ความคิดเห็นที่ 1 ขณะที่เกิดการตะลุมบอนกันอยู่นั้นเอง บรอดแมนก็ได้แอบหนีลงไปอยู่ในห้องเก็บของใต้ดินแล้ว แม้ว่าจะอกสั่นขวัญแขวนเพียงใดบรอดแมนก็ยังอดไม่ได้ต้องกระซิบกระซาบกับตัวเองอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง กองอยู่บนพื้นห้องตรงหน้าเขานั้นก็คือเทียนจำนวนมากซึ่งเขาสำรองไว้ใช้ในฤดูหนาว นอกจากนี้ก็ยังมีเศษไม้เศษฟืนอีกจำนวนไม่น้อย หลังจากที่บรอดแมนจัดเรียงและผสมกองเล่มเทียนและเศษไม้เศษฟืนจนพอใจแล้ว เขาก็หันมาจัดการกับถังไม้บรรจุน้ำมันตะเกียงต่อ “มดในท่อน้ำทิ้ง...” บรอดแมนพึมพัมขณะที่เขางัดเปิดจุกถังไม้ออก น้ำมันตะเกียงกระฉอกออกมานองอยู่รอบตัวเขาเต็มไปหมด วิทเทลกระโจนข้ามโรงเตี๊ยมและพุ่งเข้าหารินซ์วินด์ ใบหน้าของเขาโกรธเกรี้ยวราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ทว่าถุงทองจากรินซ์วินด์ปลิวลิ่วเข้ากระแทกหน้าอกวิทเทลเข้าเต็มรัก ยมอร์นั้นตะโกนสั่งพร้อมกับชี้นิ้วมาทางรินซ์วินด์ อีกาตัวใหญ่ถลาลงจากขื่อเข้ามาในทันที กรงเล็บของมันกางออกและคมกริบนัก ทว่าก่อนที่มันจะทันได้สัมผัสรินซ์วินด์ กำปั่นก็กระโดดออกมาจากกองไม้บนพื้น ฝากำปั่นอ้ากว้างก่อนจะงับเอาอีกาทั้งตัวหายเข้าไปในกำปั่น เมื่อมันตกลงมาถึงพื้นอีกครั้ง รินซ์วินด์เห็นฝากำปั่นเปิดออก ลิ้นสีแดงยาวใหญ่เท่าใบตาลแลบออกมาเลียไปรอบ ๆ โดยมีขนสีดำของอีกาติดอยู่สองสามเส้น ตอนนั้นเองวงล้อของเชิงเทียนแขวนที่แขวนอยู่กับเพดานก็หลุดร่วงจากเพดานลงมากระแทกพื้นและทั้งห้องก็พลันตกอยู่ในความมืดสนิท รินซ์วินด์ไม่รอช้า เขากระโดดคว้าขื่อเพดานที่เล็งไว้ล่วงหน้าและตะเกียกตะกายขึ้นไปหลบภัย รินซ์วินด์เองก็แปลกใจไม่น้อยว่าเขาหาเรี่ยวแรงมากระโดดสูงมาจากไหน “สนุกดีนะ คุณว่ามั้ย?” เสียงหนึ่งดังที่ข้างหูของรินซ์วินด์ ข้างใต้นั้น พวกโจร มือสังหาร โทรลและเหล่าพ่อค้าเพิ่งสำนึกได้ในเวลาเดียวกันว่าพวกเขากำลังอยู่ในห้องซึ่งหล่นเกลื่อนไปด้วยเหรียญทองจำนวนมหาศาล ทว่า เหนืออื่นใดนั้น ในห้องนี้ยังมีอะไรอย่างอื่น อยู่ด้วย อะไรที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ด้วยความสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวในยามคับขัน พวกเขาหยุดต่อสู้และพากันมุ่งหน้าไปยังทางออก โชคไม่ดีที่ไม่มีใครแน่ใจว่ามันอยู่ทางไหน บนขื่อหลังคานั้น