ความคิดเห็นที่ 1 สิ่งสำคัญคือ คุณควรจะมีความสุขด้วยตัวของคุณเองค่ะ อย่าให้ความสุขของเราไปผูกติดอยู่กับใคร ไม่งั้นคุณจะไม่มีวันมีความสุขเลย เพราะไม่มีทาง ที่จะมีใครอยู่กับเราไปตลอดชีวิต แล้วถ้าถามว่า ทำยังไง ถึงจะมีความสุขได้ด้วยตัวเอง คำตอบก็คือ -ปล่อยวาง- ค่ะ ไม่จำเป็นต้องลืม ไม่จำเป็นต้องทำเป็นไม่สนใจหรอกค่ะ เพราะว่าในความจริง ทำอย่างนั้นมัน ยาก..มาก.. คนเรา มีความทรงจำดีๆกันอยู่ทุกคนนี่คะ แต่ว่าแค่ ปล่อยวาง เป็นห่วงเป็นใย ใส่ใจ แต่ว่า ถ้าสุดท้ายแล้วเขาไม่ใส่ใจกลับมา มันก็เป็นสิทธิ์ เป็นชีวิตของเขาที่จะทำอย่างนั้น เขาอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อคุณ แค่เราทำดีที่สุดก็พอแล้วค่ะ จากคุณ : บางสิ่งบนโลกที่เรียกว่าความรัก - [ 9 ก.ค. 47 20:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้าใจค่ะ ที่คุยกันอยู่น้านนาน คุยกันทุกวัน พอถึงจุดๆนึง ก้อไม่รู้ว่าจะเดินต่อกันไปทางไหน จะเป็นเพื่อนกันดี หรือจะเป็นแฟนกันดี พอสุดท้าย เราก้อเป็นแค่คนอื่นสำหรับเค้า จะเป็นเพื่อนก้อคบกันมาแค่ไม่นาน จะไปรู้จักอะไรเค้าดีได้ยังไง จะเป็นแฟน เราก้อยังเป็นคนที่ไม่ใช่ เค้ายังไม่อยากจะคิดอะไรด้วยตอนนี้ สุดท้ายพอหันหลังไปมอง ทางที่เคยเดินมาพร้อมกัน ไม่รู้มันหายไปไหน หันมามองข้างหน้ามันก้อไม่มีทางจะเดินต่อ แถมเค้าก้อไม่รู้เดินหนีหายไปไหนอีก เข้มแข็งไว้ค่ะ เราเคยเดินมาได้ยังไงคนเดียว เราก้อเดินต่อไปของเราแบบนั้น ก้าวช้าๆ มองพื้นก่อนที่จะเดิน ว่ามีสิ่งกีดขวางอะไรบ้างหรือเปล่า แล้วก้อมองออกไปไกลๆ คิดไกลๆ อย่าไปเที่ยวหวั่นไหวกับใครง่ายๆอีก สักวันนึง คงมีคนที่เค้าอยากจะเดินไปพร้อมๆกับคุณจริงๆ โดยที่มีจุดยืนแน่นอนเข้ามา แล้วตอนนั้นก้อเดินไปพร้อมกันกับเค้านะคะ เอาใจช่วยนะ จากคุณ : kwan2402 - [ 9 ก.ค. 47 20:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืม........ เข้าใจอ่ะค่ะว่าคงกำลังสับสนกับการที่จะทำตัวแบบไหน การที่จะพยายามฝืนตัวเองเพียงเพื่อให้รู้สึกว่าควรจะจบมันทรมานใช่ไหมค่ะ งั้นลองเปลี่ยนเป็นปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปไหมเป็นไปแบบที่มันจะเป็น การที่บางทีเราคิดว่าทำไมนะถึงไม่โทรกลับมาเลยต้องปล่อยให้เวลาผ่านไปแค่นี้ก้อทำไม่ได้ น้อยใจใช่ไหมค่ะ ก้อตอนนี้เรากำลังรู้สึกกับเค้ามากกว่าที่เค้ารู้สึกกับเรา บางทีการมองต่อไปไกลๆจะทำรู้สึกอีกแบบนะ ตอนนนี้เรายังรู้สึกขนาดนี้ต่อไปจะรู้สึกขนาดไหน ลองทบทวนดูดีๆนะค่ะว่าเรารู้สึกแบบไหน บางทีเรื่องของใจมันก้อเข้าใจยาก แต่ถ้าอยากจะเข้าใจก้อต้องลองถามใจตัวเองดูอ่ะจ๊ะ ลองดูนะ....