ความคิดเห็นที่ 1 โชคช่วย-ที่สมชายรู้จักบริษัททัวร์ และบอกว่าไม่น่ายาก รับปากว่าจะรีบติดต่อให้โดยด่วน ซึ่งทางบริษัททัวร์ก็ตอบกลับมาทันที เลยได้คุยกันเดี๋ยวนั้น ฉันขอสอบถามรายละเอียดต่าง ๆ ไว้ก่อน เพราะต้องโทรหาฌอง มิเชล ถึงกำหนดการที่แน่นอนอีกที บ่ายวันอังคารฉันเตรียมเอกสารไป ก็คิดว่าจะให้ใครช่วยเรื่องขอวีซ่าให้ได้เร็วที่สุดดี เพราะทางทัวร์บอกมาว่า ปกติแล้วกว่าจะได้วีซ่าก็สามถึงสี่วันโน่น--คงไม่ทันแน่ ๆ ฉันไปอยู่บ้านอี้ (เพื่อนสนิท) ตอนเย็น วันนั้นทั้งวันโทรศัพท์ติดต่อคนสักร้อยคนได้ คนแรกที่คิดว่าน่าจะให้คำปรึกษาที่ดีได้ คือน้องรักอีกคน คุณศักดิ์ชัย กาย ที่คุ้นทั้งตัวฉันเองและเมตตาจารุณีอย่างสม่ำเสมอ ศักดิ์บอกพอมีช่องทาง หลังจากรอโทรศัพท์เรียกกลับไม่นาน ช่องทางก็ตันทันที ศักดิ์บอกว่าคนที่จะช่วยได้อยู่เมืองจีน แต่ยังมีคนอื่น ๆ อีก จะหาทางติดต่อให้เร็วที่สุด ตอนนั้นเย็นมากแล้ว นัดกันว่าเช้าวันพุธจะคุยกันอีกที ศักด์ยังช่วยให้น้องหนิง-เลขาฯส่วนตัวของตัวเองจัดการเรื่องต่างๆ ให้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องตั๋ว แบบฟอร์มวีซ่า และอื่น ๆ ที่ซึ้งน้ำใจศักดิ์ที่สุดคือ จะขอให้ตั๋วเครื่องบินไป-กลับจารุณี เพื่อเป็นการช่วยเหลือกันในลำดับแรกก่อน แต่เท่าที่ฉันรู้ จารุณีเป็นคนขี้เกรงใจคน คงไม่ยอมรับแน่ ๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นบุญคุณทั้งหมดนี้จะขอจดจำตลอดไป นอกจากที่กล่าวมาแล้ว ก็ยังมีพี่หน่อย-พิมพา เกียรตินิยม พี่สาวที่รัก พี่หน่อยเป็นอีกคนที่รู้เรื่องโดยตลอด รีบโทรมาบอกว่า คุณไข่ (สมชาย แก้วทอง) ที่พอรู้ข่าวก็รีบโทรหาใครต่อใครที่พอจะช่วยได้ ในที่สุดก็ให้เบอร์คุณป้าคณีที่เรารู้จักผ่านทางครอบครัวลุลิตานนท์มา ึคุณป้าคณีรอโทรศัพท์อยู่แล้ว บอกให้โทรหาคุณอุ้มซึ่งทำงานอยู่ที่โรงแรมโอเรียนเต็ล และพอจะรู้จักคนในสถานทูต ฉันนั่งจดทุกอย่างพร้อมทั้งเรียงลำดับก่อนหลัง ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง เพราะพรุ่งนี้ซึ่งเป็นเช้าวันพุธ ทุกอย่างต้องเรียบร้อย เพื่อที่จารุณีและตัวฉันจะได้เดินทางไปฝรั่งเศสในตอนกลางคืนได้ทัน อี้เพื่อนรักรำพึงขึ้นมาว่า "เวลามีอะไรวิกฤตทีไรแกอยู่กับฉันทุกที" ก็เมื่อปีที่แล้ว เรานอนเกี่ยวขากันอยู่บนเตียงที่อเมริกา ตอนตีสอง ก็ได้ข่าวจากเมืองไทยว่าห้องนอนฉันที่บ้านถูกงัด สมบัติที่เก็บมาตลอดชีวิตไม่มีเหลือ วันนี้ก็เช่นกัน เป็นภาพเดียวกับวันนั้น ที่ฉันเอาแต่โทรศัพท์อย่างบ้าคลั่ง โดยมีเพื่อนนั่งให้กำลังใจอยู่ข้าง ๆ ขอบใจมากเพื่อนรัก กว่าจะจัดการเรื่องต่าง ๆ จนเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ระทดระทวยกลับมาถึงบ้านในเวลาเกือบห้าทุ่ม ที่สำคัญคืนนี้ฉันต้องโทรหาฌอง-มิเชล เพื่อถามถึงกำหนดการต่าง ๆ ให้แน่นอน เป็นห่วงสภาพจิตใจจารุณีมาก ความรู้สึกคงเหมือนตกจากที่สูง หลังจากได้เจอพ่อ จารุณีก็ยึดแฟร์มองด์ไว้มากเพื่อเป็นความมั่นคงในจิตใจ จนเกือบตีสองฉันจึงโทรหาฌอง-มิเชล จึงได้รู้ว่าจะมีพิธีวันศุกร์ เวลา 10.30 น. ในโบสถ์ที่ปารีส หลังจากนั้ก็จะเดินทางไปทำพิธีฝังศพที่เมือง Orlean ซึ่งอยู่ห่างจากปารีสไปเกือบสองชั่วโมง จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมือง Orlean นี้เป็นบ้านของปู่และย่าจารุณี ซึ่งศพของท่านทั้งสองก็ฝังอยู่ที่นี่ด้วย ฉันบอกกับฌอง-มิเชลว่า จะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะมาให้ทันตามกำหนดการ แต่ถึงจะข่มตาอย่างไรก็หลับไม่ลง ได้แต่นอนพลิกไปพลิกมา จะว่าไปแล้วเมื่อมาถึงตอนนี้ โจทย์ที่ได้ก็ไม่ยากเกินไปนัก แต่เมื่อถูกจำกัดด้วยเวลาเพียงครึ่งวันเช้าก็เป็นสิ่งที่ยากยิ่ง เพราะถ้าเกินเที่ยงไปแผนกวีซ่าปิด ก็เป็นอันสิ้นหวัง ฉันตั้งจิตอธิษฐานว่า ขออย่าให้มีอุปสรรคอันใดเลย ขอให้ได้ไปร่วมพิธี เพื่อให้ลูกได้ทำหน้าที่ลูกเป็นครั้งสุดท้าย และสำหรับฉันเอง ขอให้ได้ไปแสดงความกตัญญูต่อแฟร์มองด์ ซึ่งตลอดแปดปีที่ผ่านมา เขาดีกับฉันมาก ทั้งการที่เราได้พบกัน เขียนจดหมาย และโทรศัพท์พูดคุย ความรู้สึกที่ฉันสัมผัสได้ก็คือ จิตใจที่ดีงามของเขา ซึ่งสิ่งนี้ได้ถ่ายทอดมาถึงจารุณีอย่างครบถ้วน จารุณีนั้นเหมือนพ่อที่สุดตรงที่มีจิตใจที่ดีงามนั่นเอง เช้าแล้วฉันรีบโทรหาบริษัททัวร์ว่าต้องหาตั๋วเพื่อเดินทางคืนนี้ และให้รีบส่งเจ้าหน้าที่มาจัดการเรื่องเอกสารโดยด่วน โดยนัดพบกันที่ร้านวีรสุ ถนนวิทยุ (ซึ่งฉันไปนั่งพักพิงเป็นประจำ) เพื่อกรอกและรวบรวมเอกสารทุกอย่าง รวมทั้งตั๋วเครื่องบินที่ทางบริษัททัวร์ต้องหาให้ได้ภายในหนึ่งชั่วโมงด้วย ระหว่างขับรถไปวีรสุ ก็โทรหาคุณอุ้ม ได้ความว่าที่สถานทูตคนเยอะมาก โดยเฉพาะที่แผนกวีซ่า โทรศัพท์เข้าไปคนที่จะพูดด้วยก็ยังไม่รับสาย อีเมล์ไปก็ยังไม่ตอบกลับมา จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฉันรีบขอบคุณคุณอุ้มที่ช่วยจัดการให้ตั้งแต่เช้า ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เห็นไหมว่าคนดีนั้นมีอยู่ทั่วไป สุดแต่ว่าเราจะได้พบไหม ว่าแล้วก็อดคิดต่อไม่ได้ว่าจะเอายังไงดี นี่ก็ปาเข้าไปสิบโมงแล้ว เหลืออีกแค่สองชั่วโมงเท่านั้น พลันก็นึกถึงอังคณิต หญิงประยูร เพื่อนที่อักษรศาสตร์ จุฬาฯ ที่อยู่ฝ่ายวัฒนธรรมของสถานทูตฝรั่งเศสอังคณิตเคยให้คำปรึกษา และช่วยเหลือเมื่อตอนที่จารุณีเปลี่ยนจากนามสกุลเดิมมาให้นามสกุลพ่อ ความจริงแล้วแต่ไหนแต่ไรเรื่องการขอวีซ่านี่ ไม่ว่าจะเดินทางไปประเทศไหน แม้จะมีเพื่อนทำงานอยู่ในสถานทูตแทบทุกแห่ง ฉันก็มักจะไปทำด้วยตัวเองตลอดเพราะเกรงใจเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนต้องลำบากใจในเรื่องที่ไม่ใช่ภาระของเขา