ดิฉันได้ยินชื่อเสียงของเว็ปแห่งนี้มาก็เริ่มเปิดเครื่องคอมฯเป็นนี่แหละค่ะ แต่ก็ไม่เค๊ย....ไม่เคยได้ย่อง ๆ เข้ามาดูสักที จนมาถึงปัจจุบันนี้ ดิฉันได้มาอยู่ในต่างประเทศก็เริ่มเหงา ๆ ก็เลยเล่นเน็ตเป็นจริงเป็นจัง ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ อ่านมาเป็น เดือน ๆ ได้ 2-3 เดือนแล้วมั้งค่ะ แรก ๆ ก็คิดว่า เอ๊....มันมีประโยชน์อะไรทำไมถึงเข้ามากันนักหนา (นี่อาทิตย์แรก)
ต่อ ๆ มา เออ...อะไรฟ่ะมีมีทติ้ง กันด้วย
ต่อ ๆ มา เออ...เราก็ได้ประโยชน์จากความเห็นของคนอื่น ๆ
ต่อ ๆ มา เออ...คอมฯเราเองเป๊ะ...เลยมีปัญหาเหมือนเจ้าของกระทู้ต่าง ๆ ที่เข้ามาตั้งเพื่อให้สมาชิกช่วยแก้ไข เหมือนกับเป็นวิทยาทาน
ต่อ ๆ มา เออ...อยากสมัครสมาชิกบ้าง
ต่อ ๆ มา เออ...กลัวเรื่องประวัติของเรา และ ความยุ่งยากที่ต้องไปขอรหัสพิน อีกทั้งอยู่ต่างประเทศ
ต่อ ๆ มา เออ...ไม่เอาดีกว่า
ต่อ ๆ มา เออ...ยิ่งมีเรื่องของคุณมือกลองในตำนาน
หงุดหงิด กระฟึดกระฟัด กับตัวเอง ทำไมไม่สมัครว่ะ
ต่อ ๆ มา เออ...แซมเปิ้ลด้วยรหัสผ่านก่อน
** ไป ๆ มา ๆ หากสมาชิกที่นี่ให้การต้อนรับและให้ความเห็นว่าจะไม่เป็นภัยเป็นพิษ...อยากสมัครใจจะขาดค่ะ....(เหมือนตัวเองเป็นเพื่อน กับคนที่นี่ เหมือนกับว่าเคยไปมีทติ้ง เหมือนกับว่า ตัวเองเคยโพสรูป เหมือนกับว่าตัวเอง หลงรักบอร์ดนี้เข้าให้แล้ว (ขอบอกว่าเข้าทุกวันอ่านทุกกระทู้)
จากคุณ :
เด็กเมืองช็อคโกแล็ต
- [
5 ก.ค. 47 17:37:16
A:81.164.210.247 X:
]
**แอบอ่านมาเป็นเดือน ๆ แต่รู้สึกเป็นปี ๆ **
//
