ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อถึงคราวที่ต้องพรากจากกันเพราะสังคมบีบคั้น ทั้งสองคนโทรศัพท์คุยกันเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อร่ำลา ... เชวอน : ฉันว่าจะไปโดยไม่บอกเธอ แต่คิดดูแล้วบอกจะดีกว่า ครูจะไปปารีสอาทิตย์หน้า คือ ... ถ้าเธอไปรู้จากคนอื่น ก็กลัวว่าเธอคงจะเสียใจ เลยรู้สึกไม่ดีนะ ครั้งแรกที่เราเจอกันจำได้ไหม ที่โรงพยาบาลเธอดูเหมือนเด็กนักเลง มาขู่ให้จ่ายเงินชดใช้ก้อนใหญ่ ไม่ว่าจะคิดยังไงเรียกตั้ง 50 ล้านวอน มันก็มากเกินไป ขอสัก 5 ล้านตั้งแต่ทีแรก ก็คงยอมให้เธอไปแล้วล่ะ ... อยากไปดูซากุระจัง ที่ปารีสคงมีซากุระในฤดูใบไม้ผลิ กวานอู : จะกลับเมื่อไหร่ครับ เชวอน : เรื่องนั้น ... กวานอู : กลับมาฤดูใบไม้ผลิ แล้วไปดูซากุระกัน เชวอน : ไม่ได้ กลับเร็วอย่างนั้นไม่ได้หรอกนะ ฉันต้องเรียนต่อน่ะ กวานอู : ผมต้องรอนานแค่ไหน เชวอน : อย่ารอดีกว่า ถ้าเธอยังรออยู่ ฉันคงกลับเกาหลีอีกไม่ได้ เพราะฉะนั้นอย่ารอฉันนะกวานอู กวานอู : ผมรอไม่เก่งนะครับ ผมไม่มั่นใจจริง ๆ เพราะฉะนั้นให้ 3 ปีนะ ผมจะรอจากวันนี้ไป 3 ปี อาจารย์คิมต้องกลับมาให้ทัน ... ตอบผมสิ ... ผมจะขยัน ผมจะมุมานะ ถึงตอนนั้นผมจะมายืนต่อหน้าอาจารย์อย่างองอาจ เพราะงั้นรับปากผมนะ ผมถึงจะปล่อยอาจารย์ไปได้ เชวอน : ให้สัญญาจ้ะ กวานอู : 3 ปีจากนี้ ก็เป็นวันที่ 6 มิถุนายน ปี 2002 ที่ ๆ เราพบกันครั้งแรกในจินเฮ ไปพบกันที่นั่นนะ เชวอน : จ้ะ (ฮือ ๆๆๆๆ) กวานอู : เราไปเริ่มต้นกันใหม่ ผมจะรอจนกว่าอาจารย์จะไป รออยู่ที่สะพานที่เราลากันวันนั้น จำได้ไหมครับ เชวอน : จำได้ (ฮือ ๆๆๆๆ) กวานอู : ตามนี้นะ อาจารย์สัญญาแล้วนะ ... ผมรักอาจารย์ (น้ำตาไหลพราก) เชวอน : ... (ฮือ ๆๆๆๆ) จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ... เมื่อ 3 ปีผ่านไป จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กวานอู : จบแล้ว จบสิ้นหมดแล้ว ... ไม่รู้ทำไมในหัวฉันยังคิดถึง คิดถึงแต่อาจารย์เท่านั้น ... อาจจะโกรธ รู้สึกเหมือนถูกหักหลัง แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอยากเห็น อยากเจออาจารย์จนจะบ้าอยู่แล้ว จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:21:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เชวอน : ใช่สิ คราวนี้ทุกอย่างก็คงลงตัว คงจบสิ้นกันได้แล้วสินะ ดีแล้วที่เขาไม่มาที่นี่ ... ฉันน่ะ จะลืมเธอได้ซะที ฉันจะลืมเธอ ... จะลืมเธอ ... ลืมเธอได้แล้วนะกวานอู จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:24:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ยุนฮี : กับอาจารย์คนที่เคยคบกัน เธอลืมเขาแน่แล้วเหรอ กวานอู : พูดถึงเขาอีกทำไม ยุนฮี : ตอบมาก่อน พี่จะพูดเมื่อรู้คำตอบเธอ กวานอู : จบสิ้นแล้ว เราเลิกกันแล้ว อย่าพูดถึงเขากับผมอีกนะ ยุนฮี : เขาจะแต่งงานแล้วล่ะ กวานอู : พี่ว่าไงนะ (น้ำเสียงตกใจ) ใครจะแต่งงานเหรอ ยุนฮี : อาจารย์คนนั้น ผู้หญิงที่ชื่อคิมเชวอนน่ะ กวานอู : พี่รู้ได้ยังไง พี่รู้ข่าวแต่งงานของอาจารย์ได้ยังไง เขาอยู่ฝรั่งเศสนะ ยุนฮี : เขากลับมาได้พักใหญ่แล้วล่ะ พี่เจอเขาที่ทำงานด้วย กวานอู : จริงเหรอ อาจารย์คิมกลับมาแล้วจริง ๆ เหรอ ...