แต่ครั้งนี้มีเวลาเหลืออยู่เพียงแค่สองชั่วโมงกับเหตุการณ์สำคัญครั้งสุดท้าย ที่จารุณีน่าจะได้ไปร่วมพิธีศพของพ่อ ฉันจึงตัดสินใจโทรหาอังคณิต บอกว่ามีเรื่องจำเป็นมาก อยากขอคำปรึกษาว่าควรจะทำอย่างไร ถ้ามีหนทางที่เหมาะสม ฉันก็จะทำเองโดยไม่ต้องรบกวนเพื่อน อังคณิตบอกว่า รบกวนอะไร เรื่องสำคัญอย่างนี้ แล้วก็ขอหมายเลขพาสปอร์ตของเราทั้งสองคน เพราะต้องขออนุญาตนายใหญ่ที่กำลังจะออกไปประชุมข้างนอกภายในครึ่งชั่วโมงนี้แหละ แต่ไม่ว่าอย่างไรฉันก็ยังเดินทางไปไม่ถึงวีรสุเสียที เพราะรถติดเหลือเกิน อังคณิตก็ช่วยเหลือเต็มที่ โทรศัพท์กลับไปกลับมากันหลายครั้ง พอถึงวีรสุ ฉันก็รีบโทรบอกรายละเอียดของตัวฉันกับอังคณิต ในขณะที่จารุณีและเอกสารที่กำลังเดินทางมาก็ยังมาไม่ถึง โชคดีที่เจ้าหน้าที่บริษัททัวร์มาถึงแล้ว พร้อมด้วยตั๋วเครื่องบินสำหรับเดินทางคืนนี้ ฉันเลยรีบจัดการกรอกเอกสารที่มีอยู่ในมือไปล่วงหน้าก่อน จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:28:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฉิวเฉียดกับเวลาที่ได้รับเอกสารจากจารุณี ฉันก็รีบโทรไปบอกอังคณิตทันที แทบจะเป็นวินาทีสุดท้ายก่อนที่เจ้านายจะเซ็นจดหมาย แล้วออกไปประชุม วางโทรศัพท์จากอังคณิตเสร็จ ฉันก็รีบนั่งพิงเก้าอี้ หายใจเข้า หายใจออกยาว ๆ เหมือนไม่ได้หายใจมานาน ทำเอกสารเสร็จสิบเอ็ดโมงพอดี ฉันรีบให้เจ้าหน้าที่จากบริษัททัวร์รีบไปสถานทูตก่อน โดยเราสองคนทิ้งรถไว้ที่วีรสุ แล้วรีบบึ่งแท็กซี่ไปสถานทูต เดชะบุญที่รถไม่ติด ไปถึงก็รีบไปหาอังคณิตที่เตรียมจดหมายจากเจ้านายรอท่าไว้แล้ว จากนั้นก็รีบไปที่แผนกวีซ่าทันที วินาทีนี้แหละที่จะได้รู้ว่าจะได้เดินทางคืนนี้หรือไม่ ส่งเอกสารไปสองชุดเจ้าหน้าที่ฝรั่งส่งของฉันคืนกลับมา บอกว่าไม่ต้อง เพราะฉันมีวีซ่าแล้ว เล่นเอาถอนหายใจโล่งอก นี่ละหนอ ความที่ไม่ได้ใส่ใจว่าตัวเองเพิ่งเดินทางไปอิตาลีเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง วีซ่ายังไม่หมดอายุ ใช้เข้าฝรั่งเศสได้เพราะเป็นวีซ่าเซงเก้นที่เข้าออกได้เกือบทุกประเทศในยุโรป เอาละ ไปได้แล้วหนึ่งคน รออีกครู่หนึ่ง พอตรวจเอกสารของจารุณีเสร็จ เขาก็บอกว่าให้มารับเล่มตอนสามโมงเย็น ในเวลาครึ่งวัน ความฝันเป็นจริงแล้ว ฉันตั้งจิตคิดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ขอบคุณอังคณิตมากที่เป็นธุระให้เพื่อน นี่ไง ที่พอใคร ๆ ถามว่า ฉันชอบสะสมอะไร ฉันมั่นใจที่จะตอบทันทีไว่า ฉันสะสมเพื่อน เพราะเพื่อนคือโลกทั้งใบของฉัน และแล้วฉันกับจารุณีก็มาถึงฝรั่งเศสในตอนบ่ายวันพฤหัสบดี ที่พักของเราก็คืออพาร์ตเม้นต์ของน้องหนึ่ง ลูกคุณขวัญจิต และคุณชองตัล ลุลิตานนท์ บุคคลสำคัญที่ช่วยเชื่อมโยงในการช่วยกันตามหาพ่อให้กับจารุณี โดยเรานัดพบกับคุณฟิลลิป เพื่อนสนิทของครอบครัวลุลิตานนท์ ซึ่งเป็นคนถือกุญแจไว้ที่หน้าอพาร์ตเม้นต์ คุณฟิลลิปเป็นคนพาเราขึ้นไปห้องพักด้วยตัวเอง อดคิดถึงคุณขวัญจิต และคุณชองตัลเป็นอย่างมากไม่ได้ เพราะหลังจากเสร็จภารกิจช่วยจารุณีไม่นาน ทั้งสองท่านก็เสียชีวิต จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:32:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถึงจะไม่รู้จักกันมาก่อน แต่คุณฟิลลิปก็ต้อนรับและดูแลเราสองคนเป็นอย่างดี พร้อมทั้งจดจำชื่อโบสถ์ที่จะไปทำพิธีในเช้าวันพรุ่งนี้ให้ด้วย หลังจากที่เราโทรส่งข่าวและสอบถามรายละเอียดจากฌอง-มิเชล เป็นที่เรียบร้อย ขณะกำลังปรึกษากันว่าจะนั่งรถแท็กซี่หรือรถไฟใต้ดินไปดีในวันรุ่งขึ้น ฟิลลิปบอกว่า ให้รออยู่ที่บ้านก็แล้วกัน พรุ่งนี้เช้าเขาจะมารับส่งไปเอง วันศุกร์ 10.30 น. เมื่อมาถึงที่โบสถ์ รถที่พาแฟร์มองด์ มาจอดรออยู่แล้ว โดยมีพวกเรายืนรอรับอยู่ตรงประตูโบสถ์ จากนั้นเจ้าหน้าที่สี่คนก็แบกหีบศพเข้าไปข้างในโดยมีลูก ๆ และญาติพี่น้องนั่งเรียงกันตามลำดับอยู่ด้านหน้า นี่เป็นครั้งแรกที่จารุณีได้พบพี่ชายและน้องสาวของเธอทั้งๆ ที่พ่ออยากให้พบกันมานานแล้ว แต่ความที่ต่างคนต่างอยู่ไกลจึงไม่มีโอกาสได้พบกันเสียที ฉันจำญาติ ๆ และเพื่อน ๆ ของแฟร์มองด์ได้หลายคน จากที่เคยมาเยี่ยมแฟร์มองด์หลายครั้ง ที่สนิทที่สุดคงหนีไม่พ้นฌอง-มิเชล ซึ่งเป็นลูกของน้องสาวแฟร์มองด์ เพราะเคยมาเมืองไทยกับแฟร์มองด์ โบสถ์ที่ทำพิธีชื่อ Saint-Nicolas du Chardonnay ความใหญ่โตของของโบสถ์ ความสวยและความเคร่งขรึมในพิธีมิซซาปลงศพ ชวนให้รู้สึกเย็นเยือกเข้าไปถึงหัวใจ ยิ่งในช่วงสุดท้ายที่ลูก ๆ ญาติ ๆ และบรรดาแขกเหรื่อออกไปพรมน้ำเสกที่หีบศพ ฉันเดินตามหลังกลุ่มญาติไปด้วย ยังอดที่จะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ ในขณะที่ภาพต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวที่ฉันและแฟร์มองด์ได้พูดคุยกัน เวลาที่เคยใช้ด้วยกันระหว่างการเดินทางทั้งที่เมืองไทยและฝรั่งเศส มันสะท้อนกลับมาเป็นภาพที่ชัดเจน ครั้งหนึ่งเราเคยไปโบสถ์แบบนี้ด้วยกัน แฟร์มองด์สวดมนต์ พร้อมกับบอกว่า เขาขอพรให้กับจารุณีด้วย ขอให้พระผู้เป็นเจ้าช่วยคุ้มครองเธอ จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เวลาแห่งการพรากจากเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดเดาได้ เราเพิ่งจะคุยกันเมื่อไม่นานมานี้เอง แฟร์มองด์เองก็อยากให้จารุณีมาเยี่ยมตั้งแต่ตอนที่เริ่มป่วย บังเอิญว่าจารุณีติดงาน และจัดอะไรต่อมิอะไรไม่ลงตัว ในที่สุดมะเร็งในกระดูกสันหลังก็ทำให้พ่อลูกต้องจากกันภายในเวลาอันรวดเร็ว มะเร็งอีกเหมือนกันที่ทำให้คุณขวัญจิตและคุณชองตัลต้องจากเราไป คงไม่มีความจริงอะไรในโลกที่จะโหดร้ายเท่ากับการจากพรากอีกแล้ว