A2498705 รบกวนหน่อยนะคะ เกี่ยวกับบทที่ 4 และ บทที่ 5 [Harry Potter]

ความคิดเห็นที่ 9

“ตอนนี้เขารู้สึกต่อต้านพ่อมดอย่างหนักครับ” Bill พูด “เขายังไม่หายโกรธเรื่องการค้าของพวกพ่อค้าเร่ เขาต้องการให้ทางกระทรวงทำอะไรบางอย่าง ไอ้เจ้าพวก Goblin พวกนั้นไม่มีทางได้เงินสักแดงจากเขา---”
เสียงหัวเราะดังขึ้นกลบคำพูดที่เหลือของ Bill. Fred, Gorge, Ron, Mundungus กำลังหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง
“...แล้วก็นะ ..” Mundungusพูดอย่างกระท่อนกระแท่น เขาหัวเราะจนน้ำตาไหล “แล้ว.. ถ้าพวกนายเชื่อที่ฉันเล่านะ ไอ้เจ้านั่นก็พูดว่า ‘เอ๋ Dung นายไปเอาไอ้เจ้าคางคกพวกนั้นมาจากไหนน่ะ มีไอ้เลวตัวไหนก็ไม่รู้ขโมยคางคกฉันไปหมดเลย!’ฉันก็เลยพูดว่า ‘จิ๊กคางคกนายไปหมดเลยเหรอ ถ้างั้นนายก็ต้องอยากได้ของใหม่สินะตอนนี้’ แล้วก็นะ ถ้าพวกนายเชื่อที่ฉันเล่านะ ไอ้เจ้า Gargoyle ทึ่มนั่นก็ซื้อต่อคางคกของมันเองไปแพงบรรลัยกว่าที่มันจะจ่ายตอนแรกอีก---”
“ฉันว่าเราไม่จำเป็นที่จะต้องฟังเรื่องธุรกิจของเธอต่อแล้ว ขอบใจมาก Mundungus” คุณนายWeasley กัดในขณะที่ Ron ฟุบไปกับโต็ะโหยหวนด้วยเสียงหัวเราะ
“โทษทีๆ Molly” Mundungus พูดปาดน้ำตาพร้อมกับขยิบตาให้ Harry “แต่จริงๆแล้วไอ้หมอนั่นก็ขโมยมันมาจาก Warty Harris อีกที ดังนั้นจริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย”
“ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอเรียนรู้อะไรมาเกี่ยวกับความถูกผิด Mundungus แต่ดูท่าทางเธอจะไม่ได้เรียนบทเรียนสำคัญมานะ” คุณนาย Weasley พูดอย่างเย็นชา
Fred กับ George ซบหน้าลงกับถ้วย Butterbeer George สะอึกพร้อมกับหัวเราะ ด้วยเหตุผลบางอย่าง คุณนาย Weasley มอง Sirius อย่างมาดร้ายก่อนที่เธอจะเดินไปยกพุดดิ้งถาดใหญ่มา Harry หันไปมองพ่ออุปถัมภ์ของเขา
“Molly ไม่ยอมรับ Mundungus” Sirius พูดเสียงต่ำ
“ทำไมเขาถึงอยู่ในขบวนการด้วยล่ะ?” Harry ถามด้วยเสียงเกือบกระซิบ
“เขามีประโยชน์” Sirius พึมพำ “รู้จักพวกมิจฉาชีพทุกคน--- มันก็น่าอยู่นะ ก็เขาเองก็เป็นนี่นา แต่เขาก็ภักดีกับ Dunbledore มากเพราะ Dumbledore ช่วยเขาให้รอดตัวมาครั้งหนึ่ง ยังไงเราก็ต้องมีคนอย่าง Dung ไว้สักคน เขาได้ข่าวที่เราไม่ได้ แต่ Molly คิดว่ามันเกินไปที่จะเชิญเขามาทานอาหารด้วย เธอยังไม่ยกโทษให้เขาที่เขาแอบหลบไปตอนที่เป็นเวรเขาที่จะต้องตามเฝ้าเธอ”
