรัฐเป็นสิ่งที่ทำลายระบอบประชาธิปไตยของสหรัฐ โดยก่อนหน้านี้รอยเคยได้รับรางวัลบุ๊คเกอร์ ไพรซ์ในอังกฤษจากนิยายเรื่อง The God of Small Things (1997) "ฉันคิดว่าภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการที่ทุกคนในโลกนี้ ซึ่งรวมถึงประชาชนสหรัฐ เต็มใจยอมสละทิ้งเสรีภาพของตัวเองเพื่อแลกกับการทำสงครามต่อต้านการก่อการร้ายที่จอมปลอม" รอยกล่าว สหรัฐออกกฎหมายรักชาติหลังเกิดเหตุวินาศกรรมในวันที่ 11 ก.ย.2001 ซึ่งรอยกล่าวว่ากฎหมายฉบับนี้เปิดทางให้รัฐบาลสามารถ "จับกุมใครในเวลาใดก็ได้" และเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัว นักวิจารณ์ตั้งข้อสังเกตว่าหนังสือของรอยเป็นหนังสือที่สามารถสร้างความโกรธเคืองให้กับบุคคลหลายฝ่าย โดยก่อนหน้า War Talk นั้น รอยเคยเขียนหนังสือแนวเรียงความชื่อ The Cost of Living และ Power Politics และหนังสือทั้ง 3 เล่มนี้พูดถึงประเด็นบางอย่างเหมือนๆกัน เช่นประเด็นเรื่องอาวุธนิวเคลียร์, เขื่อนขนาดใหญ่ และการแปรรูปกิจการให้เป็นของเอกชน รอยระบุว่า "ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มคลั่งศาสนาหัวรุนแรง, โครงการอาวุธนิวเคลียร์ของกลุ่มรักชาติ และการสร้างความยากจนให้กับประชากรทั้งประเทศ กลายเป็นสิ่งที่ไม่สามารถมองข้ามได้อีกต่อไป" นอกจากนี้ รอยยังระบุว่าพื้นที่เดียวที่ประชาชนส่วนใหญ่จะรู้สึกไว้วางใจได้คือพื้นที่ที่อยู่ตรงกลางระหว่างกระแสจักรวรรดินิยมของสหรัฐกับกลุ่มคลั่งศาสนา จโยติ ธอทแทม นักวิจารณ์ของนิตยสารวิลเลจวอยซ์ของสหรัฐตั้งข้อสังเกตว่าจุดเด่นของรอยคือการที่เธอมีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าปัญหาเหล่านี้ต้องมีทางออก นอกจากนี้ ธอทแทมยังตั้งข้อสังเกตว่าในขณะที่รอยวิพากษ์วิจารณ์สหรัฐด้วยความรู้สึกโกรธเคือง เรียงความที่มีความลึกซึ้งที่สุดในหนังสือเล่มนี้คือเรียงความที่ได้รับแรงผลักดันมาจากความรู้สึกเศร้าสร้อยเกี่ยวกับกระแสคลั่งศาสนาและความรุนแรงที่แผ่ขยายไปทั่วอินเดีย เชิงอรรถของ War Talk บรรจุข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์อันน่าสยดสยองหลายเหตุการณ์ในอินเดียที่แทบไม่เคยได้รับความสนใจจากสื่อมวลชนในสหรัฐ และส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้พูดถึงเหตุการณ์ที่นักการเมืองฝ่ายคลั่งชาติรายหนึ่งของอินเดียเดินทางไปเยือนสถานที่เกิดเหตุร้ายแรง โดยรอยบรรยายเหตุการณ์นี้ว่า "ปากของเขาขยับ แต่ไม่มีเสียงที่แท้จริงหลุดรอดออกมา นอกจากเสียงที่ล้อเลียนสายลมที่พัดผ่านโลกที่พังทลาย, นองเลือด และไหม้เกรียม" ธอทแทมให้ความเห็นว่าเรียงความสุดท้าย 2 บทคือส่วนที่อ่อนที่สุดของหนังสือเล่มนี้ ซึ่งได้แก่เรียงความเรื่อง The Loneliness of Noam Chomsky และ Confronting Empire 4. NADJA Nadja (1994) กำกับโดยไมเคิล อัลเมเรดา (Hamlet) โดยภาพยนตร์เรื่องนี้เคยคว้ารางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมในเทศกาลภาพยนตร์คาตาโลเนีย ซึ่งจัดขึ้นที่เมืองซิทเคส ในประเทศสเปน และเคยเข้าชิงรางวัลอินดิเพนเดนท์ สปิริทสาขาผู้กำกับยอดเยี่ยม, ดารานำหญิง (เอลินา โลเวนซอห์น จาก Sombre) และถ่ายภาพยอดเยี่ยม (จิม ดีโนลท์) Nadja มีเนื้อหาเกี่ยวกับนัดจา ผีดูดเลือดสาวที่ชอบไปหาเหยื่อตามบาร์คนโสดในนครนิวยอร์คในทศ วรรษ 1990 เธอเป็นลูกสาวของเคาท์ แดรกคูลาและมีใบหน้าคล้ายฟรีดา คาห์โล และเธอมักเห็นภาพนิมิตของพ่อของเธอขณะที่ถูกสังหารโดยดร.แวน เฮลซิง (ปีเตอร์ ฟอนดา) เธอตัดสินใจว่าเธอควรออกตามหาเอ็ดการ์ (จาเร็ด แฮร์ริส) ซึ่งเป็นน้องชายฝาแฝดของเธอที่เกลียดชังเธอถึงแม้เธอรักเขา และในระหว่างทางเธอก็ได้พบกับหญิงชื่อลูซี (กาแลกซี เครซ) ในบาร์ โดยลูซีเป็นแฟนของจิมและกำลังไม่พอใจในตัวจิม ในขณะที่นัดจารู้สึกสนใจในตัวลูซีทั้งๆที่เธอไม่เคยสนใจผู้หญิงมานานแล้ว จิม (มาร์ติน โดโนแวน) เป็นหลานชายของแวน เฮลซิง และเขาต้องไปประกันตัวลุงออกมาจากคุกหลังจากที่แวน เฮลซิงถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรมท่านเคาท์ โดยแวน เฮลซิงนั้นรู้สึกไม่สบายใจและกลัวว่าเคาท์ แดรกคูลาจะฟื้นคืนชีพขึ้นมา และความกลัวของเขาก็อาจกลายเป็นความจริงเมื่อนัดจาขโมยศพของท่านเคาท์ไป ทั้งนี้ แวน เฮลซิงได้ขอให้จิมช่วยเหลือเขาทำลายนัดจาและเอ็ดการ์ แต่นัดจาเองกลับได้รับความช่วยเหลือจากลูซี และจากน้องสาวของจิม (ซูซี เอมิส จาก Titanic และ The Usual Suspects) ที่ตกหลุมรักเอ็ดการ์ Nadja แตกต่างจากภาพยนตร์ผีดูดเลือดโดยทั่วไปเนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้มีลักษณะคล้ายภาพยนตร์ทดลองผสมกับโฮมวิดีโอ และถ่ายทำออกมาในแบบขาวดำโดยมีการใช้กล้องพิกเซล ซึ่งเป็นกล้องของเล่นสำหรับเด็กเป็นเครื่องมือในการถ่าย ซึ่งผลที่ได้ก็คือภาพในเรื่องนี้จะดูมัวๆและให้ข้อมูลแก่คนดูน้อยมาก อย่างไรก็ดี อัลเมเรดาระบุว่าจุดประสงค์ในการใช้กล้องพิกเซลในการถ่ายทำก็คือ "การพาผู้ชมเข้าสู่จักรวาลอันสลัวรางแห่งจิตใต้สำนึกของผีดูดเลือด" เควิน โธมัส นักวิจารณ์ของลอสแองเจลิส ไทม์ส ตั้งข้อสังเกตว่า Nadja