เมื่อเคลื่อนหีบศพมาวางด้านหน้าโบสถ์ บาทหลวงทำพิธีสวดอีกครั้ง ก่อนจะนำแฟร์มองด์ขึ้นรถ โดยมีฌอง-มิเชล เป็นตัวแทนกล่าวคำไว้อาลัย เพียงคำแรกที่เรียกชื่อแฟร์มองด์ ฌอง-มิเชล เป็นตัวแทนกล่าวคำไว้อาลัย เพียงคำแรกที่เรียกชื่อแฟร์มองด์ ฌอง-มิเชล ก็กลั้นน้ำตาและเสียงที่สั่นเครือไว้ไม่อยู่ พลอยทำให้คนอื่นๆ ต้องร้องไห้ตามไปด้วย ในบางส่วนของคำไว้อาลัยนั้น ฌอง-มิเชล ได้พูดถึง แฟร์มองด์ ที่เขาจดจำได้อย่างไม่มีวันลืมเลือน โดยแต่ละคำพูดนั้นได้ถอดภาพของแฟร์มองด์ออกมาอย่างชัดเจนที่สุด จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 "วันนี้แล้วที่แฟร์มองด์จะได้พักผ่อนชั่วนิรันดร์ร่วมกับพ่อแม่และพี่ชายของเขาบนผืนแผ่นดินใกล้บ้านเก่าแก่ของครอบครัว บ้านที่ชื่อ La Martiniere ที่อยู่ใกล้ ๆ กับแม่น้ำ La Martiniere ที่อยู่ใกล้ ๆ กับแม่น้ำ La Loire สถานที่ที่สมาชิกทุกคนในครอบครัวเคยมีความสุขมาก หลานทุกคนจะยังคงรักและประทับใจตัวแฟร์มองด์ ซึ่งแตกต่างจากญาติคนอื่น ๆ ในครอบครัว ...ชีวิตการทำงานของแฟร์มองด์ ไม่ว่าจะเป็นงานที่โรงแรม หรืองานที่สายการบินแอร์ฟรานซ์ ที่ทำให้ชีวิตเขาดีงามมาโดยตลอด กับการแต่งตัวที่แสนจะสง่างามตลอดมา ด้วยความแตกต่างนี้เอง ที่ทำให้บางครั้งชีวิตต้องยุ่งยากและขัดแย้งในการดำเนินชีวิต ซึ่งไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ ไม่เว้นแม้แต่ชีวิตครอบครัวที่ก็แตกต่าง แฟร์มองด์มีลูกจากต่าง ๆ เมือง หรือแม้แต่จากต่างประเทศ แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาก็จะสามารถจัดการกับชีวิตตัวเองได้ดีเสมอ... ....แฟร์มองด์เป็นผู้ให้มาตลอดชีวิต ให้เพราะความปรารถนาจะให้ และให้ด้วยหัวใจที่ดีงาม ขอให้เขาได้พักผ่อนอย่างสงบ ชั่วนิจนิรันดร์ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 47 17:34:04 จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ....แฟร์มองด์เป็นผู้ให้มาตลอดชีวิต ให้เพราะความปรารถนาจะให้ และให้ด้วยหัวใจที่ดีงาม ขอให้เขาได้พักผ่อนอย่างสงบ ชั่วนิจนิรันดร์" รถพาแฟร์มองด์ไปที่เมือง Orlean ในสุสานชื่อ Saint Pryue Saint Mesmin ที่ตั้งอยู่ชานเมือง เรานั่งรถไปกับ Pierre-Morie น้องชายของฌอง-มิเชล เขาพูดภาษาอังกฤตได้ดี ทำให้เราคุยกันอย่างออกรส ปิแอร์-มอรี เป็นอีกคนที่ให้ความสนใจจารุณีอย่างจริงจัง เขาบอกกับจารุณีว่า "ให้จำไว้ว่ามีครอบครัว ญาติพี่น้องอยู่ที่นี่ อย่าทำให้ความสัมพันธ์ขาดลงเมื่อไม่มีพ่อแล้ว" สุสานกว้างโล่ง ดูเวิ้งว้าง เมื่อถึงเวลาทำพิธีมีคนเป็นตัวแทนกล่าว แล้วก็ร้องเพลง บรรยากาศเศร้าสงบ ขณะเคลื่อนหีบศพลงไปในหลุม ฉันอดร้องไห้ไม่ได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และจบลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน จารุณีนำช่อดอกไม้สีขาววางไปบนหีบก่อนที่คนงานจะนำแผ่นหินและโบกปูนปิดเป็นการถาวร คำพูดของแฟร์มองด์ ที่พร่ำพูดกับฉันเสมอ ๆ ดังก้องขึ้นมาในความทรงจำ "ฉันรักจารุณีมาก ฝากดูแลด้วย อย่าทอดทิ้งจารุณีนะ อัจฉราพรรณ" "แฟร์มองด์ ฉันสัญญา" จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 20:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 น้ำตาซึมเลยค่ะ รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : น้องหมาบีเกิ้ล - [ 19 ส.ค. 47 20:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ล จารุณี สุขสวัสดิ์ สำหรับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ครับ จากคุณ : หมาร่าหมาหรอด - [ 19 ส.ค. 47 20:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ซึ้งจัง..... ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ลค่ะ ป.ล.พี่จิ๊เป็นเพื่อนตายเพื่อนยากที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : องค์อวบ - [ 19 ส.ค. 47 20:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณมากค่ะที่นำเอาสาระดีๆของชีวิตมาฝากให้ได้อ่าน ซึ้งจริงๆค่ะ ขอให้ดวงวิญญาณคุณพ่อของคุณเปิ้ลไปสู่สวรรค์นะคะ จากคุณ : แทน (เจ้าหมิ่ง) - [ 19 ส.ค. 47 21:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เศร้าจัง ขอให้ท่านไปสู่สุคตินะคะ จากคุณ : คนขี้เหงาคนหนึ่ง - [ 19 ส.ค. 47 21:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ย้อนอ่านเรื่อง "ตามหาพ่อให้เพื่อน" http://jarunee.net/story/ji.htm จากคุณ : เ จ้ า ช า ย น้ อ ย - [ 19 ส.ค. 47 21:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คนเรามีเพื่อนแท้แค่คนเดียวก็พอ ขอแสดงความเสียใจกับจารุณีเกี่ยวกับคุณพ่อ ขอแสดงความยินดีที่คุณมีเพื่อนตายอย่างอัจฉราพรรณ จากคุณ : พื่เอง (พาวิตร) - [ 19 ส.ค. 47 22:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 RIP naka... and God bless Khun Jaruni.. จากคุณ : jeeziiz - [ 19 ส.ค. 47 22:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ซึ้งใจจัง คุณจารุณีได้เพื่อนและพี่สาวที่ดีอย่างคุณอัจฉราพรรณ จากคุณ : วิสกี้โซดา - [ 19 ส.ค. 47 22:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 น้ำตาซึม จากคุณ : jengly - [ 19 ส.ค. 47 22:35:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ลด้วยค่ะ แต่ก็อยากจะบอกเหมือนกันว่า พี่เปิ้ลโชคดีมาก ๆ ที่มีเพื่อนรักเพื่อนแท้อย่าง คุณอัจฉราพรรณ จากคุณ : A - [ 19 ส.ค. 47 22:46:17 A:220.255.162.182 X:165.21.154.16 TicketID:067586 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ~>_<~ จากคุณ : ราศีตุลย์ - [ 19 ส.ค. 47 23:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ จากคุณ : F@X - [ 20 ส.ค. 47 00:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ซึ้งใจจังเลยค่ะ ชีวิตคนเราใช่จะมีแต่มุมร้ายเสมอไป นี่คือสิ่งดีๆ ในชีวิตพี่เปิ้ล ขอบคุณ เจ้าชายน้อยที่นำมาให้อ่านค่ะ จากคุณ : เซียนชั้นครู - [ 20 ส.ค. 47 01:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เศร้าจังเนอะ ชีวิตคนเราช่างเหมือนความฝันตื่นนึง เศร้ามั่กกๆๆครับ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 47 13:54:53 จากคุณ : โค่วจง - [ 20 ส.ค. 47 04:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ยังไม่ได้อ่าน มาลงชื่อก่อน เด๋วกลับไปอ่านนะ จากคุณ : แมวเหมียวพุึงกาง - [ 20 ส.ค. 47 04:29:20 A:80.138.235.110 X: TicketID:068471 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เสียใจกับพี่เปิ้ล   ที่เสียคุณพ่อ แต่ก็ดีใจกับเธอ ที่มีเพื่อนที่ดี ขอบคุณ เจ้าชายน้อย ที่เอามาให้อ่านนะ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 47 04:46:03 จากคุณ : บังเอิญสวย(ช่วยไม่ได้) - [ 20 ส.ค. 47 04:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจกับคุณจารุณีด้วยค่ะ และก็ขอบอกว่าคุณจารุณี  โชคดีจังค่ะที่มีเพื่อนอย่างคุณอัจฉราพรรณ ซึ้งใจจังค่ะ  ดีใจที่ได้พบเรื่องราวแบบนี้ ความรักอันบริสุทธิ์แบบนี้ เพื่อน  ชอบจังค่ะ  ที่คุณอัจฉราพรรณ บอกว่าชอบสะสมเพื่อน ขอให้สิ่งที่คุณทำ  จงนำแต่สิ่งดีดีมาถึงตัวคุณนะคะ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 47 09:46:08 จากคุณ : หมู...หวานกรอบ - [ 20 ส.ค. 47 09:44:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ลด้วยนะค่ะ แต่ก้อดีใจกับพี่เปิ้ลด้วยที่ชีวิตนี้ยังมีเพื่อนที่แสนดีอยู่ข้างๆเสมอไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ จากคุณ : PinkGirl (NunGNinG13) - [ 20 ส.ค. 47 10:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ.. และขอแสดงความยินดีที่คุณเปิ้ลมีเพื่อนที่ประเสริฐเหลือเกิน อยากมีบ้าง.. จากคุณ : i aM uNiQuE GaLaxY - [ 20 ส.ค. 47 10:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมอ่านแล้วยังน้ำตาร่วงเลยแรกๆก็แค่ซึมๆอ่านๆไป ก็แบบว่าไม่ไหวแล้วคือไม่ได้ร้องเพราะเศร้าอย่างเดียว แต่ร้องเพราะซาบซึ้งด้วยแต่ละบรรทัดมีสายใย แห่งความรัก ความผูกพัน ความอาดูร แทรกอยู่ด้วย (นั่งอ่านในห้องคอมฯมหาวิทยาลัย เพื่อนงงทำไมร้องไห้) ขอพระเจ้าทรงโอบรับวิญญาณของคุณพ่อพี่เปิ้ล ให้อยู่ในที่ที่พระองค์สัญญาไว้ ณ ที่อันเป็นนิรันดร์ ขอให้พี่เปิ้ลเข้มแข็ง มีกำลังใจ และใช้ชีวิตในวันข้างหน้า อย่างมีความสุขสดชื่นเพื่อให้คุณพ่อของพี่มองลงมาเห็น แล้วท่านจะยิ้มด้วยความภูมิใจในลูกสาวที่ท่านรักห่วงใย ชื่นชมคุณจิ๊ ผมเป็นแฟนละครคนนึงของคุณและคุณจารุณี คุณเป็นแบบอย่างที่ดีของเพื่อนแท้และคนที่"ทำด้วยใจ" ขอบคุณครับ เจ้าชายน้อย ที่เอามาลงให้อ่าน จากคุณ : เชิงชล - [ 20 ส.