ถึงอย่างนั้น กลับมาแล้ว เขาก็ไม่ไปเหรอ (ทำหน้าเจ็บปวด) จริงเหรอเนี่ย จริง ๆ เหรอ ... จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:32:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พบกันโดยบังเอิญในลิฟท์ (ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย) ... กวานอู : จะไม่เข้ามาหรือครับ ไหนว่ารีบไงครับ เชวอน : เอ้อ ... เข้าสิ กวานอู : (ถามไม่มองหน้า) ทำไม แขนถึงเจ็บล่ะ เชวอน : ไม่มีอะไร ก็แค่บาดเจ็บนิดหน่อย (แอบมองกวานอูอยู่ ) กวานอู : ... (ทำเมินไม่มอง ไม่สนใจ) จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ออกจากลิฟท์ เริ่มคุยกันต่อ ... เชวอน : เอ้อ ... คือว่า มีคนรออยู่ที่ลานจอดรถ ทำไงดีล่ะ กวานอู : ขอเจอกันหลังเลิกงานได้ไหม เชวอน : (เสียงสั่น) อยากเจอเหรอ อยากเจอเมื่อไหร่ล่ะ แล้วเจอกันที่ไหนดี แล้วก็เบอร์โทรเธอขอหน่อยได้ไหม เลิกงานฉันจะรีบโทรไป กวานอู : เบอร์โทรผมยังเหมือนเดิม เชวอน : เหรอ กวานอู : ไม่เคยเปลี่ยนครับ เชวอน : เหรอ (นึกคำอื่นไม่ออก) กวานอู : เบอร์โทรผม ลืมแล้วเหรอ (ทำเสียงตัดพ้อ) เชวอน : (เสียงสั่นอีกแล้ว) คงงั้นน่ะ ... จู่ ๆ สมองฉันก็ตื้อ คิดอะไรไม่ออกเลย ... นึกไม่ออก กวานอู : เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ของเชวอนมาใส่เบอร์ พร้อมพูดว่า ผมจะรอนะ จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 02:44:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เชวอนโทรไปนัดเจอกวานอูตอนเย็นที่ร้านอาหาร ... เชวอน : ฉันมาช้าไปหน่อยนะ (จริง ๆ มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าเข้ามา) กวานอู : ไม่เป็นไรครับ เชวอน : ไม่เจอตั้งนาน กวานอู : ครับ (ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน) เชวอน : คงจะนานจริง ๆ ด้วย เธอกับฉัน ... ไม่มีอะไรจะคุยกันแล้วเหรอ กวานอู : คนเราก็คงเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งอาจารย์คิมและก็ผม เชวอน : เธอ ... เปลี่ยนไปแล้วเหรอ (ถามหยั่งเชิง) กวานอู : เวลาทำให้คนเปลี่ยนแปลงไปได้ แม้คนที่ดูเหมือนจะไม่มีวันเปลี่ยน เชวอน : ... (พูดไม่ออก) กวานอู : กลับมา ... เมื่อไหร่ครับ เชวอน : วันที่ 31 พฤษภาคม กวานอู : (หลับตา ทำหน้ากล้ำกลืนความเจ็บปวด) เชวอน : เรื่องสัญญาน่ะ สัญญาของเราเมื่อ 3 ปีก่อน เธอยังจำได้ไหม (ทำหน้าเหมือนมีความหวัง) ... เธอได้ไปไหม ที่เรานัดกัน กวานอู : อ๋อ เปล่าครับ ผมมัวแต่งานยุ่งเลยลืมไป (ทำหน้าเหมือนไม่ใส่ใจ) เชวอน : ลืมเหรอ (เสียงสั่นอีกแล้ว) งั้นเหรอ ฉันก็ไม่ได้ไป (ฝืนยิ้ม) พอดีก็มีเรื่องเข้ามาน่ะ กวานอู : ค่อยยังชั่ว ผมเองกลัวว่าอาจารย์จะไปรอผมคนเดียวทั้งคืน (พูดประชด) ผมรู้สึกผิดมาตลอด (ยิ้มเหมือนมีความสุข) ... ได้ยินแล้วค่อยโล่งใจ เชวอน : อ๋อ ... งั้นเหรอ (มองหน้าแบบผิดหวัง) ต่อจากนี้ ... ต่อจากนี้ไปอีกนาน ตอนฉันหัวหงอก หน้าเหี่ยวย่น แล้วรู้สึกสบายใจกว่านี้ ตอนนั้นฉันตั้งใจจะไปพบเธอ แม้ว่าจะพบแค่ครั้งเดียวเพื่อดูว่าเธอเป็นยังไง เธอใช้ชีวิตยังไง ฉันก็จะไป ไปดูเธอสักครั้ง ... ฉันตั้งใจอย่างงั้นแหล่ะ ไม่รู้ว่าเราจะเจอกันเร็วอย่างนี้ กวานอู : (แค่นยิ้ม) เร็วอย่างนี้เนี่ยนะ เชวอน : ฉันน่ะ จะแต่งงานแล้วนะ จะมีงานปลายเดือนนี้แหล่ะ กวานอู : ถ้างั้น อาจารย์ก็กลับมาเพื่อแต่งงานสินะครับ เชวอน : อื้อ ... ก่อนหน้านี้ฉันยังสับสน แต่ก็ดีแล้วล่ะที่ได้เจอเธอก่อนแต่งงานน่ะ เห็นเธอดูดีแบบนี้ ก็รู้สึกเบาใจไปตั้งเยอะแน่ะ เธอพูดมันก็ถูกแล้วล่ะนะ เวลามันทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงไปได้ กระทั่งฉันก็บอกข่าวแต่งงานได้อย่างสบายปาก กวานอู : ... (ทำหน้าปวดร้าว) เชวอน : ดึกแล้วล่ะนะ เรากลับกันดีกว่า จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 03:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กวานอูขอมาส่งอาจารย์คิมถึงบ้านเป็นครั้งแรก ... เมื่อถึงหน้าบ้านอาจารย์คิม กวานอู : (อดใจไม่ไหว ดึงอาจารย์เข้ามากอด) ... อย่าแต่งงานเลยนะครับ ได้โปรดเถอะ อย่าแต่งนะครับ (เสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้) เชวอน : ... (น้ำตาไหลพราก) กวานอู : ... (กอดอาจารย์คิมแนบแน่น เหมือนจะไม่ให้หลุดลอยไปไหน) เชวอน : (ตัดสินใจผละจากกวานอู) ... อย่าทำแบบนี้ สายไปแล้ว มันสายเกินไปแล้ว เราย้อนกลับมาไม่ได้ ฉันเองก็ไม่ต้องการด้วย เธอเปลี่ยนไปได้ ฉันก็เปลี่ยนไปเช่นกัน จะให้เสี่ยงไต่เชือกบนหน้าผา ฉันทำไม่ได้อีกแล้ว เมื่อข้างหน้ายังมีอนาคตสดใส แล้วให้ฉันโดดลงไปในกองไฟน่ะเหรอ ฉันทำไม่ได้อีกแล้ว ฉันอยากสุขสบาย ฉันอยากมีชีวิตปกติสุข กับคนที่พ่อแม่รัก ... ฉันอยากมีชีวิตปกติ กวานอู : (ก้มหน้าซ่อนความเจ็บปวด) จะบอกผมว่าไม่มีใจกับผมอีกแล้ว ... ตลอด 3 ปีนี้ ไม่เคยคิดถึงผมเลยเหรอ เชวอน : (ทำหน้าปวดร้าว น้ำตาคลอ) เธออายุ 22 ฉัน 28 แล้วนะ ฉันไม่มีเวลามาทำตัวเรื่อยเปื่อยอีก ยิ่งกว่านี้ ที่สำคัญที่สุดก็คือเมื่อเธอไม่มีฉัน เมื่อฉันไม่มีเธอ เราก็ยังอยู่เป็นสุขดีมาได้ตั้ง 3 ปี (น้ำเสียงประชดประชัน) ... ก็ย่อมจะอยู่ต่อไปได้อีกแน่ ๆ ฉันดีใจที่ได้เห็นเธออีก ... กลับไปได้แล้วล่ะ กวานอู : (ยิ้มเวทนาตัวเอง) ... ผมจะกลับ ผมจะกลับเดี๋ยวนี้ ในสภาพอย่างนี้ผู้ชายเต็มตัวคงอวยพรว่า ขอให้มีความสุข (ยิ้มเยาะตัวเอง) ... แต่จะทำไงได้ ผมอวยพรให้คุณมีความสุขไม่ได้จริง ๆ ทำใจไม่ได้ ... ราตรีสวัสดิ์ครับ (ค่อย ๆ หันเดินจากไปอย่างช้า ๆ) เชวอน : (น้ำตาไหลพราก) มองตามพระเอกไปจนสุดสายตา ... จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 03:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ซึ้งจัง ฉากร่ำลาเนี่ยทำเราน้ำตาไหลเยอะเลย เศร้าชะมัด รอดูต่อนะคะ มาโพสเร็วๆ จากคุณ : นี่มันอะไรกันซะงั้นน่ะ - [ 22 ต.ค. 46 03:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เชวอน : (นั่งคิดคำนึง) ... (เสียงกวานอู) อย่าแต่งงานนะครับ ขอร้องล่ะ ... (เสียงผอ.อี่) อีก 3 อาทิตย์ก็จะถึงวันงานแล้ว ระวังตัวให้ดีนะคิมเชวอน พี่ยกโทษให้เธอได้ครั้งนึง แต่ต้องไม่มีครั้งที่สอง ... (รำพึงกับตัวเอง) ถ้าจะเป็นอย่างนี้ ถ้าเธอจะมาเป็นแบบนี้ ก็น่าจะไปตามนัดสิ ไม่ว่าจะงานยุ่งสักแค่ไหน (เสียงเครือ) เธอก็ควรต้องไปจินเฮสิ สายไปแล้ว สายเกินไปจริง ๆ จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 03:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พบกันที่โรงพยาบาล กวานอู : เกิดอะไรขึ้น แม่ผมเป็นยังไง เชวอน : อ๋อ ... ไม่เป็นไรแล้วล่ะ แค่เป็นลมหมดสติไปพักใหญ่น่ะ เข้าไปสิ ฟื้นแล้วล่ะ กวานอู : ครับ เชวอน : เอ้อ ... ไปนะ (พูดเสร็จแล้วก็เดินจากมา) กวานอู : (หันมองตามหลัง) เชวอน : เดินใจลอยแล้วหยุดยืนอยู่ที่หน้าโรงพยาบาล กวานอู : (เดินตามมา) เชวอน : (หันมาเห็น ทำหน้ากระอักกระอ่วน บอกไม่ถูก) กวานอู : ไม่ได้รอผมจริง ๆ เหรอ (ถามหน้าตาเฉย) เชวอน : เปล่านะ ไม่ใช่ซะหน่อย (รีบปฏิเสธเสียงสั่น) ... ทำไม ตามฉันมาเหรอ กวานอู : อย่างน้อยก็ควรมาขอบคุณ เชวอน : อ๋อ ... (ลากเสียงยาว) กวานอู : ถ้างั้นลานะครับ (ก้มหัวให้อาจารย์คิม แล้วเดินหันหลังกลับเข้าโรงพยาบาล) เชวอน : กวานอู อย่าพึ่งไป (ตะโกนเรียกเสียงดัง) กวานอู : (หันกลับมา) มีอะไรครับ (กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา) เชวอน : อ๋อ ... แค่เรียกชื่อน่ะ อ้อ ... ได้ยินว่าเธอจะได้ร่วมงานกับฮันกังใช่มั๊ย กวานอู : แล้วไง เชวอน : เอ๋ ... แล้วไงเหรอ ... แบบว่า (พูดตะกุกตะกัก) ฉันคิดว่า อาจจะได้เจอกันที่ทำงานน่ะ แล้วก็ ... น่าจะทำตัวตามสบาย ความสัมพันธ์ส่วนตัวของเรามันก็จบไปแล้วนี่ แล้วก็ในฐานะเพื่อนร่วมงาน มันก็น่าจะทำตัวตามสบาย กวานอู : (ยิ้มเยาะ) เพื่อนร่วมงานนะ ผมจะจำไว้ ไม่ต้องกังวลนะครับ จะไม่มีเหตุการณ์ให้คุณรู้สึกอึดอัดก่อนแน่ ในเมื่อคุณเริ่มพูดก่อน ผมจะขอบอกไว้ เราเลิกเรียนแล้ว อย่ามาเรียกว่ากวานอู ในเมื่อไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัว ก็ต้องเรียกผมว่า คุณเชกวานอู ... คงได้เจอกันหรอกนะ คุณคิมเชวอน เชวอน : (สายตามองตาม