ผ่านขนม Rhubarb crumble และตบท้ายด้วยพุดดิ้งไปสามจานทำให้ Harry รู้สึกว่าเอวของกางเกงยีนส์เขาคับขึ้นมาทันที (ซึ่งก็บอกอะไรบางอย่างเพราะกางเกงนี้เป็นของ Dudley มาก่อน) ในตอนที่เขาวางช้อนลงทุกคนก็กำลังสนทนากันอย่างสบายๆ คุณWeasley เอนพิงพนักเก้าอี้อย่างสบายอารมภ์ Tonks หาวปากกว้างจมูกของเธอกลับเป็นปรกติแล้ว Ginny ซึ่งล่อ Crookshanks ออกมาจากใต้ตู้แล้วกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น กลิ้งฝาจุก Butterbear ให้ crookshanks วิ่งไล่
“ใกล้จะได้เวลานอนแล้วสินะ” คุณนาย Weasley พูดพร้อมกับหาว
“ยังหรอก Molly” Sirius พูดพร้อมกับผลักจานของเขาออกและหันไปมอง Harry “ความจริงฉันรู้สึกประหลาดใจนะ ฉันนึกว่าสิ่งแรกที่เธอจะทำเมื่อมาที่นี่คือถามคำถามเกี่ยวกับ Voldemort เสียอีก”
“”บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปในทันทีทำให้ Harry นึกถึงการมาของ Dementors เมื่อครู่ก่อนหน้านี้ทุกคนดูหนังท้องตึงหนังตาหย่อน แต่ตอนนี้กลายเป็นดูเคร่งเครียดระมัดระวัง ความเครียดแพร่กระจายไปทั้งโต็ะเมื่อมีคนกล่าวถึงชื่อของ Voldemort. Lupin ซึ่งกำลังจะจิบไวน์วางแก้วของเขาลงพร้อมกับทำหน้าระมัดระวัง
“ผมถามแล้ว!” Harry พูดอย่างขุ่นเคือง “ผมถาม Ron กับ Hermione แล้วแต่พวกเขาบอกว่าเราไม่ได้รับอนุญาตให้ร่วมกับขบวนการ ผมก็เลย---”
“และพวกเขาก็พูดถูก” คุณนาย Weasley พูด “พวกเธอยังเด็กเกินไป”
เธอนั่งหลังตรง กำปั้นของเธอกดแน่นอยู่บนพนักเก้าอี้ ความง่วงเหงาหาวนอนอันตรธานไปจากเธอโดยสิ้นเชิง
“กฏที่ว่าคนที่จะถามคำถามได้ต้องอยู่ในขบวนการออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” Sirius ถาม “Harry ติดอยู่ในบ้าน Muggle นั่นตั้งเป็นเดือน เขามีสิทธิที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น----”
“เดี๋ยวก่อน!” George ขัดขึ้นเสียงดัง
“ทำไม Harry ถึงได้รับคำตอบล่ะ?” Fred พูดอย่างมีโทสะ
“พวกเราก็พยายามหาคำตอบจากพวกคุณเป็นเดือนแต่พวกคุณก็ไม่เคยบอกอะไรเราเลย!” George พูด
“พวกเธอยังเด็กไป พวกเธอไม่ได้อยู่ในขบวนการ” Fred พูดทำเสียงสูงเลียนแบบแม่ของเขา “Harry อายุยังไม่ถึงด้วยซ้ำ!”