ค. 47 11:10:55 A:127.0.0.1 X:203.156.44.198, 203.147.0.9 TicketID:045551 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เส้ามาก ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ จากคุณ : ด้านมืดของพระจันทร์ - [ 20 ส.ค. 47 11:28:22 A:203.155.122.4 X: TicketID:068862 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นกระทู้ที่อ่านแล้ว.. อึ้ง... ทั้งทึ่ง ทั้งเสียใจ และ ซาบซึ้งไปในขณะเดียวกัน... จากคุณ : ... (สาวน้อยร้อยเล่มเกวียน) - [ 20 ส.ค. 47 12:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทั้งเศร้าและซาบซึ้งใจค่ะ จากคุณ : ลูกโป่งฟ้า - [ 20 ส.ค. 47 12:18:37 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เศร้าจัง ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ลจารุณี สุขสวัสดิ์ด้วยนะคะ จากคุณ : Ultrataro - [ 20 ส.ค. 47 12:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านทั้งน้ำตา....ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ลค่ะ จากคุณ : ตุ้งมิ้งโรล - [ 20 ส.ค. 47 15:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอแสดงความเสียใจกับพี่เปิ้ลด้วยนะคะ และขอให้พี่เปิ้ลมีกำลังใจสู้ต่อไปเพื่อทุกคนที่รักพี่นะคะ พี่โชคดีมากที่พบมิตรที่ดี ที่มีความจริงใจให้อย่างจริงใจ จากคุณ : Nupum - [ 20 ส.ค. 47 16:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : Brabus (Brabusจ้า) - [ 20 ส.ค. 47 18:36:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 รันทด แต่งดงาม.. จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 20 ส.ค. 47 23:24:27 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ทำสิ่งดี ๆ ให้กับคนที่คุณรัก ในตอนที่เค้ายังรับรู้ได้นะครับ ผมก็เพิ่งรู้จักการพลัดพรากเมื่อไม่นานมานี้เอง จากคุณ : PEDestrain - [ 21 ส.ค. 47 00:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 T__T เศร้าจัง.. จากคุณ : น้องแหนมเนือง - [ 21 ส.ค. 47 00:39:26 ]

ความคิดเห็นที่ 40 RIP ครับ จากคุณ : นายเบียร์ - [ 21 ส.ค. 47 02:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอแสดงความใจด้วยค่ะ จากคุณ : i_am_ami - [ 21 ส.ค. 47 16:28:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 น้ำตา...มันค่อย..ค่อย..ไหล.. มีเพื่อน มีพี่อย่างพี่จิ๊เพียงคนเดียวก็พอ..แล้ว เพื่อนตาย.. เสียใจกับพี่เปิ้ลด้วยนะคะ ขอให้ดวงวิญญาณของคุณพ่อพี่เปิ้ลสงบสุข จากคุณ : ไม้ขีดไฟก้านเดียว - [ 22 ส.ค. 47 14:37:43 ]