รินซ์วินด์ตะลึงมองทูฟลาวเวอร์อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง “แกเป็นตัดเชือกโยงเชิงเทียน?” รินซ์วินด์กระซิบ “ฮื่อ” “แล้วเป็นยังไงมายังไง แกถึงขึ้นมาบนนี้ได้?” “ผมก็แค่ไม่อยากเกะกะคนข้างล่างน่ะ” ขณะรินซ์วินด์อึ้งพูดไม่ออก ทูฟลาวเวอร์ก็กล่าวเสริม “ว่าแต่ว่าข้างล่างนั่นน่ะเขาเรียกมวยหมู่ใช่มั้ย โชคดีจังได้เห็นมวยหมู่ของจริงด้วย คุณว่าผมควรจะส่งเสียงเชียร์พวกเขาไหม? ว่าแต่ว่า คุณคงไม่ได้เป็นคนจัดมวยหมู่นี่มาให้ผมดูหรอก จริงมั้ย?” รินซ์วินด์มองทูฟลาวเวอร์อย่างไม่เชื่อสายตากก่อนตอบ “ข้าว่าตอนนี้เราควรจะลงไปได้แล้วล่ะ รู้สึกพวกข้างล่างจะหนึไปหมดแล้ว” จากคุณ : Away from Thailand - [ วันเข้าพรรษา 21:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รินซ์วินด์ลากทูฟลาวเวอร์ลงมาที่พื้นก่อนจะพาเขาหนีออกไปนอกโรงเตี๊ยม ข้างนอกนั้นฟ้าทางทิศริมขอบเริ่มสางแล้ว บนท้องฟ้านั้นยังประดับไว้ด้วยดวงดาวจำนวนหนึ่งทว่าดวงจันทร์นั้นได้ลาลับขอบฟ้าไปแล้ว ที่สำคัญคือถนนข้างนอกนั้นล้วนว่างเปล่า “ได้กลิ่นน้ำมันมั้ย?” รินซ์วินด์ทำจมูกฟุดฟิด ทันทีนั้นเอง วิทเทลก็ก้าวออกมาจากเงามืดและเตะรินซ์วินด์ลงไปนอนพังพาบ ที่ชั้นบนสุดบนบันไดของห้องเก็บของ บรอดแมนก้มลงใช้กล่องดินประสิว (Tinderbox) ทว่ามันพบว่าดินในกล่องนั้นชื้น “ไอ้แมวบ้าเอ๊ย ซักวันนข้าต้องฆ่ามันแน่” บรอดแมนสบถก่อนจะลุกขึ้นคลำหากล่องสำรองที่มันมักจะวางไว้บนชั้น ทว่ากลับหามันไม่เจอ ทันใดนั้น เปลวไฟจากไม้ขีดก็สว่างขึ้นที่ข้างตัวบรอดแมน ใช้นี่ก็ได้ “ขอบใจ” บรอดแมนรับไม้ขีดมาทันที ไม่เป็นไร บรอดแมนไม่รอช้า มันตั้งท่าโยนไม้ขีดลงไปในห้องเก็บของในทันที ทว่าก่อนที่มันจะทันหลุดออกจากมือ บรอดแมนก็ชะงัก คิ้วของมันขมวดแทบจะเป็นปม บรอดแมนหันกลับมาและยกไม้ขีดขึ้นส่องดูเจ้าของเสียง แสงไฟจากไม้ขีดไม่สว่างนักแต่ก็มากพอจะทำให้ความมืดเด่นชัดขึ้น “ไอ๋หยา” บรอดแมนตาเหลือก สวัสดี ความตายทัก แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 47 21:11:56 จากคุณ : Away from Thailand - [ วันเข้าพรรษา 21:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รินซ์วินด์กลิ้งอยู่กับพื้น ตอนแรกนั้นรินซ์วินด์คิดว่าวิทเทลคงเตะเขาซ้ำอยู่ตรงนั้น ทว่ามันแย่กว่าที่เขาคิด วิทเทลกำลังรอให้เขาลุกขึ้น “ข้าเห็นแล้วว่าแกมีดาบ ไอ้พ่อมด” วิทเทลพูด “เพราะฉนั้นลุกขึ้นมา แล้วเราจะได้รู้กันว่าแกใช้ดาบได้ดีแค่ไหน” รินซ์วินด์ลุกขึ้นอย่างช้าที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ก่อนจะดึงดาบออกจากฝักที่เขาเหน็บไว้กับเข็มขัด รินซ์วินด์ยึดดาบเล่มนี้มาจากยามเมื่อซักหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทว่ารินซ์วินด์รู้สึกเหมือนว่ามันผ่านมาแล้วเป็นชาติ ดาบทื่อ ๆ ของรินซ์วินด์นั้นเทียบไม่ได้เลยกับดาบคมบางของวิทเทล “แต่ว่าข้าใช้ดาบไม่เป็น” รินซ์วินด์ต่อรอง “ยิ่งดีใหญ่เลยว่ะ” “แกก็รู้ใช่ไหมว่าพ่อมดน่ะไม่มีทางตายด้วยคมดาบ” รินซ์วินด์ขู่ วิทเทลยิ้มเลือดเย็นและตอบ “ก็เคยได้ยินมาเหมือนกันว่ะ ข้าอยากลองพิสูจน์อยู่เหมือนกัน” ไม่ทันพูดจบ วิทเทลก็ตวัดดาบ ด้วยความบังเอิญเป็นอย่างยิ่ง รินซ์วินด์รับดาบแรกและดาบสองของวิทเทลไว้ได้ ขณะที่ดาบที่สามนั้นแทงทะลุเสื้อคลุมของรินซ์วินด์และพุ่งตรงเข้าหาหัวใจของรินซ์วินด์อย่างแม่นยำ เสียงโลหะกระทบกันดังกริ๊ง วิทเทลตวาดอย่างหงุดหงิดก่อนจะดึงดาบกลับและแทงซ้ำ ณ ตำแหน่งเดิม รินซ์วินด์นั้นได้แต่ยืนตัวแข็งรอรับคมดาบ เสียงโลหะกระทบกันอีกครั้ง ก่อนที่เหรียญทองจำนวนมากจะไหลออกมาจากรอยขาดบนเสื้อคลุมของรินซ์วินด์ “อ้อ! เลือดออกเป็นทองงั้นซิ?” วิทเทลหงุดหงิด “เสื้อแกนี่ซ่อนทองไว้เท่าไหร่แน่วะ?” ก่อนที่ดาบสุดท้ายของวิทเทลจะทันได้ตวัดออกปลิดชีวิตรินซ์วินด์ แสงก็สว่างวาบออกมาจากภายในโรงเตี๊ยม “กลองแตก” ก่อนจะหรี่ลงเล็กน้อย ทันใดนั้นโรงเตี๊ยมกลองแตกก็ระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หลังคาของโรงเตี๊ยมบินพุ่งสูงหลายสิบเมตรก่อนที่เปลวไฟจะพุ่งทะลุส่งให้กระเบื้องที่ร้อนจนลุกแดงปลิวไปทั่วบริเวณ วิทเทลจ้องมองเปลวไฟโดยปราศจากอาการตื่นตกใจ ในทางตรงข้ามรินซ์วินด์นั้นก็ฉวยโอกาสเคลื่อนไหวในทันที ช่วงจังหวะที่รินซ์วินด์มุดลอดใต้ดาบของวิทเทลนั้น ดาบของรินซ์วินด์ก็ถูกฟันออกอย่างมั่ว ๆ โชคไม่ดีที่รินซ์วินด์เพียงฟาดด้านแบนของดาบเข้าที่ลำตัวของวิทเทล แรงฟาดนั้นถึงกับกระแทกดาบของเขาหลุดจากมือเลยทีเดียว ประกายไฟและหยดน้ำมันพร่างพรมลงมาราวสายฝน วิทเทลเองนั้นทิ้งดาบและใช้มือในถุงมือทั้งสองของมันคว้าคอเสื้อรินซ์วินด์ขึ้นมาเผชิญหน้า “นี่ฝีมือแกใช้มั้ย?