“มันไม่ใช่ความผิดของฉันที่ไม่มีใครบอกพวกเธอว่าขบวนการกำลังทำอะไรอยู่” Sirius พูดอย่างใจเย็น “มันเป็นการตัดสินใจของพ่อแม่ของพวกเธอ ในขณะที่ Harry---”
“อะไรจะเหมาะสมสำหรับ Harry ไม่ได้ขึ้นกับการตัดสินใจของเธอ!” คุณนาย Weasley พูดอย่างดุเดือด ใบหน้าของเธอที่ปรกติดูใจดีตอนนี้ดูอันตราย “เธอลืมที่ Dumbledore ไปแล้วกระมัง?”
“ตรงส่วนไหนล่ะ” Sirius ถามอย่างสุภาพ แต่ด้วยท่าทางของคนที่เตรียมพร้อมจะต่อสู้
“ก็ส่วนที่เกี่ยวกับว่าไม่ให้บอก Harry เกินกว่าที่เขาจำเป็นต้องรู้” คุณนาย Weasley พูดพร้อมกับเน้น 4 พยางค์หลัง
Ron, Hermione, Fred และ George หันหน้าไปมาระหว่างคุณนาย Weasley กับ Sirius เหมือนพวกเขากำลังดูเทนนิสอยู่ Ginny นั่งคุกเข่าอยู่กลางกองจุก Butterbeer ปากของเธออ้าค้างเล็กน้อยขณะที่ฟังบทสนทนา ตาของ Lupin จับจ้องอยู่ที่ Sirius
“ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะบอกเขามากกว่าที่เขาต้องรู้ Molly” Sirius พูด “แต่เขาเป็นคนที่เห็น Voldemort กลับมา” (เกือบทุกคนขนลุกอีกครั้งเมื่อได้ยินชื่อนี้) “เขามีสิทธิมากกว่าหลายๆคนที่จะ---”
“เขาไม่ได้เป็นสมาชิกของ The order of the Phoenix!” คุณนาย Weasley พูด “เขาเพิ่งจะ 15 และ-----”
“และเขาก็จัดการกับหลายเรื่องไม่น้อยไปกว่าสมาชิกหลายคน” Sirius พูด “และยังมากกว่าบางคน”
“ไม่มีใครไม่ยอมรับว่าเขาทำอะไรมาบ้าง!” คุณนายWeasleyพูด เสียงของเธอเริ่มดังขึ้น กำปั้นของเธอเริ่มสั่นบนพนักเก้าอี้ของเธอ “แต่เขาเพิ่งจะ---”
“เขาไม่ใช่เด็กแล้ว” Sirius พูดอย่างหมดความอดทน
“แต่เขาก็ยังไม่เป็นผู้ใหญ่เหมือนกัน!” คุณนาย Weasley พูด แก้มของเธอเริ่มเปลี่ยนสี “เขาไม่ใช่ James นะ Sirius!”
“ฉันเข้าใจชัดเจน ว่าเขาเป็นใคร ขอบใจนะ Molly” Sisius พูดอย่างเย็นชา
“แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเธอรู้นะ!” คุณนาย Weasley พูด “บางครังเธอพูดถึงเขาราวกับว่าเธอกำลังได้เพื่อนรักเธอกลับมาอีกครั้ง!”
“แล้วมันไม่ดียังไงล่ะครับ?” Harry พูด
“มันไม่ดียังไง Harry ก็เพราะว่าเธอไม่ใช่คุณพ่อของเธอน่ะสิ ต่อให้เธอดูเหมือนเขายังไงก็ตาม” คุณนาย Weasley พูด ตาของเธอยังจ้องเขม็งอยู่ที่ Sirius “เธอยังเป็นนักเรียนอยู่ และผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบเธอไม่ควรลืมข้อนี้!”
“หมายความว่าฉันเป็นพ่ออุปถัมภ์ที่ไม่รับผิดชอบหรือ?” Sirius ถามอย่างเรียกร้อง เสียงของเขาเริ่มดังขึ้น
“หมายความว่าเธอชอบทำอะไรหุนหันน่ะสิ Sirius นั่นคือเหตุผลที่ Dumbledore คอยเตือนเธอให้อยู่ที่บ้าน และ----”
“เราจะไม่พูดถึงคำสั่งของ Dumbledore ต่อฉันตอนนี้ ได้ใหม!” Sirius พูดเสียงดัง
“Arthur!” คุณนาย Weasley พูดพร้อมกับหันไปมองสามีของเธอ “Arthur สนับสนุนฉันหน่อย!”