เป็นภาพยนตร์ที่พยายามพูดถึงเรื่องปรัชญาชีวิตของคนรุ่นใหม่และแสดงให้เห็นว่าคนเราทุกคนต่างมีความเกี่ยวข้องกันในทางใดทางหนึ่ง และคนเราแต่ละคนต่างก็มีความสามารถที่จะทำร้ายผู้อื่นในทางอารมณ์ในลักษณะที่คล้ายกับที่ผีดูดเลือดดื่มกินเลือดของเหยื่อ นอกจากนี้ โธมัสยังระบุว่าจุดแข็งอีกจุดของภาพยนตร์เรื่องนี้คือดนตรีประกอบของไซมอน ฟิชเชอร์ เทอร์เนอร์ ซึ่งเคยร่วมงานกับดีเรค จาร์แมน (Caravaggio, The Garden, Edward II) ผู้กำกับภาพยนตร์ชื่อดังชาวอังกฤษที่เสียชีวิตไปแล้ว ไฮเม เอ็น. คริสท์ลีย์ นักวิจารณ์ของนิตยสารฟิล์มริทเทนชื่นชอบภาพยนตร์เรื่องนี้มาก และตั้งข้อสังเกตว่า Nadja มีพล็อตเรื่องบางส่วนคล้ายภาพยนตร์เรื่อง Dracula's Daughter (1936) ที่เป็นภาคต่อของ Dracula (1931) อย่างไรก็ดี Nadja ถือเป็นภาพยนตร์ที่พิเศษมากและถือเป็นภาพยนตร์คลาสสิคในแนวทางของตัวเอง เนื่องจากอัลเมเรดาสามารถทำให้ Nadja กลายเป็นเหมือนบทเพลงอวองท์การ์ดที่ไว้อาลัยให้กับการใช้ชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา และเขาสามารถทำให้ทุกเฟรมและทุกช็อตในภาพยนตร์เรื่องนี้เปี่ยมล้นไปด้วยอารมณ์และความรู้สึก นอกจากนี้ ถึงแม้วิธีการที่อัลเมเรดาใช้จะเป็นการสร้างระยะห่างระหว่างผู้ชมกับเนื้อเรื่อง แต่นั่นก็เป็นเพราะว่าเขาต้องการให้ผู้ชมมองเห็นสิ่งต่างๆด้วยมุมมองที่น่าสนใจกว่าเดิม คริสท์ลีย์ยังตั้งข้อสังเกตอีกด้วยว่ากาแลกเซีย เครซ มีลักษณะคล้ายกับอัลลี ชีดี (High Art) และบทพูดของเธอในเรื่องนี้เป็นบทพูดที่มีเสน่ห์อย่างมาก นอกจากนี้ คาร์ล เกียรี ซึ่งรับบทเป็นเรนฟิลด์ คนรับใช้ของนัดจา ก็แสดงได้อย่างน่ากลัวไม่แพ้ตัวนัดจาเองเช่นกัน 5. GASOLINE ภาพยนตร์ที่น่าสนใจอีกเรื่องที่เปิดฉายในช่วงนี้คือภาพยนตร์อิตาลีเกี่ยวกับเลสเบียนเรื่อง Gasoline ซึ่งมีส่วนคล้ายคลึง Thelma & Louise เนื่องจากมีเนื้อหาเกี่ยวกับผู้หญิงสองคนที่หลบหนีการตามล่าเหมือนกัน Gasoline กำกับโดยโมนิกา สแตมบรินี ซึ่งให้ความสำคัญกับการถ่ายทอดบรรยากาศของเรื่อง โดยจุดเด่นของเรื่องนี้คือดารานำหญิงสองคนที่เซ็กซี่ ซึ่งได้แก่เรจินา โอริโอลี ในบทของเลนนี และมายา ซานซา ในบทของสเตลลา เลนนีเป็นหญิงสาวอายุ 20 กว่าปีที่เคยใช้ชีวิตท่ามกลางบรรยากาศที่กดดันในสังคมชนชั้นกลาง ในขณะที่สเตลลาซึ่งเป็นคนรักของเธอเป็นผู้หญิงที่มีบุคลิกห้าวหาญกว่า โดยทั้งสองบริหารปั๊มน้ำมันด้วยกันในพื้นที่ห่างไกล และชีวิตของทั้งสองก็แปรเปลี่ยนไปเมื่อแม่ผู้ร่ำรวยของเลนนี (มาเรียลลา วาเลนตินี) เดินทางมาเยี่ยมในวันหนึ่ง แม่ผู้นี้รู้สึกประหลาดใจเมื่อพบว่าลูกสาวของตัวเองเป็นเลสเบียน และหลังจากที่เกิดการทะเลาะกัน แม่ของเลนนีก็เสียชีวิตในอุบัติเหตุ เลนนีและสเตลลานำศพของแม่ใส่รถและออกเดินทางไปหาสถานที่ทิ้งศพโดยมีสุนัขที่ทั้งสองเลี้ยงไว้เข้าร่วมในการเดินทางครั้งนี้ และทั้งสองต้องพบกับเหตุการณ์วุ่นวายในระหว่างการเดินทาง ซึ่งรวมถึงการเผชิญหน้ากับนักบวชที่มึนเมา และการเผชิญหน้ากับชายหนุ่ม 2 คนและหญิงสาว 1 คนที่คุกคามคนทั้งสองเพราะต้องการเงินจากแม่ของเลนนี โดยทั้งสามคนนี้เกลียดชังเลสเบียน นอกจากนี้ เลนนียังรู้สึกประสาทเสียเพราะเธอมักได้ยินเสียงวิญญาณแม่ของเธอพร่ำพูดถึงความไม่พอใจและความรักที่มีต่อตัวเธอด้วย จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:06:00 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 11. SALMONBERRIES เค.ดี. แลงเป็นนักร้องหญิงชาวแคนาดาที่เป็นเลสเบียน เธอเคยมีเพลงฮิตเช่น Constant Craving, Crying, Miss Chatelaine, Three Cigarettes in an Ashtray และ The Consequences of Falling และเคยแสดงในภาพยนตร์เรื่อง Salmonberries ซึ่งมีวิดีโอเข้ามาวางจำหน่ายในกรุงเทพแล้ว Salmonberries (1991) เป็นผลงานการกำกับของผู้กำกับชาวเยอรมันชื่อเพอร์ซี แอดลอน ซึ่งเคยประสบความสำเร็จอย่างสูงจากภาพยนตร์เรื่อง Bagdad Cafe และ Rosalie Goes Shopping โดยนักวิจารณ์บางรายตั้งข้อสังเกตว่าภาพยนตร์ทั้ง 3 เรื่องของแอดลอนมีเนื้อหาเหมือนกันตรงจุดหนึ่ง นั่นคือทั้งสามเรื่องนี้ต่างมีเนื้อหาเกี่ยวกับผู้หญิงเยอรมันที่ต้องย้ายมาใช้ชีวิตอยู่ในสหรัฐ และแสดงให้เห็นถึงอุปสรรคด้านเชื้อชาติ, สีผิว และสัญชาติที่ตัวละครในเรื่องต้องเอาชนะให้ได้ก่อนที่จะสามารถเข้าใจและเรียนรู้ที่จะรักตัวละครตัวอื่นๆ Salmonberries มีเนื้อหาเกี่ยวกับโรสวิธา (โรเซล เซค จาก Veronika Voss) ผู้หญิงวัย 40 ปีจากเบอร์ลินตะวันออกที่ลี้ภัยมาอยู่ในสหรัฐเมื่อ 20 ปีที่แล้วหลังจากที่สามีหนุ่มของเธอถูกยิงตายขณะหนีข้ามกำแพงเบอร์ลิน เธอได้งานทำเป็นบรรณารักษ์ในเมืองคอทเซบิวในรัฐอลาสกาและมีนิสัยเก็บกดทางอารมณ์ ต่อมาเธอได้พบกับคอทเซบิว (เค.