ปวดร้าวเหลือเกินที่ได้ยินคำนี้) กวานอู : เดินหันหลังกลับเข้าโรงพยาบาล เจ็บปวดอยู่ภายในใจลึก ๆ ที่พูดคำนั้นออกไป จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 03:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คิมเชวอน ถูกหัวหน้าสั่งให้ไปรับชุดที่กวานอูออกแบบ เชวอน : (เคาะประตู) ... เริ่มจากเคาะเบา ๆ และแรงขึ้นเรื่อย ๆ กวานอู : ใครมาเอาป่านนี้ เชวอน : ฉันเอง กวานอู : (เปิดประตู) เข้ามาสิ เชวอน : นี่ ว่าแต่ฉันมารบกวนเธอหรือเปล่า ถ้ายังยุ่งฉันจะไปรอข้างนอกนะ กวานอู : ถ้าไม่อาละวาดก็ไม่เป็นไร ... ห้องก็กระจอกอย่างที่เห็น งานก็เกือบเสร็จแล้ว มานั่งรอที่เตียงไปก่อนนะ เชวอน : เอ้อ ... ไม่ต้องห่วงนะ ทำงานตามสบายเลย จะไม่รบกวนเธอแน่ ๆ ครูจะนั่งเงียบ ๆ แบบไม่หายใจเลย กวานอู : คุณคิมเชวอน พูดกับเพื่อนร่วมงานแบบนั้นเหมาะแล้วเหรอครับ ... กรุณาระวังหน่อย เชวอน : เธอ ... เธอเนี่ย กวานอู : อย่าใช้คำนั้น คุณคิมเชวอน (ทำเสียงไม่พอใจ) เชวอน : ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ คุณเชกวานอู (ทำเสียงกระแทกกระทั้น) ต่อไปนี้ฉันจะพูดอย่างที่คุณขอนะคะ คุณเชกวานอู เพราะงั้นไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ ทำงานไปเลยนะคะ คุณเชกวานอู (หมั่นไส้จริง ๆ เลย) เชวอน : ว๊าย ... (เดินเหยียบหลอดด้าย เลยลื่นล้มที่พื้น) กวานอู : หันกลับไปมอง แล้วพูดขึ้นว่า เป็นอะไรหรือเปล่า ยังป้อแป้เที่ยวหกล้มเหมือนเดิมเลยนะคุณ เชวอน : (นั่งโมโหตัวเองที่ซุ่มซ่าม) ... สายตามองไปรอบ ๆ ห้อง และมองการทำงานของกวานอูอยู่เงียบ ๆ แต่ทันใดนั้น เสียงท้องร้องก็ดังขึ้น ... ด้วยบรรยากาศความเงียบของห้อง ทำให้เสียงท้องร้องของคิมเชวอน ดังจนได้ยิน กวานอู : (ทนนิ่งดูดายไม่ได้ จึงลุกขึ้นเดินไปในครัว) เชวอน : (ทำเสียงตกใจ) รบกวนสมาธิอย่างงั้นเหรอ กวานอู ... เอ้อ รบกวนสมาธิเหรอ คุณเชกวานอู กวานอู : (ไม่ตอบ) เดินไปหยิบบะหมี่สำเร็จรูปมาให้ 1 ชาม เชวอน : (รำพึง) โธ่เอ๊ย ... ทำไมต้องมาทำให้ขายหน้าเขานะเนี่ย กวานอู : ยื่นส่งบะหมี่ให้ เชวอน : ขอบใจนะ ... เอ๊ย ขอบคุณค่ะ คุณเชกวานอู กวานอู : (หันเดินกลับไปทำงานต่อ) เชวอน : (พยายามที่จะกินบะหมี่ แต่ก็กินไม่ถนัด เพราะความที่แขนยังเจ็บอยู่ ... ทำให้นึกถึงความหลังเมื่อครั้งเจอกับกวานอูตอนแรกและกวานอูแขนเจ็บ ทำให้เธอต้องป้อนบะหมี่ให้ ซึ่งตอนนั้นกวานอูขโมยจูบเธอไปด้วย) กวานอู : (ทนนิ่งดูดายไม่ได้อีกแล้ว เฮ้อ ... ก็ใจมันรักน่ะ) เดินไปหาและหยิบชามบะหมี่มาเพื่อจะป้อนให้ เชวอน : เอ้อ ... ไม่ต้องหรอก ... ไม่เป็นไร กวานอู : (สายตาห่วงหาอาทร) รีบกินเถอะ เย็นแล้วจะอืด เชวอน : ก้มลงไปกินนิดนึง แล้วก็เกิดสะเทือนใจ กินต่อไปอีกไม่ได้ กวานอู : (ก้มหน้า ซ่อนความปวดร้าวไว้ภายใน) จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 04:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กวานอู รู้ความจริงว่า ผอ. อี่ มีอะไรกับพี่สาวของตน จึงจะไปยับยั้งการถ่ายรูปแต่งงานของคิมเชวอนกับผอ. อี่ ช่างภาพ : เจ้าบ่าว เจ้าสาว ยืนชิดกันหน่อยนะครับ มินจู : เชวอนอย่าเกร็งนะ ... ดีจ้ะ ... พลันหันไปเห็นกวานอู จึงร้องเรียกเชวอน เชวอน : หันไปตามเสียงเรียก จึงเห็นว่ากวานอูมา ผอ. อี่ : (หันไปมองตาม) แล้วก็โดนกวานอูวิ่งเข้ามาต่อยจนล้มคว่ำ เชวอน : (โกรธมากที่กวานอู บุ่มบ่าม จึงตบกวานอูจนหน้าหัน) กวานอู : (พูดด้วยความโมโห) ทำไมเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อย เหมือนคนโง่ เหมือนคนเซ่อ  ทำไมอาจารย์คิมต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เชวอน : ( อึ้ง ... ไม่เข้าใจว่ากวานอูพูดเรื่องอะไร) กวานอู : ไปครับ ไปกับผม ผมไม่ยอมให้อาจารย์แต่งงานกับคนน่า{^_^}อย่างนี้หรอก  