คุณ Weasley ไม่ได้พูดออกมาทันที เขาถอดแว่นออกและเช็ดมันช้าๆด้วยเสื้อคลุมของเขา ไม่ได้มองไปยังภรรยาของเขา เขาเริ่มตอบเมื่อเขาใส่แว่นกลับเข้าที่อีกครั้ง
“Dumbledore รับทราบแล้วว่าตอนนี้สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว Molly เขายอมรับแล้วว่า Harry ควรจะได้รู้ข้อมูลที่เขาควรจะ เมื่อเขาตอนนี้อยู่ที่ฐานบัญชาการแล้ว”
“ก็ใช่ แต่นั่นมันก็ต่างกับการเชิญให้เขาถามทุกอย่างที่เขาต้องการนะ!”
“โดยส่วนตัวนะ” Lupin พูดเงียบๆ ละสายตาจาก Sirius ในที่สุดเมื่อคุณนาย Weasley หันมาทางเขาอย่างรวดเร็วด้วยความหวังว่าในที่สุดเธอจะมีพวกเสียที “ฉันว่ามันจะดีกว่าที่ Harry จะรู้ความจริง---- ไม่ใช่ทั้งหมด Molly แต่เป็นภาพรวม ---- จากพวกเรา ดีกว่าไปรู้แบบสับสนจากคนอื่น ”
ที่ทางของเขาดูนุ่มนวลแต่ Harry รู้สึกมั่นใจว่าอย่างน้อย Lupin ต้องรู้ว่ามีหูดักฟังระยะไกล (Extendabel ears) ที่รอดพ้นจากหูตาของคุณนาย Weasley
“ก็ได้” คุณนาย Weasley พูดพร้อมกับหายใจลึกๆและมองไปรอบห้องหาการสนับสนุนซึ่งไม่มีมา “ก็ได้ ฉันรู้แล้วว่าฉันเป็นเสียงส่วนน้อย แต่ฉันจะขอบอกอะไรไว้อย่างนะ Dumbledore จะต้องมีเหตุผลของเขาที่เขาไม่ต้องการให้ Harry รู้มากเกินไป และขอพูดในฐานะของคนที่เป็นห่วง Harry เป็นอย่างสูง---”

จากคุณ : คนเมืองวัดแปลคับ aode (aode) - [ 15 ต.ค. 46 16:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10

“เขาไม่ใช่ลูกชายเธอนะ” Sirius พูดเบาๆ
“แต่เขาก็เป็นเหมือนคนหนึ่ง” คุณนาย Weasley พูดอย่างดุดัน “เขายังเหลือใครอีกล่ะ?”
“เขามีฉันไง!”
“ใช่” คุณนาย Weasley พูดพร้อมทั้งม้วนปาก “แต่เรื่องมันมีอยู่ว่าเธอคงดูแลเขาได้ลำบากในขณะที่เธอโดนขังอยู่ใน Azkaban หรือไม่ใช่?”