แกกับไอ้ลังประหลาดของแกไง” วิทเทลอัดรินซ์วินด์เข้าที่ลิ้นปี่ -- ข้าตายแน่คราวนี้ – รินซ์วินด์คิดในใจอย่างหมดหวังขณะที่เขาม้วนลงกับพื้นอีกครั้ง “เอ้อ ... ขอโทษที” เสียงทูฟลาวเวอร์เอ่ยขึ้น รินซ์วินด์รู้สึกได้ว่าแรงที่คว้าคอเขานั้นเบาลงเล็กน้อย ตัววิทเทลเองนั้นค่อย ๆ ลุกขึ้นและปล่อยมือออกจากคอเสื้อของรินซ์วินด์ สายตาของมันนั้นบอกให้รู้ว่าวิทเทลเกลียดรินซ์วินด์ขนาดไหน ลูกไฟเล็ก ๆ ลอยตกลงบนเสื้อของรินซ์วินด์ซึ่งเขาก็รีบปัดมันออกอย่างรวดเร็วขณะที่พยายามยืนขึ้น ข้างหลังวิทเทลนั้นคือทูฟลาวเวอร์ผู้ซึ่งกำลังใช้ดาบของวิทเทลเองจิ้มไว้ที่ต้นคอด้านหลัง ตาของรินซ์วินด์หรี่ลงในอาการครุ่นคิดก่อนที่เขาจะล้วงมือเข้าไปในเสื้อ เมื่อเขาชักมือออกมานั้น มือข้างนั้นก็ได้กำเป็นกำปั้น “อย่าขยับเชียวนะแก!” รินซ์วินด์สั่ง “เฮ้! ผมทำยังงี้ ถูกต้องหรือเปล่านี่” ทูฟลาวเวอร์ไม่แน่ใจ “หมอนั่นบอกว่ามันเสียบแกแน่ถ้าแกขยับ” รินซ์วินด์ว่าเอง “ข้าไม่เชื่อแกหรอกโว้ย!” วิทเทลตอบ “จะลองดูไหมล่ะ?” รินซ์วินด์ท้า “ข้าไม่เชื่อโว้ย!” วิทเทลทำท่าจะหันกลับเข้าเล่นงานทูฟลาวเวอร์ ทันทีนั้น กำปั้นของรินซ์วินด์ก็จับเปาะเข้าที่ปลายคางของวิทเทล วิทเทลตะลึงมองรินซ์วินด์เหมือนไม่เชื่อสายตาก่อนจะล้มลงกองสลบเหมือดลงกับพื้นเลน รินซ์วินด์คลายมือที่กำปั้นกำปั้นออก ข้างในกำมือนั้นคือเหรียญทองจำนวนหนึ่ง รินซ์วินด์เหลียวมองร่างไร้สติของรองหัวหน้าโจรก่อนจะอุทานอีกครั้ง “เจ็บมือชิบเป๋ง!” จากคุณ : Away from Thailand - [ วันเข้าพรรษา 21:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รินซ์วินด์สะดุ้งและร้องอุทานเมื่อลูกไฟเล็ก ๆ อีกลูกลอยลงมาตกบนต้นคอก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง ที่อีกฟากของถนนนั้นบัดนี้ไฟได้ลามติดหลังบ้านเรือนไปเรียบร้อยแล้ว รอบตัวเขานั้นผู้คนกำลังแตกตื่นขนย้ายข้าวของกันอยู่อลหม่าน บ้างก็โยนสัมภาระออกจากหน้าต่างและบ้างก็กำลังลากม้าของตัวออกจากโรงเลี้ยงซึ่งอบอวลไปด้วยควันไฟ เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งจากเปลวไฟนรกซึ่งครั้งหนึ่งคือโรงเตี๊ยม ‘กลองแตก’ แรงระเบิดของมันส่งเตาไฟทั้งลูกปลิวข้ามหัวไปเลยทีเดียว “ประตูไวเดอร์ชินอยู่ใกล้ที่สุด มาทางนี้” รินซ์วินด์กระชากแขนทูฟลาวเวอร์ “มาเร็ว!” “แต่กำปั่นของผม...” “ช่างหัวมันก่อนเถอะ  ถ้าแกอยู่ตรงนี้อีกแค่วินาที