++ Love 16 ++
เสียงลมที่พัดผ่านตามช่องหน้าต่างซึ่งนำพาละอองหิมะจากภายนอกเข้าสู่ตัวปราสาท ทำให้ความหนาวเย็นตามทางเดินเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ มัลฟอยเดินนำหน้าเฮอร์ไมโอนี่โดยที่เขาและเธอไม่ได้พูดอะไรกันเลยตลอดเวลา มีเพียงเสียงฝีเท้าตามจังหวะการเดินของคนทั้งสองที่ทำลายความเงียบที่เกิดขึ้นรอบบริเวณ
มัลฟอยเดินมุ่งตรงไปตามทางที่เฮอร์ไมโอนี่รู้ดีว่ามันคือเส้นทางที่จะไปถึงที่ใดในฮอกวอตส์
มัลฟอยเธอจะเดินไปทางคุกใต้ดินทำไม ทำไมเราไม่ไปห้องสมุดละ เฮอร์ไมโอนี่ถามขึ้นพลางหยุดเดินทำให้มัลฟอยเองที่เดินมาอย่างอารมณ์ดีต้องหยุดชะงักเช่นกัน
นี่เกรนเจอร์ ถ้าตอนนี้เราไปห้องสมุด เธอลองคิดดูสิว่ามาดามพินซ์จะทำยังไงกับเด็กที่โดดเรียนในเวลาเรียน โดยเฉพาะนักเรียนตัวอย่างอย่างเธอ ฉันคิดว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดีนักหรอก จริงไหม มัลฟอยหันมาพูดอย่างเหนื่อยหน่ายในเรื่องนี้
แล้วถ้าไปคุกใต้ดินมันจะต่างกันตรงไหนละ ตอนนี้สเนปอาจจะกำลังสอนอยู่ก็ได้ เฮอร์ไมโอนี่ไม่ยอมลงให้มัลฟอยเช่นกัน
ใครบอกละว่าเราจะไปห้องเรียนที่คุกใต้ดิน เรากำลังจะไปหอสลิธีรินต่างหาก มัลฟอยพูดเรียบๆเป็นน้ำเสียงโทนเดียวกันอย่างเห็นเป็นเรื่องปรกติที่เขาจะเดินเข้าบ้านตัวเอง
จะบ้าหรือไงมัลฟอย ถ้าตอนนี้เกิดมีคนอยู่ที่บ้านเธอละ แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ใช่เด็กบ้านเธอด้วยนะ อย่าลืมสิ เฮอร์ไมโอนี่ยังคงพูดต่อไป
หรือเธอมีที่ที่ดีกว่านี้ละ ฉันไม่คิดว่าเธอจะพาฉันไปที่หอกริฟฟรินดอร์หรอกนะ มัฟอยมองหน้าเฮอร์ไมโอนี่ซึ่งนิ่งเงียบไปอย่างใช้ความคิด แต่ถ้าเธอยังยืนอยู่อย่างนี้ ไม่แน่เราอาจจะไม่ได้ไปหอไหนเลยและเราคงถูกกักบริเวณทั้งอาทิตย์ต่อจากนี้ก็ได้ มัลฟอยพูดขึ้นเมื่อไม่เห็นทีท่าว่าเฮอร์ไมโอนี่จะพูดอะไร
เฮอร์ไมโอนี่นิ่งคิด เธอกำลังคิดหาหนทางที่ดีที่สุด แต่ก็ดูเหมือนว่าไม่มีวิธีไหนดีไปกว่าวิธีที่มัลฟอยเสนอมาเลย เธอจึงพยักหน้าเป็นเชิงตกลง
ทั้งสองจึงออกเดินไปตามทางเดิม และเมื่อลงมาถึงคุกใต้ดินซึ่งบริเวณนี้เฮอร์ไมโอนี่ไม่เคยเข้ามามัลฟอยยกไม้ของเขาขึ้นมาพลางเคาะไปที่กำแพงพลางพูดรหัสผ่านอิมพิออกัส หินในบริเวณนั้นทำการเรียงตัวใหม่อีกครั้งเพื่อเปิดทางให้ทั้งสองเข้าไป แล้วมันก็คืนสภาพดังเดิมเมื่อเฮอร์ไมโอนี่เข้าไปเป็นคนสุดท้าย
เธอเข้าไปหลบตรงนี้ก่อนนะเกรนเจอร์ เดี๋ยวฉันจะไปดูว่ามีใครอยู่บ้างหรือเปล่า มัลฟอยพูดขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วออกเดินไป
เฮอร์ไมโอนี่ทำตาม เธอรู้สึกทึ่งกับภาพที่เห็นถึงแม้มันจะดูมืดสลัวผิดกับหอ
กริฟฟรินดอร์ก็ตาม แต่ก็มีความสวยงามของสถาปัตยกรรมไปอีกแบบ เฮอร์ไมโอนี่เคยนึกวาดภาพหอสลิธิรินไว้ตอนที่เธอปรุงน้ำยาสรรพรสตอนปีสองว่าคงเป็นบ้านที่อับทึบและน่าเกลียดที่สุดในฮอกวอตส์ก็เป็นได้ อาจจะเป็นสถานที่ที่มีของแปลก น่ากลัวๆจากตรอกนอกเทิร์นตั้งอยู่ แต่ด้วยเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันทำให้เธอไม่ได้เข้ามาเห็นด้วยตาตัวเองในตอนนั้น
เฮอร์ไมโอนี่มองไปรอบๆตัวเองอย่างเพลิดเพลินกับแสงสีเขียวมรกตที่ส่องแสงอยู่รอบตัวเธอ จนมีเสียงพูดคุยดังขึ้นทำให้เธอรีบหลบเข้าไปในมุมเหลือบอย่างรวดเร็ว
จากคุณ :
daniel_melody 
- [
13 ก.ค. 47 02:18:40
]
++ Love 16 - 17 ++ By Melody
){kind=small}