ไปกับผม (เอื้อมไปหยิบมืออาจารย์คิม)  มือนี้ มืออาจารย์คิม  ผมจะไม่ยอมปล่อยไปอีก ไม่มีวัน ไม่มีทาง ได้ยินมั๊ย ... เราไปด้วยกัน เชวอน : (สะดุดหกล้ม) กวานอู : ไม่เป็นไรนะ เชวอน : เป็นสิ ... เธอทำอะไร รู้ตัวหรือเปล่าว่าตอนนี้เธอทำอะไรลงไปน่ะ กวานอู : ลุกขึ้นสิครับ เชวอน : คราวนี้เธอจะรับผลของการกระทำยังไง  ฉันจะกลับไป เขากำลังรอฉันอยู่ ถ้าไม่รู้สาเหตุ ฉันไม่ยอมให้เธอลากออกมาอย่างนี้หรอก กวานอู : (เห็นว่าเชวอนไม่ยอมเดินตามไปแน่ จึงช้อนตัวอุ้มขึ้นมา แล้วเดินต่อไปโดยไม่สนใจอะไรอีก) เชวอน : ปล่อยฉันลงนะ เชกวานอู ทำอย่างนี้ไม่ได้นะ ... บอกว่าทำไม่ได้ ทำไมไม่ฟัง ... แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 46 04:52:25 จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 04:51:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ที่ห้องทำงานของเชกวานอู กวานอู : ชุดนี้คงไม่สบาย เปลี่ยนดีกว่านะ (ลุกขึ้นหาชุดให้ แล้วตัดสินใจหยิบชุดที่เขาตัดให้เธอส่งให้) เปลี่ยนซะสิครับ เชวอน : (เปิดกล่องออกดู จึงเห็นเป็นชุดยีนส์ที่ตัดไว้แบบสำหรับผู้หญิง) กวานอู : สวมได้เลย ของอาจารย์น่ะแหล่ะ เป็นงานชิ้นแรกหลังจากตัดสินใจที่จะมาออกแบบยีนส์ ฝีมือก็เลยยังไม่ดี ... การถ่ายรูปแต่งงานคงจะต้องยกเลิก ถอดชุดนั้นออกเถอะ เชวอน : เสียใจ วันนี้ฉันรับไว้ไม่ได้ กวานอู : ฟังผมให้ดีนะ หมอนั่นน่ะ เขาไม่ได้รักอาจารย์ อาจารย์ถูกหลอก รู้ตัวไม๊ถูกเจ้าคนเลวนั่นหลอก เหมือนคนโง่ คนเซ่อจนได้ เชวอน : (น้ำเสียงโกรธ) พูดอะไรไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเลย เอาอะไรมาพูดกันเนี่ย พูดให้ฉันเข้าใจหน่อยสิ กวานอู : เขามีคนอื่นแล้ว หมอนั่นเขามีผู้หญิงอื่น เชวอน : ว่าไงนะ มีผู้หญิงอื่นเหรอ มีแฟนอยู่แล้วเหรอ กวานอู หมายความว่ายังไง กวานอู : ได้ยินว่าคบกันมานาน สองคนนั่นสายเกินกว่าจะหันหลังกลับ ฝ่ายหญิงบอกว่าเลิกกับหมอนั่นไม่ได้ บอกว่าปล่อยเขาไปไม่ได้ เชวอน : เธอคงเข้าใจผิดมากกว่ามั๊ง ไม่ใช่แน่ พี่อึนซกเขาไม่ใช่คนเลวอย่างนั้นนะ กวานอู กวานอู : (คุกเข่าแล้วจับมือของเชวอน) มาหาผมเถอะครับ อย่ายอมถูกหมอนั่นมันย่ำยี มาหาผมดีกว่า ผมไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย ความรักที่มีต่ออาจารย์ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะครับ เชวอน : ด้วยใจที่ยังสับสนอยู่ จึงพูดขึ้นว่า เข้าใจแล้ว ฉันจะตรวจสอบก่อน หลังจากนั้นจะคิดดูอีกที ไม่ต้องตามไปนะ ฉันจะกลับคนเดียว จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ในที่ทำงานของฮันกัง คนอื่น ๆ กลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือแต่คิมเชวอนนั่งเซ็งอยู่คนเดียว และกำลังจะโทรศัพท์หามินจูเพื่อไปเดินเล่นฆ่าเวลา เชวอน : ฮัลโหล มินจูเธออยู่ไหน ฉันยังไม่อยากกลับบ้าน เลยอยากจะไปฆ่าเวลากับเธอน่ะ ... ไม่ว่างเหรอ ไม่เป็นไร ฉันไปคนเดียวก็ได้จ้ะ ... แค่นี้นะ กวานอู : ฆ่าเวลากับผมสิ ผมมีเวลาเยอะ (เสียงอ้อนน่าดู) เชวอน : เอ้อ ... มาได้ยังไง กวานอู : ผมรออยู่ตั้งชั่วโมง เห็นคุณไม่ออกไปก็คงอยู่ในนี้ ก็เลยเข้ามาดู ไปกันเถอะ ผมจะไปกับคุณเอง เชวอน : (คิดแบบสับสนว่ากวานอูมีเหตุผลอะไรกันแน่ ถึงมาทำอย่างนี้) กวานอู : ไม่มีเหตุผลหรอกน่า ไม่ต้องคิดหาเหตุผล แค่คิดว่ามีคนไม่อยากกลับบ้าน และมีคนอยากฆ่าเวลากับคน ๆ นั้น ก็มาฆ่าเวลาด้วยกันซะเลย แค่นั้นล่ะนะ (ยิ้มหวาน) เชวอน : (ยิ้มแบบสบายใจ) จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 บนท้องถนนที่ออกไปเดินเล่นฆ่าเวลา กวานอู : วันนี้อาจารย์อยากจะฆ่าเวลายังไง ผู้หญิงเขาฆ่าเวลายังไงผมไม่รู้ (จะบอกเป็นนัย ๆ ว่านอกจากอาจารย์แล้ว ผมไม่เคยไปกับผู้หญิงอื่นล่ะสิ) อาจารย์บอกมาเลย ผมอยากเอาใจอาจารย์ เชวอน : อย่าพยายามนักเลย ไม่ต้องมาเห็นใจฉัน ไม่ต้องมาเอาใจด้วย ทำไปทำไม กวานอู : นอกจากความพยายาม นอกจากความเห็นใจ นอกจากการเอาใจแล้ว ผมยังมีปัญญาทำอะไรให้อาจารย์อีกนะ ผมยังอายุน้อย ยังไม่มีฐานะ ยังไม่มีอะไรมาโอ้อวด ผมถึงได้โกรธนัก ... 