มีหวังแกได้ไปเกิดใหม่โดยไม่มีกำปั่นแน่ มาเร็ว!” รินซ์วินด์ตะโกน รินซ์วินด์และทูฟลาวเวอร์วิ่งฝ่าฝูงชนที่แตกตื่น ขณะเมื่อรินซ์วินด์พยายามหายใจเข้าปอดอยู่นั้นเอง เขาก็นึกออกว่าเขากำลังสงสัยอะไร “ข้าจำได้ว่าเทียนมันดับไปหมดแล้วนี่” รินซ์วินด์ว่า “ถ้างั้นโรงเตี๊ยมมันติดไฟได้ยังไง?” “ผมก็ไม่รู้” ทูฟลาวเวอร์กระหืดกระหอบ “ที่แน่ ๆ มันน่ากลัวมากจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ ผมกำลังเจรจาไปด้วยดีแท้ ๆ เลยนะนี่” รินซ์วินด์ชะงัก กระทั่งคนตื่นไฟคนหนึ่งถึงกับชนเข้ากับเขาโดยกะทันหัน หมอนั่นเปลี่ยนทิศพร้อมกับด่ารินซ์วินดืไปหลายคำ “เจรจา?” “ฮื่อ อันที่จริงคนพวกนั้นก็ไม่เลวนะ ภาษาก็เป็นปัญหาพอสมควร แต่พวกนั้นก็มีความพยายามสูงทีเดียว คยั้นคยอผมตลอด ไม่ยอมให้ผมตอบปฏิเสธเลยละ ผมยังนึกเลยว่า...” รินซ์วินด์อ้าปากเหมือนจะอธิบาย แต่ก็ชะงัก เขาไม่รู้ว่าเขาควรเริ่มตรงไหน “นี่คงแย่หน่อย สำหรับตาเฒ่าบรอดแมน” ทูฟลาวเวอร์ว่าต่อ “โชคดีที่เขาตัดสินใจถูก นี่ดูซิ ผมยังมีเหรียญรีนูที่เขาจ่ายเป็นเบี้ยประกันงวดแรกอยู่เลย” รินซ์วินด์ไม่รู้หรอกว่าอะไรคือเบี้ยประกัน แต่สมองเขาไวใช้ได้ทีเดียว “แกทำมดในท่อน้ำทิ้งกับ ‘กลองแตก’? แกพนันกับบรอดแมนว่าโรงเตี๊ยมจะไม่มีวันถูกไฟไหม้?” “ฮื่อ ก็แค่การประเมินระดับทั่วไป แค่สองร้อยรีนูเอง ทำไม? มีอะไรเหรอ?” รินซ์วินด์หันมองเปลวไฟที่โหมอยู่รอบตัว เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเงินสองร้อยรีนูจะซื้อแองค์มอร์ปอร์คได้ซักเท่าใด ที่แน่ ๆ มันคงเป็นพื้นที่ไม่น้อย อย่างไรก็ตาม เงินสองร้อยรีนูกับการเผาอแงค์มอร์ปอร์คทั้งเมือง? รินซ์วินด์หันมามองชายต่างชาติ “แก.... แก...” รินซ์วินด์นึกคำด่าที่เลวที่สุดในภาษาทรอบ --ไอ้คนที่อยากจะพูดภาษาทรอบ แต่ก็ไม่รู้กระทั่งว่าควรจะด่าคำไหน -- “แก...” รินซ์วินด์ได้แต่ทวนคำ ทันทีนั้นร่างสูงใหญ่ก็ชนกับรินซ์วินด์ คมเคียวที่บางกริบเฉียดหน้ารินซ์วินด์ไปนิดเดียว รินซ์วินด์สติขาดผึง “แก ... ไอ้คนจมูกสนตะพายทองแดงแถมยังยืนในแอ่งน้ำบนยอดเขา ‘รารัวรัวฮา’ กลางพายุฟ้าคะนองแล้วยังตะโกนด่า ‘อโลฮูรา’ เจ้าแม่แห่งฟ้าผ่าว่ามีหน้าเหมือนรากไม้ ‘อูโลรัวฮา’ ที่เป็นโรค!” โทษที แค่ทำตามหน้าที่เท่านั้นเอง ร่างสูงใหญ่ตอบก่อนจะเดินจากไป ทว่าแม้คำพูดทุกคำนั้นจะดังก้องและหนักแน่นราวศิลายักษ์ รินซ์วินด์แน่ใจว่ามีแต่เขาเท่านั้นที่ได้ยิน แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 47 21:19:32 จากคุณ : Away from Thailand - [ วันเข้าพรรษา 21:13:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รินซ์วินด์คว้าไหล่ทั้งสองของทูฟลาวเวอร์ “เราต้องหนีแล้ว เดี๋ยวนี้เลย” รินซ์วินด์ว่า ผลกระทบอันหนึ่งของมหาเพลิงแห่งแองค์มอร์ปอร์ค ก็คือการที่กรมธรรม์ ‘มดในท่อน้ำทิ้ง (In-Sewer-Ants)’ ได้ลอยพุ่งผ่านหลังคาโรงเตี๊ยม ‘กลองแตก’ ผ่านชั้นบรรยากาศของพิภพแบนโดยผลจากแรงลอยตัวเนื่องจากความร้อน และตกกลับสู่พื้นในอีกหลายวันต่อมาในตำแหน่งที่ออกไปหลายพันกิโลเมตร ณ บริเวณป่าต้น ‘อูโลรัวฮา’ บนเกาะของชาวโทรบ เหล่าชนพื้นเมืองล้วนพากันสักการะมันราวกับว่ามันเป็นเทพเจ้าแม้ว่าชาวเกาะอื่นจะพากันเย้ยหยัน ประหลาดไม่น้อยที่ว่านับแต่นั้น ปริมาณฝนและผลผลิตการเกษตรของชาวเกาะโทรบกลับดีผิดปรกติติดต่อเป็นเวลาหลายปี และนี่ถึงกับเป็นเหตุให้เหล่าพ่อมดแห่งมหาวิทยาลัยลับแลต้องส่งกลุ่มพ่อมดจากภาควิชาจุลศาสนาเข้าไปสังเกตการณ์เลยทีเดียว โดยการพัดของลม ไฟได้โหมขยายจากโรงเตี๊ยมออกไปอย่างรวดเร็ว ขณะเมื่อรินซ์วินด์ (ซึ่งคิ้วและหน้าได้ถูกไฟไหม้และอังจนโกร๋นและเกรียมแดงไปทั่ว) และทูฟลาวเวอร์ไปถึงประตูไวเดอร์ชินนั้น ประตูเมืองก็ได้ลามติดไฟไปแล้ว ระหว่างทางนั้นรินซ์วินด์และทูฟลาวเวอร์ได้ซื้อม้ามาสองตัว แน่นอนว่าราคาของมันสูงนัก พ่อค้าม้าโก่งราคาม้าขึ้นมาถึงห้าสิบเท่า ทว่าพวกนั้นต้องอ้าปากค้างเมื่อเหรียญรีนูที่มีมูลค่าสูงเป็นพันเท่าถูกจ่ายเป็นค่าม้า รินซ์วินด์และทูฟลาวเวอร์ควบม้าออกจากประตูได้ทันก่อนที่คานบนของประตูจะถล่มลงมา บัดนี้แองค์มอร์ปอร์คได้กลายเป็นกองเพลิงไปแล้ว ขณะที่พวกเขาควบม้าไปนั้น รินซ์วินด์ชำเลืองมองไปที่ทูฟลาวเวอร์ผู้ซึ่งกำลังพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะเรียนการขี่ม้าและอุทานในใจ --ให้ตายเถอะวะ มันยังไม่ตาย ข้าก็ด้วย ไม่อยากเชื่อเลยว่ะ ไอ้ ‘เสียงสะท้อนของวิญญานใต้ดิน’ นี่ท่าทางจะของจริงแฮะ – จะว่าไปไอ้คำนี้มันยาวเรียกยากเหลือเกิน รินซ์วินด์จึงพยายามออกเสียงในภาษาของทูฟลาวเวอร์ “Ecornoex? Eco-gnothics? Echo-gnomics?” รินซ์วินด์รู้สึกว่าคำสุดท้ายฟังดูดีที่สุดและตกลงใจว่าจะใช้คำนั้น