Sirius ทำท่าจะลุกจากเก้าอี้
“Molly เธอไม่ใช่คนๆเดียวในโต็ะนี้ที่เป็นห่วงสนใจ Harry นะ” Lupin พูดขึ้นทันที “Sirius นั่งลง”
ริมฝีปากล่างของคุณนาย Weasley สั่น Sirius นั่งลงช้าๆ หน้าของเขาขาวซีด
“ฉันคิดว่า Harry ควรจะได้รับอนุญาตให้ออกความเห็นในเรื่องนี้” Lupin พูดต่อ “เขาอายุมากพอที่จะตัดสินใจด้วยตัวเองแล้ว”
“ผมอยากจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น” Harry พูดขึ้นทันที
เขาไม่ได้มองไปยังคุณนาย Weasley เขารู้สึกสะเทือนอารมภ์ที่เธอพูดเกี่ยวกับเขาเป็นเหมือนลูกชายของเธอ แต่เขาก็ทนไม่ได้เช่นกันกับการทะนุถนอมจนเกินเหตุของเธอ Sirius พูดถูก เขาไม่ใช่เด็กแล้ว
“ก็ได้” คุณนาย Weasley พูด เสียงของเธอ เริ่มสั่น “Ginny --- Ron ---Hermione ---- Fred ---- George ---- พวกเธอออกไปจากห้องครัวเดี๋ยวนี้ ”
มีเสียงประท้วงเกิดขึ้นทันที
“พวกเราอายุเกินแล้ว” Fred กับ George ตะโกนขึ้นพร้อมกัน
“ถ้า Harry ได้รับอนุญาตล่ะก็ ทำไมผมถึงไม่ได้ล่ะ?” Ron ตะโกน
“คุณแม่ หนูก็อยากฟังนะ” Ginny คร่ำครวญ
“ไม่ได้!” คุณนาย Weasley ตะโกนพร้อมทั้งยืนขึ้น ตาของเธอลุกโชน “ฉันไม่ยอมเด็ดขาด---”
“Molly เธอไม่มีสิทธิ์ห้าม Fred กับ George ” คุณ Weasly พูดอย่างอ่อนล้า พวกเขาอายุถึงแล้ว
“แต่พวกเขายังไปโรงเรียนอยู่เลย”
“แต่พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วในทางกฏหมาย” คุณ Weasley พูดอย่างเหนื่อยหน่ายอีกครั้ง
ใบหน้าคุณนาย Weasley กลายเป็นสีแดงก่ำ
“ฉัน---- โอว์ ก็ได้ถ้างั้น Fred กับ George อยู่ฟังได้แต่ Ron----”
“ยังไง Harry ก็ต้องบอกทุกอย่างที่ได้ยินกับผมกับ Hermione อยู่ดี” Ron พูดอย่างร้อนแรง “ใช่ใหม--- ใช่ใหม Harry ?” เขาหันไปถาม Harry อย่างไม่แน่ใจพร้อมกับสบตา Harry
ในเสี้ยววินาที Harry คิดถึงการที่เขาจะบอก Ron ว่าเขาจะไม่เล่าอะไรให้ฟังแม้แต่นิดเดียว ให้เขาลองรสชาดของการถูกกักอยู่ในความมืด แต่ความคิดอันสกปรกนี้อันตรธานไปเมื่อพวกเขาสบนากัน
“แน่นอน” Harry พูด
Ron และ Hermione ยิ้ม
“ก็ได้!” คุณนาย Weasley ตะโกน “ก็ได้! Ginny ---- ไปนอน!”
