ความคิดเห็นที่ 1 จริง ๆ แล้วการพูด ต่อหน้าคน เยอะๆ มันไม่ยากหรอกคะ แต่ก็มีการเตรียมความพร้อมก่อน เพราะว่า อย่างน้อย เราต้อง กำหนด ลมหายใจ และการหายใจ ให้เป็นปกติ ไม่ตื่นเต้นจนเกินไป เพราะการตื่นเต้นมากๆ จะทำให้ คุณ หายใจ ถี่ขึ้น และ เสียงลมหายใจ จะดังกว่าปกตินะคะ อย่างแรก เลย ต้อง ควบคุมอารมณ์ และ สติให้ได้ก่อน จากนั้น ก็ ลำดับ ขั้นตอนถึงสิ่งที่จะพูด ไม่ต้องขนาดจดไปพูดเป็นหน้าๆ หรอกนะคะ แค่หา key word ของหัวข้อที่ต้องการจะสื่อออกไปก็พอ จากนัน้ ก็ ใช้ วิชา สารธยายคะ แต่มีข้อแนะนิดนะคะ พูดอย่างที่ใจคิด จะรู้สึก สบายกว่า การท่องจำ มา ช่วยได้เยอะคะ อ่อ ถ้าติดๆ ขัดๆ หรือ คิดว่าพูดไรไม่ออก พยายาม ยิ้ม ไว้ก่อน และรวบรวมสติ นะคะ ถ้าจำไม่ได้จริงๆ ว่าจะพูดไร ให้ข้าม เรื่องนั้น ไปเลย ขี้น เรื่อง ใหม่ เลยคะ เหมือน ไม่มีไรเกิดขึ้น จะรู้สึกดีมาก ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีคะ จากคุณ : สวยสุดซอย 100 เมตร - [ 24 มิ.ย. 47 23:00:55 A:202.47.247.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 แค่ใจพร้อมก็เป็นต่อครับ จากคุณ : นักล่าภาพ - [ 24 มิ.ย. 47 23:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 - ซ้อมมากๆ ยิ่งซ้อมจะยิ่งมั่นใจ - มีประเด็นที่แน่นอน อย่าพูดเรื่อยเปื่อย - จบได้ภายในเวลาที่กำหนด จากคุณ : Just My Opinion - [ 24 มิ.ย. 47 23:18:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มั่นใจเข้าไว้ จะมีชัย ไปกว่าครึ่งค่ะ ^_________^ จากคุณ : :+:+: ลู ก แ ม่ บ๊ ว ย :+:+: - [ 24 มิ.ย. 47 23:18:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลองร่างคร่าว ๆ แล้วแก้ไขจนพอใจครับ เริ่มที่การเปิดประเด็นสักหนึ่งย่อหน้า เสร็จแล้วก็เข้าเนื้อหา ลำดับตามเวลาก็ได้ หาบทสรุปไว้ปิดท้ายอีกสักย่อหน้า ตอนพูดเอาขึ้นไปด้วย ทำไฮไลท์ไว้ที่จุดสำคัญ ถ้าจำได้หมดก็พูดไปเลย ถ้าลืมก็ยกโพยมาดูได้นะ ผมว่า ก่อนพูดสูดลมหายใจลึก ๆ ครับ แก้ตื่นเต้น พอพูดไปสักหน่อยก็จะหายครับ ลองดู จากคุณ : ultraman seven - [ 24 มิ.ย. 47 23:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ง่ายๆนะครับ นึกถึงประสบการณ์ที่ดีดีที่ได้จาก สถาบันแห่งนี้ อาจารย์ที่นี่ และ เพื่อนๆที่นี่ครับ ใจเย็นๆครับ ไม่มีอะไรยาก จากคุณ : ผีเพื่อนหงส์ - [ 24 มิ.