ความคิดเห็นที่ 1 ตอนนี้กะลังเป็นอยู่เหมือนกานนน เซ็งชีวิตยังไงบอกไม่ถูก . . . . เฮ้อ รองคนข้างล่างมาช่วยฮะ V V V V V V จากคุณ : phonks - [ 13 ก.ค. 47 15:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องคุยค่ะ.... คุยกับคนที่ไว้ใจ หรือคุยกับเพื่อนในเน็ตก็ยังช่วยได้ค่ะ อย่าเก็บไว้คนเดียว ยิ่งเก็บยิ่งแย่ จากคุณ : คุณนายฟู - [ 13 ก.ค. 47 15:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พักผ่อน หลับตา... หรือนอนไปเลยก็ได้ค่ะ ช่วยได้จริง ๆ นะ อ้อ ๆ ๆ นึกถึงคุณแม่ค่ะ จากคุณ : สตาร์ล่าราชินีงานพรอม - [ 13 ก.ค. 47 15:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อยากร้องไห้ ก้อร้องไปเลยค่ะ (แต่ว่าหาสถานที่เหมาะ ๆ นะคะ .... ที่ทำงานอย่าร้อง เดี๋ยวคนอื่นเขาตกใจ) หากิจกรรมทำ เช่น ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ออกกำลังกาย อย่าให้ว่างค่ะ น่าจะหายเซ็งได้นะ อย่างคุณนายฟูแนะนำไว้ก้อดีนะคะ หาเพื่อนคุย ถ้าเพื่อนในชีวิตจริงไม่ว่าง ก้อเพื่อนในเน็ต ห้องเฉลิมไทยนี่งัยคะ ... น่ารักทั้งนั้นเลย หายเซ็งเร็ว ๆ นะคะ... จากคุณ : ไหมจันท์ - [ 13 ก.ค. 47 15:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากคุยเหมือนกันครับแต่กลัวว่าเค้าจะเบื่อนะครับ(เหมือนเห็นเค้าเป็นกะโถนรองรับอารมณ์เรา) ... จากคุณ : ดอกท้อกะหน่อแห้ว (kobeyo) - [ 13 ก.ค. 47 15:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แอบหนีไปร้องไห้ในห้องน้ำมาแล้วครับ....ดีขึ้นมานิดนึง ............ขอบคุณมากครับบบบบ..กะลังนั่งมาธิว่าจะเริ่มแก้ปัญหาตรงไหนก่อนดี(ว่ะโฮ่ๆๆๆ...ขำตัวเองแก่แล้วยังร้องไห้แบบเด็กๆ) จากคุณ : ดอกท้อกะหน่อแห้ว (kobeyo) - [ 13 ก.ค. 47 15:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุยกับคนที่ผมรักนะครับ สบายใจขึ้นเยอะเลย จากคุณ : stan401 - [ 13 ก.ค. 47 15:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าเกรงใจเพื่อน..!!!! งั้นมีอีกวิธีนึงค่ะ คุณ kebeyo วิธีนั้น คือ เขียนบันทึกค่ะ.......เขียนทุกอย่างที่รู้สึกลงไป (ตอนที่กำลังเขียน อาจจะมีร้องไห้อีกนะคะ เป็นเรื่องปกติ) พอเขียนเสร็จแล้ว คิดว่าน่าจะรู้สึกดีขึ้น โชคดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 47 15:49:49 จากคุณ : ไหมจันท์ - [ 13 ก.ค. 47 15:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณจ๊ะเจ้ไหม.. จากคุณ : ดอกท้อกะหน่อแห้ว (kobeyo) - [ 13 ก.ค. 47 15:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ^ จากคุณ : ไหมจันท์ - [ 13 ก.