Ginny ไม่ได้ไปอย่างเงียบๆ พวกเขาได้ยินเสียงเธอบ่นอย่างโมโหใส่แม่ของเธอไปตลอดทาง และเมื่อเธอไปถึงห้องโถงเสียงฉีกแก้วหูของคุณนาย Black ก็ดังขึ้นอีกครั้ง Lupin รีบรุดไปที่รูปภาพ เพื่อไปทำให้มันสงบลง Sirius รอจนเขากลับมา ปิดประตูห้องครัว และนั่งลงที่โต็ะจึงเริ่มพูดขึ้น

“Ok Harry... เธออยากรู้อะไรล่ะ”
Harry สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วจึงถามคำถามที่รบกวนจิตใจเขามาตลอดเดือน
“ตอนนี้ Voldemort อยู่ที่ใหน?” เขาถาม ไม่สนใจอาการขนลุกของคนที่โต็ะเมื่อได้ยินชื่อ “เขากำลังทำอะไรอยู่ ผมพยายามดูข่าวของพวก Muggle แต่ก็ไม่เห็นอะไรที่เหมือนเป็นฝีมือเขาเลย ไม่มีการตายแปลกๆหรืออะไรทั้งนั้น”
“นั่นเป็นเพราะยังไม่มีการตายแบบแปลกน่ะสิ” Sirius พูด “เท่าที่พวกเรารู้นะ...และที่พวกเรารู้ก็เยอะนะ”
“มากกว่าที่เขาคิดว่าเรารู้” Lupin พูด
“มันเป็นไปได้ยังไงที่เขาหยุดฆ่าคน?” Harry ถาม เขารู้ว่า Voldemort ได้ฆ่าคนไปมากกว่าหนึ่งครั้งเฉพาะในปีที่แล้ว
“เพราะเขาไม่ต้องการจะดึงความสนใจเข้าหาตัวน่ะสิ” Sirius พูด “มันจะอันตรายสำหรับเขา การกลับมาของเขาไม่ค่อยจะเป็นไปตามที่เขาคาดการไว้ เธอก็รู้ เขาทำมันผิดพลาดไป”
“หรือจะพูดอีกอย่างก็คือเธอทำให้มันผิดพลาด” Lupin พูดพร้อมทั้งยิ้มอย่างพึงพอใจ
“ยังไงครับ?” Harry ถามอย่างงงงวย
“เพราะเธอไม่น่าจะรอดชีวิตกลับมาน่ะสิ!” Sirius พูด “นอกจากพวก Death Eaters ของเขาแล้วไม่ควรมีใครจะรู้ว่าเขากลับมาแล้ว แต่เธอรอดชีวิตมาเป็นพยานการกลับมาของเขา!”
“และคนที่เขาไม่อยากให้รู้ถึงการกลับมาของเขาคีอ Dumbledore” Lupin พูด “และเธอก็ทำให้ Dumbledoreรู้ทันที”
“แล้วมันช่วยยังไงครับ?” Harry ถาม
“เธอล้อเล่นหรือเปล่า?” Bill พูดอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “Dumbledore เป็นคนเดียวที่ You Know Who กลัวนะ!”
“เพราะเธอ Dumbledore เลยสามารถเรียกรวม The order of the Phoenix ภายในหนึ่งชั่วโมงหลังจากการกลับมาของ Voldemort” Sirius พูด
“แล้วขบวนการได้ทำอะไรไปแล้วบ้างล่ะครับ?” Harry พูดพร้อมทั้งมองไปรอบๆที่ทุกคน
“ก็ทำทุกอย่างสุดความสามารถเพื่อให้ Voldemort ไม่สามารถทำตามแผนการของเขาได้” Sirius พูด
“แล้วพวกคุณรู้ได้ยังไงว่าแผนการของเขาเป็นยังไงล่ะครับ?” Harry ถามอย่างรวดเร็ว
“Dumbledore มีความคิดอันแหลมคม” Lupin พูด “และความคิดอันแหลมคมของเขามักจะถูกต้องเสมอ”
“แล้ว Dumbledore คิดว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่ล่ะครับ?”
“อย่างแรกเขาก็ต้องพยายามที่จะสร้างกองทัพของเขาอีกครั้ง” Sirius พูด “สมัยนั้นเขามีลูกสมุนมากมายภายใต้การควบคุม พ่อมดและแม่มดที่ทั้งเขาบังคับ และใช้เวทย์มนตร์ทำให้เชื่อฟังเขา พวก Death Eater ที่ซึ่อสัตย์ของเขา แล้วก็สิ่งมีชีวิตโลกมืดอีกมากมาย เธอได้ข่าวว่าเขาวางแผนที่จะเอาพวกยักษ์เป็นพวกใช่ใหมล่ะ นั่นมันแค่พวกเดียวที่เขากำลังพยายามอยู่ แน่นอนว่าเขาคงไม่พยายามที่จะรบกับกระทรวงเวทย์มนตร์ด้วยพวก Death Eaters หยิบมือหนึ่งหรอก”
“หมายความว่าพวกคุณกำลังพยายามไม่ให้เขาหาพวกเพิ่มได้?”