ย. 47 23:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจในสิ่งที่พูด พูดจากใจ ไม่ใช่พูดจากจำ.. แล้วจะดีเองเด้อ.. จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 25 มิ.ย. 47 01:15:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก่อนอื่น ต้องรู้ให้แน่ก่อนครับ ว่าที่จะพูดใช่สุนทรพจน์ หรือไม่ ถ้าใช่ ก็ต้องเตรียมคำพูดที่สวยหรูครับ เพราะชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นสุนทรพจน์ สำหรับหลักการพูดทั่วๆ ไป ก็เป็นดังที่ทุกท่านว่ามาแหละครับ อาจารย์ผมท่านสอนว่า การพูดที่ดีนั้น ต้อง เตรียมพร้อม ซ้อมดี มีขึ้นต้น มีคำคม มีลงท้าย จบประทับใจ ส่วนตัวผมเองนั้น สรุปไว้ 3 ประการคือ 1. พูดในสิ่งที่รู้ 2. ผู้ฟังต้องสำคัญ 3. สั้นและง่าย อ่า ขี้เกียจพิมพ์ละ เอาบทพูดไปดูเลยดีกว่า "มันจะดีแค่ไหน ถ้าทุกครั้งที่เราพูด แล้วทุกคนตั้งใจฟัง สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเทคนิคในการพูดมาเล่าให้ฟัง เทคนิคของผมครับสั้นๆ แค่ 3 ข้อ 1. พูดในสิ่งที่รู้ 2. ผู้ฟังสำคัญ 3. สั้นและง่าย พูดในสิ่งที่รู้ แน่นอนครับ ถ้าเราไปพูดในสิ่งที่เราไม่รู้แล้วละก็คงจะแย่แน่ๆ ยิ่งถ้ามีผู้ฟังที่รู้เรื่องที่เราจะพูดดีกว่าเราแล้วละก็เขาคงไม่อยากฟังเรื่องที่เราพูดแน่ๆ และเราเองก็คงจะลำบากใจมากเช่นเดียวกัน เรียกว่า ลำบากทั้งผู้พูด ลำบากทั้งผู้ฟัง การจะรู้เรื่องที่จะพูดนั้นต้องมีการเตรียมพร้อมครับ ยิ่งถ้าเรารู้สึกว่าเรื่องที่เราจะพูดนั้นยังไม่รู้เท่าไร ยิ่งต้องเตรียมพร้อมมากเท่านั้น จะเตรียมพร้อมยังไงก็ได้ครับ อาจจะเขียนหัวข้อใส่กระดาษ เขียนบทพูด ฝึกซ้อมพูด หรืออาจจะทำการพูดเงียบ เหมือนที่ อาจารย์ ทินกร แนะนำ ซึ่งก็คือการฝึกซ้อมพูดไว้ในใจ สมมติว่าถ้าเราต้องพูดจะพูดยังไง แล้วเวลาที่ใครเชิญให้พูดก็สามารถพูดได้ทันที วันนึง คุณสมชาย ไปงานเลี้ยง พิธีกรเชิญให้ขึ้นไปพูดบนเวที คุณสมชายก็เดินเข้าไป “ ฮัลโหล สวัสดีครับ สำหรับวันนี้ผมก็ ไม่มีอะไร ขอบคุณครับ” แล้วก็เดินลงเวทีไป ตายเลยครับแบบนี้ ขายหน้าเขาตายเลย ถ้าไม่มีการเตรียมพร้อม ไม่มีความรู้เรื่องที่จะพูด ต่อไปนะครับ ข้อ 2 ผู้ฟังต้องสำคัญ นักพูดชาวอเมริกันคนนึงกล่าวว่า “เล็งยิงให้ตรงหัว” ใช้เลยครับคำนี้ เราต้องรู้ก่อนว่า ผู้ฟังของเราเป็นใคร สนใจอะไร และต้องการอะไรจากเรา คือเล็งยิงให้ตรงหัวนั่นเอง ถ้าเราไปพูดเรื่องที่เขาไม่สนใจ เขาก็ไม่อยากจะฟังหรอกครับ เช่นถ้าเราไปพูดเรื่องการประท้วงการสร้างเขื่อนให้เด็กอนุบาลฟัง ร้อยทั้งร้อยเขาก็ไม่อยากฟังหรอกครับ ขนาดเด็กมหา’ ลัยบางคนยังไม่อยากฟังเลย อีกอย่างครับเราต้องหาแนวร่วมให้ได้ อาจารย์ จตุพล แนะนำว่า ถ้าจะพูดกับพยาบาลก็ต้องบอกว่า แหมยินดีจังที่ได้มาอยู่ท่ามกลาง นางฟ้าในชุดขาว หรือ พูดกับทหารก็บอกว่า โชคดีที่วันนี้ได้มาพูดคุยกับรั้วของชาติ เหมือนผมวันนี้แหละครับ โชคดีที่ได้มาพูดคุยกับ คนหล่อๆ สวยๆ พูดเก่งๆ ทั้งนั้นเลย นอกจากนี้ยังมีเทคนิค น้อยนิด แต่ได้ผล มหาศาล นั่นคือ การสบตากับผู้ฟัง นั้นแสดงว่า เราให้ความสนใจกับผู้ฟัง แล้วเขาก็จะสนใจเรา อย่ามัวแต่มองผนังกำแพงนะครับ มองไปยังไงมันก็ไม่สนใจเราหรอก มาถึงเทคนิคสุดท้ายครับ สั้น และง่าย คือพูดจาไม่ให้วกไปวนมา หรือเป็นเรื่องที่รู้เข้าใจกันเฉพาะกลุ่ม ขอยกตัวอย่างให้ฟังเรื่องนึงครับ ท่านประธานคนหนึ่ง ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อนะครับ ได้รับเชิญให้ไปพูด เกี่ยวกับความเป็นมาขององค์กร กำหนดให้เวลาพูด 5 นาที ท่านประธานก็ขึ้นไปพูด “ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเวลาที่ผมพูดได้ทำไมมีแค่ 5 นาที องค์กรของเราผ่านร้อนก็หลายร้อนผ่านหนาวก็หลายหนาวไม่รู้ 5 นาทีจะพอที่จะพูดจบรึเปล่า แต่เอาเถอะ 5 นาทีก็ 5 นาที ผมก็พอเห็นใจว่ายังมีอีกหลายรายการ เพราะฉะนั้นผมจะพยายามพูดให้จบใน 5 นาที “ พูดอยู่อย่างนี้แหละครับ เอาแต่บ่นว่า 5 นาทีไม่พอ สักพักมีคนมากระซิบ “ท่านครับๆ 7 นาทีแล้วครับท่าน” อย่างนี้ก็ถือว่าแย่ ถึงรู้ในสิ่งที่จะพูด แต่กลับพูดยืดยาวและวกไปวนมา แถมยังฟังยากอีกต่างหาก สำหรับผมก็มีเทคนิค 3 ข้อนี่แหละครับ พูดในสิ่งที่รู้ ผู้ฟังต้องสำคัญ สั้นและง่าย สุดท้ายนี่ก็ขอฝากไว้ว่าผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตมักประสบความสำเร็จในการพูด และในทางกลับกันผู้ที่ประสบความสำเร็จในการพูด ก็มักประสำเร็จในชีวิต ขอบคุณ และสวัสดีครับ" จากคุณ : fomfun - [ 25 มิ.