ค. 47 16:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คิดซะว่า "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" ซิคะ แล้วถ้าเรื่องมันหนักมากก็อย่าแบกมันไว้บนบ่าเลยค่ะ เอามันวางลงดีกว่า.... อาจจะดูเป็นนามธรรมซะหน่อยนะคะ ลองทำดู... แล้วทุกอย่างมันก็จะดีขึ้นเองอ่ะค่ะ ไม่มีอะไรยากเกินกว่าที่เราจะทำหรอกค่ะ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : หนูเวก้า - [ 13 ก.ค. 47 16:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มันท้อแท้ตรงที่ทำแล้วไม่ได้อย่างที่หวังนะครับ..(งานเสร็จเก็บตังไม่ได้..เก็บตังไม่ครบ..ทะเลาะกับเจ้าของงาน.ทะเลาะกับคนงาน..เฮ้อ) จากคุณ : ดอกท้อกะหน่อแห้ว (kobeyo) - [ 13 ก.ค. 47 16:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อย่าอยู่คนเดียวนานๆค่ะ เด๊วฟุ้งซ่านค่ะ จากคุณ : ยัยตัวร้าย - [ 13 ก.ค. 47 17:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมชอบมองขึ้นไปในท้องฟ้า......... รู้สึกว่าตัวเอง   ช่างเป็นสิ่งที่เล็กมากๆเมื่อเทียบกับจักรวาล ช่วงชีวิตของมนุษย์เราก็ช่างสั้นนัก ไม่กี่ปีก็ต้องจากโลกนี้ไปแล้ว แล้วเราจะโศรกเศร้าไปทำไม?........เฮ้อ............. เป็นกำลังใจให้ครับ (ทั้งๆที่ตัวเองท้อเป็นปนะจำ) แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 47 17:30:12 จากคุณ : โพไซดอน - [ 13 ก.ค. 47 17:29:30 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อืม...ให้รายละเอียดน้อยไปหน่อยครับเจ้าของกระทู้ ท้อแท้กับการทำงาน หรือชีวิต ฯลฯ มันคนละแบบกันครับ เอาเป็นว่าเบื้องต้น ไปหาหนังเรื่อง Seabiscuit มาดูครับ เรื่องคร่าวๆ Seabiscuit เป็นม้าตัวเล็ก ลักษณะคล้ายม้าพิการ จนเจ้าของไม่ต้องการ และถูกส่งไปฝึกกับผู้ฝึกม้าชื่อดัง พ่อของ Seabiscuit ชื่อ ฮาร์ดแท็ค ดุดันและกร้าวร้าว แต่ Seabiscuit นอนหลับแทบทั้งวัน และมีพรรสวรรค์ในการกิน ทั้งๆ ที่ตัวเล็กกว่าม้าตัวอื่นๆ เกือบเท่าตัว แต่กลับกินมากกว่าม้าตัวอื่นๆ 2 เท่าตัว ท้ายที่สุดต้องลงเอยด้วยการฝึกแบบรุนแรง ก็ยังไม่ได้ผล จึงทำให้กลายเป็นม้าฝึกสำหรับม้าตัวอื่น และผู้ฝึกก็พยายามสอนให้ Seabiscuit ยอมแพ้เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับม้าตัวอื่น ในเวลาไม่นานซีบิสกิต ก็ดูและก้าวร้าว ดุดัน ถูกขายในราคาถูกมากในสมัยนั้น Seabiscuit บาดเจ็บมากเสียจนดูลักษณะมันไม่ออก สูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไปอย่างสิ้นเชิง เพราะถูกใช้งานอย่างผิดๆ และไม่เห็นคุณค่า จนตัวมันเองลืมไปแล้วว่าเกิดมาเพื่ออะไร สมิธพยายามดึงมันกลับมาใช้ชีวิตแบบม้าอีกครั้ง คน 4 คน ม้า 1 เป็น 5 ชีวิต ต่างคนต่างมาพบกัน ในเรื่องนี้ ถ้าดูจากในหนังมันเหมือนกับโชคชะตาจริงๆ แต่ละคนต่างคนต่างทิศทาง ร่วมสายเดียวกัน ฮาวาร์ดอยู่ทางด้านเครื่องจักรรถยนต์ ซึ่งต่างจาก เรด และสมิธ กำลังใจสู้ของเรื่องนี้ไม่ใช่เฉพาะม้า แต่ผู้ขับขี่ ผู้ฝึกสอน เจ้าของ ทุกคนล้วนมีส่วนเกี่ยวข้อง เรด เองแทบจะขาดความอบอุ่น ขาดความรู้สึกห่วงใยเอาใจใส่ แต่เมื่อเขาพบกับ ฮาวาร์ด ทำให้ในใจเขาความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนไป มีฉากๆ นึง ตอนที่ไปบ้านฮาวาร์ดครั้งแรก สมิธ และเรด ออกมานอน ที่ๆ คุ้นเคย มากกว่าจะนอนในบ้าน...