ไกลออกไปหลายร้อยเมตรตามแม่น้ำจากตัวเมืองแองค์มอร์ปอร์ค วัตถุทรงเหลี่ยมหนาหนักผุดขึ้นจากแม่น้ำขึ้นมาเกยบนโคลนใกล้ฝั่ง ทันทีนั้นขานับร้อยก็งอกออกมาจากข้างใต้ก่อนจะตะเกียกตะกายขึ้นมายังริมฝั่ง กำปั่นนั้นบัดนี้ดูมอมแมมไปด้วยเขม่าและควันไฟ เหนืออื่นใดนั้น มันกำลังโกรธเป็นอย่างยิ่ง มันสะบัดตัวให้สะเด็ดน้ำก่อนจะหันรีหันขวางเพื่อคะเนทิศทางอยู่ชั่วครู่ จากนั้นมันก็เริ่มเคลื่อนที่โดยอาการวิ่งควบ บนฝากำปั่นนั้นเกาะไว้ด้วยอสูรตัวเล็ก ๆ ซึ่งก็จ้องมองทิวทัศน์รอบตัวอย่างสนใจ บราฟด์มองไปที่วีเซลก่อนจะขยักคิ้ว “ที่เหลือแกก็รู้แล้ว” รินซ์วินด์สรุป “ไอ้กำปั่นนั้นตามเรามาจนทัน ไม่ต้องถามข้าว่ามันทำได้ยังไงเพราะข้าก็ไม่รู้ ว่าแต่ มีไวน์อีกมั้ย?” วีเซลยกถุงไวน์ซึ่งบัดนี้แห้งสนิทให้ดู “ข้าว่าคืนนี้แกดื่มไวน์เกินพอแล้วว่ะ” มันว่า จากคุณ : Away from Thailand - [ วันเข้าพรรษา 21:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ยังไม่มีใครมาแปะโป้งเลย งั้นผมมาแปะไว้คนแรกว่าอ่านแล้ว ^ ^ จากคุณ : ...วัช... - [ 2 ส.ค. 47 11:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เซฟ จากคุณ : booklovers - [ 2 ส.ค. 47 19:18:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาลงชื่อเป็นหลักฐานเช่นเคยครับ มาอ่านไว้แล้วรอบนึง แต่ตอนนั้นยังไม่แน่ใจว่าคุณ AFT โพสต์หมดรึยัง ^ ^ จากคุณ : ช่างไม้ - [ 3 ส.ค. 47 13:12:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาเซฟให้คุณ Sebaztian ค่า รายนั้นแฟนเรื่องนี้ แบบพลาดไม่ได้เลยละค่ะ ปล. พี่วัช...นกรออ่านองเมียวจิต่อน๊า งิงิ ป่าวเร่งนะเนี่ย....//ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้// จากคุณ : Nokazar - [ 3 ส.ค. 47 14:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เซฟไว้อ่านตามเคย จากคุณ : depend ayu - [ 3 ส.ค. 47 23:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ลืมมารายงานตัว >.< จากคุณ : DigiTaL-KRASH!!! - [ 8 ส.ค. 47 17:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เราก็มากะคนอื่นเหมือนกันนะ จากคุณ : kennet - [ 10 ส.ค. 47 09:21:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 The Color of Magic -- Discworld (12) จากคุณ : Away from Thailand - [ 14 ส.ค. 47 18:24:12 ]