ความคิดเห็นที่ 1 ตอบยาก เพราะมันไม่มีค่าวัด แต่ถ้าพูดถึง"ความคาดหวังของสังคม"แล้ว ก็ต้องบอกว่า แม่รักลูกมากกว่า เพราะ.. เวลาที่เราได้ยินว่า ลูกทิ้งแม่.. ไม่ค่อยแปลก พบเห็นได้ง่าย และง่ายมากๆขึ้น ตามความเห็นแก่ตัวและอกตัญญูของคนที่เพิ่มขึ้น อย่างดีก็แค่ก่นด่าว่าไอ้ลูกคนนี้มันทรพีสิ้นดี แต่แล้วก็ได้แต่สังเวชใจก็เท่านั้น แต่แม่ทิ้งลูกเนี่ย.. แปลก ( ไม่นับพวกแม่วัยรุ่น ท้องไม่ตั้งใจแล้วทิ้งนะ อันนั้นมันชัว์ๆอยู่แล้ว ) คนที่อุ้มท้องลูกมา เลี้ยงจนโต แล้วอยู่ดีๆจะมาทิ้งไปจะมีซักเท่าไหร่เชียว . ฉะนั้น ถ้าว่ากันตามความคาดหมายของสังคมแล้ว แม่รักลูกมากกว่า จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 13 ส.ค. 47 01:06:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับคุณ "ว่านน้ำ" คห.๑ นะ คงขึ้นอยู่กับแค่ละคนมั้ง ถ้าให้ตอบในฐานะที่ผมเป็นลูก ผมคิดว่า "แม่รักลูกมากกว่า" จากคุณ : Green_Knt. - [ 13 ส.ค. 47 01:39:18 A:69.143.6.199 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้ามองตามคุณว่านฯ ... ใช้เกณฑ์ความคาดหมายของสังคม นั่นก็คือ... เลือกระหว่าง "ความกตัญญู" กับ "ความรับผิดชอบ" ลูกที่ทิ้งพ่อแม่ จะถูกมองว่าเป็นคนอกตัญญู ส่วนพ่อแม่ที่ทิ้งลูก จะถูกมองว่าเป็นคนไม่รับผิดชอบ ตามความเห็น และความรู้สึกของผม การเป็นคนอกตัญญูเลวร้ายกว่า (ในวัฒนธรรมและสังคมเอเชียนะครับ) ย้อนกลับไปในอดีต ... คนที่ทอดทิ้ง หรือทำร้ายบุพการี จะได้รับการลงโทษทางสังคมที่รุนแรงกว่า เช่น.. ทรพีในรามเกียรติ์ พระยากงพระยาพาน ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ พระเจ้าอชาติศัตรู เป็นต้น ในทางกลับกัน พ่อแม่ที่ทอดทิ้งลูกกลับไม่ได้รับผลทางสังคมรุนแรงนัก เช่น ทศกัณฑ์กับนางสีดา ฟาโรห์กับโมเสส เป็นต้น แต่สำหรับค่านิยมในสังคมปัจจุบัน เรารับแนวคิดทุนนิยม และเรื่องแรงงานทางเศรษฐกิจเข้ามา การทิ้งเด็ก จึงเกิดปัญหาทางสังคมมากกว่า ทิ้งคนชรา เพราะ เรานึกถึง "ทรัพยากร" ที่เป็นกำลังสำคัญ ...... ตอบประเด็นกระทู้... ผมยังไม่มีลูกครับ เลยบอกไม่ได้ว่ารักใครมากกว่ากัน... จากคุณ : ชาเขียว - [ 13 ส.ค. 47 03:51:46 ]