ดูแล้ว ทั้งซึ้ง และขำ Seabiscuit ถูกนำมาสู่ธรรมชาติของมันที่ควรจะเป็น แต่ประโยคที่ผมชอบมากที่สุดในเรื่องนี้คือ "เราคงไม่ทิ้งชีวิตทั้งชีวิต เพียงเพราะมันบาดเจ็บแค่เล็กน้อย" ปล. เรื่องนี้น่าจะสร้างกำลังใจให้กับคนหลายคนได้นะครับ จากคุณ : Seabiscuit - [ 13 ก.ค. 47 17:45:54 A:192.168.27.135 X:203.145.16.169 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ^ เหมือนคุณข้างบนเลย ถ้าเป็นกลางคืนฟ้าโล่งจะปีนหลังคาขึ้นไปมองจันทร์ เวลาเรานอนมองฟ้าก็จะเห็นโลกในมุมอีกมุมหนึ่ง แปลกกว่าเราแหงนหน้ามอง แล้วเราก็จะรู้สึกว่าฟ้านี่กว้างดีเนอะ เรานะตัวเล็กนิดเดียว ฉะนั้นปัญหาของเราก็คงจะเล็กนิดเดียวก็เทียบกับฟ้ากว้าง ชักเลอะเทอะแล้ว ไปดีกว่า จากคุณ : mrs_ricken - [ 13 ก.ค. 47 17:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เอางี้ดีกว่า อาการท้อแท้ ส่วนใหญ่มักเกิดจากสิ่งที่คาดหวัง ไว้ไม่สำเร็จ ท้อแท้เพราะต้องลำบากเหน็ดเหนื่อย แต่ผลที่ได้รับกลับทำลายกำลังใจของตัวเอง แบบนั้นหรือเปล่าครับ ถ้าใช่ อย่างที่บอกใน #15 ไปดู Seabiscuit ก่อน แล้วค่อยๆ พยายามยอมรับ ปัญหาที่เกิดขึ้นครับ ตรวจสอบตัวเองว่าผิดพลาดจากจุดไหน ให้ประสบการณ์ สอนเราให้เข้มแข็งขึ้น ทุกคนเราเกิดมาเจอปัญหาทั้งนั้น ไม่ว่าจะคุณพ่อ/แม่เรา สมัยก่อนท่านก็ประสบปัญหา อาจจะไม่เหมือนกับเรา ซ่ะทีเดียว ท่านก็ผ่านมาได้ด้วยกำลังใจของท่าน และรอบข้าง ซึ่งอาจรวมถึงคู่ของท่านเองด้วย หรือแม้แต่ ได้กำลังใจจากตัวคุณเองด้วย ทีนี้อาการท้อแท้เกิดจากความคาดหวังไว้ ซึ่งคงต้องดูเป็น กรณีๆ ไปว่าเราหวังอะไรไว้มากน้อยแค่ไหน การตั้งใจทำสิ่งใดๆ ก็ตามเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้ามากเกินไป มันก็จะมีผลเสียกับตัวคุณเองด้วยเช่นกัน รักษาสมดุลย์ครับ..ไม่มาก ไม่น้อย... ปล. เรื่องที่กล่าวไปใช้ได้หรือเปล่าไม่รู้เหมือนกัน ลองเล่าๆ อะไรมาบ้าง ให้เพื่อนๆ ฟัง หลายคนช่วยคิด เป็นกำลังใจ ก็จะทำให้คุณดีขึ้นได้เหมือนกันครับ แต่ควรแก้ปัญหาให้ ตรงจุด อย่าแก้ที่ปลายทาง ของหล่นหายในห้องน้ำ อย่าไปหาในห้องรับแขกครับ จากคุณ : Seabiscuit - [ 13 ก.