3 ปีผ่านไป ผมได้พบอาจารย์อีก แต่เหตุผลที่ผมยังโกรธ คงเพราะผมมีปมด้อยอยู่ในใจ ผมอยากจะยืนอย่างองอาจ ต่อหน้าพ่อแม่อาจารย์ ต่อหน้าอาจารย์ด้วย ผมต้องการอย่างนั้นจริง ๆ เชวอน : (ซึ้งใจกับคำพูดของกวานอู แต่ก็คงยังสงสัยว่า ถ้าเขายังรักเธออยู่ ทำไมถึงไม่ไปจินเฮตามสัญญา) จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กวานอู พบกับมินจู ซึ่งรถเสีย และการพบกันครั้งนี้ ทำให้ได้รู้ความจริงที่เกิดขึ้น กวานอู : รถคุณเป็นอะไรหรือครับ มินจู : ไม่รู้ ทำยังไงก็สตารท์ไม่ติด โทรเรียกประกันแล้ว รอช่างมาซ่อม กวานอู : ดูก็ไม่น่าเป็นอะไร แบตหมดหรือเปล่า มินจู : หมู่นี้มันชอบรวนอยู่เรื่อยเลย เฮ้อ ... เพราะยายคิมเชวอนแท้ ๆ เชียว ชิ่งจากโซลไปจินเฮ ไปตั้งไกลเท่าไหร่ รถเพื่อนก็ฉกไปแบบนั้น ก็ไม่น่าจะเกิดอุบัติเหตุ ดูสิ แขนเดาะยังไม่พอ รถฉันพาลเสียเส้นไปด้วยน่ะ ... คุณสองคนมีเรื่องกันทีไรแล้ว ฉันโดนหางเลขทุกทีเลย ... อ้าว กวานอู เป็นอะไรไปเหรอ ... กวานอู : (น้ำตาเริ่มคลอ เมื่อรู้ความจริงว่าเชวอนไม่ได้ผิดสัญญาที่ให้ไว้) มินจู : เธอไม่รู้หรอกเหรอ งั้นก็จริงน่ะสิที่เขาไม่เจอคุณในจินเฮ เชวอนนะ เขาชิ่งหนีไปจินเฮ ไม่ไปงานเลี้ยงพ่อแม่บ่าวสาวเลย เชวอนน่ะ บอกว่าเขากลับมาหาคุณ มาทำตามสัญญาถึงได้ยอมกลับมาเกาหลีครั้งนี้ไง กวานอู : เมื่อรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว จึงตัดสินใจวิ่งไปหาเชวอนที่บ้าน จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขณะเดียวกัน เชวอนกำลังรื้อกล่องที่เก็บของเก่า ๆ เมื่อ 3 ปีก่อน จึงได้เจอโทรศัพท์เครื่องเดิม และได้นำมาเปิดฟังข้อความที่ฝากไว้ (เสียงฝากข้อความ) ... กวานอู : กวานอูนะครับ ทำไมอาจารย์ไม่กลับมา สัญญาของเราลืมแล้วเหรอครับ ที่นี่ซากุระโรยแล้ว ดูซึมเซาเหงาหงอย ผมจะรอตรงนี้จนกว่าอาจารย์จะมา ที่เดิมของเรา .......................................................................... ... กวานอู : Happy Birthday To you Happy Birthday To you สุดที่รัก อาจารย์คิม Happy Birthday To you ... วู้ สุขสันต์วันเกิดครับ ... คราวหน้าต้องฉลองด้วยกันนะ ผมจะรอนะ ... ผมรักอาจารย์ครับ เชวอน : (น้ำตาเริ่มคลอ เมื่อรู้ความจริงว่ากวานอูไม่เคยลืมเธอเลย) .......................................................................... ... กวานอู : กวานอูนะครับ วันนี้ผมตัดกระโปรงตัวนึงไว้ให้อาจารย์ ใช้ผ้าเดลลิ่งตัดนะครับ ไม่รู้จะพอดีตัวหรือเปล่า ... ถ้ารู้จะเป็นอย่างนี้ ผมจะกอดอาจารย์ให้บ่อยขึ้น คิดถึงจังเลย โดยเฉพาะวันนี้ คิดถึงมาก ๆ ... จะบ้าตายอยู่แล้ว เชวอน : (ปิดโทรศัพท์) ร้องไห้สะอึกสะอื้น ... นึกไม่ถึงว่ากวานอูจะคิดถึงเธอตลอดเวลาเหมือนที่เธอคิดถึงเขาเช่นกัน จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ในขณะที่กวานอู วิ่งมาหาเชวอนที่บ้าน ก็เป็นเวลาเดียวกับที่เธอตัดสินใจวิ่งออกจากบ้านเพื่อไปหากวานอู ทำให้เขาและเธอเจอกันที่ระหว่างทาง ... ต่างฝ่ายต่างน้ำตาคลอ และพูดตัดพ้อต่อว่ากันที่หลงเข้าใจผิด เชวอน : ไหนว่าเธอเปลี่ยนไปแล้วไง เธอบอกว่าเธอเปลี่ยนไป กวานอู : แล้วทีอาจารย์ล่ะ ไหนว่ากลับมาเพื่อจะแต่งงาน เชวอน : ไหนเธอบอกว่าลืม เธอไปตามสัญญาไม่ได้เพราะงานเธอยุ่งไงล่ะ กวานอู : อาจารย์ก็บอกว่าไม่ได้ไป ไหนว่าติดธุระจนไปไม่ได้ไงล่ะครับ จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:54:18 