ดี. แลง) หญิงกำพร้าที่มีชื่อเหมือนกับเมืองและมีลักษณะเหมือนผู้ชาย โดยทั้งสองไม่ค่อยถูกโฉลกกันในการพบกันครั้งแรก เนื่องจากโรสวิธาถามคอทเซบิวว่าอ่านหนังสือออกหรือไม่ และคอทเซบิวตอบคำถามด้วยการขว้างหนังสือใส่ อย่างไรก็ดี ทั้งสองกลายเป็นคนรักกันในเวลาต่อมา โดยแต่ละคนต่างพยายามช่วยเหลืออีกฝ่ายหนึ่งให้สามารถทำใจยอมรับอดีตที่เลวร้ายให้ได้ นักวิจารณ์กล่าวว่า Salmonberries แสดงให้เห็นถึงลักษณะเฉพาะตัวของแอดลอนในเรื่องการเลือกใช้เลนส์และการใช้แสงสี และนักวิจารณ์รายหนึ่งยังตั้งข้อสังเกตว่าฉากเปิดของภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทอดธีมของเรื่องได้เป็นอย่างดี โดยในฉากนี้ผู้ชมจะเห็นชายแก่ชาวเอสกิโมคนหนึ่งที่เคยอ่านหนังสือทุกเล่มในห้องสมุดเมืองคอทเซบิว และชายแก่คนนึ้เล่าว่าเขารู้สึกใกล้ชิดกับตัวละครในเรื่อง "มาดามโบวารี" มากถึงแม้ตัวละครในเรื่องนี้เป็นชาวฝรั่งเศสในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ก็ตาม ซึ่งบทพูดของชายแก่นี้บ่งชี้ถึงธีมของเรื่องที่ว่ามนุษย์เราสามารถจะรักและเข้าใจกันได้ถึงแม้จะมีพื้นเพที่แตกต่างกันมากก็ตาม ผู้ซื้อดีวีดี Salmonberries จะได้ของแถมเป็นมิวสิควิดีโอเพลง Barefoot ของเค.ดี. แลงและได้ชมบทสัมภาษณ์เค.ดี. แลงเป็นเวลา 45 นาทีด้วย โดยแอดลอนรับหน้าที่เป็นผู้สัมภาษณ์แลงด้วยตัวเอง ซึ่งส่งผลให้แลงกล้าพูดถึงเรื่องชีวิตส่วนตัวของเธอมากกว่าเวลาที่เธอให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชนทั่วไป 12. A BOY NAMED SUE หนังสารคดีของจูลี ไวแมนเรื่องนี้ติดตามชีวิตของธีโอ ซึ่งเป็นผู้หญิงที่แปลงเพศเป็นผู้ชาย รวมทั้งเรื่องของคนต่างๆที่รักเขาในขณะที่เขาใช้เวลา 5 ปีในการเปลี่ยนแปลงจาก “ซู” มาเป็น “ธีโอ” หนังเรื่องนี้เริ่มต้นจากเหตุการณ์ปัจจุบัน ก่อนจะย้อนกลับไปยังอดีตเพื่อค่อยๆลอกเปลือกต่างๆของความเป็นธีโอออกมา ธีโอมีแฟนสาวชื่อลิซี ซึ่งเป็นคนที่ค่อยให้กำลังใจธีโอและเป็นคนที่ละเอียดอ่อน อย่างไรก็ดี เธอยอมรับว่าเธอทำใจลำบากกับการเป็นเลสเบียน การที่ไวแมนใกล้ชิดกับคนในเรื่องช่วยให้คนในเรื่องนี้กล้าสารภาพสิ่งต่างๆต่อหน้ากล้องอย่างตรงไปตรงมา ซึ่งรวมถึงเพื่อนๆที่ได้ยินข่าวเรื่องการแปลงเพศ โดยบางคนกล่าวว่า “นี่เป็นวิธีการฆ่าตัวตายอย่างหนึ่ง” ทางด้านลิซีเองก็สารภาพในเวลาหลายปีต่อมาว่า “ฉันกังวลว่าเขาอาจเป็นเกย์ และเขากำลังจะทิ้งฉันไป” หนังเรื่องนี้เป็นการให้ภาพของบุคคลที่น่าสนใจ และเป็นการพิจารณาประเด็นเรื่องอัตลักษณ์ทางเพศที่ลื่นไหลเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้อย่างชาญฉลาด 13. JOHNNY GREYEYES (วิดีโอหนังเรื่องนี้เคยมีขายในกรุงเทพ) จอห์นนีเป็นหญิงอินเดียนแดงเลสเบียนที่เคยผ่านอะไรมามากในชีวิต เธอยิงพ่อผู้ชอบทำร้ายเธอเมื่อเธออายุ 15 ปี และหลังจากนั้นเธอก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ในคุก หนังเรื่องนี้นำเสนออดีตของเธอซึ่งเต็มไปด้วยปัญหาครอบครัวผ่านทางความฝันและความทรงจำของจอห์นนี และแสดงให้เห็นพัฒนาการของเธอในการรู้จักยอมรับอดีตของตัวเอง, ในการทำความเข้าใจกับจิตวิญญาณของตัวเองในฐานะชาวอินเดียนแดง และในการเรียนรู้ที่จะรักผู้อื่น จอห์นนีเป็นคนนอกของสังคม และเธอได้สร้างโลกของตัวเองขึ้นมาภายในคุก โลกนี้ประกอบไปด้วยเธอกับลานา ซึ่งเป็นหญิงคนรักที่มีฐานะเท่าเทียมกับเธอ หนังแคนาดาเรื่องนี้ถ่ายทำด้วยฟิล์มขาวดำเป็นเวลานานกว่า 5 ปี โดยเป็นฝีมือการกำกับของ Jorge Manzano และนำแสดงโดย Gail Maurice, Columpa Bobb, Jonathan Fisher 14. GAUDI AFTERNOON หนังแนวนักสืบที่อบอุ่นและชาญฉลาดเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับครอบครัวในรูปแบบที่เราไม่คุ้นเคย โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับแคสแซนดรา (จูดี เดวิส) นักแปลชาวสหรัฐที่ทำงานอยู่ในเมืองบาร์เซโลนาของสเปน เธอได้รับการจ้างงานจากแฟรงกี (มาร์เซีย เกย์ ฮาร์เดน) หญิงมาดร้ายคนหนึ่งให้ช่วยตามหาเบน (ลิลี เทย์เลอร์) สามีของเธอที่หายสาบสูญไป และเมื่อแคสแซนดราทำงานนี้ เธอก็ได้เข้าไปพัวพันกับโลกของความสับสนทางเพศ, การทรยศหลอกลวง และแผนการลักพาตัว จูเลียตต์ ลิวอิส และลิลี เทย์เลอร์ รับบทเป็นคู่รักที่ทำให้ชีวิตของแฟรงกีเหมือนกับตกนรก (หรือจริงๆแล้วแฟรงกีทำให้ชีวิตคู่รักคู่นี้ตกนรกกันแน่) หนังเรื่องนี้มีการออกแบบงานสร้างที่เริ่ดหรู และเป็นเหมือนกับเทพนิยายยุคใหม่ และแสดงให้เห็นว่าภาพลักษณ์ภายนอกนั้นช่างเป็นสิ่งที่ลวงตาเสียจริงๆ มาร์เซีย เกย์ ฮาร์เดน, มาเรีย บาร์รานโก และคริสโตเฟอร์ โบเวน ร่วมแสดง หนังเรื่องนี้กำกับโดยซูซาน เซเดลแมน (Desperate Seeking Susan) 15. THE GIRL หนังแนวฟิล์มนัวร์ที่มีสไตล์เปรี้ยวและชาญฉลาดเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากเรื่องสั้นของ Monique Wittig (เจ้าของหนังสือ The Lesbian Body) และอำนวยการสร้างโดยดอลลี ฮอลล์ (High Art, All Over Me) โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักแบบลุ่มหลงระหว่างจิตรกรกับนักร้องในไนท์คลับ ในตอนแรกนั้นหญิงสาวสองคนนี้แยกย้ายกันไปมีความสัมพันธ์ทางเพศแบบชั่วข้ามคืนกับคนรักคนอื่นๆ แต่หลังจากนั้นเหตุการณ์ดังกล่าวก็เริ่มส่งผลกระทบต่อหญิงทั้งสองในขณะที่หญิงทั้งสองเริ่มตระหนักถึงความปรารถนาอันรุนแรงที่ซ่อนอยู่ในตัวเอง จิตรกรเริ่มหึงหวงนักร้องที่มีผู้ชายหลายคนมาเยี่ยมเยือน และจิตรกรก็ใช้เวลากลางคืนไปกับการเดินเตร็ดเตร่ในมุมมืดของกรุงปารีส เธอใช้ความพยายามอย่างมากในการที่จะลืมสาวนักร้องคนนี้ หนังเรื่องนี้เป็นผลงานการกำกับเรื่องแรกของ Sande Zeig โดยมี Claire Keim, Agathe de la Boulaye และ Sandra N’Kake นำแสดง จุดเด่นของเรื่องนี้อยู่ที่การถ่ายภาพอันงดงาม, การตัดต่อ และการแสดง 16. CHRISSY Chrissy อาจเป็นหนังสารคดีเรื่องแรกในโลกที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับเลสเบียนที่เป็นโรคเอดส์ หนังเรื่องนี้ได้รับรางวัลเท็ดดีในเทศกาลหนังเบอร์ลินในปี 2000 และถ่ายทำโดย Jacqui North ซึ่งเป็นเพื่อนของคริสซี หนังเรื่องนี้ติดตามถ่ายทำชีวิตของคริสซี เมย์ นาเปียร์ ในช่วงปีสุดท้ายของชีวิตของเธอ คริสซีเป็นพี่สาวคนโตสุดในบรรดาพี่น้องหญิง 4 คนจากเมืองเพิร์ธ ในออสเตรเลีย หนังเรื่องนี้เล่าถึงวิธีการที่คนในครอบครัวรับมือกับโศกนาฏกรรมและแรงกดดัน และเป็นหนังที่อุดมไปด้วยมนุษยธรรมและความเห็นอกเห็นใจ ส่วนที่ทรงพลังในหนังเรื่องนี้คือช่วงที่น้องสาวของคริสซีคนหนึ่งสารภาพว่าเธอใช้ความพยายามอย่างมากในการเอาชนะอคติในใจตัวเอง เพื่อที่เธอจะได้ทำตัวเป็นเพื่อนแท้ของคริสซีในช่วงไม่กี่เดือนสุดท้ายในชีวิตของคริสซี จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:10:53 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 17. HEAVEN (เริ่มลงโรงฉายที่สกาล่าวันอังคารที่ 2 ก.ย.) จากข่าวในนสพ.กรุงเทพธุรกิจช่วงต้นปีนี้ เคท บลังเชทท์ ดาราชาวออสเตรเลียจากภาพยนตร์เรื่อง Elizabeth และภาพยนตร์ชุด Lord of the Rings รับบทเป็นผู้หญิงที่วางระเบิดตึกสูงในภาพยนตร์เรื่อง Heaven ซึ่งเป็นผลงานการกำกับของทอม ทิคเวียร์ (Run Lola Run, Wintersleepers) และผลงานการเขียนบทของคิชตอฟ คิชลอฟสกี (Double Life of Veronique, The Decalogues, Three Colors: Blue) Heaven ได้รับทุนสร้างจากอิตาลีและเยอรมนีและกำกับโดยชาวเยอรมนี โดยภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างขึ้นก่อนเกิดเหตุวินาศกรรมในสหรัฐในปี 2001 บลังเชทท์ให้สัมภาษณ์รอยเตอร์ว่า การถ่ายทำ Heaven เสร็จสิ้นลงก่อนเกิดเหตุการณ์ในวันที่ 11 ก.ย. ซึ่งถ้าหาก Heaven ยังถ่ายทำไม่เสร็จในตอนนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นก็อาจส่งผลให้เนื้อหาบางส่วนของ Heaven ต้องเปลี่ยนแปลงไป อย่างไรก็ดี บลังเชทท์กล่าวว่าผู้สร้างภาพยนตร์ไม่ควรรู้สึกอ่อนไหวมากเกินไปจนเป็นการจำกัดขอบเขตการสร้างงานของตัวเอง โดยเธอกล่าวว่า "เป็นเรื่องที่น่าขันมากถ้าหากตอนนี้เราไม่สามารถสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับการวางระเบิดอาคารได้อีก เพราะวัฒนธรรมคือสิ่งที่ช่วยให้เราเข้าใจว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในความเป็นจริง" ประเด็นหลักของ Heaven ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการก่อการร้าย เพราะ Heaven เป็นภาพยนตร์แนวรักปนเศร้าที่มีธีมหลักเกี่ยวกับความรักและการไถ่บาป โดยเนื้อหาของเรื่องนี้เกิดขึ้นที่เมืองตูรินในอิตาลี และบลังเชทท์รับบทเป็นฟิลิปปา ครูสอนภาษาอังกฤษที่พยายามฆ่าเวนดิเซ (สเตฟาโน ซานโตสปาโก) นักค้าเฮโรอีนที่ขายยาเสพติดให้กับเด็กๆและเคยทำให้สามีของเธอกลายเป็นคนติดเฮโรอีน ต่อมาเธอวางระเบิดในตะกร้าถังขยะในสำนักงานของนักค้าเฮโรอีนรายนี้หลังจากมั่นใจว่าเลขานุการและเพื่อนร่วมงานของเขาออกจากสำนักงานไปแล้ว อย่างไรก็ดี พนักงานทำความสะอาดกลับหยิบระเบิดขึ้นมาและแรงระเบิดก็ได้ทำให้ผู้บริสุทธิ์ 4 คนต้องเสียชีวิตในลิฟท์ในขณะที่นักค้าเฮโรอีนไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด ฟิลิปปาไม่ได้ขัดขืนเมื่อถูกตำรวจจับกุม เธอยืนยันกับตำรวจว่าเธอทำงานเพียงคนเดียวในขณะที่ตำรวจแสดงท่าทีไม่เชื่อเธอ อย่างไรก็ดี ฟิลิปโป (โจวานนี ริบิซี จาก Saving Private Ryan) ซึ่งเป็นล่ามของตำรวจกลับตกหลุมรักเธอในระหว่างการสอบสวน เขาช่วยเหลือเธอในการหลบหนีและสังหารนักค้ายาเสพติด โดยทั้งสองต้องหลบหนีการตามล่าของพันตำรวจตรีปินี (แมทเทีย สบราเกีย) และต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนและครอบครัวของฟิลิปปา รวมทั้งจากพ่อของฟิลิปโป (เรโม จิโรเน) ต่อมาทั้งสองได้เดินทางเข้าไปในแคว้นทัสคานีและเริ่มแยกตัวออกห่างจากโลกแห่งความเป็นจริง นอกจากนี้ ทั้งสองยังแต่งตัวคล้ายกันมากจนดูเหมือนคนๆเดียวกัน การเดินทางหลบหนีของตัวละครทั้งสองเป็นการเดินทางที่ขาดจุดหมายปลายทางที่แน่นอน เพราะประเด็นสำคัญของเรื่องอยู่ที่ความพยายามหนีตัวเองของบุคคลทั้งสอง โดยมาร์ค ฟรีแมน นักวิจารณ์ทางอินเทอร์เน็ตตั้งข้อสังเกตว่าทิคเวียร์รักษาประเด็นนี้ได้อย่างดี เนื่องจากเขาไม่ได้เน้นที่การเล่าเรื่องอย่างตรงไปตรงมา แต่เน้นที่การเดินทางของอารมณ์และจิตใจของตัวละคร ซึ่งจุดเด่นของเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ที่ความน่าเชื่อถือในการกระทำของตัวละคร แต่อยู่ที่ความผูกพันกันทางจิตวิญญาณของตัวละคร นอกจากนี้ ฟรีแมนยังตั้งข้อสังเกตว่าความคล้ายคลึงกันระหว่างฟิลิปปาและฟิลิปโปในช่วงท้ายของเรื่องอาจได้รับอิทธิพลมาจากภาพยนตร์เรื่อง Persona ของอิงมาร์ เบิร์กแมน ทิคเวียร์ใช้การถ่ายภาพเพื่อเน้นความแตกต่างระหว่างเมืองตูรินกับแคว้นทัสคานี โดยเขาทำให้ภาพที่ถ่ายในเมืองตูรินดูแข็งทื่อ ส่วนภาพที่ถ่ายในแคว้นทัสคานีดูนุ่มนวล เขาให้ความสำคัญกับผลกระทบของแสงที่มีต่อทัศนียภาพ และสามารถถ่ายภาพกระท่อมในเรื่องให้ดูเหมือนอยู่ในความฝัน รวมทั้งแสดงให้เห็นว่าตัวละครทั้งสองได้ค้นพบสวรรค์ที่อยู่บนโลกใบนี้ด้วย ทิคเวียร์กล่าวว่า Heaven ไม่ได้สะท้อนภาพการก่อการร้ายที่เกิดขึ้นในระยะนี้ และกล่าวว่า "เราสร้างหนังเรื่องนี้ก่อนจะเกิดเหตุการณ์ 11 ก.