ความคิดเห็นที่ 1 วิมส์ยืนหลังพิงเครื่องกีดขวางและวางหน้าไม้ลงกับพื้น เขาล้วงกล่องเงินใส่บุหรี่ออกมาก่อนจะล้วงบุหรี่งอ ๆ ออกมาจากกระเป๋าแล้วค่อย ๆ เรียงมันลงในกล่อง --ทางซ้ายเป็นถนนเคเบิล ตรงหน้าเป็นถนนทรีเคิลไมน์ยาวไปชนถนนอีซี่ ที่นี้ถ้าเราเคลื่อนเครื่องกีดขวางขึ้นไปถึงถนนอีซี่ เราก็จะสามารถคุมฝั่งริมขอบพิภพของเมืองไว้ได้แล้วก็จะทำให้ป้องกันได้ง่ายยิ่งขึ้น ใช่ละ เราทำได้แน่ เพราะมันเคยถูกทำมาแล้ว-- ปัญหาคือถ้าวิมส์ทำอย่างนั้นก็หมายถึงว่าเขาจะมีโรงพักของพวกนิรนามอยู่ภายในขอบเขตของเขา สถานการณ์เช่นว่าก็ไม่ต่างกับการตั้งเต๊นท์คร่อมรังงูเห่าซักเท่าไหร่ --เราทำได้น่า ฉันรู้ว่าเราทำได้-- ชาวบ้านแก่ ๆ หลายคนดันรถเข็นบรรทุกสัมภาระมุ่งหน้ามาทางวิมส์ เมื่อพวกเขามาถึงหน้าเครื่องกีดขวาง พวกเขาจ้องมองวิมส์ด้วยอาการวิงวอน วิมส์พยักหน้าให้พวกเขาผ่านเข้าไป --ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำมีแค่ -- “นายดาบ” เฟรดชะโงกหน้าข้ามเครื่องกีดขวางออกมา สีหน้าของเฟรดดูราวกับกำลังกลั้นหายใจ “ว่าไง เฟรด?” “มีคนตั้งเยอะมุ่งหน้ามาทางเราจากทางสะพานรอน รู้สึกข้างนอกนั่นจะแย่ไปหมดทุกที่เลยครับผม จะให้พวกเขาเข้ามาไหมครับ?” “มีพวกทหารหรือเปล่า?” “ไม่เห็นนะครับ คาดว่ามีแต่เด็กกับคนแก่ อ้อ มียายผมด้วย” “ไว้ใจได้มั้ย?” “ก็ถ้าแกยังไม่เมานะ” “ถ้างั้นก็ให้พวกเขาเข้ามา” “เอ้อ ” โคลอนอึกอัก “ว่าไง เฟรด?” “คือมีบางคนเป็นพลตระเวนด้วยนะครับ บางคนก็มาจากดิมเวล แต่ส่วนใหญ่มาจากคิงส์เวย์ พวกนี้ส่วนใหญ่ผมรู้จัก ส่วนคนที่ผมไม่รู้จัก คนอื่นก็รู้จักครับ” “มีเยอะไหม?” “ราวยี่สิบครับ คนหนึ่งในนี้ชื่อได ดิกกิ้นส์ เป็นจ่าจากดิมเวลล์ เขาบอกว่าพวกเขาถูกสั่งให้ยิงชาวบ้าน พวกเขาไม่อยากทำก็เลยทิ้งหน้าที่แล้วหนีมาทางนี้” “พวกเขาไม่ได้ทิ้งหน้าที่ เฟรด พวกเขาแค่ลาออกต่างหาก เอาละ ฉันต้องการไอ้หนูวิมส์กับแกแล้วก็แว้ดดี้กับคนอื่น ๆ อีกซักหลายคนให้มาที่นี่ในสองนาที เข้าใจมั้ย บอกวิกเล็ตให้เตรียมคนมาคอยเคลื่อนเครื่องกีดขวางตามสัญญานของฉันด้วย” “เคลื่อนเครื่องกีดขวาง? ผมนึกว่าเราจะหยุดอยู่ตรงนี้เสียอีก” “แล้วบอกสเนาตี้ให้หาบรั่นดีมาให้ฉันด้วย” ฉันไม่สนใจคำพูดของเฟรด “ขวดใหญ่ ๆ เลย” “เรากำลังจะทำตัวเป็นกฏหมายอีกแล้วใช่ไหมครับ นายดาบ?” เฟรดถาม วิมส์มองไปที่ถนนเคเบิ้ล เขารู้สึกถึงกล่องบุหรี่ในกระเป๋าของเขา “ใช่ เฟรด และตอนนี้เราจะลงมือจนถึงที่สุด” ยามสองคนที่ยืนเฝ้าโรงพักของพวกนิรนามจ้องมองกลุ่มพลตระเวนที่เดินมาหยุดตรงหน้าพวกเขา “เฮ้ย! ดูซิวะ พวกตัวตลกว่ะ” ยามคนหนึ่งพูดขึ้น “ต้องการอะไรวะ?” “ไม่ได้ต้องการอะไรครับ” เฟรดอึกอัก “งั้นก็ไปซะ อย่าเกะกะ” “ไปไม่ได้ครับ ผมต้องทำตามคำสั่ง” พวกยามก้าวออกมา เฟรดเองเหงื่อแตกพลั่ก พวกยามดูสนุกที่สามารถทำให้เฟรดประสาทได้ขนาดนี้ พวกนั้นไม่ทันได้ยินเสียงเบา ๆ ที่ย่องมาทางด้านหลัง “คำสั่งอะไรวะ” ยามคนหนึ่งชะโงกหน้าเข้ามาเยาะเย้ย เสียงคนร้องครางก่อนจะล้มลงดังอยู่ข้างหลัง “คำสั่งให้เป็นนกต่อไง” เฟรดตอบ ยามที่บัดนี้เหลือคนเดียวหันขวับกลับมาและสวนเข้ากลับ อุปกรณ์ ‘เจรจา’ หมายเลขห้าของคุณนายกู๊ดบอดี้ที่สวนกลับไป ยามร่วงลงไปกับพื้นขณะที่วิมส์สูดปากและนวดมืออยู่ป้อย ๆ “เอาละ พวกแกสองคนลากพวกนี้เข้าไปหลบไว้ข้าง ๆ นั่น วิมส์กับแนนซีบอลล์ แกสองคนตามฉันมา” วิมส์และพวกเดินเข้าไปในโรงพัก ข้างในนั้นมียามติดอาวุธอยู่อีกหลายคน พวกมันใช้มือกุมด้ามดาบพร้อมชักออกมาก่อนจะเอ่ยปากถามเมื่อเห็นวิมส์เดินเข้ามา วิมส์ลพวกพยายามทำตัวไม่ให้มีพิรุธ “ข้างนอกเป็นไงมั่ง?” หนึ่งในพวกยามถาม “พวกชาวบ้านเริ่มประสาทน่ะ” วิมส์ตอบ “พวกที่อีกฟากของแม่น้ำแตกตื่นกันใหญ่ เราก็เลยจะมารับพวกนักโทษไปด้วย” “งั้นรึ? โดยอำนาจของใครไม่ทราบ?” วิมส์ยกหน้าไม้ขึ้นจ้อง “โดยอำนาจของนายเบอร์เล่ห์และนายสตรองอินดิอาร์มไง” วิมส์แยกเขี้ยว พวกยามหันมามองกันเองก่อนจะหันมาถามวิมส์ “ไม่รู้จัก ใครวะที่แกเอ่ยชื่อมาน่ะ?” จากคุณ : Away from Thailand - [ 31 ม.ค. 47 05:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คุณเดี้ยงครับ ขอเวลาผมแป๊บนึงกะว่าเรียบเรียง NW เสร็จแล้วจะรวบรวมให้ ทีเดียว ในอัตราการโพสต์อาทิตย์ละครั้ง (หรือสองเป็นบางที) คิดว่าจะ จบได้ภายในสิ้นเดือนกุมภาพันธ์หรือตน้เดือนมีนาคมละครับ จากคุณ : Away from Thailand - [ 31 ม.ค. 47 05:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทุกคนเงียบไปชั่วครู่ก่อนที่วิมส์จะพูดออกมาจากมุมปาก “พล ฯ วิมส์?” “ครับผม?” “หน้าไม้นี่ใครผลิตวะ?” “เอ้อ บริษัทพี่น้องไฮนส์ครับ รู้สึกจะเป็นรุ่นสามครับ” “ไม่ใช่เบอร์เล่ห์และสตรองอินดิอาร์ม?” “ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลยครับ” --ฉิบเป๋ง เร็วไปห้าปีว่ะ นึกว่าจะพูดเท่ห์ซักหน่อย—วิมส์คิด “งั้นว่ากันตรง ๆ เลยก็แล้วกัน” วิมส์พูด “อยู่เฉย ๆ อย่ากระดุกกระดิก ไม่งั้นพ่อยิ่งใส้แตก” อาจฟังดูไม่เท่ห์เท่าแต่ก็ดุเดือดใช้ได้ “แกมีหน้าไม้แค่ดอกเดียวโว้ย” ยามคนหนึ่งไม่กลัว เสียงขึ้นนกดังมาจากข้างหลัง แซมยกหน้าไม้ขึ้นเล็ง “ตอนนี้มีสองละ แล้วจะบอกให้รู้ไว้ว่าไอ้หนูนี่เป็นพลฝึกหัด เพราะฉนั้นมันอาจจะเผลอยิงออกไปตรงไหนก็ได้” วิมส์ว่า “ทิ้งดาบแล้วไปซะ เดี๋ยวนี้เลย” พวกยามลังเลอยู่แวบหนึ่งก่อนจะทิ้งดาบและวิ่งออกไป “ให้เฟรดเฝ้าข้างนอกไว้” วิมส์สั่ง “ตามฉันมา ” โรงพักที่ไหน ๆ ก็ดูคล้าย ๆ กัน วิมส์เดินลงบันไดลงไปยังห้องขังใต้ดิน ข้างล่างนั่นวิมส์เปิดประตูหนาหนักเข้าไปอย่างแรงและหยุดชะงัก ห้องขังนั้นโดยทั่วไปแล้วก็ไม่ได้มีกลิ่นน่าชื่นใจเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยโรงพักของวิมส์ก็ไม่มีกลิ่นคาวเลือด สัตว์ร้ายในตัววิมส์คำรามเงียบ ๆ ในห้องตั้งไว้ด้วยเก้าอี้ไม้ตัวใหญ่ที่หนาหนัก ข้างเก้าอี้เป็นชั้นแขวนเครื่องมือ ตัวเก้าอี้เองถูกยึดตรึงไว้กับพื้นโดยมีเข็มขัดหนังหลายเส้นติดอยู่กับเก้าอี้ บนชั้นแขวนเครื่องมือก็แขวนไว้ด้วยค้อนและกระบองหลายขนาดและหลายลักษณะ พื้นห้องนั้นดูมืดทึมและเหนียว ร่องะบายน้ำทอดพาดยาวไปตามพื้นห้อง ตรงช่องลมที่เปิดออกไปสู่พื้นถนนข้างนอกนั้นถูกตอกปิดด้วยไม้กระดานจนมิดชิด ดูเหมือนว่าคนในห้องนี้จะไม่ได้รับอนุญาตให้เห็นแสงเดือนแสงตะวัน ขณะเดียวกัน บนผนัง เพดานและแม้กระทั่งด้านในของประตูนั้นทุกจุดถูกบุไว้ด้วยกระสอบบรรจุฟางแน่น ห้องขังนี้แน่นหนานัก แม้เสียงก็ไม่อาจเล็ดรอดหนีไปได้ แสงไฟวอบแวมจากคบไฟสองสามอันในห้องไม่ได้ช่วยส่องสว่างแม้ซักน้อยหากเพียงส่องให้เห็นความสกปรกโสมมข้างในเท่านั้น ข้างหลังวิมส์นั้น วิมส์ได้ยินเสียงอาเจียนของแนนซีบอล ราวกับว่าเขากำลังฝันร้าย วิมส์เดินเข้าไปในห้องและก้มลงหยิบอะไรเล็ก ๆ บางอย่างที่พื้นที่สะท้อนแสงคบไฟอยู่วอมแวม สิ่งที่เขาหยิบขึ้นมาคือฟันซี่หนึ่ง วิมส์ลุกขึ้น ที่อีกด้านหนึ่งของห้องมีประตูอีกบานซึ่งปิดสนิท อีกด้านหนึ่งนั้นเป็นอุโมงค์ซึ่งนำไปสู่ห้องขังเดี่ยว วิมส์ปลดคบไฟลงมาส่องไปทางอุโมงค์ เสียงเท้าเดินมุ่งหน้ามาที่หลังประตูบานนั้นพร้อมกับเสียงกุญแจดังกรุ๋งกริ๋ง แสงไฟส่องลอดช่องใต้ประตูเข้ามา สัตว์ร้ายในตัววิมส์แยกเขี้ยว วิมส์ปลดกระบองอันใหญ่ที่สุดลงมาจากชั้นแขวนพร้อมกับก้าวเข้าไปอิงแนบกับผนังห้องข้างประตู ใครซักคนกำลังจะเข้ามา ใครซักคนซึ่งรู้จักห้องนี้ดี ใครซักคนซึ่งกล้าที่จะเรียกตัวเองเป็นตำรวจ สองมือวิมส์กำไม้กระบองแน่นและยกมันสูงเหนือไหล่ ที่หน้าประตูอีกฟากหนึ่งของห้อง วิมส์เห็นสายตาของไอ้หนูแซมที่มองมาทางเขา ตราของแซมสะท้อนแสงไฟ ใบหน้าของแซมดูประหลาดนัก วิมส์ลดกระบองลงและวางมันพิงผนังไว้ก่อนจะล้วงเอาสายโซ่ในปลอกหนังออกมาจากกระเป๋า สัตว์ร้ายในตัววิมส์หงุดหงิดแต่มันก็ถอยกลับเข้าไปในมุมมืด ชายร่างใหญ่คนหนึ่งเปิดประตูเดินผิวปากเข้ามา เขาหยุดเดินเมื่อมองเห็นไอ้หนูแซม ทว่าก่อนที่เขาจะทันพูดอะไรเขาก็ล้มลงหมดสติ ชายคนนี้เปลือยท่อนบนโดยมีเพียงถุงหนังคลุมหน้าอยู่ ที่เอวของเขาแขวนไว้ด้วยกุญแจพวงใหญ่ วิมส์กระโจนเข้าไปในห้องและวิ่งไปตามทางเดินข้างในอย่างรวดเร็ว ข้างในนั้นมีห้องเล็ก ๆ ซึ่งติดไฟสว่างอยู่อีกห้อง ในห้องนั้นนั่งไว้ด้วยชายร่างเล็กคนหนึ่ง วิมส์ลากคอชายร่างเล็กขึ้นมาจากเก้าอี้ ชายร่างเล็กตกใจจนลืมที่จะกรีดร้อง “แกเป็นใคร? มีหน้าที่อะไรที่นี่?” วิมส์ตวาด “ผมเป็นแค่เสมียน ผมแค่จดบันทึกเท่านั้น!” ชายร่างเล็กแก้ตัวพร้อมกับพยายามยกปากกาในมือให้ดู วิมส์มองไปที่โต๊ะ บนนั้นวางไว้ด้วยเข็มทิศ ไม้บรรทัดและอุปกรณ์วัดหลายอย่าง วิมส์รู้ว่าเหล่านี้เป็นอุกรณ์ส่วนตัวสำหรับศาสตร์แห่งทรลักษณ์ของสวิง หนังสือและแฟ้มวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ วิมส์คว้าไม้บรรทัดเหล็กหนาหนักบนโต๊ะขึ้นมาและฟาดมันลงบนโต๊ะ เสียงมันดังจับใจดีนัก “แล้วแกบันทึกอะไร?” ใบหน้าของวิมส์อยู่ห่างหน้าของเสมียนเพียงนิ้ว “ผมแค่ทำการวัดตามคำสั่งผู้กองสวิง ทุกอย่างที่ผมวัดอยู่ในสมุดนั่น ผมแค่วัดจริง ๆ นะ ผมไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่น ผมไม่ใช่คนเลวจริง ๆ นะ” วิมส์ฟาดไม้บรรทัดลงมาอีก แต่คราวนี้เขาฟาดด้วยด้านคมของไม้บรรทัด คมไม้บรรทัดจมลึกลงไปบนพื้นโต๊ะ “เอ้อ อยากให้ผมเล่าทุกอย่างที่ผมเห็นไหม?” สเมียนพยายามประจบ “ว่ามา! ที่นี่มีทางออกอื่นอีกหรือเปล่า?” วิมส์แพ่นไม้บรรทัดลงบนโต๊ะอีก ชั่วแวบที่เสมียนร่างเล็กเหลือบไปที่มุมห้องโดยไม่ตั้งใจก็เพียงพอแล้วสำหรับวิมส์ ที่นั่นหลังชั้นไม้มีประตูซ่อนอยู่ “ดี ประตูนั่นเปิดออกไปที่ไหน?” “เอ่อ ” วิมส์ชะโงกเข้าใกล้จนแทบจะหายใจรดหน้า “ตอนนี้มีแกคนเดียวเท่านั้นว่ะ” วิมส์ขู่ “ไม่มีใครเห็นใจแกที่นี่ แกนั่งอยู่ตรงนี้คอยจดบันทึกให้ไอ้นักทรมานสารเลวนั่น แกเห็นโต๊ะนั่นใช่ไหม? แกรู้ใช่ไหมว่าคนเราบางครั้งก็เผลอให้ลิ้นชักงับนิ้วตัวเองได้ เพราะฉนั้นถ้าแกยังอยากใช้นิ้วของแกเขียนหนังสือล่ะก็ บอกฉันมาทั้งหมด ” “โกดัง” เสมียนระล่ำระลัก “มันเปิดไปที่โกดังข้าง ๆ” “ดีมาก ขอบใจที่ให้ความร่วมมือ” วิมส์ปล่อยคอเสื้อของเสมียนร่างเล็ก “เอาละ ตอนนี้ฉันจะใส่กุญแจมือแกอยู่กับโต๊ะเพื่อความปลอดภัยของแกเอง” “ความปลอดภัยของผม? มีใครจะทำร้ายผม?” “ฉันเอง ฉันฆ่าแกแน่ถ้าแกพยายามจะหนี” แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 47 07:02:32 จากคุณ : Away from Thailand - [ 1 ก.พ. 47 06:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เกี่ยวกับ Night Watch ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ A2651268 จากคุณ : Away from Thailand - [ 2 ก.พ. 47 11:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Discworld - Night Watch (29) ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ A2658060 จากคุณ : Away from Thailand - [ 6 ก.พ. 47 16:03:02 ]