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ต่างฝ่ายต่างตัดสินใจโผเข้าหากันและกอดกันด้วยความรักที่มีท่วมท้นใจ และเรื่องราวที่เข้าใจผิดก็คลี่คลายด้วยความรักที่ทั้งสองมีให้ต่อกันและกันอย่างมั่นคง จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 05:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ในตอนหน้า ... ยังคงมีอุปสรรคอีกมากมายที่เขาและเธอต้องรับมือ โดยมีรักเป็นเดิมพัน อุปสรรคเหล่านั้นจะเป็นอะไรบ้าง โปรดติดตามตอนต่อไป แต่เรารู้ว่าสักวันเขาและเธอต้องมีวันนี้ จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:00:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ปิดท้ายด้วยภาพน่ารัก ๆ ที่ทำไว้ หวังว่าคงจะชอบกันนะคะ จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เย๊ ... เราเริ่มง่วงแล้วล่ะ จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:05:46 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ... จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 26 .... จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ..... จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:12:28 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไปแล้วค่ะ ขออนุญาตไปนอนก่อน เราง่วงจังเลย ขอไปนอนหลับฝันถึงหนุ่มคนนี้ก่อนนะคะ ... จากคุณ : nanago - [ 22 ต.ค. 46 06:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณนานาโกะ สุดยอดจริงๆค่ะ อยากพิมพ์เก็บไว้อ่านจังเลย แทบจะรวมเป็นเล่มได้แล้ว ตอนนั้นก็ดีนะคะ ตอนที่นางเอกขับรถไปจินเฮ แล้วรำพึงไปในระหว่างทางน่ะ เราว่าแสดงถึงรักแท้ที่นางเอกมีต่อพระเอกได้ดีจริงๆ (เพราะรู้ว่าตัวเอกอายุมากกว่าไง) คุณนานาโกะ ถ้าไม่ลำบากนัก ช่วยแปะภาพที่ไอทีวีตัดออกหน่อยสิคะ เช่นฉากที่จักรยานล้ม จะเก็บเอาไว้ดูค่ะ เพราะซีดีที่ทำขายคงทำตามไอทีวีก็คงไม่มีเหมือนกัน เรื่องนี้มีเสน่ห์มากนะ เล่นเอาวันศุกร์-อาทิตย์เราไม่ยอมรับนัดใครเลยล่ะ แถมสั่งเพื่อนทุกคนเลยว่าห้ามโทรมาตอน3 ทุ่มครึ่ง-4ทุ่มครึ่ง ถ้าละครไทยทำได้แบบนี้บ้างก็ดีเนอะ จากคุณ : เยี่ยมพร (เยี่ยมพร) - [ 22 ต.ค. 46 06:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ (โค้งให้คุณ nanagoสามรอบ แถมน้ำตาคลอ ๆ ด้วยเอ้า....) จากคุณ : นกยูง - [ 22 ต.ค. 46 07:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่แต่เช้าเลยค่ะคุณnanago ดีจังที่มีคนชอบเหมือนกัน... ซึ้งจังเลยค่ะ โอย...ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นี้จะไม่ไปไหนเลยแหละ... จากคุณ : Chocolatta - [ 22 ต.ค. 46 07:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แฮ่ม.... จะว่าไปสาวเกาหลีนี่ก็น่ารักนะคับ... เสียอย่างเดียว...ภาษาปะกิดคุณเธอฟังยากเหลือหลาย..โฮ่ ๆ ^_________________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 22 ต.ค. 46 09:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 33 T__T อ่านอีกรอบ เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวเศร้า .... ขอบคุณครับ บางตอนผมก็พลาดดู จากคุณ : อยากรู้อยากเห็น - [ 22 ต.ค. 46 09:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ร้องไห้เลย ถอดมาทุกคำพูด น่าจะมีนิยาย เรื่อง 19*25 ออกมาอย่าง My Sassy girl นะ ขอบคุณค่ะ คุณ nanago \\(^^) (^^)// จากคุณ : 3ears - [ 22 ต.ค. 46 09:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาชื่นชมค่ะ ทำมาอีกนะคะ จะรอดู จากคุณ : tereteru - [ 22 ต.ค. 46 09:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เห็นด้วยเลยว่าน่าจะมีเป็นนิยายด้วย แบบว่าชอบมากๆเหมือนกัน จากคุณ : ตัวจ้อยแต่จ๊าบ - [ 22 ต.