ย.ถึง 1 ปี และเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่องานของเราดำเนินมาถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้ว และเราไม่จำเป็นต้องดัดแปลงอะไรในหนังเรื่องนี้เพราะประเด็นสำคัญของหนังเรื่องนี้ไม่ใช่ผู้ก่อการร้าย" คิชลอฟสกีซึ่งเป็นชาวโปแลนด์เขียนบทภาพยนตร์เรื่องนี้ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในปี 1996 โดยบทเรื่อง Heaven นี้เป็นส่วนหนึ่งของบทภาพยนตร์ไตรภาคที่มี Hell กับ Purgatory รวมอยู่ด้วย และนักวิจารณ์บางรายตั้งข้อสังเกตว่า Heaven มีจุดที่คล้ายคลึงกับภาพยนตร์ไตรภาคชุด Blue, White, Red ของเขา เนื่องจาก Heaven พูดถึงตัวละครที่พยายามค้นหาตัวตน, ความเป็นอิสระ และที่ทางของตัวเองในโลก (ผู้สนใจเรื่องราวเกี่ยวกับคิชตอฟ คิชลอฟสกีสามารถอ่านได้จากหนังสือ "ฟิล์มไวรัส" เล่มแรก) Heaven เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ 23 เรื่องที่ได้เข้าชิงรางวัลหมีทองคำในเทศกาลภาพยนตร์เบอร์ลินเมื่อต้นปีที่แล้ว ทั้งนี้ ภาพยนตร์ที่ชนะรางวัลหมีทองคำหลายเรื่องกลายเป็นภาพยนตร์ที่ถูกลืมในเวลาต่อมา ซึ่งรวมถึงภาพยนตร์ฮังการีเรื่อง Orokbefogadas ในปี 1975 และภาพยนตร์สวีเดนเรื่อง Ole Dole Doff ในปี 1968 นอกจาก Heaven แล้ว ยังมีภาพยนตร์ที่น่าสนใจอีกหลายเรื่องที่ได้ฉายในเทศกาลภาพยนตร์เบอร์ลิน ซึ่งรวมถึงภาพยนตร์เรื่อง Road Movie ของเยอรมนีที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับรถเหาะได้และมีความยาวเพียง 1 นาที, ภาพยนตร์สารคดีจีนเรื่อง Tiexi District ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับโรงงานหลอมโลหะที่มีความยาว 5 ชั่วโมง และภาพยนตร์เยอรมันเรื่อง Der Felsen หรือ A Map of the Heart จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:12:23 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 18. เคท เบคคินเซล, LAUREL CANYON และโดโรธี แอร์สเนอร์ (LAUREL CANYON เปิดฉายที่โรงลิโดในขณะนี้ อ่านรายละเอียดหนังเรื่องนี้ได้ในหนังสือที่แถมมากับนิตยสาร Bioscope เล่มหน้าปก Last Life in the Universe) เคท เบคคินเซล นักแสดงชาวอังกฤษที่เคยเล่นเป็นนางเอกในภาพยนตร์เรื่อง Pearl Harbor หมั้นหมายกับเลน ไวส์แมน ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง Underworld โดยเบคคินเซลร่วมแสดงเป็นผีดูดเลือดในภาพยนตร์เรื่องนี้ โฆษกของเบคคินเซลไม่ได้รายละเอียดมากไปกว่านี้ ในขณะที่รายการโทรทัศน์ Access Hollywood รายงานว่าไวส์แมนขอเบคคินเซลแต่งงานที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในโรงแรมไวซ์รอยในเมืองซานตา โมนิกา รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยทางโรงแรมเปิดเผยว่าไวส์แมนจองห้องเพรซิเดนเชียล สวีทของโรงแรม และนำดอกลิลี่มาประดับจนเต็มห้องเพื่อเฉลิมฉลองให้กับโอกาสนี้ โดยดอกลิลี่เป็นดอกไม้โปรดของเบคคินเซล เบคคินเซลมีลูกสาวอายุ 4 ขวบชื่อลิลี่ โดยเป็นลูกที่เกิดจากแฟนเก่าของเธอที่เป็นนักแสดงชื่อไมเคิล ชีน เบคคินเซลซึ่งมีอายุ 29 ปีเป็นลูกสาวของริชาร์ด เบคคินเซล ซึ่งเป็นนักแสดงตลกชาวอังกฤษที่เสียชีวิตไปแล้ว ส่วนแม่ของเธอเป็นนักแสดงชื่อจูดี โล เบคคินเซลแสดงภาพยนตร์เรื่องแรกในปี 1993 ใน Much Ado About Nothing ที่กำกับโดยเคนเน็ธ บรานากห์ และหลังจากนั้นเธอก็ได้แสดงภาพยนตร์เรื่อง The Last Days of Disco, Shooting Fish และ Serendipity ใน Pearl Harbor เบคคินเซลรับบทเป็นนางพยาบาลทหารเรือของสหรัฐที่เป็นต้นเหตุให้นักบิน 2 คนของกองทัพสหรัฐที่เป็นเพื่อนกันต้องหมางใจกัน หนึ่งในผลงานล่าสุดของเบคคินเซลคือ Laurel Canyon ซึ่งกำกับโดยลิซา โชโลเดนโก (High Art) และมีเนื้อหาเกี่ยวกับแซม (คริสเตียน เบล จาก Velvet Goldmine) และอเล็กซ์ (เบคคินเซล) ที่เป็นคู่หมั้นกัน โดยแซมเป็นจิตแพทย์ฝึกหัด ในขณะที่อเล็กซ์กำลังทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับพื้นฐานทางชีววิทยาในพฤติกรรมผสมพันธุ์ของแมลงวันผลไม้ แซมและอเล็กซ์ย้ายมาแคลิฟอร์เนีย และตัดสินใจไปพักที่บ้านของแม่ของแซมในย่านลอเรล แคนยอน ในขณะที่เจน (ฟรานเซส แมคดอร์มานด์ เจ้าของรางวัลออสการ์ดารานำหญิงจาก Fargo) ซึ่งเป็นแม่ของแซมกำลังซุ่มทำอัลบัมใหม่อยู่ในบ้าน โดยเจนมีอาชีพเป็นโปรดิวเซอร์เพลงที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง และเธอมีคนรักชื่อเอียน (อเลซซานโดร นิโวลา จาก I Want You) ซึ่งเป็นนักร้องนำของวงพังก์ที่เธอร่วมงานด้วย นักวิจารณ์บางรายตั้งข้อสังเกตว่าสิ่งที่น่าสนใจใน