ค. 47 18:15:44 A:192.168.27.135 X:203.145.16.169 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ทำตัวตามสบายครับ ดู ความท้อแท้ ดำเนินไปตามครรลองของมันอย่างสงบ อย่าไปยินดียินร้ายกับมัน เพราะ เรา ทำอะไรไม่ได้มาก หลากหลาย เรื่องราวผ่านเข้ามา แล้วก็ผ่านออกไป อารมณ์ ความรู้สึกก็เช่นกัน เพราะฉะนั้น ขอแนะนำให้ อยู่ในความสงบ ครับ อะไรจะเกิดมันก็เกิด แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 47 18:19:01 จากคุณ : Little life in the Universe - [ 13 ก.ค. 47 18:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไปหาเพื่อนสนิทครับ ไปคุย ไปปรับทุกข์ หรือไม่ก็ชวนเพื่อนไปเที่ยวให้ลืมมันไป จากคุณ : Pedro Alonso Lopez - [ 13 ก.ค. 47 18:24:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ลอกคำตอบพี่ไหมจันทน์ คห. 4 จากคุณ : rommunee - [ 13 ก.ค. 47 19:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ก็ต้องอยู่ที่ว่าท้อกับเรื่องอะไรมากกว่าค่ะแต่เราน่ะเวลาท้อแท้/มีเรื่องไม่สบายใจเราก็จะกลับบ้าน พอเจอหน้าแม่เราก็ยิ้มได้+มีกำลังใจขึ้นมาทันที แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็...คงไปเที่ยวไปกินเหล้ากะเพื่อนมั้งคะ จากคุณ : วันวานยังหวานอยู่ - [ 13 ก.ค. 47 19:51:02 A:10.66.210.10 X:202.12.97.20 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ร้องไห้ค่ะ รู้สึกว่าเวลาที่ท้อใจมากๆ แล้วร้องไห้ออกมามันจะดีขึ้น เวลาร้องไห้ทำให้เราได้คิดอาไรหลายๆอย่าง แล้วเอาสิ่งที่คิดมาเป็นอาวุธป้องกันตัวเองจากปัญหาที่รุมเร้าเข้ามา จากคุณ : เพื่อนคนข้างบน แฟนคนข้างล่าง - [ 13 ก.ค. 47 20:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หนังที่คุณซึ่งใช้ชื่อเดียวกันกับหนังแนะนำ กับเล่าเรื่องย่อมา ดูเข้าท่าครับ ไม่รู้เขลางค์นครจะมีขายหรือเปล่าน้อ? สำหรับผม...ถ้าท้อแท้อะไรมากๆ ผมจะหาอะไรที่มันผ่อนคลายทำ เช่น หยิบกีตาร์คู่ใจขึ้นมา แล้วเล่นเพลงที่มันเข้ากับสถานการณ์ หรือเพลงที่มันให้กำลังใจตัวเอง หรือเปิดเพลงฟัง ฯลฯ แต่ถ้าถึงทางตัน คือไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร กรณีนี้ ต้องใช้"ความสงบ"มาจัดการกับจิตใจที่ว้าวุ่นครับ เนื่องจากผมเคยบวชเรียนมาก่อน เคยฝึกสมาธิ ผมก็จะใช้การนั่งสมาธิ จัดการกับจิตใจที่กำลังว้าวุ่นให้สงบลงให้ได้ก่อน และเมื่อความสงบเกิด....."ปัญญา" ก็จะตามมาครับ จากคุณ : พฤษภเสารี - [ 13 ก.ค. 47 20:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 24 .. ดูหนังที่ให้กำลังใจ อ่านหนังสือที่ให้กำลังใจ มองโลกให้กว้างขึ้น จากคุณ : POGGHI - [ 13 ก.ค. 47 21:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ถ้าท้อสุดขีด ชอบมองลงพื้นครับ หลับตาแล้วคิดแค่ว่า ความทุกข์เป็นแค่ฝุ่นละอองที่มาทดสอบเราครับ แล้ว จะลืมตาขึ้นไปมองฟ้าแล้วอมยิ้มนิดนึง (หุหุหุหุ คือทำแล้วมันรุ้สึกดีจริงๆน้า) จากคุณ : แนะแล้วจะลองทำไหมละ (RockLEE) - [ 13 ก.