ค. 46 10:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 37 That's perfect!! สุดยอดเลยคุณนานาโกะ ถอดมาทุกคำพูดเลยอ่ะ ช่วงหลังเราติดตามเกือบจาทุกตอนของละครเลยอ่ะ และก็มาอ่านที่กระทู้บ่อย แต่ไม่ได้แสดงตัวอ่ะค่ะ ยังจำน้ำเสียงของ กวานอู และ อาจารย์คิม ได้ทุกตอนที่คุณนานาโกะ post เลย ดีใจมากที่มีคนที่เป็นแฟนเรื่องนี้เยอะจริงๆค่ะ หวังว่าพวกเราคงได้ชมละครดีมีคุณภาพ จาก Kim Jae Won และ KHN อีก นะคะ ว้า.......ถ้าหนังเรื่องนี้จบแล้วก็คงไม่ได้มาเม้าท์กันอย่างนี้อีกแล้วสินะคะ เสียดายจัง จากคุณ : Nichy - [ 22 ต.ค. 46 11:26:21 A:203.151.230.238 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : ตะขบ - [ 22 ต.ค. 46 11:38:18 A:203.155.57.18 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 โอ้..สุดยอด..เยี่ยมมากค่ะ >.<)V nanago เห..ตอนที่อ.คิมรำพันตอนขับรถไปจินเฮเหรอคะ..ดูไม่ทันอ่ะ.. ใครจำได้บ้าง..โพสท์บอกหน่อย พูดว่าไงคะ ? >.< ใช่ค่ะ เห็นด้วย น่าจะทำเป็นนิยายเหมือน Autumn in my heart, My sassy ^^ ชอบที่ซู้ดดดดดด จากคุณ : Pin_koreanmania - [ 22 ต.ค. 46 11:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณมาก จากคุณ : - - [ 22 ต.ค. 46 12:51:32 A:203.144.198.246 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณ นานาโกะ มากเลย เปิดเพลง ฟังอยู่ในอ่านกระทู้มัน ทำมาย มันเศร้า T-T อย่างนี่ น้ำตา ซึม ชอบมากเลย วันหลังเอามาลง อีกน่ะค่า จากคุณ : PiCaSa - [ 22 ต.ค. 46 15:46:38 A:202.133.160.109 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบมากกก print เก็บไว้เลยเนี่ยยยยยยยยย มันเป็น "ความรัก" เจงๆอ่ะ ชอบจังงงงง ... ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : tomtya - [ 22 ต.ค. 46 18:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณมากๆค่ะ เยี่ยมจิงๆ ถึงจะอัดเป็นvcdไว้ดูแล้ว แต่มาอ่านแบบนี้ให้บรรยากาศดีกว่านะ จากคุณ : yaonuch - [ 22 ต.ค. 46 20:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณค่ะ กระทู้ดีมากๆๆๆเลยค่ะ ซาบซึ้ง อ่านแล้วน้ำตาคลอ T___T ดีใจจังที่ความรักของทั้ง 2 คน มั่นคงขนาดนี้ เป็นรักครั้งแรกด้วยนะเนี่ย T.T อยากมีมั่งง๊า........ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ขอตัวไปซบอกกวานดูร้องไห้ก่อนนะคะ T___T จากคุณ : หนึ่งKo-Chan - [ วันปิยมหาราช 11:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เพื่อนๆค้าาาาาา วันนี้อย่าลืมนั่งเฝ้าหน้าจอ เวลา 21.30 น. นะคะ เรามาร่วมกันดูและเอาใจช่วยกวานอู และ อ.คิมให้ฝ่าฟันอุปสรรคไปให้ได้ >_< ว้า.........อาทิตย์นี้แล้วสินะที่จะอวสาน เฮ้อออ........ไม่อยากให้หนังเรื่องนี้จบเลย ใจหาย อยากให้มีภาค 2 ออกมาอีกจัง เราคงคิดถึงพระเอก และ นางเอก 19*25 มากๆๆเลยเนอะ งั้นเรามาร่วมกันดูพร้อมๆกันไปทุกคนเลยนะคะ ปล.ขอสดุดีความรักระหว่าง กวานอู และ อาจารย์คิมที่มั่นคงในรักไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ทำให้เราประทับใจตัวละครทั้งสองนี้มากๆเลย จากคุณ : Nichy - [ 24 ต.ค. 46 13:22:43 A:203.151.230.49 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยอะ ดูแล้วน้ำตาคลอ ซึ๊งๆๆๆ ขอบคุณคุณ nanago ด้วยนะคะ ที่สละเวลามาโพสตืให้ได้อ่านได้ดูกัน คุณน่ารักจังเลย ^^ จากคุณ : agirls * - [ 25 ต.ค. 46 01:05:46 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อาจารย์คิมคิดสับสน ระหว่างซิ่งรถไปจินเฮ "เธอไม่มาก็ไม่เป็นไร ไม่สิ อย่ามาเลยนะกวานอู ถ้าเธอโผล่มาจริง ๆ ฉันคง...รู้สึกเศร้ามาก ๆ ฉันสวดมนต์ให้เธอทุกวัน ขอให้ อย่ามีขีวิตเหมือนอย่างฉัน ขอให้ อย่าเสียเวลาตั้ง 3 ปี คิดถึงแต่อดีตเหมือนกับฉัน อย่ามาเลยนะ อย่ามาเลยนะกวานอู" จากคุณ : Ilika - [ 25 ต.ค. 46 18:30:41 ]