“พวกเรากำลังทำสุดความสามารถ” Lupin พูด
“ยังไงล่ะครับ?”
“อย่างแรกก็ด้วยการพยายามทำให้คนจำนวนมากที่สุดเชื่อว่าเขากลับมาแล้ว ให้พวกเขาเริ่มระวังป้องกันตัวเอง” Bill พูด “แต่มันก็ยากน่ะนะ”
“ทำไมล่ะครับ?”
“เพราะทัศนคติของทางกระทรวงน่ะสิ” Tonks พูด “เธอก็เห็นCornelius Fudge แล้วนี่ หลังจากที่ You know who กลับมา Harry. เขาไม่ได้เปลี่ยนความคิดของเขาเลย เขายังคงปฏิเสธอย่างเด็ดขาดที่จะเชื่อว่ามันเกิดขึ้นแล้ว”
“แต่ว่า.. ทำไมล่ะ?” Harry พูดอย่างหมดหวัง “ทำไมเขาถึงทำตัวโง่อย่างนี้ ถ้า Dumbledore ---”
“นั่นล่ะ เธอชี้ได้ตรงประเด็นปัญหาแล้ว” คุณ Weasley พูดพร้อมทั้งยิ้มแห้งๆ “Dumbledore”
“Fudge กลัวเขาน่ะ” Tonks พูดอย่างเศร้าใจ
“กลัว Dumbledore?” Harry พูด แทบไม่เชื่อหูตัวเอง
“กลัวสิ่งที่เขาวางแผนจะทำ” คุณ Weasley พูด “Fudge คิดว่า Dumbledore กำลังวางแผนจะโค่นเขา เขาคิดว่า Dumbledore ต้องการกระทรวงเวทยมนตร์”
“แต่ Dumbledore ไม่ได้ต้องการ---”
“แน่นอนเขาไม่ต้องการ” คุณ Weasley พูด “เขาไม่เคยต้องการเป็นเจ้ากระทรวง ถึงแม้ว่าจะมีคนมากมายต้องการให้เขาเป็นในตอนที่ Milicent Bagnold เกษียณ Fudge เข้ามาครองอำนาจแทนในตอนนั้น แต่ว่าเขาก็ไม่เคยลืมว่ามีคนมากขนาดไหนที่สนับสนุน Dumbledore แม้ว่า Dumbledore จะไม่เคยสนใจงานนั้นเลย”
“Fudge รู้สึกอยู่ลึกๆว่า Dumbledore ฉลาดกว่าเขามากมาย เป็นพ่อมดที่มีพลังมากกว่ามากมาย และตอนที่เขาเข้ารับตำแหน่งใหม่ๆเขามักจะขอคำแนะนำและความช่วยเหลือจาก Dumbledore เสมอ” Lupin พูด “แต่ดูเหมือนว่าเขาเริ่มติดใจในอำนาจ แล้วก็เริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น เขารักที่จะเป็นเจ้ากระทรวงเวทย์มนตร์ และสุดท้ายเขาก็หลอกตัวเองว่าเขาฉลาดกว่า Dumbledore และ Dumbledore พยายามก่อปัญหาเพราะหวังในเก้าอี้ของเขา”
“เขาคิดอย่างนั้นได้ยังไง?” Harryพูดอย่างโกรธแค้น “เขาคิดได้ยังไงว่า Dumbledore กุเรื่องทั้งหมดขึ้นมา--- ว่าผมกุเรื่องทั้งหมดขึ้นมา?”