ย. 47 02:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สุนทรพจน์ ก็ใช้หลักการคล้ายๆ กัน แต่คำพูดต้องหรูๆ หน่อย เอาตัวอย่างไปดู (อย่าถือเป็นจริงเป็นจังนะครับ บทนี้ผมมั่วๆ ขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนพูดในวันถัดมา อาจจะผิดหลักการของ สุนทรพจน์ก็ได้ แต่...ลองดูเป็นแนวทางก็ดีครับ) อาจารย์ และเพื่อนๆที่รักทุกคนครับ วิชาการพูด เป็นวิชาที่ผมรักมากวิชาหนึ่ง เพราะไม่เพียงแต่จะได้รับความรู้ทางด้านการพูดในรูปแบบต่างๆ ที่สามารถนำเราไปให้ก้าวไปสู่ความสำเร็จเท่านั้น หากแต่บรรยากาศในห้องเรียนของวิชานี้ยังเต็มไปด้วยความสุขและสนุกสนาน ขอขอบคุณอาจารย์ ที่ได้วิจารณ์การพูดของพวกเรา ซึ่งชี้ให้เห็นข้อดีข้อด้อยในการพูด อันจะนำมาซึ่งการพัฒนาการพูดของพวกเราให้ดีขึ้น ขอขอบคุณ เพื่อนๆ ที่ได้เล่าความรู้ ความบันเทิง ซึ่งได้สอดแทรกเทคนิคในการพูด อันช่วยพัฒนาการพูดของผมให้ดีขึ้นอีก คำโบราณว่าไว้ว่า “ฤามีงานเลี้ยงใดที่มิมีวันเลิกลา” วันนี้นับได้ว่า เป็นวันสุดท้ายของการเรียนวิชาการพูด แต่นั้นก็มิได้หมายความว่า วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เราพบกัน เพื่อนๆ ครับมิตรภาพ ถ้าไม่ได้รับการเอาใจใส่ ในที่สุดจะต้อง เหี่ยวแห้ง ร่วงโรย และสูญสิ้นไป ผมขอให้มิตรภาพของเราจงยั่งยืนและวัฒนายิ่งขึ้นไป เช่นเดียวกับฝีปากในการพูดของพวกเราทุกคนครับ จากคุณ : fomfun - [ 25 มิ.ย. 47 02:12:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อันนี้แถมครับ เป็นข้อสอบที่ส่งอาจารย์ คำถามผมทำหายไปไหนไม่รู้แล้ว มีแต่คำตอบ ยังไงลองเดาดูเล่นๆนะครับ ๑. การจะพูดที่ดีนั้นแยกได้เป็น 2 ด้านคือ 1.ด้านเนื้อหา และ2.ด้านองค์ประกอบอื่นๆ 1.ด้านเนื้อหา 1.1 ต้องมีเป้าหมายหลักในการนำเสนอ เราต้องมีเป้าหมายว่าเราต้องการบอกเรื่องอะไรแก่ผู้ฟัง เช่น ต้องการพูดเรื่อง “ความซื่อสัตย์” เป้าหมายของเราก็คือ ให้ผู้ฟังฟังแล้วเห็นความสำคัญของความซื่อสัตย์ และอยากปฏิบัติตนให้เป็นคนซื่อสัตย์ 1.2 ต้องมีการแบ่งประเด็นที่ดี มี เปิดเรื่อง เนื้อเรื่อง สรุป 1.2.1 เปิดเรื่อง การเปิดเรื่องต้องน่าสนใจ สามารถเปิดได้โดย การจูงใจ คำถาม คำคม เช่น ”ทำไมเราถึงต้องซื่อสัตย์ในการทำข้อสอบทั้งๆ ที่เราอาจสอบตก ในขณะที่ผู้อื่นลอกแล้วได้คะแนนดี” 1.2.2 ตัวเรื่อง ต้องมีประเด็น ตัวอย่าง คำคม บทกวี เนื้อหาต้องมีความแปลกใหม่ น่าสนใจ อาจแทรกเรื่องขำขัน เช่น เราชี้ให้เห็นข้อดีและข้อเสียของความซื่อสัตย์เป็นข้อๆ “ถ้าเราซื่อสัตย์แล้วเราจะ 1 2 3 แต่ถ้าเราไม่ซื่อสัตย์แล้วเราจะ 1 2 3 ” 1.2.3 สรุป ต้องย้ำประเด็น มีคำคม คำกลอน จบให้ประทับใจ เช่น เราอาจจบว่า”ความซื่อสัตย์เป็นสมบัติของคนดี ตรองดูซีทุกคนก็มีหัวใจ ” 2.