ความคิดเห็นที่ 1 ฟังดูแล้วเป็นกลอนที่มีความสำคัญมากๆ เลยนะครับ ไม่อยากขัดใจแต่อยากให้ลองแต่งด้วยตัวเอง ถึงจะออกมาไม่เพราะก็ตามแต่ยังไงเราก็จะภูมิใจในตัวเราและคุณป้าก็คงดีใจด้วยครับ เอาใจช่วยนะ จากคุณ : ++peter++ - [ 14 ส.ค. 47 19:52:13 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากคุณ : จิตกาธาน - [ 14 ส.ค. 47 20:07:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 **กว่าจะถึงวันนี้** กว่าจะได้มาเป็นเช่นวันนี้ ก็เพราะมีแรงใจให้ฟันฝ่า เคยซมซานคลานคลุกลุกขึ้นมา เช็ดน้ำตาเลิกท้อก้าวต่อไป กว่าจะได้มาเป็นเช่นวันนี้ ก็เพราะมีแรงใจให้ฝันใฝ่ เคยเคว้งคว้างว้าเหว่ซัดเซไป มีสายใยผูกพันให้มั่นคง อันคำว่า"แม่"นี้แม้มิใช่ แต่ท่านคือแรงใจไว้เสริมส่ง อันพระคุณหนักหนาค่ายืนยง ขอกราบลงตรงตักที่พักพิง จากคุณ : ไม้ทะเลทราย - [ 14 ส.ค. 47 20:30:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อาจดูเหมือนมืดมน ที่ต้องอดทนกับลูกใคร อาจดูเหมือนสับสน ที่ต้องอดทนรอวันจากหาย คำ "รัก" อยากจะบอก แก่คนที่ไม่เคยไปไหน คำ "รัก" มักจะบอก กับคนที่ทุ่มให้เราทั้งใจ วันนั้น วันนี้ วันไหน วันต่อ วันพรุ่ง คืนใด ๆ เคียงข้างคนที่ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข ห่วงอยู่ห่าง ๆ แต่ถนอมไว้ไกล้ใจ สรรพคุณข้างต้นดูมากมาย แปลกแยก แปลกจะตาย ทั้งหมดที่เห็น อยู่ไม่ไกล ก็คนที่ผม "รัก" ก็ "ป้า" นี่งัย รักป้าครับ จากคุณ : NeoJeaB - [ 15 ส.ค. 47 00:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขออนุญาตเก็บกลอนนี้บ้างนะคะ กะไว้วันเกิดป้าเราจะได้เขียน อิอิ เพราะดีจาง จากคุณ : ตาเบบูย่า - [ 15 ส.ค. 47 01:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 555 อย่าว่าเรานะ เราเข้ามาเอาใจช่วย ไม่มีหัวด้านนี้เท่าไหร่ แฮะ จากคุณ : tummy redknapp - [ 15 ส.ค. 47 17:41:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาช่วยอีกแรงครับ .....ตั้งแต่เกิด ลืมตา ป้าก็อยู่ ตั้งแต่รู้ ตั้งไข่ ป้าก็สอน ตั้งแต่หิว กินอิ่ม ป้ากล่อมนอน ตั้งกี่ร้อน กี่หนาว เฝ้าห่วงใย .....เป็นทั้งพ่อ ทั้งแม่ ใช่แค่ป้า เป็นดวงตา ขาแขน ทุกแห่งหน เป็นที่พึ่ง พักพิง ไม่อับจน เป็นบุคคล ซับน้ำตา คราระทม .....จวบวันนี้ ที่ยืนอยู่ เป็นคนได้ มิใช่ใคร ฝีมือป้า ประคองสอน ยิ่งรักป้า เนิ่นนานวัน นิรันดร ผ่านบทกลอน ย้อนรำลึก นึกพระคุณ จากคุณ : เป็นกลาง - [ 15 ส.ค. 47 22:53:57 ]