ค. 47 22:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยกับ #15 คุณ  Seabiscuit  ค่ะ จริงๆแล้วคุณอาจแค่หมดกำลังใจเท่านั้นเอง อย่ารู้สึกท้อแม้เลยค่ะ ท้อแท้มันเหมือนสิ้นหวังอะไรไปซะทุกอย่าง ลองพักอะไรต่อมิอะไรไว้ มาทำในสิ่งที่สนใจ พักผ่อนให้เต็มที่ นอนสักตื่น ฟังเพลงที่ชอบสักอัลบั้ม อ่านหนังสือที่หน้าอ่านสักเล่ม หรือไปดูหนังสักเรื่องเพื่อผ่อนคลาย หรือหาใครสักคนที่คุณเชื่อใจคุยด้วย เหนื่อยก็พักค่ะ แล้วออกมาสู่ต่อ .... เรื่องบางเรื่องมันเป็นแค่การทดสอบชีวิตของเราเท่านั้นเอง ชีวิตเรายังมีอะไรอีกเยอะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ต่อไปค่ะ ^^ ลป.1 การที่คุณร้องไห้ถือว่าเป็นการปลดปล่อยอย่างนึงเช่นกัน แต่ร้องขอให้ร้องครั้งเดียวให้จบนะค่ะ แล้วก็พร้อมเริ่มที่จะทำสิ่งใหม่ๆต่อไปสู้ๆค่ะ ลป.2 หรือมองอีกด้าน ยังมีคนที่เค้าหมดโอกาส หมดหนทางมากกว่าคุณอีกมากมายค่ะ เราถือว่าเรายังโชคดีกว่าเค้านะค่ะ ^^ - แก้ไข เพื่อเพิ่ม ลป.2 ค่ะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 47 22:32:07 จากคุณ : KoPoK - [ 13 ก.ค. 47 22:15:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ...ทุกข์ สมุทัย นิโรธและมรรค.. "อริยสัจสี่" ครับ ฟังดูอาจจะดูซีเรียส เป็นจริงเป็นจัง แต่เชื่อผมเถอะครับ ถ้าเราหาสาเหตุแห่งทุกข์ได้ วิธีการดับทุกข์มันก็จะตามมาเองแหละครับ ความทุกข์เท่าที่ผมเคยเจอมักจะเกิดจาก ...การงาน การเงิน ความรัก... หาให้เจอ วิเคราะห์ให้ได้ทีละเรื่อง อย่าจับมาปนเปกัน เพราะมันจะทำให้ทุกข์หนักหนายิ่งขึ้น ชอบ คห. ของคุณโพไซดอนครับ ...ชีวิตเราเป็นแค่อณูเล็ก ๆ ในจักรวาลเท่านั้น วิธีอีกอย่างที่ผมมักจะใช้เวลามีทุกข์ก็คือ พยายามมองคนที่ทุกข์กว่าเรา แล้วเราจะคิดว่าทุกข์ของเราที่ว่าเยอะนั้น จริง ๆ แล้วยังน้อยนิดเมื่อเทียบกับคนที่ทุกข์มากกว่าเรา เป็นกำลังใจให้ครับ ...ปัญหามา ปัญญามี... จากคุณ : บัวน้อยลอยกลางใจ - [ 13 ก.ค. 47 22:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โทรจิกเพื่อนสนิท แล้วบรรเลงเต็มที่ จากคุณ : #เจ้าหญิงทอผ้าจากจันทร์เจ้า# - [ 13 ก.ค. 47 23:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 29 "เราคงไม่ทิ้งชีวิตทั้งชีวิต เพียงเพราะมันบาดเจ็บแค่เล็กน้อย" ใช่ค่ะ ถึงแม้ว่าจะบาดเจ็บเจียนตายก็ตาม แผลที่มีเมื่อหายกลายเป็นแผลเป็น เตือนใจเราไว้นั่นเอง ครีมก็กำลังเป็นอยู่ เวลาเป็นแบบนี้ จะคุยกับคนที่ไว้ใจได้ และอยู่กับตัวเอง ทบทวนดูว่าจะเดินต่อไปแนวไหน ปัญหามาก็แก้ไขไป มีสติ คิด ๆ ดูแล้ว ก็น่ารักดีนะคะ ชีวิต จากคุณ : ครีมชีส - [ 13 ก.ค. 47 23:19:19 ]

ความคิดเห็นที่ 30 sleep or write a memo These things help a lot!!! จากคุณ : Thanatos - [ 14 ก.ค. 47 09:43:08 ]