“เพราะการยอมรับว่า Voldermort กลับมาแล้วจะทำให้กระทรวงต้องเผชิญกับปัญหาในระดับที่ไม่ได้เจอมาเกือบ 40 ปี” Sirius พูดอย่างขมขื่น “Fudge ก็แค่ไม่สามารถเผชิญหน้ากับความจริง มันสบายกว่ามากที่จะหลอกตัวเองว่า Dumbledore กำลังโกหกเพื่อที่จะบั่นทอนเสถียรภาพของเขา”

“เธอเห็นถึงปัญหาแล้วใช่ใหม” Lupin พูด “ตราบใดที่ทางกระทรวงยังยืนยันว่า Voldemort ยังไม่กลับมา มันก็เป็นการยากที่จะทำให้คนทั่วไปเชื่อว่าเขากลับมาแล้ว โดยเฉพาะเมื่อตัวพวกเขาเองก็ไม่ต้องการที่จะเชื่อเช่นนั้น นอกจากนี้ทางกระทรวงยังแทรกแซง The Daily Prophet ไม่ให้รายงานไอ้ที่พวกเขาเรียกกันว่า ข่าวลือDumbledore ดังนั้นคนส่วนใหญ่ในสังคมพ่อมดเลยยังไม่รู้สึกโดยสิ้นเชิงถึงอะไรทั้งนั้น และนั่นก็ทำให้พวกเขาตกเป็นเป้าอันง่ายดายของพวก Death Eaters ถ้าพวกมันใช้ Imperius Curse (คำสาปทรมาณ)”
“แต่พวกคุณก็พยายามบอกคนทั่วไปอยู่ใช่ใหมครับ หรือไม่ใช่?” Harry พูด มองไปรอบๆที่คุณ Weasley Sirius Bill Mundungus Lupin และ Tonks “พวกคุณกำลังพยายามบอกคนอื่นๆว่าเขากลับมาแล้วใช่ใหมครับ?”
ทุกคนยิ้มแห้งๆ
“ทุกคนคิดว่าฉันเป็นฆาตกรบ้าเลือดและทางกระทรวงก็ตั้งค่าหัวฉันไว้หมื่น Galleon ฉันคงจะเดินส่ายอาดๆไปตามถนนแจกใบปลิวไม่ได้ใช่ใหม? หรือเธอว่าไง”Sirius พูด
“ฉันก็ไม่เป็นที่ต้อนรับของเกือบทุกสังคม” Lupin พูด “การที่ฉันเป็นมนุษย์หมาป่าทำให้ฉันถูกขึ้นทะเบียนเป็นตัวอันตรายและไม่มีใครจ้างฉันทำงาน”
“Tonks กับ Arthur จะถูกไล่ออกจากกระทรวงถ้าพวกเขาเริ่มพูดเรื่องนี้” Sirius พูด “และมันก็สำคัญมากที่เราจะต้องมีสาย(สืบ)อยู่ในกระทรวง เพราะพนันกันได้เลยว่า Voldemort ก็ต้องมีเหมือนกัน”
“แต่เราก็ทำให้หลายคนเชื่อเราได้แล้วนะ” คุณ Weasley พูด “อย่างเช่น Tonks เป็นต้น เธออายุน้อยเกินกว่าที่จะเข้าร่วมขบวนการเมื่อคราวที่แล้ว และการที่มี Aurors อยู่ฝ่ายเราก็เป็นประโยชน์มากทีเดียว --- Kingsley Shackbolts ก็มีประโยชน์มากนะ เขาได้รับหน้าที่ให้ตามล่า Sirius และเขาก็ทำรายงานส่งทางกระทรวงว่า Sirius หนีไปซ่อนที่ทิเบต”
“แต่ถ้าไม่มีใครพยายามบอกข่าวออกไปว่า Voldemort กลับมาแล้ว ---” Harry เริ่มอีกครั้ง

จากคุณ : คนเมืองวัดแปลคับ aode (aode) - [ 15 ต.ค. 46 16:58:18 ]