ทำได้อยู่แล้วล่ะ.....ยิ้มสู้ไว้นะ จากคุณ : +++cheesy+++ - [ 9 ก.ค. 47 23:53:43 A:203.118.113.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลืมไมได้ ก้อไม่ต้องลืมค่ะ ถ้าจะคิดถึง ก้อคิดถึงไปเลย...ไม่ต้องหักห้ามหรอก(เพราะมันไม่สำเร็จ) แต่.... "รักตัวเองให้มั่กมากนะคะ" หากิจกรรมทำเยอะ ๆ ค่ะ จะได้ไม่มีเวลาว่างคิดฟุ้งซ่าน!!!! ให้เราทรมานแทบตาย เขาก้อไม่รู้หรอก... อย่าเสียเวลาเลยนะคะ จากคุณ : ไหมจันท์ - [ 10 ก.ค. 47 00:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราคิดแบบนี้ ชีวิตของเราเอง เปรียบเหมือนมีสิ่งที่เราก่อสร้างอยู่หลายอย่าง ความรัก ก็เป็นสิ่งก่อสร้างอันหนึ่งในนั้น คราวนี้มันสะดุด ต้องหยุดสร้างกลางคัน เราก็พยายามมองว่ามันสร้างเอาไว้แค่ไหน คุณก็จะเห็นสภาพของมัน สภาพมันพังทลายแค่ไหน ก็คงจะรู้สึกเจ็บเท่านั้น แล้วคราวนี้ เมื่อแน่ใจแล้วว่าต้องหยุดสร้าง คุณก็ต้องมาจัดการกับสิ่งที่เหลืออยู่ แล้วในที่สุด คุณก็จะจัดการได้เอง แต่อย่าลืมว่า ยังมีสิ่งก่อสร้างอีกหลายๆ อย่าง ที่ยังเกี่ยวข้องและยังต้องสร้างต่อไปสำหรับชีวิตคุณ ขอเป็นกำลังใจให้ เราเข้าใจคุณมากๆ ค่ะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 10 ก.ค. 47 01:01:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผู้หญิง...ลืมยาก เธอเป็นผู้ชาย เธอก็คงจะไม่ลำบาก คงไม่ยากเย็น กับการลบเลือนเรื่องของเรานั้น เพียงแค่ข้ามคืน อาจลืมร้อยพัน วันที่ผ่าน แค่เธอนั้น ได้พบใครอีกคน กับตัวฉันเอง ตรงข้ามกัน กับเธอทุกอย่าง เพียงแค่วูบเดียว ที่ฉันคิด ถึงเรื่องวันนั้น ก็มีน้ำตา ยังเสียใจ อย่างนี้มานาน อาจมีใคร ที่ดีผ่านเข้ามา ก็ยังไม่ลืมบางคน ที่คุ้นตา เธอคงไม่รู้ ว่าผู้หญิง ที่จริงแล้ว ลืมยาก ถ้าลองรักใครมาก ก็มักจะฝังใจ อยากทำให้ได้ เหมือนอย่างเธอ ไม่รู้วันไหน ต้องรอถึงเมื่อไหร่ หรือต้องรอถึง วันตาย...จะลืมเธอ อาจเป็นเพราะเธอ มีหัวใจ เพื่อวันข้างหน้า แต่ตัวฉันเอง วางหัวใจ ไว้กับความหลัง ภาพที่เห็นกัน ดูเหมือนฉัน ดีขึ้นทุกอย่าง แต่ความจริง ไม่ใช่เลย รอยยิ้มอย่างเคย ที่มีมันหายไป เธอคงไม่รู้ ว่าผู้หญิง ที่จริงแล้ว ลืมยาก ถ้าลองรักใครมาก ก็มักจะฝังใจ อยากทำให้ได้ เหมือนอย่างเธอ ไม่รู้วันไหน ต้องรอถึงเมื่อไหร่ หรือต้องรอถึง วันตาย จะลืมเธอ... จากคุณ : นัยนะ - [ 10 ก.ค. 47 21:18:39 ]