ด้านองค์ประกอบอื่นๆ 2.1ต้องมีการเตรียมพร้อมที่ดี เราต้องเตรียมพร้อมหาความรู้ ความหมาย ความสำคัญของเรื่องที่เราจะพูด เช่น ถ้าจะพูดเรื่องความซื่อสัตย์ เราอาจเตรียมหา คติ คำคม หรือหลักคำสอนในศาสนา ว่ามีหลักใดเกี่ยวข้องบ้าง 2.2ต้องมีการหมั่นฝึกซ้อม การฝึกซ้อมจะทำให้เราพูดได้คล่องและมีความต่อเนื่อง ได้รู้จุดบกพร่อง ของตัวเอง 2.3มีสื่อ การมีสื่อจะทำให้ผู้ฟังจำได้ง่าย เห็นภาพได้ชัด เช่น กราฟ 2.4 การนำเสนอต้องดี ต้องมีบุคลิกท่าทางที่ดี การพูดต้องมีชีวิตชีวา มีการประสานสายตากับผู้ฟัง ๒. สาเหตุสำคัญที่ผู้ฟังไม่ฟัง เพราะ ผู้ฟังไม่อยากฟัง ที่ผู้ฟังไม่อยากฟัง เพราะผู้พูดอาจมีข้อบกพร่องดังนี้ 1. ด้านหัวเรื่อง (เป้าหมาย) ผู้พูดอาจพูดดี แต่สิ่งที่พูดนั้นไม่ตรงความต้องการของผู้ฟัง ผู้ฟังไม่อยากฟังเรื่องนั้น เช่น เราไปพูดเรื่อง”การลงทุนในภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน” ให้เด็กชั้นประถมฟัง แน่นอนแม้จะพูดดีเพียงใด เด็กประถมก็ไม่อยากฟัง อาจปรับได้โดยศึกษาผู้ฟังว่าผู้ฟังมีความต้องการอะไร หรืออย่างน้อยที่สุดหาก ต้องพูดในเรื่องที่ผู้ฟังไม่ค่อยสนใจแล้วละก็ อาจปรับเนื้อหาภายในให้ตรงกับผู้ฟัง 2. ด้านเนื้อหา ผู้พูดอาจพูดในประเด็นที่หนัก ทำให้ผู้ฟังเกิดความเบื่อหน่ายได้ แก้ได้โดยเนื้อหา อาจจะแทรกตัวอย่าง ขำขันต่างๆ 3. ผู้พูดไม่มีการเตรียมพร้อมที่ดี หากผู้พูดไม่มีความรู้ในเรื่องที่จะพูดดีพอ แล้วยังไม่มีการหาความรู้เพิ่มเติม หากไปพูดแล้วผู้ฟังมีความรู้ดีกว่า ผู้ฟังก็ไม่สนใจฟัง แก้ไขได้โดยการเตรียมพร้อมที่ดี มีการเตรียมตัวทั้งเนื้อหาข้อมูล และมีการเตรียมบทพูด 4. ผู้พูดไม่มีการซ้อมดี อาจทำให้การพูด พูดไม่คล่อง ตะกุกตะกัก ติดๆ ขัดๆ ทำให้ผู้ฟังไม่สนใจ แก้ไขโดยต้องมีการฝึกซ้อม อาจฝึกโดยพูดให้ผู้ฟังกลุ่มหนึ่งฟังเพื้อหาทางแก้ไข ปรับปรุงข้อเสีย 5. ผู้พูดพูดแบบไม่มีชีวิตชีวา ไม่สื่อสารกับผู้ฟัง ผู้พูดอาจพูดเหมือนท่อง สายตาไม่ประสานกับผู้ฟัง