Laurel Canyon คือการให้รายละเอียดเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างเจนกับเอียน และพฤติกรรมเก็บกดและรักความสมบูรณ์แบบของอเล็กซ์ อย่างไรก็ดี วอลเทอร์ ชอว์ นักวิจารณ์ของ filmfreakcentral.net ให้ความเห็นว่าส่วนที่ไม่ดีของเรื่องนี้คือการแสดงของคริสเตียน เบล และนาตาชา แมคเอลโฮนที่รับบทเป็นชู้รักของเขา นักวิจารณ์ยังตั้งข้อสังเกตอีกด้วยว่าเจนอาศัยอยู่ในบ้านที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์บันทึกเสียงทันสมัย, มีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่, มีโซฟาราคาแพง และมีภาพถ่ายของเธอกับบรูซ สปริงส์ทีนประดับตกแต่งไว้ในบ้าน ซึ่งฉากดังกล่าวทำหน้าที่สะท้อนความมารยาของตัวละคร และสอดคล้องกันดีกับบรรยากาศของความไม่จริงใจในย่านลอเรล แคนยอน นอกจากนี้ ชอว์ยังให้ความเห็นว่าฉากในช่วงท้ายของเรื่องนี้เป็นฉากที่ลึกซึ้งและน่าประทับใจมาก เพราะฉากดังกล่าวสะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกชายออกมาได้ในจังหวะเวลาที่เหมาะสม และแสดงให้เห็นว่าโชโลเดนโกเป็นผู้กำกับที่มีความสามารถมากเพียงใด Laurel Canyon ส่งผลให้ลิซา โชโลเดนโก ได้รับรางวัลโดโรธี แอร์สเนอร์จากเทศกาลภาพยนตร์ไดเรคเตอร์ส วิว ฟิล์ม เฟสติวัล ที่จัดขึ้นในช่วงเดือนก.พ.ที่ผ่านมาทั้งนี้ รางวัลโดโรธี แอร์สเนอร์นี้ตั้งตามชื่อของผู้กำกับหญิงชื่อดังในอดีต โดโรธี แอร์สเนอร์เคยกำกับภาพยนตร์เรื่อง The Bride Wore Red, Christopher Strong, Craig's Wife, Dance Girl Dance และ The Wild Party (1929) The Bride Wore Red (1937) มีเนื้อหาเกี่ยวกับนักร้องตามคลับ (โจน ครอว์ฟอร์ด) ที่เสแสร้งทำเป็นว่าตัวเองเป็นหญิงสาวคนใหม่ที่เพิ่งเข้าสู่วงสังคมชั้นสูง และทำให้ผู้ชายที่ร่ำรวยทุกคนตกหลุมรักเธอ อย่างไรก็ดี นักวิจารณ์บางคนไม่ค่อยชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ โดยให้เหตุผลว่าครอว์ฟอร์ดเคยแสดงบทแบบเดียวกันนี้มาแล้วหลายครั้ง Christopher Strong (1933) มีเนื้อหาเกี่ยวกับนักบินหญิง (แคเธอรีน เฮปเบิร์น) ที่สามารถทำลายสถิติด้านการบิน แต่เธอกลับตกหลุมรักผู้ชายที่แต่งงานแล้วถึงแม้จะรู้ตัวว่าความรักของเธอไม่มีวันสมหวัง ทั้งนี้ ภาพยนตร์แนวโซปโอเปราเรื่องนี้เป็นผลงานการแสดงเรื่องที่สองของเฮปเบิร์น และเป็นเรื่องแรกที่เฮปเบิร์นได้รับบทนำ ส่วนดาราคนอื่นๆในเรื่องรวมถึงโคลิน ไคลฟ์, บิลลี เบิร์ค, เฮเลน แชนด์เลอร์ และแจ็ค ลารู Craig's Wife (1936) มีเนื้อหาเกี่ยวกับแฮร์เรียต เคร็ก (โรซาลินด์ รัสเซล) ผู้หญิงที่ไร้หัวใจและทำตัวเป็นเผด็จการประจำบ้าน เธอให้ความสนใจกับวัตถุสิ่งของมากกว่าความรู้สึกของมนุษย์ และส่งผลให้ทุกคนไม่อยากเข้าใกล้เธอ ส่วนสามีของเธอ (จอห์น โบลส์) ก็ต้องทนทุกข์อยู่กับเธอเป็นเวลายาวนาน โดยภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของโรซาลินด์ รัสเซลที่ประสบความสำเร็จ ส่วนดาราคนอื่นๆในเรื่องรวมถึงบิลลี เบิร์ค, เจน ดาร์เวล, โธมัส มิทเชล และอัลมา ครูเกอร์ Dance, Girl,Dance (1940) เป็นภาพยนตร์แนวเบาสมอง-ดรามาของบริษัท RKO ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับสองสาวนักร้องคอรัสที่มีความทะเยอทะยานและพยายามทำให้ตัวเองประสบความสำเร็จในเวทีบรอดเวย์ให้ได้ โดยฉากเด่นของเรื่องนี้คือฉากที่ลูซิล บอลล์เต้นระบำเปลื้องผ้า โดยมีมัวรีน โอ'ฮารา กับหลุยส์ เฮย์เวิร์ดร่วมแสดง ส่วน The Wild Party เป็นภาพยนตร์เสียงเรื่องแรกที่คลารา โบว์ร่วมแสดง หลังจากที่เธอเคยประสบความสำเร็จอย่างมากมาแล้วในยุคของภาพยนตร์เงียบ โดยโบว์ทำให้ผู้ชมประทับใจอย่างมากด้วยการพูดสำเนียงบรูคลิน และการแสดงในบทของนักศึกษามหาวิทยาลัยแบบสหศึกษาที่เซ็กซี่, มีชีวิตชีวา และไม่เคร่งครัดกับศีลธรรม จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:13:41 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอ๊ะ ความคิดเห็นที่ 2 หายไปไหน เดี๋ยวขอลองโพสท์ใหม่นะคะ 6. LOVE AND HUMAN REMAINS (1995, DENIS ARCAND) เดนิส อาร์คองด์ ซึ่งจะมีผลงานฉายเปิดเทศกาลภาพยนตร์โตรอนโตปีนี้ เคยกำกับภาพยนตร์เรื่อง Jesus of Montreal ที่เคยเข้ามาฉายที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ รวมทั้งกำกับเรื่อง Love and Human Remains (1995) Love and Human Remains ดัดแปลงมาจากบทละครเวทีของแบรด เฟรเซอร์ ซึ่งเป็นชาวแคนาดา โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางเพศของเดวิด (โธมัส กิบสัน) ซึ่งเป็นบริกรที่ยังคงอาศัยอยู่ร่วมกับภรรยาเก่าชื่อแคนดี (รูธ มาร์แชล) โดยแคนดีทำงานพาร์ทไทม์เป็นนักวิจารณ์หนังสือ เดวิดมักตามจีบชายหนุ่มหลายคน ซึ่งรวมถึงผู้ช่วยบริกรที่มีอายุ 17 ปี (แมทธิว เฟอร์กุสัน) ส่วนแคนดีก็ออกเดทกับบาร์เทนเดอร์ (ริค โรเบิร์ตส์) และมีความสัมพันธ์ช่วงสั้นๆกับคุณครูเลสเบียน (โจแอน แวนนิโคลา) ที่เธอพบในสถานออกกำลังกาย ส่วนตัวละครอื่นๆที่เข้ามาข้องเกี่ยวกับชายหญิงคู่นี้รวมถึงนักค้ายาเสพติด, นักธุรกิจอารมณ์ร้าย และสาวซาดิสม์ที่มีพลังจิต (มีอา เคิร์ชเนอร์ จาก Exotica) นอกจากนี้ ยังมีฆาตกรโรคจิตออกอาละวาดฆ่าคนตายไปหลายศพในเมืองที่ตัวละครเหล่านี้ใช้ชีวิตอยู่ เดนิส อาร์คองด์แสดงให้เห็นว่าตัวละครเหล่านี้ใช้ชีวิตอย่างไร้จิตวิญญาณและมองมนุษย์ด้วยกันเองในแง่ร้าย โดยตัวละครในเมืองใหญ่เหล่านี้ต่างพยายามถมเติมชีวิตอันว่างเปล่าของตัวเองด้วยเซ็กส์กับคนแปลกหน้า, โทรทัศน์, วิดีโอเกม, ดิสโก้ และยาเสพติด และสิ่งเดียวที่ช่วยให้พวกเขามีชีวิตอยู่ต่อไปได้คือมิตรภาพ Love and Human Remains คว้ารางวัลจีนีของแคนาดาสาขาบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยม (แบรด เฟรเซอร์) และได้เข้าชิงในสาขาดาราประกอบชาย (เฟอร์กุสัน) และดาราประกอบหญิง (เคิร์ชเนอร์ และแวนนิโคลา) จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:17:45 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 7. MULTIPLE MANIACS Multiple Maniacs (1970) ที่กำกับโดยจอห์น วอเตอร์สเป็นภาพยนตร์ที่นำแสดงโดยดิไวน์ในบทของดิไวน์ ดาวเด่นประจำคณะนักแสดงคนประหลาดที่มีชื่อว่า เดอะ คาวาลเคด ออฟ เพอร์เวอร์ชันส์ โดยคณะนักแสดงกลุ่มนี้จะเปิดการแสดงในเต็นท์ที่ย่านชานเมือง โดยมีพิธีกร (เดวิด โลชารี) คอยพูดออกไมโครโฟนเพื่อเชิญชวนให้ประชาชนเข้าไปในเต็นท์และชมการแสดงได้ฟรี ซึ่งการแสดงในเต็นท์เหล่านี้รวมถึงการแสดงของเกย์สองคนและการแสดงที่วิปริตพิสดารมากมาย โดยการแสดงเหล่านี้ทำให้ผู้ชมถึงกับช็อคแต่พวกเขาก็ไม่สามารถหยุดมองได้ ดิไวน์ซึ่งเป็นสมาชิกคนหนึ่งในคณะนี้เป็นฆาตกรโรคจิต เธออ้างว่าเธอคือฆาตกรที่ฆ่าชารอน เทต (ภรรยาของโรมัน โปลันสกี) และเป็นคนที่ใช้เลือดเขียนคำว่า PIG ไว้ที่ฝาผนังบ้านของโปลันสกี อย่างไรก็ดี เดวิด (เดวิด โลชารี) ซึ่งเป็นแฟนของเธอกลับจำไม่ได้ว่าเขาเคยมีส่วนร่วมฆ่าชารอน เทตหรือไม่ ดิไวน์มีความสัมพันธ์กับเลสเบียน (มิงค์ สโตล) คนหนึ่งในโบสถ์ ซึ่งฉากในโบสถ์ฉากนี้เป็นฉากที่นักวิจารณ์กล่าวว่าแทบไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนคิดสร้างออกมาได้ ส่วนเดวิดเองก็นอกใจดิไวน์ด้วยการมีชู้กับบอนนี (แมรี วิเวียน เพียร์ซ) หญิงผมบลอนด์ที่อยากร่วมขบวนคนประหลาดกลุ่มนี้ด้วย และฉากแหวกแนวฉากหนึ่งในภาพยนตร์เรื่องนี้คือฉากที่ดิไวน์ถูกกุ้งล็อบสเตอร์ขนาด 15 ฟุตข่มขืน จอห์น วอเตอร์ส เคยเปิดเผยว่าภาพยนตร์ 10 เรื่องที่เขาชื่นชอบมากที่สุดในชีวิตได้แก่ All That Heaven Allows ที่กำกับโดยดักลาส เซิร์ค, Baby Doll(อีเลีย คาซาน), Boom! (โจเซฟ โลซีย์), Brink of Life (อิงมาร์ เบิร์กแมน), The Chelsea Girls (แอนดี วอร์ฮอล), 8 1/2 (เฟเดอริโก เฟลลินี), Faster Pussycat! Kill! Kill! (รัส เมเยอร์), The Mother and the Whore (ฌอง อุสตาช), The Tingler (วิลเลียม คาสเซิล) และ The Wizard of Oz (วิคเตอร์ เฟลมิง) จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:20:05 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 9. TAN DE REPENTE ในเทศกาลภาพยนตร์ฮาวานาในช่วงปลายปีที่แล้ว ภาพยนตร์ที่ได้รางวัลใหญ่ในเทศกาลนี้คือเรื่อง Tan de repente (Suddenly) ที่กำกับโดยดีเอโก เลอร์มานจากอาร์เจนตินา ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำด้วยฟิล์มขาวดำและใช้ทุนต่ำมาก และมีเนื้อหาเกี่ยวกับเลสเบียนหญิงมาดห้าว 2 คนที่ลักพาตัวพนักงานหญิงประจำร้านขายของที่มีรูปร่างใหญ่โตคนหนึ่ง และทั้งสามคนก็ออกเดินทางไปด้วยกันในรถแท็กซี่ที่จี้มา นักวิจารณ์ตั้งข้อสังเกตว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ทำท่าว่าจะออกมาใกล้เคียงกับเรื่อง Baise Moi ในช่วงแรก แต่ในช่วงต่อมาภาพยนตร์เรื่องนี้กลับเปลี่ยนเป็นโทนหวานและเน้นนำเสนอความอ่อนโยนในตัวผู้หญิงทั้งสามคนนี้ และภาพยนตร์เรื่องนี้ยังมีบางส่วนคล้ายคลึงกับเรื่อง Thelma & Louise ด้วย 10. MISSING YOUNG WOMEN ภาพยนตร์อีกเรื่องที่ได้รางวัลในงานฮาวานาคือภาพยนตร์สารคดีเรื่อง Missing Young Women ที่กำกับโดยลูร์เดส ปอร์ติโย โดยเนื้อหาของเรื่องเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สะเทือนขวัญที่ดำเนินมานานเกือบ 10 ปีในเมืองซิวดาด ฮัวเรซในเม็กซิโก ที่อยู่ตรงข้ามกับเมืองเอล ปาโซของสหรัฐ โดยมีหญิงสาววัยรุ่นในเมืองนี้ถูกฆ่าตายราว 230 คนนับตั้งแต่ช่วงกลางทศวรรษ 1990 เป็นต้นมา แต่ไม่มีใครถูกลงโทษ โดยตัวเลขผู้เสียชีวิตที่แท้จริงอาจสูงถึง 400 คน Missing Young Women แสดงให้เห็นว่าปัจจัยสองประการอาจเป็นต้นเหตุให้เกิดเหตุการณ์ฆาตกรรมต่อเนื่องนี้ โดยเมืองซิวดาด ฮัวเรซนี้เป็นจุดศูนย์กลางของการค้ายาเสพติดก่อนส่งออกสู่สหรัฐ และนับตั้งแต่มีการจัดตั้งเขตการค้าเสรีอเมริกาเหนือ (นาฟต้า) เป็นต้นมา อุตสาหกรรมในเมืองนี้ก็ยิ่งเจริญงอกงามขึ้น โดยโรงงานราว 80 % ในเมืองนี้เป็นโรงงานที่มีเจ้าของเป็นชาวสหรัฐ และใช้แรงงานราว 185,000 คน โดยคนงานส่วนใหญ่เป็นหญิงสาวที่มาจากชนบทของเม็กซิโก และคนงานเหล่านี้เต็มใจทำงานหลายชั่วโมงเพื่อแลกกับค่าจ้างเพียง 4-5 ดอลลาร์ต่อวัน ในขณะที่ความต้องการแรงงานชายลดจำนวนลงมาก ปอร์ติโยซึ่งเป็นผู้หญิงยังเปิดเผยอีกด้วยว่าเธอใช้เวลาถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ 18 เดือน และในช่วงเวลาดังกล่าวมีหญิงสาวถูกฆ่าตายเพิ่มขึ้นอีก 50 คน นอกจากนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังแสดงให้เห็นอีกด้วยว่าคนที่น่าสงสัยในคดีนี้มีตั้งแต่แก๊งค้ายาเสพติด, ตำรวจ และคนภายในโรงงาน โดยหลักฐานบางอย่างบ่งชี้ว่าฆาตกรอาจทำงานเป็นกลุ่มและมีเครือข่ายในการทำงาน และฆาตกรได้รับความสุขใจจากการข่มขืนและทรมานเหยื่อ ซูลี ปอนเซ อัยการพิเศษที่เป็นผู้หญิงได้รับมอบหมายให้มาสืบสวนคดีนี้ในปี 1998 และปอนเซก็พบว่าตำรวจในเมืองนี้นำหลักฐานไปทิ้งเป็นจำนวนมาก โดยปอนเซยอมรับว่าเธอมีอำนาจเพียงในวงจำกัดเท่านั้น นอกจากนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังนำเสนอบทสัมภาษณ์พ่อแม่ของเหยื่อหลายคนด้วย โดยพวกเขายืนยันว่าลูกสาวของตนเป็นคนที่ทำงานหนักเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว ซึ่งตรงข้ามกับสิ่งที่ผู้ว่าการรัฐชิฮัวฮัวของเม็กซิโกเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าเหยื่อเหล่านี้เป็นโสเภณี จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:23:04 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ความคิดเห็นที่ 8 หายไปอีกแล้ว รู้สึกเรื่อง Spun จะโพสท์ไม่ติด ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเพราะอะไร ตอนนั้นเคยพยายามโพสท์เรื่องของโชเฮ อิมามูระ ก็โพสท์ไม่ติดเหมือนกัน ประหลาดจริงๆ ใครรู้ว่าเพราะอะไรช่วยบอกด้วยนะคะ จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:26:17 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอทดลองโพสท์เรื่อง Spun ทีละย่อหน้านะคะ จะดูว่าย่อหน้าไหนที่ทำให้กระทู้โดนลบอัตโนมัติ 8. SPUN โยนัส อัคเคอร์ลุนด์เพิ่งกำกับภาพยนตร์เรื่อง Spun ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับกลุ่มคนที่ติดยาเสพติดในลอสแองเจลิส โดยในเรื่องนี้ผู้ชมจะได้เห็นฉากที่น่าสะอิดสะเอียนและฉากที่คล้ายมิวสิควิดีโอหลายฉาก ในขณะที่นักวิจารณ์บางรายให้ความเห็นว่า Spun คือภาพยนตร์ที่เปิดโอกาสให้ดาราดังๆสามารถรับบทเป็นคนที่น่ารังเกียจ และตั้งข้อสังเกตว่าการที่ Spun เป็นภาพยนตร์เบาสมองทำให้บทสั่งสอนศีลธรรมในเรื่องนี้ดูไม่น่ารำคาญเหมือนในเรื่อง Requiem for a Dream ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับผู้ติดยาเสพติดเหมือนกัน จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:32:54 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 Spun นำแสดงโดยเจสัน ชวาร์ซแมน ในบทของรอส ชายติดยาเสพติดที่ออกเดินทางผจญภัยเป็นเวลาสามวันหลังจากจับแฟนสาวของเขาใส่กุญแจมือติดไว้กับเตียง ซึ่งต่อมาเขาได้พบกับนักค้ายาเสพติดและหญิงสาวที่ติดยาเสพติดหลายคน ส่วนดาราคนอื่นๆในเรื่องนี้รวมถึงมีนา ซูวารี (American Beauty, American Pie), จอห์น เลอกุยซาโม (To Wong Foo), เด็บบี แฮร์รี (นักร้องนำวง "บลอนดี") ในบทของพนักงานเซ็กส์โฟนที่เป็นเลสเบียน, มิคกี รูร์ค (9 1/2 Weeks, Barfly, Wild Orchid) และบริตตานี เมอร์ฟี (Don't Say a Word, 8 Mile) นอกจากนี้ บิลลี คอร์แกน จากวงสแมชชิง พัมพ์กินส์ กับร็อบ ฮาลฟอร์ด ซึ่งเป็นศิลปินร็อค ก็มารับบทเล็กๆในเรื่องนี้ด้วย จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:33:46 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 นักวิจารณ์บางรายให้ความเห็นว่า Spun มีส่วนคล้ายภาพยนตร์เรื่อง Fight Club และ The Salton Sea และวิจารณ์ว่า Spun ให้ความสำคัญกับเทคนิคด้านภาพ, การตัดต่อ และสไตล์มากเกินไป โยนัส อัคเคอร์ลุนด์ เคยกำกับมิวสิควิดีโอเพลง Ray of Light ให้มาดอนนาเมื่อหลายปีที่แล้ว และเคยกำกับมิวสิควิดีโอเพลง She Doesn't Live Here Anymore, Vulnerable, Run to You, Fingertips และ Centre of a Heart ให้วงร็อกเซทท์, Shame ให้อิซาเบลลา สคอรัปโก, James Bond Theme และ Porcelain ให้โมบี, Smack My .. Up ให้วงโพรดิจี, My Favourite Game ให้เดอะ คาร์ดิแกนส์, Canned Heat ให้จามิโรไคว, The Everlasting Gaze และ Try Try Try ให้สแมชชิง พัมพ์กินส์, Beautiful Day และ Walk On ให้ U2, Still ให้มาซี เกรย์ และ Lonely Road ให้พอล แมคคาร์ทนีย์ มิวสิควิดีโอเพลง Smack My .. Up และ My Favourite Game ของอัคเคอร์ลุนด์มีเนื้อหาที่ล่อแหลมมากจนก่อให้เกิดปัญหาในการแพร่ภาพในบางประเทศ จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:35:20 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ที่แท้เป็นชื่อเพลงของวง Prodigy นี่เองที่ทำให้โดนลบอัตโนมัติ จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 29 ส.ค. 46 22:38:56 A:203.156.48.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขออนุญาตนำรูปประกอบ 24 รูปไปโพสท์ไว้ที่เว็บไซท์ของนิตยสาร Bioscope นะคะ ตามไปดูรูปได้ที่แอดเดรสข้างล่างนี้ค่ะ http://www.bioscopemagazine.com/webboard/index-in.php?id=2754 จากคุณ : Madeleine de Scudery - [ 31 ส.ค. 46 20:44:54 A:203.156.48.176 X: ]