แก้ไขโดยใช้น้ำเสียงในการเล่าให้มีชีวิตชีวา ประสานสายตา และพยายามจำบทพูดให้ได้ ๓. หลักที่สำคัญ คือ ต้องมีการเตรียมพร้อมโดย 1. เตรียมเนื้อหาวัตถุประสงค์ของงาน ว่า”งานต้อนรับลูกช้างเชือกใหม่ 2546” มีเป้าหมายและวัตถุประสงค์อะไร จัดขึ้นเพื่อใคร เพื่อจะได้แจ้งแก่ผู้ฟัง 2. ศึกษากำหนดการของงานนั้นว่ามีอะไรบ้าง เพื่อจะได้เตรียมเนื้อหาได้ถูกว่า จะต้องพูดช่วงไหนบ้าง 3. ศึกษาในวิทยากรแต่ละท่านว่าเป็นใคร เพื่อจะได้แนะนำได้ถูกต้อง 4. เขียนบทพูด เพื่อให้การพูดมีประสิทธิภาพ โดย หาคารมมาเปิดประเด็น กระตุ้นให้เห็นความน่าสนใจของงาน ว่างานมีความสนใจอย่างไร แนะนำตัววิทยากรว่าเป็นใคร น่าสนใจแค่ไหน 5. ฝึกซ้อม การเป็นพิธีกร แก้ไขจุดบกพร่องต่างๆ ๔. ประสบการณ์ในการเรียนวิชาการพูดช่วยได้โดย 1. ทำให้รู้จักการสร้างบทพูดที่ดี 1.1 รู้จักการขึ้นต้น “เริ่มต้นดีมีชัยไปกว่าครึ่ง“การขึ้นต้นนับว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะการเริ่มต้นที่ดี เป็นการสร้างความสนใจให้กับผู้ฟัง ทำให้ผู้ฟังสนใจในสิ่งที่เราจะพูดต่อไป ยกตัวอย่างถ้าเราจะพูดเรื่องประโยชน์ของไฟฟ้า ในขณะที่กลุ่มอื่น เริ่มอย่างธรรมดาว่า“ไฟฟ้ามีประโยชน์แก่เรามากเพราะ ” แต่เราเสนอออกไปว่า “ลองคิดกันเล่นๆ นะครับ ถ้าวันหนึ่งโลกเราไม่มีไฟฟ้าใช้ จะเป็นอย่างไร”วิธีนี้จะเรียกความสนใจให้กับผู้ฟังในห้องได้อย่างมาก เพื่อนร่วมห้องที่ส่วนมากไม่ค่อยจะฟังที่เราพูด ก็จะหันมาฟังที่เราพูด แล้วการจะพูดต่อไปก็ไม่ใช่เรื่องยาก 1.2 เนื้อเรื่อง การเรียนในวิชาการพูดทำให้ได้รู้การจัดประเด็นของการพูดเป็นหัวข้อๆ ไป มีการแยกประเด็นได้ชัดเจนถูกต้อง รู้จักการนำเอาคำคม ตัวอย่างมาแทรกไว้ในเนื้อหา ทำให้ผู้ฟังเข้าใจเนื้อหาได้ดียิ่งขึ้น 2. ทำให้รู้จักการเตรียมพร้อม ซ้อมดี จากการเรียนวิชาการพูดทำให้เราได้รู้จักการเตรียมบทพูดซึ่งก่อนที่เรียน เป็นเพียงการเตรียมอย่างคร่าวๆ เท่านั้น แต่หลังจากที่เรียนแล้วการเตรียมบทจึงเป็นไปแบบสมบูรณ์มากขึ้น มีการเตรียมหาข้อมูลในเรื่องที่จะมาพูด นอกจากนี้ยังมีการฝึกซ้อมพูด ซึ่งการฝึกซ้อมทำให้เรามีการพูดที่ดีขึ้นอย่างมาก ดังที่จะเห็นได้ชัดถึงการที่มีการพูดฉับพลัน และการพูดแบบเตรียมมาพูด จบแล้วครับ ข้อความทั้งหมดนี้ ถ้าไม่จำเป็นอย่าเอาไปอ้างอิงที่ไหนนะครับ มันมั่วๆ ตามประสาผมครับ เกิดผิดขึ้นมาจะอายผู้รู้เขา โชคดีนะครับ จากคุณ : fomfun - [ 25 มิ.ย. 47 02:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อืม ทันไหมนะ ... เรื่องอื่นคงไม่มีปัญหา ... แต่ไอ้เรื่องความประหม่านี่ ... มีคนเคยแนะนำว่า ... ให้คิดว่าคนฟังไม่ใช่คน ... อาจจะเป็นแมวทั้งหมด ... จิตนาการไปว่าไอ้ที่นั่งฟังอยู่หน้าเราเป็นแมวซะ ... แล้วมันจะหายตื่นเต้นได้ ... เคยลองไปเอาใช้ดู ... เออ ได้ผลแฮะ ... จากคุณ : Jax เองครับ - [ 25 มิ.ย. 47 02:25:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาช้าไปรึเปล่าน้อ - เปิดตัวด้วยกลอน (อันนี้คงไม่จำเป็น) - แนะนำตัวสั้นๆ - เล่าเรื่องวันแรกของการได้เข้ามาเรียน - ชีวิตประจำวันในสถานศึกษา เล่าถึงความประทับใจที่มี ในสถานที่ ครู เพื่อนนักเรียน - ขอบคุณครูบาอาจารย์ - ขอบคุณที่ให้โอกาศขึ้นมากล่าวความในใจในวันนี้ - ปิดท้ายด้วยกลอน หรือ ประโยคที่ดูดีมีสาระ เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ นึกถึงหัวข้อหลักที่อยากจะพูดไว้..คำพูดจะออกมาได้เองเรื่อยๆ คุณจะได้ไม่ต้องท่องจำสิ่งที่ต้องพูดมากนัก สำหรับคนที่ไม่เคยออกไปพูดต่อหน้าชุมชน จำเป็นต้องฝึกให้มากๆ ลองซ้อมโดยเรียกพ่อแม่พี่น้องมานั่งฟังคุณพูดดูสิ :) จากคุณ : อาจารย์โกย - [ 25 มิ.ย. 47 10:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คนอื่นๆ ก้อออกความเห็นกันไปแล้ว งั้นเราบอกสิ่งที่ต้องเตรียมพร้อมคือ "ตั้งสติให้ดี" เราเคยไปพูดตอน ม.3 อ่ะ แล้วไมค์มันไม่ดี เสียงขาดๆ หายๆ พอใช้ได้ปุ๊ป เอาเลย ดันแนะนำตัวว่าอยู่ ป.3 อายมากๆ ง่ะ T-T เพราะงั้น "สติ" ค่ะ "สติ" อะไรจะเกิดขึ้น ต้องคุมสิ่งนี้ไว้นะจ๊ะ หุหุ จากคุณ : SLC#53 - [ 25 มิ.ย. 47 21:00:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมชินเวทีแล้วครับ เวลาเค้ามีอะไรเค้าก็จะเรียกผมขึ้นไพดไปเป็นตัวแทนตลอด ขนาดเคยพูดต่อหน้าพันกว่าคนมาแล้ว รู้สึกเฉยๆ คับ พอขึ้นไปแล้วเราก็พูดเหมือนพูดให้เพื่อนหรือพูดอะไรสักอย่างให้ผู้ใหญ่เค้าฟัง พูดผิดก็พูดไปเหอะอย่ากลัว สมมุติว่าผิดขึ้นมาก็ปล่อยๆ มันไปแล้วก็คุยใหม่ ตอนแรกๆ ก็ตื่นเต้นหละแต่ก็อาศัยหน้าด้านๆ เอ้ย สติเนี่ยแหละคับ อีกอย่าง ระบบการหายใจก็ช่วยได้นะ จากคุณ : ++peter++ - [ 25 มิ.ย. 47 22:32:29 ]